Zobacz pełną wersję : Miasteczko
Banner z 2015 (http://s20.postimg.org/kxwqr8ldp/ban15jpg.jpg)
Banner z 2014 (http://s20.postimg.org/wri8wuwjh/miasteczko_ban2.jpg)
Banner z 2012 (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/99d04af7.jpg)
Cześć. Będę tu opisywać niektóre z bardzo licznych historii z życia mieszkańców Nieznanowa i Wyspy Królowej Melanii oraz - do czasu do czasu - chwalić się swoimi budowlami. Poniżej spis treści - jest on po to, żeby się nie zgubić w temacie i nie poplątać historii, co jest pewne w przypadku "tradycyjnego" przeglądania tematu strona po stronie. Miłej lektury ;]
Historie
Pod nazwiskiem rodzin lub grup
wymieniłam głównych bohaterów.
Aleksandra
Ola (Stanek) Inek, Franek Stanek, Dosia, Miranda i Maurycy Działkowiczowie, Elinora (Stanek) i Seweryn Sowowie, Józek i Jonatan Inkowie.
Dzieciństwo: części III-V Historii Dosi
Młodość: I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1861168&postcount=364), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1870993&postcount=438), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1871329&postcount=444), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1871979&postcount=450), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1876799&postcount=461)
Burmistrzowie | Morderstwo w Nieznanowie
Antoni, Faustyna, Esi (Bronisław), Bazyli, Noelle-Sara (Delacroix), Błażej, Marlena (Aronowicz), Cezary i Dawid Domańscy, rodzina Delacroix-Niklowicz, Melchior Jabłonecki, Zbysław i Zefiryna (Tarnosz) Aronowiczowie, rodzina Zbysława, Zachariasz i Antosia Dziekan-Zdrójkowscy, Nikola Himler
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1811736&postcount=140), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1812522&postcount=146), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1816672&postcount=178), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1827801&postcount=208), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1833081&postcount=223), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1842637&postcount=238), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868507&postcount=397), VIII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868824&postcount=403), IX (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1869403&postcount=416), X (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1869635&postcount=424), XI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1870125&postcount=431)
Wątki poboczne:
rodzina Aronowiczów
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1814309&postcount=170), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1833081&postcount=223), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1842637&postcount=238)
Czerwińscy
Adalbert, Wawrzyniec, Larysa (Faninowna) i Agata Czerwińscy
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1830771&postcount=215), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1854097&postcount=309)
Hossowie
Arkady, Kazik, Anita, Teresa, Wiktor, Monika Hossowie, Sławek Niechciej
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1853117&postcount=303)
Jagódkowie
Kalikst i Andrea Minorowiczowie, Kira (Minorowicz), Kastor, Kryspin, Konstantyn, Olimpia (Ramonow) i Eryka Jagódkowie, Koryna (Jagódek), Iwo i Aki Ewerkinowie
prolog (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1527068&postcount=51), I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1562015&postcount=36), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1574012&postcount=53), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1835945&postcount=229), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1865258&postcount=370), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1866094&postcount=377), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1866310&postcount=384), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868212&postcount=391), VIII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868507&postcount=397), IX (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868824&postcount=403), X (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1869403&postcount=416)
Koralikowie
Anika Armin, Tobiasz, Sylwan, Mina, Gustaw i Anizja (Ewerkin) Koralikowie, Marcelina (Koralik), Denis i Teo Winklerowie, Wojtek Nikoniecki
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1845146&postcount=2), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1798297&postcount=101), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1804035&postcount=109), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1805511&postcount=113), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1847417&postcount=255), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1848057&postcount=265), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1865258&postcount=370), VIII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1866094&postcount=377), IX (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1866310&postcount=384), X (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868212&postcount=391)
Ławeccy i Nikonieccy
Jesika (Ławecka), Miron, Sławek, Anabelle (Delacroix), Wojtek, Anna, Karolina (Ginter), Śtaś i Sabina (Czajkowska) Nikonieccy, Roksana, Anzelm, Zeni Ławeccy, Klementyna (Ławecka), Rajmund i Joasia Florczakowie, Kastor Jagódek, Marcelina (Koralik) Winkler
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1585656&postcount=60), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807958&postcount=134), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1846284&postcount=249), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1847417&postcount=255), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1848057&postcount=265), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1865258&postcount=370), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1866094&postcount=377), VIII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868212&postcount=391)
Michaś i Iza
Izabela Kerner, jej rodzice, Adam Roklin, Werner Inek
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1871979&postcount=450), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1876799&postcount=461)
Oh Lilian
Alan, Lucyna Czajkowscy, Anastazja (Czajkowska), Leon i Marcysia Jaskierczykowie, Liliana (Jaskierczyk), Lucjusz i Lidia Seppi
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1849189&postcount=281), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1855667&postcount=319), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1856001&postcount=326), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1856683&postcount=334), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1857276&postcount=343), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1858530&postcount=352), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1869635&postcount=424), VIII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1870125&postcount=431), IX (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1870993&postcount=438), X (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1871329&postcount=444), XI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1871979&postcount=450), XII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1876799&postcount=461)
Sowowie
Seweryn, Sergiusz, Elinora (Stanek), Seweryn Jr i Sylwia Sowowie
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1858530&postcount=352), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1860248&postcount=359), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1861168&postcount=364)
Szopenowie i Tycjanowscy
Maria Magdalena (Szopen) Tycjanowska, Roland, Weronika i Hugo Szopenowie, Hirek Tycjanowski, Patryk Wujek, Bazyli Domański
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807383&postcount=125), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1838358&postcount=234), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1852263&postcount=297)
Tycjanowski i Faninowne
Hirek Tycjanowski, Katia i Larysa Faninowne, Andżelika i Michaś Żarko
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807383&postcount=125), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1826302&postcount=199),
III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1852263&postcount=297) (Michaś i Hirek)
Winklerowie i Wolffowie
Marceli, Cyprian, Juliana (Wolff), Katia (Faninowna), Denis i Tatiana Winklerowie, Larysa (Faninowna) Czerwińska, Markus, Sylwana, Klarysa, Boguś, Herbert i Henia Wolffowie, Staszek i Wiki Mórkowie, Zdzisiek Lessner
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1805511&postcount=113) (Winkler), I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1820435&postcount=185) (Wolff), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1826302&postcount=199)
Historie zakończone
AdaM
Adam, Ada, Adaś i Alina Roklinowie
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1851235&postcount=291), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1852263&postcount=297), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1853117&postcount=303)
Ava w opałach
Lena (Graczyk), Szczepan, Filip, Ava (Bitner) i Piotrek Marksowie
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1860248&postcount=359), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1869635&postcount=424), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1870125&postcount=431), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1870993&postcount=438), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1871329&postcount=444)
Historia Dosi
Teodozja Działkowicz i jej rodzice: Miranda (Rycerz) i Maurycy, Franek i Ola Stankowie
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1856001&postcount=326), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1856683&postcount=334), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1857276&postcount=343), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1858530&postcount=352), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1860248&postcount=359)
O dalszych losach córki Dosi i Franka możecie przeczytać w historii zatytułowanej Aleksandra.
Mafia z Nieznanowa
Ludwik i Arleta Ewan, Wasyli, Daniela, Marcin, Teosia i Edek Skarpowie, Armando, Kalina (Armin), Fiona i Aron Ewanowie
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1539536&postcount=9), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1540015&postcount=13), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1556282&postcount=21), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1556654&postcount=30), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1665037&postcount=91), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1682381&postcount=94), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1794554&postcount=98), VIII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1851235&postcount=291), IX (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1855667&postcount=319)
Michasia i Izaak
Michasia (Ramonow), Izaak i Iza Kernerowie
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1847417&postcount=255), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1849189&postcount=281), III (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1854097&postcount=309), IV (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1855667&postcount=319), V (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1856001&postcount=326), VI (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1856683&postcount=334), VII (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1857276&postcount=343)
O dalszych losach córki Michasi i Izaaka możecie przeczytac w historii zatytułowanej Michaś i Iza.
Studenci (IX 2012)
Jaś Wolański i Felka Sylwin, Maksiu Iworski i Trusia Wolańska, Tymek, Linda (Pamryk) i Franek Stankowie, Teosia (Martyniuk) i Marcin Skarpowie, Bazyli Domański
I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1591414&postcount=68)
Malkolm, Ligia (Stąpiń) i Lana Seppi, Kajtek i Nina (Stanek) Arminowie, Mirella Martin, Wacław Fraszkiewicz, Greta Gawrońska, Tomek Wiktorowicz
II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1627665&postcount=77)
Dalsze losy Mirelli i Wacława - tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1838358&postcount=234).
Nieznanowo
4. urodziny (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1663280&postcount=85) (2013)
5. urodziny (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1806972&postcount=121) (2014)
6. urodziny (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1850265&postcount=285) (2015)
Zespół ZAFT
Zenek Zodiak, Kalina (Armin) Ewan, Donald Fank, Armando (Tischner) Ewan
Tadam! (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1542362&postcount=15)
Mieszkańcy
The Index (https://app.box.com/s/wwql8p4fcth5zgbosrikqn1bez128s79)
The 2nd Index (https://app.box.com/2ndindex) [2017 - 16. runda]
The Index (https://drive.google.com/file/d/0B5CkNZz0yxAXZ2hhcnNUajNmOG8/view) [2013 - początek 7. rundy] - ciekawostka ;]
Drzewa genealogiczne
Domańscy sierpień 2012 (http://postimg.org/image/xtg7ucs3d/full) | maj 2015 (http://postimg.org/image/5typyhfll/full/)
Tischnerowie kwiecień 2011 (http://postimg.org/image/lp0yddf7d/full/) | wrzesień 2014 (http://postimg.org/image/4l65o19a1/full/)
Martinowie sierpień 2011 (http://postimg.org/image/kcszxf2gp/full/) | kwiecień 2016 (http://postimg.org/image/75cmzil15/full/)
Graczykowie maj 2012 (http://postimg.org/image/di8ylsp4p/full) | wrzesień 2015 (http://postimg.org/image/b4a7k39yx/)
Ławeccy/Nikonieccy marzec 2014 (http://s20.postimg.org/sezgnrp6l/minidrzewo.jpg)
Parcele
Kapliczka i cmentarz w Nieznanowie oraz Stara latarnia
zdjęcia (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1813005#post1813005)
Dwa domki [15.07.2014]
zdjęcia (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1821402#post1821402)
Od teraz spis treści i 1. odcinek są nareszcie rozdzielone :> Szlachcic, dziękuję raz jeszcze! :love:
Poniżej pierwsza część historii rodziny Koralik.
...
Anika Armin nigdy nie miała szczęścia do facetów – pierwszy mąż zostawił ja z dwójką małych dzieci, drugi odszedł do młodszej…
Zanim jeszcze dowiedziała się o skłonnościach Klausa do romansów, w przypływie egoizmu i pragnienia własnego szczęścia zostawiła na wychowanie swoim rodzicom dwóch synów z jej związku z Mikołajem Koralikiem.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ef6fa899.jpg
Starszy, Tobiasz, to spokojny typ – opiekuńczy, odważny, miły, myślący o przyszłości, od zawsze pragnący szczęśliwej rodziny, gdzie to mama i tata zajmowaliby się dziećmi, a nie dziadkowie. Idealny kandydat na męża i ojca, niestety jednak dziewczyny raczej go unikały, nie wiedzieć dlaczego.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ecdb684a.jpg
Sylwan, młodszy brat Tobiasza, jest jego przeciwieństwem – lekkoduchem, który bynajmniej nie zamierza wieść spokojnego życia u boku żony i gromadki dzieci, uczciwie zarabiając pieniądze.
Mimo to jednak bracia zawsze trzymali się razem, znajdywali w sobie oparcie i mogli na siebie liczyć w każdej sytuacji.
20 lat przyjaźni w jednym momencie prysło…
Tobiasz poznał dziewczynę. Była nią studentka z La Fiesta Tech, Mina Pawlinowna.
Po bliższym poznaniu się zostali parą. Ich znajomość rozwijała się i wszystko wskazywało na to, że pierwsza dziewczyna Tobiasza okaże się jego ostatnią i tym samym razem stworzą rodzinę.
Sylwan również nie próżnował – na stałe związany był z inną studentką, Sabriną Iworską.
I stało się – Mina miała oficjalnie zostać żoną Tobiasza!
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d6ce9390.jpg
Z tego też powodu dziewczyna postanowiła zakończyć swoją wyższą edukację i przeprowadzić się do Nieznanowa. Była tak zakochana, że nie chciała czekać do zakończenia studiów, żeby wziąć ślub.
Niedługo jednak po zaręczynach nastrój w domu Koralików przybrał smutniejsze zabarwienie – Sabrina, ni stąd ni zowąd, zerwała z Sylwanem. Chłopak bardzo to przeżył, długo nie mógł się otrząsnąć. Z pomocą przyszła mu rodzina – zarówno starszy brat, jak i Anika, z którą udało się braciom odbudować więzi, ale również… przyszła bratowa. Można wręcz rzec, że Mina i Sylwan byli serdecznymi przyjaciółmi. Narzeczeni chcieli nawet poprosić go o zostanie świadkiem na ich ślubie :)
Pewnego wieczoru ktoś odwiedził Minę. Dziewczyna myślała, że to Lona (na zdjęciu z zaręczyn na drzwiach widzicie jej podobiznę), jej najlepsza przyjaciółka, albo też Tobiasz. Jednak w drzwiach ujrzała Sylwana.
Jego widok ją zaniepokoił – ostatnimi czasy, gdy go widywała, chodził ze spuszczoną głową, myślami był nieobecny i wyglądał jak jedno wielkie nieszczęście. Teraz stał przed nią jej przyjaciel – z kamienną twarzą, bez cienia uczucia.
Poprosił o rozmowę. Usiedli w dużym pokoju. Dopiero kiedy zaczęli rozmawiać zauważyła, że coś z nim jest nie tak – nie zachowywał się jak zazwyczaj, był jakiś arogancki, zbyt śmiało deklarował, że skończył się przejmować i że już nigdy nie zaufa żadnej kobiecie…
W pewnym momencie jednak zadał jej dziwne pytanie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/9a310f74.jpg
- Wierzysz w prawdziwą miłość, Mina?
- Tak, wierzę – odparła po chwili zaskoczona dziewczyna. Zapadło milczenie. Postanowiła je przełamać.
- A ty? – zwróciła się do przyjaciela.
- Jak dla mnie jedyna miłość, jaka istnieje, to ta, która jednoczy – powiedział, po czym spojrzał jej prosto w oczy. – Dwa ciała.
- Ale co z duszami? – zapytała Mina, nagle odczuwając strach. Jego wzrok…
- To wcale nie jest konieczne…
Dopiero wtedy spostrzegła, jak blisko się przysunął w ciągu tych kilku sekund. Serce zaczęło jej walić jak oszalałe…
Miała nadzieję, że skończy się tylko na pocałunku. Błagała, żeby tego nie robił, ale nie posłuchał. Potem nawet nie próbowała się wyrywać…
Pamiętała wszystko i wszystkiego żałowała.
Niedługo później kilkudniowa choroba okazała się potwierdzić jej najgorszych obaw – była w ciąży.
Czuła się podle. Nie dość, że miała zdradę na sumieniu, to jeszcze wszystko wskazywało na to, że sama będzie musiała wychować dziecko.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/afac499c.jpg
Postanowiła wpierw jednak powiadomić o tym Sylwana.
Gdy ten przyszedł, zastał ją w łazience. Od razu przeszła do sedna sprawy.
- Sylwan… Ja…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/2fd55ae6.jpg
- Jesteś w ciąży, zgadłem?
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/642047dd.jpg
- Tak… Boże, co my teraz zrobimy?! Przecież jak Tobiasz się dowie… - zaczęła płakać.
- My? Jacy my? Nie ma „nas”. Jak chcesz, to oddaj to dziecko do domu dziecka albo usuń ciążę, skoro tak ona ci przeszkadza.
- Ale…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/a04fef7f.jpg
- Nie kocham cię, Mina, dlatego też nie licz na to, że teraz wspaniałomyślnie zostanę twoim mężem i będę harował na ciebie i dzieciaka.
- A co ze mną w takim razie?
- A czy to mój problem? To ty masz problem, nie ja.
- Jeszcze jest Tobiasz!
- Gówno mnie on obchodzi, rozumiesz? Tak samo jak i ty ze swoimi debilnymi urojeniami!
Skierował się w stronę wyjścia.
- Sylwan… - załkała jeszcze, spoglądając w jego stronę.
- Żegnaj, Mina – powiedział, nie odwracając się. Chwilę później usłyszała trzask drzwi.
Następnego dnia po południu ktoś zapukał do jej drzwi, jednak nie otworzyła. Za to zrobił to gość – drzwi były niedomknięte…
Gdy Tobiasz ujrzał ją leżącą bez życia na kanapie, przeraził się nie na żarty. Nie miała wyjścia w tej sytuacji – powiedziała mu o tamtej nocy i jej efektach.
Tobiasz nie mógł uwierzyć…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/38710f1d.jpg
… i nie wytrzymał. Wydarł się na nią za wszystkie czasy, wyzywając ją od szmat i puszczalskich.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/296fd15f.jpg
Potem tylko dodał, że Sylwan zniknął bez śladu, i odszedł. Była pewna, że raz na zawsze, tak jak jego brat.
Tobiasz cały dzień spędził w swoim pokoju płacząc, przeklinając swojego brata, narzeczoną i całe swoje życie.
Złość minęła po kilku tygodniach. W gruncie rzeczy współczuł Minie, chociaż nie mógł zaprzeczyć, że przecież to była jej wina. No i co najważniejsze, dopiero teraz naprawdę poczuł, jak źle mu jest bez niej… Jak bardzo ją kocha.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/2230e910.jpg
Od razu ją przeprosił. Widać było, że jest im lżej. Ku zaskoczeniu dziewczyny Tobiasz poprosił ją, by jak najszybciej udali się załatwić sprawy związane ze ślubem.
Postanowili, że formalnie ojcem dziecka będzie Tobiasz i kiedy maleństwo podrośnie, powiedzą mu prawdę. Nie spodziewali się, że Sylwan szybko się pokaże w Nieznanowie, więc postanowili go uznać za zmarłego.
Dzień ślubu był jednym z piękniejszych w ich życiu. Oboje wyglądali na szczęśliwych, i co najważniejsze, nie bali się patrzeć w przyszłość.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7dcae1b5.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b3e8c15c.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/33ece714.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/c031fa63.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7f25dead.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/3d02b78a.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/2c41ab94.jpg
Państwo młodzi z bliska:
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/30751571.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/a71119ee.jpg
Tobiasz okazał się być naprawdę wzorowym mężem. Mina mogła zawsze liczyć na jego wsparcie i pomoc. Dodatkowo wyremontowali swój domek – zmienili całkowicie rozkład pomieszczeń, powiększyli łazienkę i urządzili wszystkie pokoje – łącznie z tym, w którym niedługo później miał zamieszkać maleńki Koralik.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1705fcef_dcc00fa3.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5217dbec.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/23364929.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/77a04d08.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d28475f4.jpg
Pewnego dnia Tobiasz otrzymał list – pisany na komputerze, bez adresu zwrotnego.
Zawierał on gratulacje z okazji ślubu z Miną, życzenia szczęścia na nowej drodze życiowej, a co najważniejsze, prośbę o przebaczenie i o to, żebyś był dla niego lub dla niej jak ojciec, którego nigdy nie będzie miał/a i wychował go/ją tak, żeby nie przeżył/a tego samego horroru co my tyle lat wstecz… Jeśli będziesz potrafił pokochać to maleństwo mimo nienawiści, jaką czujesz do jego ojca, będziesz prawdziwym bohaterem, a swój dług wdzięczności będę spłacał jeszcze długo po mojej śmierci.
Chociaż list został spalony po przeczytaniu, jego zawartość pozostała do końca życia w głowie jego adresata.
Pół roku później na świat przyszedł mały Gustaw.
Oczy ma po mamie, włosy po ojcu, ale ostatecznie obie te cechy mógłby odziedziczyć po Tobiaszu, co tym bardziej przemawia za tym, że Gustaw to rzeczywiście syn małżonków :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5918b170.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/3a793159.jpg
Mina troskliwie zajmowała się niemowlakiem, a jej mąż coraz śmielej myślał o Gustawie „mój syn”…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/40527431.jpg
…
I jeszcze wklejam zdjęcie Miny, na którym wg mnie wyszła uroczo :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/4a106ea4.jpg
Ciąg dalszy tej historii tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1798297&postcount=102).
kalafjor
07.06.2012, 20:56
O rety!
Jaki niesamowity obrót sprawy! Mam nadzieję, że Gustaw dobrze zniesie prawdę o ojcu. I niech Sylwan wpadnie pod ciężarówkę, albo coś. :)
długo na to czekałem <3
nie sądziłem, że ich dasz pierwszych. :D
no ogólnie mi się podoba i tak jak wspomniał kalafjor, to niech Sylwanowi coś złego się stanie ;]
czekam na dalsze losy z zapartym tchem, choć i tak wiem sporo o twoich simach z gg xD
Larandil
08.06.2012, 10:33
ojaa, uwielbiam Twoje opowiesci Liv!
Mina jest sliczna, naprawde, zakochalam sie w niej.
A Gustaw uroczy i jak dla mnie to bardzo podobny do mamusi ; D
czekam na dalsze historyjee : )
Master of Disaster
08.06.2012, 11:58
Jak zwykle świetna historia (podobnie Simy).
I niech Sylwan wpadnie pod ciężarówkę, albo coś. :)
Hah, niezły pomysł. Drań zasłużył na karę :D
cerastes
08.06.2012, 15:48
Liv, masz fantastycznie rozbudowaną grę. Strasznie mi się spodobały drzewa genealogiczne - świetnie to przedstawiłaś. ;) Poza tym, świetne historyjki i śliczne zdjęcia. :)
Sylwan to kawał drania, jak można tak potraktować kobietę? :| Najpierw ją po chamsku i bez zgody wykorzystał, a potem porzucił. Za taką akcję dałabym mu w pysk i sprzedała kopa, aby szybciej wyleciał przez drzwi. Ale dobrze, że gryzło go sumienie, oby do końca jego dni. Niech mu się nie wydaje, że odkupił swoją winę, nie wszystko da się naprawić jednym listem...
Tobiasz jest boski.
A zdjęcia to już w ogóle poezja.
Aaaa, znalazłam fajny błąd:
Chwilę później usłyszała krzak drzwi.
:D
Jak ja się cieszę, że przyjrzałam się bliżej temu forum! Możesz mieć pewność, Liv, że od tej chwili masz we mnie wierną komentatorkę. :)
Widzę, że Twoje miasteczko jest wypieszczone w każdym calu. Uwielbiam przeglądać różne tematy typu Ach, te dzieci!, bo później cieszę się jak głupia, gdy w innym wątku rozpoznaję tego samego sima, który, na przykład, bierze ślub. ;D Sprawia mi to naprawdę dużo frajdy, a tak się akurat składa, że Twoich simów rozpoznaję najczęściej. Poproszę w przyszłości więcej drzew genealogicznych, bo są równie cudowne do analizowania. Dziękuję za uwagę. ;d
Co do samej historii Koralików... Chora sytuacja. :/ Współczucia dla Tobiasza, ale podejrzewam, że Minie też wcale nie jest łatwo z tym, co zrobiła. Teraz przynajmniej ma dziewczyna świetną okazję, żeby uświadomić sobie, kogo ma przy swoim boku. Gdyby po tym, jak Tobiasz jej wybaczył, jeszcze raz by go zdradziła, byłaby po prostu głupia. Ciekawi mnie, czy Tobiasz udźwignie ciężar wychowywania dziecka własnego brata i czy Sylwan przypadkiem się nie przebudzi i nie wróci do Nieznanowa. O, a propos Sylwana - lepiej nie będę się o nim wypowiadać, na forum nie wolno przeklinać.
Minie jest cudownie w tych włosach. :) A fryzura ślubna to już w ogóle coś pięknego - ta grzywka wygląda obłędnie! *.*
Ach, jeszcze jedno. Bardzo podoba mi się cała oprawa. Straszna ze mnie estetka i lubię, kiedy ktoś tak dba o prezentację swoich tworów.
Życzę młodym Koralikom wszystkiego najlepszego i czekam na inne historie. :)
Ech, no dobra, muszę to powiedzieć. Mam wrażenie, że czytamy sobie w myślach. Już od dawna noszę się z zamiarem stworzenia takiego rozbudowanego miasteczka. Rozpisałam sobie nazwiska, wygląd (z grubsza), znak zodiaku i aspirację każdego sima... Ale jak tak teraz patrzę na Twoich simów z Nieznanowa, to myślę sobie, że jeżeli kiedykolwiek zaprezentuję tutaj efekty moich rozpisywań, zostanę zjedzona za kopiowanie Cię. xD
I niech Sylwan wpadnie pod ciężarówkę, albo coś.
Nie wiem co ostatecznie się stanie z Sylwanem, więc kto tam wie xD
ojaa, uwielbiam Twoje opowiesci Liv!
Cieszy mnie to ^^ No i miło czytać, że TOBIE spodobała się Mina. Wiesz - uważam się za amatorkę, a Ty się jednak znasz na simach :)
Niech mu się nie wydaje, że odkupił swoją winę, nie wszystko da się naprawić jednym listem...
Ale Tobiasz mu nie przebaczył ;]
Jak ja się cieszę, że przyjrzałam się bliżej temu forum!
Myślę, że nie będziesz żałować :) No i cieszę się, że widzę nową twarz w moim temacie ^^
Poproszę w przyszłości więcej drzew genealogicznych
W najbliższym czasie planuję jeszcze 2, w tym jedno z rodowodem burmistrzów Nieznanowa :) Poza tym wiem, że moja gra jest bardzo zawiła i chcąc, żebyście zrozumieli kto jest kim, muszę się na to zdobyć, chociaż stworzenie takiego drzewa zajmuje bardzo dużo czasu.
Gdyby po tym, jak Tobiasz jej wybaczył, jeszcze raz by go zdradziła, byłaby po prostu głupia.
Mina nie jest typem femme fatale ;) Poza tym ma urazę do facetów po tym, co zrobił jej Sylwan.
Rozpisałam sobie nazwiska, wygląd (z grubsza), znak zodiaku i aspirację każdego sima...
Pamiętam, że kiedyś też tak mniej więcej robiłam, ale ostatecznie tych planów nigdy nie zrealizowałam. Pomysły na rodzinki i na historyjki pojawiają się co chwilę ;)
No i życzę Ci, żebyś któregoś dnia czerpała tyle radości z gry w rozbudowanym, ciekawym otoczeniu z ładnymi simami, tak jak ja teraz :)
I pomyśleć, że prababcia małego Gustawa, Zosia Armin, była jedną z pierwszych simek w okolicy... ;)
Dziękuję za tak liczne komentarze :) Strasznie się cieszę, że Wam się podoba :>
Dzisiaj natomiast pierwsza część historii pewnego sima. Zdjęcia są z tamtego roku, kiedy ona powstawała. Tło jakie jest takie jest, ale mam nadzieję, że mimo to spodoba Wam się :)
A druga część, jeśli dobrze pójdzie, jutro.
...
Feliks i Salomea Ewan byli młodym małżeństwem szukającym miejsca, gdzie mogliby uwić swoje gniazdko. Nie było to jednak Nieznanowo, lecz jedno z miasteczek położonych w jego okolicy. Tam wynajęli mieszkanie w niezbyt bogatej dzielnicy, urządzili je, a po jakimś czasie powiększyli grono mieszkańców.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/1c693d74.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/df983653.jpg
Ludwiś, ich synek, okazał się być grzecznym, wesołym i uroczym dzieckiem.
Niestety jednak Ewanowie nie byli wzorową rodziną – jakkolwiek małżeństwo bardzo się kochało, tak pieniądze, za które żyli, nie pochodziły z uczciwego źródła. Feliks był zawodowym oszustem, który wyłudzał od innych simów tle pieniędzy, ile tylko się dało. Jego żonie bardzo się to nie podobało – po urodzeniu dziecka usilnie namawiała go, by skończył z tym i znalazł uczciwą pracę. Bała się o ich rodzinę – gdyby jej męża zamknęli, zostałaby sama z malutkim dzieckiem… Feliks jednak za każdym razem odmawiał, przekonując ją, że jest na tyle sprytny, że nie da się złapać.
Pośród tych trosk, nieświadom niczego dorastał mały Ewan.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/3764d521.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/0d878972.jpg
Pewnego dnia jednak Feliks w końcu przyznał żonie rację i że zerwał z przestępczością. Salomea była bardzo zaskoczona, ale od razu zrobiło jej się lżej na duszy. Co więcej, jej mąż oznajmił jej, że przechodzi teraz na drugą stronę – zostanie wyszkolony na policjanta i pomoże funkcjonariuszom rozbić gang. Brzmiało to bardzo optymistycznie, wręcz nieprawdopodobnie, ale mimo wszytko uwierzyła.
I stało się – rzeczywiście Feliks był po dobrej stronie. Nie wszystkim to się jednak podobało…
Dostał groźbę – jeśli nie wróci do nich i powie „jeszcze więcej”, gorzko tego pożałuje.
On jednak to zignorował – w końcu co teraz mogli mu zrobić? Miał na nich haka, w każdym momencie mógł ich zamknąć…
Ludwik poszedł do szkoły i chociaż nie był wzorowym uczniem, to można było dostrzec u niego wiele zainteresowań – lubił obserwować, co się wokół niego dzieje, spodobała mu się muzyka klasyczna i gra w szachy. Jego marzeniem było zostać policjantem – tak jak tata. I patrząc na swoich rodziców zastanawiał się, czy jego przyszła żona tez będzie taka kochana i ładna jak mama…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d757e43e.jpg
Niestety, któregoś dnia po powrocie z pracy Feliks nie zastał żony w domu. Zastanowiło go to, wręcz przestraszyło… Dopiero w nocy, kiedy Ludwik już spał, zadzwonił telefon. Znał ten głos… To była Salomea. Płakała, krzyczała o pomoc, w głębi było słychać głosy innych mężczyzn… Myślał, że skona na miejscu. Na koniec usłyszał tylko męski głos: „ostrzegaliśmy cię”.
Chwilę później krzyki w słuchawce ustały… Jego serce na chwile przestało bić.
To była jego wina…!
Jakiś czas później Ludwik dowiedział się o śmierci mamy. Zaraz po tym jego ojca zgarnęła policja – za jego „stare” życie.
Mały bardzo przeżył to wszystko – stracić obu rodziców niemal jednocześnie bolało jak nic innego. W dodatku bał się, że pójdzie do domu dziecka…
Tak się stało, jednak nie pobył w nim za długo. Został adoptowany przez pewnego bogatego sima. Nazywał się on Siergiej Kwarcewic i był biznesmenem. Przynajmniej tak twierdził…
Poza tym, od tego momentu Ludwik miał mieć młodszą siostrę, którą była córka Kwarcewicza, Judyta.
Chłopiec powoli przyzwyczajał się do nowej sytuacji – jego opiekun traktował go jak własnego syna, okazywał mu zainteresowanie, uczył grać na skrzypcach a przede wszystkim zdobywał jego zaufanie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7ddf9e40.jpg
Judyta natomiast stała się ulubioną towarzyszką zabaw Ludwika - była dziewczynką bardzo wesołą, sympatyczną i mądrą. Wkrótce stali się najlepszymi przyjaciółmi.
Pewnego dnia, kiedy zostali sami, Ludwik poprosił ją, żeby założyła swoją najładniejszą sukienkę i ładnie związała sobie włosy. Sam zaś pobiegł do swojej szafy i wyciągnął z niej garnitur.
Potem, ku jej zaskoczeniu, zabrał ją do ogródka. Dziewczynce zaczęła się podobać ta zabawa – było ciepło, wokół pięknie kwitły kwiaty i łatały motyle.
- Judyta – powiedział nagle Ludwik ,wyrywając ją z rozmyślań. Gdy się odwróciła, złapał ją za ręce. Myślała, że będą grać w łapki, ale chłopiec wyglądał bardzo poważnie. – Możesz mi coś obiecać?
- A co? – zapytała.
- Jak już będziemy dorośli, zostaniesz moją żoną?
Judyta się zaśmiała radośnie.
- Jasne, że tak!
I zaczęli tańczyć, wyobrażając sobie, że są na swoim własnym weselu…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/9f6f7fa0.jpg
Dni beztroski szybko im minęły. Ludwik wyrósł na przystojnego młodzieńca.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d2f5cea0.jpg
Nadal świetnie dogadywał się ze swoją siostrą mimo nagle wyczuwalnej różnicy wieku.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5a874b8f.jpg
Przyjaźń jego i Kwarcewicza stała się silniejsza. Ten zaś uczył go, co Ewan zrozumiał dopiero po latach, podstaw kunsztu przestępczego. I, jak spodziewał się mężczyzna, syn Feliksa będzie bardzo szybko przyswajał wiedzę i umiejętności. Będzie lepszy od swojego ojca… Młodzieniec nie zauważył, że coś się zmienia w jego głowie – że drugi człowiek to teraz osoba, której zależy tylko na tym, żeby oszukać bliźniego i że on, Ludwik Ewan, musi być od niego szybszy, silniejszy, sprytniejszy…
Pewnego dnia Ludwik dostał zaproszenie na zabawę. Była ona organizowana przez kilku jego znajomych w miejscowej restauracji mieszczącej się w zabytkowej latarni morskiej.
Natychmiast poszedł do Judyty by zapytać ją, czy nie poszłaby razem z nim. Dziewczyna zgodziła się.
Nadszedł dzień imprezy. Ta jednak nie okazała się być tak fajna, jak na to liczył Ludwik. Jego partnerka również była nerwowa i niezadowolona. Postanowili wrócić do domu, wcześniej jednak wstępując na plażę.
Było już ciemno, kiedy oboje usiedli na piasku i zaczęli moczyć nogi w nagrzanej podczas dnia wodzie. Na dworze o tej porze było już chłodno, jednak to im nie przeszkadzało.
W pewnym momencie chłopak spostrzegł, że od kilkunastu sekund wpatruje się w to samo miejsce i ciągle widzi tylko jedno. Marchewkowe włosy poruszane przez delikatny wietrzyk, zamyślenie na jej twarzy i miarowe unoszenie się i opadanie jej klatki piersiowej. Wydawała mu się w tym momencie tak śliczna, tak spokojna… Wtedy przypomniał sobie owy dzień, kiedy jako mały chłopiec po raz pierwszy jej się oświadczył. Kiedyś, gdy przypominał sobie tę sytuację myślał, jaki był głupi, ale teraz… Oto koło niego leżało jego największe marzenie, istota, którą przecież od zawsze kochał… W tym momencie jednak przestała być już dla niego siostrą.
- Zatańczymy? – zapytał, podnosząc się.
- Jasne – odpowiedziała.
Delikatnie ją objął i zaczęli się kołysać w rytm szumiących fali.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bfd375c9.jpg
Nagle jednak rozpadało się. Dziewczynę złapał dreszczyk. Wtedy odważył się i przyciągnął ją bliżej siebie.
- Ludwik… - powiedziała, ale nie dokończyła, bo w tym samym momencie położył głowę na jej ramieniu.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/8831aa9e.jpg
Poczuł zapach jej szamponu, który nabrał intensywności pod wpływem deszczu. Czuł, że mógłby tak tulić się do niej przez całe życie…
Chwilę później zauważył, że jej głowa opadła na jego ramię. Serce zabiło mu jeszcze mocniej.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/772122a0.jpg
- Judyta, kocham cię – wyszeptał. Pośród tylu kłamstw, jakie padły z jego ust, to, co jej wyznał, było najszczerszą prawdą. Chociaż nie odpowiedziała, czuł, że ona czuje dokładnie to samo.
Nie mogli jednak tak stać na deszczu, dlatego też wypuścili się z objęcia. Nim jednak podążyli w stronę samochodu, chłopak przysunął się blisko niej…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/748a3563.jpg
Nie musiał jej nawet prosić o chodzenie – od tego momentu było oczywiste, że następnym etapem ich znajomości będą oświadczyny…
Prze te parę lat miłość Ludwika i Judyty przybrała na sile. Oświadczyny – te prawdziwe - oczywiście zostały przyjęte.
Ojciec panny młodej serdecznie uściskał przyszłego zięcia dowiedziawszy się o ich planach założenia rodziny.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ba73a198.jpg
Ludwik stał się jeszcze przystojniejszy, w dodatku zapuścił włosy.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6fbb447e.jpg
Jednak na jego twarzy zaczęły się pojawiać blizny i zadrapania – praca przestępcy wymagał od niego nieraz używania siły, niekoniecznie względem słabszych od siebie.
Nadszedł dzień ślubu.
Miejscem złożenia przysięgi był ich ogród – ten sam, w którym niegdyś tańczyli swój pierwszy taniec jaką mąż i żona „na niby”.
Piękna była z nich para…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/8f4ef53c.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/cedbd966.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b3aa00e1.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/cf0ce38e.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ac25da2b.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/c0d2cbb6.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/eb179aad.jpg
Po jakimś czasie umarł Kwarcewicz, jednak atmosfera żałoby została szybko zakłócona – Judyta podczas obiadu napomknęła o ciąży…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7f4d18c8.jpg
Ludwik z początku nie zrozumiał, czy to pewniak, więc zapytał ją wprost, czy spodziewa się dziecka. Potwierdziła. On tylko mocno przytulił przyszłą mamę swojego maluszka…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/32c98966.jpg
Ciąża przebiegała bez zakłóceń…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b1f3b415.jpg
Jednak okazało się, że będą musieli znaleźć sobie większe mieszkanko jeszcze przed narodzinami dziecka.
Na tym zdjęciu jedzą śniadanie w nowy miejscu :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/8818f434.jpg
Wkrótce małżeństwo powitało na świecie Marcelinkę – uroczego, piegowatego rudzielca :)
Ludwik zakochał się na zabój w swojej córeczce.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b336fa45.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/c67aaf7d.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e63cdb71.jpg
Któregoś dnia jednak doszło do poważnej kłótni między nim a Judytą, nie wiedział jednak, że o to, o co prosiła go żona teraz, niegdyś zabiegała jego matka…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/8ca8ab8b.jpg
Nie wiedział też, że decyzja, jaką ostatecznie podjął, była dokładnie taką samą, jak w przypadku jego ojca. Przeprosił Judytę i przyznał jej rację. Zrobiło mu się lżej widząc, jak grymas niezadowolenia przeradza się w uśmiech…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/cc36f47c.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/cb51a0df.jpg
Lata minęły, a panna Ewan rosła, piękniała i nieprzerwanie była na pierwszy miejscu w sercu jej rodziców.
Ludwik w wolnym czasie zabierał córeczkę na pobliski plac zabaw.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/dcc5d104.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ead82562.jpg
Któregoś dnia po powrocie do domu zastał drzwi otwarte, ale nikogo nie było w środku. Z początku myślał, że Judyta wyszła z malutką na spacer, ale wózek stal nieruszony i wszystkie buciki stały w rządku jak przed jego wyjściem…
Zaczął do niej dzwonić, nie odbierała. Poszedł do kuchni, by napić się soku. Wtedy zauważył kartkę…
Całe jego życie w jednym momencie się zawaliło. Został sam na sam z wypalającym go doszczętnie poczuciem winy i nienawiścią do tych ludzi i samego siebie…
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/030a524f.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1540015&postcount=13).
...
Chewbacca
09.06.2012, 21:54
Historia rodziny przestępców ucięta w najlepszym momencie! Czuję niedosyt.;p
brawo, brawo. uwielbiam twoje historie za to, że zmieniasz akcję, tak, że nigdy nie wiadomo co będzie dalej, ale nienawidzę, że zatrzymujesz w najlepszym momencie xD
ogólnie jestem bardzo ciekawy
i ani mi się waż zabijać Marceliny, Ty GADZIE :<
Druga, króciutka, ale nie ostatnia. Pierwsza tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1539536&postcount=10).
Kolejne dwa albo trzy posty poświęcę dzieciakom z tego posta.
...
Kilka tygodni później znalazł się w Nieznanowie. Tam szybko nawiązał znajomości z miejscową, wtedy słabo rozwiniętą, grupką przestępców. Szczególnie dobrze dogadywał się z Wierą Minkowną – miejscową królową złoczyńców.
Oprócz niej i kilku innych osób w gronie jego znajomych znalazła się także pewna simka, z którą, jak się okazało po latach, spędzi resztę życia.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5a8a1147.jpg
Arleta Skarpa nie miała łatwego życia – jej rodzice byli alkoholikami, w domu było brudno i brakowało pieniędzy, a ona sama wyglądała wtedy jak wygłodzone, zaniedbane dziecko.
Chcąc zakończyć tą męczarnię, jako nastolatka uciekła z domu. Odtąd włóczyła się to tu, to tam – gdzie była praca, tam była i ona. Utrzymywała się, niestety, głównie z prostytucji.
I nagle znalazła się w Nieznanowie. Przez łóżko w jej wynajętej przyczepce przewinęło się wielu facetów, jednak przez jednego z nich jej życie nagle legło w gruzach – zaszła w ciążę. Ojciec dziecka był to biznesmen po czterdziestce, dosyć bogaty i... żonaty. Chociaż wiedział od niej o tym, co się stało, nie pokwapił się zaoferować dziewczynie żadnego, nawet najmniejszego, gestu pomocy… Ach, ci dranie!
Arleta, chcąc nie chcąc, urodziła. Jej synek, Wasyli, okazał się wcale nie być podobnym do swojego ojca – miał gęste blond włosy i jasne oczka. Patrząc na niego młoda mama nie mogła ukryć wzruszenia – od tego momentu kochała swojego Aniołka całym sercem i postanowiła, że wychowa go tak, żeby nie wstydził się swojej matki i żeby miał piękne dzieciństwo.
Maluch zdrowo rósł, szybko się uczył, a jej samej udawało się szczęśliwie godzić pracę z wychowywaniem dziecka.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bd72f3ff.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e11fc7c5.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/1477ba99.jpg
I stanęli sobie na drodze – on, młody, stąpający po ścieżce wiodącej do przekleństwa, pragnący zemsty i zarazem zapominający o przeszłości, i ona – dziewczyna, która chciała wyjść na prostą, kochać i być kochaną. Miało się skończyć na jednej nocy, ale… Postanowił zostać. Coś go urzekło wtedy w Arlecie, sam nie wiedział, co. Nie wiedział też, że był prawdopodobnie pierwszym i zarazem ostatnim facetem, w którym ona się zakochała…
No i był Wasyli… Tak, ta samotna matka i jej dziecko mogli zastąpić mu utraconą rodzinę...
Decyzja zapadała szybko – „zostaję”. Obiecał Arlecie, że pomoże jej zarówno wychować Wasylego jak i w kwestii finansowej czy też w zakresie obowiązków domowych. Panna Skarpa przystała na to z radością.
Aniołek zmienił się w Angela w ustach jego od tej pory przybranego taty, na siebie zaś Ludwik kazał mu mówić Ewan, co niekoniecznie miało oznaczać zwracanie się po nazwisku. Tak bowiem był znany także w środowisku swoich kolegów przestępców, w którym powoli to on (na równi z Wierą) zaczął dominować – jego ambicje, konsekwentność, dokładne planowanie, pomysłowość i skrupulatność dawały innym powód do szanowania go. Nie mówiąc o tym, że bardzo podobały im się solowe występy na skrzypcach w wykonaniu Ewana. Później gry na tym instrumencie pod jego opieką uczył się jego następca, Angelo…
Wasyli dopiero jako nastolatek dowiedział się, kim był jego ojciec i od tego momentu jeszcze bardziej żałował, że nie jest prawdziwym synem Ewana. Poprzysiągł także zemstę na tym człowieku... Brak więzów krwi nie przeszkodził jednak obu panom w staniu się dla siebie najbliższymi przyjaciółmi – po prostu ojcem i synem.
Kiedy mały Skarpa skończył 5 lat, Ewan i Arleta podjęli decyzję o przeprowadzce do własnego, małego domku. Od tego momentu chłopiec miał swój własny, oddzielny pokój, no i kuchnia i salon nie były już tak ściśnięte jak w przyczepce.
Kilka następnych lat upłynęło im na powiększaniu stanu konta rodziny i uczeniu wszystkiego Wasylego.
Któregoś jednak dnia stało się coś niespodziewanego – Arleta oświadczyła, że jest w ciąży.
Reakcja jej partnera daleka była od radości – z początku nie mówił nic, ale po kilku miesiącach, gdy maleństwo przyszło na świat, oświadczył ostro i dobitnie, że ma je oddać do domu dziecka. Mama chłopca była przerażona i nie chciała się zgodzić – przecież dlaczego mieliby nie wychować ich wspólnego dziecka? Ze łzami w oczach odmówiła, próbując przekonać go, że to najgorsze, co mogą zrobić…
Gdyby tylko Arleta wiedziała, że tamtej nocy po raz ostatni będzie tulić maleńkiego Armanda…!
Następnego dnia zastała kołyskę pustą. Serce niemal nie pękło jej z żalu… Gdy tak siedziała na podłodze oparta o ścianę i z zamglonymi od łez oczami patrzyła się w ten sam punkt, w drzwiach stanął ojciec dziecka.
Kiedyś zrozumiesz, pomyślał, wpatrując się w ledwo żywą kobietę. Potem sam poczuł, że łezka spływa mu po policzku, jednak szybko ją otarł…
Może i nie miał skrupułów, był zimny, przebiegły i nieczuły, ale ile złego było w nim tak naprawdę…?
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/35f86e2b.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1556282&postcount=21).
...
Mroczny Pan Skromności
11.06.2012, 19:07
Chyba rozumiem, czemu tak postąpił... Ale nie będę uprzedzał faktów i poczekam, aż się to wyjaśni ;)
Dawno niczego nie czytałem na forum, ale dla Ciebie zawsze robię wyjątek :D Nawet, jeśli nie jest to FS, bardzo ciekawie się czyta i trochę się zasmuciłem, że to koniec xD.
Nie wiem czemu, ale Twój sposób opowiadania i w ogóle historie (zwłaszcza pierwsza) kojarzą mi się z "Trudnymi Sprawami" (choć na znacznie wyższym poziomie, niż w tymże serialu).
Mam nadzieję, że to nie koniec zaskoczeń w tej historii ;) Powodzenia w pisaniu!
no no, znów się nie spodziewałem tego co napisałaś!
jak już wiesz z gg, lubię twój styl pisania, to takie lekkie i przyjemne historie :)
czekam na więcej, zdecydowanie!
Nie ma czego komentować, co?
Chrupkowi i Bluszczykowi oczywiście BARDZO dziękuję!
Przedstawię Wam pewną grupkę.
Pewnego dnia czwórka przyjaciół - Zenek Zodiak, Kalina Armin, Donald Fank i Armando Tischner - postanowiła założyć swój własny zespół.
Główną wokalistką miałaby być Kalina, a w razie jej braku lub niektórych piosenek także Don. Miał on też grać na gitarze elektrycznej. Armando był perkusistą, zaś Zenek grał na basie.
Od pierwszych liter ich nazwisk powstała nazwa bandu - ZAFT.
Początkowo próby odbywały się w klubie "Ósemka", a po jakimś czasie przyjaciele mogli już tam oficjalnie grać wieczorami.
Ich repertuar to głównie covery innych artystów, ale mają także kilka autorskich piosenek.
Stali się młodymi gwiazdami miasteczka :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e177f040.jpg
Później nadeszły występy w studenckim klubie. Skład niezmieniony:
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b377a9e3.jpg
Członkowie zespołu:
Zenek
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/59603e81.jpg
Kaleen
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d62263b2.jpg
Don F.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/cab1d319.jpg
Armando
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/391a7dda.jpg
Po skończeniu studiów wszyscy powychodzili za swoje sympatie.
Zenek poślubił przyszywaną kuzynkę Armanda, Józię Tischner, Donald Został mężem Olivki Lawiniak (i tym samym on, Zenek i po części Armando stali się rodziną - Józia Tischner to kuzynka Olivii).
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_98b557b6_9ca45b4e.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fc8df381_bc8f3198.jpg
Natomiast Armando i Kalina...
U nich zespołowa przyjaźń przerodziła się w miłość.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/nsnapshot_9c8dd149_9c8dd29d.jpg
Chociaż czasu na występy było mniej, ZAFT grywał w "Ósemce" tak często, jak tylko mógł. W tych godzinach w klubie zawsze było najwięcej ludzi. Mieszkańcy Nieznanowa kochali ich muzykę i ich samych :)
Jednak dobrą passę grupki przerwały pewne niespodziewane wydarzenia w małżeństwie Armanda i Kaliny - on nagle zniknął, ona natomiast...
Ale o tym kiedy indziej. I o innych członkach zespołu też, bo są to bądź co bądź ciekawe osobistości, nie tylko ze względu na ich talent muzyczny ;)
No i zapowiadany WIP!
Ostatnio zbudowałam domek - nie urządziłam go jeszcze co prawda, jednak wg mnie z zewnątrz wygląda fajnie ;]
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d825e35a.jpg
kalafjor
21.06.2012, 19:20
Oh god!
Najpierw w napięciu czytałem historię Ewana, którą musiałaś przerwać!
A teraz nie wiem co się dzieje u Armanda i Kaliny! :>>
Świetnie to wszystko wygląda. Czekam na jeszcze więcej, bo każda z tych historii jest warta obejrzenia! :)
Spectrum
21.06.2012, 19:49
Ah.. Zazdroszczę tych rozbudowanych drzew genealogicznych :O. Mi na ogół nie starcza cierpliwości.
Historie za to bardzo wciągają, a zarazem lekko się je czyta. Ładni simowie i dobre zdjęcia. Z pewnością będę tu zaglądał.
a domek świetny. powodzenia w aranżowaniu jego wnętrz. :P
Mroczny Pan Skromności
24.06.2012, 13:34
Kurczę, też chciałbym umieć tak grać :D Serio.
Historia zespołu jest bardzo ciekawa i w Twoim stylu :) A domek jak na razie prezentuje się ciekawie.
Czekam na kontynuację poprzedniej historii, jak i na dalszą część tej, którą teraz zaczęłaś :D
Psychosis
14.07.2012, 10:27
Oj liv, liv.
Smutno mi, że nie widzę kontynuacji jednej z moich ulubionych historii.
Daj wszystko co masz, jeśli masz zamiar kontynuować. Myślę że nie tylko mnie tym uszczęśliwisz. :)
Larandil
14.07.2012, 13:16
Nigdy nie wiem jak mam komentowac 0_o zawsze mam z tym problem.
Arleta Skarpa na tym pierwszym zdjeciu wyglada jak biedaczka : ) pewnie przez te wlosy. Ah, jej synek jest uroczy.
A ten zespol - swietny pomysl. No i musze pochwalic Cie za zdjecia. az milo sie oglada, bo uwielbiam zwracac uwage na jakosc zdjec.
czekam na wiecej, Liv.
Hah, dziękuję za komentarze!
Tu nie będę wymagać "5 komentarzy - kolejna część", bo to nie FS, ale 2, 3 komentarze na odcinek są mało motywujące (jakkolwiek zdjęcia i tak robię na bieżąco w grze, tak za tekst zabieram się krótko przed wstawieniem na forum). Zrozumcie mnie - nie wierzę, żeby mój temat cieszył się małą popularnością, ale co mi po tym, skoro ilość komentarzy daje mi do zrozumienia, że moja praca idzie na marne, bo nic z niej nie mam. Jeśli się Wam podobają historie/simy/zdjęcia/cokolwiek z Miasteczka - napiszcie o tym, chociażby po to, żebym poczuła się doceniona :]
Dzisiaj ciąg dalszy przedstawiania postaci z kilku ostatnich wpisów. Przypominajka (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1540015&postcount=13).
...
Państwo Bonifacy i Rita Chudeccy bardzo późno zdecydowali się na własne dziecko. Ich pierwszym, adoptowanym w dodatku, był Hektor - wtedy zdolny, interesujący się astronomią i zjawiskami paranormalnymi uczeń liceum.
Trochę później na świat przyszły bliźnięta - Balbina i Daniela.
Niestety, mam tylko jedno zdjęcie, na którym są razem jako dzieci:
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/77c37b30.jpg
Skupmy się jednak na Danieli.
Jeśli chodzi o wygląd, była przeciwieństwem swojej siostry, która lubiła się ubierać zgodnie z najnowszymi trendami w modzie i nosiła krótkie włosy.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ad53bd77.jpg
Nie zdziwiłabym się, gdyby okazało się, ze wtedy rozmawiała przez telefon ze swoim chłopakiem, Wasylim Skarpą.
W sumie to zadziwiające, jak świetnie się ze sobą dogadywali. On był chłopakiem dość małomównym i tajemniczym, dlatego też miał tylko kilku dobrych przyjaciół. Ona - lubiana, ale skromna i nieśmiała zarazem. I bardzo wyrozumiała.
Dopiero po jakimś czasie powiedział jej, czym się zajmuje - że poszedł w ślady swojego przyjaciela, Ewana. Normalna dziewczyna pewnie by z nim od razu zerwała, ale nie Daniela.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/be13c551.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/4251d491.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/29e33a0d.jpg
Wychodząc za niego wiedziała, że od tego momentu jej życie nie będzie łatwe i że być może któregoś dnia go straci. Z drugiej strony nie wyobrażała sobie życia bez niego...
Nieraz próbowała go jakoś przekonać do tego, żeby z tym skończył.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/27edb9ac.jpg
On jednak najczęściej bez słowa odwracał głowę, po czym próbował ją uspokoić. Wiedział, że bała się o niego, ale nie chciał, żeby się mieszała do jego "drugiego życia". Ile to razy powtarzał jej "wiem, co robię"...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5c77b4c1.jpg
Czasami jednak kończyło się to inaczej.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7657a53f.jpg
W gruncie rzeczy byli idealną parą.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d9603d25.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6664b883.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/10b92681.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/3a23dc1b.jpg
Po jakimś czasie państwo Skarpa zostali rodzicami Marcina! Wasyli obiecał wtedy żonie, że będzie go trzymał z dala od "tych" spraw.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/129ce65a.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/36d41a2c.jpg
I trochę starszy:
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5d1adaf0.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/07763318.jpg
Nieraz patrząc na niego, Wasylem u zbierało się na płacz. Któregoś dnia zapytany przez Danielę o powód, przyznał się do zbrodni - zabił swojego ojca...
Śledztwo jednak umorzono - policja nie mogła dojść do tego, kto to zrobił.
Sprawa rozgorzała na nowo po około 10 latach. Mieli trop. Wasyli musiał uciekać.
...
Mateusz i Bożena Tischnerowie po ślubie postanowili zamieszkać z mamą Mateusza, Lilianą. Postanowili też, że zaadoptują dziecko.
Do Tischnerów dołączył Armando.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/4c2d03b1.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/3dba1c6f.jpg
Rodzina bardzo go pokochała, oczywiście ze wzajemnością. Nie sprawiał problemów - uczył się całkiem dobrze i był bardzo cichym dzieckiem. W przyszłości chciał zostać superbohaterem albo policjantem, później zaś jego pasją stała się gra na perkusji. Jako nastolatek dołączył do formującego się zespołu, później zwanego jako ZAFT. Armando, Don, Zenek i Kalina stali się czwórką dobrych przyjaciół :)
Wtedy też jego sąsiadka, Kalina (mieszkali dosłownie naprzeciwko siebie xD) stała się dla niego kimś więcej. Podobnie jak on dla niej.
Nie odbyło się to wszystko bez obaw ich samych jak i reszty członków zespołu - gdyby ta dwójka rozeszła się w nienawiści, byłoby po ZAFCIE. Jednak oni, zamiast się kłócić, coraz lepiej się dogadywali, coraz częściej spotykali, coraz bardziej rozumieli. Mówiąc krócej, ich młodzieńcze zauroczenie przeradzało się w prawdziwą miłość.
Pod koniec studiów Armando zapytał ją, czy zostanie jego żoną. Kalina była zachwycona propozycją :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/630959a0.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5cdf7e85.jpg
Oboje nie skończyli z wyróżnieniami, bowiem nie przykładali się aż tak bardzo do nauki - śmiem twierdzić, że mieli lepsze rzeczy do roboty :P
Armando jako dorosły:
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/cbabe6df.jpg
Potem narzeczeni zamieszkali razem, a po jakimś czasie pobrali się (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1520291&postcount=113) :)
Jedna z kart weselnych oprócz życzeń zawierała na osobnej kartce list zaadresowany do Armanda - jego biologiczni rodzice chcieli się z nim spotkać...
Kalina nie wiedziała, kim są ci ludzie, ale nie wiedzieć dlaczego... bała się. Wiedziała jednak, że nie może zabronić swojemu mężowi spotkania z nimi.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/65c7c814.jpg
Zanim rodzice wyjawili mu powód oddania go do adopcji, zadawali dużo pytań - kim jest z zawodu (spełnił swoje marzenie i został policjantem), jaką ma rodzinę, czy jest żonaty, czy może ma już dzieci... Potem on zadawał im pytania. Najpierw zapytał, dlaczego chcieli się z nim spotkać, a potem, kiedy już otrzymał odpowiedź, dlaczego go oddali do adopcji.
Arleta chciała mu to jakoś delikatnie wytłumaczyć, ale w słowo wszedł jej Ewan.
- Właściwie trafiłeś tam przeze mnie - mówił. - Twoja matka była przerażona na samą myśl, że mogłaby cię oddać. Ja też z początku się bałem, ale wiedziałem, że jeśli masz być dobrym, normalnym człowiekiem, musimy to zrobić - łezka zakręciła mu się w oku. - Chciałeś nas pewnie zapytać, kim jesteśmy. Otóż ja i twój brat jesteśmy, mona powiedzieć, twoimi wrogami. To dziwne nie uważasz? - popatrzył wymownie na syna. - Gdybyś tylko chciał, mógłbyś nas zamknąć za to, co robimy. Ale gdyby nie to, co zrobiłem te dziesiąt lat temu - byłbyś jednym z nas. Twoja żona za każdym razem zamartwiałaby się, czy wrócisz do domu, czy cię nie zgarną... Nie miałbyś dużo czasu dla swoich dzieci, a gdyby one cię zapytały "gdzie pracujesz?", musiałbyś kłamać, bo przecież nie powiesz, że jesteś przestępcą, że robisz innym ludziom krzywdę... Teraz, kiedy wiem, że miałeś szczęśliwe dzieciństwo i że wyszedłeś w życiu na prostą, nie żałuję tego ani trochę. I w gruncie rzeczy dobrze, że to się tak skończyło.
Matka i syn byli oszołomieni. Każde z nich miało ułożoną swoją wersję wydarzeń, zupełnie inną od tej, którą przedstawił im Ewan.
- Ale... Dlaczego mi o tym wcześniej nie powiedziałeś? - zapytała Arleta.
- Bo wiem, że łudziłabyś się, że nie pozwolimy na to. Znam siebie, wiem, jaki wpływ miałem na Angela, a co dopiero na swojego rodzonego syna...
- Armando, teraz, kiedy już wiesz, wybaczysz nam? - po chwili ciszy odezwała się mama chłopaka.
On wtedy wstał i uścisnął ich - najpierw mamę, a potem ojca...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b410a0db.jpg
W tym samym dniu Armando poznał też swojego starszego, przyrodniego brata, Wasylego. Na jednym spotkaniu się nie skończyło - te późniejsze - częste i długie - doprowadziły do tego, że bracia stali się dobrymi przyjaciółmi.
...
Któregoś dnia bracia pod pretekstem pójścia na piwo, spotkali się w bardzo nietypowej sprawie...
Ale o co chodziło, dowiecie się jutro ;) A w zasadzie już możecie się domyślić :P
No i rzecz, o której koniecznie należy wspomnieć!
Pod łukiem w końcu stanęli Ludwik Ewan i Arleta Skarpa! :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e9f5025d.jpg
No i bracia Armando i Wasyli :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d9e55784.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1556654&postcount=31).
...
Spectrum
25.07.2012, 15:52
Wow, jestem pod wrażeniem. Masz bardzo rozbudowane rodzinki, a dobre zdjęcia i tekst aż zachęcają do przeczytania całego posta ;>
Czekam oczywiście na kolejny odcinek!
Chewbacca
25.07.2012, 16:09
Skąd ty bierzesz te pomysły na rodziny... + super grafika. I czekam na kolejną część i trzymam za słowo, że tylko do jutra. :D
Master of Disaster
25.07.2012, 21:40
No, no, byłam naprawdę ciekawa, co się stanie z młodszym synkiem Arlety (a jakoś nie połączyłam go z Armandem Tischnerem :|), no i się dowiedziałam. Cóż, w sumie wychodzi na to, że miał sporo szczęścia. Ciekawe tylko, jak będzie z przyjaźnią Wasylego i Armanda, skoro ten pierwszy jest przestępcą, a drugi stróżem prawa (nie zauważyłam wzmianki o tym, żeby się to zmieniło)... No i Ludwik, tzn. Ewan - chyba nie przeszedł jeszcze na emeryturę?
Skąd ty bierzesz te pomysły na rodziny...
Zewsząd :)
MoD - panowie starają się nie mieszać swojej przyjaźni w życie zawodowe, żeby przypadkiem nie zaszkodzić sobie nawzajem. A jeśli już muszą wspomnieć o czymś, to bardzo, bardzo ostrożnie i żeby nie dotyczyło ich jakoś bezpośrednio.
Ewan? Nie, ale wybiera się, można tak powiedzieć ;]
Dzięki za komentarze :)
W takim razie przyczynię się do tego, abyś poczuła się doceniona:) Nie gram już w dwójkę, skupiłam się na trójce i dlatego też na tematy dwójkowe raczej nie wchodzę. Jednakże Twoje miasteczko mnie nieźle wciągnęło, najpierw zobaczyłam te drzewa, które mnie zaintrygowały i tak zaczęłam czytać i czytam cały czas :) Świetni simowie, genialne pomysły i szczerze Cię podziwiam, dlatego, że ja nie potrafiłabym wymyślić tak wiele i tak różnych historii dla rodzin. Życzę dalszej wytrwałości :)
kalafjor
26.07.2012, 10:07
O matko!
Chyba potrzebuję drzew, bo się już gubię. Ale super! Żeby zrozumieć dokładnie tę część musiałem przeczytać jeszcze raz poprzednie. Super rozbudowana gra. Zazdroszę! :)
I jak zwykle czuję niedosyt i chcę więcej!
Może udałoby Ci się podeslać nam obecne zdjęcie Nieznanowa i ewentualnie tego drugiego miasteczka. Z tego co pamiętam, to pierwsze zdjęcie wygasło, a drugi post został usunięty. Tak miło było patrzeć na te zapełnione ulice! :)
Orzechowo
26.07.2012, 10:36
Wpadłam napisać tylko, że czytam od początku, tylko nie mam żadnego ambitnego pomysłu na komentarze XD Wszystko jest okropnie ciekawe, a zamiast suchych faktów - wszystko ładnie opisane. Masz bardzo rozwiniętą grę, widać, że długo nad tym pracowałaś, a przy tym żadna historia się nie powtarza, ach :)
Psychosis
26.07.2012, 13:54
Odcinek się pojawił - i odrazu posypały się komentarze. I dobrze. Musiałabym przeczytać całą serię od nowa, żeby wdrążyć się w odcinek.(może za chwilkę, lenistwo doskwiera :P ) Cieszę się, że ciągle piszesz. Ojsg, podupada ostatnio ; /
Ooo, żeby taka frekwencja wśród komentujących była zawsze!
Dziękuję Wam :D
Miały być konkrety, ale niechcący wcieliłam się w pisarkę z prawdziwego zdarzenia w tym odcinku. Wybaczcie.
Albo podziwiajcie. Jak chcecie. Część wcześniejsza (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1556282&postcount=22).
...
Zniknął - tak nagle, tak po prostu... Rok temu nocą wymknął się z domu, spakował walizki i więcej się tu nie zjawił. Nie zostawił kartki, nie zadzwonił... Może zapomniał o niej? Albo chciał zapomnieć?
Ale dlaczego? Przecież byli dopiero kilka miesięcy po ślubie, znali się od lat...! Nagle znudziła mu się? Brakowało mu wolności?
Z rozmyślań wyrwały ją dźwięki wydające się z pokoju obok. Poszła zobaczyć, co się dzieje.
Nie było jednak powodu do obaw - ktoś tu się świetnie bawił podczas jej nieobecności!
Kalina uśmiecha się - jej myśli wypełnia teraz ona.
Zjawiła się równie nagle jak zniknął Armando. To ją jeszcze bardziej przygnębiło, wręcz załamało. Myślała, że nie da sobie rady, bała się o nią i o siebie. A potem... Potem to ona postawiła Kalinę na nogi, przywróciła radość życia. No i nareszcie przestała być sama.
Kalina zawsze chciała mieć córeczkę. Miała już nawet wybrane dla niej imię - Fiona.
I nagle się okazało, że jej marzenie o posiadaniu dziecka się spełni, jednak bynajmniej nie była z tego powodu szczęśliwa.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e624aaff.jpg
Mąż ją zostawił, w dodatku bez pieniędzy, w ich małym mieszkanku. Nieprzygotowaną, wystraszoną, zdaną na samą siebie...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/85bab1e5.jpg
I nawet nie miała mu jak powiedzieć, że jest w ciąży...
Ale wiedziała, że sama też jest winna. Nie przemyśleli, ile chcą mieć dzieci i kiedy się one mają pojawić. Nie wiedzieli, ile zamierzają wynajmować mieszkanie. Żyli bez zobowiązań, a ich miłość nie przetrwała próby. Przynajmniej tak czuła Kalina.
Bliscy i przyjaciele chcieli pomóc, przekonywali ją, żeby zapomniała o Armandzie i wzięła sprawy w swoje ręce... Nie była jednak w stanie zdecydować się na wynajęcie większego mieszkania czy chociaż wprowadzenie się do swoich teściów, państwa Tischner, którzy mieli dwa wolne pokoje.
Ostatecznie łóżeczko dziecka z powodu braku miejsca stanęło w salonie, ciuszki i inne rzeczy były poupychane, gdzie się dało...
Ale wkrótce w małym domostwie pojawiła się Fiona i nagle wywróciła świat Kaliny do góry nogami :)
Młoda mama uwielbiała się zajmować córeczką.
Czy tylko mi simowe maluszki podczas kąpieli wydają się takie słodkie? :>
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bb2b14b8.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7fe9360a.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/58900021.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/76f7377f.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/57e4000f.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e1091f66.jpg
Ale nadal zastanawiała się, co się stało z tatą małej Fiony... I czy kiedykolwiek wróci.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ef7bc92f.jpg
...
O tej godzinie ku ich zdziwieniu klub świecił pustkami. Ale to lepiej dla nich.
Zamówili sobie po piwie, po czym Wasyli przeszedł do sedna sprawy.
- Sprawa zabójstwa Niklowicza na nowo rozgorzała. Chyba jego syn sobie przypomniał, że miał ojca...
- Przynajmniej coś się dzieje ostatnio na posterunku... Odkąd tam pracuję, to tylko same patrole, w dodatku do południa, kiedy nic się nie dzieje. Nudy.
- Nie jesteś zamieszany w śledztwo?
- Nie stary. Przecież nowi muszą się uczyć...
- Słuchaj, Armando - jego brat ściszył głos. - Wtedy mi się udało, ale boję się, że teraz mnie dorwą...
- Co chcesz zrobić?
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/46d0d7bb.jpg
- Zwiać stąd. Jak najszybciej.
Chłopak osłupiał. Po chwili jednak do głowy przyszedł mu pewien pomysł.
- Jadę z tobą - oznajmił.
- Zwariowałeś?! - niemal krzyknął Angelo. - Przecież masz robotę!
- Ale moja robota... Wiesz, że nie tak to sobie wyobrażałem. Chciałem być kimś, awansować, ale Dominika za każdym razem mi mówi, że w wolnej chwili zastanowi się nad tym... Ale ta "wolna chwila" nigdy nie nadchodzi! Mam dość!
- A Kalina?
- Zarabia lepiej ode mnie, da sobie radę. Zresztą ostaniami czasy jest strasznie nerwowa i na wszystko narzeka. Mam jej marudzenia po dziurki w nosie! Przynajmniej trochę od niej odpocznę...
- Trochę? Ale ja nie wiem, ile tam zostanę.
- Chyba nie będą cię szukać przez pięć lat? Zobaczysz - parę miesięcy i będzie po sprawie. Wrócimy do Nieznanowa i znowu będzie po staremu. Zresztą miałem okazję się przekonać jak wyglądają poszukiwania... Śmiech na sali nieraz.
- No dobra, młody, niech ci będzie. Jutro w nocy pod latarnią.
- Okej.
Podali sobie ręce i wyszli z klubu.
...
Wiedział, że po powrocie do domu czeka go trudna rozmowa z Danielą. Najchętniej odszedłby bez słowa, ale... nie mógł. Nie wiedział, jak długo pozostanie mu wierna i będzie rozpowiadać korzystną dla niego wersję, ale musiał jej zaufać. Nawet bardziej niż do tej pory...
- Myślałam, że będziesz później - powiedziała, słysząc trzask zamykanych drzwi.
- Dani, masz chwilkę? - zapytał, ignorując tamto zdanie.
- A coś się stało?
- Posłuchaj - podszedł bliżej niej.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d3d25e87.jpg
- Muszę uciekać.
- Uciekać? - kobieta nie bardzo rozumiała, jednak po chwili doszło do niej, co on miał na myśli. - A proszę cię bardzo! Uciekaj sobie, zostaw mnie samą z tym wszystkim, odbierz naszemu synowi ojca, tak jak pozbyłeś się swojego! - krzyczała, niemal płacząc. - Po co ty mi to w ogóle mówisz, Angelo? Przecież i tak znikniesz, czy będzie mi się to podobało, czy nie...
- Bo nie jestem jednym z tych frajerów, którzy zostawiają swoje rodziny! Tylko dlatego ci to mówię - żebyś się o mnie nie martwiła! - krzyczał.
- Tylko dlatego? - drążyła jego żona.
- Tak, tylko! Szkoda, że nie potrafisz tego docenić...
- Według ciebie powinnam? Przecież namawiałam cię miliard razy, żebyś z tym skończył. Gdybyś mnie posłuchał...
- Mogłabyś chociaż uszanować moją decyzję i zdać się na mnie. Przecież nie chcę dla ciebie źle.
- A ty się mogłeś zastanowić, co robisz, bo może ktoś przez ciebie będzie cierpiał...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/33adcbfe.jpg
- Nie rozśmieszaj mnie. Codziennie spotykasz się z ludzkim cierpieniem, starasz się je załagodzić, a sama sobie nie możesz pomóc? Zresztą gdybym wiedział, że bez faceta sobie nie poradzisz, nie wychodziłbym za ciebie!
W jej oczach zabłysły łzy. Skierowała się na górę.
- Tyle mi masz do powiedzenia? - krzyknął za nią, po czym po chwili dodał. - Zawiodłem się na tobie, Daniela.
Już miał zejść do piwnicy, gdy usłyszał słabe:
- Ja na tobie też, Wasyli.
Obudziła się. Na stoliku paliła się lampka nocna. Wstała, by ją wyłączyć. Zanim to uczyniła jednak rozejrzała się po pokoju i nagle pisnęła z przerażenia.
Szafa była otwarta, w dodatku ubyło w niej połowę rzeczy, szuflady były wysunięte. Rzuciła się w ich stronę, żeby to wszystko uporządkować. Nagle zauważyła, że duża walizka zniknęła. Przerażona, spojrzała nagle w stronę łóżka. Nie było go tam i wyglądało to tak, jakby się nagle zerwał, bo nie było pościelone.
Zbiegła na dół jakby rażona piorunem. Zaczęła go wołać - na tyle cicho, żeby nie zbudzić Marcina - ale odpowiadała jej cisza.
Ani w kuchni, ani w sieni, ani w piwnicy go nie było.
Zamknąwszy drzwi sypialni zaczęła płakać.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/08677fee.jpg
Odszedł i nawet się z nią nie pożegnał. Tak bardzo żałowała tego, co mu powiedziała kilka godzin wcześniej...
Nie powiedziała synowi, gdzie jest jego tata. Zresztą Marcin zdawał się być zbyt zmęczony, żeby z nią rozmawiać. Zbliżał się koniec semestru i był wykończony. Nic dziwnego.
Było już dość późno - miała iść się kąpać - gdy usłyszała kroki dochodzące z sieni.
Po chwili drzwi się uchyliły i zobaczyła jego.
- Boże, Wasyli, tak się bałam, że odszedłeś...
- Jeszcze nie - musiałem wszystko przygotować.
Chciała do niego podejść, ale on ją wyminął i skierował się schodami na górę.
Miał szczęście - Marcin jeszcze nie spał.
- Tato, gdzieś ty był cały dzień? - zapytał chłopak na widok ojca przekraczającego próg jego pokoju.
- Załatwiałem pewne sprawunki - odparł Wasyli. - Przeszkodziłem?
- Nie, w sumie miałem już kłaść się spać. Jestem wykończony...
- Właściwie to przyszedłem się pożegnać.
- Co? Ale gdzie ty jedziesz?
- Nie mogę ci powiedzieć. Jak sprawa trochę ucichnie, wszystko ci wytłumaczę. I nie męcz mamy pytaniami.
Chłopak umilkł i spuścił głowę. Ojciec złapał go za barki.
- Teraz ty tu rządzisz. Opiekuj się mamą i nie poddawaj się. To się kiedyś skończy, masz moje słowo.
- Wracaj szybko tato. I o nic się nie martw.
Wtedy Wasyli mocno go przytulił.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/4755d153.jpg
Zupełnie tak, jakby zamiast tego wysokiego, chudego młodzieńca miał przed sobą brzdąca, który jeszcze niedawno latał w pieluszce po domu i domagał się jedzenia...
Na dole na drodze stanęła mu Daniela.
- Nie przeszkadzaj, spieszy mi się - powiedział, próbując ją wyminąć. Ona nie ustępowała.
- Wasyl, przepraszam a wczoraj - rzekła.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/a7a13138.jpg
- Nie wybaczyłabym sobie, gdybyś odszedł, a ja bym cię nie przeprosiła... Ja po prostu...
- Wiem, wiem. Ja też cię przepraszam za wczoraj. I Dani... Wiesz, że nikomu tak bardzo nie ufam na tobie. Wiem, że nie wydasz mnie.
- Przecież ja nawet nie wiem, gdzie ty jedziesz.
- Ale wiesz o wiele więcej ważniejszych rzeczy o mnie. I wiem, że powiesz to, co będziesz uważała za słuszne.
- Nie martw się, Wasyl i... nie zapomnij o nas.
- Kiedy tylko pojawi się okazja, żeby się odezwać, na pewno zadzwonię. Ale wy uważajcie na siebie.
- Ty na siebie też.
Objęli się.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/188d70c6.jpg
- Dani... Choćbym któregoś dnia miał być dla ciebie tylko zbrodniarzem, to nie daj sobie wmówić, że cię nie kocham, bo tak nie jest i nie będzie... I nie zapomnij o tym.
- Nie zapomnę. Przysięgam.
Chwilę później drzwi się zamknęły z tym samym znajomym trzaskiem. Ale ona już o nic się nie bała.
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1665037&postcount=91).
...
I jeszcze takie trzy ciekawostki:
1. Wczoraj grałam Tischnerami i większość zdjęć Kaliny i Fiony jest "na świeżo" :)
Ale zanim mogłam je zrobić... musiałam ratować Kalinę :(
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/0b14fa4f.jpg
Jeśli ktoś z Was zauważył, że coś tu jest nie tak, od razu mówię - wyjaśnię to w którymś odcinku ;]
2. Daniela jest pielęgniarką, jakby ktoś nie zrozumiał, o czym mówi Wasyli ;]
3. ;)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/691ce950.jpg
Aaaa, i czy zapowiadałam, że to Domańscy będą głównymi bohaterami następnego drzewa genealogicznego?
I zdjęcie Nzn też wkleję... Jak zrobię.
kalafjor
26.07.2012, 15:36
O jejku!
Czemu Armando pojechał z bratem? Tak zostawić żonę i dziecko w drodze? Och, jaki nostalgiczny odcinek. :C
Cieszę się jedynie, że Wasyli vel. Angelo w taki sposób pożeganał się z rodziną. :)
W niektórych miejscach są pewne literówki na zasadzie zjedzonych liter.
Co do ciekawostek... Czyżby Kalinka Ci niechcący umarła? Bo nie rozumiem chyba jeszcze.
I czekam na drzewo Domańskich! :)
No nareszcie dotarłam :> I komentuję.
Rzeczywiście 2-3 komentarze to raczej kiepska motywacja do robienia czegokolwiek. I nie tyczy się to tylko tego działu, ale też i np. Simów (o tym coś wiem) i domów. Ludzie się rozleniwili, czy to wakacje tak działają? ; )
Muszę napisać, że jestem przede wszystkim pełna podziwu dla tego, jak rozbudowałaś swoje miasteczko i wszystkie rody. Przyznaję, że mam jeszcze problem w ogarnięciu tak wielu nazwisk, ale wiążesz każdy post z poprzednim i fajnie to wszystko się łączy. Myślę, że w końcu je zapamiętam : P
Historie podobają mi się z tego względu, że praktycznie w każdej jest coś zaskakującego - jakieś oddanie dziecka do adopcji, patologia, morderstwo w tle itp. xD Dzięki temu jest ciekawie, niebanalnie.
Wiem, że Ci już to kiedyś pisałam, ale nie mogę się oprzeć, by po raz kolejny nie pozachwycać się publicznie Twoimi fotkami, a zwłaszcza ich jakością. To jest rewelacja! <3 Na historie okraszone takimi zdjęciami można patrzeć bez końca.
Zainteresował mnie wątek Armanda. Biedak nie miał w życiu lekko już od dzieciństwa, gdy ojciec go oddał do domu dziecka : ( Na pewno będę śledzić jego losy; mam nadzieję, że nie pokomplikujesz mu zbytnio w simowym życiu :>
Standardowo czekam na dalszy ciąg. :)
W niektórych miejscach są pewne literówki na zasadzie zjedzonych liter.
Przeczytałam wszystko jeszcze raz i poprawiłam co się dało.
Czyżby Kalinka Ci niechcący umarła?
Niestety tak :( Ale w sam raz to miało pokazać to zdjęcie, ale jest tam pewien "kruczek", którego wcześniej nie zauważyłam.
Malin, Ty lubisz moje zdjęcia i historie, a ja lubię Twoje komentarze! :> Piszesz tak szczerze i bezpośrednio... Człowiekowi od razu przyjemniej się na sercu robi :>
Ha, nieliczne komentowanie to obecnie standard. Też tego nie rozumiem :< Nawet jeśli starzy bywalcy (pozdrawiam siebie!) nie wszystko komentują, to ich rolę powinni przejąc nowi userzy. A tych jest jak na lekarstwo i tez nie każdemu chce się komentować To nie to co kiedyś :<
Ale wakacje swoją drogą ;]
Przyznaję, że mam jeszcze problem w ogarnięciu tak wielu nazwisk
Ja sama czasami tez mam zawiasy, bo nie umiem sobie przypomnieć imion swoich simów, dlatego nie przejmuj się ;)
A żeby ułatwić kojarzenie postaci, są drzewa genealogiczne :) To pierwsze powinno być zaaktualizowane, ale przybyło tam tylu simów, że ten obrazek musiałby mieć chyba na szerokość 2500 pikseli, albo nawet więcej. Mój monitor tego nie udźwignie, a co dopiero te o mniejszej rozdzielczości...
Co do wszystkich tych odstępstw i patologii - mam ich przesadnie dużo i jakbym Wam opowiedziała wszystkie historie tych rodzin, to byście mnie uznali za wariatkę xD Zresztą coś czuję, że i tak tego nie uniknę, bo właśnie te są najciekawsze xD
A morderstwa pojawiają się jeszcze co najmniej 2 w Miasteczku xD I jedno będzie motywowo podobne do tego dokonanego na Cyprianie Niklowiczu.
Co do fotek - cała przyjemność po mojej stronie :D
No i nie spodziewałam się, że historia Armanda będzie tak intrygująca xD A ja cały czas twierdzę, że to moi ulubieni simowie mają najfajniejsze historie życiowe! No cóż, przkeonamy się, czy podzielicie mój entuzjazm do postaci takich jak Hania Lawiniak, Jesika Nikoniecka czy Bernard Tischner ;]
Dziękuję ślicznie :>
W nast. części chyba dam Wam trochę odpocząć do przestępców i uciekających simów i zaserwuję coś normalniejszego (np. kawałek życia pewnego młodego robotyka i przedsiębiorcy).
Ale wszystko przed nami :D
@down: ohoho, więc doświadczenie związane z pisaniem FS się przydało :D Miło czytać ^^
Postać Danieli jest ściśle związana z postacią Wasylego, co nie znaczy, że zawsze będzie na boku - w pewnym momencie to ona zagra pierwsze skrzypce ;]
Granie takimi rodzinami jest z jednej strony fajne, ale z drugiej... w kij czasochłonne. To też twórcy powinni wziąć pod uwagę ;]
No i dziękuję :)
Jestem tu po raz pierwszy i wiem, że na pewno będę wpadać częściej - jedno z najlepszych, jak nie najlepsze historie na forum ;)
Tak jak Malin, najbardziej zainteresował mnie wątek Armanda, ale również Danieli. Czytając, często się gubiłam z nazwiskami, kto jest kim i musiałam czytać od nowa, ale to fajnie, że jest różnorodność :) Nie wspominając o Twoich drzewach genealogicznych - marzę o takich i mam nadzieję, że kiedyś tez będę mogła się pochwalić tak pięknymi i wielkimi rodzinami :)
Zdjęcia są śliczne, idealna jakość - zazdroszczę, aż milo się ogląda. :)
Czekam na więcej, będe wpadać i komentować :)
Zgadzam się z opinią powyżej, że jest to jedno z lepszych z OJSG. Perfekcyjne zdjęcia i wciągające historie. Szczególnie podoba mi się ostatnia część, gdzie dałaś się ponieść twórczości;)
Fallen, Kicaj - dziękuję i witam :)
Pamiętacie Andi, Kaliksta, małą Kirę i psa Bobka? Tak, dzisiaj ich historii (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1527068&postcount=51) ciąg dalszy, jednak od tej pory to Kira będzie główną bohaterką ;)
...
Któregoś dnia do jednego z domków w sąsiedztwie Minorowiczów wprowadziło dwóch nieznajomych. Byli to, jak się potem okazało, nastoletni chłopiec, Kastor Jagódek, i jego przyszywany wujek, Kazimierz Pierwszy. Andi, która przez wiele lat mieszkała w Nieznanowie, zdawało się, że skądś kojarzy te nazwiska...
Sąsiedzi szybko zaprzyjaźnili się, a Kira, która jak dotąd nie miała żadnych kolegów ani koleżanek wśród sąsiadów, miała towarzysza zabaw i kogoś, z kim mogłaby pogadać. Nie przeszkadzało - ani jej, ani jemu - to, że wiekowo dzieliło ich sześć lat. Oboje lubili spędzać czas na dworze (szczególnie bawiąc się na pobliskim placu zabaw)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b48d63a4.jpg
i grać w szachy. Ale najbardziej ze wszystkiego lubili swoje towarzystwo. Kastor traktował ją jak młodszą siostrę (bo tak "normalnie" ma tylko starszą), a Kira widziała w nim starszego brata, o którym zawsze marzyła.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/035b68bf.jpg
Panna Minorowicz wkrótce stała się klasową ślicznością :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/07b12ded.jpg
W dodatku miała nietypowe (jak na dziewczynę) zainteresowania - uwielbiała grac w szachy i interesowało ją... majsterkowanie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6a733ac8.jpg
I bardzo dużo się uczyła, chciała bowiem się dostać na architekturę...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/16abc494.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5bbf68ef.jpg
i wyrwać się z tej dziury.
Jej przyjaciel często był zaskoczony ilością posiadanej przez nią wiedzy. Wtedy najczęściej odpowiadała "A, to nic takiego! Wszystko to wyczytałam w książkach."
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6e6edf78.jpg
I zawsze bardzo ją wspierał, choć czasami miała wrażenie, że on jakoś nie widzi jej w roli sławnej pani inżynier...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7339445a.jpg
Co zresztą było prawdą.
Andi przez swoje stare znajomości dowiedziała się, kim jest Jagódek i że równie dobrze mógłby być jej kolegą po fachu, gdyby nie zmieniła życia. Dowiedziała się też nieoficjalnie o tym, co już udało mu się zrobić. Wiedziała, że muszą uważać. Powtórzyła to swojemu mężowi, jednak ze względu na przyjaźń łączącą Kirę i Kastora, postanowiła trzymać język za zębami. Mieli nadzieję, że któregoś dnia nie skrzywdzi jej, a najlepiej ich drogi się rozejdą.
Jednak pewnego poranka zwykła sąsiedzka rozmowa, jaką ucinali między sobą na przykład Kalikst i Kastor, zmieniła się w coś poważniejszego...
- Mam dla pana propozycję - oświadczył blondyn.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b3bc4c83.jpg
- Wie pan, że lubimy się z Kirą, ale od pewnego czasu trapi mnie pytanie, co ona chce zrobić ze swoją przyszłością.
- Myślałem, że ci mówiła.
- Tak, mówiła. Problem w tym, że z mojej strony to nie może się skończyć na przyjaźni... Rozumie pan.
- Chyba tak.
- Mam nadzieję, że nie miałby pan nic przeciwko, żeby mnie mieć za zięcia?
- Nie, oczywiście... Tylko musiałbyś chyba najpierw jej spytać, czy chciałaby zostać twoją żoną.
- Zależy mi na czasie. Nie wiem, ile tu jeszcze zabawię, a ślub i te sprawy chciałbym mieć już za sobą. Właściwie to chciałbym, żeby pan jakoś opóźnił jej pójście na studia. A jak pan to zrobi, to mnie już nie interesuje. Zresztą sądzę, że to, co pan już o mnie wie, dodatkowo zmotywuje pana do działania.
Kaliktsa zamurowało, ale chłopak zdawał się nie zwracać na to uwagi. Wyciągnął rękę w jego stronę.
- Mam nadzieję, że już niedługo będę się do pana zwracał przez "tato". Aha, i niech się pan o nią nie martwi - nie mam zamiaru zrobić jej krzywdy.
- Mogę cię o coś spytać, Kastor?
- Pewnie.
- Kochasz ją?
Kastor zamyślił się. Po parunastu sekundach odpowiedział ściszonym, łagodniejszym głosem.
- Od pierwszego dnia, kiedy ją ujrzałem.
Po tych słowach udał się w stronę swojego domku, zostawiając ojca Kiry z mętlikiem w głowie.
Wieczorem poradził się żony. Andrea z początku nie była tym zachwycona, ale ostatecznie przekonał ją, że tak będzie dla niej najlepiej... I poprosił, żeby nie mówiła jej ani słowa.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/1eb87941.jpg
Pozostała im ostatnia kwestia - namówić Kirę do odłożenia planów związanych z edukacją na dalszy plan.
Dziewczyna była nieprzekonana. Kiedy środki "po dobroci" przestawały działać, ojciec dziewczyny, w obawie perz niedoszłym zięciem-kryminalistą, postawił sprawę jasno.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6d695bea.jpg
Usłyszała, że nie pójdzie na te studia.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e1910f99.jpg
"Jakim prawem będziesz mi organizował życie?", krzyczała. I tak za każdym razem, kiedy pojawiał się temat jej przyszłości.
Jakkolwiek z ojcem miała wtedy bardzo kiepskie relacje, tak z matką mogła jeszcze normalnie porozmawiać. Niestety, Andrea zdecydowanie podzielała zdanie jej ojca.
"Czy wam się to podoba czy nie, i tak pójdę na te studia!", odgrażała się nastolatka.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/25c44a4d.jpg
W gruncie rzeczy przerażało ją to wszystko - kłótnie z rodzicami, ukończenie szkoły, egzaminy wstępne...
No i bała się, że jakimś cudem faktycznie uniemożliwią jej dostanie się na wymarzoną uczelnię. To byłoby najgorsze, co mogłoby ją czekać.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/20c9a279.jpg
Wiedziała jednak, że tak po prostu nie uda jej się wyjść z domu i nie wrócić. Ucieczka wydała się jej być najrozsądniejszym rozwiązaniem.
Którejś nocy po prostu spakowała walizki i wyszła, niezauważona.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/74c9c1d0.jpg
...
Nadeszła jesień, rozpoczął się rok akademicki. Kira była dumną studentką architektury na La Fiesta Tech.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/f9ce1178.jpg
Minęły trzy miesiące od jej ucieczki. Zdawało się, że rodzice jej odpuścili.
Niestety myliła się.
Ni stąd ni zowąd zjawił się jej ojciec. Dopiero wtedy wydało się, że jego zamiar ułożenia córce życia nie był bezpodstawny. Nie powiedział jednak, że Kastor jest w to zamieszany.
Pokłócili się na dobre, ona nazwał go idiotą (bo dał się wrobić), on zagroził jej wydziedziczeniem...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/30edc421.jpg
Fakt faktem, źle jej było z tym. Nawet nie chodziło o ta groźbę tylko o to, jak zniszczyła sobie relację z własnym tatą. I jak go potraktowała... Zastanawiała się, czy nie wrócić do domu i nie wyjaśnić tego z tą osobą. I przy okazji pogodzić się z rodzicami. Tak, studia mogłaby zrobić potem, ale z drugiej strony - szkoda było jej czasu.
Przez te dni towarzyszyła jej straszna pustka. Nie wiedziała jednak, że to dopiero był początek rozterek...
Ktoś ją odwiedził. Poszła uszczęśliwiona otworzyć myśląc, że to tata (było grubo po 22, a ostatnim razem wpadł właśnie po tej godzinie) i że będzie miała okazję się z nim pogodzić.
Jednak z lekkim uśmiechem na ustach w drzwiach stanął jej przyjaciel. Zaprosiła go do środka zastanawiając się, skąd wziął jej adres...
- Nieładnie tak uciekać - powiedział nagle, podchodząc bliżej niej.
Dziewczyna popatrzyła na niego z zaskoczeniem.
- A już w ogóle uciekać przed przeznaczeniem - dodał.
- Przeznaczeniem? O czym ty mówisz?
- Tak naprawdę to ja chciałem, żebyś została - rzekł nagle. Nie wierzyła własnym uszom. Więc to Kastor miał być tym, który chciał ułożyć jej życie bez wcześniejszej konsultacji z nią?!
- Ale Kastor... Przecież wiedziałeś... To, że tu teraz jestem - to było moim marzeniem! - krzyczała. - Nikt z was nie ma prawa decydować o moim życiu!
- Masz rację, Kira, przepraszam... - spuścił głowę, po czym głośno westchnął z nutą żalu. - Ale zanim wyrzucisz mnie z hukiem i znienawidzisz za to, chciałbym, żebyś coś jeszcze wiedziała...
Nagle chwycił jej ręce i spojrzał jej w oczy.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/2f50b83f.jpg
- Dopiero wtedy, kiedy zrozumiałem, że pewnego dnia cię stracę, nie mogłem się z tym pogodzić. Chciałem temu jakoś zapobiec, ale nie wyszło. W ogóle nie wiem, jakim prawem mógłbym ci odbierać prawo do marzeń i do szczęścia... Ktoś, kto kocha, tak nie robi...
- Kochasz mnie? - Kira wpatrywała się w niego z osłupieniem. Tak bardzo bała się odpowiedzi - czuła, że gdy ta padnie, już nic nie będzie takie samo.
- Od zawsze, Kira. Kiedy byliśmy dzieciakami, byłaś dla mnie jak siostra, ale potem... Chciałaś, żeby tak zostało, ale ja się nie mogłem z tym pogodzić i dlatego to wszystko...
Otworzyła usta, żeby coś powiedzieć, ale w tym samym momencie on przysunął się bliżej...
Stało się. To był ich pierwszy pocałunek.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/aa8b01cd.jpg
- Gdybyś jednak pewnego dnia się rozmyśliła... Będę czekał.
Potem wypuścił ją z objęcia i bez słowa wyszedł.
Ona potem długo siedziała zdezorientowana i z oczami zamglonymi od łez.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/292e0846.jpg
Zaiskrzyło - nie wiedziała, czy to prawdziwa miłość, czy jeszcze nie, ale czuła, że nie może tak tego zostawić i że w gruncie rzeczy Kastor miał rację - byli zawsze tak blisko siebie, to się nie mogło inaczej skończyć...
Ale co z jej marzeniem? Co z godzinami spędzonymi nad książkami, co z pasją...? Co z życiem, które sobie wymarzyła?
Jej świat legł w gruzach i najchętniej zniknęłaby raz na zawsze... Ale tak się nie dało - musiała podjąć decyzję. Tylko jaką?
Decyzja Kiry (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1574012&postcount=53) :)
Jakieś pomysły, co zrobi Kira? ;]
Jutro być może kolejna część, a na dniach drzewo genealogiczne ;)
no, Kira nie jest głupia, więc mam nadzieję, że nie ulegnie Kastorowi i jednak skończy te studia <emocje niczym w telenoweli :O>
no, simy jak zwykle piękne, drugi plan, dopracowany, a historie smutne, czyli to co Liv serwuje najlepiej :)
a co do ostatniego zdjęcia :| :| :| -> http://imageshack.us/photo/my-images/857/kiraaw.jpg/
kalafjor
06.08.2012, 09:07
Ale mieszają tej dziewczynie w głowie! I znowu kryminaliści. W Nieznanowie widzę masz z tym problem... :)
Kira nie może się poddać! Wydaje mi się, że Andrea powinna porozmawiać z córką o przeszłości pana Jagódek. Po tym jak sama się załamała gdy poroniła dziecko, nie może dopuścić do zbzikowania Kiry.
Niech studentka pogodzi się z rodzicami, pozna prawdę i na zawsze porzuci Kastora. Jeśli się zemści to już inna sprawa, ale przykro mi się robi jak znowu komplikujesz życie swoich simów w brutalny sposób jakim jest mafia. :>
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e1910f99.jpg
Na tym zdjęciu wygląda szczególnie uroczo... :rolleyes::redface:
Oczywiście zdjęcia jak zawsze powalają. Są świetne, delikatny retusz i wyglądają o niebo lepiej niż normalne. Simy również przepiękne!
Czekam na więcej, oraz na drzewo i zdjęcie miasta. :)
Piękne zdjęcia i fajne historie :D.
Znów mieszasz :P. Mam nadzieję, że Kira nie ulegnie. W końcu sam stwierdził, że poczeka, to niech czeka :P.
Powinna pogodzić się z rodzicami.
Słabą masz organy ścigania w tym Nieznanowie, że Ci się tak mafia rozpanoszyła :D.
Kurczę, ciężki ma orzech do zgryzienia nasza bohaterka, bo wybierać między miłością, a realizacją życiowych marzeń jest strasznie trudno... Z jednej strony chciałoby się powiedzieć: "nie rezygnuj z marzeń, nie rezygnuj z siebie", ale z drugiej, czy warto poświęcać miłość? A jeśli to ta prawdziwa, jedyna, przeznaczona? Złym krokiem można ją zaprzepaścić. Tylko że miłość to też kompromisy i Kastor nie powinien wymuszać na niej takiej decyzji, tylko naprawdę poczekać, aż ukochana spełni swoje marzenia i wtedy bezgranicznie i całkowicie mu się odda ;/ Chce mieć żonę szczęśliwą i spełnioną, czy nieszczęśliwą i do końca życia obwiniającą go w duszy za uniemożliwienie jej spełnienia życiowego celu? Do czego mu się tak spieszy? ;/
Zależy mi na czasie. Nie wiem, ile tu jeszcze zabawię, a ślub i te sprawy chciałbym mieć już za sobą. Właściwie to chciałbym, żeby pan jakoś opóźnił jej pójście na studia. A jak pan to zrobi, to mnie już nie interesuje. Zresztą sądzę, że to, co pan już o mnie wie, dodatkowo zmotywuje pana do działania.
Zabrzmiało, jak groźba :> Zwłaszcza ostatnie zdanie. Szczerze mówiąc, ja na miejscu ojca miałabym się na baczności, a nie oddawała mu swoją córkę :P No chyba, że niewłaściwie odebrałam to zdanie (a chodzi mi po głowie ta działalność przestępcza, stąd moja nieufność) :>
Bardzo fajny odcinek, ciekawi mnie, jaką decyzję podejmie Kira.
A moim zdaniem ten typek wcale jej nie kocha, i powinna wybrać studia :P
No i nie rozumiem postawy jej rodziców. Matka powinna jej o wszystkim powiedzieć i się z nią pogodzić. Co do ojca to raczej kontakty powinny zostać chłodne ;) Takie jest moje zdanie.
No i świetne zdjęcia - chyba najlepsze w dziale :)
No i sorry, że nie pamiętam imion - nie mam do tego pamięci.
Nie ma opcji, że zostawi studia :P
Moim zdaniem najgorsze co może zrobić to wrócić do domu, pokaże wtedy, że jest uległa. Tak mi się przynajmniej wydaje :D
Cytryśnia
07.08.2012, 09:22
Według mnie nie powinna zostawiać studiów, całe życie poświęciła aby dostać się na te studia, może jak je skończy to powinna się spotkać z tym kochasiem, ale znając życie on będzie miał wtedy żonę i dwójkę dzieci...
rudzielec
07.08.2012, 12:39
W końcu znalazłam chwilę czasu, żeby wszystko nadrobić. Miałam się zabrać za czytanie dużo wcześniej, ale ostatnio mam coraz mniej czasu na simsy, nad czym potwornie ubolewam, a co za tym idzie - na zaglądanie na forum.
Więc może zacznę od zdjęć. Krotko mówiąc widać, że przykładasz do nich, są świetnie obrobione i widać na nich wszystko co potrzeba, a to zachęca do czytania :3
Jak dla mnie, to tekstu jest trochę za dużo, wolałabym więcej fotek, ale to pewnie przez to, że ostatnio mam potworną niechęć do czytania czegokolwiek, więc nie zwracaj na to uwagi :P
Rodzinki widzę, że świetnie rozbudowane, kiedyś chciałam tak zrobić i zaludnić swoją okolice, ale póki co się nie dało, może jak uporam się ostatecznie z tą grą, to wtedy przejdę do tego planu ;) (choć szczerze mówiąc to nie wiem, czy to nastąpi w tym roku :/)
Mafia opanowała Nieznanowo? :> Ciekawie rozbudowałaś te wszystkie historie, łączą sie ze sobą idealnie w miarę czytania, co mi się bardzo spodobało :3
Dobra, koniec moich wywodów, dodam tylko, że mam nadzieję, że Kira (której imię kojarzy mi się z jedną z bohaterek pewnej gry xD), nie da się omamić tą miłością, tylko pójdzie śladami swoich marzeń!
Czekam na ciąg dalszy :3
Ja chcę zawsze tyle komentarzy! :(
W Nieznanowie widzę masz z tym problem...
Taka grupka jest tylko jedna i w sumie są w niej wszyscy, których już poznaliście ;]
Ale fakt, policja mogłaby się bardziej przyłożyć do szerzenia sprawiedliwości (nawet sam Armando tak stwierdził!). Ale pewnego dnia wezmą się za nich wszystkich xD
Wydaje mi się, że Andrea powinna porozmawiać z córką o przeszłości pana Jagódek.
Sama niewiele wie o Kastorze, tzn. tylko tyle, czym się zajmuje od paru lat.
No i trzeba tez nadmienić, że rodzice Kiry przez tę parę lat mieszkania w sąsiedztwie mieli okazję poznać Kastora i wiedzą, że zależy mu na Kirze. No i być może mają nadzieję, że dziewczyna sama zechce się z nim związać.
Co do zdjęcia - mówią, że złość piękności szkodzi, więc ja tam nie wiem :D
Cześć, Libby! :D Cieszę się, że zerknęłaś do czegoś nowego ode mnie :)
W końcu sam stwierdził, że poczeka, to niech czeka
Aczkolwiek nie do końca miał to na myśli ; D
W zasadzie ile było szczerej prawdy w słowach Kastora skierowanych do Kiry to nie wiadomo ; D
Kastor nie powinien wymuszać na niej takiej decyzji, tylko naprawdę poczekać, aż ukochana spełni swoje marzenia i wtedy bezgranicznie i całkowicie mu się odda ;/
Jemu zależy też na czasie. W sumie bardziej, niż na czymkolwiek innym.
Zabrzmiało, jak groźba :>
Bo to była groźba tak de facto ; D
Pana administratora również witam w moich skromnych progach! ;)
Oficjalnie, bo nieoficjalnie niejednego przyłapałam już na czytani xD
A moim zdaniem ten typek wcale jej nie kocha
Fakt, może to niekoniecznie jest wielka miłość, ale coś do niej czuje.
Trykuu. chyba też pierwszy raz u mnie? ;)
Uległa? Hm, ostatecznie "miłość jest ślepa". A nie wiadomo teraz, czy okaże się silniejsza od marzeń.
marmolaaada - kolejna nowa czytelniczka! Yay! :> Ale najlepiej błoby "czytelniczka i stałą komentatorka"!
Haha, ciekawa wizja z tą żoną i dwójką dzieci :D Mi się jednak wydaje, że jak nie Kira, to żadna ;] Mało która normalna, inteligentna dziewczyna związałaby się z kryminalistą, chyba, że byłaby w nim zakochana na zabój jak np. Daniela Skarpa.
Jak dla mnie, to tekstu jest trochę za dużo
:O:O:O:O:O:O:O
A kiedyś ktoś narzekał przy FS, że tekstu jest za mało...
Staram się układać tekst i zdjęcia proporcjonalnie. No i żeby tez nie przesadzić z ilością fotek, bo strona się będzie ładować w nieskończoność.
Wszystkim Wam bardzo dziękuję! :D Nie spodziewałam się, że dostanę tyle tak napisanych postów! :O
Niestety, dzisiaj nie dowiecie się, co zrobiła Kira, aczkolwiek mam dla Was trochę innych dobroci :D
Od Bartosza wszystko się zaczęło ;] (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6b623431.jpg)
Miasteczko (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d3e09f48.jpg)
Macie wszystkich burmistrzów (Arek, Antoś, Esi) w jednym miejscu :)
+ nie mam pomysłu jak zaznaczać bliźnięta... w każdym razie Alicja i Julianna to bliźniaczki, no i studenci Tymek i Nina to również bliźnięta :)
+ Alicja miała tak naprawdę 3 mężów, ale nie wiedziałam, gdzie go tam wcisnąć xD
Ja w ikonach z trójki mam ikonkę bliźniaków, więc łatwiej :D I Chyba Tymon i Celina, a nie Nina:)
Kolejne drzewo! Uwielbiam te Twoje drzewa, haha najbardziej podobają mi się ze wszystkiego :P Podziwiam, że tak to wszystko ogarniasz i wszystkimi grasz:) Świetne historie, niezmiennie ;)
Jemu zależy też na czasie. W sumie bardziej, niż na czymkolwiek innym.
Hmm...
A moim zdaniem ten typek wcale jej nie kocha
No i to mi dało do myślenia, czy aby na pewno Kastor ją kocha aż tak, jak deklaruje. A może raczej ma wobec niej jakieś niecne zamiary i jest mu do czegoś potrzebna? Może chce ją wykorzystać jako część jakiegoś swojego planu, który nie może długo czekać? :>
Btw. a propo fotek - o matkoooooooooo, jak można aż tak rozbudować okolicę? O.O Wygląda to cudnie! <3
Cytryśnia
09.08.2012, 12:31
O jejusiu ale to miasto jest wielkie! :O A w życiu bym takiego nie zrobiła O.o aż chciałabym poznać każdego z mieszkańców a chodziarz ich nazwiska i członków rodziny :) drzewko też niczego sobie
kalafjor
09.08.2012, 13:14
Ach, Liv! Doczekaliśmy się!
Drzewo jak zwykle niczego sobie i chętnie bym poznał historię pani Alicji Burk... Chyba, że jest aż tak nudna. Co jest niemożliwe u Ciebie. :)
Miasteczki widzę rozrosło się od kiedy ostatnio je widziałem. ^^
Pięknie, ale czy Twoja gra i komputer to wytrzymują? :O
Parceli naliczyłem 74, a i tak rodzin jest na pewno więcej z racji bloków mieszkalnych. :>
Dzięki za umilenie popołudnia! :)
Orzechowo
11.08.2012, 11:16
Miasto jest urocze :) A jeśli chodzi o drzewo genealogiczne, to ciekawi mnie jedna rzecz. Czy partnerów dla simów z tego rodu (?) "dorabiasz", czy może są urodzeni w jakiejś innej rodzinie?
Chewbacca
27.08.2012, 21:25
Liv, nie słuchaj ich! Niech ona rzuci te studia i pójdzie z Kastorem. Weź no jej trochę życie skomplikuj, co?:P
Jejku jakie wielkie drzewa genealogiczne i okolica! Jaka śliczna woda (eh mogę sobie o takiej tylko pomarzyć). Opowieści są wciągające. No cóż będe słodzić. Dawaj ciąg dalszy.:)
I wszystkim Wam bardzo dziękuję za taką niesamowitą liczbę komentarzy! :D
A poniżej szczegóły:
I Chyba Tymon i Celina, a nie Nina
Nina, Nina ;] Tak zdrabniają jej imię :)
Podziwiam, że tak to wszystko ogarniasz i wszystkimi grasz
Niee, aż tak idealna nie jestem - mam parę rodzin, do których koniecznie muszę zajrzeć, ale wiecznie mi się nie chce.
No i to mi dało do myślenia, czy aby na pewno Kastor ją kocha aż tak, jak deklaruje.
Hm, ostatecznie czymś musiał ją przekonać, no nie? ; D
Ile w tym było prawdy, to on sam tylko wie.
A może raczej ma wobec niej jakieś niecne zamiary i jest mu do czegoś potrzebna?
Wtedy by się tak nie wysilał :P
aż chciałabym poznać każdego z mieszkańców a chodziarz ich nazwiska i członków rodziny
Mogę zaopatrzyć obrazek w nazwiska i imiona :D Z pewnością wszystkich historii tu nie opowiem, bo mam też takie prozaiczne rodziny, ale pewnie ci, którzy oglądają moje zdjęcia ze "śmiesznych screenów..." kojarzyliby bardziej, kto jest kim ;)
chętnie bym poznał historię pani Alicji Burk...
U niej bez żadnych ochów i achów :D Była po prostu bardzo kochliwą simką :D No i jako jedyna w okolicy miała 3 mężów xD
Pięknie, ale czy Twoja gra i komputer to wytrzymują
Skoro dalej gram i pojawiają się kolejne części "Miasteczka", znaczy, że tak ;)
Czy partnerów dla simów z tego rodu (?) "dorabiasz", czy może są urodzeni w jakiejś innej rodzinie?
Różnie. Jeśli nie potrafię wybrać nikogo z tych simów, których już mam, dorabiam. Aczkolwiek ostatnimi czasy staram się tego wystrzegać, bo grozi mi przeludnienie :|
Liv, nie słuchaj ich! Niech ona rzuci te studia i pójdzie z Kastorem. Weź no jej trochę życie skomplikuj, co? :P
Hoho, jakby jej życie nie było wystarczająco skomplikowane xD
Nie no, wątek Kiry zapowiada się ciekawie - dzisiejszy odcinek to wstępniak do małej rewolucji :D
Dawaj ciąg dalszy.:)
Proszę bardzo!
Jest to druga część losów rodzin Minorowicz i Jagódek. Pierwszą możecie przeczytać tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1562015&postcount=36).
...
Ile tak naprawdę wiemy o Kastorze Jagódku? Ano, niewiele. A w zasadzie nic.
Nie jest on specjalnie rozmownym simem i nie uważa, że warto opowiadać o tym, co było. Ważniejsze raczej było to, co będzie...
Nie miał łatwego życia - przyszedł na świat jako efekt wpadki. Ojciec związany był z jego babcią, Felicją, jednak jedną z jego kochanek była najstarsza córka Felicji, Michalina. Tak naprawdę padła ona jego ofiarą i za cenę względnego świętego spokoju musiała spełniać jego zachcianki.
Kiedy na świat przyszła Malwinka, starsza siostra Kastora, matka wyrzuciła ją z domu. Dziewczyna miałam może wtedy 19 lat i była zdana sama na siebie... Znalazła nieduże mieszkanko w rozlatującym się budynku. Miało one kiepskie warunki, ale nie mogła sobie pozwolić na nic lepszego.
Miała nadzieję, że Anzelm w końcu da jej spokój, niestety jednak zdawało się, że dwie dziewczynki, które urodziła mu Felicja, były niewystarczające... A że Felicja nie chciała więcej dzieci, postanowił zrujnować ponownie życie jej córce. Kolejna ciąża skończyła się poronieniem, jednak jej prześladowca był nieustępliwy. Na świat przyszedł Kastor.
Niedługo potem pogrążona w rozpaczy i wyczerpana Michalina zmarła. Malwinka i jej mały braciszek byli zdani sami na siebie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e4862f0e.jpg
Na szczęście jednak z pomocą przyszli im dziadek Włodek i wujek Kazik, rodzina ich mamy. Oni wzięli na siebie wychowanie Kastora. I wywiązali się, bo bynajmniej wspomnienia z dzieciństwa spędzonego u nich należały do najszczęśliwszych w jego życiu.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/7bd5f70c.jpg
Malwina wynajęła małe mieszkanko i niedługo później dołączył do niej jej przyjaciel i sąsiad z mieszkania obok, Zbyszek, który uciekł z piekła, jakim był jego dom.
Malwina Jagódek i Zbyszek Heblarek, których przyjaźń później przerodziła się w miłość, pobrali się mając zaledwie 20 lat.
Kastor zaś, gdy podrósł, usłyszawszy całą historię związaną z jego rodzicami, poprzysiągł zemstę na ojcu. Daleko było mu do wzorowego ucznia, jednak był świetnym materiałem na przestępcę. I w tym kierunku też poszedł.
Jako nastolatek wraz z Kazikiem przeprowadzili się do dzielnicy Nigdzie i zamieszkali w malutkim domku. On sam zaczął współpracować z Ewanem i resztą ekipy.
Resztę jego historii już znacie, aczkolwiek to nie wszystko ;]
...
Serce zabiło jej jak szalone. Usłyszała kroki dochodzące zza drzwi, a po chwili te się otworzyły.
Można było odgadnąć po jego wyrazie twarzy, że się jej tu nie spodziewał, jednak był mile zaskoczony.
- Zostaję - rzekła, uśmiechając się niewinnie. - Miałeś rację, to się nie mogło inaczej skończyć.
On z zadowoleniem wpuścił ją do środka.
Gdy tak stała i rozglądała się wokoło zrozumiał, jakim jest szczęściarzem. Mocno ją do siebie przytulił.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/10ebe967.jpg
A ona nie wróciła na noc do domu.
Jakiś czas później zapytał ją, czy zostanie jego żoną. W sumie jej odpowiedź była oczywista, jednak chciał to usłyszeć z jej ust, zobaczyć jej radość.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/70033511.jpg
Rodzice przyszłej panny młodej, w szczególności jej ojciec, byli zachwyceni. Dotrzymali słowa...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/69ba72e6.jpg
Dwa miesiące później Kira Minorowicz, niedoszła 19-letnia studentka, poślubiła Kastora Jagódka.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/795c3fc5.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/f586ae31.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/1d97f688.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bc97c7e4.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/156a13a4.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/44218efb.jpg
Tego samego dnia oznajmiła mężowi, że zostaną rodzicami...
Ciąża przebiegła spokojnie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/c24837d7.jpg
Wszyscy byli szczęśliwi, że tak się to skończyło. Gdyby Kira odmówiła, na pewno nie byłoby tak różowo.
Wydawała się promieniować radością, ale w głębi duszy czuła, że czegoś jej brakuje. No i jej małżeństwo z Kastorem praktycznie rzecz biorąc nie istniało - mieszkali osobno, widywali się raz w tygodniu albo rzadziej, rozmawiali też nieczęsto...
Wiedziała jednak, dlaczego, ale była bezsilna. Jak się niedługo po ślubie przekonała, w tym związku nie było miejsca na prawdziwe, szczere uczucie, o którym marzy każda dziewczyna. To on tu rządził i w większości przypadków musiała się podporządkowywać jego zachciankom. Dopóki jednak nie były to bardzo poważne sprawy, nie buntowała się. W zasadzie nadal byli przyjaciółmi, tylko już nie w takim stopniu jak kiedyś. No i sprawy "zawodowe" trzymał od niej z daleka. Chociaż próbowała nieraz coś z niego wyciągnąć, za każdym razem kończyło się to niepowodzeniem. "Nie twoja sprawa", "Nie powinno cię to interesować", mówił jej często.
Ale w gruncie rzeczy kochali się i nie mogli się doczekać narodzin dziecka.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ec53d513.jpg
Rodzice Kiry dzielnie ją wspierali i cieszyli się na myśl, że będą mieć córkę i wnuka przy sobie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/35294efd.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/54134794.jpg
Zastanawiali się też nad przeprowadzką do większego domu.
Nadszedł czas rozwiązania...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d09eba36.jpg
...i świat przyszedł Kryspin, przypominający swoją mamę, kiedy ta była w jego wieku.
Kalikstowi i Andrei stuknęło 25 lat po weselu. Jak widać, ciągle bardzo się kochali.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5f754ea5.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/f763c912.jpg
Ale życie rodziny i tak skupiało się wokół jej nowego członka :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d39db784.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/e11d2759.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/3490964d.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/029d7501.jpg
Któregoś wieczoru, kiedy Kira była sama w domu z dzieckiem, ktoś zadzwonił do drzwi. Nie spodziewała się nikogo, tym bardziej o tej porze.
Z mokrymi, nieuczesanym włosami, w cienkiej koszuli nocnej i ledwo otwartymi oczami poszła zobaczyć, kto ją odwiedził. Jakież wielkie było jej zdziwienie, gdy okazało się, że to pan Jagódek.
- Co ty tu robisz o tej porze? - zapytała, jednocześnie wpuszczając go do środka.
On jednak, jakby ignorując jej pytanie, skierował się do jej pokoju. Gdy po chwili do niego dołączyła (musiała zamknąć drzwi z powrotem na klucz), siedział na jej łóżku i wpatrywał się w łóżeczko, gdzie słodko spał malutki Kryspin.
Dopiero po chwili zauważyła, że płacze. Przyklękła wtedy przed nim i zatroskana spytała, o co chodzi.
- Byłem tam... - wyłkał.
- Gdzie? - z każdą sekundą wzrastało jej przerażenie. Wtedy jedna myśl przeszła jej przez głowę. Próbowała ją odgonić, ale zdawało się, że późniejsze słowa mężczyzny tylko potwierdzą jej obawy...
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1835945&postcount=229).
...
I jeszcze z rodzaju WIPów.
Zainspirowana zagraconymi do granic możliwości domkami Curio (http://www.blackpearlsims.com/showthread.php?47579-lalala-s-album-updated-8-22) na BPS postanowiłam spróbować zrobić coś takiego w jednym z moich najnowszych domków. Najładniej wyszła sypialnia i chciałam się nią pochwalić :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/2f25273d.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/a4d73208.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/274b08dc.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bcf710c8.jpg
kuźwa, podoba mi się jak zwykle, to fakt, sypialnia z ostatnich zdjęć (szczególnie słonik) też super, ale zawsze urywasz wszystko w najlepszym momencie i trudno się połapać co będzie dalej : DD
także czekam z niecierpliwością, a na gg mam przedpremiery : DD
Cytryśnia
31.08.2012, 18:07
No nareszcie! Pjęknie! Ślicznie i oczywiście mi się podoba :D Sypialnia też fajna, tylko ten fotel w rogu zbyt biały :/ I rzeczywiście fajnie byłoby gdybyś zrobiła taki "spis mieszkańców" :)
kalafjor
31.08.2012, 18:20
Ciekawa przeszłość pana Jagódek.
Szkoda, że znowu takie podejrzane małżeństwo z jednym przestępcą. :(
Mam nadzieję, że chociaż dziecko będzie zdrowe i szczęśliwe.
Wydaje mi się, że Kastor zabił swojego ojca! Muahahaha!
No i sypialnia ładna. :)
Czekam na więcej! I na podpisaną mapę. Już kiedyś chyba zrobiłaś coś takiego. Teraz tamte mapy są niedostępne. A może jakąś parcelę publiczną planujesz? Ja ostatnio zrobiłem sklepik rybny. Rzadko kiedy cokolwiek robię, bo wychodzi to masakrycznie, a teraz chyba nie jest źle. XD
Dziękuję, że dodałaś coś nowego i jak zwykle czekam na więcej! :)
Master of Disaster
02.09.2012, 17:56
No nie, jak mogłaś! Obrarzam siem! <foch> błędy zamierzone, jakby co
Ale tak serio - nie podoba mi się, że Kira rzuciła studia dla tego cwaniaczka. Jak kocha, to poczeka, zawsze to powtarzam :P Choć przyznam, że motyw "masz porzucić studia i wyjść za mnie" jest dość ciekawy... No i jak zwykle urywasz w najlepszym momencie :D Oj, ciekawe, co dalej...
Unknown_Girl
14.09.2012, 15:58
Bardzo podoba mi sie jak piszesz, Liv :) ale jeszcze nie polapalam sie we wszystkich imionach:P no i zgadzam sie z innymi, ze urwalas w najlepszym momencie.
Postaram sie tu czasami zagladac:)
Gold_Chocolate
22.09.2012, 12:26
Zebrałam się w sobie i przeczytałam wszystko od początku do końca - jestem zachwycona.:)
Po pierwsze - zdjęcia. Są po prostu genialne, wszystko ładnie objęte, dopracowane. Super:) (ah,kiedy ja tak będę umieć? :C)
Po drugie - tekst. Pewnie wiesz już doskonale, że genialnie piszesz,więc nie będę tego powtarzać. Powiem tylko tyle, że przy mało którym tekście jest tyle emocji co przy Twoich opowieściach.
No i generalnie, jestem zachwycona tym, jak bardzo rozbudowana jest Twoja gra, drzewa genealogiczne genialne. (A ja się cieszyłam kiedy Gienek i Patrycja Gołoledź z Kwitnących Wzgórz doczekali się wnuków :P)
Na pewno będę tu zaglądać :) Pewnie nie tak regularnie jak reszta,ale jednak będę :D
Wydaje mi się, że Kastor zabił swojego ojca! Muahahaha!
Ciekawe podjerzenia ;]
Jak kocha, to poczeka
A miłość jest ślepa :)
Choć przyznam, że motyw "masz porzucić studia i wyjść za mnie" jest dość ciekawy...
Teraz się raczej takich sytuacji nie spotyka i może to dlatego :D
Dzięki za komenty :)
Mapkę zrobię jak już wszyscy mieszkańcy będą mieć swoje domki.
Ostatnio remontuję swój najstarszy zachowany blok (a w zasadzie buduję od nowa ;]) i, miejmy nadzieję, wszyscy się w nim zmieszczą :D
Dzisiaj bardzo dużo tekstu (nazwałam sobie tę opowiastkę "the big story" ;]).
O rodzinie (cóż, w sumie trudno to nazwać rodziną...) Ławeckich wspominałam coś niecoś w ostatnim poście, aczkolwiek ten dzisiejszy w całości poświęcę im.
A następnym razem smaczki studenckiego życia, bo jest o czym opowiadać xD Bardzo ciekawie sobie grałam miesiąc temu ;]
...
Nie myliła się. Jego słowa były dla niej jakby wyrokiem, ciosem - zbyt mocnym, by nie ugiąć się pod jego siłą.
Próbowała sobie wyobrazić, jak to się wszystko stało, jeszcze zanim on sam w wielkim skrócie opowiedział jej, jak udało mu się dostać do domu i zrobić to. Wiedziała, że w gruncie rzeczy nie miał wyrzutów sumienia, tylko po prostu to było dla niego trudne, szczególnie, że nie wyobrażał sobie, że miałby tak jak jego ojciec potraktować swojego synka i jego matkę.
Ale z drugiej strony Kastor - w przeciwieństwie do Anzelma - kochał swoją rodzinę.
Ojciec zaś był kanalią, która w końcu musiała ponieść karę za swoje czyny.
Stojąc parę metrów od drzwi o niczym innym nie myślał.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/Sims2EP82012-06-1417-41-16-11_zpsc379c466.jpg
...
Anzelm Ławecki i Felicja Jagódek mieli dwie córki - starszą, Jesikę i młodszą, Roksanę. Obie były blondynkami, aczkolwiek do najpiękniejszych nie można było ich zaliczyć.
Po śmierci matki i wypadku samochodowym, w którym ich ojciec uszedł z życiem jako kaleka, to one musiały zajmować się domem. W dodatku renta staruszka nie wystarczyła na wszystko, więc Jesika starała się dorabiać. Jej marzeniem były też studia prawnicze, jednak ze względu na sytuację rodzinną nie mogła sobie na nie pozwolić.
Jednak to nie były jedyne kłopoty, z jakimi borykała się najstarsza z dziewczyn. Jej nastoletnia siostra nie dość, że niechętnie się uczyła, to dodatkowo miała kilkoro podejrzanych "znajomych".
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_fce0f57c_zps461ef308.jpg
W gruncie rzeczy byli to koledzy ich ojca, dużo starsi od niej, jednak to zdawało się jej nie przeszkadzać w budowaniu więzi, które po jakimś czasie stały się dla niej "miłością".
Jesika wiedziała, że to fikcja i ostrzegała siostrę, by nie zrobiła czegoś głupiego, ta jednak ją ignorowała lub też odpyskiwała.
"Co ty możesz o tym wiedzieć? Przecież nigdy nie miałaś nawet chłopaka!".
Wypominanie jej samotności raniło dziewczynę doszczętnie. Zawsze chciała poznać kogoś mądrego, inteligentnego, z którym nie musiałaby klepać biedy i bać się, jednak wiedziała, że ze swoim statusem społecznym zawsze będzie poza zasięgiem takich chłopaków. Nie miała sobą nic do zaoferowania - nie była ładna, nie miała szans na dalszą edukację, była uwiązana przez obowiązki i odpowiedzialność za najbliższych...
Dlatego też chciała, żeby Roksanie się udało w życiu. Tej jednak nie obchodziło to, co myśleli inni.
Któregoś dnia obróciło się to przeciwko niej.
Przybiegła do siostry z płaczem i powiedziała, co się stało. A stało się to, czego Jesika najbardziej się obawiała.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_1ce0f86d_zps0ba520c8.jpg
Roksana miała zostać mamą, a co najgorsze, nastoletnią...
Dziewczyna zaczęła przepraszać i błagać ją, żeby nie wyrzucała jej z domu i zarzekała się, że odda dziecko do adopcji... W pierwszej chwili to jednak nic nie dało - nerwy wzięły górę nad Jesiką.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_3ce0f8cf_zps8867887b.jpg
Nie na tyle jednak, żeby znienawidzić winowajczynię.
Doskonale wiedziała, że będzie miała teraz jeszcze więcej obowiązków, będzie jeszcze bardziej zmęczona i sfrustrowana, jednak mimo wszystko postanowiła dzielnie wspierać młodą mamę.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_fce0f909_zps82c3e90f.jpg
I w żadnym wypadku nie pozwoli, żeby jej siostra musiała oddać dziecko w obce ręce.
Zupełnie inna była natomiast reakcja przyszłego dziadka. Zdawało się, że wnuk albo wnuczka będzie dla niego towarzystwem lepszym od telewizora i szachów, przed którymi przesiadywał całymi dniami.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_5ce0f9ea_zps11efb313.jpg
Z każdym miesiącem młoda mama stawała się spokojniejsza. Wielka panika nastąpiła tuż przed porodem, a ten odbył się, ku zaskoczeniu wszystkich, trzy tygodnie przed terminem.
Dziewczynka, która się urodziła, była co prawda chorowita, jednak bynajmniej nie z tego powodu, że przyszła na świat za wcześnie, tylko raczej przez to, że w takiej rodzinie... Otrzymała imię Zenobia, w skrócie Zeni.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_7ce100ae_zps6c3b4132.jpg
Opieka nad nią zajmowała dużo czasu. Roksana zostawała zazwyczaj sam na sam z córeczką. Z początku było ciężko - trzeba było ciągle mieć na nią oko, dmuchać i chuchać na nią, byle by nie złapała jakiegoś wirusa... Było to o tyle ciężkie, że mieszkali w dość starej chatce pod lasem i nie było pieniędzy na remont, a w szczelności na wymianę okien, która była niezbędna...
Z dnia an dzień jednak młoda mama stawała się coraz pewniejsza. I w końcu zaczynała rozumieć, że miłość to coś więcej niż puste słowa...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_fce102ac_zps36866258.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_7ce1036a_zps358c42ca.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_dce102f8_zps643d23c2.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_7ce1043e_zpsf7c4f883.jpg
Zdawało się jednak, że i Jesika miała nareszcie na własnym przykładzie się o tym przekonać.
W sąsiedztwie pojawił się ktoś nowy.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_3ce28418_zps97356bc1.jpg
Chłopak w jej wieku, zwykły budowlaniec, bez żadnego wykształcenia, bez wielkiej urody, ale mający to coś... Zachowywał się co prawda jak typowy przedstawiciel niższych warstw społeczeństwa, ale coś w jego charakterze nie dawało jej spokoju. Postanowiła go bliżej poznać.
Dużo rozmawiali. Miron Nikoniecki okazał się być wrażliwym, inteligentnym mężczyzną, którego życie również zmusiło do rezygnacji z marzeń. Nie potrafił się jednak odnaleźć w swoim dotychczasowym środowisku i postanowił przeprowadzić się.
Szybko zostali przyjaciółmi, jednak ze względu na nadmiar obowiązków widywali się rzadko. Jeśli już jednak do spotkań dochodziło, zazwyczaj siadali u niego na kanapie i dyskutowali. O wszystkim, ale przede wszystkim o życiu.
Jesika dość szybko spostrzegła, że jest w nim zakochana, ale bojąc się zniszczenia ich przyjaźni starała się ukrywać te uczucia.
Nie mogło to jednak trwać w nieskończoność. Skończyło się dziwnie - po jakimś czasie Miron oświadczył się jej.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_1ce28810_zps47e2f321.jpg
Czuł, że razem dają radę, że jeszcze będą szczęśliwi... Nie mogła odmówić, w końcu o tym właśnie marzyła.
Niedługo potem narzeczeni stali się małżonkami.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_bce28b20_zps0b7e7c7f.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_bce28b19_zpsf8bfc4fa.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_fce28b64_zps94a3e765.jpg
Ślub był bardzo skromny ze względu na brak pieniędzy. Przez jakiś czas postanowili mieszkać oddzielnie - w domku Ławeckich nie było miejsca, a Jesika nie chciała zostawiać siostry, siostrzenicy i taty, którzy ciągle potrzebowali jej pomocy. Na szczęscie Miron to rozumiał i obiecał, że będzie im pomagał, jak to tylko będzie możliwe.
Z maleńkiej Zeni robił się mały urwis - pod nieobecność mamy ona czmych! do kałuży. I taplanko do upadłego :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_3ce3a4fc_zps86386a7e.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_bce3a504_zpsb35863f9.jpg
Na pewno taka sytuacja nie miałaby miejsca, gdyby urządzenia w domu nie były przestarzałe - dość często w wyniku awarii któregoś łazienka dosłownie tonęła... Same nie potrafiły sobie z tym poradzić, na mechanika nie było ich stać (a co dopiero na odnowienie domku), a mąż Jesiki nie zawsze miał czas, żeby do nich wpaść.
Oczywiście uwaga wszystkich domowników skupiona była wokół najmniejszej panny Ławeckiej. Na szczęście jej początkowo wątłe zdrowie odchodziło w niepamięć.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_5ce52ca9_zpse98203bb.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_7ce3a975_zps52210edd.jpg
Wszyscy w gruncie rzeczy byli szczęśliwi. Żyli co prawda bardzo ubogo, jednak mieli siebie...
Atmosferę spokoju trochę zachwiało pewne niespodziewane wydarzenie. Otóż okazało się, że państwo Nikonieccy zostaną rodzicami!
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_5ce3a880_zps6b051b6f.jpg
Ich radość była niezmierna, aczkolwiek przyćmiewała ją niemal zupełnie obawa - co teraz z nimi będzie? Teraz, gdy lada moment na świat miało przyjść ich dziecko musieli coś zmienić. Jesika nie wyobrażała sobie dalszego mieszkania oddzielnie, ale równocześnie czuła, że wyprowadzając się od siostry nie będzie miała żadnej pomocy przy dziecku - jej mąż, żeby powiązać koniec z końcem, musiał zacząć dorabiać...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_1ce3a8ec_zps0640900f.jpg
- Zostanie po staremu - oznajmił jej któregoś dnia Miron. - Jeśli uda mi się odłożyć odpowiednio dużo pieniędzy, wtedy zrobię to tak, ze wszyscy będziemy razem.
- Co masz na myśli? - zapytała jego żona.
- Wyremontuję stary dom. Mam już jeden na oku. Jest na tyle duży, że wszyscy się w nim zmieścimy.
- Ale...
- Kwestię finansową zostaw mnie. Wiem, że nie obejdzie się bez kredytu, ale nie ma innego wyjścia. Czas nagli, Jesi. Chciałbym wreszcie mieć was przy sobie.
- Wiem... Pomożemy ci, jak tylko się będzie dało. Teraz, kiedy Zeni jest już trochę większa, Roksana rozgląda się za pracą.
- Zostawi cię samą z dwójką dzieci i niepełnosprawnym ojcem?
- Poradzę sobie...
- Jesteś pewna?
- Chyba nie mam innego wyjścia.
W ciągu tych kilku miesięcy rozpoczął się remont domu. Dzięki znajomościom i własnej, ciężkiej pracy Mirona udało się zmniejszyć koszty do minimum. Ponadto pewne rzeczy w domu nie musiały być wymieniane. Kafelki w łazienkach były w dość dobrym stanie, tak samo szafki kuchenne.
Bardzo natomiast ucierpiał wtedy związek Jesiki i Mirona - nie widywali się prawie wcale. Było im z tego powodu bardzo ciężko - on miał wyrzuty sumienia, że ją zaniedbuje, jej brakowało wsparcia. I oboje zastanawiali się, ile są jeszcze w stanie wytrzymać...
W końcu po tylu miesiącach oczekiwania, na świat przyszło pierwsze dziecko Mirona i Jesiki. Otrzymało ono imię Lesław, po zdobieniu - Sławek. Turkusowe oczy odziedziczył po tacie i miał blond włosy jak jego rodzice.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_9ce52e07_zps46cc0509.jpg
Macierzyństwo dodało Jesice skrzydeł. Nawet zmęczenie nie było dla niej takie straszne.
Mama Zenobii zaś wychodziła do pracy wieczorami, by w dzień pomagać siostrze. Natomiast młodemu tacie zaproponowano zmianę pracy. Ten zgodził się - jego doświadczenie i umiejętności zostały dodatkowo wycenione na więcej niż kiedyś. W dodatku po odbyciu kursów miał szansę awansu.
No i przede wszystkim miał więcej czasu na pracę przy remoncie domku i na odwiedzanie swojej powiększonej rodziny.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_3ce3ade6_zpsf24ac7d5.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_fce52f75_zps914b36fe.jpg
Oprócz spędzania czasu z domownikami, nieraz zajmował się nieszczelnymi kranami, psująca się lodówką i innymi usterkami...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_1ce68263_zpse3e3f426.jpg
Dzieci rosły jak na drożdżach i w mgnieniu oka Sławek skończył roczek. Zeni zaś była nie tylko na tyle duża, żeby spokojnie bawić się z małym kuzynem, ale także, by iść do przedszkola.
Wtedy także Roksana zmieniła pracę. A młoda mama...
Jakkolwiek jej pierwsza ciąża była dla wszystkich sporym zaskoczeniem, tak druga była jeszcze większym...
Wtedy jednak nie było powodów do obaw - mieli się wkrótce wprowadzić do nowego domu, pieniędzy było więcej, Sławek był bardzo spokojnym dzieckiem...
Mimo to Jesika czuła, że coś jest nie tak.
...
- W zasadzie to nic nie zrobiłem - mówił drżącym głosem. - Wjechał do środka na tym swoim pożal się Boże wózeczku, ja mu wtedy zakneblowałem usta, żeby nie ryczał jak opętany. Wziąłem go za fraki, coś mu powiedziałem i z całej siły rzuciłem nim o podłogę. Jeszcze głową zarył o brzeg kibla. Kiedy się nad nim nachyliłem, nie oddychał, więc otworzyłem okno i zwiałem stamtąd.
- Tylko tyle? - zapytała z przejęciem dziewczyna.
- Tak.
Powiedziawszy to wyszedł z pokoju, a potem z domu.
...
Pewnej nocy ni stąd ni zowąd obudziła się. Wydawało jej się, że w łazience słyszy kapanie wody z niedokręconego kranu. Poszła sprawdzić, czy wszystko w porządku. Zastanowiło ją jednak włączone światło, widoczne przez niedomknięte drzwi. Miała nadzieję, że to tata o nim zapomniał, gdy wyjeżdżał.
Gdy weszła do środka, serce zamarło jej z przerażenia.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_fce64d12_zpsa721d9f7.jpg
Otwierając oczy zorientowała się, że jest w szpitalu. Jak się potem okazało, zemdlała i przez dłuższy czas nie można było jej ocucić.
Podczas późniejszej rozmowy Roksana wyjaśniła jej, co się tak naprawdę stało. To nie był zwykły wypadek. Ktoś z premedytacją zabił ich ojca.
Przesłuchaniom zdawało się nie być końca. Obie były zmęczone ta sytuacją tak samo jak i tym, że co chwilę jakiś umundurowany człowiek kręcił się po ich domu i po raz setny "zbierał dowody". W dodatku trzeba było zorganizować pogrzeb, co spadło na młodszą z sióstr. Jesika nie była w stanie o tym nawet myśleć. Ciągle prześladował ją widok leżącego bez ruchu ojca.
Pewnej nocy kobieta obudziła się z krzykiem.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_1ce651c0_zps2ca6a4d5.jpg
Wyglądało na to, że lada chwila zacznie rodzić... Mała Zeni poleciała po pomoc do sąsiadów, a gdy ci przyszli, jej mama i ciocia szybko odjechały. Do szpitala. Obie kobiety obawiały się najgorszego...
I najgorsze nastąpiło.
Po tygodniu pani Nikoniecka wróciła do domu. Wyglądała tak, jakby uszło z niej całe życie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_7ce68037_zps2fb58c59.jpg
Wmawiała sobie, że to jej wina - nie cieszyła się z drugiego dziecka, więc je straciła. Nie była w stanie spojrzeć niedoszłemu starszemu braciszkowi w oczy. A ten tak bardzo chciał do mamy...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_bce6526b_zpsc6587d39.jpg
- Miron? - zapytała Roksana, słysząc znajomy głos w słuchawce.
- Tak, to ja. Co z nią? - zapytał zniekształcony głos.
- Boję się o nią - wyłkała Roksana. - Nie chce jeść ani pić, nie śpi po nocach i cały czas powtarza, że to jej wina...
- Wspominała coś o mnie?
- Nie. I nie wiem czemu... Ale proszę cię, przyjdź jak najszybciej.
- Myślisz, że to coś da?
- Nie wiem, Miron, ale musisz chociaż spróbować z nią pogadać.
- Boję się jej reakcji... Ale dobrze, zaraz będę.
Jego obawy się potwierdziły. Nie dość, że Jesika nie chciała z nim porozmawiać, to jeszcze kazała się mu wynosić i nigdy nie wracać...
Szedł do domu ze złamanym sercem. Wszystko zrobił dla niej, cierpliwie wyczekiwał dnia, w którym skończą się ich problemy i żył nadzieją, że jest coraz bliżej.
Łzy kapały na chodnik, a on nie wiedział, co ma ze sobą zrobić. Najchętniej spakowałby walizki i uciekł stąd jak najdalej. Nie chciał już więcej cierpieć. Za dużo sił wpakował w podtrzymywanie tego związku, który i tak pewnie miał się wkrótce oficjalnie rozpaść...
To były bardzo trudne dla wszystkich miesiące. Roksana przekonywała go, żeby nie zostawiał tak tego, starała się go pocieszyć, natomiast sama zgłosiła się o pomoc do psychologa. W zasadzie to nie ona sama potrzebowała pomocy, tylko jej siostra.
Na efekty trzeba było jeszcze trochę poczekać, ale opłaciło się. Któregoś dnia Jesika wyszła z pokoju i po prostu zapytała, gdzie jest Sławek. Kiedy ten znalazł się w zasięgu wzroku swojej mamy i nieśmiało do niej podszedł, ta ze łzami w oczach mocno go przytuliła.
Tego samego dnia na prośbę Roksany w domu zjawił się Miron.
Widząc żonę siedząca ze spuszczoną głową, zwątpił. Musiał jednak spróbować.
- Jesi, pamiętasz mnie? - zapytał, starając się spojrzeć jej w oczy.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_1ce68086_zpsc5dfd8c2.jpg
- Miron... - powiedziała słabo. - Tęskniłam za tobą. Gdzie byłeś?
- Miałem ostatnio dużo pracy - powiedział, powstrzymując się od płaczu. Nie mógł jej przecież powiedzieć prawdy...
- A jak tam dom?
- Jest gotowy.
- Kiedy się przeprowadzamy?
Zdziwiło go to, jak łatwo może rozmawiać z nim na takie zwykłe tematy. Jak bardzo wydobrzała...
- Kiedy tylko będziecie miały ochotę - oznajmił.
- Oh, nie mogę się doczekać! - uśmiechnęła się.
- Jesi...
- No?
- Ja też strasznie za tobą tęskniłem.
- Ale teraz już będzie dobrze, prawda? - zapytała z dziecięcą naiwnością.
- Tak, na pewno...
- Na pewno powiedziałam ci coś niemiłego kiedyś i dlatego nie przychodziłeś - wypaliła nagle. - Nie chciałam, żeby to tak wyszło.
- Wiem, kochanie. Nie jestem na ciebie zły.
- Przepraszam.
- Nie przepraszaj, przecież mówiłem ci...
- Mimo wszystko. To było dla nas wszystkich trudne i nie chcę, żeby drugi raz się coś takiego wydarzyło. Nie wiem, co bym zrobiła bez was.
- Jesteśmy twoją rodziną i zawsze będziemy przy tobie.
- Siostra na pewno mnie nie zostawi, ale małżeństwo może się w każdym momencie rozpaść... Nie wybaczyłabym sobie, gdybyś nie chciał się więcej ze mną zobaczyć - łzy zabłysły w jej oczach.
- Jeśli dwoje ludzi się kocha, nie ma takiej możliwości. Zresztą... Skoro nasze przetrwało taką próbę, przetrwa i kolejne.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_dce67fd4_zpscf0d40b2.jpg
- Mimo wszystko? - gdy zadała to pytanie, od razu pojął, o co jej chodzi.
- Mimo wszystko - odpowiedział, po czym ją przytulił.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d885d1de_dce68112_zpsb8974764.jpg
Chociaż wtedy tak o tym nie myślał, właśnie wygrywał walkę o swoje małżeństwo.
Miesiąc później przy cieście truskawkowym i butelce wina dorośli członkowie rodziny uczcili pierwszy dzień w nowym domu.
Kiedy oni beztrosko rozmawiali i śmiali się do woli, dzieciaki bawiły się razem w nowym, większym saloniku.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_bce7df92_zpsd68d64c4.jpg
- Dziękuję ci za wszystko, Miron - powiedziała Jesika, gdy zostali sam na sam. - Jesteś dla nas wszystkim.
- A wy dla mnie nawet więcej, niż wszystkim - odpowiedział uszczęśliwiony Miron.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5ce140ec_7ce7e015_zps0c17cf34.jpg
Więc warto było...
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807958&postcount=135).
...
Łaaaał to jest naprawdę świetne. Czytałam to z taką ciekawością. Jesteś świetna w pisaniu i w wymyślaniu historii. ;) Czekam na ciąg dalszy, bo naprawdę mnie zaciekawiłaś.
Chewbacca
30.09.2012, 17:57
Jak śmiesz mówić, że one są brzydkie?
Historia świetna... W końcu jakieś szczęśliwe zakończenie. Podziwiam Cię za te pomysł i sposób w jaki piszesz. Piękna historia. :)
No i mamy happy end :D
Piszesz ciekawie i masz świetne pomysły na te rodzinki, nie to co ja .____.
Chcę już następną część :)
Nieźle, naprawdę nieźle :)! Podoba mi się :D. Czekam na losy reszty rodzinek :).
I odnośnie wcześniejszego: jak mogłoby mnie tu zabraknąć :P?
Cytryśnia
01.10.2012, 18:18
ugh.... Trochę długie, ale warto było przeczytać :) Uwielbiam Hepi Endy :D Tylko w pewnym momencie przypominało mi to moje OJSG, nieplanowana ciąża kobiety która nie jest stworzona do macierzyństwa.... Ale ok ;)
no no, muszę ponadrabić
odcinek jak zawsze mi się podoba, wszystko w twoim stylu, ale...
DLACZEGO ZABIŁAŚ DZIECKO?! -,-'
+ zdaje mi się, że trochę za szybko lecisz z historią
+ 2 - ZABIŁAŚ I DZIECKO I STARUSZKA W JEDNYM ODCINKU, no jak mogłaś :O
Alcioo :33
10.10.2012, 15:39
O Boże, jakie to świetne... Jak ty to robisz ? ♥♥♥
Jak śmiesz mówić, że one są brzydkie?
W porowniu do innych simek najpiękniejsze nie są ;)
Tylko w pewnym momencie przypominało mi to moje OJSG, nieplanowana ciąża kobiety która nie jest stworzona do macierzyństwa....
Tą rodzinką grałam w czerwcu, więc plagiat jest chyba mało prawdopodobny. I tu nie chodziło mi w sam raz o pokazanie kobiety, która jest w ciąży, a nie nadaje się (jeszcze) do bycia matką. Przynajmniej nie jako najważniejszy problem.
DLACZEGO ZABIŁAŚ DZIECKO?! -,-'
+ 2 - ZABIŁAŚ I DZIECKO I STARUSZKA W JEDNYM ODCINKU, no jak mogłaś :O
JA?!
Jak ty to robisz ?
Życie, życie...
Dziękuję Wam :)
Ciąg dalszy The Big Story kiedyś. Może za rundę, dwie. Ostatnio nie mam czasu, żeby siąść i zagrać tak jak trzeba, więc może to potrwać. W każdym razie tak sielankowo jak teraz na pewno nie będzie ;]
No i studenci. Część pierwsza.
...
Felka Sylwin i Jaś (John) Wolański
Oboje marzyli o sławie i pieniądzach, dlatego udali się odpowiednio na aktorstwo i ekonomię.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_f94f2fd3_7cc53d24_zpse1550c54.jpg
Jaś od zawsze jednak oprócz zainteresowania pieniędzmi wykazywał talent muzyczny i bardzo dużą kreatywność. Interesowały go również filmy, a najbardziej sposób ich powstawiania. Gdyby kiedyś nadarzyła się taka okazja, na pewno zrobiłby coś w tym kierunku.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/nsnapshot_dbab6857_3d17231d_zps9e0f3864.jpg
Felka chciała być aktorką, lub, gdyby się nie udało jej zrobić kariery w tym zawodzie, modelką. W szkole była znana ze wiedzy na temat najnowszych trendów panujących w modzie, w dodatku starała się do nich stosować.
Na tym zdjęciu z młodszym bratem, Gawłem.
Znajomość tych nastolatków zaczęła się prozaicznie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dbab6857_5cce5754_zps36b43d0e.jpg
Ale szybko się rozwinęła i bum! Tak powstało zauroczenie :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dbab6857_3d172599_zps327550f5.jpg
Studia były głównie czasem rozwoju umiejętności - jeśli dobrze pamiętam, Jaś zdobył 10 punktów logiki :D
Wspólne marzenia i ambitne plany na przyszłość nie pozwoliły ich rozłączyć przez te lata. Po odebraniu dyplomów wrócili do Nieznanowa, gdzie wprowadzili się do niedawno wyremontowanego mieszkanka w najstarszym bloku w miasteczku :) (jeszcze z kwietnia 2009!) Remont skończył się jakiś tydzień temu, więc grałam nimi całkiem niedawno - tydzień temu? Szczęściarze :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_3d820cf6_3d820d06_zps86795b99.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_3d820cf6_fd820cf7_zps6b606a7b.jpg
Póki co nie są nawet zaręczeni i skupiają się głównie na rozwoju kariery zawodowej. A ślub? Może kiedyś...
Jaś ze względu na kontakty międzynarodowe w swojej firmie i wzrastająca popularność swojej osoby kazał do siebie zwracać się "John". Kot wie - może kiedyś zmieni imię na stałe?
Trusia Wolańska (kuzynka Jasia ;)) i Maksiu Iworski
Panna Gertruda była od zawsze prostą, spokojną i uroczą młodą damą. Nigdy nie brakowało jej znajomych. Na pewno niejeden facet straciłby głowę dla takiej dziewczyny :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5accb7f2_5d1eacb0_zpsef33f121.jpg
Jej towarzystwo szczególnie cenił sobie jeden z jej przyjaciół...
Podobnie sprawa miała się z Maksymem Iworskim - fanem samochodów (tą pasją zaraził go ojciec, mechanik-amator, Natan)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_175bf5fb_5d1eb920_zps2249fa20.jpg
i gier na konsole (dzieloną wspólnie z przyjacielem, Kajtkiem Armin).
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_175bf5fb_9d1eb84a_zps807f4eb5.jpg
Ten dobrze ułożony chłopak z wielkim poczuciem humoru i wrodzoną zaradnością któregoś dnia poprosił pannę Wolańską o chodzenie...
Mimo iż byli ze sobą sporo czasu, na studiach zamieszkali oddzielnie. Postanowili, że jak małżeństwo będą dopiero po ślubie ;) I nie żałowali tej decyzji, bo ich uczucie kwitło w najlepsze i zdawało się, że ich miłość miała być tą, która wytrzyma absolutnie wszystko.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_fd4f92bf_zpsfcd931be.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/loq1_zps03083f69.jpg
Trusia jako dorosła wyładniała :>
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_fd280f4d_zps4f05c110.jpg
A Maksiu mieszkając z 3 kumplami mógł dalej cieszyć się rywalizacją z Kajktkiem... :D
(i wzajemnie, co widać na zdjęciu)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_bd25bcc5_zps31a98631.jpg
Albo Marcinem, ale tego nie mam na zdjęciach.
Zaręczyli się :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_7d4f9c73_zps4441f39c.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_7d4f9c87_zps3d86e955.jpg
Skończyli z wyróżnieniem, zamieszkali w domku rodzinnym pana Iworskiego i szykują się do wesela :)
Tymek Stanek i Linda Pamryk
Tymek, to, po pierwsze, brat bliźniak i najlepszy przyjaciel Niny.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_b75ff45b_bd00693f_zps62d34a61.jpg
A po drugie, buntownik lubiący ostrego rocka i perkusista-amator.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5c4c4e2f_fcaff861_zpsac06215f.jpg
Z czasem jednak jego charakter stawał się coraz bardziej nieznośny. Dobrze (nawet lepiej niż rodzona siostra) rozumiała go tylko jedna osoba.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/b720fa75.jpg
Ta rudowłosa dziewczyna, Linda Pamryk, była niemal dokładnym klonem duszy Tymka. Mieli wspólne zainteresowania i oboje koniecznie chcieli żyć "po swojemu". Wyobrażali sobie swoje wspólne życie jako jedną wielką przygodę.
Tak, byli w sobie zakochani, ale nigdy nie brali swojego związku do końca na poważnie.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d475d596.jpg
Nie chcieli zakładać rodziny i ogólnie rozumiana szara rzeczywistość, nuda i rutyna miały być im obce.
Studia - znane powszechnie jako jeden z najlepszych okresów w życiu - postanowili wykorzystać na maksa. Sex, drugs and rock'n'roll.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dd25b4b4_bd25b4bd_zpsb56c7c6c.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dd25b4b4_fd25b55a_zpsf348699d.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/4808ff1e.jpg
Mijał semestr za semestrem, oceny nie były najlepsze, ale to ich nie obchodziło. Jednak któregoś dnia ktoś powiedział temu "stop".
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/eb640134.jpg
Linda miała nadzieję, że to tylko problemy z żołądkiem, które same miną. Nie miała pewności, ale wolała, żeby jej chłopak nie dowiedział się, że to wcale nie jest takie pewne...
Nudności i złe samopoczucie nie mijały jednak. Znajoma poradziła jej zrobić test ciążowy. Wynik był pozytywny.
Jej zachowanie i to, że unikała napojów w procentami dało Tymkowi do myślenia.
A ona nie była w stanie dłużej ukuwać swojej ciąży. Brzuszek stał się zbyt widoczny...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/ecc4c015.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/4a1f83f6.jpg
I stało się.
W zasadzie nie oznajmiła mu niczego nowego, potwierdziła tylko jego obawy. Właściwie to on zapytał ją wtedy wprost, czy jest w ciąży i czy on jest ojcem. Tak i tak.
"Dlaczego mi nic nie powiedziałaś? Ty szmato, okłamywałaś mnie przez cały czas!", usłyszała wtedy. "Nie smakuje ci alkohol! K****, jak mogłem być taki głupi, żeby w to uwierzyć?!"
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/02bd2515.jpg
"To skoro już wiesz, musimy coś z tym zrobić. Nie możemy tak dalej żyć...", powiedziała. Jednak Tymek zdawał się nie mieć zamiaru z niczego rezygnować. "Ostatecznie to ty chodzisz z brzuchem, nie ja. I to jest TWÓJ problem co z tym dalej zrobisz" - powiedział.
"Więc nie obchodzi cię co będzie ze mną i twoim dzieckiem?!"
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/8fb1cbae.jpg
I tak dalej... Z dnia na dzień coraz częściej mijali się bez słowa, a kiedy Linda chciała pogadać, on albo nie miał na to ochoty, albo wywoływał kłótnię...
Ktoś postanowił wykorzystać tą sytuację.
Dora Martyniuk, przyjaciółka Tymka, odkąd rzucił ją chłopak, zdawała się być coraz bardziej zainteresowana swoim kolegą.
Pewnego dnia przechodząc koło ich domku zauważyła, że chłopak idzie z workiem na śmieci w stronę kosza. Wywiązała się między nimi rozmowa.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/a25d5ca0.jpg
Jej towarzystwo bardzo poprawiło mu humor, tym bardziej, że był tymczasowo sam w domu.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/951e2d15.jpg
Zaprosił ją do środka. Okazało się, że chcą dokładnie tego samego...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6951fafc.jpg
Ale do niczego poważniejszego nie doszło.
Kiedy jednak Tymek zaczął myśleć nad tym wszystkim - ciążą Lindy, tym, co czuje do Dory, sensem jego dalszego studiowania i zbliżającymi się imprezami - do głosu zaczął dochodzić rozsądek. I, przede wszystkim, wyrzuty sumienia.
Zniknął wtedy na całą noc - miał wystarczająco dużo czasu, żeby zastanowić się nad swoim życiem. Czuł, że tak dłużej nie może być, że czas dorosnąć... Dopiero po takim czasie zaczęło naprawdę do niego dochodzić, że będzie miał dziecko. Że dziewczyna, którą kocha, cierpi przez niego. Że zdradził ją... Że czas z tym skończyć.
Kiedy o poranku wrócił do domu, nie zastał nikogo. Postanowił poprosić siostrę o spotkanie.
Opowiedział Ninie o wszystkim, bez pomijania szczegółów. Widać było, że dziewczyna bardzo się tym przejęła, a równocześnie cieszyła się, że jej brat w końcu zmądrzał... I że zechciał z nią o tym szczerze porozmawiać, co wcześniej nie było możliwe.
Mimo że nie przepadała ona specjalnie na dziewczyną Tymka poradziła mu, by przeprosił ją za wszystko i jak najszybciej się jej oświadczył.
Co do tego ostatniego Tymek nie był przekonany, ale obiecał, że pomyśli nad tym.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/8199c097.jpg
Kiedy Linda wróciła do domu, zebrał się w sobie i ze łzami w oczach wyznał wszystko.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/66e3d1aa.jpg
Dziewczyna widziała, że naprawdę żałuje. Chociaż bardzo zabolało ją to, co zrobił z tą dziewczyną i jak ignorował ją przez te kilka miesięcy, postanowiła mu przebaczyć.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dd25b4b4_bd4e2690_zps41811b00.jpg
On natomiast wiedział doskonale, że na tym nie może się skończyć i że musi na nowo zdobyć jej serce.
Zaczął od drobnostki, która bardzo ją zaskoczyła.
Nigdy wcześniej nie interesował się przebiegiem jej ciąży. Nie pytał o wyniki badań, ani samopoczucie, ani w ogóle o nic.
Postanowił nadrobić to wszystko i samemu się przekonać, czy z ich maleństwem jest wszystko w porządku.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/16854bc7.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/a21e5df9.jpg
Dopiero wtedy do niego dotarło, jak bardzo cieszy się z tego, że zostanie tatą i jak bardzo kocha te dwie istotki...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/9e42e3e7.jpg
Od tej pory pilniej się uczył.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/def44329.jpg
I na nowo budował swój związek z Lindą. Było to ciężkie, bo zmieniły im się priorytety i mieli wrażenie, że coraz mniej ich ze sobą łączy. Chłopak martwił się wręcz, czy to przetrzymają... I zrozumiał, ile złego wyrządziło w nim jego "stare", niepoukładane życie.
Chciał jednak zmian i wiedział, że teraz już nie ma powrotu.
Później przyszedł czas na drobne przemeblowanie w ich sypialni na górze i przygotowanie się na przyjazd nowego członka rodziny.
Dzień ten w końcu nadszedł i młodzi rodzice powitali na świecie Franciszka :)
Gdy jednak Tymek po raz pierwszy zobaczył swojego synka, omal nie zwątpił. Jakkolwiek oczy miał po nim, tak włosy już nie... Wytłumaczenie było proste - zarówno pani Stanek jak i pan Pamryk (szczęśliwi dziadkowie :)) mają blond włosy, więc mały Stanek odziedziczył ten kolor po nich.
Jednak mimo wszystkich trudności związanych ze studiami, opieką nad dzieckiem i zarabianiem pieniędzy para wydawała się być szczęśliwa :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/c5708238.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dd25b4b4_9d4e2be1_zps2d68a0e3.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/eeaec893.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/2cb60ce7.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dd25b4b4_9d4e2af3_zpse0bf39f8.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/79089282.jpg
Roczek Franka zbiegł się czasowo z obroną jego rodziców. Na szczęście chłopiec nie dawał się wtedy im szczególnie we znaki, jakby wyczuwał, że od tego zależy jego przyszłość ;) No i udało się :)
Po zakończeniu studiów wprowadzili się do parterowego domku w Nieznanowie.
Linda zmieniła wygląd (aczkolwiek czerwone włosy pozostały):
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/c95c2fe9.jpg
Franek stawiał swoje pierwsze kroczki pod czujnym okiem taty.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/db56ddc4.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/1fb31443.jpg
I był wielką dumą dla niego :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/70c72de5.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d610e2f_1d622096_zps6484d4ea.jpg
Często jednak odmawiał posłuszeństwa - szczególnie mamie ;]
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5076d826.jpg
Ale poza tym był uroczym dzieckiem :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5dd56e16.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/746fa333.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bfcc32fa.jpg
Pewnego dnia Tymek postanowił zrobić to, na co przez tyle lat nie mógł się zebrać...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/5800230d.jpg
Lindzie spodobał się pierścionek i postanowiła go już nie zdejmować :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/0710d349.jpg
No dobra, może ewentualnie zamienić na inny...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d610e2f_5d621833_zps8cc114b6.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/93ad798f.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/fb1680c9.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/27b3aa7f.jpg
Ślub odbył się w ich małym, przydomowym ogródku. Na szczęscie wszyscy się zmieścili :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d610e2f_3d62193b_zps7e750efd.jpg
Z przodu rodzice Tymka, Paweł i Agnieszka (Burk) Stanek. Za nimi Nina Stanek i Kajtek Armin (o nich coś niecoś w nast. odcinku ;)), z tyłu zaś Dora Martyniuk i Marcin Skarpa (o co z nimi chodzi - poniżej).
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d610e2f_bd621969_zpsb88a2679.jpg
Z przodu rodzice Lindy, Roma i Arnold Pamryk. Na weselu była tez młodsza siostra Lindy - Wisia, ale nie ma jej na zdjęciu :< Za nimi Tomek i Mirella (Martin) Wiktorowiczowie, przyjaciele ze studiów (nast. odcinek...), a pod żywopłotem znani już Wam Trusia Wolańska i Maskiu Iworski, oraz (chyba nieznany) Wacek Fraszkiewicz, przyjaciel Tymka.
Franek z mamą, wtedy już żoną taty :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/fef5ab7b.jpg
I z ciocią Niną :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d610e2f_3d621b71_zpsf3b873b9.jpg
Bonusowa fotka - Maksiu na tle trawy i kawałka weselnego tortu - widać, że dobrze się bawi :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d610e2f_3d621b79_zps226a99c1.jpg
Noc poślubna okazała się brzemienna w skutkach...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6cf124d8.jpg
Ale wtedy nie mieli się już o co martwić :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/bef158cb.jpg
Teosia (Dora) Martyniuk i Marcin Skarpa
Teosia (która w pewnym wieku kazała na siebie mówić Dora twierdząc, że jej dotychczasowe przezwisko jest dobre dla dzieci, a nie dla niej) to bardzo ciekawy charakter. Potrafi być miła jeśli czegoś chce, uwielbia modę, marzy wielkiej karierze, sprawia wrażenie, jakby pozjadała wszystkie rozumy, a z drugiej strony jest bardzo mądra. Jeśli nie jesteś jej przyjacielem, masz przerąbane.
Niektórzy zastanawiają się, czy jej charakter wziął się z tego, że jest rozpieszczoną jedynaczką...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_d6f5e207_fcfa2b46_zps59e8b6d6.jpg
Uwielbia też spotykać się z przyjaciółkami, a jeśli tak się nie da, to gadać całymi godzinami przez telefon.
Jeśli zaś nie jest u znajomych, z pewnością wałęsa się gdzieś ze swoim chłopakiem, bratem obecnego burmistrza, a synem uwielbianego burmistrza-seniora, Bazylim Domańskim.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/43cbf8fc.jpg
Marcina już troszkę znacie z kilku odcinków poświęconych rodzince Ewana i Angela.
Pan Skarpa to także jedynak, ale poza tym - całkowite przeciwieństwo panny Martyniuk. Jest wyjątkowo spokojny tak jak oboje jego rodziców i tak samo inteligentny. I bynajmniej nie zamierza iść w ślady ojca. Lubi się uczyć i grać na konsoli z kolegami ;)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7aae4f68_fd255776_zps38ac757e.jpg
Znają się z Teosią, dziewczyna nawet mu się podoba, ale wie, że przy Bazylim i jej kapryśnym charakterze nie ma szans na nic więcej niż to, co już jest.
Zaczął się rok akademicki. Marcin zamieszał z kumplami w akademiku, Teosia w innym z koleżankami i przyjaciółką, Mirelką Martin.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d4f70ca_9d4f826d_zps2f836ebb.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_1d4fa7ff_zps9696bb51.jpg
W wakacje między 2 a 3 rokiem Bazyli ni stąd ni zowąd postanowił zerwać z Teosią.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_3d4fab14_zps80c7af22.jpg
Dopiero później dziewczyna zdała sobie sprawę, co mogło być powodem rozstania - jej były wbrew jej oczekiwaniom nie zamierzał się z nią wiązać na stałe, a ona coraz częściej o tym przy nim wspominała...
No i pewnikiem miał dosyć jej charakteru, co bolało jeszcze bardziej.
Marcin natomiast przez cały okres studiów skupiał się głównie na nauce i imprezowaniu z kumplami. Kiedy dowiedział się o zerwaniu Bazylego i Dory, ni stąd ni zowąd przez głowę przemknęła mu myśl - "teraz twoja kolej". Próbował o tym nie myśleć, odgonić wizje rodzące się w jego głowie, ale kiedy ona pojawiała się w zasięgu jego wzorku, z trudem zmuszał się do skierowania oczu w inną stronę.
Ona natomiast zaczęła widzieć kogoś więcej w Tymku, bracie Niny. Nie miała pojęcia o tym, co się wydarzyło między nim a jego czerwonowłosą dziewczyną, w każdym razie to, że nie widywała ich razem i że Tymek odwzajemniał jej względy było bodźcem do dalszego działania.
Któregoś razu niemal doszło do czegoś więcej. "Niemal" bo nie była na to gotowa i... bała się. Nawet nie byli parą, nie była pewna, czy rzeczywiście go kocha i czy on to samo czuje do niej. Kiedy natomiast dowiedziała się o co tak naprawdę poszło między Tymkiem i Lindą, było jej strasznie głupio, ale na szczęscie chłopak z nią to wyjaśnił i jakby plama na ich przyjaźni została zmazana.
Nigdy nie zwracała jakoś szczególnej uwagi na Marcina - może dlatego, że był taki nudny, zwyczajny, a przynajmniej tak jej się wydawało. Któregoś dnia jednak zagadała. I wtedy pojawiło się coś nowego, nie do końca jej znanego - nigdy nie rozmawiało się jej z nim tak dobrze.
I na tej jednej rozmowie się nie skończyło. Spędzali ze sobą coraz więcej czasu...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_dd4f9a13_zps22dbffd9.jpg
I oboje zastanawiali się, co się z nimi dzieje.
Wieść o zaręczynach Trusi skłoniła ją do poważniejszych rozmyślań. Ona też tak chciała i zdawało się nawet, że ma idealnego kandydata na męża. Tak - Marcin przestał dla niej być zwyczajnym kolegą czy nawet przyjacielem. Uczucie pojawiło się nagle i stopniowo wzrastało. Nie wiedziała, co jej się tak w nim podoba, ale cieszyła się na każde spotkanie, do którego bardzo starannie się zawsze przygotowywała. Cieszył ją jego uśmiech i to, że była dla niego kimś ważnym. Tylko granica między przyjaźnią a miłością była tak cienka!
Miała nadzieję, że jeśli coś do niej czuje, zrobi pierwszy krok, ale ta chwila zdawała się nie nadchodzić. Musiała się poradzić przyjaciółek - te widziały, że Teosia męczy się z tym i doradziły jej, by to ona dała mu do zrozumienia, że jest dla niej kimś więcej. Podały nawet kilak przykładów, co by to mogło być, ale żaden z nich nie wydawał się odpowiedni dla dziewczyny.
Pewnego wieczoru wpadł z wizytą niespodziewanie. Właściwie tylko na chwilkę, bo chciał zobaczyć, co u niej słychać. Akurat jadła wtedy kolację, więc postanowił się przyłączyć.
Wtedy pomysł zaświtał w głowie Teosi. Nieśmiało położyła rękę na stole i przysunęła w jego stronę.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_3d4fbb04_zps0932ea16.jpg
Nie była pewna, czy zrozumie gest i czy go odwzajemni, ale nie widziała innej możliwości przekonania się, czy może liczyć na coś więcej.
On... Spojrzał jej w oczy z zaskoczeniem i taką czułością, jakiej nigdy nie widziała, po czym jego ręka znalazła się na jej ręce...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_7d4fbb13_zps360a0203.jpg
Zrozumieli się bez słów. I wszystko w gruncie rzeczy się wyjaśniło. Pewnie, zapytali siebie nawzajem dla pewności, czy się nie mylą i oboje zaprzeczyli.
Tego samego wieczoru Teosia została poproszona o chodzenie. Rok później ten sam chłopak w tym samym miejscu zapytał ją, czy zostanie jego żoną.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_9d56754f_zps97755a6a.jpg
Marzyła o tej chwili cale życie, więc nie mogła odmówić :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_1d567583_zps70cddebb.jpg
I oni także czekają teraz na swój wielki dzień :)
Ciąg dalszy ich historii nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1851235&postcount=291).
...
W następnym odcinku druga część perypetii studentów ;)
Cytryśnia
15.10.2012, 14:47
Fajnie fajnie :) Co tu więcej mówić, strasznie dłuuuugie odcinki :D
Laselight
15.10.2012, 15:50
Nie mogłam się powstrzymać od skomentowałania.
Dobrze , że Tymek i Linda się pogodzili. Pasują do siebie. Lecz ukrywanie ciąży to przesada.
Ich synek ma śliczne oczy.
Marcin wygląda na fajtłapę , może to przez fryzurę.
Ciekawie, ciekawie :)... Fajnie, że Tymek i Linda się zeszli ;), choć również uważam ukrywanie ciąży za nietrafione. Franek jest uroczy :D.
Może powolutku przekonuję się do Dory. Może...
Czekam na więcej :P!
Mroczny Pan Skromności
15.10.2012, 18:00
Tymek skojarzył mi się z Dustinem :D Z tą różnicą, że on się w porę opamiętał ;)
Bardzo fajne historie. Wciąż zazdroszczę Ci, że masz tyle cierpliwości, żeby tak kierować bohaterami :D
I to chyba tyle ode mnie :)
Kot wie - może kiedyś zmieni imię na stałe?
Ależ mnie to rozbawiło :D
ej, legedna głosi, że ktoś kiedyś miał skomentować Miasteczko ;>
wiesz coś o tym? :D
tak więc jestem ;x
no, odcinek mi się podoba, fajnie, że opisałaś kilka rodzin naraz,
wgl straszna suka z tej Dory, no ale jeśli musiała ;//
+
LINDZIA PAMRYK <3333333333333
btw ja czekam na jakąś historię z moimi ulubieńcami :C (czyt. Al, Mirelka i Jagódzia)
Psychosis
27.10.2012, 13:57
Momentami miałam wrażenie, że twoje 'Miasteczko' podupadło i nie wchodziłam. Jednak teraz widzę, że wróciłaś i to z takimi nowinkami że będę miała co czytać. Simy jak zwykle cudne, to samo tyczy się grafiki. Zabieram się do czytania i dodaję do subskrypcji :3
Liv, nie mogę się od tego oderwać :O
Zachciało mi się grać w dwójkę... szkoda tylko, że mi nie działa... :(( Czy to może być przez ściągnięte dodatki? Na pewno z nich nie zrezygnuję, dwójka w maxisie jest wręcz OHYDNA.
Chyba niedługo spróbuję zrobić takie CUDA w trójce, jak ty w dwójce :D
10000000000000/10, wiadomo dlaczego.
rudzielec
14.12.2012, 12:09
Nadrobiłam!!! Tak, nareszcie się udało i kamień spadł mi z serca :P
Pierwsze co mam Ci do wytknięcia (:D), to ŁAJ KIRA WYSZŁA ZA KASTORA?! ona miała iść na studia kuźwa no! :( Nie lubię Kastora, nie lubię!
Bardzo podobała mi się historia Roksany i Jesiki, chętnie bym poczytała więcej na temat tej rodzinki :3
No i ciekawy wątek ze studentami :)
W sumie to dobrze, że piszesz długie odcinki, o ile kiedyś nie miałam weny do czytania, o tyle teraz mogłabym czytać godzinami :P
Także cofam to, co powiedziałam kiedyś xD
Czekam na więcej i mam nadzieję, że już niedługo coś tu się pojawi! :>
Dziękuję za tak liczny odzew! :)
Marcin wygląda na fajtłapę , może to przez fryzurę.
Zgadzam się z tym :D
Może powolutku przekonuję się do Dory. Może...
Razem z Marcinem imo tworzą śliczna parę, no i mam nadzieję, że ostatecznie przkeonasz się do niej :>
Tymek skojarzył mi się z Dustinem
Ahaha, na to bym nie wpadła! :D
Znalazłeś kota! Gratuluję :D
Celowo go tam wsadziłam, haha.
wgl straszna suka z tej Dory, no ale jeśli musiała ;//
Oj, z premedytacją przecież tego nie zrobiła! :<
btw ja czekam na jakąś historię z moimi ulubieńcami :C (czyt. Al, Mirelka i Jagódzia)
Mówisz - masz!
Momentami miałam wrażenie, że twoje 'Miasteczko' podupadło i nie wchodziłam.
Za mało czasu na grę i pisanie, stąd te długie przerwy. Staram się nadrabiać jakością :P
Zabieram się do czytania i dodaję do subskrypcji :3
^^
Ja natomiast liczę na częste komentarze! ;)
ŁAJ KIRA WYSZŁA ZA KASTORA?!
BIKOS SZI KOCHA KASTORA!
Czekam na więcej i mam nadzieję, że już niedługo coś tu się pojawi! :>
Update ponad dwa tygodnie później to nie najlepszy wynik, ale lepsze to niż nic ;)
Zerknijcie do Zdjeć ze ślubów (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1627139#post1627139) jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, bowiem bohaterowie ostatniego odcinka, Teosia i Marcin, są już oficjalnie mężem i żoną, a podczas ceremonii zostało zrobionych wiele ładnych zdjęć ^^
Dzisiaj bardzo dużo nowych bohaterów, tekstu i zdjęć.
Żeby lepiej ogarnąć, kto jest kim i dla kogo, proponuję zerknąć do drzewek w pierwszym poście :)
...
Na początek Miasteczko:
Tu, bo za duże na forum. (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/nzn28grudnia3_zps2ea29fb7.jpg)
Malkolm Seppi i Ligia Stąpiń
Z pozoru tak od siebie różni, ale tak podobni...!
Malkolm wychowywał się w zupełnie normalnej (z pozoru) rodzinie, nigdy niczego mu nie brakowało, marzył o karierze na szklanym ekranie (uwielbiał występować przed publicznością, w szkole średniej często zabierał głos podczas debat i brał udział w apelach), do której konsekwentnie się przygotowywał. Miał o tyle łatwiej, że jego ojciec, Longin Seppi, był znanym w całym Simpaństwie producentem filmowym.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1cd7add1_3cf76d83_zps38485c61.jpg
Mówiąc krócej, Malkolm to bardzo charyzmatyczny i odważny młody człowiek, który chciał pozostawić po sobie ślad.
W wieku nastoletnim przyszło mu podjąć bardzo ważną decyzję - wkrótce po raz drugi miał zostać starszym bratem, ale, niestety, w ich domku nie było wystarczająco dużo miejsca dla nowego członka rodziny. Chociaż rodzice nie powiedzieli mu tego wprost, zrozumiał, że musi się wyprowadzić. Zostało mu niewiele do osiągnięcia pełnoletności, poza tym nie chciał być problemem. Spakował walizki, pożegnał się z mamą i prosił, żeby o nic się nie martwiła. Że da sobie radę.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1cd7add1_dcf76d0d_zpse592b8ce.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1cd7add1_dcf76cf5_zpsf61fba20.jpg
Pani Seppi z ciężkim sercem musiała mu pozwolić odejść, wiedziała jednak, że chłopak da sobie radę.
Na szczęscie miał gdzie i z kim zamieszkać.
Ligia Stąpiń ma natomiast bardzo poplątaną historię - gdy przyszła na świat, jej matka była świeżo upieczoną studentką wydziału aktorstwa i miała przed sobą wielką karierę. Niestety, ciąża pokrzyżowała jej plany, a może nie tyle sama ciąża, co ojciec jej dziecka. Był on jednym z czołowych celebrytów w tamtych czasach - na tym etapie żył bez zobowiązań, a za pieniądze mógł kupić wszystko. Wiedział, że gdy opinia publiczna dowie się o jego romansie z jedną ze studentek, jego nienaganna aparycja i sława zostaną bardzo nadwyrężone. Postanowił więc zamknąć usta Nataszy, zmuszając ją do zmiany nazwiska (była córką znanego, zmarłego przed laty reżysera Gustawa Chołubickiego) i tym samym sprawić, żeby świat showbiznesu o niej zapomniał. W zamian za spełnienie jego oczekiwań miała otrzymać środki do życia, których jej brakowało. Dziewczyna nie miała wyjścia...
Jej miejscem pobytu stał się stary, opuszczony dom w lesie, który sprawiał wrażenie, że lada moment przemieni się w kupę gruzu. W takich warunkach musiała wychowywać małą Ligię, pozostawiona sama sobie, gdyż ojciec dziewczynki nieoczekiwanie znalazł się pod ziemią.
Do końca swojego życia ona i jej córeczka zmagały się z biedą. Zmarła mając nie więcej niż 35 lat. Ligia, wtedy młoda, zdolna nastolatka, musiała sobie znaleźć nowy dom, gdyż stara chatka miała być wyburzona. Zamieszkała w małym mieszkaniu w budynku nieopodal. Warunki były tam troszkę lepsze niż w domu, w którym mieszkała od urodzenia, ale i tak było jej ciężko. W obliczu bólu i uczuciu pustki po stracie jedynej kochającej jej osoby, trudy o zarobienie na swoje utrzymanie i skończenie z dobrym wynikiem szkoły wydawały się być błahostką. Dziewczyna była bardzo nieśmiała i skryta, toteż w swojej samotności cierpiała jeszcze bardziej. Któregoś dnia jednak jej polonistka widząc, że dziewczyna posiada dar pięknego wysławiania się, namówiła ja do dołączenia do tworzącego się szkolnego kółka teatralnego. Ligia, nieprzekonana, zgodziła się.
Zajęcia odbywały się w przemiłej atmosferze i chociaż łączenie spotkań kółka z pracą było dla niej wyczerpujące, nie żałowała swojej decyzji.
Jej talent został doceniony i to nie tylko przez panie prowadzące kółko. Wielu znajomych było pod wrażeniem widząc, z jaką pasją wciela się w przydzielane jej role. Zazdrościli jej tego talentu.
Nie stała się szkolną gwiazdą, bowiem to miejsce było już obsadzone przez inne osoby, jednak udało jej się poznać kilku fajnych ludzi, z którymi znalazła wspólny język. Był jednak ktoś, kto znaczył dla niej więcej niż reszta. I ten ktoś nie pozostawił tego bez odpowiedzi, co więcej, sam zadał pytanie, otrzymując odpowiedź twierdzącą.
Parę miesięcy później dołączył do niej w jej małym mieszkanku, bo i tak szukał dla siebie nowego miejsca.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_dcc94743_1cf774e9_zpsae1a1eda.jpg
W ciągu roku dziewczyna zmieniła się nie do poznania - szara myszka stała się odważną, zdecydowaną i pewną siebie lwicą. Wszyscy byli przekonani, że będzie zdawać na aktorstwo, ale ona miała inny pomysł na życie. Chciała pomagać simom skrzywdzonym przez los, żeby historia jej i jej mamy nie powtarzała się także w życiu innych kobiet. Malkolm zaś wytrwale dążył do spełnienia swojego marzenia o sławie i wybrał się właśnie na aktorstwo :)
Na studiach wynajęli sobie mały domek, na który ciężko pracowali przez ponad 2 lata. Dostali się na wymarzone kierunki i udało im się je skończyć z wyróżnieniem.
Pod koniec studiów zaręczyli się...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd418fd3_9d418fd4_zpse90c000d.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd418fd3_9d418fe7_zps07945768.jpg
... a wprowadzając się do niewielkiego parterowego domku w Nieznanowie mieli plany związane z rychłym weselem :)
Pojawili się na nim najbliżsi przyjaciele i rodzina.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd4d5ecc_3d4d6863_zpsda254be0.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd4d5ecc_5d4d6829_zps29774950.jpg
Z przodu świadek, Justyn Wujek, przyjaciel Malkolma, za nim ojciec Malkolma, Longin Seppi i jego partnerka (zostawił dla niej mamę Malkolma, ale się nie rozwiedli), Penelopa Szmirko (w dodatku spodziewająca się dziecka).
Całkiem z tyłu młodzi państwo Stanek - Tymek i Linda =)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd4d5ecc_3d4d6833_zps4a4e8237.jpg
Z przodu drugi świadek, Nina Stanek, przyjaciółka Malkolma (to nie pierwszy ślub, na którym bliźniaki były razem =D)
Za nią mama Malkolma, Marcjanna Seppi, z tyłu zaś siostra Malkolma, Zyta z chłopakiem (teraz już narzeczonym), Kurtem Urzędnikiem.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd4d5ecc_5d4d6953_zps8e71782c.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd4d5ecc_3d4d5ecd_zps2108e901.jpg
Na weselu nie zabrakło również najmłodszej siostrzyczki Malkolma - Adelajdy ;) Ta zaś była nie tylko oczkiem w głowie starszego brata, ale również i jego małżonki. Ligia bardzo chciała mieć córeczkę...
I wszystko wskazywało na to, że tak właśnie niedługo się stanie :)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd4d5ecc_dd4d6bf3_zps34749fe1.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d609a94_9de4dccf_zps827c89b8.jpg
Na świat przyszła Lana :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d609a94_5de4e11d_zps189e20b9.jpg
Oczy odziedziczyła po mamie, zaś kolor włosów, co będzie widoczne dopiero potem - po tacie :)
No i należy wspomnieć, że urodziła się w wigilijny wieczór :>
Jej tata natomiast miał nadzieję, że nie popełni tego samego błędu, co jego ojciec. Bardzo kochał swoje dwie dziewczyny :>
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d609a94_7de4ead6_zps3ff3e65b.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d609a94_fd60a49e_zpsbad427f0.jpg
I taki bonusik w postaci makeoveru Ligii:
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d609a94_3de4eba6_zps84cd614e.jpg
Która teraz, nawiasem, przypomina troszkę panią burmistrzową (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/esinora1_zps2dadbc37.jpg).
Teraz troszkę dobroci dla fanów mojej literackiej twórczości :>
Z nadzieją, że ten fragment nie wyszedł bardzo kiepsko, przedstawiam Wam...
Kajtek Armin i Nina Stanek
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_3ac09c5a_9d1ef8ce_zps787dc95c.jpg
Kajtek, jak już było wspomniane wcześniej, to przyjaciel Marcina, także miłośnik gier (wręcz maniak komputerowy) i zdolny uczeń :) Nie jest również specjalnie towarzyski ani przebojowy, ma kilku dobrych przyjaciół, nie rozgląda się za dziewczynami, przynajmniej na razie.
Krótko mówiąc, nerd.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_b75ff45b_fd006962_zps76e14e91.jpg
Nina natomiast jest niemal przeciwieństwem swojego brata - spokojną, ułożoną, trzymającą się z dala od kłopotów nastolatką. Niekiedy jest wręcz taką "szarą myszką". Choć większość jej rówieśniczek marzy o sławie i pieniądzach, ona chciałaby być przede wszystkim szczęśliwą żona i mamą. Tu jednak pojawia się zasadniczy problem - żaden chłopak zdaje się nie zwracać na nią uwagi!
Pewnego słonecznego, wiosennego dnia los sprawił, że w pobliskim parku o wdzięcznej nazwie "Solinka" znaleźli się w tym samym czasie Kajtek i Nina. Chłopak nie widział chętnych do pogrania z nim w szachy, więc postanowił nawiązać rozmowę z nieznajomą.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_b75ff45b_7d007332_zpscdc7ede9.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_b75ff45b_7d007343_zpse656f6a6.jpg
Rozmawiali dość długo. Na tyle, żeby Kajtek po powrocie do domu nadal miał w pamięci słowa dziewczyny.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_3ac09c5a_fd1ef671_zps7ac4be3f.jpg
A może nie tyle nawet słowa...
Później częściej spotykał się z Niną, a to doprowadziło do zawiązania się między nimi przyjaźni :)
Ale na tym się kończyło.
Nina, idąc na studia (kierunek: nauki polityczne), bardzo liczyła na to, że znajdzie tam swoją drugą połówkę. Poznała kilku fajnych chłopaków, ale... bez skutku. Nawet nie poszła na żadną randkę :(
Do jakiegoś czasu znosiła to cierpliwie, zresztą zdobyła kilku nowych przyjaciół i zacieśniła więzi ze starymi znajomymi. No i jej brat został ojcem czarującego młodego człowieka, w którym Nina zakochała się od pierwszego wejrzenia :) Jednak jej koleżanki się zaręczały, jedna po drugiej, wymieniały się pomysłami co do wesela i urządzenia domów, opowiadały o randkach, na które zabierali je ukochani... Panna Stanek podczas takich rozmów nagle się ulatniała albo uparcie próbowała skupić myśli na czymś innym. Nie chciała, żeby przyjaciółki wiedziały, jak bardzo jest jej przykro.
Ale samotność dawała jej się jeszcze bardziej we znaki, gdy była sama. W ciągu ostatniego roku studiów nie miała najczęściej nawet z kim zjeść kolacji!
(nie mówiąc o innych posiłkach)
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_3d4fbdc2_zpse76a0947.jpg
Siedziała wtedy sama, wpatrywała się bezradnym wzrokiem w talerz i zastanawiała się, co z nią jest nie tak. Wydawało jej się, że inteligentny chłopak będzie szukał inteligentnej dziewczyny. Rzeczywistość była taka, że inteligentni chłopcy najczęściej nie szukali wcale...
Nie mogąc znieść tej przygnębiającej atmosfery, postanowiła wyrwać się do miasta, najlepiej z jakąś znajomą. I tu pojawił się zasadniczy problem - większość jej koleżanek miała zajęty wieczór, a brat z dziewczyną i synkiem wybrali się do jej rodziców do Nieznanowa.
Zniechęcona, poszła do pokoju "integracyjnego", który o tej porze świecił pustkami. No, może nie tak do końca świecił pustkami, bowiem idąc, o mało nie wpadła na stojący blisko wejścia stolik do szachów. Nagle do głowy wpadł jej świetny pomysł - zadzwoni do Kajtka! Wiedziała, że z nim nie wybierze się na dyskotekę, bo "to nie dla niego", ale w sumie kawą i ciastem serwowanym w miejscowej kawiarence również nie pogardzi...
Złapała za słuchawkę i rozmawiając z nim miała wrażenie, że chłopak bardzo się ucieszył z jej telefonu. "Z chęcią się z tobą spotkam", powiedział, wywołując tym samym na jej twarzy szczery uśmiech.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_1d4fbe2f_zps215230ca.jpg
Pół godziny później siedzieli razem w studenckiej kawiarence i pijąc przesłodzoną, mocną kawę, rozmawiali tak, jakby wieki się nie widzieli. Musiał zauważyć, że jest jej z jakiegoś powodu smutno, dlatego wypytywał ją o przyszłe egzaminy ("uczyłam się przedwczoraj, nie zostało mi już dużo"), jak tam z bratem ("znalazł niedawno fajną pracę, a ich synek jest prześliczny"), rodzicami ("nie mogą się doczekać naszego powrotu"), przyjaciółkami ("oh, są ostatnio po prostu bardzo zajęte"), jej samopoczuciem ("nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam katar!")...
Nie mogąc już nic więcej wymyślić, zapytał ją wprost:
- Nina, co się dzieje? Jesteś taka przygnębiona...
Dziewczyna miała wątpliwości, czy powinna mu się zwierzyć. Owszem, byli dobrymi przyjaciółmi, ale sprawy sercowe zazwyczaj omawiała z przyjaciółkami - bo potrafiły doradzić, pocieszyć i, przede wszystkim, wysłuchać do końca i zrozumieć.
- Przepraszam, może nie powinienem pytać... Jeśli to zbyt osobiste, to nie mów - chłopaka speszyła ta nagła cisza i próbował się wycofać.
- Nie, Kajtek - odparła. - Po prostu... Ty i inni moi przyjaciele znacie mnie tyle lat. Powiedz mi - przez tyle lat nie znalazłam sobie nikogo... Co we mnie jest nie tak? Co mam zrobić, żeby być dla kogoś kimś więcej niż zwykłą koleżanką?
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_1d4fc0b4_zpsdf0e1a1b.jpg
- Ale przecież masz przyjaciół - wypalił. Dopiero po chwili, widząc łzy w jej oczach pożałował tego, co powiedział.
Dziewczyna wstała i skierowała się w stronę toalety. Patrzył za nią, dopóki nie zniknęła za białymi drzwiami.
Tak było zawsze - patrzył, ale nie chciał być widzianym. Zawsze bał się jej spojrzeć w oczy, szczególnie wtedy, gdy widział w nich smutek, obojętność, łzy. Wiedział też, czym to jest spowodowane.
Nie chciał patrzeć, bo się bał. Że gdy natrafi na jej wzrok czar pryśnie. Że zobaczy w tych oczach coś, czego nie chciałby widzieć. Że wyczyta w nich winę - nie tylko jej do siebie samej, ale także do niego. Bo to przez niego jest samotna i niekochana.
Z każdą sekunda coraz bardziej rozumiał swój błąd - nie potrafił zaryzykować, zagłuszał bicie swojego serca gdy pojawiała się okazja do zrobienia tego przełomowego kroku, starał się o niej nie myśleć inaczej jak tylko o przyjaciółce, bo nie chciał stracić tej przyjaźni. Miał nadzieję, że Nina znajdzie sobie kogoś lepszego i dzięki temu będzie mógł zapomnieć o niej wmawiając sobie, że nie ma u niej szans.
Kiedy zdał sobie sprawę, że w każdym momencie może śmiało wstąpić w jej życie, ogarniał go strach. Nie wiedział, czy ona go przyjmie, czy swoim nagłym zuchwalstwem nie skrzywdzi jej jeszcze bardziej. Czekał na jeden cud, a odpędzał od siebie drugi twierdząc, że tak będzie lepiej.
Teraz, czując, że przez tą krótką rozmowę i jego grę na zwłokę na zawsze ją stracił, nie miał wątpliwości, że popełnił poważny błąd. Ona wróci - dlaczego miałaby tego nie zrobić? i dalej będzie to samo. Pokazał jej, że nie wie o co chodzi, czyli chce, żeby dalej między nimi pozostało tak, jak jest.
Ale tego przecież chciał!
A w gruncie rzeczy nienawidził siebie za to, że to czynił przez tyle lat.
Wróciła po paru minutach. Starała się zatuszować tą rozmowę twierdząc, że "nie szkodzi" i "przepraszam, powinnam to zostawić dla siebie".
Żeby rozładować atmosferę, poprosił ją do tańca.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_fd4fc13a_zpsddff082f.jpg
Trzymając jedną jej rękę w górze, a drugą podtrzymując jej sylwetkę poczuł, że jest lekka jak nigdy wcześniej. Nawet jej uśmiech nie zahamował w nim wrażenie, że uszło z niej życie.
Wtedy doszło do niego, że sprawa nie jest do końca przegrana. Postawił wszystko na jedną kartę.
- Ja doskonale wiedziałem, co miałaś na myśli - powiedział. - Ale byłem na tyle głupi, żeby wypalić taką bzdurę, zamiast powiedzieć prawdę...
- Jaką prawdę? - zdziwiła się dziewczyna.
- To nie w tobie leży problem, Nina. Jest ktoś, kto tak bardzo nie chce cię stracić, ale i tak mu się to nie udaje.
- Kto taki? - dziewczyna nie kryła zdziwienia. Dopiero po tym zauważyła, jak bardzo zmniejszyła się odległość między nimi.
- Jesteś pewna, że nie ma takiego chłopaka, który mógłby się tobie zakochać na zabój - mówił z trudem. - A tymczasem masz go na wyciągniecie ręki, chociaż przez te wszystkie lata nie chciał, żebyś go dostrzegła.
- To ty?!
Wtedy podniósł oczy i natrafił na jej wzrok. Zobaczył to, czego się najbardziej obawiał - strach, niepewność.
- Ja - i opuścił powieki.
- Kajtek, nie odwracaj wzroku - usłyszał nagle. - To już nie ma sensu.
Otworzył oczy i znowu natrafił na jej spojrzenie. Ale nie było już w nim strachu. Czuł, że czeka na coś więcej.
- Kocham cię, Nina - powiedział, kładąc głowę na jej ramieniu.
- Ja ciebie też, Kajtek.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_bd4fc15b_zpsec15df6c.jpg
Gdy wypuścili się z uścisku, czekały ich jeszcze dwie inne "formalności" - pierwszy pocałunek...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_7d4fc1a7_zps24399654.jpg
... i prośba o chodzenie. Z narzeczeństwem woleli jeszcze troszkę poczekać. Teraz nie mieli już nic do stracenia.
Wacek Fraszkiewicz i Mirella Martin
oraz Greta Gawrońska i Tomek Wiktorowicz
Odejście ojca od matki było dla kilkuletniej Ani i jej młodszego brata sporym zaskoczeniem i bardzo smutnym przeżyciem. Dopiero później dowiedzieli się, że ich ojciec, Ernest, zdradzał ich matkę niemal od zawsze i ich rozwód był w gruncie rzeczy najlepszym, co mogli zrobić. Nie ważne, że odbiło się to echem na późniejszym życiu ich dzieci - w końcu, jak mogli wiedzieć, co będzie za 20 lat?
Wacek Fraszkiewicz byłby wymarzonym dzieckiem dla wielu rodziców - był grzeczny, mądry (był jednym z najlepszych uczniów w ostatniej klasie), poważny i spokojny. W gronie zbuntowanych nastolatków takie cechy zazwyczaj nie są doceniane, dlatego chłopak nie był szkolną osobistością. Często jednak pomagał w lekcjach swoim znajomym. Jedną z nich była panna Martin.
Niedługo po narodzinach Ignasia, Przemysław Martin oświadczył swojej żonie, że nie chce mieć więcej dzieci. Synek stał się jego oczkiem w głowie.
Prze parę lat byli niezmiennie w trójkę, jednak druga ciąża Julki okazała się być nieunikniona. Dopóki ojciec dziecka nie dowiedział się, że będą mieć córeczkę, cierpliwie znosił humory małżonki związane ze stanem błogosławionym. Po przyjściu na świat zdrowego, ślicznego maleństwa o oczach koloru czekolady, pan Martin trzymał się od niego z daleka. Nie pomagały błagania żony, nie pomagało grożenie rozwodem - Mirelka stała się złem koniecznym w ich domu. W ciągu swojego dzieciństwa i młodości nie brakowało jej niczego. Niczego poza kochającym tatą.
Relacja między nimi niemalże nie istniała, chociaż mieszkali pod jednym dachem. Gdyby się jednak pokusić o stwierdzenie, że jednak coś między nimi było, opis tego nie byłby skomplikowany. On ją tolerował, ale traktował jak obce dziecko. Gdy w swojej dziecięcej nieporadności zrobiła coś nie tak, musiała trzymać się od niego z daleka. Kiedy jednak należała się jej pochwała i jej ojciec był z niej w duchu dumny, zawsze padły słowa "może coś jeszcze z ciebie będzie" - nie wierzył bowiem, że ta małą blondyneczka mogłaby chociażby w najmniejszym stopniu dorównać geniuszowi jej starszego brata.
Julia, mama dzieci, była bezradna, ale nie pozwalała na to, żeby dziewczynce zabrakło matki. Ignaś również bardzo kochał swoją siostrzyczkę - tego despotyczny ojciec nie mógł mu zabronić.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_7d228fdb_zps869cf505.jpg
Mirelka była normalną dziewczyną, miała sporo przyjaciół, uwielbiała grać na pianinie i bawić się z kociątkiem, które przygarnęli jej rodzice.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_dd228ffb_zps94ffedff.jpg
No świetnie się uczyła, będąc tym samym konkurencją dla pana Fraszkiewicza.
Ich znajomość jednak daleka była od negatywnych uczuć.
Podczas przerw w nauce dużo rozmawiali. Głównie o szkole.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_bd229579_zps16534283.jpg
- Wiesz, tam, gdzie się wybieram, jest strasznie ciężko o stypendium. Obawiam się, że nie uda mi się go zdobyć - mówił z przejęciem.
- TOBIE ma się nie udać? Jeśli to nie ty dostaniesz to stypendium, to dla kogo niby ono jest?
- Przeceniasz mnie - odpowiedział, śmiejąc się.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_bd229587_zpsad1a2aa9.jpg
Niekiedy jednak schodzili i na poważniejsze tematy. Któregoś dnia, gdy nauka im nie szła, zapytany o powód kiepskiego humoru opowiedział jej, że w tym dniu jego rodzice obchodziliby 25. rocznicę ślubu, ale rozwiedli się.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_9d2295a0_zps63817b18.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_fd2295e4_zpsf4a73680.jpg
- Mirella, proszę cię - nigdy, przenigdy nie wychodź za kogoś, kogo miłości nie jesteś pewna - poprosił ją.
Chciał wtedy być pewnym, że tym "kimś" nie będzie on. Od dawna był w niej zakochany i gdyby któregoś dnia mieliby sobie przyrzec miłość, wierność i uczciwość, nie wybaczyłby ani sobie, ani jej, nieszczerości i nie mógł znieść myśli, że któregoś dnia ich związek mógłby się po prostu rozpaść.
W gruncie rzeczy stwarzali pozory idealnej pary...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_187c80a5_9d2292b5_zpsc85cbc46.jpg
... ale stali się nią oficjalnie niedługo przed studiami.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9902e7bb_9d253646_zps1306a085.jpg
Wacław wybrał studia matematyczne, a jego dziewczyna artystyczne. Zamieszkali ze swoimi znajomymi.
Spotykali się często - w zasadzie to tak często jak mogli. Ich miłość była w rozkwicie. Niestety, pod koniec studiów byli dla siebie niemal obcymi ludźmi.
Którego dnia Wacek odkrył coś, co jego zdaniem mogło zaważyć na całej ich znajomości. Nie wyobrażał sobie bowiem, żeby po tym, co się stało, Mirella nadal chciała być jego przyjaciółką.
Kuzyn Mirelli, Aaron Kucharczyk, to mąż siostry Wacława, Ani. Zbyt bliskie pokrewieństwo...
Dziewczyna z początku była zszokowana, bo nigdy nie przyszło jej to do głowy. Z jednej strony miał rację, ale z drugiej... Aaron nie był jej pierwszym kuzynem, pokrewieństwo nie było aż tak bliskie.
- Wacek, proszę cię, przecież przez taką pierdółkę nie możemy zerwać - mówiła. - Myślę, że twoja siostra i mój kuzyn mieliby nam za złe, gdybyśmy z ich powodu nie pobrali się.
- Nie wiedzą jeszcze i dlatego nie chcę, żeby im było przykro - odparł. - Mirelka, wiesz, że cię kocham i z nie robiłbym tego, ale nie wyobrażam sobie życia z tobą bez ślubu...
- Ale to nie jest przeszkoda w jego zawarciu! - próbowała go przekonać. - Zresztą, prawdziwa miłość jest w stanie przetrwać wszystko. Wiem, że w to wierzysz...
- Wierzę, ale to jest prawo - ono nie zważa na to, czy dwoje ludzi się kocha, czy nie.
- Miłość stoi ponad prawem.
- Nikt nam w takiej sytuacji nie udzieli ślubu, nie rozumiesz?
- Dlaczego ci tak na nim zależy?
- Bo wiem, jak wygląda rodzina, w której rodzice nie są małżeństwem.
- Twoi się rozwiedli, a to coś innego.
- Ale zachowywali się tak, jakby nim w ogóle nie byli! Myślisz, że dla mojego ojca znaczyło cokolwiek to, że jest żonaty i ma dwójkę dzieci, gdy p******* się z pierwszą lepszą d******?
- Na pewno znalazłoby się jakieś inne wyjście niż rozstanie... To jest najgorsze, co możemy zrobić.
- To jest JEDYNE rozwiązanie. Nie chcę tego, ale...
- Więc nie róbmy tego!
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_9d4f9420_zpsd0f1278b.jpg
- Mirella, czy ty mnie w ogóle słuchasz?! NIE MA innego wyjścia! Albo się rozstaniemy w pokoju, albo... odejdę pierwszy.
Dziewczynie łzy stanęły w oczach.
- Jeśli to zrobisz, nigdy ci tego nie przebaczę...
- Ja już to zrobiłem. TO KONIEC!
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_1d4f93f0_zps5535b109.jpg
Koniec z nami, koniec ze wszystkim, co nas kiedykolwiek łączyło! Jesteś głupia, skoro nie jesteś w stanie zrozumieć tak prostej rzeczy.
Nie, ona rozumiała. Rozumiała aż za dobrze. W końcu bez powodu się nie płacze.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_fd25bcc4_dd4f944a_zps06fe8afc.jpg
Nie pożegnali się nawet, a on zrobił tak jak chciał - odszedł jako pierwszy.
Bardzo cierpiała z powodu tego rozstania, jednak wydawało się, że słońce znów zaświeci nad nią i jej dorosłym życiem.
Jeszcze przed zerwaniem z Wackiem poznała pewnego sima, którego darzyła wyjątkową sympatią (i ze wzajemnością).
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d4f70ca_1d4f70cb_zps064a6f12.jpg
Później Tomek, starszy o rok student prawa, ilekroć ją odwiedzał, dawał jej do zrozumienia, że nie chce, żeby byli tylko i wyłącznie przyjaciółmi. Starał się być przy niej, kiedykolwiek potrzebowała wsparcia, służyć radą, gdy nie wiedziała, co robić, i czuwać nad nią, żeby nie musiała się tyle martwić...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9d280f4b_5d4fb698_zps36d9fd8c.jpg
Przy nim Mirelka odzyskiwała radość życia i wkrótce to on zapełnił pustkę w jej sercu.
Razem świętowali koniec studiów Tomka...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d4f70ca_1d4fd1fe_zpsf22d2f0c.jpg
... ale tego wieczoru wydarzyło się coś jeszcze.
Kiedy wyszli na zewnątrz, żeby troszkę ochłonąć i móc wpatrywać się w lśniąca taflę małego jeziorka, Tomek niespodziewanie upadł przed nią na kolana, a piękno pierścionka, który ukazał się jej oczom, niemal ją oślepiło.
"Mirello Martin, czy zechcesz zostać moją żoną?", zapytał ją.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_7d4f70ca_3d4fd344_zps0126e752.jpg
Wtedy Mirella po raz pierwszy od dłuższego czasu pomyślała o Wacławie. Tak, to on miał teraz przed nią klęczeć zamiast Tomka...
"Pewnie, że tak!", wykrzyknęła po chwili.
Pierścionek zaręczynowy zdjęła trochę ponad rok później.
Stojąc przed lusterm w białej, niedługiej sukience o dość nieskomplikowanym kroju zaczęła się zastanawiać nad swoim życiem. Nie wiedziała, czy to normalne, ale w pewnym momencie zaczęła się zastanawiać, czy dobrze robi wychodząc za Tomka.
Mirella, proszę cię - nigdy, przenigdy nie wychodź za kogoś, kogo miłości nie jesteś pewna.
I to była jej ostatnia myśl, nim wyszła ze swojego pokoju i zeszła do ogrodu, gdzie czekali na nią rodzina, przyjaciele i narzeczony.
Nawet gdyby chciała coś zmienić, wtedy nie było już odwrotu.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/nsnapshot_5d62055f_1d62094f_zps04bf89d5.jpg
Później, gdy znajdowała się w ramionach ukochanego, nie miała już takich dziwnych myśli.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5d62055f_3d620a34_zps31995603.jpg
Niedługo później okazało się, że ona i jej mąż zostaną rodzicami.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_5d62055f_7d620d10_zpsc67cf83c.jpg
I niczego więcej do szczęścia nie było jej trzeba...
Wacław również kogoś poznał, i chociaż wydawało mu się, że wie o tej dziewczynie wystarczająco dużo, żeby się z nią ożenić, to jednak najgorsza prawda o niej była mu nieznana.
Greta Gawrońska nigdy nie miała szczęścia do facetów. W prawdzie miała wspaniałego, kochającego ojca (jej matka zostawiła ich niedługo po jej narodzinach i odeszła do innego, stając się tym samym panią Seppi i mamą jej przyrodniego młodszego rodzeństwa - Malkolma, Zyty i Adelajdy), ale zawsze brakowało jej matki - "pierwszego" wzoru postępowania, nauczycielki czułej miłości. Prawdopodobnie dlatego Greta już jako nastolatka niewłaściwie lokowała swoje uczucia. Nie kończyło się to jednak na niewinnych flirtach ze znajomymi przyjaciół na imprezach, o nie... Mając 15 lat na starej kanapie w ich mieszkanku straciła dziewictwo z dużo starszym od siebie mężczyzną, ojcem jednej z jej przyjaciółek... Oczywiście nikt nigdy się o tym nie dowiedział. Podobnie jak o jej późniejszych "wyczynach", szczególnie na studiach.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_3d31172a_zps59c23773.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_5db241cc_zps80f719a4.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_9db244ee_zps4849adee.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_ddb244a9_zps4d53143d.jpg
Można było ją nazwać dzi***, której zależy tylko na przyjemności, ale to nie była do końca prawda. Ona była po prostu zbyt naiwna i zbyt głupia, żeby nie dać się w to wciągnąć.
Nikt nie traktował jej poważnie...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_fdb23fb9_zps21035bf4.jpg
Kiedy docierało do niej, że ciągle nie znalazła tego, czego szuka, załamywała się.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_fdb23f6d_zps6f1735de.jpg
I starała się przystopować...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_5db243f2_zps2363623d.jpg
Widząc jej nieszczęście, zawsze ktoś "wyciągał" do niej rękę i jej tragizmowi nie było widać końca. No, może do czasu, gdy młody Fraszkiewicz wkroczył w jej życie. Wiedział, że jej sprawy uczuciowe były dość skomplikowane, ale nie zdawał sobie sprawy jak bardzo i szczerze wierzył, że uda mu się ją wyciągnąć z tego i że zrobi z niej kobietę idealną. Taką, jakiej właśnie potrzebował.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1d311729_5db2492b_zps4c0c620d.jpg
Po jakimś czasie, zakochani w sobie po uszy, patrząc w nadzieją w przyszłość, zostali parą. Zdawało się, że Wacław spełnił to, co jej obiecał, a ona tym samym znalazła prawdziwą miłość.
Szybko się jej oświadczył...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9902e7bb_3db265cf_zps2e983cda.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9902e7bb_fdb265e7_zpsbbfaeb6d.jpg
Ze ślubem poczekali prawie dwa lata, tak dla pewności. W obecności rodziny, przyjaciół i psa Fraszkiewiczów, Kostka, przyrzekli sobie miłość, wierność i uczciwość aż do śmierci.
A kto jeszcze nie widział, niech patrzy ;] (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1627139#post1627139)
I chociaż wszystko wydawało się być w najlepszym porządku, Greta i ojciec Wacława mieli swój sekret...
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_9902e7bb_1deca73f_zps4804d0eb.jpg
... i z pewnością nie chcieli, żeby poznał go młodszy Fraszkiewicz. Do czasu...
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1838358&postcount=234)
kalafjor
31.12.2012, 12:14
O rety, rety! Dawno mnie tutaj nie było! :)
Nadrobiłem przedostatni odcinek i cieszę się, że tyle pozytywnych zakończeń! Włosy Lindy są zabójcze!
Miłosne opowieści Malcolma i Ligii oraz Kajtka i Niny były świetne, ale już myślałem, że nie byłabyś sobą, gdybyś czegoś nie pomieszała. Szkoda, że ostatecznie Wacław i Mirella się rozeszli. Dobrze, że ta druga znalazła kolejną miłość swojego życia. Co do pana Fraszkiewicza. No, no, no! Można powiedzieć, że to brutalna kara za zostawienie Mirelli. Ciekawe co się z nimi stanie! Może big murder u Fraszkiewiczów! Hahah! :D
Jak zwykle super. Czekam na więcej! :)
Cytryśnia
31.12.2012, 12:28
ufff, nareszcie skończyłam ten twój bestseller :rolleyes: Jak zwykle świetnie, no cóż, długa lektura, ale warta przeczytania :) co można więcej powiedzieć.... Świetnie :D Twoje simy mają często fajne imiona :D np. Adelajda :D :|
Nieźle! Ładnie się rozpisałaś :P.
Wszystkie historie są ciekawe, ale przejdę od razu do ostatniej, która mnie najbardziej zbulwersowała, że tak powiem...
Wacek jest debilem! Jak on sobie to wykombinował, że niby nie może się pobrać z Mirelką? Chyba coś mu się na mózg rzuciło. Przecież są przypadki, że np. dwóch braci żeni się z dwiema siostrami. Znam takie przypadki osobiście, więc :P
Oni nawet nie byli spokrewnieni. Można się pobierać przy pokrewieństwie piątego i wzwyż rzędu a trzeciego i czwartego za zgodą biskupa, więc w sumie tylko rodzeństwo nigdy nie może się pobrać. Nie chce mi się liczyć rzędu pokrewieństwa między Mirelką a Wackiem, ale tam przecież żadnego nie ma, bo nie mają wspólnych przodków :P.
No to teraz Wacek ma za swoje... Już pomijając, że jego ojciec z tą łysą czachą wygląda przy Grecie jak śmierć na chorągwi...
A co do samej Mirelki to jestem ciekawa, jak ułoży jej się z Tomkiem i czy w jej życiu pojawi się jeszcze Wacek...
Estella Sanchez
31.12.2012, 17:29
Och Greta lubi stare wino ... tylko po co jej ten syn, jak ma ojca. A ojciec ma żonę...? Czy ona tak z nimi obydwoma dla przyjemności? Jeden ma wigor a drugi doświadczenie. Hm to nie taka zła opcja :D
[b]który sprawiał wrażenie, że lada moment przemieni się w kupę gruzu.
http://img2.cda.pl/g/22222_71eb4c6c3f38ace03b2e7df712edd343.jpeg
no, no, odcinek mi się podoba! fajnie, że opowiadasz historie wielu rodzin w jednym poście!
no i wreszcie moja kochana Mirellka! C:
ale nie podoba mi się zachowanie Grety, mam nadzieję, że się doigra :)
no i...
Wacek jest debilem!
Wybacz, że dopiero teraz komentuję, ale kilka ostatnich dni nie mogłam zebrać się do kupy i o jakimkolwiek składnym myśleniu nie było mowy.
Wacek!!! Tak głupi, jak samo jego imię ;/ Mam do niego awersję, bo na nieszczęście znam jednego Wacka, który do mądrych nie należy. A jak potrafi ciśnienie podnieść... Jak można być tak głupio upartym i rezygnować z uczucia przez takie rzeczy? Przecież to nie rodzeństwo! "Wiesz, ze cię kocham", no on sobie chyba jakieś jaja urządza! Nigdy jej wystarczająco nie kochał. To nie miłość, kiedy tak łatwo z niej zrezygnować. Cieszę się, ze nowa kobieta robi go w bambuko, zwłaszcza z jego własnym ojcem. ;p Może jak się dowie o jej zdradzie, to doceni to, co stracił. Całe szczęście, że Mirelka ułożyła sobie życie u boku rozsądnego faceta, a nie takiego... Wacka ;/
I jeszcze tylko napiszę, że cieszę się, iż Ligii udało się jakoś poukładać swoje życie. Nie było jej łatwo, tym bardziej zasługuje na szczęście. A jej przemiana - fantastyczna! Uwielbiam te kontrasty; od razu mam przed oczami tę panią z tamtych lat:
http://i1048.photobucket.com/albums/s373/noeemi83/2288.jpg
Jak zwykle, życiowych zawirowań w Twoim Miasteczku od groma. Bardzo mi się podoba!
btw.
http://img2.cda.pl/g/22222_71eb4c6c3f38ace03b2e7df712edd343.jpeg
:((
Laselight
03.01.2013, 15:55
Jeszcze ja skomentuje!
Zacznę od miasteczka. Ładne. Widać, że się przy nim napracowałaś. Starannie wykonane z zadbaniem o szczegóły. Dużo zieleni nadaje miastu piękna. Natomiast domy mieszkalne są cudowne.
Uwielbiam komplikowanie życia simom(:D). Jest wtedy bardzo ciekawie. Też mieszam w grze, ale brakuje mi pomysłów.
Podoba mi się sposób, w jaki prezentujesz rodziny. W każdym poście inni mieszkańcy, inni problemy. Dzięki temu jest bardzo ciekawie i chętnie to zaglądam.
Podoba mi się także fakt, że pod zdjęciami osób będących na ślubie piszesz kto jest kim.
Simowie mi się bardzo podobają. Każdy z nich jest piękny na swój sposób.
Zauważyłam, że lubisz drugą fryzurę Malkolma. To już trzeci facet z tymi włosami:D
Nina i Mirella są śliczne<33
Szkoda mi matki Ligii. Musiała się utrzymać samodzielnie, bo ten drań [ojciec Ligiu] nie dał jej nawet grosza na utrzymanie. Miał przecież dużo kasy, starczy mu na wszystko. Powinien płacić alimenty na swoje(!) dziecko. Do tego szybko zmarła. Dobrze, że Ligia poradziła sobie. Widać, że ma talent po matce i jest miłą dziewczyną.
Dziwię się, że żaden mężczyzna oprócz Kajtka nie zwrócił na nią uwagi. Ona jest śliczna. Chłopak jest bardzo nieśmiały. Dopiero na studiach wyjawił jej, jakim uczuciem ją darzy.
Wacek jest głupi. Przez taką pierdołę (musiałam tak to nazwać) zostawić piękną kobietę? Niech go Greta zostawi.
Rozjechac go walcem!
Tak samo z Przemkiem. Jak nie chciał córki to mógł się rozwieść, a nie traktować córkę jak powietrze.
Tomek jest za to całkiem ok. Jest dobrą osobą i godną zaufania.
Ojciec Wacława zachowuje się niepoważnie. Sypiać z dużo młodszą od siebie dziewczyną, która w dodatku jest narzeczoną syna. Podejrzewam, że będą mieć dziecko.
Aż chciałabym zagrać w dwójkę, szkoda, że tej cześci gry nie mam.
Po raz kolejny rozpisałam się. Już drugi raz w tym dniu.
e. napisałam 26 linijek w dwie godziny! mój najdłuższy komentarz, to tego zajął najwięcej czasu. Za dużo tego rozpisywania:D
Wbrew pozorom nie zapomniałam o Was ;)
Dzisiaj update, ale malutki...
Może big murder u Fraszkiewiczów!
Nie tym razem :D
Twoje simy mają często fajne imiona
Nie wiem, jak by to było, gdybym miała np. 10 Ani w Nieznanowie, więc muszę sobie jakoś radzić :D
A Ani do tej pory mam tylko... jedną :D
przejdę od razu do ostatniej, która mnie najbardziej zbulwersowała, że tak powiem...
Haha, wiedziałam, że historia Wacława i Grety wywoła wiele krzyku :D
Jak on sobie to wykombinował, że niby nie może się pobrać z Mirelką?
No cóż, najwyraźniej źle obliczył stopień pokrewieństwa.
Tak - zgodnie z prawem mógł się pobrać z Mirellą.
Oni nawet nie byli spokrewnieni.
Wtedy już byli. Siostra W., Ania i kuzyn Mirelki, Aaron, mają razem córeczkę.
Już pomijając, że jego ojciec z tą łysą czachą wygląda przy Grecie jak śmierć na chorągwi...
Ciekawe porównanie :D
Och Greta lubi stare wino ... tylko po co jej ten syn, jak ma ojca.
G. chyba sama nie do końca wiedziała, czy robi dobrze wychodząc za W. A co dopiero romans ze swoim teściem! xD
Blusczyk - haha, też tak pomyślałam o tym gruzie pisząc odcinek :D
Wacek!!! Tak głupi, jak samo jego imię ;/
Hahaha xDD
Nigdy jej wystarczająco nie kochał.
Coś w tym musiało być... Albo W. w gruncie rzeczy nie dorósł do prawdziwej miłości ;)
A jej przemiana - fantastyczna!
Dziekuję :>
Tak, idealne porównanie do tej pani ^^
Zacznę od miasteczka. Ładne.
Dziękuję ^^
Podoba mi się sposób, w jaki prezentujesz rodziny. W każdym poście inni mieszkańcy, inni problemy. Dzięki temu jest bardzo ciekawie i chętnie to zaglądam.
W najbliższym czasie będę musiała wracać do zaczętych wątków. Grałam i trochę się tego zebrało, mam materiał na kilka pojedynczych odcinków... Tylko czasu i ochoty na pisanie brak :(
Zauważyłam, że lubisz drugą fryzurę Malkolma.
Ano, lubię :D
Co do Ligii - tak, ja też się cieszę, że w końcu jest szczęśliwa ^^ A Lana, ich córeczka, będzie bardzo ładną simką :D
Dziwię się, że żaden mężczyzna oprócz Kajtka nie zwrócił na nią uwagi. Ona jest śliczna.
Ale cicha, skromna i nieśmiała zarazem.
Wacek jest głupi.
Lol, Wacek powinien mieć swój własny antyfanklub :D
Niech go Greta zostawi.
Rozjechac go walcem!
... tym bardziej!
Tak samo z Przemkiem. Jak nie chciał córki to mógł się rozwieść, a nie traktować córkę jak powietrze.
Ale to nie żona była problemem dla niego, tylko córeczka...
Nawiasem, nie tak dawno pan Martin zmarł przed śmiercią miał jednak wszystkie umiejętności rozwinięte na max. i platynową aspirację do końca życia.
Ojciec Wacława zachowuje się niepoważnie.
Ernest korzysta z życia póki może. To dość przebiegły sim.
Podejrzewam, że będą mieć dziecko.
Ciekawe... :D
A tak serio, to jeszcze nie wiem, jak to z nimi będzie ;) Ale będzie się działo, to na pewno! :D
Dziękuję Wam wszystkim! :>
No i tekst właściwy.
...
Dlaczego "nowość" właśnie dzisiaj? Jest środek tygodnia, koniec miesiąca...
Ale ale! Koniec lutego to czas bardzo wyjątkowy :)
Dzisiaj właśnie, w środę, 27 lutego 2013 roku moje Nieznanowo obchodzi swoje czwarte urodziny! :D:D:D
Ja osobiście życzę mu i jego mieszkańcom długiego, bezproblemowego życia :)
W związku z rocznicą, dzisiaj coś niecoś o solenizancie i jego początkach!
Nieznanowo miało być nazwą tymczasową. Szczerze mówiąc, tworząc to miasto byłam w dość pochmurnym nastroju, gdyż ciągle miałam w pamięci moje wcześniejsze, bardzo rozwinięte, ukochane miasteczka - Dziwnowo, Miłowo, zaczęte Kwitnące Wzgórza. Ale nie chciałam ryzykować grą w kolejnym eaxisowym otoczeniu, więc stworzyłam własne.
Przerażała mnie ta początkowa pustka. Stworzyłam pierwszego sima - Bartosza Domańskiego. Niestety, jego zdjęcia "po stworzeniu" nie posiadam :(
Wybudowałam mu też prosty, parterowy domek, który do dzisiaj stoi, i to w tym samym miejscu! Adres to Pierwsza 1 (http://s20.postimage.org/5lyn1aev1/domek_doma_skich.jpg).
Bartosz ożenił się z miastową, Leokadią Rybą, ale ona szybko zmarła. Po jej śmierci miał romans z niejaką Dorotą Firańską - rozwódką, która do Nieznanowa przyjechała ze swoją malutką córeczką, Martynką.
http://s20.postimage.org/3rlsjjrul/snapshot_96b55e34_36b55e35.jpg
Obecnie w Nieznanowie ciągle żyje wnuczka Martynki, Sylwia Michalak-Wolańska, no i prawnuk - Jaś Wolański.
Obie panie pojawiają się w Historii Uli. Link w pierwszym poście, jeśli ktoś nie czytał ;)
Ostatecznie żoną Bartosza została inna simka, pochodząca z 3. rodzinki.
http://s20.postimage.org/5uw7r7rnh/snapshot_76b6e62e_36b6e62f.jpg
Po lewej stronie Kornelia i Bruno Wintowicz oraz ich synek, Dominik.
Po prawej, siostra Kornelii, Elżbieta Papużka, jej mąż Sławomir i córki - starsza Wirginia i młodsza Rozalia.
Po jakimś czasie Wirginia stała się panią Domańską i mamą pierwszego burmistrza, Arkadiusza Domańskiego.
Rozalia zaś wyszła za swojego rówieśnika...
http://s20.postimage.org/5guvrm7jx/snapshot_16b8380d_36b8380e.jpg
... Igora Graczyka. Tu Igor wraz z rodzicami, Aleksandrem i Eweliną.
Czerwone włosy Lindy Pamryk? Były w modzie już od początku :D
http://s20.postimage.org/7cho2rwe5/snapshot_b6bc66a9_f6bc66aa.jpg
Eryk i Nina Kołek byli małżeństwem, które lubiło się bawić. Szczególnie śpiewać ;)
Chyba nie bez powodu ich syn otrzymał imię Radek :D
Inne znane "pionierskie" nazwiska, np. Kenrer, Tischner, Kucharczyk, Martin i Armin pojawiły się niedługo później :)
Niestety, mało mam zdjęć z Nieznanowa z początków gry, a to, co już mam, było robione simowym aparatem, więc jeśli cośkolwiek będzie widać, uznam to za cud :D
http://s20.postimage.org/iso30takd/19_lipca_2009.jpg
http://s20.postimage.org/xagov2chp/14_08_2009.jpg
http://s20.postimage.org/4kyec5xvh/27_01_2010.jpg
http://s20.postimage.org/c3hjksp8d/27_07_2010.jpg
http://s20.postimage.org/iv7ynne7x/25042011.jpg
2012 (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/d3e09f48.jpg)
2013 (http://s20.postimage.org/5fpjbxv3x/4_LATKA.jpg)
EDIT: postanowiłam na nowo zrobić spis mieszkańców miasteczka i tym razem wrzucić to do na serwer ;)
Link w pierwszym poście (nad spisem treści) :) Btw, pogląd jest zjechany głównie przez to, że u siebie w wordzie mam to w orientacji poziomej, no i inna czcionka...
Cytryśnia
27.02.2013, 19:18
Gratuluję rocznicy :D
Nieznanowo jest zadziwiająco duże! I do tego jeszcze masz miejsce na inne domy :D
Ciekawi mnie jeden... Dom? Nie chce mi się zaznaczać, ale czym jest ten wysoki budynek przy plaży na ostatnim zdjęciu bez linka? Takie kolorowe zamczysko? :P
Życzę kolejnych 4 lat ;) :)
Bardzo ładne miasteczko, gratuluję 4 rocznicy, toć to szmat czasu. Jak się patrzy na te zdjęcia z otoczenia, to aż chciałoby się tam pograć. Też bym się chciał takiego dorobić, no i tyle rodzin. Nie wiem jak ty to ogarniasz... xD
kalafjor
27.02.2013, 20:33
@CW: To chyba latarnia morska, w której jest restauracja. :)
Wszystkiego najlepszego i sto lat wszystkim mieszkańcom! :)
Czekam oczywiście na kontynuację którejś historii i może ode mnie też się coś pojawi.
Owocnego grania Ci życzę.
Cieszę się, że jednak nie zapomniałaś o tym temacie :P. Swoją drogą ładna rocznica ;).
Wtedy już byli. Siostra W., Ania i kuzyn Mirelki, Aaron, mają razem córeczkę.
Nie byli spokrewnieni, tylko spowinowaceni ;). Nie przeszkadza to w małżeństwie (chyba, że byłoby to powinowactwo w linii prostej np. teść, teściowa, to wtedy byłyby problemy). Najprostszym przykładem na to jest moich 2 wujków, którzy ożenili się z 2 siostrami ;).
No i czekam na dalsze losy mieszkańców Nieznanowa :).
La Tortura
02.03.2013, 14:56
Nie masz nawet pojęcia jak bardzi Ci zazdroszczę tego miasteczka! :) Widać bardzo dużo pracy i czasu w nie włożyłaś. Kojarzę parę ss jak jeszcze grałaś w Dziwnowie, znam ten ból straconego miasteczka. :) Chociaż ja sama częściej je kasuje, bo nie mam co robić z simami... Teraz też mam zastój - brak pomysłu, czasu i domów (mam nadzieje, ze nie zapomniałaś xP).
Interesuje mnie kilka obiektów, m.in. latarnia morska (jeśli wierzyć kalafjorowi ;p) - wspaniały pomysł. Przy okazji świetna grafika... To morze jest perfekcyjne, szkoda bo ja mam tylko niebieskiego placka, a odbicia lustrzanego nigdzie nie ma. :|
Wstawiaj szybciej losy kolejnych mieszkańców, na ich podstawie mógłby powstać niezły tasiemiec. :)
I do tego jeszcze masz miejsce na inne domy
Taaaak, to dziwne :D
Nie wiem jak ty to ogarniasz... xD
Mam swoje pomoce ;)
Libby, no właśnie tak. W każdym razie Wacek nie miał racji ;)
na ich podstawie mógłby powstać niezły tasiemiec.
Śmiem twierdzić, że to już jest tasiemiec :P
Dziękuję :D
No i długo wyczekiwany "normalny" update - kontynuacja historii z tego (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1556654&postcount=30) posta.
...
Miejscem, do którego udali się bracia, był stary, ceglany budynek położony w mieście oddalonym o prawie 100 km od Nieznanowa. Domek ten w przeszłości należał do dziadków Wasylego i Armanda - w nim wychowywała się ich mama, Arleta Skarpa. Chociaż ona sama nie chciała wracać pamięcią do tego miejsca, tak dwójka jej synów widziała w tej niepozornej, popadającej w ruinę budowli schronienie.
Jak się okazało, nie było aż tak źle. Bynajmniej domek nadawał się do mieszkania.
Młodszy z braci bardzo się wczuł w rolę ukrywającego się wspólnika gangstera i zabójcy. Całkowicie zmienił wygląd.
http://s20.postimage.org/n99lkez7h/snapshot_5cde0c21_dcde0c92.jpg
Odcięci od świata, bracia spędzali czas głównie na nicnierobieniu. Armandowi ciężko jednak było usiedzieć cały dzień na miejscu, więc z należytą ostrożnością podejmował się rozmaitych zajęć poza domem. Wasyli natomiast rozwijał swoje umiejętności z pomocą biblioteczki, sztalugi, ale nie tylko. Ulubionym miejscem panów była doposażona przez nich domowa siłownia ;)
Kiedy tylko była taka możliwość, Angelo kontaktował się z Ewanem, żeby być na bieżąco z całą sprawą. Zdawało się bowiem, że nie widać końca poszukiwań, ale równocześnie, że policja nie może wpaść na ich trop.
http://s20.postimage.org/3mb6usuyl/snapshot_5cde0c21_bcde0c2d.jpg
Doskonale.
Mijały jednak miesiące, z początku przepełnione niepewnością, później spokojne, wręcz idylliczne... Jednak bracia coraz bardziej tęsknili za swoimi rodzinami.
Szczególnie było to widać po Wasylim. Gdy Armandowi udało się podsłuchać jego rozmowy z ojcem, brat nieraz wypytywał o żonę i syna. Osobiście z Danielą nie miał szans się skontaktować.
Młodszemu z braci tęsknota za domem przez bardzo długi czas się nie udzielała. Sprawiał wrażenie, że zapomniał o tym, że zostawił w rodzinnym mieście swoją młodą żonę.
On się jednak na tym nie zastanawiał.
Do czasu.
Pewnego dnia spojrzał na kalendarz wiszący na ścianie i nagle coś w nim pękło.
Dokładnie rok temu o tej porze on, Armando Tischner i jego pierwsza miłość, Kalina Armin, przysięgli sobie miłość, wierności i uczciwość do końca życia. Dopiero wtedy dotarło do niego, co zrobił. Zostawił ją bez słowa wyjaśnienia, co było bardzo głupie i nieodpowiedzialne z jego strony, a na co wtedy nie zwrócił uwagi. Nie wiedział też, co go czeka, gdy wróci. Może po przekroczeniu progu ich mieszkania usłyszy, że to koniec? Może poznała kogoś, dla kogo stanie się kimś ważniejszym niż dla swojego męża? Być może ich małżeństwo okaże się wielkim błędem i że tak naprawdę nigdy się nie kochali?
Spuścił winowajczo głowę.
http://s20.postimage.org/o7pympcjh/snapshot_5cde0c21_bcde0cba.jpg
Musiał koniecznie pogadać z bratem.
Okazja nadarzyła się przy kolacji.
- Wiesz co, Angel? - zagadnął. - Tego wieczoru powinienem być gdzieś indziej i robić zupełnie coś innego... A jestem tam, gdzie nie powinno mnie być.
http://s20.postimage.org/z8l3rq4sd/snapshot_5cde0c21_bcde0d65.jpg
- O czym ty gadasz? - zdziwił się Angelo.
- Zabrałbym Kalinę na jakąś romantyczną kolację, potem może do kina czy coś, jakiś romantyczny spacerek i powtórka z nocy poślubnej...
- Pierwsza rocznica ślubu - odgadł Wasyli. - No to faktycznie, młody, jesteś w złym miejscu i w złym towarzystwie.
- Ale nie to jest najgorsze, że spędzamy ją osobno - ciągnął dalej chłopak. - Najgorsze jest to, co będzie, gdy wrócę do domu... Stary, przecież ja ją zwyczajnie zostawiłem! Ona nie ma pojęcia, co się ze mną dzieje...
http://s20.postimage.org/5bovgm01p/snapshot_5cde0c21_fcde0d72.jpg
- No tak, nie zdziwiłbym się, gdybyś po powrocie zastał ją z innym facetem w wiadomym miejscu.
- Wsasyl, ja mówię serio...
- Młody, weź się lepiej spakuj i wracaj, póki masz jeszcze do kogo. Nic tu po tobie.
Armando zamyślił się. Ostatecznie nic nie odpowiedział. Chciał zapytać, ile jeszcze zamierzał się ukrywać, ale po tym, co przed chwilą usłyszał, było wiadomo, że nieprędko się stąd zwinie.
http://s20.postimage.org/9m3jc754t/snapshot_5cde0c21_fcde1c15.jpg
Ta noc była bardzo feralna. Obudził się nim jeszcze zaczęło świtać i czuł, że prędko nie zaśnie. Podreptał do kuchni i z lodówki wydobył niemal lodowaty napój.
Usiadł przy stole i zaczął myśleć. Po głowie chodziła mu nadal Kalina.
http://s20.postimage.org/7mic71lfh/snapshot_5cde0c21_bcde1c66.jpg
Męczyły go wyrzuty sumienia i palił wstyd.
Musiał wracać i ratować swoje małżeństwo. Wiedział, że nie ominie go tłumaczenie i kajanie się przed nią, że wielu ataków słownych skierowanych w jego stronę nie będzie miał jak odeprzeć i że na wiele pytań nie będzie mógł odpowiedzieć... Ale nie wyobrażał sobie dalszego życia bez niej.
Rankiem tego samego dnia bracia odbyli krótką, lecz bardzo ważną rozmowę.
http://s20.postimage.org/e2rax4tz1/snapshot_5cde0c21_dcde1e3a.jpg
- Sprawa z Kaliną nie daje mi spokoju... Przemyślałem to wszystko i... Muszę się stąd wyrwać, po prostu nie zdzierżę ani dnia dłużej w niepewności - tłumaczył się Armando, próbując zebrać wszystkie swoje myśli w słowa.
Wasyli słuchał go z cierpliwością i zrozumieniem.
http://s20.postimage.org/nokvdfl4t/snapshot_5cde0c21_dcde1e8d.jpg
On też chciał wrócić do swojego "normalnego" życia, ale czekało go tu jeszcze kilka następnych miesięcy.
Bal się samotności - młodszy brat w gruncie rzeczy był świetnym towarzyszem i najchętniej cofnąłby to, co powiedział wczoraj, ale nie mógł. Musiał pozwolić mu odejść. Nie wybaczyłby sobie, gdyby małżeństwo jego małego braciszka się rozpadło, gdyby było za późno na ratunek...
Uścisnął mocno stremowanego Armanda i powiedział to, co młody chciał usłyszeć. "Dam sobie radę. Jedź i rób swoje. Zobaczymy się w Niezanowie."
http://s20.postimage.org/zeysutdx9/snapshot_5cde0c21_dcde1ef9.jpg
Parę godzin później bracia pożegnali się na dobre i Armando rozpoczął swoją długą drogę do domu.
http://s20.postimage.org/seat21c59/snapshot_5cde0c21_1cde2038.jpg
Armando wraca (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1682381&postcount=94) i...
...
Cytryśnia
03.03.2013, 09:11
Nie spodziewałam się, że tak szybko dasz coś nowego :O sądziłam, ze znów będziemy musieli "trochę" poczekać :rolleyes:
Coś krótko jak na ciebie :P Już się przyzwyczaiłam do twoich długich, zagadkowych historii :D A teraz? Zaledwie niecałe dwa dni opisałaś :(
Dobrze, że jednak jeszcze pamiętają o żonach :3 (bynajmniej młodszy z braci)
Wiesz... Trochę nie chce mi się szukać, więc przypomnisz mi daczego oni musieli wyjechać :P
W każdym razie cieszę się, że nadal prowadzisz ten temat :)
Będę czekać na dalsze losy z twojego miasteczka któegocibardzozazdroszę
kalafjor
03.03.2013, 10:33
Nonono! Dobrze, że Armando przypomniał sobie o żonie! Mam tylko nadzieję, że go wysłucha i zrozumie. I tak przy okazji, to Armando wygląda dziwnie w nowej fryzurze. ;p
Bardzo pokaźna lista mieszkańców! Dziwi mnie to, że Ty dalej masz miejsce na nowe domki. XD Powodzenia podczas grania i oczywiście czekam na więcej! :)
...
Do Nieznanowa przybył tego samego dnia wieczorem. Najpierw odwiedził swoich rodziców, którzy zgodnie stwierdzili, że to dobrze, że wrócił. Przy okazji wypytywali go, jak sobie radzi jego starszy brat. Gdy wyjaśnił i opowiedział im, co i jak, udał się w stronę swojego mieszkania.
Nadeszło najgorsze. Jego prawdziwy powrót do domu, konfrontacja z Kaliną. Chyba nigdy niczego wcześniej się tak nie bał…
Miał chociaż nadzieję, że gdy okaże szczerą skruchę, żona mu wybaczy. Zresztą Kalina uważana była za przyjacielsko nastawioną i dobroduszną simkę.
Z nadzieją w sercu mąż marnotrawny zapukał do drzwi swojego mieszkania.
http://s20.postimg.org/97kh53ygt/snapshot_9c8dd149_3d30011d.jpg
Usłyszał kroki w korytarzu, ogarnęła go trema. „No ale przecież to tylko Kalina, nie mam się czego bać” – uspokajał się przez kilka sekund, zanim drzwi się otworzyły.
Oboje byli zaskoczeni na swój widok. On – jej wyrazem twarzy, na którym wpierw gościł uśmiech, który po chwili zamienił się w zaskoczenie. Nie poznała mnie, myślał. Chwilę postem niedowierzanie przemieniło się w złość…
Myślał sobie, że w swojej kolorowej piżamie i zaspanych oczach jego żona wygląda naprawdę uroczo. Ale, jak się okazało, ten widok bynajmniej nie był przeznaczony jemu…
- Co… Co ty tu robisz? – syknęła dziewczyna złowrogo, nim zdążył się przywitać.
- Ja… - trema zrobiła swoje. – Ja… Chciałem cię przeprosić. Za…
- Przeprosić? Teraz? – spojrzała na niego jak na idiotę, co go jeszcze bardziej onieśmieliło.
- Lepiej późno niż wcale. – starał się ją jakoś udobruchać uśmiechem. Ale to tylko pogorszyło sytuację.
http://s20.postimg.org/ujwkgj7st/snapshot_9c8dd149_5d300483.jpg
- Coś ty sobie wyobrażał? Że po prostu przeprosisz, wniesiesz swoje manatki i będziemy sobie żyć, jakby nic się nie stało?
- Nie, pewnie, że nie. Ale ja naprawdę…
- Mogłeś sobie troszkę wcześniej o mnie przypomnieć – powiedziała. – Teraz za późno, Armando. To koniec.
- Ale Kalina…
W tym momencie zamknęła mu drzwi przed nosem.
Ze złości walnął w nie parę razy, wołając ją przy tym. Jednak kroków już nie było słychać.
Wrócił do domu rodziców zły, ale nie pokonany. Czuł, że musi spróbować jeszcze raz.
Następnego dnia podjął walkę po raz kolejny.
Gdy wszedł do budynku, zauważył, że drzwi ich mieszkania są otwarte. Bez zastanowienia wszedł do środka.
Zauważył, że, przynajmniej na korytarzu, nic się nie zmieniło. Drzwi na wprost, prowadzące do malutkiego, saloniku, były otwarte. Wiedziony intuicją, tam właśnie skierował swoje kroki.
Gdy wszedł do pokoju, jego uwagę od razu zwrócił dziwny zapach, który kojarzył mu się z małymi dziećmi. Spojrzał w prawo i omal się nie przewrócił.
http://s20.postimg.org/gxr9a90sd/snapshot_9c8dd149_3d301d6b.jpg
Pod ścianą stało łóżeczko. Bynajmniej nie było ono puste.
Podszedł bliżej i przyjrzał się śpiącej istotce. Dziecko mogło mieć zaledwie kilka miesięcy.
To był dla niego największy cios. Nagle tysiąc myśli i scen przebiegło mu po głowie.
- Jak mogłeś?! – usłyszał za sobą piskliwy, przerażony głosik. Odwrócił się. W tym samym momencie w jej oczach pojawiły się łzy.
- Ono jest moje, prawda? – zapytał, chociaż doskonale wiedział, jaką usłyszy odpowiedź.
- Tak. Fiona jest twoja…
Fiona. Kalina już dawno temu zapowiedziała, że tak nazwą swoją córeczkę. Wtedy jeszcze Armando nie miał pojęcia, że nastąpi to tak szybko. I że jego przy tym nie będzie.
http://s20.postimg.org/tgcg4kn5p/snapshot_9c8dd149_5d301e84.jpg
- Kalina, błagam cię… Chociażby ze względu na nią…
- Tego już nigdy nie nadrobisz. Przez cały ten rok musiałam sobie sama dać radę, być twarda i zapomnieć o tobie, żeby nie zwariować z bólu. Nawet nie miałam ci jak powiedzieć! Zostawiłeś nas na pastwę losu, a teraz nagle przypomniałeś sobie, że masz żonę, która może na ciebie cierpliwie czeka?
http://s20.postimg.org/hbsl9ukvx/snapshot_9c8dd149_3d301f56.jpg
I pewnie nawet do głowy ci nie przyszło, że nie będzie chciała cię znać i że jedno „przepraszam” nie wystarczy, bo wbrew pozorom ta Kalina nie jest wcale taka nieporadna i naiwna!
- Za to też cię przepraszam…
Rozpłakał się. To był cios w samo serce. Nagle poczuł, że ona również zrozumiała, że nigdy jej nie kochał… Bo ktoś, kto kocha, nie zachowałby się tak, jak on.
- Wynoś się. Ja nie potrzebuję takiego męża, a każdy inny facet byłyby lepszym ojcem dla niej niż ty.
- Nie mów tak – kolana się pod nim ugięły i w końcu upadł. – Kocham was i żałuję, naprawdę żałuję za wszystko. Jeśli tylko dasz mi szansę – przysięgam! – naprawię wszystko.
- Za późno. Wynoś się i nie wracaj. W moim życiu już nie ma dla ciebie miejsca.
Nie miał już siły. To był koniec, jego klęska.
Chciał ze sobą skończyć. Drzewo, lina i byłoby po sprawie. Nie miał już po co żyć.
Żona go znienawidziła, dla malutkiej córeczki był obcym człowiekiem, a nie tatą, do pracy z powrotem by go nie przyjęli, było już po ZAFCIE…
Leżąc na plaży próbował ułożyć sobie jakoś plan na życie, ale to nie wychodziło.
Ostatecznie zaszedł do bliskiego klubu, gdzie niegdyś wraz z ukochaną i przyjaciółmi występowali jako ZAFT.
http://s20.postimg.org/w578ulsn1/snapshot_9c8dd149_3d301a22.jpg
Po raz pierwszy w życiu upił się do nieprzytomności. Całe jego życie nagle okazało się mniej warte niż alkohol, który sobie zamówił.
Ale to i tak nie miało sensu. Ani niczego nie zmieniało.
No i co teraz (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1794554&postcount=99)?
...
Cytryśnia
06.04.2013, 12:13
Odcinek! :D
No cóż, Kalina jest stanowcza, ale w sumie jej się nie dziwię. Na początku nie mogłam skojarzyć co znaczy ZAFT, ale skojarzyłam później, ze to ten zespół :P
Mimo wszystko szkoda mi go (noo.... jak on się nazywał?!) jestem bardzo ciekawa co zrobi, no i co zrobi Kalina, w końcu dziecko powinno mieć ojca ;)
kalafjor
01.05.2013, 17:50
Przepraszam, że mnie tutaj dawno nie było! <kuli się w kącie>
Kurczę, trudny odcinek. Dobrze, że Kalina nie okazała zrozumienia, bo z Armanda jest niezły dupek. Tylko żeby on nie zrobił czegoś głupiego! :( Smutna historia i nie wiem co o niej myśleć. Śmierć Armanda mogłaby źle wpłynąć na dorastającą Fionę, chyba, że Kalina powie jej coś w rodzaju "Zostawił nas." nic nie wspominając o jego śmierci. Oby nie nadeszła zbyt szybko! :(
Liczę, że nie zniechęciłaś się już do reszty, przez to, że nikt nie komentuje opowiadania. Czekam na dalszy ciąg! :)
Tenebris
06.01.2014, 15:52
Wspaniale, że odblokowałaś swoje OJSG! :) Kiedy pisałaś mnie na forum jeszcze nie było, więc nie mogłam komentować a jak już dołączyłam to było zablokowane, ale teraz na 100% będę komentowała każdy odcinek :).
Bo mam coś do nadrobienia ;)
Z ponad półrocznym opóźnieniem dziękuję kalafjorowi i CW za komentarze :)
Tenebris, witam oficjalnie w gronie czytelników!
Na tym (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1682381&postcount=95) stanęło.
...
Że też w tym momencie...!
Rachunki czekały na zapłacenie, pranie na wyciągnięcie z pralki, zakupy na zrobienie, rodzice na wiadomość, kiedy mogą wpaść z wizytą... Miała całą masę ważnych rzeczy do zrobienia, ale nie mogła się za nic zabrać.
Wrócił równie nagle jak zniknął i tak samo namieszał. Chociaż wyraźnie dała mu do zrozumienia, że w jej życiu nie ma już dla niego miejsca, sama zaczynała w to wątpić. Tak samo jak w to, czy naprawdę stał się jej tak obojętny jak myślała, nawet wliczając w to fakt, że jest ojcem jej córeczki. Przewidując, że nigdy nie dowie się o istnieniu Fiony, obmyśliła nawet sobie plan, jak wytłumaczy dziewczynce brak ojca, gdy ta podrośnie. Wszystkie jej zamiary i pomysły na życie legły w gruzach w momencie przekroczenia przez niego progu mieszkania. Gdyby tylko zamknęła drzwi...!
Tak samo jak niego w tym momencie nienawidziła również siebie. A może nawet bardziej siebie niż jego... Tu sprawa się bowiem komplikowała, bo mimo że próbowała, nie mogła w sobie wzbudzić dostatecznie silnej złości. Chociaż z całych sił buntowała swoje serce i rozum przeciwko niemu, a wspomnienie tego, jak ją zostawił i ile musiała wycierpieć z jego powodu bardzo bolało, chociaż była pewna, że go nie kocha czuła, że to nadal za mało, że nie potrafi zmienić go w swojego wroga.
Ich spotkanie sprzed kilku dni wracało jak bumerang i nie dawało jej spokoju. Uderzył ją jego wręcz bolesny żal, czuła, że przeprosiny były szczere, no i sam fakt, że spróbował raz jeszcze... Zależało mu. Nim cokolwiek powiedziała, w tej krótkiej chwili, kiedy ujrzała go nachylającego się nad łóżeczkiem, dotarło do niej, że pokochał to dziecko od pierwszego wejrzenia i tamto pytanie było całkowicie zbędne... On wiedział i to jeszcze bardziej spotęgowało jego żal. Może nawet zrozumiał, jaki okropny ból zadał swojej żonie...
Wtedy zniszczyła jego. Odebrała mu resztkę nadziei... I sobie także. Przecież w gruncie rzeczy, pod całą tą maską obojętności i żalu chciała, żeby wrócił... I tak naprawdę wcale nie przestała go kochać.
Minęło kilka dni. Od tamtej pory go nie widziała i była pewna, że nie nie będzie kolejnego razu.
Siedząc pod ścianą w sypialni, ubrana tylko w bieliznę, płakała gorzko nad swoim własnoręcznie zniszczonym życiem.
Przejęta swoim żalem nawet nie zauważyła, że ktoś się jej przyglądał.
http://s20.postimg.org/5xs2di3zx/snapshot_9c8dd149_3d3022a4.jpg
Nie wiedział, po co tam poszedł. Przecież rano ledwo wstał z łóżka... Głowa go bolała - w żadnym okresie swojego życia nie wlał w siebie tyle litrów alkoholu, ile w ostatnich kilku dniach. Co prawda ostatniego wieczora nie było aż tak źle, ale i tak nie był w stanie funkcjonować tak, jakby nic się nie stało.
Zatrzymał się u swoich rodziców. Widząc zmartwienie i smutek na ich twarzach czuł, że bardzo chcieliby mu pomóc, ale nie mogą.
Jemu nic już nie mogło pomóc, tak przynajmniej mu się wydawało. Cudem trzymał się przy życiu, chociaż zastanawiał się, dlaczego. Swoim zachowaniem tylko krzywdził bliskie sobie osoby - nie tylko zostawił bez słowa Kalinę, ale i przyjaciół, współpracowników, fanów ZAFTu... Rodzice - zarówno ci biologiczni jak i adopcyjni - na szczęście wiedzieli o wszystkim. Gdyby nie to, nie miałby się już w ogóle gdzie podziać. Może gdyby któregoś razu wypił jedną setkę więcej, to rozwiązałoby sprawę. Przynajmniej Kalina nie musiałaby tłumaczyć ich córeczce, dlaczego nie ma taty.
Fiona... Może to z jej powodu tak naprawdę udał się ponownie z wizytą do starego mieszkania? Wiedział, że lepiej byłoby, gdyby zapomniał albo nie dowiedział się wcale... Albo gdyby Kalina wtedy skłamała. To by bardzo ułatwiło sprawę, może wyrzuty sumienia nie przygniotłyby go aż do samego dna.
Fakty były inne - miał córeczkę i bardzo ją kochał, chociaż ta miłość nie miała racji bytu i nie zasłużyła na odwzajemnienie. I co najgorsze, wyjeżdżając zupełnie tego nie przewidział...
Skoro nie mógł tego naprawić - zamierzał raz na zawsze zniknąć z życia Kaliny - to chociaż chciał się pożegnać z tym maleństwem i przeprosić za to, że nie było go przy nim i jego mamie. Miał nadzieję, że Kalina mu na to pozwoli...
Gdy wszedł do budynku zauważył, że drzwi, do których kilka dni temu pukał, są otwarte na oścież. Serce w nim niemal zamarło. Nie wiedział, czy to przez roztargnienie Kalina zostawiła je w takim stanie, czy raczej ktoś się włamał do mieszkania...
Po wejściu do środka zamknął drzwi na zatrzask i zaczął sprawdzać pokoje. Nie dostrzegł żadnych śladów włamania, wszystkie okna od strony ulicy były zamknięte...
Wchodząc do salonu rzucił okiem na kojec. Na szczęście Fiona wyglądała na całą i zdrową. Niepokojący był jednak płacz dochodzący zza otwartych drzwi sypialni.
Nie spodziewał się takiego widoku. Nawet zaczął zastanawiać się, czy on płacząc nie wygląda mniej żałośnie niż jego żona. Jedno było pewne - musiało się stać coś złego. Może jednak się pomylił w ocenie stanu mieszkania, a ten włamywacz wyrządził krzywdę Kalinie? Łóżko było niepościelone, a ona siedziała w samej bieliźnie...
Znowu dopadły go wyrzuty sumienia. Gdyby był przy nich, nic takiego nie miałoby miejsca...
- Kalina? - powiedział półszeptem, nie ruszając się na krok z miejsca, w którym właśnie stał.
Dziewczyna jednak dalej łkała. Odezwał się ponownie, tym razem jednak głośniej. To poskutkowało - obróciła głowę w jego stronę, ale wydawało się, że go nie rozpoznaje.
- Kalina, to ja... - rzekł. Na pewno się coś stało, inaczej nie byłaby taka otępiała! Ścisnęło go w gardle, bał się o nią.
Udało jej się wstać, ale podczas tego zachwiała się. Armando podszedł na tyle blisko, żeby w razie czego przytrzymać ją. Obyło się jednak bez tego.
Patrzyła gdzieś w bok i najwyraźniej nie zamierzała na niego spojrzeć, zupełnie jakby się wstydziła czegoś.
- Nie poznajesz mnie? To ja, Armando - z trudem wypowiedział te słowa.
http://s20.postimg.org/befblmmrh/snapshot_9c8dd149_9d3022da.jpg
Tak bardzo chciał nawiązać z nią jakiś kontakt, chciał wiedzieć, że nikt jej nie skrzywdził...
Ona jednak dalej milczała.
- Boże, Kalina, co oni ci zrobili? - oczy mu się zaszkliły. Ponownie wróciła złość na samego siebie i wyrzuty sumienia. Dopiero teraz widział, do czego tak naprawdę doprowadziło jego zniknięcie. Jak bardzo odbiło się to na osobie, której ślubował, że nigdy jej nie zostawi... Wyjechał myśląc, że dziewczyna da sobie radę, że to nie potrwa długo... Ale nie dała. Nigdy sobie tego nie wybaczy, ona już nigdy nie będzie do końca sobą. Tak bardzo chciał cofnąć czas i naprawić to wszystko!
- Armando? - nagle podniosła głowę jakby chcąc się przekonać, czy to naprawdę on. W tej krótkiej chwili wydawało mu się, że nie stoi przed nim jego własna żona, tylko istny wrak człowieka. Jej cera wyglądała na zaniedbaną, oczy były podkrążone i zapłakane, usta spieczone, a w spojrzenie nie miało tego znajomego blasku...
Wtedy zrozumiał, dlaczego płakała. Jedyną osobą, która wyrządziła jej krzywdę, był on, ale nie miała już nawet siły się złościć, jej własny gniew ją pokonał. Została jej tylko apatia, całkowita obojętność.
Chciał się wycofać, ale ona była szybsza.
- Wróciłeś, prawda? - to pytanie, ta nagła nadzieja w jej głosie całkowicie zbiły go z tropu. Przez dłuższą chwilę zastanawiał się, co powinien teraz zrobić. Jeśli odejdzie, ona będzie się dalej z tym męczyć, ale po jakimś czasie zacznie w miarę normalnie funkcjonować szczęśliwa, bez niego. Jeśli zostanie, być może to pomoże jej się podźwignąć, może uda mu się naprawić relację, ale nie wiadomo, na jak długo i czy naprawdę będzie w stanie mu jeszcze raz zaufać. Poza tym, przecież dwa razy go wyrzuciła i na pewno wiedziała wtedy, co mówi.
Albo...?
Nie otrzymawszy odpowiedzi, dziewczyna ponownie opuściła głowę i zaczęła płakać. Wtedy coś w nim drgnęło.
- Tak, wróciłem - odparł, starając się spojrzeć jej w oczy. - Przepraszam, że nie było mnie przy tobie, przepraszam za to, co z tobą zrobiłem... Jeśli tylko dasz mi jeszcze jedną szansę, wszystko naprawię, przysięgam... Tak bardzo cię kocham...
http://s20.postimg.org/3zpzt90vx/snapshot_9c8dd149_dd302314.jpg
- Nie zostawiaj mnie już więcej - spojrzała mu w oczy, próbując powstrzymać łkanie.
Po chwili znalazła się w jego ramionach.
http://s20.postimg.org/ln7srgat9/snapshot_9c8dd149_3d30247a.jpg
Już dawno nie była tak szczęśliwa i dopiero wtedy przypomniała sobie, jak bardzo jej tego brakowało. Żeby tylko wiedziała, że Armando czuł dokładnie to samo...!
Niedługo później w jego ramionach znalazła się również mniejsza wersja jego żony.
http://s20.postimg.org/xwm84d5ml/snapshot_9c8dd149_1d302081.jpg
http://s20.postimg.org/izich3hrx/snapshot_9c8dd149_fd30210e.jpg
Chociaż z początku zajmowanie się maleństwem było dla niego trudne, oddałby wszystko, żeby móc spędzać z małą Fioną jak najwięcej czasu.
Przyjaciele również doczekali się przeprosin bardzo radzi, że Armando znów jest wśród nich. Ku swojemu ogromnemu zdziwieniu udało mu się wrócić do pracy w policji - co prawda większość załogi nie zgadzała asie z decyzją przełożonej i z początku miała ogromny dystans do "zdrajcy", jednak Armando stopniowo odzyskiwał zaufanie szefowej i współpracowników.
Odbudowywanie związku z Kaliną też nie było rzeczą prostą, ale, tak jak obiecał, robił wszystko, żeby zadośćuczynić i odpokutować całe wyrządzone jej zło. Z pewnością jedną z takich czynności była przeprowadzka do domu jego rodziców po gruntownym remoncie. Fiona miała swój własny pokój, a jej mama teściów do pomocy przy dziecku.
Życie toczyło się głównie wokół Fiony...
http://s20.postimg.org/dlsr116t9/snapshot_b6f750bd_de167afc.jpg
http://s20.postimg.org/fywwmth31/nsnapshot_b6f750bd_9e167e9d.jpg
http://s20.postimg.org/z2zeun8ot/snapshot_b6f750bd_be167be6.jpg
http://s20.postimg.org/nkdpnig8t/snapshot_b6f750bd_fe1681b2.jpg
http://s20.postimg.org/3lxul4vjx/snapshot_b6f750bd_bec48162.jpg
http://s20.postimg.org/amcnmfikd/snapshot_b6f750bd_5e167f02.jpg
... co jednak nie oznaczało, że zakochani nie celebrowali swojego uczucia :)
http://s20.postimg.org/z6xton3jx/snapshot_b6f750bd_be168a54.jpg
http://s20.postimg.org/mxa7k8tz1/snapshot_b6f750bd_9e168d70.jpg
Można rzec, że celebrowali aż za bardzo, czego efekty były widoczne po niedługim czasie :D
http://s20.postimg.org/qyrapwm9p/snapshot_b6f750bd_3e168c8a.jpg
http://s20.postimg.org/gib6nkn99/snapshot_b6f750bd_9e168cd7.jpg
http://s20.postimg.org/p49uuf9vh/snapshot_b6f750bd_3e168de5.jpg
Armando bardzo się przejął ciążą żony, wręcz oka z niej nie spuszczał! Poza tym, spodobały mu się pogaduchy z maleństwem :D
http://s20.postimg.org/x0yxgeapp/snapshot_b6f750bd_9e168caa.jpg
Państwo Ewan (niedługo po przeprowadzce i po obgadaniu pomysłu z rodziną, Armando postanowił zmienić nazwisko na swoje prawdziwe) przywitali na świecie synka, Arona :)
http://s20.postimg.org/gxhv2ujst/snapshot_b6f750bd_5ec47a4b.jpg
http://s20.postimg.org/xzfaioo1p/snapshot_b6f750bd_bec47bbb.jpg
http://s20.postimg.org/st457n9a5/snapshot_b6f750bd_3ec47f0f.jpg
http://s20.postimg.org/ooyl1eny5/snapshot_b6f750bd_3ec47fd4.jpg
http://s20.postimg.org/n7d4puj7h/snapshot_b6f750bd_1ec889d3.jpg
http://s20.postimg.org/vks0bzx6l/snapshot_b6f750bd_dec889dc.jpg
http://s20.postimg.org/3pn2nnbnh/snapshot_b6f750bd_9ec88b3d.jpg
Jeszcze słówko o Fionie...
Pod czujnym okiem mamy dziewczynka uczyła się śpiewu :)
http://s20.postimg.org/t70vti3zx/snapshot_b6f750bd_3e168c26.jpg
Lubiła się także zajmować małym braciszkiem, którego pieszczotliwie nazywała "Misiaczkiem" :)
http://s20.postimg.org/gsip6x1vh/snapshot_b6f750bd_5ec88edb.jpg
http://s20.postimg.org/vtkzo6kl9/snapshot_b6f750bd_9ec893f5.jpg
A sam Misiaczek to imo mega urooocze dziecko :D
...
http://s20.postimg.org/68dd22mrh/snapshot_7aae4f68_3d255b23.jpg
Samotne, późne obiady Danieli i Marcina - żony i syna uciekiniera Wasylego Skarpy - choć toczyły się w dość miłej i wesołej atmosferze (o ile młody nie musiał "pochwalić się" mamie, że napisał sprawdzian z chemii na +1...), zawsze miały w sobie jakąś lekko dostrzegalną nutę smutku. Mijały kolejne miesiące, a Wasyli nie wracał. Dla ich bezpieczeństwa w dodatku nie dzwonił ani nie pisał, a jeżeli już rozmawiał z Ewanem, to w miarę rzadko i krótko - nie mieli o nim niemal żadnych informacji, tak samo jak on o nich.
W czasie rozmów z koleżankami z pracy Danieli było nieraz przykro - ona nie mogła się pochwalić, że mąż zabrał ją na wycieczkę na jedną z pobliskich wysepek. Nie mogła rzucić nawet pospolitego "a, byliśmy wczoraj z Wasylim na zakupach i wypatrzyłam TAKĄ promocję!". Wcześniej nie zwracała na takie rzeczy uwagi - dla niej oczywiste było, że na większe zakupy lepiej się wybrać ze swoim facetem. I to jeszcze pogarszało sprawę, zwiększało tęsknotę. Wśród znajomych mężatek i tak zresztą uchodziła za bohaterkę - dawała sobie ze wszystkim świetnie radę sama, okazała się bardzo zaradną i dzielną kobietą. I zaczęła rozumieć, że to, co powiedział jej Wasyli przed wyjazdem, było prawdą. Gdybym wiedział, że bez faceta sobie nie poradzisz, nie wychodziłbym za ciebie... Jej mąż mógłby być z niej dumny... Ale czekała już zbyt długo na jego powrót i chciała się w końcu doczekać. Z każdym kolejnym telefonem i pukaniem do drzwi miała wrażenie, że ta chwila, zamiast się przybliżać, wręcz się oddala...
Miesiące pomału przemieniały się w lata. Niedługo miał minąć drugi rok od ich rozłąki.
Chociaż w tym czasie była wielokrotnie wzywana na przesłuchania, nie poddawała się. Jej zeznania zresztą nie naprowadziły stróżów prawa na właściwy trop. W końcu ona sama niewiele wiedziała o kryminalnej przeszłości swojego męża...
Było już sporo po północy. Ubrana w koszulę nocną, otulona szlafrokiem, właśnie kończyła szykować Marcinowi śniadanie do szkoły, gdy nagle rozległo się pukanie do drzwi. Kobieta z początku zamarła. Okna od strony wejścia były zasłonięte, w mieszkaniu panowała względna cisza... Może to jakiś pijak pomylił domy i zaraz sobie pójdzie?
Tak się jednak nie stało - pukanie się powtórzyło. Było ono zdecydowane i dość głośne. Miała tylko nadzieję, że nie obudziło chłopaka... Chociaż bardzo się bała, ostatecznie chwiejnym krokiem poszła w stronę wejścia i poluzowała zatrzask.
Na postać padał cień i nie mogła z początku rozpoznać, z kim ma do czynienia.
http://s20.postimg.org/67zkwuim5/snapshot_7aae4f68_9d256cf0.jpg
- T-tak? - powiedziała drżącym głosem.
- Nie poznajesz mnie? - zapytał nieznajomy zachrypniętym głosem, po czym wszedł do środka zwinnie ją wymijając.
Jej początkowe przerażenie szybko przerodziło się w niedowierzanie.
- Chyba nie zmieniłem się aż tak? - zadając to pytanie uśmiechnął się do niej z rozbawieniem.
- Wasyli...? - im dłużej się w niego wpatrywała, tym bardziej nie wierzyła własnym oczom.
- We własnej osobie! Stęskniłem się...
Po prawie dwóch latach rozłąki mogli nareszcie rzucić się sobie w ramiona.
http://s20.postimg.org/vmy3tlwot/snapshot_7aae4f68_1d256d0c.jpg
Chwilę później siedzieli na przeciwko siebie przy stole i rozmawiali podczas gdy Wasyli jadł odgrzewane omlety.
Daniela wypytywała o wiele rzeczy...
http://s20.postimg.org/9inxwq8jh/snapshot_7aae4f68_9d256e42.jpg
http://s20.postimg.org/84wb1f9a5/snapshot_7aae4f68_fd256e0c.jpg
... a Wasyli dzielnie odpowiadał. Teraz, kiedy sprawa zabójstwa jego ojca została po raz kolejny umorzona z powodu braku dowodów, nie miał nic do ukrycia. No i chciał, żeby wiedziała. Zbyt długo trzymał to wszystko przed nią w sekrecie. Zresztą - jej mógł zaufać!
Następnego dnia po powrocie ze szkoły Marcin bardzo się zdziwił widząc, że ktoś inny niż mama szykuje obiad...
"Tato, wróciłeś!" - radosny okrzyk chłopaka wypełnił cały dom.
http://s20.postimg.org/mgft6brgd/snapshot_7aae4f68_5d257097.jpg
Nareszcie czekanie dobiegło końca! W końcu mama nie będzie musiała się martwić... No i jak dobrze mieć znowu tatę w domu!
Tego dnia przy stole panowała radosna atmosfera nawet mimo tego, że młody Skarpa zawalił kartkówkę z biologii...
http://s20.postimg.org/dmowp84hp/snapshot_7aae4f68_7d25712f.jpg
http://s20.postimg.org/9z95j5wal/snapshot_7aae4f68_7d257022.jpg
... a Daniela, gdyby chciała, mogłaby pochwalić się koleżankom, że w swoim pożyciu małżeńskim już dawno nie była tak szczęśliwa, jak w ostatnim czasie :)
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1851235&postcount=291).
...
Tenebris
06.01.2014, 19:45
Fiona jest prześliczna! Zakochałam się w niej :-). Wasyli wrócił! Jaka słodka scena rodzinna <3 Czekam na następny odcinek :-)
Cytryśnia
07.01.2014, 14:53
Twoi simowie są tacy... Inni :D czasami po prostu chcialabym wejść w monitor, przejść przez te zdjęcia i wejść do ich domu. Pewnie by się zdziwili :|:D
własnie przez takie osoby jak ty nie otworze swojego ojsg.
Fiona jest bardzo podobna do taty :)
Bardzo lubię twój styl pisania, wstawiaj coś częściej!
ah, no i wybacz, że nie piszę długich komentarzy </333333
Dziękuję za komentarze :)
Dzisiaj kontynuacja historii z tego (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1845146&postcount=2) posta.
...
Gustaw zdrowo rósł, otoczony miłością i opieką mamy, taty i babci.
http://s20.postimg.org/l6jx7uif1/snapshot_1705fcef_7cf11613.jpg
http://s20.postimg.org/c59z7z9vh/snapshot_1705fcef_9cf110a8.jpg
http://s20.postimg.org/da8mr3lq5/snapshot_1705fcef_bcf25384.jpg
http://s20.postimg.org/9hkixmgu5/snapshot_1705fcef_9cf253c8.jpg
http://s20.postimg.org/av7kf6qpp/snapshot_1705fcef_7cf25340.jpg
http://s20.postimg.org/rwvt3jg71/snapshot_1705fcef_3cf25285.jpg
http://s20.postimg.org/wqk5m522l/snapshot_1705fcef_7cf254f0.jpg
http://s20.postimg.org/q6hdfso1p/snapshot_1705fcef_7cf25704.jpg
Mina po tym, jak potraktował ją Sylwan, przez jakiś czas trzymała Tobiasza na dystans. Chociaż bardzo go kochała, nie mogła mu do końca zaufać - rana zadana przez Sylwana ciągle bolała.
Tobiasz cierpliwie czekał...
... ale w końcu się doczekał :) W sumie nie tylko on - Minie też było źle z tego powodu. W końcu był jej mężem.
http://s20.postimg.org/d4vopxznh/snapshot_1705fcef_1cf1150e.jpg
http://s20.postimg.org/93a06jhz1/snapshot_1705fcef_1cf11590.jpg
Jednak Gustaw był ich jedynym dzieckiem.
http://s20.postimg.org/vvxm03u7x/snapshot_1705fcef_7d92a8ed.jpg
http://s20.postimg.org/uxh8xtgvx/snapshot_1705fcef_5d92b393.jpg
http://s20.postimg.org/6ejsu91vh/snapshot_1705fcef_7d92dbcc.jpg
Tobiasz zaprzyjaźnił się z panem Nikonieckim (stąd (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1585656#post1585656)) i któregoś dnia Miron, wybierając się w odwiedziny do przyjaciela, postanowił zabrać ze sobą Sławka.
http://s20.postimg.org/y8a7bfw71/snapshot_1705fcef_9d92db90.jpg
http://s20.postimg.org/64gvoncn1/snapshot_1705fcef_fd92dc17.jpg
Chłopcy szybko zostali przyjaciółmi :)
Tak, życie Koralików toczyło się sielankowo. Wspólne obiady:
http://s20.postimg.org/b5f2yj5bx/snapshot_1705fcef_5d92b6cb.jpg
Miłość:
http://s20.postimg.org/yft8u7hrx/snapshot_1705fcef_5cf252ef.jpg
Awanse:
http://s20.postimg.org/jjzb0cvr1/snapshot_1705fcef_7cf25499.jpg
Coraz lepsze artykuły prasowe autorstwa Miny Koralik:
http://s20.postimg.org/mqyfxq5kt/snapshot_1705fcef_fd92e434.jpg
"Prace polowe":
http://s20.postimg.org/qw4r5wdz1/snapshot_1705fcef_9cf118c4.jpg
A także postępy w nauce:
http://s20.postimg.org/vhromrkql/snapshot_1705fcef_1f0541ed.jpg
Aczkolwiek Anika była trochę zmartwiona.
Chociaż niejednokrotnie zwracała synowi i synowej uwagę na to, żeby w końcu powiedzieli Gustawowi prawdę o jego ojcu, ci nadal milczeli w tej sprawie. I najwyraźniej nie zamierzali przestać.
Ale ona nie mogła dłużej udawać, że są normalną rodziną - w końcu zniknięcie na naście lat jej młodszego syna i to, że Gustaw nie miał pojęcia o tym, że jego ojciec ma brata, nie było normalne. I nie było w porządku wobec chłopaka.
Postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i nie musiała długo czekać, gdyż któregoś dnia jej wnuk wrócił do domu prędzej niż Tobiasz i Mina.
Zawołała go do swojego pokoju.
- Coś się stało, babciu? Źle się czujesz? - zaniepokoił się chłopak.
- Nie, kochanie, ze mną wszystko w porządku - odpowiedziała starsza pani. - Chodzi o to, że musisz coś wiedzieć o swoich rodzicach.
http://s20.postimg.org/nlkzjrdfh/snapshot_1705fcef_9f0542c3.jpg
- Co takiego?
- Zacznijmy od tego, że Tobiasz...
- Tata zdradził mamę?! - przeraził się Gustaw.
- Nie... W zasadzie na odwrót...
http://s20.postimg.org/eru32nqgt/snapshot_1705fcef_9f0542ee.jpg
- Rozwodzą się?
- Nie... Chodzi o to, że Tobiasz nie jest twoim biologicznym ojcem.
- Tata nie jest moim biologicznym ojcem?! - Gustaw nie wierzył własnym uszom. Przecież jest z wyglądu i charakteru bardzo podobny do swojego taty! - To kto nim jest?
http://s20.postimg.org/nj13wx9rx/snapshot_1705fcef_df054335.jpg
- Jest nim mój młodszy syn, Sylwan, brat Tobiasza...
Otrzymawszy w odpowiedzi jeszcze większe niedowierzanie w oczach chłopaka, Anika zaczęła mu wyjaśniać, jak to się stało.
http://s20.postimg.org/vbn6b5qd9/snapshot_1705fcef_7f0543c4.jpg
- To moja wina... Jako młoda dziewczyna związałam się bardzo nieodpowiedzialnym simem, z którym miałam dwójkę dzieci - Tobiasza i Sylwana. Jak wiesz, rozwiodłam się z nim, bo zdradzał mnie z kim popadło. Ale chciałam być za wszelką cenę szczęśliwa i gdy poznałam mojego drugiego męża, zostawiłam chłopców na wychowanie moim rodzicom i wyszłam za niego. Jakkolwiek Tobiasz mi to później wybaczył - on zawsze był dobrym dzieckiem i starszym bratem, a później mężem dla Miny i tatą dla ciebie - tak z Sylwanem było gorzej, gdyż wdał się w swojego ojca... Rzuciła go dziewczyna i postanowił się zemścić na swoim bracie, który wtedy był już zaręczony z Miną. Poszedł do jej mieszkania...
Kobieta nie była w stanie powiedzieć niczego więcej - rozpłakała się. Było jej wstyd za Sylwana, ale jeszcze bardziej za siebie - gdyby była dobrą matką, nauczyłaby go kochać...
- I po tym mama zaszła w ciążę ze mną? - zapytał Gustaw.
- Tak - odpowiedziała babcia chłopca, powstrzymując łzy. - A twój ojciec, dowiedziawszy się o ciąży, zostawił ją.
- Ależ babciu, to okropne!
http://s20.postimg.org/3pkeqh70d/snapshot_1705fcef_7f054325.jpg
- Tak, to prawda... Jednak Tobiasz mimo tego ożenił się z Miną i pokochał cię jak swojego syna.
- Ojciec to dupek! - krzyknął nagle chłopak. - Nienawidzę go!
- Kochanie, nie mów tak... Twój ojciec szybko pożałował tego, co zrobił. Do dzisiaj nie może się pogodzić z tym, że tak skrzywdził twoich rodziców.
- Utrzymujesz z nim kontakt?
- Tak. W końcu to mój syn...
- Możesz mu przekazać, że nie chcę go znać!
- Mówisz zupełnie jak Tobiasz...
- Szkoda więc, że to nie Tobiasz jest moim biologicznym ojcem! Przynajmniej jego bym się nie wstydził!
To powiedziawszy, wyszedł z domu, trzaskając drzwiami.
...
- Powiedziałam Gustawowi prawdę.
- Znienawidził mnie, prawda?
- Tak.
- Nie mogło być inaczej...
- Powinieneś wrócić.
- Co takiego?!
- Powinieneś wrócić do Nieznanowa i zamknąć ten rozdział w swoim życiu.
- Ale to nie ma sensu...
- Minęło tyle lat, stare rany się zagoiły.
- Dla Gustawa tan rana jest świeża.
- Gustaw to dobry chłopak - wybaczy ci.
- Nie, mamo, nie wybaczy... Ani on, ani jego ojciec. Nie mówiąc o Minie.
- Muszę już kończyć. Do zobaczenia w domu!
- Ale...
...
Minęło pół roku.
Pewnego wiosennego popołudnia po powrocie z pracy Mina zauważyła, że kaszel, który od ponad tygodnia niepokoił teściową, wezbrał na sile - staruszka prawie się dusiła! Kobieta, zaniepokojona jej stanem, zadzwoniła po lekarza. Ten wydał natychmiastowe skierowanie do szpitala. Stan starszej pani był gorszy, niż się wydawało...
Tydzień po tym zdarzeniu ktoś postanowił złożyć wizytę państwu Koralik...
http://s20.postimg.org/ohhgz7n3x/snapshot_1705fcef_9f057499.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1804035&postcount=110).
...
I jeszcze taka scenka rodzajowa:
http://s20.postimg.org/8qrsruegt/snapshot_1705fcef_9cf117c1.jpg
- Od kilku dni strasznie boli mnie ręka. Chyba powinienem iść z nią do lekarza.
http://s20.postimg.org/kr8netwhp/snapshot_1705fcef_7cf11800.jpg
Auuuuuuuuuuuuuuu! Tak bardzo boli!!!
http://s20.postimg.org/n0s6bug1p/snapshot_1705fcef_3cf11824.jpg
- Tak, zdecydowanie powinieneś z nią iść. Najlepiej kilka dni wcześniej.
alpherainn
26.01.2014, 20:59
Nadchodzi alpherainn! :D
Liv - podziwiam Cię za to, jak umiejętnie grasz w swoim Nieznanowie. Potrafisz fajnie grać, a poza tym opowiadać! Masz niezwykle rozwinięte rodzinki i to bardzo mi się podoba. Lubię patrzeć na ogromne drzewa genealogiczne :D
Bardzo fajna historia. Czytał wcześniej poprzednią część opowiadania, tylko na początku nie mogłem zrozumieć który to Sylwan a który Tobiasz, w sensie który jest mężem Miny :D
Bardzo ciekawy zwrot akcji, a reakcja Gustawa była jak najbardziej normalna. Podoba mi się ta rozmowa przez telefon, taki początek kolejnego odcinka?
Pozdrawiam ;)
Ah, te tłumy!
Potrafisz fajnie grać, a poza tym opowiadać!
Miło czytać, dzięki! :D
Lubię patrzeć na ogromne drzewa genealogiczne
Na przyszłą rundę mam zaplanowane jedno :>
Podoba mi się ta rozmowa przez telefon, taki początek kolejnego odcinka?
Odpowiadając na Twoje pytanie - nie do końca ;)
A propos kolejnego odcinka...
Liczba odwiedzin tematu jest BARDZO nieproporcjonalna do liczby komentarzy (ok. 400:1 - tak, tydzień temu "Miasteczko" miało mniej niż 9000 wyświetleń). Lenistwo lenistwem, niezarejestrowani na forum też swoją drogą, ale żeby aż tak? :|
Obecnie Gustaw już jest dorosły i troszkę się działo w międzyczasie. Zdjęcia mam wybrane, przerobione, napisanie tekstu i poskładanie tego do kupy to 2-3 godziny. Dla mnie ostatnimi czasy to sama przyjemność (w FS sprawa wygląda gorzej, dlatego są tam solidne opóźnienia), a kolejną część mogę wstawić w każdej chwili. No ale co tu wstawiać, skoro nikt (w tym wypadku za wyjątkiem alpherainna) nie potrafi znaleźć kilku minut na napisanie komentarza? :(
Nominacje do simstoryka też się kłócą z tym, co się dzieje w temacie, a za co są odpowiedzialni czytelnicy...
Z jednej strony fajnie, ale z drugiej - WCALE nie.
La Tortura
01.02.2014, 22:13
Miałam skomentować zaraz po przeczytaniu, ale nie miałam weny i później zapomniałam. Wiem, że to żadna wymówka itp. alee :D
Po pierwsze, gdybym była Miną, Gustawem lub Tobiaszem i Sylwan przyszedłby do mojego domu... Wykopałabym go bez słowa, w ogóle pobiła i najlepiej powiedziała, że ma się nie pokazywać. :D Co on sobie myśli wracać po tylu latach i szukać przebaczenia. Anika też jest denerwująca. To taka typowa babcia, która zawsze wie lepiej. Rozumiem, że to jej syn i w ogóle, ale bez przesady. Jak chciała się z nim spotkać to mogła do jakiejś kawiarni go zaprosić. Mogłaby pomyśleć czy Mina i reszta wesołej ekipy by tego chciała. :D Więc mam nadzieje, że w następnym odcinku <o ile go wstawisz ;p> Sylwan dostanie po dupie, Anika też trochę, kubeł zimnej wody by się jej przydał. :D
Edit: Dobra, teraz widzę, że nigdzie ni ejest napisane, że to Sylwan, haha. Jednak w razie, gdyby to był on to moje zdanie znasz. xDDD
Co do tego komentowania to coś w tym jest. To znaczy już od dawna tutaj wieje pustkami. Tak samo jest z działem TS3, mimo, że kiedyś był to najbardziej oblegany dział. Mam nadzieje, że nie zniechęcisz się tak bardzo i wstawisz tutaj coś kiedyś, bo masz naprawdę ciekawe rodziny, lekko się to czyta i zdjęcia są ładnie wykonane. :)
Przyznaję, że przeczytałam odcinek kilka dni temu, ale kompletnie nie miałam weny na napisanie komentarza (za co przepraszam), ALE jestem dzisiaj!
Na początek - uwielbiam Twoje rozbudowane rodziny! Sama próbowałam tak kiedyś grać, ale szybko mi się nudziło i tworzyłam nowe. Nie mogłam wyjść z podziwu, kiedy zobaczyłam Twoje drzewa genealogiczne!
Co do samej historii... Dobrze, że między Miną i Tobiaszem już wszystko dobrze :3 Gustaw wyrósł na przystojnego chłopaka! Dobrze, że wreszcie dowiedział się prawdy o swoim ojcu, ale szkoda, że nie zrobili tego jego rodzice, a babcia. W ogóle nie zdziwiła mnie jego reakcja - prawdopodobnie sama bym tak zareagowała na wieść o tym, że mój prawdziwy ojciec zostawił matkę w ciąży. Podejrzewam, że mężczyzna na ostatnim zdjęciu to Sylwan. Jeżeli tak - popieram zdanie Flo na jego temat, wykopać go od razu xD
Scenka rodzajowa mnie rozwaliła, szczególnie zdjęcie pierwsze :D
Mam nadzieję, że dalej będziesz pisała tę historię, bo jest jedną z najlepszych na forum. :)
Tak tylko wspomnę, że nie mogę się już doczekać nowego odcinka FS!
Kędziorek
03.02.2014, 09:04
Po pierwsze, jestem pod wielkim wrażeniem wielkości Twojego miasta oraz ilości rodzin, którymi tam grasz. Gratuluję wytrwałości, bo ja bym tak chyba nie umiała, szczególnie, że ostatnio co wchodzę do gry, to gram w innym mieście nową rodzinką, na starą nawet już nie patrząc. Ale to tak na marginesie.
Już od jakiegoś czasu zabierałam się do przeczytania Twojego OJSG, ale przyznam szczerze, że jak tak zerkałam w Twoje odcinki to się trochę przeraziłam - pozornie wyglądało to tak, jakbyś opisywała historie kilku różnych rodzin kompletnie niepowiązanych i to mnie trochę zniechęcało. No bo co odcinek uczyć się nowych imion i nazwisk? Dla mojej wadliwej pamięci to było zbyt wiele :D
Ale, widząc Twoją nominację w FA, postanowiłam się w końcu przemóc i bardzo się z tego powodu cieszę :) Na moje szczęście są oni jednak wszyscy w pewien sposób ze sobą powiązani - jak nie rodzina, to przyjaciele, więc byłam w stanie większość danych personalnych zapamiętać. Ale.. No właśnie, zawsze jest jakieś ale. Zanim mi się to udało nie powiem ile razy musiałam szukać tych simów, bo w którejś historii było wspomniane, że przyjaźnili się z głównymi bohaterami, a ja za żadne skarby nie mogłam sobie przypomnieć kim oni byli :D
Dobra, takiego wstępu do komentarza to jeszcze nie miałam xD
A teraz właściwa część.
Twoje historie są bardzo ciekawe i bardzo szybko się je czyta. Nie będę komentować każdego odcinka z osobna (choć na to zasługują), bo do wieczora bym się nie wyrobiła :D
Gustaw wyrósł na zacnego młodzieńca :P Jego reakcja na babcine nowinki mnie nie dziwi. Ja sama takiego ojca nie chciałabym chyba znać.
A babcia nie powinna się była wtrącać. Może i Sylwan jest jej synem, ale sprawy Tobiasza i Miny powinna zostawić im, a nie uznać, że samej się wie wszystko najlepiej. W sumie ciekawi mnie reakcja młodych na gadulstwo seniorki. Wiedzą w ogóle, że Gustaw zna prawdę? Ja bym zachwycona nie była, w końcu to rodzice powinni młodego uświadomić co do jego pochodzenia, a nie babka.
A teraz Anika siedzi sobie pewnie w szpitalu. Kostucha robi puk, puk? W takim razie powrót Sylwana mnie nie dziwi. W końcu matkę swoją kocha, a jak przy okazji odwiedzin uda się jakoś załagodzić sytuację z bratem, jego żoną i synem to jak upieczenie dwóch pieczeni na jednym rożnie. Spryciarz :P A może Anika udaje tylko chorą, przekupiła lekarza, żeby wysłał ją do szpitala i w ten sposób mogła ściągnąć do siebie młodszego syna. Ot, taka sobie teoryjka spiskowa :D
A, swoją drogą fajne masz imiona w tej grze :D
Co do scenki rodzajowej, na początku myślałam, że Tobiasz pokazuje gest Kozakiewicza Sylwanowi, ale po chwili mi się przypomniało, że to nie te włosy, no i w ogóle wygląd nie taki, więc Sylwan raczej odpada :D
Czekam na następny odcinek i postaram się komentować teraz na bieżąco :)
Uwielbiam twoje miasteczko, choć znalazłam je nie tak dawno temu. Z początku jak zobaczyłam tyle rodzin to myślałam, że niczego nie ogarnę, ale na szczęście okazało się zupełnie inaczej. Strasznie podobają mi się twoje historie, sama też grając w simsy układam różne opowieści. Bardzo ciekawie łączysz losy tych wszystkich swoich bohaterów. Uwielbiam perypetie Ewanów.
Gratuluję tak wielu pomysłów i bądź pewna, że będę tu zaglądać.
Pozdrawiam :)
LepkiePaluszki23
09.02.2014, 08:06
Twoje opowiadania z tego miasteczka są piękne.
Te skiny dodatki na fryzury itp obrobione zdjęcią są piękne nie da się opisać ich słowami.
Czekam na dalsze opowiadania Pozdrawiam :)
Cześć! Z okazji 10 000 wyświetleń nowy odcinek! :D
Odpowiedzi na komentarze w spoilerze.
Pokrzyczeć na Was i już są efekty :D Dzięki Wam! Bardzo się cieszę, że pod odcinkiem pojawiły się same mega rozbudowane komentarze! Serce rośnie, serio :D
Jak chciała się z nim spotkać to mogła do jakiejś kawiarni go zaprosić.
Nie tyle chodziło o spotkanie, co o pojednanie rodziny :)
Co do tego komentowania to coś w tym jest. To znaczy już od dawna tutaj wieje pustkami.
Ale ja to ja ;) Jak mam czas to gram i piszę :)
Tylko forumianie się rozleniwili :(
Na początek - uwielbiam Twoje rozbudowane rodziny!
Dziękuję, też je uwielbiam :D
Gustaw wyrósł na przystojnego chłopaka!
W imieniu Gustawa dziękuję ^^
WIP!
[QUOTE=Kędziorek]Gratuluję wytrwałości, bo ja bym tak chyba nie umiała, szczególnie, że ostatnio co wchodzę do gry, to gram w innym mieście nową rodzinką, na starą nawet już nie patrząc.
Dziękuję :D Szybko się przyzwyczajam do moich simów :redface:
jak nie rodzina, to przyjaciele, więc byłam w stanie większość danych personalnych zapamiętać.
Gratuluję i podziwiam! :D
Gustaw wyrósł na zacnego młodzieńca
Również dziękuję w imieniu Gustawa :D
Wiedzą w ogóle, że Gustaw zna prawdę?
Nie, nie wiedzą.
A może Anika udaje tylko chorą, przekupiła lekarza, żeby wysłał ją do szpitala i w ten sposób mogła ściągnąć do siebie młodszego syna. Ot, taka sobie teoryjka spiskowa
Obawiam się, że Anika jest zbyt schorowana na to ;<
A, swoją drogą fajne masz imiona w tej grze
Dziękuję :D
Co do scenki rodzajowej, na początku myślałam, że Tobiasz pokazuje gest Kozakiewicza Sylwanowi, ale po chwili mi się przypomniało, że to nie te włosy, no i w ogóle wygląd nie taki, więc Sylwan raczej odpada
To akurat przyjaciel Tobiasza, Hubert Zamoyski :)
No, a teraz zapraszam na nowy odcinek!
Kolejna część historii rodziny Koralik. Wcześniejsza tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1798297&postcount=102).
...
Dochodziła godzina 13, gdy usłyszała dzwonek do drzwi. Przerwała jedzenie i pospieszyła otworzyć synowi – była pewna, Gustaw zapomniał kluczy do domu i gdyby nie to, że tego dnia wzięła sobie wolne, biedak musiałby czekać jeszcze godzinę na jej powrót. Ale to nie on stało drugiej stronie - zamiast chudego, wysokiego, czarnowłosego chłopaka ujrzała jego starszą wersję…
Zapadła długa, niezręczna cisza. Ostatni raz widzieli się jakieś 16 lat temu! No i okoliczności, w jakich się rozstali, też nie były najmilsze… Wrócił – przeczuwała, że będzie chciał odwiedzić swoją matkę w szpitalu i przy okazji odwiedzi rodzinę jego brata. Ale nie zdążyła się jeszcze oswoić z tą myślą i stała spłoszona nie wiedząc, czy go wyrzucić, czy co…
W końcu jednak się opamiętała i (być może wbrew zdrowemu rozsądkowi) zwróciła się do gościa:
- Wejdź do środka.
Sylwan, nadal skrępowany i onieśmielony, przekroczył próg swojego domu rodzinnego i podążył za żoną brata do kuchni. W tej krótkiej chwili zauważył, że niemal wszystko się zmieniło od tego czasu – nie tylko ściany, podłogi i okna, ale nawet rozkład pomieszczeń! To go jeszcze bardziej wystraszyło, czuł się tu bardzo niemile widziany. Wiedział jednak, że jeśli ma w ogóle spróbować poprosić o wybaczenie swoją rodzinę, musi się przemóc i opanować nerwy, bo póki co jego wizyta wydawała się być złym snem, z którego najchętniej by się wybudził. A tak nie miało być.
Gdy już oboje znaleźli się w kuchni, wróciła cisza. Wzrok każdego z nich był skierowany w inną stronę. W końcu jednak gość podszedł do kobiety.
- Mina…
Ta spojrzała na niego. Szybko zlustrowała jego twarz – była pokryta zmarszczkami, dokładnie ogolona, barwa oczy wyblakła i pojawiły się pod nimi cienie… Miała przed sobą sima, który zmarnował swoje życie, którego zniszczyła samotność. Zupełnie inaczej go zapamiętała i bardzo uderzył ją ten kontrast.
Podobnie było w jego przypadku, chociaż według niego Mina wyglądała równie uroczo jak przed laty. Różnica była jednak taka, że teraz miał przed sobą spełnioną zawodowo simkę, szczęśliwą żonę i matkę. Lata zrobiły swoje…
Nagle ich oczy się spotkały i oboje szybko odwrócili wzrok. Ponownie zawstydzeni, przez jakiś czas milczeli. Tym razem to pani Koralik odezwała się jako pierwsza.
- A więc wróciłeś.
Spodziewał się raczej wyrzutu, zdziwienia, że w ogóle się pojawił. Spojrzał na nią pytającym wzrokiem.
- Spodziewałam się tego, szczerze mówiąc. Kiedyś musiałeś wrócić.
- Ja… - wyjąkał. – Ja chciałem was… Ciebie… przeprosić.
http://s20.postimg.org/o5srhhoot/snapshot_1705fcef_df0578e4.jpg
Gdy odpowiedziała mu cisza, postanowił jeszcze coś dodać.
- Mina, ja wiem, że mama niedługo umrze. Poza nią i wami nie mam nikogo. Wiem też, że to, co wam zrobiłem, jest niewybaczalne… To, że ciebie wykorzystałem i zostawiłem… - w jego oczach pojawiły się łzy. Role się odwróciły – teraz to on był ofiarą. Ofiarą swojej własnej zazdrości. Teraz to Mina mogła go wyrzucić za drzwi bez przebaczenia i litości. Był na to przygotowany, ale chciał odsunąć do siebie ta chwilę. Kontynuował:
- Nie potrafię sobie wyobrazić, jak bardzo musiało cię to boleć i jak pewnie teraz cię boli to, że wróciłem… Przepraszam… Nigdy sobie tego nie wybaczę, że zrujnowałem komuś życie. O niemożliwe nie proszę…
- Niemożliwe? – zapytała simka.
- O przebaczenie.
Cisza. Znowu. Tego się spodziewał, na to czekał. Nie mając nic więcej do powiedzenia, odwrócił się w stronę drzwi.
- Sylwan - usłyszał za sobą. Odwrócił się. Jej twarz była niemal kamienna. Co ona mu teraz powie?
Przez krótką chwilę znów oboje milczeli. Mina miała spuszczony wzrok, jakby próbowała wybrać odpowiednie słowa. Nagle jednak uniosła oczy i skierowała spojrzenie wyprost na jego wystraszoną twarz.
- Ilekroć patrzę na naszego syna, widzę ciebie i mimo to kocham tego chłopaka nad życie. Jak myślisz, czy to byłoby możliwe, gdybym nie wybaczyła jego ojcu?
- Ale…
- Kiedy po raz pierwszy Gustaw znalazł się w moich ramionach, zrozumiałam, że jest dla mnie wszystkim… Zakochałam się na zabój w moim chłopcu i tym samym cały mój żal do ciebie minął. Ostatecznie, gdyby nie ty, nie byłoby go na świecie… Nie wyobrażam sobie życia bez niego. Chociaż wtedy zrujnowałeś mi wszystkie moje plany i marzenia, teraz nie żałuję, że tak to się wszystko potoczyło. Dlaczego więc miałabym być nadal na ciebie zła? Zresztą, minęło tyle lat… Widać po tobie, że jest ci z tym źle i ja nie chcę się mścić.
Po tych słowach winowajca się rozpromienił. Trudno mu było uwierzyć, że to, co przed chwilą usłyszał, jest prawdą. Kolejne strużki łez przecięły na wskroś jego policzki.
- Dziękuję ci – wydusił tylko.
Chwilę później został poczęstowany naleśnikami z czekoladą.
http://s20.postimg.org/nb1mhprgd/snapshot_1705fcef_7f05796f.jpg
W dodatku rozmawiał z Miną jak przed laty, jakby nic się nigdy nie zmieniło…
Opowiadał jej, jak potoczyły się jego losy i wypytywał o jej rodzinę, szczególnie syna. Simka nie zdążyła zbyt wiele opowiedzieć, gdyż w kuchni nagle zjawił się „temat” rozmów.
Trzeba przyznać, że widok Gustawa zrobił na jego ojcu niemałe wrażenie. Był taki do niego podobny!
- Dzień dobry – przywitał się. – Cześć mamo.
- Cześć kochanie – odpowiedziała Mina. – Mamy dzisiaj bardzo ważnego gościa.
- Cześć Gustaw – powiedział gość.
Chłopak przyglądnął się gościowi uważnie. Chyba zrozumiał, z kim ma do czynienia, gdyż nagle zbladł.
- Pan to Sylwan Koralik, prawda? – zapytał, mając rozmówcę przed sobą.
- Tak, to ja – odparł Sylwan.
Widząc zdziwienie na twarzy mamy, dodał – Babcia mi o wszystkim powiedziała.
- Rozumiem. Przepraszam was na chwilę, muszę sprawdzić skrzynkę mailową – rzekła simka, po czym udała się w stronę salonu.
- W zasadzie nie mam panu nic do powiedzenia – rzekł Gustaw, gdy zamknęły się za nią drzwi. – Znam prawdę, ale skoro już wszyscy zgodnie uznali, że moim ojcem jest Tobiasz Koralik, to nie psujmy tego.
- Pewnych faktów z życia nie da się wymazać – odparł drugi. - Pewnych osób też nie. Poza tym, nie jestem dla ciebie, żadnym panem…
- Dopóki babcia mnie nie uświadomiła o PAŃSKIM istnieniu, byłem dużo szczęśliwszy – miałem mamę i tylko jednego tatę… Nie, w sumie nie – z pana to żaden ojciec.
- Nieprawda…
http://s20.postimg.org/r650kaam5/snapshot_1705fcef_5f058498.jpg
- Nieprawda? To gdzie pan był przez 15 lat mojego życia?
- Nie mogłem przyjechać… I za to chciałem cię przeprosić – za moją nieobecność w twoim życiu…
- A teraz pan mógł? Co za bzdury!
- Gustaw, ja naprawdę chciałem…
- Takim razie jest pan zwyczajnym TCHÓRZEM! Zaraz zacznie pan pierdzielić, że zależało panu na mnie – a co z mamą i tatą?
- Gustaw…? – zza drzwi dobiegł niski, męski głos. Chwilę później jego właściciel stał w progu kuchni, nie wierząc własnym oczom. Na widok brata aż w nim zawrzało.
http://s20.postimg.org/btl9q9bgd/snapshot_1705fcef_3f0581cc.jpg
- Ty kanalio! – rzucił się na niego. – Jakim prawem w ogóle się tu znalazłeś?!
- Tobiasz, daj spokój – rzucił jego młodszy brat. – Ja chciałem was tylko przeprosić…
- W takim razie słucham – powiedział Tobiasz.
- Przepraszam, że odważyłem się skrzywdzić Minę i zrujnować wam obu życie – kajał się brat marnotrawny. – I że to na ciebie przypadł ciężar wychowywania mojego syna…
http://s20.postimg.org/7grblks3h/snapshot_1705fcef_7f058205.jpg
- To był w sam raz mój wybór – odparł Tobiasz. – Przynajmniej chłopak się nie zmarnował przy mnie.
- Ale z Miną było już gorzej… Nawet nie mogę sobie wyobrazić, co wtedy przeżywałeś…
- Mina? – jego rozmówca wyglądał, jakby zaraz miał wpaść w furię. – Ty bydlaku, NIGDY nie wybaczę ci tego, co z nią zrobiłeś!!!
http://s20.postimg.org/5iknnkzlp/snapshot_1705fcef_ff0584dc.jpg
W tej samej chwili jego dłoń znalazła się w jego policzku. Uderzenie było tak mocne, że Sylwan niemal zgiął się wpół. Zdawało się, że na tym się nie skończy, jednak ktoś w ostatnim momencie powstrzymał rękę rozwścieczonego Tobiasza.
- Co robisz babo?! – krzyknął na żonę. – Już zapomniałaś, jak przez niego ryczałaś?!
- Nie, nie zapomniałam – odparła Mina bojowo. – Ale w przeciwieństwie do ciebie wybaczyłam mu!
- Po***** cię?! Zrobił ci dzieciaka i zostawił, a ty mu jeszcze wspaniałomyślnie wybaczyłaś?!
- Ale gdyby nie to, nie miałabym Gustawa i to nie ciebie kochałabym bezgranicznie! – krzyczała Mina zapamiętale.
http://s20.postimg.org/txsvomyil/snapshot_1705fcef_df0585aa.jpg
- Poza tym, dlaczego miałabym go nienawidzić? Co by mi to dało? Sylwan, zdaje się, wystarczająco się nacierpiał przez to, co zrobił, ale czy ciebie to obchodzi? Nie! Ty masz wszystko, o czym on marzył. Nawet jego własny syn się do niego nie chce przyznać, a ukochana matka – jedyna bliska mu osoba - być może niedługo umrze! Tyle lat zbierał się, żeby do tu wrócić i przeprosić nas, bo o wybaczenie nie chce nawet prosić… Sylwan – tu zwróciła się do gościa. – Powiem to głośno przy wszystkich – mimo całego zła, jakie mi wyrządziłeś i mimo tego, że niemal zawalił mi się świat i przez ciebie sięgnęłam samego dna, wybaczam ci wszystko i w gruncie rzeczy cieszę się, że wróciłeś…
http://s20.postimg.org/abztep6pp/snapshot_1705fcef_1f05863e.jpg
Wiem, że twoje przeprosiny były szczere, a przyjazd nie jest wynikiem jakichś egoistycznych pobudek – kochasz swoją mamę, swojego brata i syna na swój sposób również – ja nie chcę stać ci na przeszkodzie w naprawianiu wyrządzonych szkód. Wierzę, że i oni – skierowała wzrok na Tobiasza i Gustawa – wkrótce przyjmą twoje przeprosiny.
Wszyscy byli zszokowani tym, co usłyszeli. Dało się słyszeć ciche pochlipywanie młodszego z braci.
- Dziękuję, Mina… Dziękuję za wszystko – wydusił Sylwan.
Wtedy też znalazł się w objęciu Miny. Ten gest ostatecznie zażegnał całą nienawiść, jaką panowie Koralik darzyli Sylwana. Skoro ona mu wybaczyła, dlaczego oni mieliby nadal żywić do niego urazę?
Chwilę później doszło do pojednania braci. Wszystkim kamień spadł z serca, a szczególnie tej dwójce.
http://s20.postimg.org/rx2c3t2d9/snapshot_1705fcef_ff0586db.jpg
Radość Sylwana, który po raz pierwszy mógł przytulić swojego synka, była nie do opisania.
http://s20.postimg.org/dzfkkrewt/snapshot_1705fcef_3f058797.jpg
Tobiaszowi był troszkę smutno, bo młodszy brat skradł kawałek tej części serca Gustawa, która należała do niego… Wiedział jednak, że to on już na zawsze będzie dla niego TATĄ.
A jego żona?
http://s20.postimg.org/3vvg2cnjx/snapshot_1705fcef_ff0587a9.jpg
Patrzyła na nich z uśmiechem na ustach i wielką radością w sercu. Szkoda, że mama braci nie mogła tego zobaczyć – byłaby na pewno równie dumna i szczęśliwa jak jej synowa.
Niedługo później zmarła Anika. Chociaż wszyscy powili oswajali się z myślą, że ten dzień jest blisko, to jednak byli zaskoczeni. Starsza pani odeszła z tego świata we śnie, z uśmiechem na ustach. W jej rodzinie zapanowała w końcu zgoda – mogła zostawić ich samych.
Niedługo po pogrzebie okazało się, że być może za parę lat Sylwan spocznie na cmentarzu obok swojej matki - i jego dorwał nowotwór złośliwy.
Gustaw i jego biologiczny ojciec po jakimś czasie zostali przyjaciółmi, a chłopak tak często, jak to było możliwe, odwiedzał go w jego miejscu zamieszkania. Któregoś wieczoru jednak panu Koralikowi wypadło ważne spotkanie. Poradził on synowi, żeby zajrzał do pobliskiego klubu w czasie jego nieobecności. Nie mając nic lepszego do roboty, Gustaw wziął pieniądze zostawione mu przez ojca i wybrał się do „Ellivena”.
Nowe miejsce, obcy ludzie… Z początku chłopak żałował, że dał się namówić na wyjście całkiem samemu. Co innego, gdyby był z kuplami, ale ci pewnie balowali w „Ósemce” tego wieczoru. Bez niego…
Rozczarowany, po godzinie skierował się w stronę wyjścia. Wtedy usłyszał za sobą słaby, młody głosik. Okazało się, że nieśmiałe „przepraszam” było skierowane właśnie do niego!
Zapytała, gdzie są toalety. Gustaw odprowadził ją pod właściwe drzwi, ale po otrzymaniu podziękowań postanowił poczekać na dziewczynę. Miał nadzieję, że właśnie poznał kogoś wartego uwagi…
http://s20.postimg.org/ccuyd9s8t/snapshot_fcaec74e_1f05b011.jpg
Wraz z wymienionym uściskiem ręki rozpoczęli wspólną zabawę – zaprosił ją na drinka, poszli potańczyć, pogadali...
http://s20.postimg.org/xcfniijb1/snapshot_fcaec74e_9f05b0da.jpg
Anizja, chociaż sprawiała wrażenie pospolitej nudziary, okazała się być naprawdę fajną towarzyszką.
Kolejne wieczory spędzone w jej towarzystwie tylko utwierdziły go w tym przekonaniu. Co więcej, ni stąd ni zowąd doszedł do wniosku, że nie tylko chętnie spędziłby z nią kolejne dni, ale i całe tygodnie, miesiące, lata… Chociaż nie była najładniejszą, najmądrzejszą simką jaką spotkał, chociaż wiedział, że pochodzi z biednej rodziny, w której nie wszystko jest w porządku i że w związku z tym może być jej ciężej w życiu, dla niego była ideałem, tą jedyną.
Szybko zorientował się też, że ona myśli o nim tak samo. Ostatniej nocy przed powrotem do domu zdobył się na to, żeby na pożegnanie pocałować ją w usta.
http://s20.postimg.org/5julh01fh/snapshot_fcaec74e_1f05b15e.jpg
Przejęty nagłym końcem tej przygody zupełnie zapomniał zapytać jej o jakikolwiek adres, a nazwisko wyleciało mu z głowy…
Nieprędko dane mu było wrócić na Wyspę Królowej Melanii (na niej znajduje się dzielnica handlowa i mieszkalna Nieznanowa – Nigdzie :)).
http://s20.postimg.org/3p8k7rznh/snapshot_1f069aae_bf069aaf.jpg
W ciągu kilku lat stał się młodym dorosłym – ukończył szkołę średnią, poszedł w ślady Tobiasza i zaciągnął się do zawodowej armii,
http://s20.postimg.org/ukn70f60t/snapshot_1705fcef_5f06a89d.jpg
sam dojechał na wysepkę… Sylwan, który niedawno został wypuszczony ze szpitala do domu, przywitał syna z otwartymi ramionami.
http://s20.postimg.org/ru99phjy5/snapshot_1f069aae_3f069ace.jpg
Chłopak chciał spędzić z ojcem jak najwięcej czasu, ale zależało mu też bardzo na znalezieniu Anizji. Nie zapomniał o niej, wręcz przeciwnie – nie mógł się doczekać kolejnego spotkania, raz po raz przyłapywał się na tym, że o niej myśli. Żadna inna dziewczyna nie zawróciła mu w głowie tak jak ona. Chciał wiedzieć, że ona też na niego czeka, że nie zapomniała…
Poszedł do klubu, gdzie pierwszy raz ją spotkał. Postanowił dowiedzieć się czegoś o niej od „tubylców”.
http://s20.postimg.org/x9hzqgbi5/snapshot_1f069aae_3f06a072.jpg
- Przepraszam – zwrócił się do mężczyzny w okularach, który właśnie wychodził z restauracji. – Może kojarzy pan dziewczynę o imieniu Anizja? Wiem, że jest miejscowa, pochodzi z biednej rodziny, ma kilkoro rodzeństwa, chyba jej ojciec jest ze Wschodu…
- Hmmm… Masz na myśli którąś z dziewczyn Iwana Ewerkina?
http://s20.postimg.org/6ppeobayl/snapshot_1f069aae_bf06a096.jpg
- Tak! – krzyknął Gustaw uradowany. – Anizja Ewerkin!
- Ona, zdaje się, była z nich najstarsza?
- Tak, tak – potwierdził.
- Słyszałem, że Iwan wyrzucił tą najstarszą z domu, bo nie było miejsca dla kolejnego dziecka…
Młodzieniec się przeraził.
- Zaszła w ciążę? – zapytał. Ciarki przeszły mu po plecach na samą myśl…
- Nie, nie ona, jej matka. Doczekali się chłopaka, a że dziewczyna jest już dorosła, musiała iść na swoje.
- Całe szczęście – odetchnął Gustaw.
- Niestety nie wiem, gdzie się wyniosła – powiedział mężczyzna, rozumiejąc, z kim ma do czynienia. – Ale z pewnością u nas na wyspie już jej nie znajdziesz.
Z deszczu pod rynnę… Gustaw podziękował za pomoc i udał się w stronę baru na piętrze.
Przepadła! Nie miał z nią żadnego kontaktu, nawet nie wiedział, gdzie jej szukać… Przeklinał siebie w myślach za swoją bezmyślność. Drugiej takiej dziewczyny szybko nie znajdzie, o ile w ogóle…
http://s20.postimg.org/hzi4j9fzx/snapshot_1f069aae_df06a15a.jpg
A łzy dyskretnie mieszały się z alkoholem w kieliszku.
Jakiś czas później w domu Koralików znów zapanowała żałoba… Sylwanowi nie udało się wygrać z chorobą. Zmarł nagle w szpitalu.
Najbardziej przeżył to Gustaw – w ciągu kilku lat stracił ukochaną babcię, ojca i miłość swojego młodego życia…
Tobiaszowi i Minie również było ciężko, ale wydawało się, że ich cierpienie w porównaniu z tym, co przeżywał ich syn, jest niczym. Pocieszali go jak mogli, ale wiedzieli, że sami niewiele zdziałają.
http://s20.postimg.org/xc6gr14jh/snapshot_1705fcef_1f06a832.jpg
W międzyczasie do pracy w redakcji miejscowej gazety została przyjęta pewna młodziutka osóbka, z którą pani Koralik szybko nawiązała nić porozumienia. Postanowiła zaprosić ją do siebie na kawę i ciasto.
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1805511&postcount=114).
...
Zostawiając komentarz w temacie "Miasteczko" uzyskasz rabat czasowy na kolejny odcinek! Polecam, Tobiasz Koralik.
http://s20.postimg.org/77tqvnfb1/snapshot_1705fcef_df058647.jpg
Dodam jeszcze, że w następnym odcinku oprócz tymczasowego zakończenia tej historii (no chyba że do tego czasu rozpocznie się nowa runda :D) przedstawię Wam perypetie kilku nowych mieszkańców dzielnicy Nigdzie :D
Już nie mogę się doczekać poznania nowych historii i dowiedzenia się co z Anizją. Czuje, że to właśnie ją poznała Mina. No ale co ja zaczynam od końca. Wróćmy lepiej do początku. Sylwan faktycznie musiał zebrać się na dużą odwagę żeby powrócić i stanąć twarzą w twarz z tymi których skrzywdził. Zyskał za to u mnie dużego plusa. Mina to naprawdę mądra kobieta, niejedni powinni brać z niej przykład. Nie dziwię się reakcji Gustawa i Tobiasza (choć jemu musiało być strasznie ciężko, kiedy jego syn zaczął zbliżać się do biologicznego ojca. W końcu to nie do końca jego geny i mógł się czuć zazdrosny). Za to historia Gustawa i Anizji wprost zdobyła moje serce. Fajnie się poznali, nawet buzi sobie dali... Biedaczek, szkoda, że jej nie znalazł. Ale mam nadzieję, że wszystko dobrze się skończy. Więc czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy.
Pozdrawiam :D
Cytryśnia
13.02.2014, 18:36
miałem mamę i tylko jednego tatę…
to dziwnie zabrzmiało xD
Pewnie się powtórzę, ale twoje miasto jest niesamowite :D tez bym chciała takie wielkie ;p
Trochę za szybko wybaczyli Sylwianowi </3 szczególnie jego brat, powinien w głębi duszy go nienawidzić i podciąć żyły :((
Jestem ciekawa wątku Anizji [skąd bierzesz pomysł na imiona??], dosyć ciekawą osóbką jest :)
No a teraz rabacik poproszę :P
Kędziorek
13.02.2014, 19:37
Czyżby tą młodziutką osóbką była Anizja? :P
Szkoda mi Sylwana, ale to pewnie dlatego, że lubię złych chłopców, a on się jeszcze poprawił i w ogóle i w ogóle i jakoś tak moją sympatię zdobył xD
Cieszę się, że Gustaw mu wybaczył i zaczął się z nim dogadywać i że wszyscy razem zaczęli żyć w końcu jak jedna wielka rodzina. Brawa dla Miny, że kiedy trzeba było to postawiła się mężusiowi :D
Szkoda Aniki, ale cóż, każdy musi kiedyś umrzeć..
Masz na myśli którąś z dziewczyn Iwana Ewerkina?
Pierwsza moja myśl, to że ten Iwan to jakiś miejscowy podrywacz, a Anizja się stoczyła i była jedną z jego kochanek czy coś w tym stylu :D
Czekam na kolejny odcinek i na kolejnych simów, których dane personalne będę się starała zapamiętać :D
Dzień dobry, tak, dzisiaj 2 odcinki :P Na początku dziękuję za komentarze (szczegóły -> spoiler) :)
Czuje, że to właśnie ją poznała Mina.
Ciekawe :D
to dziwnie zabrzmiało xD
Hahaha xDD No tak, teraz to faktycznie dziwnie brzmi :D
skąd bierzesz pomysł na imiona??
Simki (http://www.matrioszka.info/Pliki/JezykRosyjski/RosyjskoPolskiSlownikImionZenskich.pdf), Simowie (http://www.matrioszka.info/Pliki/JezykRosyjski/RosyjskoPolskiSlownikImionMeskich.pdf), wszyscy (http://imiennik.pl/index.php?ids=1) ;)
Czyżby tą młodziutką osóbką była Anizja?
:O
Pierwsza moja myśl, to że ten Iwan to jakiś miejscowy podrywacz, a Anizja się stoczyła i była jedną z jego kochanek czy coś w tym stylu
Pisząc to zdawałam sobie sprawę, że brzmienie może by ćtakie a nie inne :D
Jeszcze raz dzięki :)
Zaczęłam nową rundę w Nieznanowie! :D (rundy polegają u mnie na tym, że wszyscy simowie, którzy nie są dorosłymi ani emerytami, muszą zmienić grupę wiekową z obecnej na wyższą, np. dzieci stają się nastolatkami :) Albo się w ogóle urodzić; runda kończy się, gdy wszyscy młodzi simowie zmienią grupy wiekowe).
Na początku każdej rundy jest wysyp narodzin i ślubów - wielu simów wchodzi na nowy etap życia :) Tak samo było i u Koralików.
...
Koralikowie
poprzedni odcinek (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1804035&postcount=110)
...
Dziewczyna z chęcią przyjęła zaproszenie swojej starszej koleżanki.
http://s20.postimg.org/qi19lzupp/snapshot_1705fcef_1f06aabd.jpg
Miała tylko nadzieję, że nikt z domowników nie zwróci szczególnej uwagi na jej rozciągnięty sweter z lumpeksu i niemodne spodnie. Ubrałaby się inaczej, ale ledwo wystarczało jej pieniędzy na czynsz (wynajmowała malutkie, ciasne mieszkanko w biedniejszej dzielnicy miasteczka) i opłaty. Nie mogła liczyć na pomoc rodziny - wiedziała, że macocha dałaby jej troszkę "na życie", ale gdyby ojciec się o tym dowiedział, ona także wylądowałaby na bruku, najpewniej wraz z trójką dzieci. Nie chciała, żeby się narażała dla niej... Miała i tak wystarczająco dużo zmartwień.
Przywitana przyjaźnie przez gospodynię, udała się za nią w kierunku drzwi kuchennych.
- Ładna kuchnia - pochwaliła, siadając przy nakrytym stole.
- Dziękuję - odparła Mina z uśmiechem.
Potem zaczęły się standardowe pytania, typu "co pijesz?", "ile słodzisz?", "mam nadzieję, że lubisz banany" (pani domu przygotowała ciasto bananowe, malutki torcik i zakupiła mnóstwo ciasteczek).
Gdy simki się rozsiadły i zaczęły "klachy", do kuchni niczym odrzutowiec wpadł młodszy Koralik. Nawet nie zauważył gościa. Dostrzegła to jego mama.
- Siadaj z nami, Gustaw - zwróciła się do chłopaka.
Mina szybko zorientowała się, że nowa koleżanka z pracy jest rówieśnicą jej syna i uważała, że fajnie by było, gdyby chłopak kogoś poznał zamiast zadręczać się utratą Ani (?). Nie chciała organizować życia synowi, nienie. Po prostu uważała, że Gustaw musi zobaczyć, że nie wszystko przepadło, że "pierwsza miłość" nie zawsze musi być tą ostatnią... Kto wie - może ta urocza dziewczyna wyciągnie go z dołka?
Gustaw za namową matki dosiadł się do stołu, rzucił dziewczynie zdawkowe "dzień dobry" (myślał, że gość jest sporo od niego starszy - w końcu nie przyglądał się jej), ale na tym się skończyło. Bardziej zainteresowany był... ciastem.
Dopiero podczas jedzenia i rozmowy dwóch pań (on raczej nie zabierał głosu - w końcu były to "klachy") przyłapał się na tym, że jego wzrok często zatrzymuje się na twarzyczce nieznajomej.
http://s20.postimg.org/54xm04d31/snapshot_1705fcef_ff06ab12.jpg
Chociaż nie do końca takiej nieznajomej. Im dłużej się jej przyglądał, tym bardziej przypominała mu tą, którą tak bardzo chciał znaleźć! No i nie była to simka w wieku jego mamy!
- Przepraszam, że przerywam - odezwał się nagle. - Ale chyba zapominałaś nas sobie przedstawić, mamo.
Mina niemal spłonęła ze wstydu! Szybko jednak się zreflektowała.
- Aniu, to mój syn, Gustaw - zwróciła się do dziewczyny.
W tym samym momencie chłopak zauważył, jak łagodny, uroczy uśmiech młodszej simki znika z jej twarzy, a ta blednie...
- Gustaw, to Ania - kontynuowała.
- Ania to skrót - wypaliła nagle dziewczyna, podając chłopakowi rękę. - Mam na imię Anizja.
- Anizja? - teraz i Gustaw zbladł, nie dowierzając. - Anizja Ewerkin?
- Tak - odparła.
- Przepraszam, muszę wyjść - powiedział nagle Gustaw i chwiejnym krokiem ewakuował się z kuchni.
Szybko (gdyby jego izdebka była na końcu korytarza, z pewnością zacząłby biec) udał się do swojego pokoju, próbując uspokoić kołatające serce.
Więc to była ona?! Jego zguba się znalazła, była na wyciągnięcie ręki! A on? Co właśnie zrobił?! Nie dość, że ją na samym początku zignorował, to jeszcze zwiał, zamiast się jej przypomnieć!
"Jesteś idiotą", wyrzucał sobie w myślach, próbując powstrzymać płacz. Czuł się podle. Nie mógł już tam wrócić, zresztą kompletnie nie wiedział co powiedzieć. Zapewne i ona sobie go przypomniała, a widząc jego reakcję nie będzie miała ochoty go więcej widzieć. Poza tym - może jest już zajęta? W Nieznanowie oprócz niego jest wielu bardziej interesujących simów, a skro już troszkę zdążyły się poznać z jego mamą (oh!), to innych mieszkańców zapewne też zna.Obiecała nie zapomnieć o nim, ale to żadne zobowiązanie...
Po chwili usłyszał pukanie do drzwi. Myśląc, że to mama, krzyknął "proszę!".
- Hej, głuptasie - usłyszał znajomy głos, który bynajmniej nie należał do jego rodzicielki. Szybko odwrócił się w jej stronę.
Dziewczyna uśmiechała się do niego z rozbawieniem.
- Nie przejmuj się - też z początku cię nie poznałam. Cieszę się, że o mnie nie zapomniałeś.
- Naprawdę? - zapytał słabym głosem chłopak.
- Tak - odparła, po czym uśmiechnęła się czule. - Bo ja o tobie też nie zapomniałam.
- Przepraszam za moje zachowanie - słowa dziewczyny rozczuliły Gustawa. Jak on jej teraz mógł spojrzeć w oczy, nie przepraszajac?
- Nic się nie stało! Dla mnie to też było trudne. Ale tak poza tym, serio się cieszę, że cię widzę.
Gustaw miał ochotę ją uściskać. W dodatku czuł, że teraz może sobie na to pozwolić...
http://s20.postimg.org/6pz3mpj5p/snapshot_1705fcef_3f06abf2.jpg
- Myślałem, że już nigdy cię nie znajdę - rzekł.
- Byłeś w Nigdzie? - dziewczyna nagle wyswobodziła się z uścisku. W jej oczach malowało się zaskoczenie. Nie spodziewała się, że ktoś będzie jej szukać, że komuś na niej będzie tak zależeć.
- Byłem - odpowiedział Gustaw. - Powiedzieli mi, że musiałaś się wyprowadzić z domu i gdzieś wyjechałaś.
- Dlaczego?
Chłopak złapał ją za ręce i spojrzał prosto w oczy.
http://s20.postimg.org/76owmvwal/snapshot_1705fcef_7f06ac87.jpg
To, co w nich zobaczyła, w zasadzie odpowiedziało na jej pytanie. Jego słowa natomiast były tego potwierdzeniem.
- Widzisz... Od jakiegoś czasu nie ma dnia, żebym o tobie nie myślał, żebym nie zastanawiał się, gdzie mogłaś wyjechać... Miałem nadzieję, że będziemy mogli zacząć od początku, ale przecież mogłaś w tym czasie znaleźć sobie kogoś albo zapomnieć o mnie.
- Że nie zapomniałam, już wiesz. I nie mam nikogo. I... - tu zawiesiła głos.
- No? - chciał wiedzieć Gustaw.
- Mi też nie przeszło to zauroczenie - powiedziała szczerze. - Ale nawet nie marzyłam o tym, że kiedyś moglibyśmy być razem... No wiesz, jako para. Ty masz wszystko - dom, kochających rodziców, pieniądze. A co mam ja?
- Masz mnie - wypalił chłopak. - I marzę o tym, żebyś ten dom był też twoim domem, żeby moja rodzina była także twoją, żebyś mogła żyć tak, jak na to zasługujesz. O ile zasłużyłem na ciebie...
W oczach Anizji pojawiły się łzy. Chciała coś powiedzieć, ale słowa nie przechodziły przez gardło.
- Anizja... Zostaniesz moją dziewczyną? - zapytał chłopak z nadzieją w głosie.
- Oh, Gustaw... - wyłkała. Uśmiechnęła się przez łzy. Teraz to w jej oczach wyczytał odpowiedź.
Po chwili im obu przypomniał się ich pierwszy pocałunek.
http://s20.postimg.org/88uhropq5/snapshot_1705fcef_1f06ac6c.jpg
A po roku okazało się, że przez całą resztę życia będą mogli go sobie przypominać :D
http://s20.postimg.org/q6oemz3nh/snapshot_1705fcef_7f098f3d.jpg
http://s20.postimg.org/48wj6xe0t/snapshot_1705fcef_bf098f54.jpg
http://s20.postimg.org/7bo2ite7x/snapshot_1705fcef_1f098f63.jpg
http://s20.postimg.org/4a1vmlqgt/snapshot_1705fcef_5f098e96.jpg
http://s20.postimg.org/tdnjkcdh9/snapshot_1705fcef_bf09907a.jpg
- Zostaniesz świadkiem na moim ślubie, nie? - zapytał Gustaw któregoś dnia Sławka.
- Czemu pytasz? - zdziwił się przyjaciel. Szybko jednak skapował... - Zaręczyłeś się z Anizją?! - i, nie czekając na odpowiedź, palnął - Gratki, bracie!
http://s20.postimg.org/i59cwjznh/snapshot_1705fcef_bf09927b.jpg
- No i jasne, że będę świadkiem na waszym ślubie!
Gustaw Koralik i Anizja Ewerkin przysięgli sobie miłość, wierność i uczciwość małżeńską do śmierci dnia 3.08.2013 roku :) (od początku istnienia Nieznanowa prowadzę kronikę tego miasteczka ^^ a sam The Index miał swoją pierwotną wersję na papierze :D)
Niestety, nie mam zdjęć z gośćmi. Musicie się zadowolić samą parą młodą :D
http://s20.postimg.org/9f33483el/snapshot_1705fcef_9f099796.jpg
http://s20.postimg.org/nyjex4bb1/snapshot_1705fcef_bf0996a3.jpg
http://s20.postimg.org/d18wgv9rx/snapshot_1705fcef_9f0996cc.jpg
http://s20.postimg.org/c7wao93r1/snapshot_1705fcef_9f0996fe.jpg
http://s20.postimg.org/8a90yugxp/snapshot_1705fcef_1f0996fa.jpg
http://s20.postimg.org/i2gai8h8d/snapshot_1705fcef_9f099806.jpg
Takie tam z "nocy" poślubnej :D
http://s20.postimg.org/g38vib1od/snapshot_1705fcef_bf09992b.jpg
Ale nie tylko młodzi okazywali sobie czułość - rodzice Gustawa tak jakby przeżywali renesans swojej miłości :)
http://s20.postimg.org/ymn5vyla5/snapshot_1705fcef_ff099944.jpg
http://s20.postimg.org/69ihe0ksd/snapshot_1705fcef_9f09918f.jpg
Szczęśliwy młody mąż wręcz promieniał w pracy, co docenili jego przełożeni...
http://s20.postimg.org/ph10wvdq5/snapshot_1705fcef_5f09a284.jpg
... a Anizja chodziła zdenerwowana - spóźniał się jej okres i strasznie bolał ją brzuch.
http://s20.postimg.org/5dlzykb3x/snapshot_1705fcef_1f099dc9.jpg
Za namową teściowej zrobiła test ciążowy. Z łazienki wyszła troszkę roztrzęsiona...
- I jak? - zapytała Mina, gdy Anizja zjawiła się w kuchni.
- Wynik pozytywny... - odpowiedziała synowa.
- To cudownie! - ucieszyła się starsza z nich. - Będę babcią!
Wyściskała młodą mamę zapewniając, że nie ma się czego obawiać.
http://s20.postimg.org/et6gpiiil/snapshot_1705fcef_bf09a319.jpg
Przyszły tatuś nie mógł się nacieszyć :)
http://s20.postimg.org/nk4asan25/snapshot_1705fcef_1f09a3ba.jpg
Jemu nie przeszkadzało, że gdy maleństwo przyjdzie na świat, będą mieć ledwo 22 lata...
Anizja nie podzielała entuzjazmu domowników, przynajmniej nie aż tak. W końcu to nie oni chodzili z brzuchem, nie musieli uważać na to, co jedzą i nie tylko, to nie oni nie czuli się gotowi do macierzyństwa...
http://s20.postimg.org/panbts4l9/snapshot_7cde5cb1_4007f7a4.jpg
W międzyczasie...
Od tego momentu lecą zdjęcia ze wczoraj =)
... buziak przed wyjściem do pracy...
http://s20.postimg.org/k21hne0xp/snapshot_1705fcef_a00e7540.jpg
... oraz urodziny Tobiasza!
http://s20.postimg.org/5vck0obb1/snapshot_1705fcef_000e9e2e.jpg
Niedługo później okazało się, że będzie mógł je obchodzić ze swoją wnuczką!
Marcelina Koralik urodziła się wczoraj (17.02.2014) :)
Ciemne oczy ma po mamie, a jasne włosy to zasługa genów babci :D
http://s20.postimg.org/8n50irol9/snapshot_1705fcef_600e8280.jpg
Mina uwielbiała zajmować się wnuczką.
http://s20.postimg.org/3prfxnmm5/snapshot_1705fcef_800e9989.jpg
Podobnie dziadek Tobiasz :D
http://s20.postimg.org/b36twm6nx/snapshot_1705fcef_200e99fd.jpg
:love:
http://s20.postimg.org/ap5hx0mkd/snapshot_1705fcef_600e988f.jpg
Pierwsze spotkanie sam na sam Gustawa z córeczką :wub:
http://s20.postimg.org/j118y9jy5/snapshot_1705fcef_800e9c17.jpg
http://s20.postimg.org/ezor6ch19/snapshot_1705fcef_e00e9c23.jpg
Jeszcze takie dwa zdjęcia młodych Koralików :D
http://s20.postimg.org/iti7fhyd9/snapshot_1705fcef_c00e7316.jpg
http://s20.postimg.org/bdecfyla5/snapshot_1705fcef_400e7323.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1847417&postcount=255).
Winklerowie
...
Zgodznie z zapowiedziami przedstawię Wam teraz braci Winkler.
No dobra, jest jeszcze labrador Bask!
http://s20.postimg.org/5de6t7b5p/snapshot_7fffb61f_a00038b3.jpg
http://s20.postimg.org/6i88ykxml/snapshot_7fffb61f_4000417c.jpg
Pierwszy do dzielnicy Nigdzie wprowadził się młodszy z braci - Marceli, wykolczykowany blondyn z włosami w wiecznym nieładzie. Uwielbia samochody (zdjęcie powyżej), imprezy, alkohol, dziewczyny:
http://s20.postimg.org/fxjiy1q9p/snapshot_3de5ec8f_0002c469.jpg
http://s20.postimg.org/g7r1he4vx/snapshot_7fffb61f_40015b2c.jpg
i papierosy (nałogowo pali):
http://s20.postimg.org/8vq6plc1p/snapshot_7fffb61f_4001619c.jpg
Nietrudno zgadnąć, że to żądny przygód typ.
Niedługo później do Marcelego dołączył jego starszy brat - Cyprian, gość po trzydziestce, który dopiero co otrząsnął się po śmierci żony w wypadku 5 lat temu. Teraz szuka swojego miejsca na świecie.
http://s20.postimg.org/ip7e2ee65/snapshot_7fffb61f_e0018adc.jpg
http://s20.postimg.org/qph3d55q5/snapshot_7fffb61f_000161e0.jpg
W gruncie rzeczy Cyprian to bardzo samotny sim. Marzy o ty, by spotkać simkę, którą pokochałby tak jak swoją zmarłą ukochaną, a jednocześnie zdaje sobie sprawę z tego, że to niemal niewykonalne - u młodych dziewczyn nie ma szans, bo jest nieśmiały i nie będzie mógł im zaoferować wygodnego, finansowo bezpiecznego życia. Poza tym, on już się wyszalał w swojej młodości. Starsze simki zaś są albo już zamężne, albo po rozwodzie, albo to panny z małymi dziećmi, często łase na kasę. Tej zaś pan Winkler zwyczajnie nie miał.
Któregoś dnia Marceli postanowił zaprosić do domu swoją młodą sąsiadkę - Julianę Wolff...
http://s20.postimg.org/r66wdbiv1/snapshot_7fffb61f_60018913.jpg
http://s20.postimg.org/5yykbkgu5/snapshot_7fffb61f_60018a4e.jpg
Wiadomo, bez zobowiązań. Kolejna.
http://s20.postimg.org/xtywm6czh/snapshot_7fffb61f_000189c7.jpg
Ale Cyprian także kogoś poznał!
W odwiedziny do nowych sąsiadów przyszła Katia Faninowna - simka po 30., malarka-amatorka, która na życie zarabiała swoimi dziełami. Została zaproszona na (skromny) obiad:
http://s20.postimg.org/6xexduu65/snapshot_7fffb61f_00018bd8.jpg
Historię Katii i jej przyjaciela, Hirka, opiszę wkrótce na łamach tego tematu :) W każdym razie kwalifikuje się ona do kategorii "panna z dzieckiem", przy czym Larysa (dziecko) to już panienka kilkunastoletnia.
Wyglądało jednak na to, że on i Katia to bratnie dusze, a może nawet i więcej...
Im częściej się widywali, tym bardziej Cyprian był przekonany, że się w niej zakochał. Udowodniła mu, że pieniądze to ostatnia rzecz, na jakiej jej zależy, bo świetnie radziła sobie nie mając ich dużo. A jej córka zdawała się niemal idealną kopią swojej mamy.
Bardzo, bardzo chciał wyznać jej, co czuje, ale bał się, że "czar" natychmiast pryśnie. No i czy na pewno to ona jest "tą jedyną"?
Podczas samotnych nocy (kiedy brat "nocował" poza domem) wielokrotnie próbował dojść do ładu i składu ze swoimi uczuciami. To był już ten etap, w którym był przekonany, że ją kocha, ale myśli o małżeństwie zakłócały liczne wątpliwości (czy będzie w stanie utrzymać swoją nową rodzinę, gdzie będą mieszkać, czy Katia będzie chciała mieć dzieci - bo on bardzo chciał zostać ojcem, czy Larysa zaakceptuje go jako ojczyma...). Po jednej takiej "ciężkiej" nocy udał się do jubilera, ale gdy chciał zaprosić Katię na kolację, znowu wracały czarne myśli...
Pewnego dnia jednak kobieta wpadła bez zapowiedzi. Przyniosła ze sobą ciasto własnej roboty, chciała bowiem poczęstować sąsiadów. Jako że Marceli był w pracy, Cyprian został sam na sam z sąsiadką.
Podczas jedzenia rozmawiali, ale mężczyzna wydawał się być myślami zupełnie gdzie indziej. Sprawa była prosta - wsadził pudełko z pierścionkiem do kieszeni i zapomniał go wyciągnąć! Jakby jakaś siła wyższa dała mu tym znak, żeby w końcu się oświadczył...
Coraz bardziej rozkojarzony i zdenerwowany, nagle wstał od stołu. W tym samym momencie poderwał się i zaskoczony gość.
- Cyprian, wszystko w porządku? - spytała patrząc na niego zaniepokojonym wzrokiem.
Mężczyzna stał odwrócony tyłem do niej i nic nie odpowiedział. Próbował zebrać myśli, odpowiedzieć jakoś na jej pytanie bez uciekania się do kłamstwa, ale mózg wyrzucał mu, że się nie da...
Urażona Katia skierowała się do drzwi.
- Zaczekaj - zawołał za nią.
Gdy chwilę później natrafił na jej wzrok, ponownie go sparaliżowało. Mimo to spróbował zebrać się na wyznanie.
- Ja po prostu... Chciałem powiedzieć... Rety, nie... - męczył się biedak.
- Może po prostu wpadnij do mnie i powiedz, co ci leży na sercu, później - zaproponowała kobieta.
- Nie! - krzyknął Cyprian widząc, jak odwraca głowę w kierunku drzwi.
Gdy ponownie się odwróciła, przemógł się. Ujął jej dłonie, mocno ścisnął.
http://s20.postimg.org/xenmt5r25/snapshot_7fffb61f_20018c70.jpg
- Katia... Kocham cię, do cholery! - krzyknął, spuszczając głowę. Spróbował się uspokoić i ciągnął dalej, podnosząc wzrok - Tak, kocham cię. Bardziej, niż myślisz...
Uśmiechnęła się.
- Ja ciebie też, Cyprian - odpowiedziała. - Jeszcze bardziej, niż mogłoby ci się wydawać.
Słysząc to zaśmiał się radośnie, po czym objął ją mocno i pocałował. Nie robił tego od śmierci żony...
Postanowiła zostać dłużej. Poszli do salonu rozluźnić się troszkę. Pudełko w kieszeni dawało jednak o sobie znać. W przypływie czystego szaleństwa Cyprian padł nagle na kolana przed nią i wydobył nieszczęsny pakunek.
- Jekaterino Faninowna, czy zostaniesz moją żoną? - zapytał.
http://s20.postimg.org/kd6jh1s1p/snapshot_7fffb61f_c0018d78.jpg
Był niemal pewny, że odmówi; że to, co zrobił, było bardzo głupie...
Katia się zaśmiała, co jeszcze bardziej go pogrążyło. Już chciał się wycofać, gdy chwyciła pierścionek i wsunęła go na serdeczny palec. W jej oczach zabłysły łzy szczęścia.
http://s20.postimg.org/luneev7el/snapshot_7fffb61f_20018d92.jpg
- Cyprian, czy po tym wszystkim mogłabym ci jeszcze odmówić? - zapytała, chyba retorycznie, po czym rzuciła się narzeczonemu w ramiona.
http://s20.postimg.org/qmx7qb22l/snapshot_7fffb61f_20018cd3.jpg
Żadne z nich nie pomyślało, że ten pełen wrażeń wieczór zakończą na kanapie przy zgaszonym świetle...
Kilka tygodni później ktoś zapłakanym głosem po drugiej stronie poprosił Marcelego do telefonu.
http://s20.postimg.org/ez7r9i2bh/snapshot_7fffb61f_a0018f63.jpg
Wiadomości nie były dobre - Juliana była w ciąży i wszystko wskazywało na to, że ojcem dziecka jest młodszy Winkler.
Następnego dnia postanowił odwiedzić dziewczynę i wyjaśnić sprawę. Zastał ją w fatalnym stanie psychicznym. Tak - ona doskonale zdawała sobie sprawę, że chłopak jej nie kocha i że znowu będzie musiała wychowywać maleństwo sama (o Wolffach też będzie w OJSG, spokojnie ;)). Mimo wszystko musiała mu powiedzieć...
- Skąd ta pewność, że to ja jestem ojcem? - zapytał.
- Z nikim innym nie sypiałam - odparła Juliana spokojnie.
- Nie pie*dol - Marceli podniósł głos. - Tyle facetów się koło ciebie kręci i ja mam uwierzyć, że z żadnym się nie zabawiałaś?!
- Ale Marceli, taka jest prawda - broniła się. - Nie było nikogo oprócz ciebie!
- To może jeszcze spróbuj mi wmówić, że się nie zabezpieczyłem!
- Mogło się zdarzyć...
- I AKURAT jak na złość padło na ciebie? - chłopak powoli tracił cierpliwość. Co jeszcze?!
- Najwyraźniej...
- Trzeba być idiotką, żeby w tak młodym wieku dać sobie zrobić dwójkę bachorów! - grzmiał dalej Cyprian.
http://s20.postimg.org/b6o8trmt9/snapshot_de083203_600194b7.jpg
- Zamiast samej zainwestować w tabletki prościej wmówić byle frajerowi, że się z nim wpadło! Ale NIE - mnie nie wkręcisz.
- Marceli, proszę cię - dziewczyna momentalnie się rozpłakała. - Nie możesz mnie tak po prostu zostawić...
Zaśmiał się szyderczo.
- Właśnie to zamierzam zrobić!
Po tych słowach zniknął w drzwiach. Za sobą zostawił tylko zapłakaną Julianę.
Miał ochotę spakować manatki i uciec. To był dopiero początek kłopotów. Gorzej będzie, gdy każą mu zrobić test na ojcostwo i okaże się, że dziecko rzeczywiście jest jego.
Zapalił papierosa. Ma niecałe 9 miesięcy, żeby coś wymyślić.
Ciąg dalszy nastąpił. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1826302&postcount=199)
...
W następnym odcinku...
http://s20.postimg.org/9wmr3q1j1/intro_1.jpg
Aaaa! 27.02. Nieznanowo będzie obchodzić swoje 5. urodziny! Sama jestem tym przerażona...
Zachęcam do komentowania ;) Im więcej komentarzy, tym większa zachęta dla mnie do napisania czegokolwiek :P
Haha! Zgadłam, że to Anizję poznała Mina! Czuję się taka mądra :D Gustaw jest świetny. Niby dorosły, a taki z niego zalatany podlotek. Musiał być faktycznie zaaferowany ciastem, że nie skojarzył, że siedzi tuż obok swojej ukochanej. Cudnie, że w końcu się odnaleźli, wiedz, że wytrwale im kibicowałam. A Marcelinka jest urocza. Kochane dziecko, a jak ją zobaczyłam na rękach, to po prostu cud, miód, malina. Tak swoją drogą to swoje simy mają świetne oczy.
A teraz czas na drugą część i nowych bohaterów...
Bask! Cóż za piękne imię! Pies też jest piękny, ale imię po prostu zawładnęło moim sercem. Tak swoją drogą kojarzy mi się z harlequinami mojej mamy. No ale to nie o psie mowa, ale o simach.
Fajni są ci bracia. Marceli powinien się trochę opamiętać. Choć muszę przyznać, że jestem ciekawa co wymyśli w ciągu tych dziewięciu miesięcy. A Cyprian. Zacznijmy od tego, że to jedno z moich naprawdę ukochanych imion (jak kiedyś się doczekam syna, to bardzo prawdopodobne, że właśnie tak mu dam na imię), a dokończmy tym, że polubiłam go niemal od razu. Mam nadzieję, że mu się ułoży i będzie miał z Katią dziecko (wyrasta ze mnie fanka prokreacji ;P )tak jak tego pragnął. Jestem też ciekawa córki Katii, poznamy ją? Jejku.. Już nie mogę się doczekać następnej części. Z chęcią poznałabym ich wszystkich.. No cóż.. Apetyt rośnie w miarę jedzenia.
Gratuluję prawie pięciu lat. Jestem pod wrażeniem. I tak szczerze ci powiem, że nie spodziewałam się tego odcinka właśnie przed rocznicą. Czuję się mile zaskoczona :D
Powodzenia w dalszej rozgrywce i niech simy będą z tobą :D
Pozdrawiam
Cytryśnia
18.02.2014, 20:49
5. urodziny?! :O przecież... Niedawno miało urodziny! :O to tak szybko zleciało?! :O
Zakochałam się w psie Cypka i Marcelego! Uwielbiam Labradory! :love: sama mam jednego, urocze psiaki :D aż mi się zachciało pograć w zwierzaki :( chlip chlip :(
więcej psiaków poproszę! xD
hyhy, nie ma to jak chodzić w jednym, rozciągniętym swetrze aż do ciąży :P To mnie powaliło xD
Ale mała Marcelinka jest śliczna :)
Dzięki dziewczyny :)
Haha! Zgadłam, że to Anizję poznała Mina! Czuję się taka mądra
Gratuluję :D
Tak swoją drogą to swoje simy mają świetne oczy.
Dziękuję :D Pewnie to dlatego, że to Olivia's Eyes :D
Bask! Cóż za piękne imię! Pies też jest piękny, ale imię po prostu zawładnęło moim sercem.
Imię pieska to zasługa tego (http://youtu.be/yfD16ssNCzk?t=53s) kawałka :D
W tej rundzie z pewnością odwiedzę braci, więc do pół roku czasu powinno być wszystko wiadome :D A - imię dla dziecka jest już wybrane, haha :D
(wyrasta ze mnie fanka prokreacji)
Ja też lubię, gdy moi simowie mają duże rodziny :D Dzieciaki są fajne! (przynajmniej te simowe haha xD)
Jestem też ciekawa córki Katii, poznamy ją?
Historia Katii i Hirka to także historia Larysy :) Poza tym w pewnym momencie pojawi się ona w jednej ze wcześniejszych historyjek, tzn. w jej dalszych częściach (jak ogarnę "nowych", to zrobię aktualizacje u "starych", m.in. u Nikonieckich i Ławeckich (bo rodzina się powiększa...) oraz Jagódków :D)
Z chęcią poznałabym ich wszystkich..
Ja bym chętnie też przedstawiła wszystkich, ale to niemożliwe :(
I tak szczerze ci powiem, że nie spodziewałam się tego odcinka właśnie przed rocznicą. Czuję się mile zaskoczona
Bardzo się cieszę! :D
to tak szybko zleciało?!
Ano, strasznie szybko :O
Uwielbiam Labradory!
Moi kuzyni mają czarnego labradora :D I jest to bardzo interesujący pies :D
więcej psiaków poproszę! xD
Nie jestem jakąś fanką zwierząt, sama nie mam żadnych w domu, ale zobaczymy, co się będzie dało zrobić :D
hyhy, nie ma to jak chodzić w jednym, rozciągniętym swetrze aż do ciąży :P To mnie powaliło xD
:D
Ale mała Marcelinka jest śliczna
Dziękuję :> Też tak uważam! :D
Ktoś jeszcze? Nie ukrywam, że chciałabym coś wstawić póki nie mam natłoku zajęć, ale obecna ilość komentarzy (tym bardziej, że to dwa odcinki!) nie jest szczytem moich marzeń ;)
La Tortura
22.02.2014, 10:54
Zawsze, gdy widzę, że coś wstawiasz to otwieram temat i stwierdzam, że jednak przeczytam później. xD No zawsze tak mam. I potem znowu wchodzę do Miasteczka i zaczynam czytać i takie "wtf, czemu czytam to dopiero teraz". :D
Ogólnie historia Koralików bardzo mi się podoba, pojednanie braci też. Choć momentami miałam wrażenie, że Tobiasz obrazi się na Mine czy coś. W każdym razie mam nadzieje, że Ani nic nie odbije, bo napisałaś, że ciąża jej się nie podobała za bardzo. Może zwieje tak jak Sylwan.. :|
Historia braci też jest ciekawa. Starszego czarnucha trochę bardziej, a Katia wydaje się być bardzo fajną babką. :P Ciekawa jestem czy szykujesz im jakieś utrudnienia i takie tam, w sumie to raczej na pewno coś im szykujesz, pytanie co. :P
Blondasek jest idiotą - to tyle ode mnie. Btw to chyba norma w Nieznanowie, że panowie robią dzieci i potem umywają ręce. xD
Noo i gratulacje, że tak długo masz tą okolicę. Zazdroszczę, że masz tyle czasu i chęci, żeby to wszystko ogarniać. :)
LepkiePaluszki23
22.02.2014, 12:48
Powiem tylko tyle.
Odcinki są BOSKIE. Czekam na kolejne :)
Dobrze, że wybaczyli Sylwanowi.Historia braci również jest ciekawa jak poprzednie.Pieseł prześliczny :D Miasteczko z tego co widzę duuuże (nawet tyle simów niema tu co w mojeje rodzince, która ma 5 pokoleń). Mam przy okazji pytanie z jakiej strony masz te włosy dla swoich simów? Jak nie chcesz to nie mów :)
Czekam na kolejne odcinki :D
Kędziorek
22.02.2014, 20:29
Ujmę to tak: uwielbiam happy endy :D
naprawdę super, że Gustaw i Anizja się odnaleźli, ale jak tak nagle facet wyszedł z kuchni, bo poznaniu tożsamości dziewczyny to na mojej twarzy pojawiła się jakże wymowna mina pt: "WTF?" :P Ale każdy ma swoje sposoby na radzenie sobie z niespodziewanym odnalezieniem swojej pierwszej miłości :P
Ale wszystko dobre co się dobrze kończy.
I marzę o tym, żebyś ten dom był też twoim domem, żeby moja rodzina była także twoją, żebyś mogła żyć tak, jak na to zasługujesz. O ile zasłużyłem na ciebie...
Tu mi tekst normalnie jak na zaręczyny a po chwili: "Zostaniesz moją dziewczyną?" :D Mimo, że to raczej naturalna kolej rzeczy to trochę mnie to rozczarowało. Ale skoro i tak się ślubem skończyło, to nie mam żalu :D
[...] zapytał Gustaw któregoś dnia Sławka.
Kto to był Sławek?! (wracam do poprzednich opowieści) A! Już wiem. I tak mam przez większość czasu :D
A Marcelinka jest po prostu urocza <3
Co do drugiej historii..
Marceli się nie popisał :(( Trochę mi tu Sylwanem zaleciało, kiedy ten nie chciał wziąć odpowiedzialności za Minę i Gustawa :/ Ciekawe co chłopak wymyśli, żeby się wywinąć od zmieniania pieluch.. A ta Juliana też za mądra nie jest. Ma już jedno dziecko na wychowaniu i pakuje się w przygodne romanse, a później płacz, że kolejny dzieciak w drodze. No poważnie..
Za to Cyprian to naprawdę sympatyczny koleś i fajnie, że po śmierci żony znalazł sobie kogoś z kim (mam nadzieję!) spędzi resztę swojego życia. Ale to simsy, tu wszystko jest możliwe :D
5 lat OJSG to jest coś :O Podziwiam :)
Tenebris
26.02.2014, 14:47
Ja mam pytanko co do Twojego otoczenia: sama budowałaś wszystkie domy czy pobierałaś z Internetu? A tak apropo's to ten Marceli to straszny drań :/. Jak można tak mówić do kobiety? Moim zdania Katia nie pasuje do Cypriana.. jest jakaś taka wulgarna z wyglądu :D (te kolczyki eh xD), ale ważne żeby starszy Winkler był szczęśliwy wreszcie.
5 urodziny!??? Jejku jak ten czas szybko leci :P. Życzę Twoim simom długiego żywotu :) :D
Dzięki za komentarze! :) Odpowiedzi kiedy indziej, bo troszkę mi się spieszy :P Mam nadzieję, że w czasie weekendu coś tu wstawię :D
27 lutego 2009, wieczorem, gdy włączyłam świeżo zainstalowane simsy na nowym kompie, zaczęłam swoją nową grę od stworzenia swojego otoczenia - mapka Doliny Niezbędnej, wielka pustka, Bartosz Domański, jego mały domek pośrodku niczego... Takie były początki Nieznanowa.
Pięć lat temu!
:hbd:
Oczywiście ja życzę solenizantowi i jego mieszkańcom wszystkiego najlepszego :D
Jak wrócę jutro do domu, to może przedstawię Wam trochę ciekawostek z życia miasteczka :) Dzisiaj galeria... Oprócz Nieznanowa po raz pierwszy zdjęcia dzielnic La Fiesta Tech (gdzie moje simy studiują) oraz Nigdzie :D
Wybaczcie, że takie bez polotu. Robione dzisiaj niedługo przed wyjściem na zajęcia...
http://s20.postimg.org/jqvkeiofx/Sims2_EP8_2014_02_27_14_02_23_72.jpg
http://s20.postimg.org/41kfeb70d/Sims2_EP8_2014_02_27_14_02_34_21.jpg
http://s20.postimg.org/x6il3ywxp/Sims2_EP8_2014_02_27_14_02_39_20.jpg
http://s20.postimg.org/ml3b5pfzx/Sims2_EP8_2014_02_27_14_02_47_71.jpg
http://s20.postimg.org/qiqkv42t9/Sims2_EP8_2014_02_27_14_02_59_72.jpg
http://s20.postimg.org/pp9dor7el/Sims2_EP8_2014_02_27_14_03_13_14.jpg
http://s20.postimg.org/cqc5zhc1p/Sims2_EP8_2014_02_27_14_03_22_04.jpg
http://s20.postimg.org/cq7klqmnx/Sims2_EP8_2014_02_27_14_03_29_40.jpg
http://s20.postimg.org/ji2l2c119/Sims2_EP8_2014_02_27_14_03_36_08.jpg
http://s20.postimg.org/jpq7yubzx/Sims2_EP8_2014_02_27_14_04_05_88.jpg
http://s20.postimg.org/lb5hqnm7x/Sims2_EP8_2014_02_27_14_29_42_83.jpg
http://s20.postimg.org/tj7fbne4d/Sims2_EP8_2014_02_27_14_30_48_19.jpg
Ten dzień rok temu (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1663280#post1663280) - dla przypomnienia :D
Cytryśnia
27.02.2014, 18:44
:hbd::hbd::hbd::hbd::hbd::hbd::hbd:
Wszystkiego najlepszego, Nieznanowo!
Fajnie byłoby gdybyś pokazała domek Bartosza, jeśli go masz :fun:
Pierwsze co mi się rzuciło w oczy, to "latarnia", której uczepiłam się rok temu :D wciąż mam cichą nadzieję, że kiedyś zobaczę ją od środka, albo chociaż że zobaczę ją za rok xD
Nadal jestem i chyba ciągle będę pełna podziwu dla twojego miasteczka :O
mogłabym tam zamieszkać :fun:
tak więc gratuluję i życzę kolejnych lat, no i czekam na weekend, aż coś wstawisz :D
Ja swoje miasto w dwójce też budowałam na mapce Dolny Niezbędnej :) Niestety, nic z niego się nie zachowało. A Twoje Nieznanowo jest imponujące ;)
:hbd: Sto lat, sto lat :hbd:
Wszystkiego najlepszego z okazji rocznicy :D Życzę ci dużo przyjemności z grania i powodzenia w dalszej rozgrywce. Jestem pełna podziwu twojej wytrwałości. Zbudować i prowadzić takie miasteczko, to nie lada wyzwanie. W każdym gratuluję aż pięciu lat i życzę następnych równie pomyślnych ;)
Dziękuję :)
Może zwieje tak jak Sylwan..
W sumie jeszcze nie wiem na 100%, jak pociągnę wątek macierzyństwa Anizji ;)
Ciekawa jestem czy szykujesz im jakieś utrudnienia i takie tam, w sumie to raczej na pewno coś im szykujesz, pytanie co.
Moim zdnaiem Cyprian i Katia zasługują na szczęście - oboje już trochę się nacierpieli w życiu. Aczkolwiek jest jeszcze Larysa i cała dorosłość przed nią... Katia, która bardzo kocha swoją córkę i jest do niej przywiązana, na pewno nie będzie wolna od zmartwień.
Btw to chyba norma w Nieznanowie, że panowie robią dzieci i potem umywają ręce. xD
Ekhem, dzielica Nigdzie to takie "jądro ciemności" xD W Nieznanowie jest cała masa kochających mężów i ojców :) Dowody np. w temacie "Ah, te dzieci", gdzie nie raz dzieciaki pojawiają się w towarzystwie swoich tatusiów :>
Noo i gratulacje, że tak długo masz tą okolicę. Zazdroszczę, że masz tyle czasu i chęci, żeby to wszystko ogarniać.
Dziękuję :D Z tym czasem to różnie bywa, ale chęci jak najbardziej są :)
Pieseł prześliczny
Ano :D
A rasa pieseł jest w simsach... :D
Ujmę to tak: uwielbiam happy endy
Ja też :)
Mimo, że to raczej naturalna kolej rzeczy to trochę mnie to rozczarowało.
Ale Gustaw nie był przygotowanyna nagłe oświadczyny jak Cyprian :D
Trochę mi tu Sylwanem zaleciało, kiedy ten nie chciał wziąć odpowiedzialności za Minę i Gustawa :/
Historielubią się powtarzać :D Zobaczymy, czy tak będzie i w tym przypadku!
Moim zdania Katia nie pasuje do Cypriana..
:O:O:O:O:O:O
jest jakaś taka wulgarna z wyglądu
"Nie oceniaj ksiązki po okładce" :D Aczkolwiek jako mama i przyszła żona może faktycznie powinna powyciągać te kolczyki xDD
Życzę Twoim simom długiego żywotu
Dziękuję :>
wciąż mam cichą nadzieję, że kiedyś zobaczę ją od środka, albo chociaż że zobaczę ją za rok xD
Zapamiętam to sobie :D
mogłabym tam zamieszkać
Nie bałabyś się mafii? :D
Dziękuję za wszystkie komentarze i życzenia! :D Cieszę się, że spodobała się Wam mała Marcelinka :D Układałam tydzień temu rozpiskę, kto się z kim ma hajtnąć (śluby pomiędzy simami urodzonymi podczas 9. rundy) i na myśl o tym, czyją żoną zostanie panienka Koralik, uśmiech nie schodzi mi z twarzy :D No ale gram dalej i będzie ciekawie :)
Dzisiaj też dwie historyjki, na szczęście jedna z drugą związane.
...
Na Wyspie Królowej Melanii dom znalazło już wielu młodych simów. Do tych szczęśliwców dołączyła także dwójka młodych buntowników - Hirek Tycjanowski i Katia Faninowna. Byli dla siebie jak brat i siostra mimo że nie łączyły ich żadne więzy krwi. Ale pokrewieństwo dusz już owszem :)
http://s20.postimg.org/mqhmszgvx/snapshot_5f82fa95_5f82fb93.jpg
http://s20.postimg.org/wu6cp4xml/snapshot_5f82fa95_9f82fb63.jpg
Ich największą wspólną pasją była muzyka.
Poznali się jako nastolatkowie. Wydawało się, że nie będą mieć ze sobą nic wspólnego - Katia była sierotą, bardzo zakompleksioną i nieszczęśliwa. Marzyła o wolności, uczciwym życiu i bardzo chciała znaleźć kogoś, z kim mogłaby przez nie przejść. Hirek zaś był chłopcem z "dobrego domu" - jego ojciec to współwłaściciel dobrze prosperującego przedsiębiorstwa. Zaplanował swojemu synowi przyszłość, ale młody Tycjanowski nie miał zamiaru żyć w ten sposób. Nauczony doświadczeniem z dzieciństwa nie chciał, żeby jego dzieci miały takiego ojca jak on - bez sumienia, całkowicie zależnego od pieniędzy. On wybrał wolność, co wiązało się z opuszczeniem rodzinnego domu i nieoglądaniem się wstecz.
Połączył ich bunt przeciwko światu, ale nie tylko on był fundamentem ich przyjaźni. Z pewnością jednak przywiódł ich do nowego miejsca - do Nigdzie. Tam, niemal za darmo, w ich posianie wszedł mały domek z ogródkiem.
Dziewczyna szybko nawiązywała nowe znajomości...
http://s20.postimg.org/84hfd95bx/snapshot_5f82fa95_5f83e0cd.jpg
Nie podobało się to jej przyjacielowi. Nie żeby był zazdrosny czy coś, tylko po prostu uważał, że akurat ktoś taki jak Oliwer Kraft nie będzie w stanie odwzajemnić uczucia, jakim chce go obdarzyć Katia. Ba - nawet nie będzie zamierzał tego zrobić - zabawi się i następnego dnia rzuci... Dziewczyna natomiast bardzo starała się o względy przystojnego sima - zmieniła stylu ubierania się na bardziej kobiecy, zaczęła nosić rozpuszczone włosy, które dodatkowo traktowała prostownicą i lakierem tworząc fale z kosmyków, wyciągnęła wszystkie kolczyki i zaczęła się malować..
Często z tego powodu wybuchały między nimi kłótnie.
http://s20.postimg.org/abq9ewzzx/snapshot_5f82fa95_5f83e16e.jpg
Było one jednak bezsensowne - biedaczka zadurzyła się w tym idiocie na amen. Nie dochodziło do niej, że Hirek chciał tylko jej dobra...
http://s20.postimg.org/88p0yqeyl/snapshot_5f82fa95_df83e1a8.jpg
"Miarka się przebrała! Wyprowadzam się do Oliwera!", usłyszał kiedyś jej przyjaciel.
Nie próbował jej zatrzymać. Miał tylko nadzieję, że opamięta się i wróci nim będzie za późno...
Chłopak Katii mieszkał w bogatszej części Nigdzie - był dobrze sytuowanym simem. Mógł zafundować swojej ukochanej dosłownie wszystko, jednak to nie pieniądze uszczęśliwiały Katię...
http://s20.postimg.org/wsn848h19/snapshot_1f83eaa0_bf83eaa1.jpg
Niestety, nic nie może przecież trwać...
http://s20.postimg.org/je5jugkzh/snapshot_1f83eaa0_ff83edd2.jpg
Dziewczyna wiedziała, że Oliwer nie będzie zachwycony wieściami o jej ciąży. Niegdyś wyraźnie dał jej do zrozumienia, że nie chce mieć dzieci...
http://s20.postimg.org/mv7lxfk1p/snapshot_1f83eaa0_bf83ee59.jpg
Chciała mu to jakoś "ładnie" powiedzieć, jednak mężczyzna ciężko to przyjął - oczywiście oskarżył Katię o zdradę, bo to niemożliwe, żeby to z nim wpadła, i kazał się jej wynosić.
http://s20.postimg.org/o8z8sqjb1/snapshot_1f83eaa0_3f83eed4.jpg
Nie pomogły płacz i tłumaczenie.
http://s20.postimg.org/8jsp69r99/snapshot_1f83eaa0_7f83eee8.jpg
Wiedziała też, że nie ma się co sądzić o alimenty - jej były miał wystarczająco mocną pozycję wśród miejscowej elity, żeby posunąć się do sfałszowania testów na ojcostwo chociażby...
Podczas pakowania swoich rzeczy zastawiała się, gdzie ma się teraz podziać - nie mogła tak po prostu wrócić do Hirka - w końcu byli pokłóceni! Problem w tym, że poza nim nie miała nikogo...
Zaryzykowała.
Jej przyjaciel z jednej strony bardzo ucieszył się z jej powrotu i przeprosin, a z drugiej strony był pewny, że wróciła, bo ten debil ją skrzywdził. Zdziwił się też gdy oznajmiła mu, że chce się u niego zatrzymać dosłownie na chwilę i poszukać jakiegoś mieszkania do wynajęcia. Nie traktował tego poważnie, jednak następnego dnia widząc ją zakreślającą ogłoszenia w gazecie, przestraszył się nie na żarty.
- Katia, co ty wyprawiasz?! - zapytał, nie mogąc zrozumieć.
- Nie widzisz? Szukam mieszkania - odparła przyjaciółka.
- Ale dlaczego? Przecież tu jest twój dom.
- Nie chcę ci siedzieć na głowie.
- Przecież zawsze trzymaliśmy się razem!
- Hirek, tak będzie lepiej... - po tym skierowała wzrok z powrotem na oferty w gazecie, jakby uznając, że rozmowa jest zakończona.
To jeszcze bardziej zdenerwowało Hirka. Wyrwał dziewczynie gazetę z rąk i rzucił ją na ziemię.
- Co ty robisz?! - krzyknęła dziewczyna wstając, żeby podnieść gazetę.
- Powiesz mi, do cholery, o co ci chodzi? - podniósł głos.
Chyba troszkę przesadził z tym tonem, bo dziewczyna się momentalnie rozpłakała. Zrobiło mu się bardzo głupio.
- Nie płacz, Katia - objął ją ramieniem, próbując naprawić swój błąd. - Przepraszam, ja nie chciałem...
http://s20.postimg.org/7y3qa5w71/snapshot_5f82fa95_3f83f2f4.jpg
- Jestem w ciąży - wyłkała dziewczyna. odwracając się od niego.
Ta wieść go spiorunowała. Przez chwilę stal z otwartymi ustami. Chciał coś powiedzieć, ale nadal nie dowierzał w to, co przed chwilą usłyszał. Z jednej strony był wściekły na przyjaciółkę, bo na własne życzenie zniszczyła sobie życie, a z drugiej było mu jej żal - była jeszcze taka młodziutka i ktoś tak brutalnie wykorzystał jej naiwność... Gdy jednak na chwilę odwrócił wzrok w jej stronę, jego serce momentalnie wymiękło.
- Pomogę ci wychować to dziecko - usłyszał. To był jego własny głos... Katia też to usłyszała, bo natychmiast odwróciła się w jego stronę.
- Nnnn... Naprawdę? - zapytała z nadzieją w głosie.
- Naprawdę - odparł Hirek. Co prawda pożałował swoich własnych słów - z dziećmi póki co nie chciał mieć nic wspólnego, ale teraz nie mógł się wycofać. Przytulił dziewczynę.
- O nic się nie martw - powiedział. - Nie pozwolę, żeby ktoś was skrzywdził.
http://s20.postimg.org/8l78dfigt/snapshot_5f82fa95_7f83f333.jpg
Rosnący brzuszek Katii przerażał go trochę z początku, ale z biegiem czasu strach został zastąpiony przez miłość do tego maleństwa.
http://s20.postimg.org/8qazn3prx/snapshot_5f82fa95_5f83fa47.jpg
http://s20.postimg.org/6qpshy62l/snapshot_5f82fa95_1f83f7b0.jpg
Jak wspominałam jakiś czas temu, Katia to malarka-amatorka. W czasie ciąży wyjątkowo dopisywała jej wena twórcza :)
http://s20.postimg.org/v4o2pl35p/snapshot_5f82fa95_1f83f90c.jpg
Pewnego zimowego wieczoru dziewczynę złapały skurcze... Hirek - łamiąc przy okazji niemal wszystkie możliwe przepisy ruchu drogowego - odwiózł młodą mamę do szpitala.
W nocy na świecie pojawiła się Larysa Faninowna - zielonooka blondynka, bardzo podobna do swojej mamy.
Na szczęście szybko wróciły do domu.
http://s20.postimg.org/3ntnsbghp/snapshot_5f82fa95_3f8401cb.jpg
http://s20.postimg.org/o7twd26v1/snapshot_5f82fa95_3f83ff5c.jpg
Hirek bardzo wczuł się w rolę opiekuna małej Larysy. Pokochał ją jak własne dziecko. Karmienie i zmienianie pieluch nie były mu straszne :]
http://s20.postimg.org/6adrmzx31/snapshot_5f82fa95_bf8402df.jpg
http://s20.postimg.org/nxvkl770d/snapshot_5f82fa95_bf84021b.jpg
http://s20.postimg.org/gusajbqyl/snapshot_5f82fa95_ff8587aa.jpg
http://s20.postimg.org/49rtfwqbh/snapshot_5f82fa95_df858b86.jpg
http://s20.postimg.org/wv73r2kot/snapshot_5f82fa95_3f858bf4.jpg
http://s20.postimg.org/vpgvxi0jh/snapshot_5f82fa95_df858d67.jpg
Dziewczynka żyła w przekonaniu, że to Hirek jest jej tatą, nie rozumiała tylko dlaczego każe jej do siebie mówić po imieniu i dlaczego nigdy nie całują się w usta z mamą. Gdy zapytana o to Katia wyjawiła jej prawdę, dziewczynce zrobiło się bardzo przykro z powodu swojego prawdziwego taty. Jednocześnie cieszyła się, że ona i mama mają takiego przyjaciela i opiekuna jak Hirek. I nadal kochała go jak ojca.
http://s20.postimg.org/b0cw332v1/snapshot_5f82fa95_9f953639.jpg
Zdawało się jednak, że tym razem i pan Tycjanowski się w kimś zakocha!
http://s20.postimg.org/6ialazmt9/snapshot_df95251f_df952520.jpg
Dziewczynie było na imię Andżelika Żarko i, jak się okazało, nie tylko mieli ze sobą dużo wspólnego, ale i oboje wpadli sobie w oko.
http://s20.postimg.org/rqo9sf1a5/snapshot_df95251f_df952553.jpg
http://s20.postimg.org/sk0vl17b1/snapshot_df95251f_df9525cc.jpg
Któregoś dnia zaprosił ją na kolację do restauracyjki w Ellivenie.
http://s20.postimg.org/45xzznku5/snapshot_df95251f_5f952d55.jpg
Jak to mówią, przez żołądek do serca...
http://s20.postimg.org/hycevablp/snapshot_df95251f_1f952d67.jpg
http://s20.postimg.org/qj5qmglrx/snapshot_df95251f_1f952d6c.jpg
http://s20.postimg.org/572u2ir7h/snapshot_df95251f_df952d8a.jpg
Jak widać poskutkowało :)
Niestety, młodzi narzeczeni chyba za bardzo się wyrychlili...
http://s20.postimg.org/xu5ucbrjx/snapshot_df95251f_bf953247.jpg
Andżelika była wściekła z tego powodu. Kto jak kto, ale ona zdecydowanie nie nadawała się na matkę.
http://s20.postimg.org/rmpuyf6f1/snapshot_5f82fa95_df9533a6.jpg
Jej narzeczony był jednak zachwycony tym, że zostanie tatą! Wychowywanie Larysy całkowicie zmieniło jego podejście do dzieci. Nie mógł się doczekać zabawy klockami ze swoim potomkiem! Bardzo chciał mieć syna.
Andżelika wprowadziła się do nich i zaczęły się problemy.
http://s20.postimg.org/aakwz8njx/snapshot_5f82fa95_7f953557.jpg
Czepiała się Katii dosłownie o wszystko i strasznie się rządziła. Ta by jej chętnie wygarnęła, co o niej myśli, ale wiedziała, że nie może narażać młodej mamy na stres...
http://s20.postimg.org/tzu0k7got/snapshot_5f82fa95_3f9535e9.jpg
"Córeczka" Hirka także była zachwycona, że w jej domu wkrótce pojawi się dzidziuś. Bardzo chciała się z nim wcześniej zapoznać, ale Andżelika nie dała się dotknąć.
http://s20.postimg.org/fptn07f3x/snapshot_5f82fa95_9f9536b1.jpg
Cierpliwość pani Faninownej się skończyła i postanowiła w końcu wyznać przyjacielowi, co to za ziółko z tej Andżeli.
http://s20.postimg.org/ffhj34b3x/snapshot_5f82fa95_7f95372a.jpg
Niestety, coś poszło nie tak... Po ostrej wymianie zdań Katia wróciła do swojego pokoju zapłakana. Jeśli tak dalej pójdzie, będą musiały się wyprowadzić. Z tą wariatką nie dało się już wytrzymać.
http://s20.postimg.org/diyl3rol9/snapshot_5f82fa95_bf95378e.jpg
http://s20.postimg.org/gyhilu725/snapshot_5f82fa95_bf95375e.jpg
Hirek był w niej zakochany po uszy.
Na świat przyszedł Michaś :)
http://s20.postimg.org/4xw2l3znh/snapshot_5f82fa95_9f95700d.jpg
http://s20.postimg.org/xtwnkucsd/snapshot_5f82fa95_9f9571d8.jpg
http://s20.postimg.org/ev2i0fhvh/snapshot_5f82fa95_7f957082.jpg
http://s20.postimg.org/oe302eqm5/snapshot_5f82fa95_1f957609.jpg
Wydawało się, że wszystko jest w najlepszym porządku, ale nie było...
http://s20.postimg.org/7rlftbxod/snapshot_5f82fa95_1f9574a1.jpg
Katia nie mogła uwierzyć w to, co zobaczyła. Jak ta pinda śmiała zdradzić faceta takiego jak Hirek!? Gdy zostały sam na sam, powiedziała jej prosto w twarz, co o niej myśli i zagroziła, że prawda wyjdzie na jaw.
"Tylko spróbuj, a cię zniszczę", odgrażała się Andżela.
http://s20.postimg.org/57yzqpovx/snapshot_5f82fa95_7f95758e.jpg
Któregoś dnia Hirek podczas szukania drugiej skarpetki do pary po wszystkich szufladach natknął się na pewne pismo urzędowe. Nie mając czasu na jego przeczytanie, zostawił je na wierzchu i, znalazłszy drugą skarpetkę, udał się do pracy. Gdy z niej wrócił, czekała na niego w sypialni narzeczona.
Zapytała, czy czytał tamto pismo a gdy usłyszała, że nie, poleciła mu to zrobić. W pewnym momencie Hirek zbladł z przerażenia, a łzy zamgliły mu oczy.
Spojrzał z niedowierzaniem na Andżelę.
http://s20.postimg.org/z655v8vgd/snapshot_5f82fa95_1f957663.jpg
- Ale... Ale jak to?! - pytał.
- No po prostu. To nie ty jesteś ojcem Michała - odparła bez skrupułów.
- To nie może być prawda! - mężczyzna był zrozpaczony.
http://s20.postimg.org/6oai8urst/snapshot_5f82fa95_7f95766a.jpg
Tak bardzo pokochał tego chłopca, a teraz okazuje się, że to nie jest jego syn?!
- Chcesz powtórki testu na swój koszt? - zapytała kobieta.
Oczywiście oprócz ostrej kłótni doszło do zerwania zaręczyn. Nie musiała się jednak pakować w pośpiechu - zrobiła to wcześniej. Tak naprawdę nigdy go nie kochała... Michała zabrała ze sobą, a Hirka zostawiła z podwójnie złamanym sercem.
Teraz nadeszła kolej Katii, żeby pocieszyć przyjaciela.
http://s20.postimg.org/tuzg20o59/snapshot_5f82fa95_9f95775e.jpg
http://s20.postimg.org/9kxj94xml/snapshot_5f82fa95_1f957772.jpg
Pomogło, aczkolwiek jeszcze przez długi czas niedoszły młody ojciec nie mógł się pogodzić ze stratą ukochanego dziecka.
W tym czasie wiele się zmieniło - zmarł pan Tycjanowski senior, a spory spadek i część udziałów w firmie odziedziczył jego syn. Okazało się, że Hirek ma rękę do interesów tak jak jego ojciec. Szybko dorobił się poważnego stanowiska w firmie i niemałych pieniędzy.
W międzyczasie panna Faninowna miała urodziny.
http://s20.postimg.org/xsrb560cd/snapshot_5f82fa95_bf9a74bf.jpg
http://s20.postimg.org/5456agjel/snapshot_5f82fa95_7f9a7c99.jpg
Ciąg dalszy nastąpi w dalszej części tego posta i będzie dotyczył przede wszystkim Hirka :)
Dalsze części tej historii:
- wątek Katii i Larysy (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1826302&postcount=199) (a po drodze zapoznać się z Winklerami (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1805511&postcount=113)),
- wątek Michała (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1852263&postcount=297).
...
Zdrada męża i rozwód były dla Elzy Heinisch ciężkim przeżyciem. Postanowiła się przeprowadzić do nowego miejsca. Padło na Nieznanowo. Wraz z nią nowe życie miała rozpocząć jej nastoletnia córka, Maria Magdalena.
Jakkolwiek rozwód rodziców był dla niej ciężkim przeżyciem, tak przeprowadzka niekoniecznie miała jej pomóc, w przeciwieństwie do jej matki. Trudno było zostawić jej dom, w którym mieszkał od urodzenia, przyjaciół i kolegów, szkołę i wszystkie plany związane z tym miejscem. Niestety - mama dziewczyny była bardzo stanowczą simką i nie uznawała sprzeciwów.
Małe mieszkanko w biedniejszej dzielnicy miasteczka z początku denerwowało nastolatkę, ale gdy zaczęła znikać na całe dni, małe łóżko i stare meble przestały jej przeszkadzać.
Wśród swoich nowych znajomych znalazł się bowiem pewien starszy chłopak, w którym zakochała się po uszy.
Jej matka długo nie wiedziała, z kim dziewczyna się spotyka - była zbyt zajęta pracą - ale szybko musiała przejrzeć na oczy...
http://s20.postimg.org/ew2bzm725/snapshot_3fcad1d5_ffcad257.jpg
Bardzo się wtedy zdenerwowała na córkę i jej chłopaka. Koniecznie chciała go poznać i powiedzieć mu, co o nim myśli. Wpierw oczywiście wyciągnęła z Marii Magdaleny wszystko co się dało, a nie było to proste, bo dziewczyna zwyczajnie nie chciała odpowiadać podczas "przesłuchania". Ostatecznie doprowadzona do płaczu, dla świętego spokoju poinformowała matkę o wszystkim. Następnie Elza kazała jej sprowadzić "sprawcę".
Zjawił się następnego dnia.
http://s20.postimg.org/hn7d1mkhp/snapshot_3fcad1d5_9fcad32d.jpg
"Pokojowe" rozwiązanie problemu było ostatnią rzeczą, jakiej chciała matka dziewczyny. Zgodnie z zapowiedziami wygarnęła mu wszystko i zagroziła sądem (i wcale nie przeszkadzał jej w tym fakt, że jej córka miała ukończone 16 lat). Gdy Roland Szopen wysłuchał wszystkich żali, skierował się w stronę drzwi mieszkania. Wściekła matka dziewczyny chciała go powstrzymać, ale nie zdążyła - szybko znalazł swoją dziewczynę i przekręcił kluczyk w drzwiach pokoju.
Stała zapłakana przy ścianie. Najwyraźniej słyszała całą ich rozmowę. Zza drzwi dochodziły krzyki i walenie pięścią o nie z żądaniem natychmiastowego otworzenia,co jeszcze bardziej powodowało uczucie strachu u niej i wzmagało płacz.
- Kotek, nie rycz, nie ma o co - powiedział, tuląc dziewczynę do siebie. - Ulżyło jej przynajmniej i może da ci spokój.
- Uwzięła się na ciebie i zrobi wszystko, żeby nas zniszczyć - wyłkała blondynka.
- Bzdury - odparł. - Nic nie może mi zrobić, tobie też nie... Posłuchaj - obrócił ją w swoją stronę i spojrzał jej w oczy. - Pobierzemy się i zamieszkamy u mnie.
Marię Magdalenę bardzo zaskoczył ten pomysł.
http://s20.postimg.org/k4npmmtrx/snapshot_3fcad1d5_bfcad3e8.jpg
- Pobierzemy się? - upewniła się.
- No chyba że nie chcesz - odparł. - Ale wolałbym, żebyście ty i dziecko trzymali się z dala od tej wariatki. Parę formalności i będzie po sprawie. Zgadzasz się?
- Tak, tak... - odparła słabo.
- Głowa do góry - powiedział, po czym cmoknął ją w usta. - Będzie dobrze.
Na szczęście sąd zgodził się na ich ślub (mama dziewczyny nie miała tu nic do gadania).
http://s20.postimg.org/fn48wvo71/snapshot_dfcad638_9fcad639.jpg
http://s20.postimg.org/qchxp4zzx/snapshot_dfcad638_dfcad641.jpg
Panowie młodzi lubią coś u mnie przymulać ;p
http://s20.postimg.org/mmiaw8o59/snapshot_dfcad638_ffcad668.jpg
http://s20.postimg.org/3oy358v25/snapshot_dfcad638_7fcad66f.jpg
http://s20.postimg.org/lvkzcpwe5/snapshot_dfcad638_5fcad67c.jpg
http://s20.postimg.org/6gly9liyl/snapshot_dfcad638_dfcad6bb.jpg
Zgodnie z zapowiedziami młodzi państwo Szopen zamieszkali w mieszkaniu Rolanda.
http://s20.postimg.org/byejxee65/snapshot_dfcad638_ffcad882.jpg
A z panią Heinisch nie utrzymywali kontaktu.
Na świat przyszła Weronika Szopen - blondynka o stalowych oczach.
http://s20.postimg.org/4ts5amhj1/snapshot_dfcad638_3fcaddfc.jpg
http://s20.postimg.org/xn8unir0d/snapshot_dfcad638_9fcade1c.jpg
Chociaż z początku wydawało się, że całkiem udana z nich para i że dobrze sobie radzą z wychowaniem córeczki mimo młodego wieku, tak sprawy zaszły z deczka za daleko...
http://s20.postimg.org/q8o48vuil/snapshot_dfcad638_dfcae1a5.jpg
Jakkolwiek pierwsza ciąża zakończyła się dla nich szczęśliwie - mieli pieniądze na życie i mieszkanie, w którym się mieścili, a Weronisia rosła zdrowo, tak druga ciąża - i to tak szybko! - komplikowała wszystko.
Roland był nieźle wkurzony...
http://s20.postimg.org/tn6ap0px9/snapshot_dfcad638_ffcae175.jpg
I od tego czasu kłócili się zdecydowanie za często.
Pani Szopen skończyła wkrótce 19 lat.
http://s20.postimg.org/jsak51wl9/snapshot_dfcad638_bfccb877.jpg
Kilka dni po swoich urodzinach trafiła do szpitala i została w nim aż do porodu. Tym razem urodził się czarnowłosy chłopczyk, o kolorze oczu takim jak jego siostra (i ojciec). Otrzymał imię Hugo.
http://s20.postimg.org/xuwhk11z1/snapshot_dfcad638_1fcdad83.jpg
Ale niedługo po powrocie do domu czekała ją przykra niespodzianka...
Dwójka małych dzieci i zaniedbywanie przez żonę dały panu Szopenowi nieźle popalić. Mając tego dość, któregoś dnia spakował ją i dzieci...
http://s20.postimg.org/67odjo665/snapshot_dfcad638_dfcdb174.jpg
To był definitywny koniec ich małżeństwa. I początek załamania nerwowego Marii Magdaleny.
Nie mając gdzie pójść,zjawiła się pod drzwiami mieszkania matki. Ze łzami w oczach błagała o pomoc - trochę pieniędzy i adres jakiegoś domu samotnej matki, gdzie mogłaby się zatrzymać z dziećmi do czasu znalezienia mieszkania. Nie wiedziała, jak sobie da radę, ale po tym wszystkim nie śmiała prosić matki o nic więcej.
Pani Heinisch, choć na początku wściekła i na córkę i byłego zięcia, kazała im zostać u siebie dopóki nie znajdą mieszkania.
Szybko jednak zaczęły ją męczyć wyrzuty sumienia. Tak bardzo chciała, żeby córka do niej wróciła i teraz, gdy "dorobiła się" dwójki dzieci, miała ją wyrzucić? Gdy następnego dnia ujrzała Marię Magdalenę wpatrująca się uporczywie w ekran komputera i spisująca jakieś dane kontaktowe, rozkazała jej zamknąć system i zakomunikowała, że zostają u niej. Wtedy też matka i córka ostatecznie się pogodziły.
http://s20.postimg.org/3yvydqdz1/snapshot_3fcad1d5_bfcdb2b9.jpg
Elza była szczęśliwa, że będzie mieć teraz wnuki przy sobie.
http://s20.postimg.org/4co3lujb1/snapshot_3fcad1d5_7fcdb312.jpg
Obiecała też córce, że będzie ją wspierać podczas rozprawy rozwodowej. Chociaż skończyła tak jak ona, nie chciała dopuścić do tego, żeby jeszcze bardziej się rozkleiła.
Udało im się uzyskać spore alimenty na dzieci (pan Szopen stawał się coraz lepiej zarabiającym młodym prawnikiem) oraz sporą sumkę z podziału majątku.
Okazało się, że pieniędzy jest na tyle dużo (Elzie dostało się też coś niecoś podczas jej rozwodu lata temu), że wystarczy na zakup domu.
To zdjęcie zostało już zrobione w nowym miejscu :)
http://s20.postimg.org/iqmvzufr1/snapshot_3fcad1d5_1fdc6ecf.jpg
Marii Magdalenie ciężko było znaleźć pracę - musiała wpierw ukończyć zaocznie liceum i zrobić maturę. Nie było to łatwe, ale jej matka pomagała jej jak tylko mogła. Na szczęscie się udało i pani Szopen znalazła pracę jako sekretarka :)
Dzieci rosły jak na drożdżach!
http://s20.postimg.org/jqqz0rz25/snapshot_3fcad1d5_dfdc72bb.jpg
http://s20.postimg.org/g0mqu4xtp/snapshot_3fcad1d5_9fdc7445.jpg
http://s20.postimg.org/ipcy6fdx9/snapshot_3fcad1d5_1fdc72e1.jpg
Weronisia w roli kochającej starszej siostry :rolleyes:
http://s20.postimg.org/y4zepmr7h/snapshot_3fcad1d5_ffddb1dc.jpg
http://s20.postimg.org/43zpnela5/snapshot_3fcad1d5_dfddbbde.jpg
http://s20.postimg.org/btxb128u5/snapshot_3fcad1d5_7fddb88c.jpg
Babcia rodzeństwa przeszła na emeryturę.
http://s20.postimg.org/7sbmhnr5p/snapshot_3fcad1d5_1fddc48b.jpg
Rodzinka w komplecie:
http://s20.postimg.org/z31j3bjgd/snapshot_3fcad1d5_7fdea916.jpg
W międzyczasie Maria Magdalena szukała szczęścia u boku innych simów.
http://s20.postimg.org/lfvgv3pdp/snapshot_3fcad1d5_9fddb12a.jpg
Niestety, jej dzieci musiały się wychowywać bez ojca - z byłym mężem całkowicie zerwała kontakt (poza alimentami na dzieci), nowi partnerzy raczej nie pałali się do małżeństwa i ojcostwa.
Po którymś z rzędu rozstaniu simka myślała, że czas dać sobie spokój, ale podczas jednego ze spotkań zarządów firm poznała pewnego interesującego przedsiębiorcę.
Na pierwszy rzut oka przypominał jej byłego męża - brunet troszkę starszy od niej, chłodne spojrzenie, pogoń za pieniędzmi, drogi samochód i garnitur, pewnie rezydencja z basenem i bogate doświadczenie życiowe i miłosne.
Typ zdecydowanie nie dla niej, a gdyby nawet coś między nimi było (porozmawiała i poflirtowała z nim trochę), z pewnością szybko ległoby w gruzach.
Któregoś dnia jednak zaproponował jej spotkanie. Niestety, tego dnia, kiedy miał czas, ona musiała zostać w domu z chorą matką. Ku jej zdziwieniu zaproponował, że przyjedzie do niej i nie będzie musiała zostawiać matki samej. Chociaż z początku ten pomysł wydawał jej się niedorzeczny (chciała go przyjąć najlepiej, jak potrafiła), tak jego nalegania ostatecznie sprawiły, że się zgodziła.
W dniu spotkania upiekła ciasto i ogarnęła jako tako dom. Gdy opowiedziała swojej matce o całej sytuacji, starsza pani - ku jej zaskoczeniu - oznajmiła jej, że czuje się na tyle dobrze, że wieczorem idzie do sąsiadki (pani Julii Martin) na kawę wieczorem. I że odbierze dzieciaki z osiemnastki ich kolegi (rówieśnika Hugo).
Bardzo to ucieszyło, a zarazem zaniepokoiło Marię Magdalenę - totalnie sam na sam z ukochanym mężczyzną?
Jej gość zjawił się przed czasem - akurat kończyła przygotowywać naczynia i sztućce. Zestresowało ją to bardzo, ale on postanowił pomóc jej w przygotowaniach - pokroił ciasto, nalał przyniesionego przez siebie szampana do kieliszków... Zastanowiły ją też kolczyki na jego twarzy. Dawały mu trochę groźny wyraz. Ale to również było mylące.
Wieczór przebiegał w bardzo miłej atmosferze.
http://s20.postimg.org/bf09wn7zx/snapshot_3fcad1d5_ffdec43d.jpg
Gospodyni w pewnym momencie nawet przestała się stresować i często się śmiała.
W pewnym momencie rozmowa przeszła jednak na poważne tematy. Hieronim Tycjanowski rozwiał wszystkie jej wątpliwości. Bardzo chciał, żeby wiedziała, z kim tak naprawdę ma do czynienia...
Historię Hirka opisałam wyżej. To samo tego wieczoru usłyszała Maria Magdalena. Ośmielona i rozczulona poniekąd, opowiedziała mu o swoim nieudanym małżeństwie i o tym wszystkim, co Wy mieliście okazję przeczytać wyżej ;)
W pewnym momencie wyciągnął rękę w jej stronę. Jej serce przyspieszyło - chyb wyczuwała, że zaraz zdarzy się coś bardzo ważnego.
Wtedy dostrzegła, że ma bardzo gorące ręce i że patrzy na nią tak, jak już dawno nikt na nią nie patrzył...
http://s20.postimg.org/rr59p9fzx/snapshot_3fcad1d5_bfdec458.jpg
- Odkąd Andżelika mnie zostawiła byłem pewny, że do końca życia będę sam. Ale widzę, że Ty myślisz i czujesz dokładnie to samo, co ja.
Ona uśmiechnęła się do niego promiennie. Już dawno nie była tak szczęśliwa!
http://s20.postimg.org/ij8futjjx/snapshot_3fcad1d5_9fdec45f.jpg
- Kocham cię, Hirek - powiedziała.
- Ja ciebie też. A teraz przepraszam na chwilę...
Simka przestraszyła się.Czyżby czar miał prysnąć? Przyglądała mu się z uwagą. Czegoś szukał w kieszeniach.
- Cholera! - krzyknął nagle. Jego twarz przybrała zupełnie inny wyraz.
Nie wiedziała, co powinna teraz zrobić. Czyżby ta niezręczna sytuacja miała zepsuć całą magię tego wieczoru?
Nagle usłyszała jego radosny śmiech.
- Tu się schowałeś! - zawołał. - Wybacz - zwrócił się do przyjaciółki. - Trochę niezręcznie wyszło, ale...
http://s20.postimg.org/97qzblwe5/snapshot_3fcad1d5_dfdec68f.jpg
- Mario Magdaleno Sozpen, spędzimy tą lepszą część naszego życia razem?
Niedoszła narzeczona krzyknęła z wrażenia. Pierścionek był przepiękny, ale to, co się właśnie stało, było jedną z najcudowniejszych rzeczy, jakie spotkały ją w życiu.
- Hirek... Tak! - krzyknęła, wkładając ozdobę na środkowy palec (szkoda, że nie na serdeczny, no ale to są simsy! :<).
http://s20.postimg.org/pk111capp/snapshot_3fcad1d5_bfdec6ce.jpg
Nim jednak para się pobrała, Weronika dorosła i postanowiła się wyprowadzić z domu.
http://s20.postimg.org/wzr3vnjnh/snapshot_3fcad1d5_5fddc450.jpg
A potem był ślub :D
Dla przypomnienia -
Hieronim Tycjanowski + Maria Magdalena Szopen
http://s20.postimg.org/t9rh2r7st/snapshot_3fcad1d5_7fe5b531.jpg
http://s20.postimg.org/bhai8mfy5/snapshot_3fcad1d5_9fe5b313.jpg
http://s20.postimg.org/w6nouise5/snapshot_3fcad1d5_bfe5b80f.jpg
http://s20.postimg.org/h1mzj9et9/snapshot_3fcad1d5_7fe5b809.jpg
http://s20.postimg.org/3q3fkx7i5/snapshot_3fcad1d5_ffe5b755.jpg
http://s20.postimg.org/lifchxt19/snapshot_3fcad1d5_9fe5b774.jpg
http://s20.postimg.org/6wsx7flml/snapshot_3fcad1d5_bfe5b7ae.jpg
http://s20.postimg.org/madf3e7ul/snapshot_3fcad1d5_7fe5b7b8.jpg
http://s20.postimg.org/kz5nuxc8t/snapshot_3fcad1d5_5fe5b83d.jpg
Larysa i Hugo się chyba polubili :D
http://s20.postimg.org/wamk7w471/snapshot_3fcad1d5_dfe5b914.jpg
A Katia składa gratulacje swojemu przyjacielowi :)
http://s20.postimg.org/g8k11i4hp/snapshot_3fcad1d5_ffe5b8ff.jpg
http://s20.postimg.org/gjn8pnzul/snapshot_3fcad1d5_7fe5b93b.jpg
Rodzeństwo Szopenów :)
Tak, Weronika jest BARDZO podobna do swojej mamy =D
http://s20.postimg.org/pu8jkopbx/snapshot_3fcad1d5_dfe5bbf3.jpg
Państwo młodzi wraz z Katią i Larysą Fainownymi :)
http://s20.postimg.org/uarprvosd/snapshot_3fcad1d5_5fe5bd81.jpg
http://s20.postimg.org/3uxjjqj3x/snapshot_3fcad1d5_9fe5bdce.jpg
Młoda para zamieszkała w domu Marii Magdaleny.
Jakiś czas po nocy poślubnej...
http://s20.postimg.org/9x56a87jx/snapshot_3fcad1d5_9fe5c3bf.jpg
Po tylu latach bycia najmłodszym w rodzinie, Hugo awansuje do roli starszego brata nienarodzonej jeszcze panny Tycjanowskiej :)
http://s20.postimg.org/rfntchzjx/snapshot_3fcad1d5_bfe5c470.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1852263&postcount=297).
A co tam słychać u panny Szopen?
Weronika wynajęła maleńkie mieszkanko za małe pieniądze i dostała pracę w kancelarii burmistrza. Zastanawiały ją tylko plotki głoszące jakoby burmistrz Domański podrywał każdą simkę w zasięgu jego wzroku...
Młoda simka szybko nawiązała znajomość z kilka lat starszym od niej budowlańcem i sąsiadem z dołu, Patrykiem Wujkiem.
http://s20.postimg.org/kplkrnxh9/snapshot_dfdf3e9c_3fdf3efe.jpg
http://s20.postimg.org/ldptwv6t9/snapshot_9fdf4206_9fdf4207.jpg
Zaprzyjaźnili się.
http://s20.postimg.org/vmib2ouv1/snapshot_9fdf4206_9fdf42a6.jpg
Patryk pochodzi z dużej, kochającej się rodziny. Ciężko było mu się zmierzyć z opowieściami przyjaciółki o rozwodzie jej rodziców. Uważał Weronikę za fajną dziewczynę i miał nadzieję, że szczęśliwie wyjdzie za mąż.
Tylko że wtedy nawet nie przyszło mu przez myśl, że to on będzie się starał o jej rękę!
http://s20.postimg.org/hovjjn7el/snapshot_9fdf4206_1fdf4350.jpg
Patryk wyprowadził się do większego mieszkania. Bardzo chciał, żeby jego dziewczyna wkrótce do niego dołączyła.
http://s20.postimg.org/4mdp5llbx/snapshot_dfdf3e9c_dfdf4ad4.jpg
I wszystko wskazywało na to, że tak będzie.
http://s20.postimg.org/dsref516l/snapshot_dfdf3e9c_ffdf4bfd.jpg
Potrzebowali tylko więcej pieniędzy...
Ni stąd ni zowąd pan burmistrz zaczął zwalać na Weronikę coraz większą część papierkowej roboty. Często żeby się wyrobić, dziewczyna zabierała dokumenty do mieszkania. Bazyli chętnie się po nie zjawiał. Miał okazję pobyć sam na sam z śliczną, młodziutką Weroniką...
http://s20.postimg.org/6y7wxytrx/snapshot_9fdf4206_1fdf4e65.jpg
Wydawała się być nieugięta. Któregoś dnia jednak została jej zaproponowana podwyżka.
"Szef" jak zwykle zjawił się po segregatory.
http://s20.postimg.org/mq7iyr48t/snapshot_9fdf4206_dfdf4dfa.jpg
Pochwalił ją za bardzo dobrze wykonaną pracę. Szczęśliwej narzeczonej Patryka nawet nie przeszkadzały zaloty burmistrza. W końcu miała dostać podwyżkę!
Kiedy jednak Bazyli spróbował ją pocałować, zaczęła się tłumaczyć, że nie może, że ma narzeczonego. "Czyli nie chcesz podwyżki?", zapytał zdziwiony i trochę wściekły burmistrz. Za długo mu się opierała... "Spokojnie, twój narzeczony się nie dowie. Masz moje słowo", obiecał.
http://s20.postimg.org/vwptm19h9/snapshot_9fdf4206_5fdf4f58.jpg
Domyślił się, że swój "pierwszy raz" miała z Wujkiem, ale i tak wyszedł z jej mieszkania zadowolony i z nadzieją, że na tym razie się nie skończy.
W końcu która mogłaby się JEMU oprzeć?
Ciąg dalszy losów Weroniki nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1838358&postcount=234).
...
La Tortura
02.03.2014, 17:30
Yay, trochę happy endów. Córka Marii Magdaleny jest prześliczna, synek też jest fajny, ale Weronika miażdży system. :D Szkoda tylko, że poszła do łóżka z tym typem, tylko żeby nie zaciążyła. :< W ogóle pewnie się to źle skończy i już mi się nie podoba ta historia, haha. xD Hirek w końcu się doczekał swojego dzidziusia, pewnie jest dobrym ojcem. :D A ta panna od Michałka niech patrzy co straciła. Podoba mi się to, że nie sparowałaś Hirka i Katii, niby mogłaby być to jakaś "epic love", ale teraz jest zdecydowanie fajniej. Super, że na samym końcu nadal są przyjaciółmi i się wspierają. :)
Elza wydaje się być świetną simką, myślałam, że będzie okrutna i zła, że się wyprze córki, a tu proszę. ;p Jest dobrą matką. :)
Ominęły mnie urodziny Nieznanowa, shame on me. ;p W każdym razie gratuluje jeszcze raz, bo ogarniać tak rozbudowane miasteczko to niemały wyczyn. :)
+ rozwalił mnie środkowy palec, haha :D
Ojej, uwielbiam twoje rodziny. Bywają takie nieprzewidywalne! Historia Katii jest strasznie ciekawa i cieszę się, że nie była z Hirkiem. O, a tak w ogóle to kocham odnajdywać simy z jednej historii w zupełnie (no prawie) innej tak jak np. Larysa na ślubie Marii Magdaleny, która swoją drogą też jest świetna. I do tego niesamowicie ładna. Na jej i Weroniki przykładzie świetnie widać, że geny to potęga :D Uwielbiam te wszystkie dzieciaki. Są takie słodkie, ładne i.. i.. i brak mi słów ;) Bazyli jest cudowny *-* Nie żeby coś, ale jest ;P Chociaż ja byłam pewna, że tym burmistrzem będzie Esi Domański, a nie jego brat, no ale co tam. Grunt, że nazwisko dobre. Jednak mam nadzieję, że zmądrzeje i zostawi Weronikę w spokoju. W końcu jest zaręczona z Wujkiem! (o matko, jak to brzmi :D ) Może znajdzie sobie kogoś, kto go zmieni...
A tak swoją drogą, masz fajnie urządzone mieszkania. Wyglądają tak normalnie i każde ma w sobie swój własny urok. To po prostu fascynujące.
Pozdrawiam :)
"Nie oceniaj ksiązki po okładce" :D Aczkolwiek jako mama i przyszła żona może faktycznie powinna powyciągać te kolczyki xDD
A dlaczego? Sama mam piercing na twarzy (od wieeelu lat) i nie uważam, bym przez to była gorszą kandydatką na żonę ;) Już nie róbmy naszych simów takich "poprawnych politycznie" :D
Simowie, którzy mają zamiar się oświadczyć mają trochę przerażające miny :D Mam na myśli te zdjęcia, gdzie panowie trzymają pudełko z pierścionkiem i szczerzą się...złowrogo? :D No nie wiem, jak dla mnie, mają niezbyt ciekawą minę. Ale może po prostu odzwyczaiłam się od Sims 2 ;)
Szkoda mi Hirka, musiałaś go tak dręczyć? ;)
Twoje rodzinki są super, naprawdę. Piszesz w tak ciekawy sposób, że ilość tekstu mnie nie zraża <co przeważnie się zdarza:D>
Myślałam, że Katia będzie z Hirkiem, a tu takie zaskoczenie! To może nawet lepiej, bo skoro on jest z Marią Magdaleną... swoją drogą, ona jest piękna. Larysa tak samo. Każda twój sim jest piękny na swój własny sposób i jestem pod wielkim wrażeniem, bo gdy ja gram w TS2, to każdy mój sim wygląda tak samo:D
Weronika nieźle namieszała, mam nadzieję tylko, że Patryk się nie dowie o zdradzie.
A pozostałym parkom, którym się ułożyło życzę wszystkiego dobrego <3
Córka Marii Magdaleny jest prześliczna, synek też jest fajny, ale Weronika miażdży system.
Dziękuję :>
W ogóle pewnie się to źle skończy i już mi się nie podoba ta historia, haha. xD
Oj tam, fajnie będzie :D
Hirek w końcu się doczekał swojego dzidziusia, pewnie jest dobrym ojcem.
Na razie dzidziuś jest w brzuszku pani Hirkowej :D
Podoba mi się to, że nie sparowałaś Hirka i Katii, niby mogłaby być to jakaś "epic love", ale teraz jest zdecydowanie fajniej.
Nawet nie miałam zamiaru robić z nich pary ; D Friendzone forever i kropka! :D
Jest dobrą matką.
I fajną babcią :>
każdym razie gratuluje jeszcze raz, bo ogarniać tak rozbudowane miasteczko to niemały wyczyn.
Dziękuję :D
Bywają takie nieprzewidywalne!
A mi się nieraz wszystkie wydają takie na "jedno kopyto" xD (który to już raz ciąża u nastolatki? muszę Wam - i samej sobie - dać od tego odpocząć xD)
Bazyli jest cudowny *-*
:O
Chociaż ja byłam pewna, że tym burmistrzem będzie Esi Domański, a nie jego brat, no ale co tam.
Esi nie jest burmistrzem, bo, powiedzmy, obecnie nie może nim być... Kiedyś Wam opowiem, co się stało!
Może znajdzie sobie kogoś, kto go zmieni...
Bazyli to takie zło wcielone :< Przeciwieństwo swojego brata.
A tak swoją drogą, masz fajnie urządzone mieszkania. Wyglądają tak normalnie i każde ma w sobie swój własny urok. To po prostu fascynujące.
Awww, dziękuję :love:
Już nie róbmy naszych simów takich "poprawnych politycznie"
Katii przeszedł już młodzieńczy bunt ;) No ale w sumie Hirek też jest już takim porządnym obywatelem, przykładnym mężem i póki co ojczymem :) (nie pokazałam tego na zdjęciach, ale Hugo i Hirek bardzo się lubią)
Simowie, którzy mają zamiar się oświadczyć mają trochę przerażające miny
Ja je bardzo lubię xD
Szkoda mi Hirka, musiałaś go tak dręczyć?
Właśnie dlatego, że Hirek tyle przeszedł, należy się mu teraz szczęście :) I jemu, i Marii Magdalenie :)
Piszesz w tak ciekawy sposób, że ilość tekstu mnie nie zraża
To dobrze, bo w ramach oszczędności będę się starała jak najczęściej łączyć odcinki. Aczkolwiek limit 110 zdjęć w poście JEST wyzwaniem. I tak, dzisiaj go przekroczyłam i musiałam pozmieniać troszkę...
To może nawet lepiej, bo skoro on jest z Marią Magdaleną...
... a ona z Cyprianem :)
Każda twój sim jest piękny na swój własny sposób i jestem pod wielkim wrażeniem, bo gdy ja gram w TS2, to każdy mój sim wygląda tak samo
Nieee, moje simy są wszystkie takie na jedno kopyto... Aczkolwiek ostatnio staram się bardziej kombinować z rysami twarzy.
Mimo to cieszę się, że tak myślisz :)
Dzięki, dziewczyny :) Jestem pod wrażeniem - 4 komentarze w ciągu kilku godzin *_* I to, że taka ilość tekstu Was nie zraża!
A kolejny odcinek pojawi się szybciej, niż myślicie ;> (no chyba, że zaleje mnie fala roboty uczelnianej :|) Grałam sobie ostatnio przyjaciółmi panów Koralik... :D
No i taki teaser :D Bo Wasze zainteresowanie bohaterami aż mnie zaintrygowało xD
http://s20.postimg.org/qpnkjx3ct/teaser_haha.jpg
Zdjęcie w środku specjalnie dałam w kolorze ;)
LepkiePaluszki23
03.03.2014, 17:20
Po pierwsze sam zacząłem prowadzić swoje miasto i wiem jak to jest więc WIELKI SZACUN za prowadzenie Nieznanowa :) i Najlepszego Nieznanowo :D
Ogólnie przeczytałem wczoraj post, ale nie miałem siły i pomysłów na skomentlwanie go :(
A teraz odcinek :D
Myślałem ( tak jak dziewczyny powyżej), że Hierk będzie z Katią,a tu odwrotnie :) A ta Angela tylko go wykorzystała :(
Weronika tak samo.Mogła rzucić prace, a nie mu uległa (pewnie będzie w ciąży).
Fajnie się tekst czytało :) Chcę więcej tekstu w postach :D
Czekam na następny odcinek :)
Cytryśnia
03.03.2014, 18:47
ooo, wreszcie przeczytałam! :D
Larysa... Larysa... Musiałaś? :P moja koleżanka ma kota o takim imieniu xD
No i Maria Magdalena też miażdży xD nie dokuczają jej? Nie rzucają kamieniami? Na początku wydawała mi się głupiutka. W sumie nadal się wydaje...
Tak samo Weronika, pewnie tak naprawdę nie kocha Wujka, no bo gdyby kochała nie szła by do łóżka z facetem dla pieniędzy...
Awww, tyle dzieci, tyle ślubów :P ale zauważyłam, że zawsze oświadczają się przy jedzeniu :O to taki przypadek w tym odcinku, czy przeważnie tak robisz?
aha, no i Katia i Hirek. Wtf? Dziwne relacje ich łączą :| trochę szkoda, ale z drugiej strony nie jest to kolejna miłosna opowiastka.
Coś jeszcze miałam się spytać, ale zapomniałam :(
Kochana Liv,
ja nawet nie będę udawać, że łapię cokolwiek z tych Twoich pokrewieństw, koligacji czy innych spowinowaceń w Nieznanowie :P I nawet nie próbuję zrozumieć, mój umysł tego nie ogarnia xD
Podziwiam Twoją zdolność do tworzenia ciekawych historii, nadawania simom oryginalnych imion (próbowałam kiedyś u siebie polskich imion... nie wyszło xD) oraz oczywiście świetnych fotek, które bardzo przyjemnie się ogląda.
Nie będę się rozpisywać, bo moja wena do komentowania śpi od jakichś 2 miesięcy (a tyyyle mam do nadrobienia! :( ), ale zostawiam ślad, żebyś wiedziała, że zaglądam tu od czasu do czasu ;)
Życzę kolejnych szczęśliwych lat Twojemu nieziemskiemu miasteczku!
ps. masz świetne skiny, bardzo ładnie wygląda na nich brzuszek ciążowy. Chyba ich nie znam. A włoski niemowlaczka... <3
Chcę więcej tekstu w postach
Nie chcesz, uwierz xDD
Teraz - jak dla mnie - jest tak w sam raz :)
moja koleżanka ma kota o takim imieniu xD
Pamiętam, że w TS1 chyba jednen z kotów Geni Kat wabił się Madzia, więc... :D
nie dokuczają jej? Nie rzucają kamieniami?
Nic mi na ten temat nie wiadomo xDD
Tak samo Weronika, pewnie tak naprawdę nie kocha Wujka, no bo gdyby kochała nie szła by do łóżka z facetem dla pieniędzy...
Taka uwaga techniczna - oni ze sobą nie spali :D Przyjrzyj się ostatnimu zdjęciu jak nie wierzysz. Zresztą w sypialni w tym mieszkanku ciężko zmieścić dwuosobowe łóżko.
to taki przypadek w tym odcinku, czy przeważnie tak robisz?
Nie oświadczają się zawsze! Np. Cyprian oświadczył się w salonie :D
Ale fakt faktem, że lubię, gdy simy oświadczają się podczas posiłku :D Co nie znaczy, że tylko starszy Winkler klęknął przed swoją ukochaną :D
aha, no i Katia i Hirek. Wtf? Dziwne relacje ich łączą
Czemu dziwne? Ja osobiście wierzę w przyjaźń damsko-męską ;) Poza tym Hirek to od zawsze taki opiekun Katii :)
Kochana Liv,
ja nawet nie będę udawać, że łapię cokolwiek z tych Twoich pokrewieństw, koligacji czy innych spowinowaceń w Nieznanowie[quote]
Podziwiam w takim razie, bo jak ja czegoś nie rozumiem np. na wykładzie, to mózg momentalnie mi wysiada... :|
[quote](próbowałam kiedyś u siebie polskich imion... nie wyszło xD)
A ja, powiem Ci szczerze, wolę jakoś "rodzime" nazewnictwo. Poza tym, nie wszystkie imiona są polskie :D Jekaterina Faninowna i Iwan Ewerkin nie brzmią za bardzo polsko, prawda? ;)
Dziękuję Wam wszystkim :* Szczególnie za głosy w FA!
Mój pierwszy odcinek jako SimStoryk! :hooray:
Musicie mi wybaczyć, ale dwoma częściami przekroczyłabym limit zdjęć =( Poza tym obiecałam Wam, że na razie dam sobie spokój z nastoletnimi ciążami, więc dzisiaj na jakiś czas ostatni taki przypadek xD
BARDZO dużo tekstu tym razem.
Cofamy się do końcówki 2012 roku i lecimy dalej z The Big Story! =)
Pierwsza część tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1585656&postcount=61).
Gdyby ktoś się nie łapał w koligacjach rodzinnych, skleciłam na szybko drzewo genealogiczne (http://s20.postimg.org/sezgnrp6l/minidrzewo.jpg).
...
W nowym domu Miron, Jesika i Lesław Nikonieccy oraz siostra Jesiki i jej córeczka - Roksana i Zeni Ławeckie - toczyli sobie spokojne, rodzinne życie. Starsi simowie pracowali dzielnie na spłatę kredytu, a najmłodsi uczęszczali do swoich szkół. Na przedostatnim zdjęciu w tamtym odcinku Zeni to uczennica podstawówki, a Sławek to ok. trzyletni berbeć. Ale czas szybko leci i z tamtych dzieci prawie nic już nie zostało!
http://s20.postimg.org/4u6dz82m5/snapshot_58a91409_3df60ad2.jpg
Zeni po szkole odwiedziła swoją przyjaciółkę, Jagódkę Heblarek (obecnie panią Roklin, mamę małej Adrianny ;]). Jak widać, trzymała się ze "swoimi" - młodymi simami, którzy nie narzekali na nadmiar pieniędzy. Ale to nie znaczy, że w przyszłości chciała nadal należeć do grupy, z której się wywodziła. Zenobia Ławecka marzyła o byciu modelką albo aktorką. Uważała, że jej uroda jest na tyle przekonująca, że zrobienie światowej kariery byłoby możliwe. Tak, te plany były bardzo naiwne i opowiedziała o nich tylko przyjaciółkom (co nie znaczy, że te były zachwycone jej pomysłem). Krewni na pewno szybko wybiliby je jej z głowy gdyby się dowiedzieli, dlatego przed nimi trzymała to w tajemnicy.
Ale któregoś dnia pojawiła się nadzieja, że jej młodzieńcze pragnienie się spełni...
Umówiła się w swoim domu (pod nieobecność rodziny oczywiście!) z pewnym wpływowym simem. Longin Seppi (o którym było coś wspominane tutaj (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1627665#post1627665) - to ojciec Malkolma Seppi, Zyty Urzędnik (de domo Seppi) i Adelajdy Seppi, którą być może nawet obsadzę w roli głównej bohaterki nast. odcinka ;) )
http://s20.postimg.org/bc2m4l071/snapshot_5ce140ec_5cf77d17.jpg
Pan Seppi zgodził się jej pomóc, pod pewnym warunkiem...
http://s20.postimg.org/64m4dv8zh/snapshot_5ce140ec_5cf77dc1.jpg
http://s20.postimg.org/vn9vd535p/snapshot_5ce140ec_3cf77fad.jpg
Na szczęście nikt ich nie przyłapał. Niestety, po jakimś domownicy czasie dowiedzieli się, że COŚ się stało.
Gdy wyszło na jaw, że wilczy apetyt córki i "tycie" to tylko przykrywka dla ciąży, Roksana wściekła się niesamowicie.
http://s20.postimg.org/x0wwupd19/snapshot_5ce140ec_1dbe35da.jpg
Obie mamy - przyszła i obecna - wróciły do swoich pokojów z płaczem. Zeni oberwało się za jej naiwność i głupotę, ale mama dziewczyny najwięcej miała do zarzucenia samej sobie - pozwoliła na to, żeby jej własne dziecko popełniło ten sam błąd co ona przed laty... Że tak naprawdę nie miała pojęcia o tym, co siedzi w główce Zeni i że nigdy, przenigdy nie rozmawiała z nią na temat związków z facetami, a tym bardziej nie uświadomiła jej, kim był jej własny ojciec...
Historia zatoczyła koło.
Nie mogąc znaleźć oparcia we własnej matce, dziewczyna postanowiła opowiedzieć wszystko swojej cioci.
http://s20.postimg.org/rn7ben22l/snapshot_5ce140ec_7dbe36e5.jpg
Jesika słuchała uważnie i nie mogła uwierzyć w podobieństwo historii siostrzenicy i tego, co kilkanaście lat wstecz wyjawiła jej siostra. Pamiętała też swoje własne zachowanie po tym, jak Roksana oznajmiła jej, że będzie mieć dziecko. Ale to nie ona się przed nią wyżalała - przed sobą miała zapłakaną, wystraszoną i bezradną wobec całej sytuacji Zeni.
Zdawała sobie też sprawę z tego, jak wyglądają teraz relacje między dwoma nastoletnimi mamami.
"Możesz na mnie liczyć", usłyszała dziewczyna pod koniec rozmowy. "I nie martw się".
http://s20.postimg.org/42zvo7w3h/snapshot_5ce140ec_bdbe3865.jpg
Zeni zawsze wiedziała, że jej ciocia to wspaniała simka, ale dopiero teraz mogła się naprawdę o tym przekonać.
Jesika wpierw zwróciła się o radę do swojego najlepszego przyjaciela.
http://s20.postimg.org/ux4kng0n1/snapshot_5ce140ec_ddbe5d33.jpg
Miron też był zaskoczony ciążą Zeni, ale dopiero podczas rozmowy z żoną doszło do niego, co to tak naprawdę oznacza - dodatkowe wydatki, brak spokoju w domu, rychłe przemeblowanie na piętrze (trzeba było przygotować kącik dla dziecka w pokoju nastolatki). Wracały ciężkie czasy...
Trochę zezłościł się na żonę gdy poinformowała go, że to ona wybiła dziewczynie z głowy wszelkie aborcje i inne zabiegi mające na celu "pozbycie się problemu raz na zawsze". Pokłócili się wtedy, ale ostatecznie Miron przyznał Jesice rację. W końcu oni też kiedyś nie byli gotowi na drugie dziecko, ale mimo że nie podjęli decyzji o aborcji ani oddaniu maleństwa do adopcji i tak je stracili.
No i nie chciał zostawić żony samej we wspieraniu młodej mamy.
Ale najcięższą konfrontację pani Nikoniecka pozostawiła sobie "na deser". Niemal dosłownie ; )
http://s20.postimg.org/g8ffnrf3x/snapshot_5ce140ec_9dbe3945.jpg
Przekonanie siostry, że żal do siebie o to, co się stało oraz "ciche dni" między nią i Zeni, nie polepszają i tak trudnej już sytuacji, było nie lada wyzwaniem. Zwykła rozmowa przerodziła się w ostrą wymianę zdań pomiędzy siostrami. Do Roksany nie dochodziło, że to ona - matka dziewczyny, która niegdyś doświadczyła tego samego, co jej córka teraz - może jej najbardziej pomóc. Nie dość, że doskonale wie, co czuje, czego się boi i w ogóle jakie myśli chodzą jej teraz po głowie, to jeszcze na podstawie swojego doświadczenia może ulżyć dziewczynie w cierpieniu. To ona zna swoją córkę najlepiej mimo wszystko.
Musiało minąć sporo czasu, żeby Roksana wyciągnęła pomocną dłoń do córki. Miała nadzieję, że teraz uda jej się naprawić błędy przeszłości i odbudować relacje ze swoim jedynym dzieckiem.
Dziewczyna jednak za nic nie chciała wyjawić nazwiska ojca dziecka...
A Sławek...
http://s20.postimg.org/9kiu15vlp/snapshot_5ce140ec_9dbe4c69.jpg
... bardzo cieszył się, że kuzynka będzie mieć dzidziusia :) Nareszcie będzie mógł być dla kogoś starszym bratem! I nic nie szkodzi, że według pokrewieństwa będzie wujkiem.
Do rodziny Nikonieckich i Ławeckich kilka miesięcy później dołączyła Klementyna - szarooka blondyneczka o kolorze skóry takim, jak u Zeni.
http://s20.postimg.org/gf7dfg9bx/snapshot_5ce140ec_ddbe5804.jpg
Jesika była dla małej Klementynki jak druga mama.
http://s20.postimg.org/bdh5bqrel/snapshot_5ce140ec_5dbe55bf.jpg
Babcia też pomagała jak mogła :)
http://s20.postimg.org/7i95vfiv1/snapshot_5ce140ec_3dbe58f2.jpg
I była bardzo dumna ze swojej córeczki. Była wspaniałą mamą dla maleństwa.
http://s20.postimg.org/xieqopfel/snapshot_5ce140ec_fdbe58d3.jpg
Zeni, chociaż z początku narzekała na nagły przyrost obowiązków...
http://s20.postimg.org/qohrkv9z1/snapshot_5ce140ec_1dbe59bb.jpg
... ostatecznie stwierdziła, że woli spędzać wieczory w towarzystwie swojej mniejszej wersji aniżeli koleżanek i obcych ludzi na dyskotece.
Któregoś dnia Roksana i Sławek wybrali się do sklepu rybnego na wielkie zakupy. Była tam możliwość nauki wędkowania i Roksana została ubłagana przez siostrzeńca, żeby pozwolił jej się pobawić.
http://s20.postimg.org/oieqi98ot/snapshot_5ce140ec_fdbe3b28.jpg
http://s20.postimg.org/5tiwppdml/snapshot_5ce140ec_bdbe3b5c.jpg
Jak widać, młodemu dobrze szło :D
W międzyczasie jego ciotka nawiązywała nowe znajomości...
http://s20.postimg.org/yjae0370d/snapshot_5ce140ec_ddbe3c2a.jpg
Szybko przeszli do konkretów...
http://s20.postimg.org/4f8fs23wd/snapshot_5ce140ec_3dbe4a68.jpg
Roksana i Longin spotykali się jakiś czas w tajemnicy - w zasadzie dla nich obu była to bardziej przygodna znajomość. Pewnego dnia pan Seppi postanowił odwiedzić kochankę (tak, oficjalnie nadal jest mężem Marcjanny, chociaż mieszka z inną simką i ma z nią dwóch synów xD) w jej domu. Kiedy oni miło spędzali czas na kanapie (;) ), Zeni, chcąc się zapytać mamy, gdzie się podziała deska do prasowania, zajrzała do salonu.
http://s20.postimg.org/bq3y46kal/snapshot_5ce140ec_3dbe5fbf.jpg
Wydawało jej się, że jej serce na chwilę zamarło. Albo pękło z bólu...
Pobiegła do swojego pokoju i tam cichutko pochlipywała. Żeby ni obudzić Klementynki.
http://s20.postimg.org/45jrb1zr1/snapshot_5ce140ec_bdbe60e0.jpg
Coś się zmieniło między nimi od tamtego momentu. Chociaż wydawało się, że pogodziły ze sobą raz na zawsze i są dla siebie jak przyjaciółki, właśnie zaczął się stopniowy proces izolowania się Zenobii od Roksany. Żałowała, że nie powiedziała matce, kim jest ojciec jej wnuczki.
Wiedziała, że rodzicielka szybko nie zakończy swojego romansu i że ona sama nie zniesie widoku Seppiego w swoim domu, w towarzystwie własnej matki...
Dzieci rosły - wpierw Klementynka...
Cała rodzina była w niej zakochana :wub:
http://s20.postimg.org/gwai1h9od/snapshot_5ce140ec_1e846e7b.jpg
http://s20.postimg.org/tn6r8e6v1/snapshot_5ce140ec_de114885.jpg
http://s20.postimg.org/p26c4v22l/snapshot_5ce140ec_9e1148d4.jpg
http://s20.postimg.org/xlgjb4vnh/snapshot_5ce140ec_3e8470ac.jpg
http://s20.postimg.org/s52guhrnh/snapshot_5ce140ec_5e847469.jpg
Szczególnie Sławek, który bardzo wczuł się w rolę zabawiacza małej kuzynki :)
http://s20.postimg.org/jccbfbrr1/snapshot_5ce140ec_1e11480c.jpg
http://s20.postimg.org/6wtdqt2kd/snapshot_5ce140ec_9e1171f9.jpg
Ale i on sam musiał kiedyś podrosnąć...
http://s20.postimg.org/czans5mpp/snapshot_5ce140ec_be846d88.jpg
http://s20.postimg.org/6x7mfennh/snapshot_5ce140ec_de846d19.jpg
http://s20.postimg.org/8um9jkqwt/snapshot_5ce140ec_1f07d426.jpg
Jego również nie ominęła "szczenięca miłość".
http://s20.postimg.org/7kfpwezb1/snapshot_7b93b0ba_be11974c.jpg
Anabelle Delacroix to córka pary bogaczy - Madeline Delacroix (ciotki byłej pierwszej damy Nieznanowa Nory Delacroix) i Joachima Niklowicza, biznesmena. Rodzice postanowili dać tą utalentowaną dziewczynę do prywatnej szkoły muzycznej (klasa - pianino), ale tak poza tym uczyła się w szkołach publicznych, gdzie nie wszyscy rówieśnicy byli tacy jak ona.
Chociaż rodzice próbowali jej dyskretnie dać do zrozumienia, że biedniejsze simy są po to, żeby pracować na rzecz bogaczy, że brak pieniędzy wiążę się z brakiem wiedzy i zaniżonym IQ oraz że z takimi lepiej nie trzymać, ona miała odmienne zdanie.
Bo poznała Sławka. I w nim się - ze wzajemnością! - zakochała.
Niestety, według rodziców dziewczyny był to związek bez przyszłości - bo potencjalny partner życiowy ich córki nie aspirował do wyższych sfer. Pochodził z niezbyt bogatej rodziny, jego ciotka i kuzynka w wieku nastoletnim zaszły w ciąże, nikt nie posiadał tam stopnia naukowego, nie zajmował "poważnych" stanowisk... A może mieli jeszcze coś na sumieniu, jak to biedni? Alkoholizm, kradzieże? Rodzice Anabelle bali się pomyśleć, co jeszcze... Dlatego kategorycznie zabronili córce spotykania się z młodym Nikonieckim.
Panna Delacroix była uważana za wzorowe dziecko - pilnie się uczyła, była ładna, dobrze wychowana i posłuszna. Byli pewni, że się im nie sprzeciwi - w końcu mieli u niej najwyższy autorytet!
Na początku to poskutkowało - Anabelle faktycznie zdawała się nie utrzymywać dłużej kontaktu ze swoim przyjacielem, jednak im dłużej trwało to milczenie i rozłąk, tym bardziej tęskniła.
Tak samo było ze Sławkiem. Doskonale zdawał sobie sprawę, że pomiędzy statusem społecznym jego rodziny i Anabelle jest ogromna przepaść. Miał za złe rodzicom dziewczyny, że uważają go za kogoś mniej wartościowego tylko dlatego, że ma takie pochodzenie a nie inne, ale z drugiej strony wiedział, że chcą dla swojej jedynej córki jak najlepiej. Chociaż cale życie było przed nim, czuł, że nigdy nie zapewni jej takich warunków, do jakich teraz jest przyzwyczajona i na jakie zasługuje.
Chciał, żeby pokochała kogoś, z kim nie będzie musiała klepać biedy i będzie naprawdę szczęśliwa. Próbował o niej zapomnieć i miał nadzieję, że i ona szybko zapomni o nim.
Ich "wegetacja" w takim stanie trwała kilka miesięcy. Był to czas pełen męczarni, wyrzeczeń i smutku. Oboje opuścili się w nauce, Sławek - żeby nie myśleć o niej - brał nadgodziny i często przesiadywał u swojego kumpla i sąsiada - Dymitra Szymuk. Przyjaciółki Anabelle - Nastka i Iwetta - były bardzo zaniepokojone stanem dziewczyny. Im też z początku nie podobały się te spotkania jej i Sławka, ale dziewczyna swoimi opowieściami udowodniła im, że naprawdę się mylą co do Sławka. Próby wciągnięcia ją w "nowe" męskie towarzystwo też nie pomagały - co z tego, że chłopaki ze szkoły zwracali na nią uwagę, skoro ona nie zwracała uwagi na nich?
Bo Sławek był tylko jeden.
Także pani Delacroix i pan Niklowicz byli zmartwieni zachowaniem córki - życie jakby z niej uszło, nie przykładała się do nauki ani ćwiczeń, niechętnie wychodziła z domu. Tego obawiali się najbardziej - że pierwsza miłość ich dziecka będzie zapewne tą prawdziwą i ostateczną... Z początku ciężko było im w to uwierzyć - Joachim był rozwiedziony, Madeline miała za sobą kilka bardziej i mniej poważnych związków, poza tym oni sami nie byli małżeństwem i nadal szukali swoich drugich połówek i mimo że żyli razem tyle lat, ciągle nie byli pewni swojej miłości. Nie do końca rozumieli swoją córkę, ale byli niemal pewni, że to przez ich zakaz tak cierpi.
Nie mogli dłużej zabraniać jej bycia sobą.
Od ich ostatniego spotkania sam na sam minęło sporo czasu, dlatego gdy któregoś dnia postanowił odwiedzić ją w jej mieszkaniu bardzo bał się, jak to będzie. Miał jej tyle do powiedzenia! No i bardzo chciał, żeby od tego czasu była "oficjalnie" jego dziewczyną. Teraz mogli sobie na to pozwolić - rodzina i znajomi ostatecznie zaakceptowali taki stan rzeczy.
Z przydomowego ogródka zerwał kilka kwiatów, żeby ie przychodzić do niej z pustymi rękami. Starał się, żeby w bukieciku było dużo koloru fioletowego, który był jej ulubionym. Tak wyszykowany, wybrał się na drugi koniec Nieznanowa.
Takie dni jak ten były dla niej najgorsze - żadnych obowiązków, sama (nawet kotów nie było!) w mieszkaniu, brak chęci na spotkanie z przyjaciółkami. I zbliżające się chmury deszczowe. Postanowiła, że pójdzie sobie po ciasto do kuchni, zrobi herbatę i poczyta. Nim jednak wyszła z pokoju, przelotnie rzuciła okiem na keyboard stojący nieopodal łóżka. Nie pamiętała, kiedy ostatni raz grała. Wsadziła wtyczkę to kontaktu, włączyła instrument, przetarła zakurzony panel ręką i zaczęła grać, co jej przyszło na myśl. A w głowie miała pewną melodię, której dawno nie słyszała.
Za oknem zrobiło się ciemno, w powietrzu unosił się dźwięk wydawany przez urządzenie. Melodia była smutna, melancholijna. Tak jak jej życie.
Mimo że często zamykała oczy podczas płaczu, grała dalej. Myliła się często, momentami nie trzymała tempa. Myślała o swoim idealnym życiu, o zaplanowanej do najmniejszego szczegółu przyszłości. Tak chciała, żeby to skończyło się inaczej - wszyscy marzą o ułożonym, bezpiecznym życiu bez problemów. Ona takie wiodła całe lata, ale gdy zobaczyła, co to znaczy być przygnębionym, bać się o jutro, żyć nadzieją, kochać na zabój i odnajdywać wsparcie wśród bliskich zrozumiała, że tak powinno być. Że życie bez cierpienia to żadne życie.
Tylko że teraz był akurat ten moment, w którym chciała, żeby ktoś ukrócił jej męki i żeby później mogli pokonywać razem problemy dnia codziennego.
Wtedy ktoś zadzwonił do drzwi.
Melodia się urwała, a ona spanikowała. Była cała zapłakana i nie miała zamiaru ruszać się z miejsca. Problem w tym, że udawanie, że nie ma nikogo w domu był bez sensu.
Ostatecznie podeszła do drzwi.
- Anabelle? - usłyszała znajomy głos po drugiej stronie. Na jej twarzy wymalowały się zaskoczenie i euforia.
- Sławek! - krzyknęła słabo, prawie niedosłyszalnie.
Odblokowała zatrzask w drzwiach, a sama pobiegła do łazienki ogarnąć się trochę.
Chłopak wszedł do środka zdezorientowany. Zamknął drzwi za sobą i podążył za ukochaną, która szybko zniknęła w łazience. Gdy usłyszał szum wody domyślił się, co się mogło stać. Zresztą zanim zadzwonił, przysłuchiwał się chwilę temu, co grała. To wystarczyło.
Udał się do jej pokoju, tak jak to zwykle miał w zwyczaju odwiedzając ją. Rozejrzał się i miał wrażenie, że to miejsce jest jak jej klatka. Właśnie tutaj płakała przed chwilą i grała tę przerażającą melodię. Tak chciał,żeby jego obecność "odczarowała" to miejsce.
Żeby odczarowała ją...
- Sławek! - usłyszał za sobą.
Odwrócił się w jej stronę. Była blada, usta jej drżały z poruszenia.
- Nie pozwolę, żeby to się stało jeszcze raz - powiedział. - Już nigdy nie będziesz przeze mnie płakać.
- Ale to co się stało... To nie twoja wina - odparła, nie bardzo rozumiejąc.
- Nie - odparł. - Ja też dałem sobie wmówić, że tak będzie lepiej. Nigdy więcej.
Objął ją i przyciągnął do siebie.
http://s20.postimg.org/lcu4s1q2l/snapshot_7b93b0ba_9f0163a9.jpg
- Może i jesteśmy za młodzi na wielkie rzeczy, ale...
- Ja tak nie uważam - wtrąciła dziewczyna. - Miłość jest dla wszystkich.
Sławek rozluźnił na chwilę uścisk.
http://s20.postimg.org/h15j31j5p/snapshot_7b93b0ba_5f0163d6.jpg
- Będziemy już zawsze razem, prawda? - zapytał.
- Tak - odparła. - Nie chcę, żeby było inaczej.
Przytulił ją mocno.
http://s20.postimg.org/r4u8z6zwd/snapshot_7b93b0ba_bf0163e9.jpg
- Kocham cię, Sławek - powiedziała.
- Ja ciebie też, Anabelle - odparł. - Teraz wiem to na pewno.
- Pocałuj mnie - wyszeptała.
http://s20.postimg.org/zcw6k6rst/snapshot_7b93b0ba_ff016411.jpg
Dla tej chwili warto było tyle czekać i cierpieć.
Po tym wydarzeniu jakby wszystko wróciło do normy.
http://s20.postimg.org/e550g3fb1/snapshot_5ce140ec_9e84728a.jpg
http://s20.postimg.org/a24spj6f1/snapshot_5ce140ec_3e847148.jpg
http://s20.postimg.org/ecev7dm4d/snapshot_5ce140ec_1e84715a.jpg
http://s20.postimg.org/v5epxadkt/snapshot_5ce140ec_5e846ee0.jpg
http://s20.postimg.org/gv55lsx8d/snapshot_5ce140ec_3edf08b6.jpg
Aczkolwiek jeden z nowych sąsiadów i Zeni troszkę skomplikowali sprawy...
Mimo tego, co ją spotkało ze strony Seppiego, nie była zamknięta na nowe znajomości. Bardzo szybko ona i trochę starszy od niej Jaromir Starczyk nawiązali romans. Nie była to druga młodzieńcza miłość Zeni albo taka w stylu tej, którą przeżywał jej kuzyn - delikatna, uczuciowa i szczera. Ona i Jaromir byli na to za starzy lub/i zbyt doświadczeni. Albo nie tego szukali, przy czym ta ostatnia opcja brzmi najbardziej zgodnie z prawdą.
http://s20.postimg.org/m0fjuwoxp/snapshot_5ce140ec_7e11725f.jpg
http://s20.postimg.org/lxr2ubvwd/snapshot_5ce140ec_7e117400.jpg
Zasadniczo o to chodziło. A Zeni nareszcie miała dobry pretekst, żeby uwolnić się od matki. Jaromirowi i jego krewnemu, Ambrożemu, bardzo było to na rękę - gdyby Zeni się do nich wprowadziła, mieliby nie dość, że gospodynię, to jeszcze towarzyszkę na długie wieczory. Tak - oboje mieli plany wobec niej...
Problemem stała się tu Klementynka - nie chcieli drugiego dzieciaka na utrzymaniu (pierwszy z nich to Jacenty, syn Ambrożego, o którym kiedyś ;) ).
Mama dziewczynki miała trudną decyzję do podjęcia. Nie myślała zbyt długo nad tym...
Wyprowadziła się, ale bez córki. Ostatecznie mieszkały bardzo blisko siebie...
W nowym miejscu Zeni ukończyła 20 lat. Bawiła się świetnie, nie tylko w towarzystwie Jaromira...
http://s20.postimg.org/h69acpqgt/snapshot_be8bf0be_5e8bf0bf.jpg
Zapuściła i zafarbowała włosy, ale to nie była jedyna zmiana w jej wyglądzie.
http://s20.postimg.org/ho4fskg1p/snapshot_be8bf0be_9e8bfaea.jpg
http://s20.postimg.org/h1a4gs8jh/snapshot_be8bf0be_be8c28e3.jpg
Rodzina nie mogła się pogodzić z jej decyzją, ale najbardziej ze wszystkich przeżyła to "osierocona" nagle Klementynka.
http://s20.postimg.org/f26ub81fh/snapshot_5ce140ec_5edf0a47.jpg
Nie dawała babci spokoju z pytaniami typu "czy jak mamusia wyjdzie za mąż, to weźmie mnie do siebie?". Roksana wiedziała, że tak nie będzie, ale nie chciała być kolejną sobą, która złamie wnuczce serce. Teraz to ona była dla niej jak mama...
Na swoje 5. urodziny dostała od Zeni niebieskiego misia. Nazwała go Zenek, od imienia swojej mamy.
http://s20.postimg.org/7u4uwske5/snapshot_5ce140ec_9edf0c3e.jpg
http://s20.postimg.org/3s9j2j70d/snapshot_5ce140ec_3edf0c54.jpg
"Tęsknię za mamą, Zenek", zwierzała się swojemu małemu przyjacielowi. "Mieszka tuż obok, ale nigdy do mnie nie przychodzi. A ja sama tam nie pójdę, bo boję się tych dwóch panów."
Przytuliła mocno swojego misia wyobrażając sobie, że mama kiedyś do niej wróci i że będzie mogła ją tak samo mocno wyściskać.
Po chwili do pokoju weszła babcia dziewczynki.
- Kochanie, czemu nie schodzisz na kolację? - zapytała.
Klementynka odłożyła misia i odwróciła się, cała zapłakana, w stronę babci.
- Nie jestem głodna, babuniu - odparła.
- Co się stało? - zaniepokoiła się kobieta na widok jej zapłakanych oczu.
Dziewczynka na nowo wybuchła płaczem.
- Mamusia wcale mnie nie kocha - wyłkała. - Gdyby było inaczej, nie zostawiałby mnie tu.
Roksanie serce ścisnęło się z bólu. Objęła wnuczkę ramieniem.
http://s20.postimg.org/j7mcavol9/snapshot_5ce140ec_7edf0fae.jpg
Ta momentalnie odwróciła się w jej stronę i mocno się przytuliła.
- Klementynko, to nie tak - powiedziała, powstrzymując łzy. Było jej niesamowicie wstyd za swoją córkę. Jej dziecko potrzebowało mamy, a nie babci...
- Nie, babuniu - wymamrotała. - Ale dałabym wszystko, żeby mama mnie pokochała...
Babcia dziewczynki już wiedziała, co ma zrobić.
http://s20.postimg.org/ruuyb5d19/snapshot_5ce140ec_5edf0e57.jpg
- Zenobia, masz NATYCHMIAST wrócić do domu - rozkazała córce, gdy ta przyszła z wizytą kilka dni później. Oczywiście wczesnym popołudniem, kiedy Klementynka była w szkole.
- Ale mój dom jest tam - odparła, pokazując palcem na zachód.
- Nie, TWÓJ dom jest TU - powiedziała dobitnie starsza z nich. - Klementynka potrzebuje mamy!
- Przecież ma ciebie!
- MAMY, nie BABCI! - nie dawała za wygraną.
- Nie krzycz na mnie! - podniosła głos córka. - Jestem w ciąży, nie widzisz?
- I co, swoje drugie dziecko też tak zostawisz?
- Nie, bo co?
- Słuchaj, dziecko. Masz córkę, która wie, że jej nie kochasz.
- Powiedziałaś jej takie coś?! - wściekła się Zeni.
- Nie, ona sama do tego doszła - odparła jej matka. - Zostawiłaś ją i nie wracasz, co innego miała sobie pomyśleć?
http://s20.postimg.org/ak4jj4ldp/snapshot_5ce140ec_5edf0e47.jpg
- Przecież zawsze może przyjść do mnie do domu.
- Wiesz dobrze, że tego nie zrobi.
- To dlaczego ja mam się fatygować do was?
- Ona się boi tych twoich...
- A ja nie chcę tutaj przychodzić i co?
- Jak śmiesz! - Roksana była u granic cierpliwości.
- Zresztą idę stąd. Wkurzasz mnie.
- Kiedy przyjdziesz do Klementyny?
- Pff - prychnęła lekceważąco. - Jak mi się zachce! A teraz ciao!
Gdy zamknęły się za nią drzwi, Roksana na dobre się rozkleiła. Gdzie popełniła błąd?
Od tego momentu Zeni niemal wcale nie pojawiała się w domu. Na jej miejsce miał się natomiast pojawić ktoś nowy...
http://s20.postimg.org/qimwk4bb1/snapshot_5ce140ec_9f0a76c4.jpg
http://s20.postimg.org/ajvcrn6m5/snapshot_5ce140ec_1f0a76e6.jpg
http://s20.postimg.org/9vmi8p7wd/snapshot_5ce140ec_1f0a76f9.jpg
Postanowili się pobrać po zakończeniu przez Anabelle szkoły policealnej.
Przyszła teściowa nadzorowała przygotowania :)
"Wyglądasz świetnie!", zachwycała się, widząc narzeczoną syna gotową do ślubu.
http://s20.postimg.org/4me5oz29p/snapshot_5ce140ec_df0a75a0.jpg
http://s20.postimg.org/hq5xwfq65/snapshot_5ce140ec_9f0a75cc.jpg
Tak samo uważała Klementynka.
http://s20.postimg.org/7nm3wl4xp/snapshot_5ce140ec_7f0a7635.jpg
Zeszli się goście:
http://s20.postimg.org/5k73b6fr1/snapshot_5ce140ec_5f0a7993.jpg
Na pierwszym planie Edyta Inek (obecnie Szymuk), w tle od lewej Asiek Niklowicz, Rachela Klamko (Tischner) i Kuba Inek.
http://s20.postimg.org/t1qz3rqkd/snapshot_5ce140ec_ff0a798d.jpg
Tu natomiast Nastka Czajkowska i Iwetta Zamoyska (Inek, żona Kuby), czyli najlepsze przyjaciółki panny młodej :)
To oczywiście nie wszyscy! :D
http://s20.postimg.org/pnvb0yx4t/snapshot_5ce140ec_7f0a7a99.jpg
http://s20.postimg.org/tjuurqdz1/snapshot_5ce140ec_1f0a7af9.jpg
http://s20.postimg.org/vuazwbc59/snapshot_5ce140ec_df0a7b0f.jpg
No i reszta...
http://s20.postimg.org/mwuvcp931/snapshot_5ce140ec_df0a7c11.jpg
Rodzice pana młodego, Miron i Jesika (Ławecka) Nikonieccy.
http://s20.postimg.org/6cslcpuf1/snapshot_5ce140ec_df0a7bb0.jpg
Z przodu rodzice panny młodej, Joachim Niklowicz i Madeline Delacroix, za nimi Anizja (Ewerkin) i Gustaw Koralik, całkiem z tyłu Rachela Klamko (niestety bez Brunona ;<) i Nastka Czajkowska.
http://s20.postimg.org/mldezxsn1/snapshot_5ce140ec_ff0a7bb9.jpg
Ciotka i córka kuzynki pana młodego, czyli Klementyna i Roksana Ławeckie. Za nimi Kuba Inek :D
http://s20.postimg.org/yuinld8ot/snapshot_5ce140ec_9f0a7bd8.jpg
Jaromir Starczyk i kuzynka Sławka, Zenobia Ławecka - para, za nimi przyjaciel Sławka - Dymitr Szymuk (Edytę, jego obecną żonę, gdzieś wcięło :|) i ponownie Rachela Klamko.
http://s20.postimg.org/77jqchrnh/snapshot_5ce140ec_df0a7c18.jpg
Iwetta Zamoyska i Kuba Inek, obecnie młodzi małżonkowie :)
http://s20.postimg.org/jx0j9hzr1/snapshot_5ce140ec_3f0a7e78.jpg
Anabelle ze swoją mamą ^^
http://s20.postimg.org/lp35f9et9/snapshot_5ce140ec_9f0a7dd2.jpg
Dymitr wznoszący toast na cześć młodej pary :)
Państwo Lesław i Anabelle Nikonieccy! Wiwat młoda para! :D
http://s20.postimg.org/qwstxgksd/snapshot_5ce140ec_bf0a8037.jpg
http://s20.postimg.org/cv7711lj1/snapshot_5ce140ec_5f0a8049.jpg
Państwo Nikonieccy mimo tylu lat razem nadal bardzo się kochają :>
http://s20.postimg.org/46tp4h1kt/snapshot_5ce140ec_bf0a871a.jpg
http://s20.postimg.org/cnxst4vnh/snapshot_5ce140ec_bf0a872b.jpg
Miron ma śliczną żonę :wub:
http://s20.postimg.org/3zf8zg5dp/snapshot_5ce140ec_df0a873f.jpg
Zatrucie pokarmowe czy ciąża?
http://s20.postimg.org/i4l219ef1/snapshot_5ce140ec_df0a843a.jpg
- Sławek?
http://s20.postimg.org/c3irqg2f1/snapshot_5ce140ec_bf0a8851.jpg
- Coś się stało? Byłaś u lekarza?
- Tak...
- I co?
- To nie od jedzenia...
- Czyli ciąża?!
- Na to wychodzi - uśmiechnęła się Anabelle.
- AAAAAA! - krzyknął uradowany przyszły tatuś. - JESTEŚMY W CIĄŻY!
http://s20.postimg.org/9r1l1db25/snapshot_5ce140ec_9f0a88d8.jpg
Dobrze, że nie widział jej miny w tym momencie.
Dopiero jakiś czas po ślubie do Anabelle dotarło, kim teraz jest. Już nie mieszkała z rodzicami, tylko z niemal całą bliższą rodziną męża w kilku pokojach, nie jadła tego, do czego była przyzwyczajona, nie mogła "wyrzucać" pieniędzy, gdyż nie miała ich za dużo, była zależna od tych simów... Lubiła swoich domowników, ale takie życie było trudniejsze, niż sobie to wyobrażała.
I kilka lat wcześniej zupełnie nie wpadłaby na to, że wieku 22 lat urodzi dziecko. Ale to się miało stać, na to pozwoliła...
Młody tatuś był wniebowzięty i nie mógł się doczekać narodzin dziecka.
http://s20.postimg.org/tmxkgws3h/snapshot_5ce140ec_9f0a8873.jpg
http://s20.postimg.org/mzeqzjcql/snapshot_5ce140ec_ff0a88b6.jpg
Gdy zostawali sam na sam z Anabelle, mogło stać się wszystko. W jej oczach Sławek przestał być tym nieśmiałym, grzecznym chłopcem, w którym się niegdyś zauroczyła. Szybko stał się mężczyzną dzielnie biorącym życie na klatę, niezłomnym, będącym oparciem dla swojej rodziny, dla Anabelle kochającym mężem i przyjacielem, a wkrótce pewnie i wspaniałym ojcem dla ich dziecka.
Nie mogła się pozbyć uczucia, że w gruncie rzeczy jeszcze nie dorosła do roli JEGO żony. Że nie pasuje do tej rodziny - tu wszyscy byli tacy doświadczeni, dzielni i... zwyczajni. Podziwiała tych simów, ale nie wiedziała, czy kiedykolwiek będzie taka jak oni.
http://s20.postimg.org/mtx7kn1a5/snapshot_5ce140ec_0014c76d.jpg
http://s20.postimg.org/thyekza65/snapshot_5ce140ec_40151259.jpg
To chłopiec!
http://s20.postimg.org/fyhkf9w71/snapshot_5ce140ec_00151269.jpg
Lesław i Anabelle Nikonieccy powitali na świecie Wojtka :) Oczy po mamie, włosy po tacie :D
Klementynka wita się z kuzynem :) To miłość od pierwszego wejrzenia! :)
http://s20.postimg.org/mp2n2g8ql/snapshot_5ce140ec_a01514fd.jpg
http://s20.postimg.org/qp570y9tp/snapshot_5ce140ec_801515f9.jpg
http://s20.postimg.org/dv757lwe5/snapshot_5ce140ec_40151634.jpg
I jeszcze takie z dziadkiem Mironem... ;)
http://s20.postimg.org/gzd7qnnst/snapshot_5ce140ec_801515bb.jpg
A, bo zapomniałam o Zeni... Ona i Jaromir doczekali się córeczki - Frydy Ławeckiej :) Niestety, z okresu niemowlęcego dziewczynki mam tylko jedno zdjęcie, na którym w dodatku nie widać jej twarzy ;<
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1846284&postcount=249).
...
Historia lubi zataczać koło :) Biedna Zeni, miałam nadzieję, że nie dopadnie ją to samo co Roksanę. A tu proszę. Pojawia się taki Longin Seppi i wywraca wszystko do góry nogami. To ile on ma już tych dzieci? Bo wychodzi na to, że piątkę to co najmniej. Całe szczęście, że Jesika wstawiła się za siostrzenicą i zgodziła się jej pomóc przy maleństwu. Jak się Klementynka pojawiła na świecie, to myślałam że będzie wszystko dobrze, a tu bach! Longin powraca tyle, że w wydaniu kochanka Roksany O.o Prawdziwa telenowela, a to jest to, co ja lubię najbardziej xD
A miłość Anabelle (cudne imię) i Sławka to po prostu jedno wielkie och... Biedaczyska musieli nieźle się nacierpieć, gdy trzymali ich z dala od siebie. Fajnie, że ostatecznie w końcu się odnaleźli, ale podejrzewam, że Anabelle może mieć bardzo ciężko w życiu. W końcu jest młoda i pochodzi z tych wyższych sfer. A tu nagle dziecko i zupełnie inna sytuacja materialna. Współczuję jej, że tak nagle wszystko odwróciło się do góry nogami. Trzymam jednak kciuki, żeby to wszystko przetrzymała i nie zniknęła nagle nie wiadomo gdzie. A tak swoją drogą mieli fajny ślub. Lubię oglądać tych wszystkich gości co przyszli i rozkminiać zależności jakie ich łączą z młodą parą. O! I jeszcze słowo o Wojtusiu - kochany maluszek.
Nie lubię Jaromira. Nie żeby coś, ale wydaje mi się, że jest straszny i nie dziwię się Klementynie, że nie się bała chodzić w odwiedziny do matki, która też okazała się ekhm.. strasznie nieodpowiedzialna. O tak, tak to nazwijmy :) Smutno mi się zrobiło, jak czytałam o tym, że mała odkryła co właściwie czuje do niej matka, albo po prostu czego nie czuje.
Mam nadzieję, że Klementynka przerwie tą e... rodzinną klątwę, znajdzie fajnego chłopaka, nie wpadnie z nim w wieku nastoletnim, wyjdzie za niego za mąż itd. będą żyli długo i szczęśliwie, aż do czasu xD
O! I fajne drzewko genealogiczne. Fryda jest śliczna, kochany bobas. Nie mogę się napatrzeć.
I jeszcze jedno. Nie daje mi spokoju sprawa Esiego. Skoro nie może być burmistrzem, to może wpadł w ręce simowej mafii albo coś o.o A może nie żyje? Ach... nie mam co robić, tylko zajmować się życiem simów...
No dobra, to ja czekam na ciąg dalszy :D Strasznie mnie wciągnęła historia twojego miasteczka. Aż sama mam ochotę zagrać, ale nie chce mi się budować domów dla nowych simów :/
Powodzenia w dalszej rozgrywce :D
Tęskniłaś :D? Powracam :P.
Co prawda wydaje mi się, że mogłam ominąć jakieś odcinki, ale to się nadrobi ;). Odniosę się do kilku ostatnich części.
Ostatnio wkradło Ci się sporo literówek i trochę błędów...
Mącisz, mącisz... Co do Katii i Hirka myślałam, że jednak ostatecznie ich spikniesz... No cóż, nie wyszło, ale fajnie, że każde z nich związało się z kimś wartościowym. Czekam na dalszy rozwój tych historii :P. Jeśli chodzi o Andżelikę, to za takie potraktowanie Hirka, to weź ją wrzuć pod samochód albo gdzieś utop :P.
No i jeszcze Weronika... Będą z tego kłopoty, oj, będą... i zapewne kolejna samotna matka.
Lecimy dalej... Zeni jest tak głupia, że aż mi jej szkoda. Chociaż nie, nie jest mi jej szkoda. Za głupotę się płaci :P. Jak może być tak wyrodną matką i olać własną córkę? Ciekawa jestem, jak długo będzie "kochała" Frydę? Pewnie dopóki Jaromir jej nie kopnie. A potem co? Podrzuci kolejne dziecko matce? Celowo napisałam wcześniej w cudzysłowie, bo jakoś wątpię, żeby była zdolna kochać.
A Roksana niech tam się z tym Longinem nie rozpędza :P. Swoją drogą był bezczelny. Dobrze wiedział do jakiego domu przyszedł. Nie wmówisz mi, że biedak ma amnezję i nie pamiętał, że wcześniej tam uwiódł nastolatkę :P!
Anabelle i Lesław - fajnie, że w końcu rodzice dziewczyny zgodzili się na ten związek. Obawiam się tylko, czy Anabelle nie odwali jakiegoś numeru... To dla niej zupełnie nowa sytuacja. Do tej pory zawsze była rozpieszczana a teraz jest zdana na siebie (choć tak naprawdę nie do końca, bo przecież ma męża i jego rodzinę). Co z jej rodzicami? Odcięli się od nich?
Serio przesadzasz z nastoletnimi ciążami :P.
Jak ten czas szybko leci. Miasteczko obchodziło ostatnio piąte urodziny... Dołączam się do życzeń i niech mu się wiedzie :).
Zazdroszczę Ci, że masz takie rozwinięte otoczenie ;). Ja dopiero na dniach będę zaczynać nową grę. Muszę najpierw Simsy zainstalować. Przeraża mnie, że na początku będzie taka pustka... Choć wiem, że warto ;). 5 lat to szmat czasu... :P
Chyba będę musiała się do Ciebie kiedyś zgłosić po parę fryzur ;).
Zastanawia mnie, ile pokoleń minęło od czasów Bartosza Domańskiego oraz ile różnych imion i nazwisk wykorzystałaś :P. Ostatnio spisałam sobie wszystkie imiona i nazwiska, które od dłuższego czasu za mną chodzą i zastanawiam się, czy mi się pomieszczą w otoczeniu... :P
No i gratuluję SimStoryka ;).
To ile on ma już tych dzieci?
Szóstkę ;)
Nie żeby coś, ale wydaje mi się, że jest straszny
Hm, nie określiłabym tego w ten sposób, aczkolwiek chyba dobrze się dobrali z Zeni :P "Swój swojego poznał". Zajrzałam niedawno do nich i Zeni ma w aspiracjach zablokowane "mieć niemowlę" xD Może faktycznie Fryda (i K. w sumie też...) doczeka się braciszka albo siostrzyczki xD
A Klementynka... Nad jej historią muszę jeszcze pomyśleć, tzn. dopracować szczegóły :) I jakoś sprytnie połączyć to z tym, co się będzie działo u Nikonieckich. Nie będzie miło i fajnie :(
Nie daje mi spokoju sprawa Esiego. Skoro nie może być burmistrzem, to może wpadł w ręce simowej mafii albo coś o.o A może nie żyje?
Hahaha :D No dobrze, to o tym, co się stało z burmistrzem (zaczniemy od "backstory", czyli od rodziny żony Esiego, Nory - w końcu to kuzynka Anabelle! :D) będzie przez kilka najbliższych odcinków :)
Dzięki za komentarz :)
Tęskniłaś :D? Powracam :P.
No przecież, że tęskniłam! xD
Ostatnio wkradło Ci się sporo literówek i trochę błędów...
OJSG traktuję jako mniej zobowiązującą formę aniżeli FS, dlatego nie zaprzeczam, że mogły się takowe przytrafić.
Gdybym chciała, żeby Katia i Hirek byli razem, stworzyłabym ich jako parę! Skoro tyle lat się przyjaźnili i nie wpadli na to, że sensowniej byłoby, gdyby się ze sobą związali, to najwyraźniej nie byli sobie przeznaczeni!
Jeśli chodzi o Andżelikę, to za takie potraktowanie Hirka, to weź ją wrzuć pod samochód albo gdzieś utop :P.
Oj tam! xD Andżelika jeszcze trochę namiesza - nie mogłabym odebrać jej tej przyjemności :D
No i jeszcze Weronika... Będą z tego kłopoty, oj, będą... i zapewne kolejna samotna matka.
A może jednak nie? :rolleyes:
Pewnie dopóki Jaromir jej nie kopnie.
Dlaczego z góry zakładasz, że Jaromir ją "kopnie"? :<
A Roksana niech tam się z tym Longinem nie rozpędza :P
Wspomniałam, że to był przelotny romans, ale zapomniałam go zakończyć w OJSG xD Wybaczcie. Ale tak - Roksana już się nie zadaje z Longinem!
Nie wmówisz mi, że biedak ma amnezję i nie pamiętał, że wcześniej tam uwiódł nastolatkę :P!
Nie, nawet nie będę próbować :D
Co do Anabelle... Myślę, że Ty i reszta czytelników będziecie zaskoczeni ;)
Co z jej rodzicami? Odcięli się od nich?
Nie! To nie koniec historii, państwo Niklowicz się jeszcze pojawią :)
[size=1]Też nie wspominałam, ale Asiek i Madeline w końcu wzięli ślub, jeszcze kiedy Anabelle była nastolatką ;) )
Chyba będę musiała się do Ciebie kiedyś zgłosić po parę fryzur ;).
O ile to nie są jakieś konkretne, to zapraszam do moich (byłych) "Polecanych..." w gazetce :)
Zastanawia mnie, ile pokoleń minęło od czasów Bartosza Domańskiego
Sześć - najmłodsza simka jest teraz małym dzieckiem (odnosząc się do drzewa Domańskich, jest to córka Anastazji Czajkowskiej, Liliana).
No i gratuluję SimStoryka ;)
Dziękuję! ^^ Za rozbudowaną wypowiedź również :>
Ktoś jeszcze? ;)
alpherainn
17.03.2014, 16:09
Gratuluję SimStoryka Liv :D W pełni zasłużona ranga :P
A cd. historii. Matko, jak ta Zeni jest nieodpowiedzialna. No dobra, ta jej znajomość z Longinem (o ile można ją tak nazwać) i jej konsekwencje to jeszcze nic, ale zostawianie swojego dziecka? Nie, to jest bardzo nieodpowiedzialne.
Fajnie, że Sławek i Anabelle wzięli ślub. Z przyjemnością przeczytałem ich historię.
Poza tym - najlepszego dla Nieznanowa. Spóźnione życzenia, ale co tam xDDD
Kędziorek
19.03.2014, 21:11
Ile nowych nazwisk to zapamiętania :O :D
Zeni w roli matki kompletnie się nie sprawdziła. Jak można tak bezczelnie porzucić własne dziecko?! Rozczarowała mnie. I jeszcze ta kłótnia z matką, która miała zupełną rację. Córka w domu obok, a ta jej nie odwiedzi nawet? Niech od razu zrzeknie się praw i będzie spokój :(( Frydę też porzuci jak przestanie być dla niej wygodna? Rodzinie ją podrzuci? Nie zdziwiłoby mnie to.. Kurczę, ale mnie bulwers złapał :/
Co do Anabelle, mam nadzieję, że jednak wytrzyma w małżeństwie ze Sławkiem. Rodzice nie nauczyli jej prawdziwego życia, więc sama musi zdać tę lekcję. Trzymam kciuki, że nie ucieknie jednak do rodziców :)
Gratuluję SimStoryka Liv
Poza tym - najlepszego dla Nieznanowa.
Dziękuję :D
Kędziorek, również dziękuję :)
Dzisiaj wprowadzenie do opowieści o tym, co się stało z burmistrzem Esim Domańskim.
Odnoszę się do tego (http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/6b623431.jpg) drzewa.
...
Swego czasu zaprezentowałam na forum domek (http://forum.thesims.pl/showthread.php?t=60199) o wdzięcznej nazwie The Heaven of Green, w którym mieszkanie na parterze wynajmował ówczesny burmistrz Nieznanowa, Antoni Domański, wraz ze ze swoją rodziną - żoną Faustyną i maleńkim synkiem Bronisławem:
http://s20.postimg.org/gxe6xt4cd/snapshot_1a73f8bb_1af967c1.jpg
http://s20.postimg.org/3ryorpagt/snapshot_1a73f8bb_7b77f6a5.jpg
http://s20.postimg.org/jfzvyhq2l/snapshot_1a73f8bb_9b77f652.jpg
http://s20.postimg.org/n5zire1x9/snapshot_1a73f8bb_bb77fafd.jpg
http://s20.postimg.org/a9hlb7ku5/doma_scy.jpg
Chłopiec - jak to dzieci - szybko rósł i małe mieszkanko wkrótce stało się za małe dla rodziny burmistrza. Postanowili wybudować dom, który również opublikowałam na forum - Przedwiośnie (http://forum.thesims.pl/showthread.php?t=63051).
Tam też przynajmniej połowę dzieciństwa spędził następca i duma swojego taty.
http://s20.postimg.org/asi36qmv1/snapshot_1a73f8bb_bbd0323d.jpg
http://s20.postimg.org/5skmysh8d/snapshot_1a73f8bb_3c2dc4af.jpg
http://s20.postimg.org/5ngvp49x9/snapshot_1a73f8bb_7bd03190.jpg
Jak widać, Antoni i Faustyna doczekali się drugiego syna, Bazylego.
http://s20.postimg.org/603ohk2t9/snapshot_1a73f8bb_dc2ddbaf.jpg
http://s20.postimg.org/kahu6s8jh/snapshot_1a73f8bb_1c2ddc0f.jpg
http://s20.postimg.org/riovibvwd/snapshot_1a73f8bb_dc675a6d.jpg
http://s20.postimg.org/7iz2mj9dp/snapshot_1a73f8bb_fc68c84b.jpg
http://s20.postimg.org/y7veych8d/snapshot_1a73f8bb_3c68c998.jpg
Jakkolwiek państwo Domańscy bardzo kochali obu chłopców, tak szczególne nadzieje pokładali w Bronisławie, wszak to on miał zastąpić swojego ojca w roli burmistrza Nieznanowa. Ich obowiązkiem było dobre przygotowanie pierworodnego do tej roli, przez co młodszemu z braci poświęcano mniej czasu i uwagi.
Można odnieść wrażenie, że w przypadku przyszłego burmistrza zaplanowano nawet, z kim spędzi resztę życia...
Mniej więcej parę lat przed narodzinami Bronisława do miasteczka wprowadziły się siostry Delacroix - starsza Nicholette i młodsza Madeline - oraz niejaki Melchior Jabłonecki. On i Nicholette wpadli sobie w oko.
http://s20.postimg.org/rt5kt5pa5/snapshot_5bcc149a_3bce82b8.jpg
http://s20.postimg.org/bw6swfwvx/snapshot_5bcc149a_5bce87c6.jpg
Dość prędko się pobrali.
http://s20.postimg.org/51wi6r48t/nsnapshot_7b93b0ba_5bce9aa6.jpg
http://s20.postimg.org/axlugeu65/nsnapshot_7b93b0ba_1bce9b34.jpg
Po ślubie młoda pani Jabłonecka przekonała się, że jej mąż to nie książę z bajki, a wręcz jego przeciwieństwo. Nie szczędził żonie przykrych uwag, lubił towarzystwo alkoholu i innych simek. Nie miała pojęcia, że równolegle z nią także inna simka spodziewa się dziecka, którego ojcem był Melchior...
Urodziła im się córeczka - Noelle-Sara, czyli po prostu Nora. Niedługo później matka dziewczynki zmarła, jednak nie ustalono, co było powodem jej śmierci.
Bardzo przeżyła to młodsza siostra zmarłej, która od tej pory poza mężem siostry i siostrzenicą nie miała nikogo bliskiego. Bezradność dziewczyny postanowił wykorzystać Jabłonecki - rozkochał ją w sobie, a potem porzucił. I ją, i swoją kilkumiesięczną córeczkę.
Chociaż Madeline z całego serca nienawidziła ojca swojej siostrzenicy i widok maleńkiej Nory (bardzo podobnej do Melchiora) przyprawiał ją o ból, postanowiła się nią zaopiekować i dać jej wszystko, co najlepsze.
Noelle-Sara wyrastała na ślicznotkę.
http://s20.postimg.org/7hybklmbh/snapshot_7b93b0ba_1bcfd1ca.jpg
Wtedy też panny Delacroix przeprowadziły się do większego mieszkania, a Madeline otrzymała posadę w kancelarii burmistrza, z którym się zresztą zaprzyjaźniła. Któregoś dnia Antoś przyprowadził ze sobą małego Bronisława. Niestety, dziewczynka miała ogromne problemy z wymówieniem imienia kolegi - jedyne, co była w stanie wyraźnie powiedzieć to "Esi". I tak się złożyło, że za Norą wszyscy wokół zaczęli na niego wołać "Esi" :D
Dzieciaki zdecydowanie się polubiły. Wspólne gryzienie klocków było takie integrujące! :>
http://s20.postimg.org/kebnn1e0t/snapshot_7b93b0ba_3bd00054.jpg
Starsza Nora:
http://s20.postimg.org/hzjs2lxrx/snapshot_7b93b0ba_9bd03633.jpg
Jak wspominałam przy ostatnim odcinku poświęconym Nikonieckim, życie uczuciowe Madeline było bardzo rozchwiane właśnie przez ten incydent z mężem siostry.
Kobieta lubiła przychodzić "wyszaleć się" (tutaj bardziej rozpaczać, no ale! :P) do Ósemki.
http://s20.postimg.org/cs3abw6kd/snapshot_7b93b0ba_9bcff9b0.jpg
Tam też poznała Aśka (Joachima) Niklowicza, rozwiedzionego biznesmena troszkę starszego od niej.
http://s20.postimg.org/fgy31xc1p/snapshot_7b93b0ba_bbcffd1f.jpg
Znajomość się rozkręciła i wkrótce Asiek zamieszkał wraz z Madeline i jej siostrzenicą. Po jakimś czasie ponownie zmienili lokum.
W szkole średniej Esi i Nora - do tej pory przyjaciele - oficjalnie zostali parą.
http://s20.postimg.org/th04u2drx/snapshot_1a73f8bb_1c2ddd9c.jpg
http://s20.postimg.org/xm6g28m65/snapshot_1a73f8bb_7c2dde9d.jpg
http://s20.postimg.org/6ztzd9hz1/snapshot_1a73f8bb_fc2ddf38.jpg
http://s20.postimg.org/y2rnoo9x9/snapshot_7b93b0ba_bc6d3457.jpg
Zarówno przyszły burmistrz jak i jego dziewczyna byli wzorowymi nastolatkami, co nie znaczy, że byli uważani za kujonów ;) Młody Domański swoją charyzmą, inteligencją i otwartością zdobywał przyjaciół a także zaufanie simów - nie tylko rówieśników, bowiem biorąc udział w różnych inicjatywach dawał się poznać także starszej części miasteczkowego społeczeństwa.
Nieznanowo potrzebowało i chciało takiego następcy ówczesnego burmistrza.
Norę z początku przerażało to, że najprawdopodobniej to ona będzie musiała kiedyś stanąć koło swojego chłopaka jako pani burmistrzowa. Pani Faustyna - mama Esiego - odnalazła się w tej roli idealnie, ale było między nimi sporo różnic. Przede wszystkim Nora chciała być znana jako światowej sławy modelka, a nie jako żona burmistrza Nieznanowa. Poza tym nie bardzo widziała siebie w roli przykładnej żony i matki. Kochała Esiego, ale nie chciała być do niego uwiązana. Ciotka wbiła jej do głowy, że w życiu przede wszystkim trzeba liczyć tylko na siebie - sama zresztą była tego znakomitym przykładem. Dlaczego więc młodziutka panna Delacroix miałaby myśleć inaczej?
Na studiach Esi poprosił ją o rękę.
http://s20.postimg.org/giz2szg3h/snapshot_dc750d7c_fc750d7e.jpg
http://s20.postimg.org/v0wa0z7el/snapshot_dc750d7c_5c750d85.jpg
http://s20.postimg.org/ogy38dirh/snapshot_dc750d7c_fc750db6.jpg
http://s20.postimg.org/6vvkj9n3x/snapshot_dc750d7c_bc750dd9.jpg
Komuś to się jednak nie spodobało.
Krótko przed śmiercią swojego ojca, nastoletni wówczas Zbysław Aronowicz usłyszał jego ostatnią wolę: Chcę, abyś dużo osiągnął w swoim życiu. Nie zawiedź mnie. Chłopak bardzo wziął sobie te słowa do serca. Nie wiedział tylko, co miał zrobić, żeby spełnić oczekiwania rodzica. Nie był to chłopak głupi, aczkolwiek jego szkolne stopnie i ogólnie zachowanie wskazywały na coś innego. Zamierzał skończyć studia, ale nie planował zarabiać na swojej wiedzy. Nie był simem takim jak wszyscy - od zawsze to czuł. Nie miał jednak pojęcia, jak mógłby zaakcentować swoją inność i lepszość.
Także w sprawach sercowych nie dopisywało mu szczęście - był bowiem zakochany w swojej dobrej koleżance, która jednak - niestety! - była zajęta, i to nie przez byle kogo! Mowa tu o Norze Delacroix i synu burmistrza... No właśnie - jak ktoś taki jak Zbysław - chłopak z niezbyt bogatej rodziny, bardzo przeciętnej urody i bez ciekawych perspektyw na przyszłość - mógł mu dorównać?
Fakt - gdy byli sam na sam, starał się do niej zbliżyć, któregoś razu nawet spróbował ją pocałować w usta, ale nie skończyło się to dla niego dobrze... Chociaż nie mógł się wyzbyć goryczy porażki i czuł, że prędko nie wygra ze znienawidzonym Domańskim, nie zapomniał o Norze.
Innej dziewczynie było zaś przykro, że Zbysław nie zwracana nią większej uwagi.
Zefka Tarnosz była jedną z najlepszych przyjaciółek Nory. Nie pasowała co prawda do jej paczki - wychowywała się w biednej rodzinie, swojego ojca nigdy nie poznała, była dziewczyną bardzo nieśmiałą i cichutką. Jej największym atutem była zdecydowanie posiadana wiedza - koledzy nieraz zwracali się do niej o pomoc przy zadaniu z matmy czy z fizyki. Za namową Nory zgłosił się do niej także Zbysław. Dziewczyna miała nadzieję, że ta dwójka zostanie parą... Wszystko szło w dobrym kierunku - zaczął wpadać do niej już nie tylko na "korki", jak dowiedziała się od uradowanej Zefki. Właściwie to jej Zbysław zawdzięczał dostanie się na studia i ich ukończenie. Ciągle jednak był dla panny Tarnosz przyjacielem...
W pewnym momencie jednak przyszedł mu do głowy pewien pomysł - potrzebował jednak kogoś, kto pomógłby mu go zrealizować.
Na szczęście Aronowicz był częstym bywalcem "Ósemki", w której nie tylko bawiła się młodzież z "dobrych domów"...
http://s20.postimg.org/tcx4mbtj1/snapshot_fc8ae735_3c8af247.jpg
http://s20.postimg.org/acxmm8m65/snapshot_fc8ae735_9c8af52b.jpg
http://s20.postimg.org/wxoert8ot/snapshot_fc8ae735_5c8af577.jpg
Podzielił się wszystkimi swoimi planami i obawami ze swoim przyjacielem. Został zapewniony, że może na niego liczyć.
Po zakończeniu studiów Bronisław Domański został zaprzysiężony na trzeciego w historii burmistrza Nieznanowa :) (pierwszym był Arkadiusz Domański, drugim - Antoni Domański)
http://s20.postimg.org/3slnoetdp/snapshot_5cbaf3e5_3cbafcb7.jpg
Ożenił się także z Norą, wtedy już coraz popularniejszą twarzą magazynów o modzie :)
http://s20.postimg.org/ys5unal31/snapshot_5cbaf3e5_3cbaf3ee.jpg
http://s20.postimg.org/6qrt9lfst/snapshot_5cbaf3e5_7cbaf4df.jpg
http://s20.postimg.org/pmxhtfhod/snapshot_5cbaf3e5_3cbaf530.jpg
http://s20.postimg.org/kt95atvst/snapshot_5cbaf3e5_9cbaf55a.jpg
http://s20.postimg.org/x6lzhqlh9/snapshot_5cbaf3e5_1cbaf572.jpg
http://s20.postimg.org/ykdmd1kql/snapshot_5cbaf3e5_1cbaf5d9.jpg
http://s20.postimg.org/62edcwrp9/snapshot_5cbaf3e5_bcbaf5e6.jpg
http://s20.postimg.org/as4b1iipp/snapshot_5cbaf3e5_3cbaf5fc.jpg
http://s20.postimg.org/o6hdxjpdp/snapshot_5cbaf3e5_dcbaf61d.jpg
http://s20.postimg.org/vhcw9o5rx/snapshot_5cbaf3e5_dcbaf650.jpg
http://s20.postimg.org/fyfgcjxh9/snapshot_5cbaf3e5_dcbaf674.jpg
Z przodu ciotka panny młodej - Madeline Delacroix i jej partner, Joachim Niklowicz. Za nimi Olivier Charkowski (jeśli kojarzycie przyjaciółkę Miny Koralik - Lonę - to to był właśnie jej mąż) oraz państwo Bitner - Aleksy i Nicole (Martyniuk).
http://s20.postimg.org/5a73zyy4d/snapshot_5cbaf3e5_9cbaf66d.jpg
Z przodu świadkowie - Olivia (Lawiniak) i Donald Fank, za nimi rodzice pana młodego - burmistrz-emeryt Antoni Domański i jego małżonka Faustyna. Całkiem z tyłu Ignaś i Pola (Rycerz) Martin.
Nie mam pojęcia, gdzie w tym czasie byli Zbysław i Zefka :|
http://s20.postimg.org/m36ypvpkt/snapshot_5cbaf3e5_dcbafb2c.jpg
http://s20.postimg.org/cc51m61q5/snapshot_5cbaf3e5_5cbafb3c.jpg
Tymczasem u Madeline i Aśka...
Koteły:
http://s20.postimg.org/52x98orb1/snapshot_7b93b0ba_fc6d3247.jpg
http://s20.postimg.org/xh2oskev1/snapshot_7b93b0ba_bc6d325c.jpg
Oraz nieplanowana ciąża...
http://s20.postimg.org/5bzfccth9/snapshot_7b93b0ba_9c6d3504.jpg
http://s20.postimg.org/57wf4m98d/snapshot_7b93b0ba_3c6d352d.jpg
Jak widać, Aśkowi nie spodobała się perspektywa zostania ojcem. Z drugiej strony zaś nie wyobrażał sobie odejścia od narzeczonej...
Ostatecznie pogodził się z tą sytuacją.
Urodziła się, znana Wam już z ostatniej części, Anabelle Delacroix:
http://s20.postimg.org/ga1i323b1/snapshot_7b93b0ba_bc6d3b91.jpg
Niedługo później okazało się, że nie będzie jedynym małym dzieckiem w rodzinie :>
http://s20.postimg.org/q39iodqnx/snapshot_5cbaf3e5_fcbaff4d.jpg
http://s20.postimg.org/5huqwh931/snapshot_5cbaf3e5_bcbaff87.jpg
http://s20.postimg.org/p4ewxhs8t/snapshot_7b93b0ba_7d0c207b.jpg
Niestety, ciąża była równoznaczna bezpowrotnym z zakończeniem przez Norę kariery w modelingu. Pomimo zapewnień, że zrobi wszystko, aby powrócić do formy, pracodawcy byli bezwzględni. W duchu była bardzo załamana z tego powodu, co oczywiście starała się ukryć przed mężem. Zresztą on i tak nie dopuszczał do siebie myśli, że jej własna kariera mogłaby być być dla niej ważniejsza niż rodzina i wspieranie JEGO. Sam zaś burmistrz bardzo cieszył się z tego, że doczeka się następcy albo następczyni. Niemniej podekscytowani byli także ich krewni oraz przyjaciele, w szczególności Zefka.
Dla zauroczonego ciągle Zbysława "radosna nowina" była jak gwóźdź do trumny dla jego planów. Myślał, że nawet po ślubie jakoś uda mu się "odbić" Domańskiemu żonę, ale teraz, kiedy lada moment na świat miało przyjść ICH dziecko, nie było już o co walczyć.
Wtedy dopiero zaczął dostrzegać wokół siebie Zefkę - chociaż nie miała pojęcia, dlaczego jest taki nadąsany i smutny, otoczyła go swoją opieką. Dopiero wtedy się zorientował, że dziewczyna jest w nim zakochana po uszy.
Mając cichą nadzieję, że chociaż trochę wynagrodzi mu utratę Nory, postanowił dać jej szansę.
http://s20.postimg.org/b0xadp64d/snapshot_1cbbb41e_bcbbb41f.jpg
http://s20.postimg.org/4eamkiofx/snapshot_1cbbb41e_1cbbb6c2.jpg
http://s20.postimg.org/i5f3mqddp/snapshot_1cbbb41e_dcbbb70a.jpg
http://s20.postimg.org/6hl1s6o8t/snapshot_1cbbb41e_1cbbb732.jpg
http://s20.postimg.org/6dr8bxirh/snapshot_1cbbb41e_dcbbb784.jpg
Któregoś dnia narzeczeni postanowili zaprosić młodych Domańskich na kolację do siebie.
Gratulacje z okazji zaręczyn :)
http://s20.postimg.org/4qwytl0e5/snapshot_1cbbb41e_dcbbba48.jpg
No i zachwyt nad rosnącym z dnia na dzień brzuchem! :>
http://s20.postimg.org/y0yvswxml/snapshot_1cbbb41e_bcbbb9cc.jpg
Esi i Zbysław - wrogowie siedzący przy jednym stole...
http://s20.postimg.org/4kj9qhr99/snapshot_1cbbb41e_1cbbb924.jpg
Kolacja się udała, chociaż złość się gotowała w Zbysławie na widok burmistrza. Gdy na moment zostali jednak sam na sam z Norą, coś pchnęło go w jej stronę i rozkazało mu powiedzieć prawdę.
- Nora, zostaw tego idiotę - rzekł, kierując wierzchnią część dłoni w stronę jej piegowatego policzka. - Ucieknijmy razem, tylko ciebie kocham...
Dziewczyna zatrzymała jego rękę.
http://s20.postimg.org/nlspk00fx/snapshot_1cbbb41e_fcbbbbb6.jpg
- Nie, Zbysław... Nigdy cię nie kochałam i nigdy cię nie pokocham.
- Nora, błagam cię...
Usłyszał to wracający z klatki schodowej Esi i strasznie się wściekł. Odciągnął Aronowicza od żony i zaprowadził go do sypialni.
http://s20.postimg.org/y9wgiuaf1/snapshot_1cbbb41e_bcbbbabb.jpg
- Aronowicz, frajerze, co ty sobie, k*, myślałeś?! Nora jest MOJA, ZAWSZE BYŁA! I trzymaj łapy od niej z daleka!
Zbysław w odwecie pchnął go w stronę ściany.
http://s20.postimg.org/jo5fuldml/snapshot_1cbbb41e_fcbbba9f.jpg
- Twoja?! Jeszcze się, k*, przekonamy...
To powiedziawszy, wyszedł z mieszkania.
Wiedział, że ma bardzo mało czasu na działanie...
Przyspieszyli termin swojego ślubu. Zefka, która nie dowiedziała się o incydencie w mieszkaniu, była bardzo szczęśliwa z tego powodu i nie przeszkadzało jej wcale, że z braku czasu na wybór jej sukienka była bardzo prosta.
http://s20.postimg.org/w08c831h9/snapshot_1cbbb41e_dcbbc329.jpg
http://s20.postimg.org/8fi2fbl19/snapshot_1cbbb41e_3cbbc4d2.jpg
http://s20.postimg.org/ougl5mse5/snapshot_1cbbb41e_5cbbc3f1.jpg
http://s20.postimg.org/b226a01ml/snapshot_1cbbb41e_1cbbc414.jpg
http://s20.postimg.org/t26s0n4fx/snapshot_1cbbb41e_9cbbc43c.jpg
http://s20.postimg.org/euh3bzrr1/snapshot_1cbbb41e_5cbbc44b.jpg
http://s20.postimg.org/e3syjyerh/snapshot_1cbbb41e_1cbbc455.jpg
http://s20.postimg.org/4um6w3ghp/snapshot_1cbbb41e_fcbbc4bb.jpg
http://s20.postimg.org/uv9ooypml/snapshot_1cbbb41e_9cbbc8d5.jpg
http://s20.postimg.org/gh6ax83st/snapshot_1cbbb41e_bcbbc6e7.jpg
Tutaj panna młoda z malutką szwagierką, Nadią Aronowicz:
http://s20.postimg.org/k71ccdq9p/snapshot_1cbbb41e_fcbbc72f.jpg
Wśród zaproszonych gości byli także przyjaciele Zbysława, m.in.:
Iwan Ewerkin (tak, ojciec Anizji, żony Gustawa Koralik :))
http://s20.postimg.org/ihwui1zy5/snapshot_1cbbb41e_fcbbc7aa.jpg
oraz Ludwik Ewan.
http://s20.postimg.org/5rsm4yrzx/snapshot_1cbbb41e_1cbbc7c3.jpg
W ramionach ukochanego męża Zefka czuła się najszczęśliwszą simką na świecie...
http://s20.postimg.org/ob6wimblp/snapshot_1cbbb41e_bcbbc6ae.jpg
Ciąg dalszy nastąpił. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1812522&postcount=147)
...
Inna simowa twórczość :)
Sypialnia:
Raz (http://s20.postimg.org/qic29aerh/Sims2_EP8_2014_04_04_20_14_37_79.jpg) Dwa (http://s20.postimg.org/4glrz8u9p/Sims2_EP8_2014_04_04_20_14_41_42.jpg) Trzy (http://s20.postimg.org/sydvn4wu5/Sims2_EP8_2014_04_04_20_14_56_37.jpg)
Pierwszy pocałunek:
Raz (http://s20.postimg.org/7b7rf16wt/Sims2_EP8_2014_04_04_14_59_11_62.jpg) Dwa (http://s20.postimg.org/vg8gwqr7h/Sims2_EP8_2014_04_04_14_59_13_05.jpg) Trzy (http://s20.postimg.org/ed5p18ail/Sims2_EP8_2014_04_04_14_59_21_86.jpg)
Zakochańce: Hugo Szopen i Erin Sikora, obecnie Szopen ;]
Domek Wintowiczów:
Raz (http://s20.postimg.org/hiek7mmyl/Sims2_EP8_2013_05_25_19_17_58_33.jpg) Dwa (http://s20.postimg.org/wsefetigt/Sims2_EP8_2013_05_25_19_15_51_45.jpg) Trzy (http://s20.postimg.org/xvyjqs33x/Sims2_EP8_2013_05_25_19_18_13_81.jpg) Cztery (http://s20.postimg.org/6nx45p3ul/Sims2_EP8_2013_05_25_19_19_25_37.jpg)
Cytryśnia
06.04.2014, 20:12
Historia pana burmistrza i jego miłości niczym z amerykańskiego romansidła :P
Nora cudownie wyszła na zdjęciach ze swojego ślubu :D taka szczęśliwa :rolleyes:
jak ci się udaje zawsze tak idealnie usadzić simów w ławkach?!
no i czy masz do ślubów jakąś kaplicę, czy zawsze robisz ołtarze na jedno kopyto? :P
przedstawisz kotełki? ^^
A wracając do historii...
mogłaś chociaż powiedzieć co się burmistrzom urodziło </3
pozdrawiam :)
Esi jest podobny do ojca, a przynajmniej tak stwierdzam po ich nosach (bo ja się nie znam na takich sprawach ;) ). Uwielbiam simowe śluby, są takie ekscytujące. Biedna Nicholette.. Ale córeczkę ma prześliczną. Strasznie mi się spodobała jej i Esiego historia, a już najbardziej ta sprawa ze zdrabnianiem imienia Bronisław. Z takim się jeszcze nie spotkałam :D Och.. Oni są tacy kochani.. Ten Zbysław nie przypadł mi do gustu, ale chyba rozumiem jego zachowanie i jakoś specjalnie nie dziwię się temu co robił. A Zefka jest taka dobra. Współczuję jej wyjścia za takiego gbura, lecz miłość nie wybiera. W ten sposób mogła być choć trochę szczęśliwa.
Nora jest śliczna. Szkoda, że pracodawca jej nie uwierzył, a nuż mogłaby wrócić do roboty? Oni się synka, doczekali nie? Tak było w drzewie, o ile mnie pamięć nie zawodzi..
Właśnie mnie olśniło! Zefka, to ta, co prezentowałaś ją w dziale z simkami w ciąży, nie?
Masz śliczne domki. Też chcę takie umieć budować, a kompletnie nie mam cierpliwości.
Ah.. i kochane kotki. Bardzo się cieszę, że postanowiłaś się podzielić historią Esiego. Coś czuję, że moja ciekawość zostanie zaspokojona :D
Pozdrawiam
Historia pana burmistrza i jego miłości niczym z amerykańskiego romansidła
Niczym całe to OJSG chciałaś powiedzieć :D
jak ci się udaje zawsze tak idealnie usadzić simów w ławkach?!
moveobjects on :D
I InSimenator, ale ciii xD
no i czy masz do ślubów jakąś kaplicę, czy zawsze robisz ołtarze na jedno kopyto?
Ofc, że mam kaplicę :D
przedstawisz kotełki? ^^
Chętnie, niestety jednak nie mam pojęcia, jak się wabiło kociątko. Dorosły zwierzak to albo Prissy (kotka, którą Nora dostała jako dziecko) albo Królewicz (w jego chyba zaopatrzył rodzinkę pan Niklowicz) ;) Urodziło się im kilka kociąt, ale część oddali ;]
mogłaś chociaż powiedzieć co się burmistrzom urodziło
Niecierpliwych odsyłam do drzewa! Albo do pisania komentarza i to szybko! (póki mam 3-dniowy weekend xD)
Esi jest podobny do ojca, a przynajmniej tak stwierdzam po ich nosach
Całkiem możliwe :D
Uwielbiam simowe śluby, są takie ekscytujące.
Też je lubię :>
Oni się synka, doczekali nie?
Ano!
Zefka, to ta, co prezentowałaś ją w dziale z simkami w ciąży, nie?
Taaaak... :D
Masz śliczne domki.
Dziękuję ^^ Żebym miała częściej takie pomysły, to wszystkie domki byłyby cacy!
Coś czuję, że moja ciekawość zostanie zaspokojona
Myślę, że tak :) Przynajmniej 2-3 odcinki jeszcze przed nami! (tak, przede mną też, bo jeszcze nie zaczęłam pisać xD)
Dzięki dziewczyny za komentarze ^^ Może ktoś jeszcze? ; D Nie ukrywam, że chciałabym się już zabrać za kolejną część i że ciekawi mnie, co reszta ma do powiedzenia na temat tej historii!
Jestem i ja ;).
Wepchnęłaś już Melchiora pod nadjeżdżającą ciężarówkę :P? Chętnie pomogę :D. Fajnie, że Madeline się w końcu ułożyło. Zasługiwała na szczęście.
Zbysław naprawdę myślał, że Esi się nie dowie, skoro wyskoczył z wyznaniami podczas wspólnej kolacji...? Ciekawa jestem, co tam jszcze wykombinował, ale mam nadzieję, że jego plan jest tak słaby jak to wyznawanie uczuć, mając Esiego na karku :D.
Co do samej Nory to nieco się obawiam, że jeszcze wykręci jakiś numer. To znaczy to zależy od tego, jak bardzo rozpacza po swojej karierze.
Fajne koty :).
Ciekawa jestem dalszych losów a najbardziej tego, czemu to Bazyli został burmistrzem. Dawaj ten odcinek :P.
alpherainn
13.04.2014, 13:08
Ja poczekam na koniec tej historii, a potem dopiero opowiem co o tym sądzę :D
Ale zapowiada się ciekawie! Tak poza tym chyba wiem jak się skończy ta historia (sądząc po spisie treści na początku :D)
Wepchnęłaś już Melchiora pod nadjeżdżającą ciężarówkę
Nie, ale jego dni są policzone ; D
Zbysław naprawdę myślał, że Esi się nie dowie, skoro wyskoczył z wyznaniami podczas wspólnej kolacji...?
Zbysław i Nora byli wtedy sam na sam :P
Dziękuję Wam :)
Dzisiaj w końcu o tym, co się stało z Esim i dlaczego to Bazyli jest burmistrzem (no dobra, był, obecnie już nim nie jest :]).
Pierwsza część. (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1811736#post1811736)
...
Szczęście młodej i po uszy zakochanej w mężu pani Aronowicz nie trwało jednak długo. Na początek wystarczył fakt, że noc poślubną spędzili osobno. Kolejne wyglądały zresztą bardzo podobnie - Zefka spała sama w sypialni, Zbysław - w pokoju obok, który był połączeniem kuchni i salonu.
Nieprędko przyszło jej zasnąć w jego ramionach.
http://s20.postimg.org/ju6s249x9/snapshot_1cbbb41e_5cbbcd99.jpg
Nim jednak to się stało, myślała nad przyszłością. Gdy Zbysław dostanie to, czego chce, co się z nią stanie? Co ja najlepszego zrobiłam?!, pomyślała, po czym mocno zamknęła oczy, pozwalając malutkim łezkom skapnąć na poduszkę.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1cbbb41e_5cbbce92.jpg
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/snapshot_1cbbb41e_7cbbcee0.jpg
Ciąża okazała się być poniekąd wybawieniem dla Zefki. Jej mąż bardzo się ucieszył, że będzie mieć potomka. Nie powiedział jej nigdy wprost, że chce mieć syna, ale była pewna, że to właśnie jego oczekuje - mniejszej wersji samego siebie. Takiego samego egoisty, despoty, głupca i cwaniaka... Cichego zabójcy.
W momencie gdy maluszek w brzuchu pani Aronowicz dopiero się rozwijał, malutki Domański coraz częściej dawał znać, że chce już wyjść na świat!
http://s20.postimg.org/ekp8qwpj1/snapshot_5cbaf3e5_dd1f145e.jpg
Tego poranka Nora odjechała do szpitala - wielkimi krokami zbliżał się termin porodu. Zaledwie kilka dni później była już z powrotem w mieszkanku, w dodatku nie sama!
http://s20.postimg.org/j958m3epp/snapshot_5cbaf3e5_fd1f1511.jpg
Nowy członek rodziny burmistrzów i następca swojego ojca został ochrzczony jako Błażej Domański. Po tacie odziedziczył bystre niebieskie spojrzenie, natomiast po nieżyjącej babci Nicholette otrzymał bardzo ciemny kolor włosów.
http://s20.postimg.org/jbkiv6szh/snapshot_5cbaf3e5_9d1f1562.jpg
http://s20.postimg.org/sn1iv0z7h/snapshot_5cbaf3e5_1d1f1cdb.jpg
http://s20.postimg.org/j2my59g71/snapshot_5cbaf3e5_bd1f1d44.jpg
Państwo Domańscy w specjalnej sesji zdjęciowej (bajerancka obróbka i link gratis :) ):
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/esinora1_zps2dadbc37.jpg
Kilka miesięcy później i na Zefkę przyszedł czas...
http://s20.postimg.org/69klgqji5/snapshot_1cbbb41e_7d253ab6.jpg
Sąsiadka z góry, zaniepokojona krzykami, pobiegła młodej mamie i pchającemu się na świat dziecku na pomoc. Na szczęście przybyły do szpitala na czas. Tam, po kolejnych kilku godzinach męczarni, swój pierwszy krzyk wydała córeczka Aronowiczów, nazwana przez swoją mamę Marleną.
Ku wielkiemu zdziwieniu Zefki, Zbysław wcale się nie rozzłościł na wieść, że urodziła mu się córka. W zasadzie nie przejął się wcale, co okazało się być jeszcze gorsze niż jakiekolwiek "żywsze" odruchy.
Cała odpowiedzialność za wychowanie tej szarookiej czarnulki spadła na jej mamę.
http://s20.postimg.org/ifee4vnlp/snapshot_1cbbb41e_fd25398a.jpg
http://s20.postimg.org/d3uw6fc59/snapshot_1cbbb41e_bd253ba0.jpg
http://s20.postimg.org/wi0bjuszh/snapshot_1cbbb41e_fd253e15.jpg
Marlenka była przez dłuższy czas jedyną towarzyszką swojej mamy. Razem zaczynały dzień i razem kładły się spać. Świat poza nimi jakby nie istniał. Wizyty gości w tym nie przeszkadzały. Coraz rzadsza obecność ojca dziecka też nie.
Chociaż serce i sumienie Zbysława Aronowicza pozostawały dla wszystkich nieodgadnięte i przepełnione mrokiem, on potrafił w tym całym gąszczu sprzeczności, wyrzutów sumienia i nikczemnych zamiarów odnaleźć resztki miłości do żony i córeczki.
Czasami, gdy wracał bardzo późno do domu i nie był pijany w pień, zakradał się po cichutku do sypialni i pochylał się nad łóżeczkiem Marlenki.
http://s20.postimg.org/jmbfbbnzx/snapshot_1cbbb41e_5d253ed2.jpg
Przyglądając się tej malutkiej istotce żałował, że nigdy nie będzie dla niej dobrym, kochającym ojcem. Nie miał wątpliwości, że na to zasłużyła - po prostu jej rodzic był zły do szpiku kości i nigdy nie zdobyłby się na odwagę, żeby pokazać jej i jej matce, ile naprawdę dla niego znaczą.
Bywały też takie momenty, w których kładł się pod kołdrą obok swojej niczego nieświadomej, nieszczęśliwej żony.
http://s20.postimg.org/s51s1fk8t/snapshot_1cbbb41e_dd253f0c.jpg
Nawet wtedy nie odważyłby się do niej przytulić - chwila złudzenia mogłaby ich obu zbyt dużo kosztować. To Marlenka potrzebowała czułości i zainteresowania ze strony swojej mamy. Zefka potrzebowała miłości tego dziecka. A Zbysław? Zbysław wiedział, że kiedyś to wszystko zniszczy...
Nie potrafił inaczej.
W tym samym budynku co Domańscy mieszkali tez Madeline, Asiek i Anabelle.
Koteły też mieszkały. Nie było to proste - dziewczę zrobiło sobie z nich przytulanki - ale dawały radę!
http://s20.postimg.org/obmkgvnzx/snapshot_7b93b0ba_1d89eb01.jpg
http://s20.postimg.org/3yeti9xrx/snapshot_7b93b0ba_fd89eaf0.jpg
Gdy Anabelle nie męczyła kotów albo nie spała, była rozchwytywana przez mamę i tatę.
http://s20.postimg.org/j5g0jkym5/snapshot_7b93b0ba_bd89eb7f.jpg
http://s20.postimg.org/7pjsqum2l/snapshot_7b93b0ba_5d89eb64.jpg
http://s20.postimg.org/40yp541fh/snapshot_7b93b0ba_9d89ea52.jpg
Ale bardzo często mama i tata rozchwytywali samych siebie...
http://s20.postimg.org/a7qp8hgsd/snapshot_7b93b0ba_7d89f877.jpg
Potem tylko to im pozostało, bowiem dręczycielka zwierząt wyrosła na gwiazdę klasową. Już wtedy nie mogła się nagadać z koleżankami.
http://s20.postimg.org/kxnrxj8zh/snapshot_7b93b0ba_be118d8e.jpg
Resztę historii dziewczyny znacie lub też poznacie :)
Tymczasem na piętrze...
http://s20.postimg.org/wndq4dvzx/snapshot_5cbaf3e5_5de0f77a.jpg
http://s20.postimg.org/p4piymybh/snapshot_5cbaf3e5_3de0f769.jpg
Esi uwielbiał spędzać czas ze swoim pierworodnym.
http://s20.postimg.org/56eptdjy5/snapshot_5cbaf3e5_5de0faa9.jpg
http://s20.postimg.org/53uu6jgal/snapshot_5cbaf3e5_7de0f9a7.jpg
http://s20.postimg.org/d0fberrr1/snapshot_5cbaf3e5_9de0f9b9.jpg
http://s20.postimg.org/iuzb8r58d/snapshot_5cbaf3e5_3de0faf2.jpg
http://s20.postimg.org/t2mfywgu5/snapshot_5cbaf3e5_dde0f6ca.jpg
http://s20.postimg.org/en4j003st/snapshot_5cbaf3e5_5de0fbb3.jpg
Któregoś dnia po ucałowaniu synka na dobranoc, zamiast swoim zwyczajem usiąść z żoną do kolacji, zaczął się szykować do wyjścia. Zdziwiona Nora zapytała męża, gdzie się wybiera i po co.
http://s20.postimg.org/jaf6figjh/snapshot_5cbaf3e5_fde0fc2e.jpg
Umówiłem się z kimś na spotkanie w "Ósemce", wyjaśnił zdawkowo.
Widząc, że żona jeszcze bardziej się zaniepokoiła (kochanka?!), mocno ją przytulił.
http://s20.postimg.org/90rjzbhod/snapshot_5cbaf3e5_dde0fc78.jpg
- Nie, nie myśl sobie - oznajmił, uśmiechając się z rozbawienia. - Nikogo nie mam. Postaram się to szybko załatwić, ale nie czekaj na mnie.
- Uważaj na siebie - szepnęła.
- Dobrze, będę. Kocham cię.
- Ja ciebie też, Esi. Wracaj szybko.
Chwilę później zatrzasnęły się za nim drzwi.
http://s20.postimg.org/dpqhdvid9/Sims2_EP8_2012_12_21_21_27_30_16.jpg
http://s20.postimg.org/tp94xfef1/Sims2_EP8_2012_12_21_21_29_38_50.jpg
http://s20.postimg.org/q03mv4egt/Sims2_EP8_2012_12_21_22_45_18_48.jpg
http://s20.postimg.org/p9awpcc3h/Sims2_EP8_2012_12_21_22_42_45_24.jpg
http://s20.postimg.org/8c3wxbry5/snapshot_5cbaf3e5_fde1103e.jpg
http://s20.postimg.org/ut0vmn8zh/snapshot_5cbaf3e5_bde11332.jpg
http://s20.postimg.org/dtrx7dxrx/snapshot_5cbaf3e5_1de11068.jpg
http://s20.postimg.org/3ugeoa2wt/snapshot_5cbaf3e5_1de113c0.jpg
Młoda wdowa przez długi czas nie mogła uwierzyć w to, co się stało. Przecież kilka godzin temu z nim rozmawiała, zapewniał ją, że szybko to załatwi i wróci...
Gdyby tylko wtedy wiedziała, że to będzie ich ostania rozmowa, że ostatni raz będzie go mieć w swoich ramionach...!
Niemniej przerażeni byli rodzice, brat, przyjaciele i współpracownicy burmistrza. W zasadzie całe miasteczko...
Nikt nie miał wątpliwości - ktoś podstępem zwabił Esiego do tego budynku, po czym brutalnie pobił, by na samym końcu oddać jeden celny strzał...
Morderstwo burmistrza odbiło się szerokim echem wśród mieszkańców miasteczka. Dzień 21.12.2012r. przeszedł do historii jako koniec świata w Nieznanowie.
Tydzień później Nieznanowo pożegnało swojego burmistrza :(
http://s20.postimg.org/60dtzbry5/Sims2_EP8_2012_12_30_14_31_02_50.jpg
http://s20.postimg.org/5p0z0b0vx/Sims2_EP8_2012_12_30_14_39_35_09.jpg
http://s20.postimg.org/yd6798s3h/Sims2_EP8_2012_12_30_14_40_12_43.jpg
http://s20.postimg.org/karzojxod/Sims2_EP8_2012_12_30_14_50_40_75.jpg
http://s20.postimg.org/snt35h7i5/Sims2_EP8_2012_12_30_14_34_57_88.jpg
http://s20.postimg.org/9nv22l3y5/Sims2_EP8_2012_12_30_14_51_52_44.jpg
To była także ciężka chwila dla dyplomacji. Rada miasteczka wraz z burmistrzem emerytem na następcę Bronisława wybrali jego młodszego brata - Bazylego Domańskiego. Nim jednak nowy burmistrz objął rządy w miasteczku, musiał w przyspieszonym tempie przyswoić sobie całą wiedzę, którą jego brat przez lata zdobywał w gabinecie ojca i na studiach politologicznych.
Niedługo później w duszy Nory jeszcze raz rozegrał się dramat.
http://s20.postimg.org/ynlfmvhod/snapshot_1a73f8bb_bdec5a1e.jpg
- Jesteś pewna, że chcesz to zrobić?
http://s20.postimg.org/gjif28jzx/snapshot_1a73f8bb_ddec5aa1.jpg
- Tak, mamo. Może jeszcze zmienię zdanie, ale póki co to najlepsze, co mogę zrobić.
- Pozbawianie dziecka matki nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem.
- Dlatego właśnie, że go kocham, postanowiłam oddać go wam w opiekę. Wychowaliście jego ojca na dobrego człowieka - wiem, że i Błażejowi przekażecie to, o najważniejsze...
Tym sposobem młody Domański trafił pod skrzydła kochających dziadków.
http://s20.postimg.org/wx2ele059/snapshot_1a73f8bb_fdec82a3.jpg
http://s20.postimg.org/ywj0csugt/snapshot_1a73f8bb_bdec841f.jpg
http://s20.postimg.org/8pa3mk18d/snapshot_1a73f8bb_1dec9021.jpg
Jego mama zaś wyjechała z Nieznanowa. Udało jej się odnowić stare znajomości i wrócić do pracy w modelingu.
Ciąg dalszy jej losów nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1814309&postcount=171).
...
Życie nie oszczędzało Zefki.
http://s20.postimg.org/f21k4f4n1/snapshot_1cbbb41e_5db2565c.jpg
Wszechobecna, długotrwała pustka zaczęła zbierać swoje plony.
Było jej już wszystko jedno - potrafiła cały dzień nie jeść, nie pamiętała, który dzień już chodzi w tej samej koszuli...
Za to o córeczkę troszczyła się jeszcze bardziej niż kiedyś.
http://s20.postimg.org/sg2bsfayl/snapshot_1cbbb41e_bde104e6.jpg
http://s20.postimg.org/6l6n78pbx/snapshot_1cbbb41e_dde102a7.jpg
http://s20.postimg.org/dp7jui6v1/snapshot_1cbbb41e_bde10444.jpg
http://s20.postimg.org/adq5mz4u5/snapshot_1cbbb41e_bdfee9cc.jpg
http://s20.postimg.org/hafqlrbr1/snapshot_1cbbb41e_5de1066c.jpg
Coraz częściej, niestety, dochodziło także do kłótni z mężem. Była krytykowana niemal za wszystko, dostawało jej się za przysłowiową "za słoną zupę".
http://s20.postimg.org/yrjugvcjh/snapshot_1cbbb41e_3de1053a.jpg
http://s20.postimg.org/et8ks8h8d/snapshot_1cbbb41e_dde105a1.jpg
Maleńkiej psuły się zabawki...
http://s20.postimg.org/fwo3qgchp/snapshot_1cbbb41e_9dfef054.jpg
... ale Zbysław miał to wszystko gdzieś.
http://s20.postimg.org/ils37ywql/snapshot_1cbbb41e_fd253a2b.jpg
Wiedział, że niedługo będzie po wszystkim.
Piekło pani Aronowicz trwało jeszcze jeden rok. Któregoś wiosennego dnia teściowa znalazła ją martwą w mieszkaniu. Jak napisała w swoim testamencie, w życiu nie widziała synowej spokojniejszej.
Nie udało się ustalić, co było przyczyną jej śmierci.
Pogrzeb Zefki był skromny - w deszczowy, majowy poranek na cmentarzu pojawiła się tylko rodzina i przyjaciele. Łez, modlitw za jej duszę i kwiatów nie zabrakło.
Po śmierci żony Zbysław zrzekł się całkowicie praw do córki i wyjechał z Nieznanowa. Dziewczynką zaopiekowała się rodzina jej ojca - babcia Maria Aronowicz, wujek Kornel, jego żona Inga oraz ciocia Nadia, samotna mama 1,5-rocznego Feliksa...
Ciąg dalszy nastąpił. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1816672&postcount=179)
Tak coś czułam, że ukatrupisz Esiego :(. A idź!
Szkoda mi Błażeja... No, dobra, Nory też, ale nie tak do końca. Ostatecznie okazała się tępa. Podrzuciła dziadkom malucha a sama pojechała robić karierę jako modelka. Jakie to puste...
Co do Zbysława to ciężko określić moje odczucia co do niego. Niby coś tam czuł do żony i córki, ale... No właśnie... Zamiast się cieszyć rodziną albo chociaż córką, to ten szukał zemsty... Szkoda tylko Zefki, że tak jej spaprał życie :(.
alpherainn
23.04.2014, 08:04
Wiedziałem że tak będzie, chociaż wydawało mi się, że tą historię rozłożysz na więcej odcinków. Szkoda Esiego :(
Nora nie powinna oddawać swojego dziecka. Teraz to było jej dziecko i powinna się nim zaopiekować.
Zbysław to cham :(( Już od początku go nie lubiłem :D
LepkiePaluszki23
23.04.2014, 09:41
Witam :D
Tak na wstępie- Musiałaś ich zabijać? :(
Szkoda Esiego, ale mi bardziej szkoda Zefki. Ciekawe kto ją zabił. Nora zamiast poświęcić teraz więcej czasu dla dziecka po śmierci jego ojca, to oddała go jego babci, a sama wyjechała i poświęciła się pracy modelki. :( Zbysław nie wiem. Niby ją kochał, ale nie chciał jej tego okazać, bo bał się że wszystko zepsuję ( nie rozumiem ?? )
I na koniec mogłabyś, w którymś odcinku pokazać cmentarz Nieznanowa?? :)
CZEKAM NA WIĘCEJ! :D
Widzę, że smutno się tu u Ciebie zrobiło :(
Kiedy przeczytałam, że Esi gdzieś wychodzi, w życiu bym się nie domyśliła, że go zabijesz! Wpadłam na to dopiero, gdy zobaczyłam te zdjęcia w przygnębiających kolorach. Szkoda mi go i Błażeja :( Decyzja Nory o oddaniu dziecka i wyjeździe z miasta pokazała jak dla mnie, że młoda wdowa jest tępą egoistką.
Najbardziej szkoda mi Zefki, a co do Zbysława... Mam nadzieję, że utopi się w jakimś basenie bez drabinek :D
Wreszcie miałem czas i przeczytałem najnowszy odcinek. To o tym morderstwie mi pisałaś? :D
W każdym razie przeczytałem i nie żałuję - bardzo dobrze się czytało! Bardzo mi szkoda Zefki, podobnie jak maleńkiej. W ogóle, moim zdaniem to powinno wszystko pójść zupełnie inaczej - Zbysław powinien umrzeć, a cała reszta przeżyć i byłby happy end. Nie rozumiem Nory, jaki ma cel w oddawaniu dziecka? Pozbyła się zbędnego bagażu? Czy może faktycznie uznała, że w obecnej chwili nie potrafiłaby wychować dziecka? Ale żałoba nie może trwać wiecznie, a oddanie dziecka brzmiało permanentnie, no nie rozumiem ja jej. Dziadkowie pewnie też nie byli zachwyceni - matka kukułka podrzuciła komuś kolejną gębę do wykarmienia. Jeszcze zobaczymy co z tego będzie!
Życzę weny i powodzenia w dalszym pisaniu. :D
Cytryśnia
23.04.2014, 14:53
;_;
stawiam znicz dla zmarłych pikesli Esiego ;(
Za dużo śmierci jak na jeden odcinek!
No i jak można oddać dziecko ;_; własne dziecko ;_; pusta potwora bez uczuć, niech się zabije na obcasach na wybiegu!
ciekawe czy dzieci wyrosną na psychopatów przez trudne dzieciństwo... xD
w każdym razie, dla pana burmistrza to był koniec świata, ciekawe czy w to wierzył :D
czekam na ciąg dalszy ;>
O Boże, Esi! Ja się chyba poryczę! Ale ok, wszystko po kolei.
Biedna Zefka :( Musiała się ogromnie rozczarować swoim mężem, a do tego taka nieplanowana ciąża. Zbysław choć raz mógł ruszyć sumieniem, głową, albo czymkolwiek byleby mu tylko coś sensownego zaświtało w głowie, a nie dalej rwać się na Domańskiego. Czego był taki głupi, że nie dał się rozwinąć tym cząstkom dobra i czułości, które miał w sercu?
Wątek Annabelle to taki radosny promyczek w tym poście (no dobra, kochanka Esiego też była niezła ;) ). Fajne miała życie jako maluszek. A koteły cudne, całe szczęście że przeżyły.
Za to Nora i Esi byli tacy kochani. A Błażej to taki kochany nunuś, od razu skradł moje serce. Miał takiego czadowego tatę, tak słodko razem wyglądali, a tu bam! Chyba naprawdę się poryczę ;( Biedny Esi.. Obiecał, że będzie na siebie uważał i tego nie zrobił. I ta wymowna data końca świata (pamiętam, że było wtedy pochmurnie, a przynajmniej w moim mieście), to takie smutne i niesprawiedliwe.
A ja rozumiem Norę, a przynajmniej tak mi się wydaje. Przeczytałam ten post rano, ale nie zdążyłam skomentować, więc miałam czas na przemyślenia na polskim. I ja się jej nie dziwię, aż tak bardzo, że oddała Błażeja. To też musiało się na niej odbić i być może faktycznie w jakiś sposób jej to pomogło. Pewnie, dziecka strasznie mi żal i to ono powinno być na pierwszym dziecku, ale ogromny dramat rozgrywał się także w jej sercu. Więc, się powtórzę jeszcze raz. To takie smutne ;(
A co z Bazylim? Co robi po tym jak przestał być burmistrzem?
Pozdrawiam
Kędziorek
23.04.2014, 17:03
Szkoda Esiego :( Że Zbysław maczał w tym palce to wiadomo, ale że go nie złapali? Ani żadnych odcisków, dowodów, nic?
Współczuję Bazylemu, bo nie dość, że musi się podciągnąć z tego i owego, żeby zastąpić swojego brata na stanowisku burmistrza, to jeszcze wszyscy pewnie będą ich do siebie porównywać. No i może miał inne plany na przyszłość, a teraz wszystko poszło się... Po prostu poszło. A zachowanie Nory jest po prostu naganne. Jak można tak zostawić własne dziecko i wyjechać robić karierę? "Póki co to najlepsze, co mogę zrobić" - najlepsze co można zrobić dla syna, który stracił ojca to zająć się nim i otoczyć go miłością i opieką. A tak stracił oboje rodziców. Świetna matka, nie ma co :(( Choć czułam, że tego modelingu tak łatwo nie odpuści. Ciekawe czy żałobę też już tam zakończyła.. Byleby zaraz z brzuchem nie wróciła, bo jak jej jakiś bogaty gość zawróci w głowie.
No i biedna Zefka. Mąż zrujnował jej życie, dobrze przynajmniej, że córką potrafiła się zająć. Nieszczęśliwe życie miała kobiecina, zakochała się w niewłaściwym człowieku. Trudno mi stwierdzić, że popełniła samobójstwo, bo mimo wszystko córę swą kochała i to bardzo. Sądzę, że to po prostu przez smutek straciła chęć do życia. Nie wiem czy można umrzeć z tej przyczyny, ale to simsy, wszystko jest możliwe :D Choć tekst: "Wiedział, że niedługo będzie po wszystkim" budzi we mnie podejrzenia, że maczał w tym jakoś palce, choć nie wiem czy zabiłby swoją żonę. To by nie miało sensu. Ale tak czy siak Zbysław zniszczył dwie rodziny :/ A gdyby tylko chciał mógłby wieść spokojne, szczęśliwie życie u boku żony i córki, ale on chyba na siłę próbował być nieszczęśliwy, wmawiał sobie, że nie potrafi kochać, choć szczęście pukało mu do wszystkich okien i drzwi. Uparty dureń.
Wiedziałem że tak będzie, chociaż wydawało mi się, że tą historię rozłożysz na więcej odcinków.
Nie było sensu tego rozwlekać. Jeszcze zamierzam dołożyć wątki poboczne (wątek Ingi, z którego wyniknie całkiem inna opowieść; Nadii, Nory (i jej drugiego męża), Bazylego, ale nie tylko ;)), więc cała historia może się rozciągnąć jeszcze na jeden albo dwa dodatkowe odcinki, przy czym postaram się to rozłożyć tak, żeby było czytelnie i ciekawie :)
Tak na wstępie- Musiałaś ich zabijać?
ALE JA NIC NIE ZROBIŁAM! :(:(:(
Zbysław nie wiem. Niby ją kochał, ale nie chciał jej tego okazać, bo bał się że wszystko zepsuję ( nie rozumiem ?? )
"Kochał" to troszkę za dużo powiedziane, chyba że mówisz o Marlenie :P
Zresztą Zbysława trudno będzie rozgryźć - człowiek o zdrowych zmysłach nie zachowałby się tak jak on.
I na koniec mogłabyś, w którymś odcinku pokazać cmentarz Nieznanowa??
Nie ma co pokazywać. Groby się tracą i jeszcze nie wiem, dlaczego. A jak już to rozgryzę, to będę musiała zapobiec przeludnieniu na cmentarzu - zbuduję nowy, na większej parceli. Może i kapliczka (tam, gdzie moje simy biorą śluby) będzie większa :)
Mam nadzieję, że utopi się w jakimś basenie bez drabinek
Pozwolę sobie zaspoilerować - Zbysław zmarł w męczarniach i wszystko, co miał na sumieniu, wyszło na jaw ;]
W każdym razie przeczytałem i nie żałuję - bardzo dobrze się czytało!
Cieszę się :> Ty jeszcze niezaznajomiony z moim stylem, dlatego fajnie wiedzieć, że zrobiłam dobre pierwsze wrażenie :D
W ogóle, moim zdaniem to powinno wszystko pójść zupełnie inaczej - Zbysław powinien umrzeć, a cała reszta przeżyć i byłby happy end.
Powtórzę się - nie lubię smutnych zakończeń ;)
Za dużo śmierci jak na jeden odcinek!
W opowieściach o Ewanie też było podobnie!
Wychodzę teraz na seryjnego mordercę simów :(
ciekawe czy dzieci wyrosną na psychopatów przez trudne dzieciństwo... xD
Dzieci trafiły w dobre ręce, więc nie jest tak źle ; D
Musiała się ogromnie rozczarować swoim mężem, a do tego taka nieplanowana ciąża.
Zefka nie rozpaczała z powodu ciąży :)
Biedny Esi.. Obiecał, że będzie na siebie uważał i tego nie zrobił.
To nie było wcale takie proste...
I ta wymowna data końca świata
W tym dniu wg plotek miał nastąpić koniec świata :D
A co z Bazylim? Co robi po tym jak przestał być burmistrzem?
Nie wiem, czy to ja coś źle napisałam czy mnie źle zrozumiałaś, ale Bazyli do chwili obecnej jest burmistrzem xD
Że Zbysław maczał w tym palce to wiadomo, ale że go nie złapali? Ani żadnych odcisków, dowodów, nic?
To nie jest takie oczywiste ;]
No i może miał inne plany na przyszłość, a teraz wszystko poszło się... Po prostu poszło.
Przede wszystkim Bazyli to przeciwieństwo swojego brata i nawet nie chciał być burmistrzem...
Nie wiem czy można umrzeć z tej przyczyny, ale to simsy, wszystko jest możliwe
To też na pewno miało wpływ.
Choć tekst: "Wiedział, że niedługo będzie po wszystkim" budzi we mnie podejrzenia, że maczał w tym jakoś palce, choć nie wiem czy zabiłby swoją żonę.
Śmiem twierdzić, że i z tego powodu Zbysława pomęczyło sumienie... Ale bezpośrednio przyczynił się tylko do jednej śmierci.
Ale tak czy siak Zbysław zniszczył dwie rodziny :/
Nie powiedziałabym, że TYLKO dwie. Ale o tym wkrótce.
Liczba komentarzy i ich zawartość bardzo mnie uszczęśliwiła - dziękuję Wam wszystkim :) Niestety nietaktem z mojej strony byłoby wstawienie na dniach kolejnej części tej historii, a zaczynać nowej też nie ma sensu, dlatego chyba skazani jesteśmy na przymusową ciszę w temacie ;<
Aczkolwiek jakby ktoś jeszcze chciał skomentować ten odcinek, to BARDZO do tego zachęcam! :D
No chyba że są osoby, które nie mogą się doczekać ciągu dalszego którejś z wcześniejszych opowiastek - wtedy jestem otwarta na propozycje ;) Mogę też jako przerywnik dać fotki latarni i innych architektonicznych (po)tworów :D No ale jak chcecie!
Hejże, czytałem przecież "Piękna i Bestia", więc chyba też się liczy, nie? :D W każdym razie to moje pierwsze OJSG jakie polubiłem i będę tu częściej zaglądać. Odnośnie nowego odcinka, chociaż chętnie dowiedziałbym się co dalej, faktycznie nietaktem byłoby tak szybko porzucić żałobę po simach. Za to pomysł dodawania zdjęć obiektów architektonicznych bardzo mi się podoba. A ogrody też będą?
EDIT: dawidsz10 - a kto nie lubi cmentarzy? :D
LepkiePaluszki23
24.04.2014, 17:57
Proszę proszę Livko pokaż cmentarz :D
alpherainn
24.04.2014, 19:48
No chyba że są osoby, które nie mogą się doczekać ciągu dalszego którejś z wcześniejszych opowiastek - wtedy jestem otwarta na propozycje ;) Mogę też jako przerywnik dać fotki latarni i innych architektonicznych (po)tworów :D No ale jak chcecie!
NO I MASZ JESZCZE WĄTPLIWOŚCI? :D Pokazuj latarnię, pokazuj cokolwiek z twoich projektów! ;3
A cd. opowieści, chciałbym dowiedzieć się czegoś o Wolffach, plosie ;3 Zrobiłaś mi smaka, bo coś o nich było wspomniane przy historii braci Winkler :D
La Tortura
27.04.2014, 20:22
O tak Livko, pokaż latarnie :D a najlepiej jeszcze do pobrania! :D
alpherainn, Wolffowie byli już dawno temu przewidziani w tym OJSG, także doczekasz się :P
Dziędobry.
Kapliczka pw. Świetnej Simki i cmentarz w Nieznanowie
http://s20.postimg.org/ci2heys3h/Sims2_EP8_2014_05_01_19_28_01_11.jpg
http://s20.postimg.org/i4yucfum5/Sims2_EP8_2014_05_01_19_28_18_71.jpg
http://s20.postimg.org/o8gewckvx/Sims2_EP8_2014_05_01_19_28_32_74.jpg
http://s20.postimg.org/l45qzk43h/Sims2_EP8_2014_05_01_19_28_48_22.jpg
http://s20.postimg.org/kdd0ts1q5/Sims2_EP8_2014_05_01_19_28_54_36.jpg
http://s20.postimg.org/s8nk8lbct/Sims2_EP8_2014_05_01_19_29_09_94.jpg
http://s20.postimg.org/x8l0gjgzh/Sims2_EP8_2014_05_01_19_29_14_88.jpg
http://s20.postimg.org/xpatgpu4d/Sims2_EP8_2014_05_01_19_29_23_83.jpg
http://s20.postimg.org/8tcsfhi2l/Sims2_EP8_2014_05_01_19_29_53_24.jpg
http://s20.postimg.org/i53fq6jzx/Sims2_EP8_2014_05_01_19_30_03_28.jpg
http://s20.postimg.org/j4p5859rx/Sims2_EP8_2014_05_01_19_30_48_69.jpg
http://s20.postimg.org/xrup3jxrx/Sims2_EP8_2014_05_01_19_31_22_39.jpg
Łapcie! (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1821437&postcount=193)
Stara latarnia
restauracja, butik, spożywczak, kawiarenka, plaża, molo, łuk, punkt widokowy wkrótce
http://s20.postimg.org/4ta8gzgzh/Sims2_EP8_2014_05_01_23_37_00_02.jpg
http://s20.postimg.org/orq3jd1od/Sims2_EP8_2014_03_02_22_02_29_62.jpg
http://s20.postimg.org/achdby3el/Sims2_EP8_2014_05_01_23_37_25_82.jpg
http://s20.postimg.org/lnk10ba9p/Sims2_EP8_2014_05_01_23_37_41_67.jpg
http://s20.postimg.org/ljlm6bfel/Sims2_EP8_2014_03_02_21_58_06_02.jpg
http://s20.postimg.org/e6687cvct/Sims2_EP8_2014_05_01_23_37_51_74.jpg
http://s20.postimg.org/qnm2m05a5/Sims2_EP8_2014_05_01_23_44_40_83.jpg
http://s20.postimg.org/9t7ooxmm5/Sims2_EP8_2014_03_02_21_58_38_75.jpg
http://s20.postimg.org/8zv2wbgl9/Sims2_EP8_2014_03_02_21_58_25_46.jpg
http://s20.postimg.org/n01q277p9/Sims2_EP8_2014_05_01_23_39_18_67.jpg
http://s20.postimg.org/egic4fzct/Sims2_EP8_2014_05_01_23_38_38_67.jpg
http://s20.postimg.org/gu09vgdrx/Sims2_EP8_2014_05_01_23_38_49_77.jpg
http://s20.postimg.org/zfyfvy119/Sims2_EP8_2014_05_01_23_38_57_02.jpg
http://s20.postimg.org/69qccv9a5/Sims2_EP8_2014_05_01_23_38_46_06.jpg
http://s20.postimg.org/7nhz868jh/Sims2_EP8_2014_05_01_23_38_29_13.jpg
http://s20.postimg.org/rr1lk80jh/Sims2_EP8_2014_05_01_23_38_22_05.jpg
http://s20.postimg.org/gsqc21by5/Sims2_EP8_2014_05_01_23_37_46_14.jpg
http://s20.postimg.org/t3nvzunct/Sims2_EP8_2014_05_01_23_39_32_56.jpg
LepkiePaluszki23
02.05.2014, 07:25
Cmentarz piękny ( niedługo swój dam pod przebudowe). Latarnia nie do opisania. *_*
Mam pytanie. Jak ty zapraszasz swoją rodzinę na śluby do tej kapliczki?
Cytryśnia
02.05.2014, 09:05
LATAAAARNIA <3333<33<333 :*::*
Hm... Szczęśliwi ci simowie u ciebie :P u mnie mają zazwyczaj mniej szczęścia w życiu ;p [nagrobki] czekaj czekaj.... Czyli twoi simowie pobierają się na cmentarzu tak właściwie? :P
o! Dołączam się do pytania dawidsza.
Kapliczka jest świetna :D, tylko tak brać ślub na cmentarzu :P?
Też dołączam się do pytania, jak wygląda zapraszanie na taki ślub. No i gdzie organizujesz wesele :P?
Latarnia też bardzo klimatyczna :D.
Choć dla mnie i tak za mało tych fot... Co masz jeszcze ciekawego w Nieznanowie :P?
Ładnie masz w tym Nieznanowie :) Myślałam, że ten cmentarz jest większy, a tu taka niespodzianka :D Mnie tam branie ślubów na cmentarzu wcale nie dziwi (trudno by było skoro u mnie na cmentarzu też jest kapliczka). Latarnię masz cudowną, nie spodziewałam się, że jest tam tyle rzeczy :D Twoi Simowie muszą być naprawdę zachwyceni, że mogą podziwiać tak ładne miejsca ;)
La Tortura
02.05.2014, 20:53
Latarnia jest świetna! wiedziałam, że to restauracja, ale o pozostałych rzeczach nie miałam pojęcia. :D Musisz mieć niezłą głowę do takich rzeczy. Cmentarz jest fajny, ale mało jakoś tych nagrobków. U Ciebie simowie w ogóle nie giną? Ja swoich zabijam jak mrówki. :devil: I dziwnie trochę z tym braniem ślubów na cmentarzu (swoją drogą ładna metafora, coś się kończy, coś zaczyna, w tym samym <no prawie> miejscu :D ). Btw. sama mam kapliczkę w otoczeniu, ale twoja jest sto razy lepsza :( fajny pomysł z fortepianem.
Tak jak poprzednicy jestem za tym, żebyś wstawiła coś jeszcze. :3
Ładne jest to Nieznanowo, ma fajny klimat :)
Wiele kościołów znajduje się bezpośrednio przy cmentarzu, myślicie, że tam nie odbywają się ceremonie ślubne? Nie ma powodu do zdziwienia ;)
LepkiePaluszki23
03.05.2014, 08:17
Z tego co widać w grze masz jeszcze zwierzęta typu koty i psy. Moje pytanie jest takie gdzie leżą zdełe psy i koty? :)
Master of Disaster
04.05.2014, 11:39
Szkoda mi Błażeja... No, dobra, Nory też, ale nie tak do końca. Ostatecznie okazała się tępa. Podrzuciła dziadkom malucha a sama pojechała robić karierę jako modelka. Jakie to puste...
No ja nie mam nic do dodania :P Ale, podobnie jak wielorybowi - najbardziej szkoda mi Zefki, Zbysław jej po prostu zmarnował życie w wyjątkowo paskudny sposób :((
Budownictwo piękne, muszę sprawdzić, czy może jest do pobrania na MTS :D
A ogólnie cała historia Nieznanowa jest świetna. Myślę, że Sylwan odpokutował to, co zrobił Minie, ktoś mógłby powiedzieć, że dosięgła go kara boska czy karma. Te dramaty, te życiowe wybory... ciekawe to i realistyczne (poza jednym przypadkiem, ale o tym niżej).
No i ach, te koteły... chciałabym mieć w domu koteła, ale niestety brat uczulony :/
Niestety na koniec muszę coś wytknąć, bo od czasu, kiedy to przeczytałam (dopiero niedawno - nadrabiałam zaległości), nie daje mi spokoju. Otóż...
Oni nawet nie byli spokrewnieni.
Wtedy już byli. Siostra W., Ania i kuzyn Mirelki, Aaron, mają razem córeczkę.
Zatem ta córeczka była z nimi spokrewniona, ale już Anię z Mirellą i Aarona z Wackiem łączy tylko powinowactwo. Powiązania rodzinne to nie to samo, co więzy krwi. Przeszkoda, aby Mirella i Wacek się pobrali, była żadna. Problem mogłoby mieć ich ewentualne potomstwo, GDYBY np. mieli syna i GDYBY ten syn poczuł coś do córki Ani i Aarona, wtedy faktycznie pokrewieństwo mogłoby być zbyt bliskie (bo tu już mielibyśmy więzy krwi). Ale prawdopodobieństwo takiej sytuacji jest raczej znikome...
Wybacz, że się czepiam, ale po prostu nie dawało mi to spokoju :rolleyes:
Poza tym - będę tutaj wracać, bo to wszystko jest bardzo ciekawe. Zastanawiam się, kiedy Wacek dostrzeże, jakim był bałwanem :P
Kapliczka i latarnia urocze. :D A TO (http://s20.postimg.org/ljlm6bfel/Sims2_EP8_2014_03_02_21_58_06_02.jpg) zdjęcie przypomina mi niektóre fotki z TS3, tylko że to jest lepsze. :P Ogólnie wszystko wygląda bardzo schludnie i ładnie. Będziesz pokazywać coś jeszcze?
Do tych czepiających się "ślubów na cmentarzu" - w mojej miejscowości kościół jest w centrum cmentarza :) Dosłownie z każdej strony otoczony jest nagrobkami. I tak - gdy para młoda wychodzi z kościoła, to po jednej i drugiej stronie widzi pomniki. Nikogo to nie dziwi ;)
A ja dzięki temu co tydzień po mszy św. mogę odwiedzać groby moich dziadków chociażby :)
Cmentarz piękny ( niedługo swój dam pod przebudowe). Latarnia nie do opisania. *_*
Dziękuję :>
Też dołączam się do pytania, jak wygląda zapraszanie na taki ślub.
InSimenator :)
Mam tłumaczyć dokładniej? :P
No i gdzie organizujesz wesele?
Jeśli jest ślub w kapliczce, to nie ma wesela.
Co masz jeszcze ciekawego w Nieznanowie?
Śmiem twierdzić, że całe Nieznanowo jest ciekawe :>
Ładnie masz w tym Nieznanowie
Dziękuję! :)
Twoi Simowie muszą być naprawdę zachwyceni, że mogą podziwiać tak ładne miejsca
To wszystko dla nich - spróbowaliby nie być zachwyceni! :P :D
Cmentarz jest fajny, ale mało jakoś tych nagrobków.
Bo tracą się :(
Agor-ia, cieszę się, że się spodobało :D
Moje pytanie jest takie gdzie leżą zdełe psy i koty?
Teoretycznie ich nagrobki powinny być na cmentarzu :P
Budownictwo piękne, muszę sprawdzić, czy może jest do pobrania na MTS
Niestety nie ma. I nie zapowiada się, żeby było...
Myślę, że Sylwan odpokutował to, co zrobił Minie, ktoś mógłby powiedzieć, że dosięgła go kara boska czy karma.
Ja też tak myślę. Jestem zdania, że sam żal jest w stanie wykończyć psychicznie człowieka.
No i ach, te koteły... chciałabym mieć w domu koteła, ale niestety brat uczulony :/
Też mam uczulenie na sierść, ale i tak kiedyś będę mieć kota! :]
Zatem ta córeczka była z nimi spokrewniona, ale już Anię z Mirellą i Aarona z Wackiem łączy tylko powinowactwo
O, właśnie. Dzięki za doprecyzowanie.
Zastanawiam się, kiedy Wacek dostrzeże, jakim był bałwanem
Jako iż ostatnio przemyślałam jego dalsze losy, to... niedługo ;]
A TO zdjęcie przypomina mi niektóre fotki z TS3, tylko że to jest lepsze.
Taki był mój zamiar :)
Dziękuję Wam wszystkim za tak liczny odzew, tym bardziej, że to były same zdjęcia :D
Zgodnie z zapowiedziami, przedstawiam Wam dzisiaj wątki "poboczne" Morderstwa w Nieznanowie.
Na początku Aronowiczowie, później natomiast coś niecoś o znienawidzonej przez Was Norze ;]
...
Rolf Zamoyski od małego miał pecha - gdy się urodził, jego rodzice (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1410077#post1410077) byli młodzi, a co gorsza, jego ojciec okazał się nieodpowiedzialnym dupkiem. Pelgaia, mama chłopca, pochodziła z biednej rodziny i żeby powiązać koniec z końcem (Eli, jej mąż, zostawił ją) musiała długo i ciężko pracować. Pomoc przy dziecku znalazła u swojego taty - babcia Rolfa już niestety nie żyła - który zresztą od samego początku nie popierał związku swojej córki z Eligiuszem Zamoyskim.
http://s20.postimg.org/igle9utvh/snapshot_59041d35_9c5f709b.jpg
Wkrótce Pelagia wyprowadziła się od nich, żeby mieć bliżej do pracy. To oznaczało rzadsze widywanie syna...
Rolf wyrósł na buntownika.
http://s20.postimg.org/hxbpmud31/snapshot_59041d35_5c5f77d0.jpg
Mimo że był jaki był, znalazł sobie fajną dziewczynę.
Inga Barny przeprowadziła się do Nieznanowa wraz ze swoją starsza siostra Florencją. Ta zaś wyszła za innego "nowego" - Poldka Łachowicza. No ale nie o nich mowa!
Młodzi niestety troszkę przesadzili w swoim łamaniu zasad i oto wkrótce mieli się stać kolejnymi nastoletnimi rodzicami na tym świecie.
http://s20.postimg.org/v415md8sd/snapshot_9b42015c_fc5fcbd5.jpg
http://s20.postimg.org/dcpj7wtdp/snapshot_9b42015c_9c5fcc1f.jpg
Rolf się wściekł. Miał lepsze rzeczy do roboty niż użeranie się nad bachorem...
http://s20.postimg.org/6wgkhtku5/snapshot_9b42015c_5c5fcd06.jpg
W ten sposób zostawił Ingę samą z problemem...
Dopiero po jakimś czasie dotarło do niego, że postąpił podle. Nie miał jednak odwagi, żeby naprawić to.
Któregoś wieczoru wracając na motorze do domu nie udało mu się uniknąć zderzenia z wyprzedzającym samochodem...
Nieprzytomny, poważnie ranny trafił do szpitala. Następnego dnia rano jego matka usłyszała, że Rolf przegrał walkę o życie...
Na jego pogrzebie oprócz rodziny i przyjaciół pojawiła się także była dziewczyna, wtedy już w zaawansowanej ciąży. Chociaż było jej bardzo smutno, była spokojna - wiedziała już, jak ma się zachować.
Niedługo później na świat przyszła córeczka Rolfa i Ingi - Michalina. Florencja i Poldek, którzy mieli nadzieję, że wspólnymi siłami wychowają maleńką pannę Barny, bardzo się zdziwili, gdy Inga wróciła ze szpitala sama. Swoim zachowaniem dziewczyna zmusiła ich do zaakceptowania tej decyzji.
Państwu Łachowicz urodziły się bliźniaki, a ich ciotka jeszcze raz się zakochała.
http://s20.postimg.org/xgw4go4al/snapshot_3c2867a0_3cf356cf.jpg
http://s20.postimg.org/j42oickal/snapshot_3c2867a0_7cf356e4.jpg
http://s20.postimg.org/sspbcytvh/snapshot_3c2867a0_fcf35723.jpg
Jej narzeczony to młodszy brat Zbysława - Kornel Aronowicz.
On, w przeciwieństwie do brata, miał czyste sumienie ;)
Zbysław i Kornel mają jeszcze młodszą siostrę - Nadię. I ona znalazła swoją drugą połówkę :)
http://s20.postimg.org/ipiyzs6nx/snapshot_d6e13d21_3cbbfc95.jpg
Jej chłopak to Denis Kerner - jeśli kojarzycie Anitę (Kerner) Marks, to to jest jej młodszy brat ;]
http://s20.postimg.org/m77zzgon1/snapshot_3c2867a0_bcf34d2c.jpg
Niedługo po wprowadzeniu się Ingi do nich, narzeczeni stanęli pod łukiem.
Prześliczna panna młoda w swoim naturalnym kolorze włosów i ślubnym makijażu :wub:
http://s20.postimg.org/vnt7scj3x/snapshot_3c2867a0_5cf35e3e.jpg
http://s20.postimg.org/d1zn5ll8d/snapshot_3c2867a0_bcf366dc.jpg
http://s20.postimg.org/6kc58clh9/snapshot_3c2867a0_7cf36772.jpg
http://s20.postimg.org/a2sqihbr1/snapshot_3c2867a0_7cf367d3.jpg
http://s20.postimg.org/oneer1w3h/snapshot_3c2867a0_dcf3674e.jpg
Z przodu państwo Łachowicz, za nimi Nadia i Denis, dalej Anastazy i Sabrina (Iworska) Żabka, całkiem z tyłu zaś Bartek i Anita Marks. Reszta gości się nie załapała :/
http://s20.postimg.org/ekqfwu2f1/snapshot_3c2867a0_3cf368f4.jpg
http://s20.postimg.org/ayg16g6nx/snapshot_3c2867a0_3cf36b80.jpg
Nadia i Denis.
http://s20.postimg.org/6o1dav1kt/snapshot_3c2867a0_1cf36bb3.jpg
A także Zbysław i Zefka!
http://s20.postimg.org/5kh8ywgxp/snapshot_3c2867a0_1cf36c1e.jpg
Gratulacje:
http://s20.postimg.org/ml4qlbjct/snapshot_3c2867a0_7cf36cc0.jpg
Denis i Nadia poszli razem na studia.
Chociaż żadne z nich nie poszło na kierunek biologiczny czy tez medyczny, śmiem twierdzić, że anatomię sima opanowali na poziomie bardzo dobrym :D
http://s20.postimg.org/btu52xmt9/snapshot_7d350ce7_1d35119b.jpg
No ale anatomia to nie wszystko... :)
http://s20.postimg.org/lyo7erfzx/snapshot_7d350ce7_1d350cf7.jpg
http://s20.postimg.org/q97go3agt/snapshot_7d350ce7_1d350d27.jpg
Na 3. roku przyszło im zdać najcięższą część z egzaminu z życia...
http://s20.postimg.org/z5mu5rqgt/snapshot_bd35229a_dd352987.jpg
Ale ostatecznie byli zaręczeni, myśleli już nad ślubem i, co najważniejsze, nadal bardzo się kochali...
Jednak któregoś dnia pod nieobecność Nadii do mieszkania studentów zawitał Zbysław Aronowicz.
http://s20.postimg.org/lfsawz3ct/snapshot_bd35229a_dd3527fd.jpg
Miał Denisowi coś bardzo ważnego do powiedzenia i pokazania. Dotyczyło to jego przyszłej żony...
http://s20.postimg.org/rygjw5q65/snapshot_bd35229a_1d3528b2.jpg
Chłopak słuchał z przerażeniem relacji Zbysława, był on bowiem świadkiem zdrady Nadii z jakimś jej kolegą z roku. Z początku Denis nie chciał wierzyć - przecież dopiero co się zaręczyli! Aronowicz w dodatku postanowił uwiecznić tą sytuację na zdjęciach...
"Mówiłem jej, żeby lepiej się przyznała... Może przynajmniej dzieciak tego frajera miałby tatusia, gdybyś jej wybaczył zdradę. Ale widzisz, jaka głupia pinda z niej..."
Gdy niedoszły szwagier wyszedł, Denis jeszcze raz próbował sobie to wszystko ułożyć w głowie. Im dłużej rozmyślał nad słowami Zbysława, tym bardziej nienawidził Nadii...
Dziewczyna wróciła kilka godzin później. Trzy godziny po planowym zakończeniu jej zajęć. Chciała zmienić ubranie i położyć się spać, ale niestety, nie znalazła swojej piżamy. W samej bieliźnie poszła do kuchni, gdzie spodziewała się spotkać narzeczonego.
Okazało się, że chłopak spakował jej piżamę i resztę rzeczy. Nietrudno się domyślić, że doszło między nimi do ostrej wymiany zdań.
http://s20.postimg.org/cuyz5st6l/snapshot_bd35229a_1d352a90.jpg
To, co od niego usłyszała, nie mieściło jej się w głowie. Kto mu naopowiadał takich bzdur?!
http://s20.postimg.org/hlyuntm0t/snapshot_bd35229a_fd352af0.jpg
Próbowała się bronić, ale jej tłumaczenie jeszcze bardziej rozjuszało sima.
"Koniec z nami! Wynoś się i nigdy nie wracaj, podła zdziro!"
http://s20.postimg.org/p5ncc4ptp/snapshot_bd35229a_5d352acb.jpg
Nie próbowała już walczyć. Teraz trzeba było tylko pookładać sobie życie na nowo...
http://s20.postimg.org/hkowuek71/snapshot_bd35229a_bd352b09.jpg
Pół godziny później, już ubrana, z ciężką walizką przy nodze kupowała w okienku na stacji kolejowej bilet w jedną stronę...
Do Nieznanowa.
Po powrocie poszła wypłakać się do swojej mamy.
Marii ciężko było pocieszyć córkę - wiedziała, że dziewczyna była po uszy zakochana w byłym narzeczonym i żal po nim prędko jej nie minie. Zapewniła ją jednak, że ona i maleństwo są tu mile widziani. Poradziła jej także, żeby skupiła się teraz na dziecku. Studia zawsze można nadrobić...
Reszta domowników także popierała zdanie seniorki. Kornel i Inga (dyplomowana położna) obiecali pomóc.
http://s20.postimg.org/9aq2ja7jx/snapshot_3c2867a0_9d353754.jpg
http://s20.postimg.org/921oku9j1/snapshot_3c2867a0_bd35391e.jpg
Niestety, skurcze były tak silne, że nie zdążyliby dojechać do szpitala. Na szczęście Inga była w domu i to ona pokierowała porodem bratowej :)
Na świat przyszedł śliczny, zdrowy chłopiec - Feliks Aronowicz.
http://s20.postimg.org/tzu2dp58d/snapshot_3c2867a0_7d354162.jpg
Rodzina dotrzymała obietnicy.
http://s20.postimg.org/ih8d6kcsd/snapshot_3c2867a0_9d35420d.jpg
http://s20.postimg.org/5ok96n16l/snapshot_3c2867a0_9d3542ea.jpg
http://s20.postimg.org/krsn5ijel/nsnapshot_3c2867a0_dde45552.jpg
A mamie Feliksa opieka nad nim dodała skrzydeł. Było jej jedynie przykro, że sprawa z jego ojcem była już zamknięta.
Im straszy był Feliks, tym bardziej przypominał jej Denisa...
http://s20.postimg.org/blo4ngibh/snapshot_3c2867a0_be1ae18e.jpg
http://s20.postimg.org/cu7evckvx/snapshot_3c2867a0_3e1ae0dd.jpg
http://s20.postimg.org/wwh3dzb25/snapshot_3c2867a0_7e1ae157.jpg
Niedługo później rodzina pogrążyła się w żałobie po Zefirynie. No i nikt się nie spodziewał, że Zbysław będzie tak nieczuły i nie zaopiekuje się swoją córeczką.
Nawet zostawił im "instrukcję postępowania" - kazał uznać się za zmarłego. Marlena nie mogła się dowiedzieć o jego istnieniu.
A wtedy oni już doskonale wiedzieli, że z nim się NIE dyskutuje...
Tu (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1754683&postcount=242) więcej zdjęć z Marlenką i Feliksem w roli głównej :) Nie można powiedzieć, że mieli nieszczęśliwe dzieciństwo mimo rozbitej rodziny...
A co z tatą małego Aronowicza?
Po skończeniu studiów wrócił do swojego domu rodzinnego.
http://s20.postimg.org/5ckfawr7h/snapshot_d6e13d21_7d43d953.jpg
http://s20.postimg.org/ndyyuyvul/snapshot_d6e13d21_5d43d8d9.jpg
http://s20.postimg.org/pxz72t8sd/snapshot_d6e13d21_9d43d9e6.jpg
Szukał też uciechy w ramionach innych simek...
http://s20.postimg.org/pnn35q4sd/snapshot_d6e13d21_3d43da71.jpg
http://s20.postimg.org/k5uhhx9kt/snapshot_d6e13d21_3d43db7f.jpg
Swoją drogą Miranda chciała z nim zrobić to, o co kilka lat wcześniej posądzał swoją siostrę Aronowicz... (a o tym - w pełnej wersji - może kiedyś)
Gdy sytuacja się wyjaśniła, Denisowi zrobiło się bardzo głupio. Przypomniała mu się Nadia i to wszystko...
Żadne z nich nie miał o jednak pojęcia, że ich rozstanie w mieszkaniu wcale nie było kropką w historii ich znajomości.
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1833081&postcount=223).
...
Nora zakotwiczyła w Nigdzie.
http://s20.postimg.org/usf3vv2yl/snapshot_5cbaf3e5_def95d13.jpg
http://s20.postimg.org/sxxo0dqkd/snapshot_5cbaf3e5_3ef95e6d.jpg
Nie tylko ona zresztą.
Do grona nowych mieszkańców mniej więcej w tym samym czasie dołączyli między innymi przyjaciele - Klemens Himler, jeden z VIPów w branży muzycznej i Zachariasz Dziekan-Zdrójkowski - dziennikarz.
http://s20.postimg.org/iwpmt7r5p/Sims2_EP8_2013_07_23_21_44_47_26.jpg
Zach... Zach to spokojny sim po 30. poszukujący stabilizacji w życiu.
http://s20.postimg.org/l1d6s5f3x/snapshot_3efbdccf_defbdcd0.jpg
http://s20.postimg.org/w23qjfhz1/snapshot_3efbdccf_5efbdcde.jpg
Klemens - jego rówieśnik - niekoniecznie, ale o nim innym razem ;)
W ich sąsiedztwie pojawiła się natomiast niejaka Klaudyna Drzyzgiewicz wraz ze swoją suczką rasy chihuahua.
http://s20.postimg.org/rgz6lj4ql/snapshot_1efecd59_3efed6cb.jpg
http://s20.postimg.org/hjsr67mil/snapshot_1efecd59_7efecd5a.jpg
Klaudyna również jest dziennikarką, jednak pod względem charakteru jest prawie całkowitym przeciwieństwem Zachariasza.
To jednak nie przeszkodziło im się zaprzyjaźnić.
http://s20.postimg.org/o2h05e9bx/snapshot_1efecd59_5efecfc7.jpg
http://s20.postimg.org/52m3j1rct/snapshot_1efecd59_fefed497.jpg
A nawet zakochać się w sobie, jak się okazuje...
http://s20.postimg.org/j6hyrfykd/snapshot_1efecd59_7efed4c2.jpg
Często przebojowe usposobienie kobiety działało mu na nerwy, ale dzięki temu w jego życiu coś się działo.
No i naprawdę, naprawdę wierzył, że z Klaudyną będzie mógł uwić rodzinne gniazdko. Że ona tylko udaje przed światem taką przebojową, niepoukładaną dziewczynę...
Po 1,5 roku chodzenia postanowił się oświadczyć.
http://s20.postimg.org/thubk3q9p/snapshot_1efecd59_defed74b.jpg
http://s20.postimg.org/c73ws2ym5/snapshot_1efecd59_defed763.jpg
http://s20.postimg.org/cz6kra2t9/snapshot_1efecd59_fefed777.jpg
http://s20.postimg.org/flm387u0t/snapshot_1efecd59_7efed7b7.jpg
http://s20.postimg.org/bzbohty9p/snapshot_1efecd59_3efed7cf.jpg
Love is gone...
Kilkadziesiąt metrów dalej natomiast uczucie było w pełnym rozkwicie!
Nora bardzo, bardzo chciała mieć kogoś, z kim mogłaby spędzić resztę życia. Nie zapomniała jednak o swoim mężu i synu, nienie.
http://s20.postimg.org/dy9wq9z25/snapshot_5cbaf3e5_bef95ca5.jpg
Ale życie w pojedynkę było dla niej za trudne, za smutne.
Nawiązała ciekawą znajomość z kilka lat starszym od siebie simem, właścicielem sklepu z robotami - Adrianem Wintowiczem, do tej pory wiecznym kawalerem, w dodatku nie będącym nigdy w "poważnym" związku. Kobieta była pewna, że to wina jego partnerek. Ona chciała być inna.
http://s20.postimg.org/u6ljm0iil/snapshot_5cbaf3e5_1ef9601e.jpg
Było im ze sobą bardzo dobrze.
http://s20.postimg.org/9exo4rh6l/snapshot_5cbaf3e5_bef960d1.jpg
http://s20.postimg.org/ma12ds725/snapshot_5cbaf3e5_5ef9643f.jpg
Myślała, że jest bardzo blisko osiągnięcia celu, bowiem w ich rozmowach przewijał się temat ślubu...
http://s20.postimg.org/6fvcvdx31/snapshot_5cbaf3e5_fef95fe7.jpg
... ale i dzieci!
http://s20.postimg.org/dwvdj47ul/snapshot_5cbaf3e5_1ef963b1.jpg
http://s20.postimg.org/i69acrpvh/snapshot_5cbaf3e5_def963fe.jpg
Ale mijały lata, a zaręczyny się nie zapowiadały...
Nie bez powodu wspominałam tu o Zachariaszu - jak się pewnie domyśliliście, on i pani Delacroix nawiązali poprawne (czyt. przyjacielskie), sąsiedzkie stosunki.
Ale pewnego razu zwykłe spotkanie towarzyskie wymknęło się spod kontroli.
http://s20.postimg.org/blxbexx31/snapshot_5cbaf3e5_3efee583.jpg
Tak przynajmniej wydawało się Norze.
Po swojej sromotnej klęsce Zachariasz zaczął dostrzegać w sąsiadce - gwieździe wybiegu i tabloidów - to, czego nie mógł znaleźć w Klaudynie. Wiedział, że przyjaciółka jest prywatnie cudowną simką. Sam się zdziwił gdy pewnego dnia odkrył, że jest w niej zakochany. Nauczony doświadczeniem postanowił jednak nie spieszyć się.
Los chciał inaczej.
http://s20.postimg.org/xaw7iszb1/snapshot_5cbaf3e5_7efee70f.jpg
Gdy jej podejrzenia okazały się słuszne, niemal się załamała. "Oficjalnie" związana była z Adrianem, ale tak naprawdę duchowa więź istniała pomiędzy nią i Zachariaszem. Myślała nawet nad tym, czy nie zostawić chłopaka (partnera?) dla niego i spróbować.
A teraz... Teraz wszystko wskazywało na to, że nie będzie mieć żadnego z nich.
Mimo wszystko wypadało poprosić przyjaciela o rozmowę.
http://s20.postimg.org/7x311pxod/snapshot_3efbdccf_1efeea78.jpg
"Zach, jestem w ciąży. To ty jesteś ojcem...", usłyszał.
Cała sytuacja przerastała Norę. Bardzo bała się tego, co miało nastąpić za chwilę.
Tylko stało się coś, czego się kompletnie nie spodziewała!
A w zasadzie żadne z nich się nie spodziewało...
http://s20.postimg.org/8hdgqo1j1/snapshot_3efbdccf_1efeea91.jpg
http://s20.postimg.org/s0r8rif25/snapshot_3efbdccf_befeeac7.jpg
http://s20.postimg.org/z00pd4pml/snapshot_3efbdccf_7efeead6.jpg
http://s20.postimg.org/pi0yd33y5/snapshot_3efbdccf_fefeeaf6.jpg
To wszystko stało się tak szybko, tak nagle... A jednak żadne z nich się nie wycofało.
Niedługo później Zachariasz i Nora stanęli pod łukiem :) Śluuuuuuub (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1756121&postcount=132) :love:
Nim jednak młoda pani Dziekan-Zdrójkowska pojechała w swoją podróż poślubną, postanowiła kogoś odwiedzić.
http://s20.postimg.org/rqoblwptp/snapshot_5cbaf3e5_9efefca3.jpg
Esi zawsze miał i będzie mieć specjalne miejsce w jej sercu. W końcu gdyby nie jego śmierć, całe jej życie potoczyłoby się zupełnie inaczej - nadal byłaby jego żoną, może to jego dziecko nosiłaby wtedy pod sercem... Na szczęście jej obecny mąż rozumiał to i nie próbował zatrzeć tego wspomnienia.
Błażej mimo ciągle żywego żalu do Nory życzył jej wszystkiego najlepszego. Miał nadzieję, że teraz mama będzie naprawdę szczęśliwa.
http://s20.postimg.org/r7j8cmyf1/snapshot_5cbaf3e5_feff01b4.jpg
http://s20.postimg.org/gtiejedod/snapshot_5cbaf3e5_1eff01f4.jpg
Ciążowa sesyjka (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1759081#post1759081) :)
Pewnie niedługo w innym dziale przybędzie zdjęć małej Antosi :rolleyes:
http://s20.postimg.org/99twv39vh/snapshot_5cbaf3e5_5f49a0d8.jpg
http://s20.postimg.org/5oy1bv5bx/snapshot_5cbaf3e5_9f49a11a.jpg
http://s20.postimg.org/66t6rpuwt/snapshot_5cbaf3e5_bf49a127.jpg
http://s20.postimg.org/3s1b7aenx/snapshot_5cbaf3e5_9f49a14b.jpg
http://s20.postimg.org/ct6ntextp/snapshot_3efbdccf_1efeede1.jpg
Gratulacje z okazji narodzin córeczki :)
Na koniec jeszcze zapracowany tata Antosi: link! (http://s20.postimg.org/693vn2jst/snapshot_3efbdccf_7efeee00.jpg)
...
W następnej części wracamy do wątku głównego tej historyjki :)
A co do córeczki Ingi i Rolfa, Michasi - będzie ona główną bohaterką w innej opowieści (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1847417&postcount=255) ;)
Nieźle się porobiło...
Szkoda Nadii. Zastanawiam się co miał do niej Zbysław, że tak ją oczernił. Feliks musi się wychowywać bez ojca... Choć mam nadzieję, że może jednak Denis się jeszcze nawróci.
To nie jest tak, że nienawidzę Nory. Po prostu uważam ją za wyrodną matkę bez serca :P. Ciekawe, jak wytłumaczyła wszystko Klemensowi :P.
Swoją drogą, że Zach jest fajniejszy ;).
Wow, łaskawie odwiedziła syna. Oby dla drugiego dziecka była lepszą matką... :P
Odcinek czytałam na szybko, więc i komentarz jakiś taki krótki...
Jak to możliwe, że odcinek został wstawiony 18, a ja dowiaduję się o tym dzisiaj? Z reguły wpadam na forum, żeby sprawdzić czy ktoś coś dodał i jestem pewna, że nie mogłabym przegapić dalszej części miasteczka! Muszę chyba sobie sprawić okulary.
W każdym razie naprawiłam swój błąd i wszystko z przyjemnością obejrzałam. Z początku nie mogłam się połapać kto jest kim, ale chwila zastanowienia wystarczyła, żebym wszystko ogarnęła. Inga była prześliczną panną młodą ;) Biedni Denis i Nadia :( Zbysława ktoś powinien kopnąć wtedy w cztery litery, to może by się trochę opamiętał. A Feliks jest kochaniutki <3 Denis także ;) Wydaje mi się, że zdecydowanie wyprzystojniał i mam nadzieję, że jakoś wróci do Nadii.
Nora! Czy tylko ja zdaję się ją lubić? Przecież ona jest świetna (pomijając kwestię zostawienia Błażeja) :) A Zach.. Boże, chyba się zakochałam ;P Uwielbiam simów po 30, haha. Nie żeby coś, ale cieszę się, że nie wyszło mu z Klaudyną, bo do Nory idealnie pasuje <3 Adi to młodszy brat Rudolfa? Ciekawa jestem jak zareagował, gdy się o wszystkim dowiedział ;) Błażej jest fajny, jakoś tak czuję do niego niezwykłą sympatię. A Antośka.. Kto by nie kochał takiego maleństwa? Coś czuję, że będzie śliczna po rodzicach :D
Jejku, już nie mogę się doczekać co dalej :D Będę czekać z niecierpliwością (a właściwie już to robię) ;)
Frekwencja w tym temacie niska niczym na dzisiejszych wyborach... Przypuszczalnie.
Zastanawiam się co miał do niej Zbysław, że tak ją oczernił.
Zbysław psuł życie wszystkim naokoło... I to nie koniec!
Feliks musi się wychowywać bez ojca...
Ale ma wujka na co dzień - i tak nie jest najgorzej :)
Ciekawe, jak wytłumaczyła wszystko Klemensowi
Jeśli chodzi o Adriana (z Klemensem nie miała wiele wspólnego xD) - w sumie przyjął to bez większych emocji. No chyba że zmienię plany co do niego, a niedługo będę musiała odwiedzić tego sima - w końcu ma swoje przedsiębiorstwo i mieszka w za dużym domu!
Wydaje mi się, że zdecydowanie wyprzystojniał i mam nadzieję, że jakoś wróci do Nadii.
Ja też uważam, że wyprzystojniał :) W sumie nie miał wyboru - taka jego praca :) (jest kabareciarzem/komikiem)
A co do jego ewentualnego powrotu do Nadii - ta sprawa jest w mojej grze już zamknięta. Jak się potoczyły ich losy, mam nadzieję, przekonacie się wkrótce :)
Czy tylko ja zdaję się ją lubić?
Też bardzo lubię Norę! :)
Adi to młodszy brat Rudolfa?
Tak :>
Coś czuję, że będzie śliczna po rodzicach
Nie zaprzeczam :D
Dziękuję :)
Drodzy Czytelnicy, naprawdę uważacie, że powinnam się zadowolić dwoma komentarzami?
alpherainn
26.05.2014, 17:42
Ciekawa historyjka ^^.
Zbysława jak nie lubiłem, tak teraz nie lubię go jeszcze bardziej.
Klaudyna jest dziwna :P W ogóle nie wzbudziła u mnie sympatii.
Nora miała fajną fryzurę na swoim ślubie.
Czekam na ciąg dalszy :)
Master of Disaster
27.05.2014, 22:40
Na wybory poszłam, to i Liv muszę dać komenta :trollface:
Nie no, świetna historia, jak zwykle. Zbysław to większa menda, niż myślałam :(( Oby spotkała go za to sroga kara. Trochę mnie jednak dziwi, że Denis tak po prostu mu uwierzył... no niby tamten pokazał mu zdjęcia (chyba, że coś pomyliłam?), ale co to za zdjęcia i skąd je wytrzasnął?
No i nie wiem, co myśleć o zachowaniu Ingi, w sumie... tak oddawać dziecko, które już straciło ojca?
Nadal "jestem trochę zła" na Norę, ale przynajmniej jej się w życiu poukładało.
Cóż, tylko tyle na razie. Czekam (nie)cierpliwie na nasz ulubiony ciąg dalszy!
Alex2909
12.06.2014, 17:15
Twoje OJSG jest świetne! Uwielbiam je czytać i dosłownie pochłonęłam w okamgnieniu. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy mieszkańców Nieznanowa.
LepkiePaluszki23
17.06.2014, 18:11
Ależ się zadziało odkąd ostatni raz tu zajrzałem (zapominam :( ).
Jak zwykle Zbysław to kawał chama! Zeby rozwalić tak czyjś związek, bez uczuć. Oby spłonął całkowicie przypadkowo :) A ja lubię Norę. Dobrze, że jej się w życiu poukładało.
Widzę, że niedługo dobije 20,000 wyświetleń tego całego tematu. Planujesz zrobić jakąś specjalną uroczystość?
Czekam z niecierpliwością na dalsze losy :)
Na wybory poszłam, to i Liv muszę dać komenta
:like:
ale co to za zdjęcia i skąd je wytrzasnął?
Ludzie tacy jak Zbysław już mają swoje sposoby ;)
tak oddawać dziecko, które już straciło ojca?
Ostatecznie Rolf sam się wyrzekł swojej nienarodzonej córeczki. Samotna Inga nie czuła się zaś na siłach, żeby wychować to dziecko.
Na szczęście znalazł się dom i kochający rodzice dla Michasi :)
Oby spłonął całkowicie przypadkowo
Przypadki nie są dla Zbysława :D
Dziękuję za wsparcie :D Uwinęłabym się z tym wcześniej, tylko wiecie - miesiąc przed sesją jest gorszy niż sama sesja :| Ale 1.07 mam ostatni egzamin i, mam nadzieję, dzięki temu zdziałam coś więcej :>
Co do 20 000 - jak znajdę czas, to dostaniecie z tej okazji odcinek :P
Dzisiaj zaś zapowiadany ciąg dalszy wątku morderstwa głowy miasteczka.
Na początek jednak "wstęp teoretyczny" dot. następcy Bronisława - Bazylego Domańskiego.
Wcześniejsza część tej historii: klik. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1812522&postcount=146)
...
Im starszy był Bazyli, tym bardziej widoczne były różnice między nim a jego bratem. Chłopak był leniwy i lubił się pakować w różne tarapaty.
http://s20.postimg.org/sqyk8urb1/snapshot_3abf0d3d_1ca0424d.jpg
Domański ze swoim najlepszym przyjacielem, Kurtem Urzędnikiem. Wyglądają niewinnie, prawda?
Oboje wyrośli na buntowników, chociaż u Kurta było to bardziej widoczne - on, w przeciwieństwie do syna burmistrza,mógł sobie pozwolić na wracanie nad ranem do domu, niskie stopnie, wyzywający strój i sposób bycia... W przypadku Bazylego nie było szans. Nazwisko zobowiązywało, no i rodziny się nie wybiera.
Charakter Kurta po jakimś czasie też został przytemperowany - sprawczynią tego była niejaka Zyta Seppi, poukładana, spokojna dziewczyna, w której przyjaciel Bazylego zakochał się na zabój i z którą po studiach się ożenił, i doczekał się dwóch małych piękności ^^. Jego przyjaciel też znalazł sobie dziewczynę - była nią kilka lat starsza szkolna gwiazda, Dora Martyniuk.
http://s20.postimg.org/4lssu10ot/snapshot_1a73f8bb_bcf3466a.jpg
http://s20.postimg.org/i1ftjh96l/snapshot_1a73f8bb_dcf34715.jpg
http://s20.postimg.org/h0kmrgyil/snapshot_d6f5e207_9cfa2de7.jpg
Ich przygoda nie trwała jednak długo - Bazyli postanowił z nią zerwać. Znudziła mu się.
Był to szok dla dziewczyny, ale pozbierała się (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1591414#post1591414) - wzięła ślub ze swoim przyjacielem, Marcinem Skarpą i zapomniała o Bazylim.
W momencie gdy młody Domański poszedł na studia, jego starszy brat objął urząd burmistrza Nieznanowa. Stał się najważniejszą osoba w miasteczku, a jego braciszek uwolnił się spod presji rodziców i otoczenia.
Był sobą.
Studia były dobrym początkiem jego dorosłego, wolnego życia - imprezy, kasa i dziewczyny.
Z jednego przelotnego romansu jednak zrobiło się coś więcej.
Lawenda Wikarewicz, jedna z koleżanek Bazylego, miała wieeeeelu adoratorów.
http://s20.postimg.org/b4nh6hwl9/snapshot_3dd0ec61_5dd10fc4.jpg
http://s20.postimg.org/jpgsxo6rh/snapshot_3dd0ec61_9dd10c68.jpg
Jednym z nich był oczywiście Bazyli. Niestety, wpadła właśnie z nim...
http://s20.postimg.org/4s8bwntj1/snapshot_3dd0ec61_7dd1121c.jpg
http://s20.postimg.org/kg9j3g94t/snapshot_3dd0ec61_ddd112c7.jpg
Ojciec jej dziecka jednak wcale nie chciał nim być po jego narodzinach. Obiecał jednak, że w zamian za święty spokój wspomoże Lawendę finansowo.
Chciał się dalej bawić, to zrozumiałe...
http://s20.postimg.org/4x7hslbgd/snapshot_1d311729_ddb244a9.jpg
Dziewczyna musiała rzucić studia. Bazyli kupił jej mały, umeblowany domek w Nigdzie. Kontakt się urwał, ale pieniądze wpływały co miesiąc na jej konto. Mimo to musiała iść do pracy, bo ledwo na cokolwiek wystarczało. Nawet po urodzeniu syna, Wita, nie przestała żyć tak, jakby jutra nie było.
Sielankę po szczęśliwie (i ledwo) ukończonych przez Bazylego studiach przerwała nagła śmierć brata i zajęcie jego miejsca.
Nie chciał być burmistrzem Nieznanowa, nie chciał być uwikłany w konwenanse i sztuczność, nienawidził chodzić w garniturze...
Niestety, nie miał wyjścia.
...
Troszkę więcej zdjęć Marlenki Aronowicz :)
http://s20.postimg.org/c2vmdjhkt/snapshot_3c2867a0_fe1ad334.jpg
http://s20.postimg.org/ymcgpp29p/snapshot_3c2867a0_9e1acd84.jpg
http://s20.postimg.org/8ry2m6cvx/snapshot_3c2867a0_1e1acd06.jpg
http://s20.postimg.org/9zgls4se5/snapshot_3c2867a0_5e1ad94d.jpg
http://s20.postimg.org/al5ko8ngd/snapshot_3c2867a0_fe1ade94.jpg
http://s20.postimg.org/kems11pkt/snapshot_3c2867a0_5e1adee1.jpg
Oraz Błażeja, bratanka burmistrza.
http://s20.postimg.org/tedlg0hj1/snapshot_1a73f8bb_7dec92cf.jpg
http://s20.postimg.org/hx1u2aqwt/snapshot_1a73f8bb_fdec9323.jpg
http://s20.postimg.org/vho0nohbx/snapshot_1a73f8bb_1e8fcb5e.jpg
http://s20.postimg.org/3rrfmqshp/snapshot_1a73f8bb_5e8fc5ba.jpg
http://s20.postimg.org/8gc0vo725/snapshot_1a73f8bb_be8fcc52.jpg
Tutaj ze swoim najlepszym przyjacielem, Adamem Roklinem :)
Los jednak sprawił, że Aronowiczowie i Domańscy mieszkali płot w płot :D
http://s20.postimg.org/sz2bmzvlp/snapshot_1a73f8bb_1e8fc839.jpg
Błażej i Marlenka uwielbiali swoje towarzystwo :)
http://s20.postimg.org/d0y7alqrh/snapshot_1a73f8bb_de8fc782.jpg
I nie przeszło im to z wiekiem!
http://s20.postimg.org/hj0i2p6t9/snapshot_1a73f8bb_600cbd31.jpg
http://s20.postimg.org/kysmc941p/snapshot_1a73f8bb_000cbcfb.jpg
A wręcz przeciwnie...
http://s20.postimg.org/p9ggzbnwd/snapshot_3c2867a0_3e900708.jpg
http://s20.postimg.org/e7be0vttp/snapshot_3c2867a0_1e900702.jpg
http://s20.postimg.org/okyfowaf1/snapshot_1a73f8bb_c00cbe81.jpg
http://s20.postimg.org/y1o8viu9p/snapshot_1a73f8bb_400cbeac.jpg
http://s20.postimg.org/p97a7u94t/snapshot_1a73f8bb_800cc464.jpg
Błażej z wiekiem bardzo spoważniał, stał się też bardziej uparty, zdania przez niego wypowiadane brzmiały dobitnie i dumnie, jednak, w przeciwieństwie do swojego ojca, było w nim coś niespokojnego, jakby chował za uśmiechem swoje prawdziwe "ja"...
http://s20.postimg.org/z1gc38gn1/snapshot_3c2867a0_600cd713.jpg
Marlena była mniejszą wersją swojej mamy, aczkolwiek zdawało się, że Zefiryna zostawiła jej coś więcej niż przyjazne usposobienie, prostotę serca i dobroduszność.
Uzbrojeni w dużą ilość % (:D) udali się na studia.
No dobra, te zdjęcia pokazują, jak udali się, ale na randkę. Jako studenci ofc!
http://s20.postimg.org/at2ec8d6l/snapshot_c027a7db_4027a7dc.jpg
http://s20.postimg.org/suq4nrwl9/snapshot_c027a7db_a027a7fe.jpg
Red Cafe to ulubione miejsce spotkań młodych z Miasteczka. Są tam siedzenia, na których można wyprawiać różne "cuda" we dwójkę :>
Błażej i Marlena nie mogli sobie odmówić :D
http://s20.postimg.org/kvh6eys3h/snapshot_c027a7db_4027a9a8.jpg
http://s20.postimg.org/dkq9gl131/snapshot_c027a7db_4027a999.jpg
http://s20.postimg.org/5qpnv6ta5/snapshot_c027a7db_e027a99f.jpg
Jak już się poobściskiwali i najedli (nie, nie wstydu :D), wyszli podziwiać gwiazdy i księżyc zawieszone nad pustynią.
Chłopak zapragnął, żeby ta piękna noc została zapamiętana jako tło jeszcze piękniejszego wydarzenia w ich życiu.
http://s20.postimg.org/42qigjfel/snapshot_c027a7db_e027aafd.jpg
http://s20.postimg.org/6rpwkba9p/snapshot_c027a7db_6027ab08.jpg
http://s20.postimg.org/rxf415vp9/snapshot_c027a7db_0027ab24.jpg
Mimo że niebo w zasięgu ich wzroku było czyste, ciemne chmury były bliżej, niż mogliby się spodziewać.
...
Błażej nie był jednak jednym Domańskim zakochanym w pannie o nazwisku Aronowicz - i w cale nie chodzi tu o Marlenę.
Jak już wiecie, obecny burmistrz lubi różnorodność i mało której simce udaje się nie poddać się jego urokowi.
W przypadku Nadii Aronowicz sprawa wyglądała jednak poważniej.
http://s20.postimg.org/kic03k5od/snapshot_3c2867a0_1e8ff524.jpg
Można powiedzieć, że miała one specjalne względy u swojego "szefa". Jako doradczyni była niezawodna - to jej Bazyli ufał najbardziej, to do niej najczęściej się zwracał z wątpliwościami.
Po pracy razem świętowali sukcesy.
http://s20.postimg.org/bol3mgipp/snapshot_3c2867a0_1e8ff471.jpg
Ale i dyskutowali. Przyszłość była najważniejsza.
http://s20.postimg.org/z81flsxbx/snapshot_3c2867a0_9e8ff3f1.jpg
Gdy pierwszy raz poprowadził ją do sypialni, była zbyt zamroczona alkoholem, żeby się bronić.
Nie chciała być kolejną, ale ON chciał inaczej. Tego zdążyła się już nauczyć - burmistrzowi nie należy się w żadnym wypadku sprzeciwiać.
http://s20.postimg.org/9108puf25/snapshot_3c2867a0_be8ff620.jpg
A nawet jeśli, to można wszystko stracić...
http://s20.postimg.org/c0bqqpdx9/snapshot_3de5ec8f_c0041b5f.jpg
Witek Wikareiwcz to zwyczajny, przeciętny chłopak wychowywany przez samotną mamę, jak na złość bardzo kochliwą.
http://s20.postimg.org/wydbb1oe5/snapshot_3de5ec8f_0002c9e1.jpg
Chłopak dość wcześnie został zaznajomiony z rzeczami, o których jego rówieśnicy nie mieli zielonego pojęcia. Bez problemu zaakceptował fakt, że jest inny niż reszta (reszcie wychowywanej przez samotne mamy wmawia się, że ich ojcowie nie żyją lub ich po prostu nigdy nie było - Witek był świadom, że jego ojciec istnieje, ale ma ich gdzieś) i że jego matka jest zwyczajną ku*wą i nigdy nie przestanie nią być. Wiedział, skąd się wziął na tym świecie i jak do tego doszło ("jak ci idioci mogą wierzyć w te brednie o kapustach i bocianach?!"), co się dzieje za zamkniętymi drzwiami sypialni oraz dlaczego mama nie może żyć bez tabletek mimo młodego wieku.
Jasne dla niego też było, że mamie pewnego razu skończyły się "prochy" i, jak na złość, tamten też nic nie miał.
http://s20.postimg.org/wyhwosdrx/snapshot_3de5ec8f_8003830e.jpg
Gdy zaczął się poród, chłopak pobiegł kilka domów dalej po doktora Starczyka i jego żonę - położną. Jego braciszek, Augustyn urodził się w ich domu.
http://s20.postimg.org/pc4xzwgxp/snapshot_3de5ec8f_00040f69.jpg
Nowy członek rodziny oznaczał przede wszystkim większe wydatki i mniej wolnego czasu, szczególnie w przypadku Lawendy. Gdy kobieta brała kolejne nadgodziny, nastolatek karmił, przewijał, kąpał i usypiał swojego braciszka.
http://s20.postimg.org/h2xnz8cl9/snapshot_3de5ec8f_00041a3e.jpg
http://s20.postimg.org/rqwtkbx6l/snapshot_3de5ec8f_00041a7f.jpg
Szybko się do niego przywiązał. Także jego relacje z matką były bardzo dobre od tego czasu - efekty przyspieszonego dojrzewania Witka dawały jej chwilę wytchnienia. Była szczęśliwa, że może liczyć na swoje prawie dorosłe już dziecko.
Któregoś dnia ktoś złożył młodzieńcowi wizytę. Ha! Był to sam burmistrz Nieznanowa!
http://s20.postimg.org/s8rz06mrh/snapshot_3de5ec8f_c0041c58.jpg
Fakt faktem, Witek - przewodniczący samorządu szkolnego, przyjaciel parę lat starszego bratanka burmistrza (działającego wówczas w radzie miasta) - miał na swoim koncie sporo sukcesów i wywalczonych spraw dla swojej szkoły, ale żeby to dotarło aż tak wysoko?
Zaprosił gościa do środka. Okazało się, że powód wizyty jest trochę bardziej skomplikowany...
Bazyli na początku, bez ogródek, oświadczył Witowi, że to on jest jego ojcem. Chłopak oczywiście nie dowierzał, ale mądry burmistrz to przewidział. "Jak nie wierzysz, zapytaj się swojej matki, od kogo co miesiąc dostawała przelew na twoje utrzymanie", usłyszał od ojca, po czym ten przeszedł do właściwej sprawy, z którą wybrał się do syna.
http://s20.postimg.org/s4y5jxha5/snapshot_3de5ec8f_00041ccc.jpg
- Z tego, co o tobie usłyszałem, mam nieodparte wrażenie mi się, że masz zadatki na burmistrza.
- Może i mam, ale to Błażej zostanie nowym burmistrzem.
- Myślisz, że to takie pewne? Jesteś tak samo synem burmistrza jak on. Macie takie same szanse.
- Ale ja nie zamierzam z nim konkurować. W ogóle nie zamierzam zostać politykiem.
- Chyba powinieneś się zastanowić nad zmianą planów na życie - zasugerował tonem nieprzyjmującym sprzeciwu. - W końcu od tego zależy też przyszłość twojej matki i braciszka.
Chłopak w mig pojął aluzję i zamiary ojca.
- Grozisz mi? - zapytał ze złością.
- Do niczego nie mogę cię zmusić - odparł Bazyli. - Ale mając syna i brata burmistrza krzywda im się nie stanie. Jeśli zaś nie...
- Ty sku*wysynie! Jakim prawem mnie szantażujesz?! - krzyczał.
- Słuchaj, młody - Domański stracił cierpliwość. - Jak wiesz, po ukończeniu studiów to twojemu kuzynowi ma przypaść fotel burmistrza. Problem w tym, że JA nie mam zamiaru mu go tak łatwo oddać. Spodobało mi się to całe burmistrzowanie, no i nie mam najmniejszego zamiaru z tego zrezygnować. Poza tym najwyższy czas, żebyś mi się odwdzięczył.
- Jak chcesz, mogę ci oddać w ratach całą tą kasę - odparł Wit. - Bo tak poza tym nie mam ŻADNEGO powodu, żeby robić COKOLWIEK na twoją korzyść.
- Czyli rozumiem, że nie pomożesz mi utrzymać się przy władzy?
- Nie - odparł chłopak. - Błażej to mój przyjaciel - nie mógłbym go zdradzić.
- Dobrze - uśmiechnął się Bazyli, wyciągając dłoń w stronę syna. - W takim razie życzę twojej matce powodzenia w utrzymaniu się przez kolejny miesiąc. Miło było cię poznać, synu.
- Fajnie, a teraz żegnam TATO - odpowiedział chłopak, ignorując gest burmistrza.
Później tylko odprowadził Bazylego wzorkiem.
Nienawidził tego człowieka.
Niestety, słowa ojca Witka się spełniły - mimo że chłopak sam zaczął dorabiać, nadal brakowało im pieniędzy na wszystkie niezbędne wydatki.
Po kilku miesiącach takiej męczarni Witek zmuszony był ponownie rozważyć propozycję Domańskiego.
Jakkolwiek dla burmistrza ta nagła wizyta syna była miłym zaskoczeniem i bardzo poprawiła mu humor, tak młodzieniec nie mógł przestać przepraszać w myślach prawowitego następcy swojego ojca...
...
Któregoś wieczoru w mieszkaniu burmistrza zjawił się bardzo niespodziewany i długo niewidziany gość.
Bazyli akurat jadł kolację. Wkrótce dołączył do niego także i przybysz.
http://s20.postimg.org/mlvm2pk8t/snapshot_3f42010d_1f42010e.jpg
- Pyszne kotlety, dziękuję - powiedział Aronowicz, odkładając wygniecioną serwetkę na talerz. - Niestety to, co mam ci do powiedzenia, nie będzie takie łatwe do przełknięcia jak to, co mieliśmy na talerzach.
- Mimo to zamieniam się w słuch.
Gość wtedy pochylił się nad nim i szepnął mu do ucha:
http://s20.postimg.org/6xuevx4n1/snapshot_3f42010d_1f42114f.jpg
- Wiem, kto zabił burmistrza.
http://s20.postimg.org/9opualyv1/snapshot_1cbbb41e_5de10993.jpg
- Aronowicz...
- Cześć, Esi. Czas wyrównać rachunki.
- Nie mam o czym z tobą rozmawiać.
- Ja myślę, że jednak masz. Musimy sobie wyjaśnić kilka spraw.
- Nie zamierzam z tobą niczego wyjaśniać!
- Dokąd to? Jeszcze z tobą nie skończyłem!
http://s20.postimg.org/c4rnoggxp/snapshot_1cbbb41e_5de108b6.jpg
- Weź się odpie*dol! I łapska precz!
- Wku*wiasz mnie, burmistrzu. To trwa już zdecydowanie za długo.
http://s20.postimg.org/ck2xhh2v1/snapshot_1cbbb41e_7de108a1.jpg
- Gdzie tu jest jakaś sprawiedliwość? Ty masz władzę, pieniądze, żonę-modelkę i idealne dziecko. Co ja mam? Ja mam problemy. A największym z nich jesteś ty.
- Stary, idź się lecz.
- NIE! To ty idź do diabła!
- Nie... Nie odważysz się... Jeśli to zrobisz, oni cię dorwą i potraktują jeszcze gorzej!
http://s20.postimg.org/8q9h8blj1/snapshot_1cbbb41e_dde109e7.jpg
- Ale do tego czasu pożyję sobie długo i szczęśliwie - nie tak jak ty.
- Oddawaj mi to!
...
http://s20.postimg.org/w37iqu1ml/snapshot_1cbbb41e_bde10923.jpg
- To koniec, Esi. Do zobaczenia po śmierci.
...
- Nora? Co się stało?
- Zbysław... Ktoś zamordował....
- Zamordował?! Kogo?!
- Esi... Wyszedł... Nie wrócił...
- Nie... To niemożliwe! Co za sku*wiel to zrobił!
- Nie wiem...
- Nora, nie wiem, co powiedzieć... Nie lubiłem twojego męża, ale ostatecznie to twój ukochany, ojciec twojego dziecka... Strasznie, strasznie mi przykro! Nie wyobrażam sobie, co teraz musisz czuć... Mam nadzieję, że szybko złapią tego drania.
...
- No ale nie płacz - wszystko będzie dobrze, zobaczysz! Wszystko się ułoży...
http://s20.postimg.org/9logk0n25/snapshot_3f42010d_1f42116e.jpg
- Mam nadzieję, że będziesz wiedział, co zrobić z tym, co usłyszałeś. W związku z tym liczę na twoją ochronę - chyba nie chciałbyś, żeby spotkało cię to, co twojego brata 20 lat temu? Twój bratanek będzie szukał zemsty - i tak mnie w końcu dorwą, ale póki co chciałbym sobie jeszcze trochę pożyć. Rozumiesz...
- Chyba tak - powiedział, po czym głośno przełknął ślinę.
- Uważaj na młodych - dziewczyna Błażeja też będzie miała powód do zemsty.
- Jak to?
- To moja córka - wyjaśnił Aronowicz. - Straciła matkę, poniekąd z rak tego samego człowieka, który zabił ojca jej narzeczonego. Chyba znasz Melchiora Jabłoneckiego?
- Owszem, znam.
- Jemu też możemy podziękować... Bo moja żona nieboszczka i twoja bratowa to jego córki, co prawda każda z innej matki, no i żadna z nich o tym nie wie, podobnie jak ich dzieci. No ale pomyśl, Bazyli, jak cudownie się składa - kimże jest człowiek, a szczególnie młody burmistrz, ze złamanym sercem?
Wtedy Domański naprawdę zrozumiał, co jego gość zamierza zrobić, żeby uniknąć sprawiedliwości. Wiedział też, że lepiej będzie się mu w tym nie przeszkadzać i robić swoje.
Zresztą... Ostatecznie ich interesy w pewnym stopniu się ze sobą pokrywały!
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1827801&postcount=208).
...
Co do nast. odcinka - na razie damy spokój burmistrzom i być może na tapetę pójdą dalsze losy Winklerów. Przy okazji przedstawiłabym Wam historię kilku nowych mieszkańców Wyspy Królowej Melanii - państwa Czerwińskich :)
Ten dziad jeszcze żyje? Czemu go nikt nie rozjechał :(?
Nieźle się porobiło z Błażejem i Marleną. Ciekawe, jakby sobie poradzili z informacją, że jej ojciec zabił jego ojca... Ale oby jak najdłużej im się układało.
Bazyli mnie wkurzył. Burmistrz od siedmiu boleści. Stołka chce się trzymać. Szkoda, że Witek jest zmuszony mu pomóc.
Chęć władzy to jedno, ale spiskowanie z mordercą własnego brata jest niewybaczalne.
Błażej jest uroczy! Naprawdę istny ideał. Mam nadzieję, że się tak łatwo nie da złemu wujkowi i wszystkim innym. Marlenka jako studentka jest prześliczna. Ogólnie wciąż nie mogę się nadziwić jakie masz ładne te simy. Biedny Witek ;o Mieć za ojca takiego dziada, to och.. to nic tylko się powiesić :/ Ale może coś wymyśli! Jestem zwolenniczką Domańskich jako burmistrzów w Nieznanowie :D (no niby Witek też z Domańskich pochodzi, no ale, no!).
Skąd w Zbyszku tyle nienawiści? Miesza i miesza, no po prostu ręce opadają. Czemu nikt nie wpadł na to, żeby go wysłać do psychiatryka?
A, właśnie. Bazyli zakończył już nachodzenie Weroniki?
LepkiePaluszki23
19.06.2014, 09:24
Ależ jak zwykle się porobiło :D
Błażej i Marlenka pasują do siebie idealnie :) Tylko życie im się trochę nie poukładało (oboje stracili 1 rodzica :( ) Dora przeżyła zbyt wiele i dobrze, że teraz dobrze jej się wiedzie. Oby miała śliczniutkie dziewczynki i może chłopca :) Do tej pory myślałem, że to Zbysław zabił Esiego. Jednak się myliłem. Życzę powodzenia na egzaminie i z samą sesją :)
Ten dziad jeszcze żyje?
Obecnie już nie ;]
Ciekawe, jakby sobie poradzili z informacją, że jej ojciec zabił jego ojca...
To niby takie oczywiste, ale dopiero teraz mi uświadomiłaś...
Błażej jest uroczy! Naprawdę istny ideał.
Życie pokaże, ile w nim tak naprawdę jest ideału. Albo w którym momencie przestanie nim być.
Ogólnie wciąż nie mogę się nadziwić jakie masz ładne te simy.
Chciałam ostatnio zrobić brzydką simkę i powiem Ci, że nie bardzo mi wychodziło :( Facemaski mi trochę pomogły, ale simcia nawet z nimi wygląda nieźle :|
Nie mam żadnego jej zdjęcia z przodu niestety.
Bazyli zakończył już nachodzenie Weroniki?
Na jakiś czas na pewno :D W końcu wokół jest tyle innych ładnych simek :rolleyes:
Oby miała śliczniutkie dziewczynki i może chłopca
Dora i Marcin Skarpa mają syna Edwarda, który jest nastolatkiem, i spodziewają się córeczki :)
Dziękuję :) Może ktoś jeszcze się skusi? ;) Byłoby to bardzo wskazane!
Wolffowie już nie mogą się doczekać, żebym opowiedziała ich historię na forum! :c
Ale narobiłaś smaka na nowy odcinek ;P Patrzę, coś dodałaś i myślałam, że dalsza historia, hah. Nie tylko Wolffowie nie mogą się doczekać, aż tu zawitają ;) A u Marcina i Dory się już poukładało, skoro spodziewają się córeczki? Bo w dziale Ach te dzieci napisałaś, że mieli jakieś problemy :)
Shattered
08.07.2014, 13:12
Kapliczka i cmentarz są naprawdę śliczne. Tak samo jak i stara latarnia.. Sama to budowałaś? Jestem pod wielkim wrażeniem!!
No ja na miejscu Tobiasza to bym tej pipie nie wybaczyła.
Pieknie wyglądali na ślubie, ładne miejsce. Ładne ubrania ciążowe. Ja ściągam ich pełno, a moje simki i tak łażą w tym od Maxisa...
Matko, ten list.. Niesamowicie wzruszający..
Na pierwszym zdjęciu Gustawa, jego głowa wygląda jak przyklejona do innego ciała..
Mina jest bardzo ładna, świetna fryzura.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Ludwiś ma fajne włoski.. Ale jego tata, no niedobrze. Takie zajęcie, na pewno kiedyś wyjdzie na jaw i będą z tego problemy.
NO ŻARTUJESZ CHYBA!!!!!! SALOMEO!!!!
Biedny Ludwik. Kwarcewicz i tak zawsze będzie bardziej kochał Judytę..
No co za sprośna świnka, chce być mężem Judyty. Toć to chyba karalne :)
Judyta w późniejszym etapie życia zapuściła okropną fryzurę..
CO?? Jej ojciec ucieszył się ze ślubu, dla mnie to bynajmniej dziwne. Aczkolwiek te spotkanie nad wodą i moczenie w wodzie nóg, takie romantyczne, że aż zazdroszczę..
Marcelinka jest śliczniutka
.. Zostawiła go??
Nie próbował ich szukać, tylko wyjechał? :(
Wasyli jest słodki, ale jego matka to nie dobry materiał na matkę.
No nie!!!!!!!!! Nie wierzę, że ten sam sim co patrzył na swoją matkę i marzył, że kiedyś będzie miał taką żonę, oddał swoje dziecko do domu dziecka. Zresztą nie wiadomo co z nim zrobił...
▬▬▬▬▬▬▬▬▬
No bo i faktycznie ten domek z zewnątrz wygląda fajnie. Świetnie! To takie urocze, że po studiach wzięli ślub i dalej grają ...
▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Kira powinna **** miłość i zająć się studiami.. Jezu to ten Kastor jest jakiś nienormalny, tak samo jak ojciec Kiry..
Sypialna cudowna!
▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Jestem przy 6 stronie. Jestem pod przeogromnym wrażeniem!! Historie są świetne, simy śliczne! I co ważne dla mnie, bynamniej do tej pory nie było stworów typu wampir czy wiedźma.
Też tak mam, mało komentarzy albo w ogóle i brak chęci do robienia zdjęć.
...
Na Wyspę Królowej Melanii przybyli kolejni spragnieni ŻYCIA młodzi ludzie.
Tym razem bohaterami historii będą Wolffowie.
Zaczęło się od Markusa i Sylwany. On - lekko po dwudziestce, ona - lekko przed, ale nadal niepełnoletnia. Zakochani od kilku lat, ale zdecydowani na wspólną przyszłość.
Niestety, dla pana Wolff to nie było takie oczywiste i proste jak dla jego dziewczyny...
http://s20.postimg.org/8yyu305z1/snapshot_de083203_7e0835b1.jpg
Mimo to Sylwana była z nim szczęśliwa.
http://s20.postimg.org/oj67tjg3h/snapshot_de083203_3e083610.jpg
Niestety, nie wszystko szło po jej myśli...
http://s20.postimg.org/sxep5dqnx/snapshot_de083203_1e08366a.jpg
Chociaż mu ufała bała się, że wiadomość o ciąży wszystko między nimi zniszczy - Markus nie garnął się do ślubu, a co dopiero do ojcostwa!
Na szczęście jej obawy były bezzasadne.
http://s20.postimg.org/olq3gdjr1/snapshot_de083203_de0836f0.jpg
Może to nie była pełnia szczęścia - prędzej już obojętność - ale przynajmniej nie było obaw, że dziecko będzie się wychowywać w niepełnej rodzinie.
Po narodzinach Rufina - mniejszej wersji jego matki - on doszedł do wniosku, że w gruncie rzeczy spełnił swój "męski" obowiązek - przekazał nazwisko dalej, ona zaś odkryła u siebie instynkt macierzyński, który kazał jej być bardzo dobrą, choć nastoletnią, matką.
http://s20.postimg.org/6wycor7zx/snapshot_de083203_7e0845ca.jpg
http://s20.postimg.org/8r659doot/snapshot_de083203_be084838.jpg
Markus był taki dumny ze swojego syna!
http://s20.postimg.org/3wcgb3qd9/nsnapshot_de083203_5e084bd3.jpg
Lubił też majstrować przy autach ze złomu. Był w tym całkiem niezły :)
http://s20.postimg.org/bp86072nx/snapshot_de083203_9e084804.jpg
Zaczynał się też poważnie zastanawiać nad legalizacją swojego związku z Sylwaną.
http://s20.postimg.org/e3uznicl9/snapshot_de083203_3e084cb5.jpg
Wiedział, że się zgodzi, ale nigdy by nie wpadł na to, że jego dziewczyna będzie tak szczęśliwa z tego powodu...
http://s20.postimg.org/jo7gy5bgd/snapshot_de083203_7e084cc9.jpg
Noc "przedślubna" okazała się zgubna w skutkach...
http://s20.postimg.org/of7cg64al/snapshot_de083203_de084d13.jpg
Dziewczyna była załamana - dwójka dzieci przed ukończeniem 20. roku życia?!
W dniu swoich 19. urodzin została panią Wolff.
http://s20.postimg.org/lu1rsnewt/snapshot_de083203_be084f61.jpg
Życie młodego małżeństwa umilał uroczy kot Zyzio :>
http://s20.postimg.org/bhfh6kldp/snapshot_de083203_9e086aa3.jpg
http://s20.postimg.org/y70tuc0fx/snapshot_de083203_7e5098e2.jpg
Zdecydowanie bardziej dawał im w kość niewinnie wyglądający kilkunastomiesięczny Rufin.
http://s20.postimg.org/hh38a8665/snapshot_de083203_be088587.jpg
http://s20.postimg.org/ocivflb99/snapshot_de083203_9e088ac3.jpg
http://s20.postimg.org/apct7dh6l/snapshot_de083203_9e086bd6.jpg
http://s20.postimg.org/7q1b6iibh/snapshot_de083203_be088766.jpg
Druga ciąża przebiegała spokojnie.
http://s20.postimg.org/boyipc6yl/snapshot_de083203_5e08853a.jpg
http://s20.postimg.org/f9yzmb0vx/snapshot_de083203_de087b9b.jpg
Ale maleństwo zaskoczyło swoich rodziców!
http://s20.postimg.org/ds8xx06rh/snapshot_de083203_be08866f.jpg
Maleńka otrzymała imię Juliana, a Markus zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia :)
http://s20.postimg.org/jzkbx62il/snapshot_de083203_5e08884a.jpg
http://s20.postimg.org/u72v9koql/snapshot_de083203_de099645.jpg
Choć czasami było ciężko z nią wytrzymać...
http://s20.postimg.org/jpctdtnwd/snapshot_de083203_5e088b2e.jpg
Rodzeństwo razem:
http://s20.postimg.org/kb1s9xiyl/snapshot_de083203_7e099698.jpg
http://s20.postimg.org/3w39jmblp/snapshot_de083203_3e09bfb3.jpg
http://s20.postimg.org/l0fz8ju4d/snapshot_de083203_7e09dd3f.jpg
Jak widać, Juliana to - dla odmiany - mniejsza wersja swojego ojca :D
http://s20.postimg.org/vr3lu87r1/snapshot_de083203_7e09cdbc.jpg
http://s20.postimg.org/4wywv037h/snapshot_de083203_be509792.jpg
http://s20.postimg.org/gc4kr3ubh/snapshot_de083203_3e09bf5d.jpg
Rodzina w komplecie:
http://s20.postimg.org/w2pnkqdkt/Sims2_EP8_2013_01_21_21_12_12_66.jpg
A także pan i pani Wolff <3
http://s20.postimg.org/9uvbigfnh/wolff_1.jpg
http://s20.postimg.org/tbg14zarh/wolff_2.jpg
Niestety zdrowie Markusa zaczęło mu się dawać we znaki - wszystko wskazywało na to, że do jego alergii przyłączyła się również astma...
Chyba najwyższy czas, żebym poszedł z tym do lekarza, no nie?, zapytał żonę podczas kolacji.
http://s20.postimg.org/6c52xgtod/snapshot_de083203_5e09cbb5.jpg
Trudno było nie potwierdzić tym bardziej, że sprawa wyglądała coraz poważniej.
Tego samego wieczoru Markus oświadczył jej jeszcze, że idzie do baru. Ten pomysł bardzo nie spodobał się Sylwanie i to nie tylko dlatego, że nie lubiła, gdy jej mąż wraca zalany w trupa do domu. Martwiła się przede wszystkim o jego zdrowie.
http://s20.postimg.org/lib4oejp9/snapshot_de083203_3e09cbf0.jpg
Spokojnie, mała, wrócę cały i zdrowy! Najwyżej lekko podchmielony, ale wiesz..., zapewnił ją, po czym otrzymała porządnego całusa w usta.
Wieczorem odprowadziła go do drzwi.
Ale jej kobieca intuicja jej nie zawiodła. Nie dotrzymał obietnicy...
http://s20.postimg.org/3tjdws7y5/Sims2_EP8_2013_01_21_21_55_41_31.jpg
http://s20.postimg.org/u5oc2exj1/Sims2_EP8_2013_01_21_22_02_20_43.jpg
http://s20.postimg.org/arni2q62l/Sims2_EP8_2013_01_21_22_03_25_55.jpg
Nagła śmierć ojca pozostawiła ogromne spustoszenie w życiu Rufina i Juliany, chociaż ta niewiele z tego rozumiała. Ale nawet do małego dziecka dochodzi to, że już nigdy nie zobaczy swojego taty...
http://s20.postimg.org/w8u5wc7y5/snapshot_de083203_de09e331.jpg
http://s20.postimg.org/y3blrtkcd/snapshot_de083203_de09e36f.jpg
Dla Sylwany to też był ciężki okres - nie tylko straciła ukochanego męża, ojca swoich dzieci, ale także jedynego żywiciela rodziny... W dodatku wszystko w ich domu przypominało jej jego...
Rozpoczęcie życia na nowo w nowym miejscu było dla nich trudne.
Juliana bardzo odczuwała brak rodziców - jej mama poszła do pracy na cały etat. Zyzio również to odczuł.
http://s20.postimg.org/cbo8ndp31/snapshot_de083203_fe50950d.jpg
Dziewczynka wyrosła na bardzo spokojną, ale trochę smutną uczennicę podstawówki.
http://s20.postimg.org/n9zi5kdod/snapshot_de083203_fe50a0d0.jpg
Zaprzyjaźniła się z rówieśniczką swojego brata, Klarysą Wiosna (rodzina Wiosna to kolejni simowie, których chciałabym, żebyście poznali :) ).
http://s20.postimg.org/6ky29nh31/snapshot_de083203_be51dd69.jpg
Rufin może nie był najprzystojniejszym simem, ale nigdy się tym specjalnie nie przejmował.
http://s20.postimg.org/ezdoxqi4d/snapshot_de083203_de51de1a.jpg
Bardziej zależało mu na tym, by jak najbardziej pomóc swojej mamie - zaczął pracować dorywczo, a w dodatku odkrył w sobie pasję swojego ojca - samochody...
http://s20.postimg.org/tg0ycb7lp/snapshot_de083203_9e5b466e.jpg
W dodatku i on zaprzyjaźnił się z panną Wiosna ^^
http://s20.postimg.org/hzpy0j41p/snapshot_de083203_be5b4eb6.jpg
Powtórzę jeszcze raz - to jest PRZYJAŹŃ.
Do grona najlepszych przyjaciółek Juliany dołączyła także Wiki Mórek.
http://s20.postimg.org/e0sqhpfel/snapshot_de083203_1e5b4952.jpg
Natomiast pani Wolff zaprosiła któregoś dnia jej ojca, Eustachego.
http://s20.postimg.org/zfk42830d/snapshot_de083203_9e5b4762.jpg
Od tamtej pory, ilekroć ojciec jej przyjaciółki zjawiał się w ich domu, czuła jego wzrok na sobie, ale nie przeszkadzało jej to... Trochę jej się nawet podobał...
Któregoś dnia spotkała go w klubie.
http://s20.postimg.org/wqpbc6xj1/snapshot_de083203_7e51fa67.jpg
O tak, młoda Wolffówna była zdecydowanie w jego typie i można było się z nią zabawić...
http://s20.postimg.org/hffibl071/snapshot_de083203_fe51fb8c.jpg
Od tamtej pory dziewczyna żyła tylko kolejnymi spotkaniami z Mórkiem. Jej matka o niczym nie wiedziała do czasu wywiadówki. Po powrocie wybuchła ostra kłótnia między nimi.
http://s20.postimg.org/qj9byace5/snapshot_de083203_5e5b50e8.jpg
http://s20.postimg.org/4hj1o8rwd/snapshot_de083203_3e5b5116.jpg
Dostała co prawda szlaban na wychodzenie z domu, ale mało się nim przejęła.
W dniu swoich 18. urodzin natomiast postanowiła spakować swoje rzeczy i zamieszkać z kochankiem.
O wszystkim dowiedziała się oczywiście jego córka - jakby nie patrzeć Juliana odbiła jej matce męża!
http://s20.postimg.org/lqzimuhq5/snapshot_be5b5a73_be5b633e.jpg
Tego Wiktoria nie mogła jej przebaczyć.
http://s20.postimg.org/o5re79xz1/snapshot_be5b5a73_be5b6385.jpg
Ale usłyszała od swojego ojca, żeby się nie wtrącała w nie swoje sprawy delikatnie mówiąc.
http://s20.postimg.org/b5fnaubel/snapshot_be5b5a73_1e5b6400.jpg
Zakochana po uszy Juliana chciała, żeby jej pierwszy raz ze Staszkiem był wyjątkowy.
http://s20.postimg.org/uuxxnajb1/snapshot_be5b5a73_1e5b6548.jpg
http://s20.postimg.org/kw8dn2khp/snapshot_be5b5a73_9e5b656c.jpg
Tak ją to wciągnęło, że w końcu zapomnieli o zabezpieczeniu...
http://s20.postimg.org/z1e6ovtj1/snapshot_be5b5a73_de5b6769.jpg
http://s20.postimg.org/88smak5kt/snapshot_be5b5a73_7e5b684f.jpg
Patrząc na swój coraz większy brzuch czuła się okropnie. Chciała wrócić do szkoły, poprawić oceny i iść na studia, ale jak miała to zrobić mając dzieciaka na wychowaniu?
http://s20.postimg.org/7ml9vhgzh/snapshot_be5b5a73_fe818fd3.jpg
W dodatku Mórek nie chciał tego dziecka i nie miał zamiaru wiązać się na stałe z jego matką...
To były okropne miesiące dla dziewczyny.
http://s20.postimg.org/wv63p5lx9/snapshot_be5b5a73_de819093.jpg
W przeciwieństwie do jej starszego brata, który nagle wybudził się ze snu zimowego i zaczął dostrzegać w Klarysie kogoś więcej niż przyjaciółkę.
Zaprosił ją na spacer. Gdy przystanęli, by podziwiać odbicie nieba w jeziorku, Rufin nagle chwycił ją za ręce.
http://s20.postimg.org/iccqsywxp/snapshot_de083203_9e5df6e7.jpg
Muszę ci powiedzieć coś ważnego... Przez wiele lat się przyjaźniliśmy, ale ja tak dłużej nie mogę... Chodzi o to, że... Kocham cię, ale jako kogoś więcej niż przyjaciółkę.
Dziewczyna uśmiechnęła się radośnie. Myślała, że nigdy się nie doczeka...
http://s20.postimg.org/533f6lxkt/snapshot_de083203_5e5df88b.jpg
Po miesiącu jednak Rufin uznał, że nie warto dłużej czekać i że nie zmieni już zdania...
http://s20.postimg.org/6kovi62bh/snapshot_de083203_fe5e0479.jpg
I miał rację!
Na wieść o zaręczynach syna pani Wolff wzięła się za siebie :D
http://s20.postimg.org/6lytbl459/snapshot_de083203_3e5e1cfc.jpg
I dobrze, bo ślub odbył się niedługo później w przydomowym ogródku Wolffów.
Rufin Wolff + Klarysa Wiosna
http://s20.postimg.org/dioeadb25/snapshot_de083203_5e5e2cca.jpg
http://s20.postimg.org/sh6t4sq4d/snapshot_de083203_1e5e2cc5.jpg
http://s20.postimg.org/aopuany9p/snapshot_de083203_be5e2b70.jpg
http://s20.postimg.org/p58ibhyd9/snapshot_de083203_be5e2b82.jpg
http://s20.postimg.org/xeoz3nhh9/snapshot_de083203_7e5e2b9b.jpg
http://s20.postimg.org/6bmpei059/snapshot_de083203_de5e2bac.jpg
http://s20.postimg.org/ewkmjezp9/snapshot_de083203_3e5e2c2e.jpg
http://s20.postimg.org/91w1bowu5/snapshot_de083203_be5e2ca4.jpg
http://s20.postimg.org/6zvjxfyv1/snapshot_de083203_de5e2c41.jpg
Z przodu świadek, Apoloniusz Wiosna, starszy brat Klarysy i przyjaciel Rufina.
Za nim jego żona Agneta oraz Jacenty Starczyk. Całkiem z tyłu Geni Śmiałek i Onufry Arciszek - przyjaciele młodej pary :)
http://s20.postimg.org/hlff9g56l/snapshot_de083203_be5e2c91.jpg
Drugi świadek to Fabiola Wiosna - adoptowana siostra Klarysy. Za nią Sylwana Wolff oraz rodzice Klarysy - Hortensja i Bolesław Wiosna.
http://s20.postimg.org/weu2u7cxp/snapshot_de083203_be5e2ff8.jpg
Klarysa i Fabiola są do siebie bardzo przywiązane :>
Fajna z nich para ^^
http://s20.postimg.org/5ega5mon1/snapshot_de083203_3e5e32fd.jpg
Pół roku później młoda pani Wolff oznajmiła, że rodzina się powiększy! :D
Zarówno tatuś jak i babcia byli przeszczęśliwi :>
http://s20.postimg.org/rz72b7b5p/snapshot_de083203_be5e3467.jpg
http://s20.postimg.org/flyti1av1/snapshot_de083203_1e8006c3.jpg
http://s20.postimg.org/akmu2xe0t/snapshot_de083203_9e8013ba.jpg
Na świat przyszedł Herbert :>
http://s20.postimg.org/5jfg1k6kd/snapshot_de083203_fe804488.jpg
http://s20.postimg.org/74uptdgsd/snapshot_de083203_1e804d04.jpg
Klarysa próbująca wrócić do formy sprzed ciąży:
http://s20.postimg.org/jbtux6xbx/snapshot_de083203_7e804c80.jpg
Ale Rufin kochał ją nawet mimo odrobiny sadełka i marudzenia z niewyspania.
http://s20.postimg.org/wrgvmn5tp/snapshot_de083203_fe804d42.jpg
Family portrait:
http://s20.postimg.org/63uh48zst/snapshot_de083203_1e804e28.jpg
Niestety, brakowało tam siostry i córki marnotrawnej...
http://s20.postimg.org/as5vlozlp/snapshot_be5b5a73_5e81910d.jpg
Owocem miłości jej i Eustachego Mórka był Bogumił Wolff.
http://s20.postimg.org/mmdmjbxvh/snapshot_be5b5a73_3e81c166.jpg
Po miłości nie było jednak najmniejszego śladu.
http://s20.postimg.org/jyo68z4u5/snapshot_be5b5a73_5e81c533.jpg
http://s20.postimg.org/7hhilt9od/snapshot_be5b5a73_fe81c51d.jpg
http://s20.postimg.org/6dxe9up19/snapshot_be5b5a73_7e81c61d.jpg
Nadal jednak spali ze sobą, ale dziewczyna miała tego po dziurki w nosie. Zaczęła zastanawiać się nad powrotem do matki.
http://s20.postimg.org/g10wjki0t/snapshot_be5b5a73_be81c48f.jpg
W końcu się zdecydowała. Wygarnęła Mórkowi wszystko, po czym spakowała siebie i synka. Nie zatrzymywał ich...
Gdy Sylwana otworzyła jej drzwi, coś w niej pękło. Dziewczyna momentalnie się rozpłakała, a gdy przez chwilę udało jej się powstrzymać płacz, złożyła ręce w błagalnym geście i wyłkała tylko:
http://s20.postimg.org/degsow1fh/snapshot_de083203_7e81cf94.jpg
Mamo... Przepraszam!
Później znowu zaczęła płakać, ale surowy wzrok pani Wolff powoli zmieniał się na rzecz współczucia i miłości na jej twarzy. Wróciła córka marnotrawna i przyniosła ze sobą owoc swojego błędu, Bogusia.
Chwilę później Juliana ponownie znalazła się w ramionach swojej mamy.
http://s20.postimg.org/tqquemfr1/snapshot_de083203_fe81d0a6.jpg
To był zdecydowanie jeden z najszczęśliwszych momentów jej życia.
Wolffowie jednak cieszyli się nie tylko z powodu powrotu dziewczyny.
http://s20.postimg.org/ofgj7nj25/snapshot_de083203_3e804fb5.jpg
http://s20.postimg.org/nrca2g9q5/snapshot_de083203_9e804f5a.jpg
Tak, Klarysa znowu spodziewała się dziecka!
Rufin był wniebowzięty.
http://s20.postimg.org/6un7a1265/snapshot_de083203_9e804fd8.jpg
A młoda mama wręcz promieniała :D
http://s20.postimg.org/obi4dno71/snapshot_de083203_5e81d57d.jpg
http://s20.postimg.org/fglvgvosd/snapshot_de083203_5e80503e.jpg
Herbert i Boguś skończyli roczek. Polubili się :D
http://s20.postimg.org/by5a6qyil/snapshot_de083203_de81d72f.jpg
Bercik doczekał się siostrzyczki - Heni :) Boguś też został starszym bratem, ale o tym przy okazji kolejnej części historii rodziny Winkler :D
Ciąg dalszy nastąpił. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1826302&postcount=199)
Nie wiem, jaka historyjka pojawi się w następnym poście, ale skoro zamierzacie zostawiać komentarze w takiej ilości, będę miała duuuuuuuuuuużo czasu na zastanowienie :>
Fajna rodzinka ;).
Ach, te nastolatki... I te nastoletnie (albo prawie) ciąże :P. Juliana strasznie głupio postąpiła. Nie dziwię się Wiktorii. Swoją drogą przydałby mi się jej ciuch :P.
To, że Julka nie będzie miała kolorowo, było do przewidzenia już na samym początku jej znajomości z panem Mórkiem.
Ale Eustachy zdziadział xD.
Fajnie, że Rufinowi się tak ułożyło. Jako nastolatek może rzeczywiście nie należał do najprzystojniejszych, ale później się wyrobił. Ciekawa jestem, czy maczałaś w tym palce :P.
Julka spiknęła się z jakimś panem Winklerem? Chętnie poczytam.
Zapomniałam! Szkoda Markusa... ale czułam, że już nie wróci.
LepkiePaluszki23
09.07.2014, 21:17
Widać, w tym poście dużo nastoletnich ciąży. Takie czasy.
Wracając do postu. Po co Markus poszedł do tego baru ( wiadomo po co ) choć wiedział, że przez to może zginąć? :( Na początku myślałem, że Sylwanie się nie uda i będzie musiała oddać dzieci do adopcji, ale się myliłem. Śliczne dzieciaczki powyrastały. Klarysa na ślubie prześliczna :) Juliana może w końcu się czegoś nauczy ( w co wątpie) Coś mi się wydaje, ze znowu coś zmaluje.
Króciutko jak dla mnie :P
Czekam na dalsze opowiadania
PS: Zachwycam się tym, że masz takie ładne otoczenie. Może i moje się rozrośnie. :)
Jej! Ile dzieci! Uwielbiam jak w miastach przybywa bobasów<3 I jaki kotek! Chyba się zakochałam :wub:
Biedna Sylwana i dzieciaki... Szkoda, że to się tak potoczyło.Rufin wcale nie był taki brzydki. Mnie się podoba. Ach panna Wiosna... Od razu na myśl nasuwa mi się mój historyk; wszystkie uczennice nazywa pannami ;) No ale, dobrze, że Rufin doszedł do wniosku, że jego znajomość z Klarysą nie może stanąć tylko i wyłącznie na przyjaźni. Zdjęcie Juliany z klubu wprost mnie urzekło. Tylko kijowo, że wplątała się w romans z Eustachym. Jak to Libby już wspomniała strasznie zdziadział, chociaż przedtem był całkiem, całkiem :P Dzieciaki są urocze <3
Hah, może tym razem cię zaskoczymy i komentarzy będzie więcej? Narobiłaś mi smaka na Dorę, Marcina i Bazylego ;P Albo na Marcelego i Julianę ;)
No dobrze, postanowiłem wreszcie nadrobić zaległości i o to jestem! Od razu postaram się skomentować ostatnie trzy odcinki. :)
[18.05.2014] - Rolf wyrósł na przystojnego chłopa! Szkoda tylko, że był równie nieodpowiedzialny co jego ojciec. :rolleyes: Kara go spotkała i dobrze. Trochę mi się pomieszały Nadia i Nora, ale ogólnie żałuję je obie i cieszę się, że przynajmniej jedna z nich znalazła szczęście. Za to Klemens był niemądry, że próbował zamknąć w małżeńskiej klatce biedną Klaudynę!
[18.06.2014] - Ja z początku myślałem, że pierwsze zdjęcie to właśnie ci bracia. :lol2: Bazyli jest wstrętnym człowiekiem, skoro tak po prostu zerwał z Dorą. Cieszę się, że znalazła sobie kogoś lepszego! Może garnitur trochę go przytemperuje. Błażej i Marlenka wyglądają tak radośnie razem. :D Biedną Nadię wykorzystano! Livko! Widzisz a nie grzmisz! I ta sprawa z burmistrzem...
[09.07.2014] - Markus i Sylwana są tacy młodzi, a już dwójka dzieci! Szalejesz. :D I oczywiście już nagła śmierć, czy u ciebie nie ma ani jednej rodziny, która żyłaby spokojnie i szczęśliwie? Sylwana, Rufin i Juliana muszą być bardzo na ciebie źli. Juliana wyrosła na taką niemądrą osobę, że też związała się z takim starym panem! Za to Rufin dobrze zrobił nie spiesząc się, bo wybrał sobie ładną żoneczkę.
Jeju, w twojej grze tyle się dzieje, same dramaty. Masz tam w ogóle kogoś, komu nie umarli rodzice, nie miał nieślubnego dziecka i nie był kompletną mendą? :D
Fajna rodzinka
Dziękuję i zdecydowanie podzielam Twoje zdanie :) Ale ciężko się nimi grało
(3 małych simów, 4 dorosłych i kot)
Juliana strasznie głupio postąpiła. Nie dziwię się Wiktorii.
Wiktoria też swoje ma na sumieniu ;] Aczkolwiek w tamtym tygodniu wyszła za mąż i robi zawrotną karierę! :D
Ciekawa jestem, czy maczałaś w tym palce
To już sprawka gry ;) Nie mieszałam mu później w genach.
Julka spiknęła się z jakimś panem Winklerem? Chętnie poczytam.
http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1805511#post1805511
Coś mi się wydaje, ze znowu coś zmaluje.
Całkiem możliwe ;)
Zdjęcie Juliany z klubu wprost mnie urzekło.
Swego czasu miałam je jako avatar na MTS :D
Za to Klemens był niemądry, że próbował zamknąć w małżeńskiej klatce biedną Klaudynę!
Kurde, ja coś musiałam namieszać z tym biednym Klemensem, bo on był tylko przyjacielem i współlokatorem Zachariasza! A to Zachariasz dostał kosza od Klaudyny i ożenił się z wdową po burmistrzu!
Ale tak poza tym to Klemens też ma swoją własną historię - nie mniej niepokojącą niż wszystkie ukazane na łamach tego OJSG.
Szalejesz.
Ja?! Oni! :D
I oczywiście już nagła śmierć, czy u ciebie nie ma ani jednej rodziny, która żyłaby spokojnie i szczęśliwie?
Każdego w końcu dopadają problemy ;)
Masz tam w ogóle kogoś, komu nie umarli rodzice, nie miał nieślubnego dziecka i nie był kompletną mendą?
Znaleźliby się tacy :> Porządnych simów w Nieznanowie nie brakuje wbrew pozorom :D
Dzięki serdeczne ludziska! :blowkiss:
Chyba czasy, w których dostawałam po 7 komentarzy za odcinek minęły bezpowrotnie :( A licznik odwiedzin tematu w międzyczasie wariuje... :angry:
WIP. Dwa domki.
Pierwszy to nieskończony "Klasyk". Na razie podoba mi się tylko od frontu :P
Drugi wybudowałam wczoraj dla małżeństwa Bartka i Jagódki Roklin, ich córci Ady oraz mieszkających wraz z nimi rodziców pani Roklin - państwa Heblarek.
Jestem z niego bardzo zadowolona, chociaż też nie uważam go za skończonego :P
Pokazany pokój to sypialnia młodych. Ten nieszczęsny kaloryfer muszę zlokalizować gdzie indziej, bo ostatnio się czepiałam o to samo u kogoś :P
Dorzuciłabym Wam zdjęcia miasteczka, ale mam włączonego CASa w innym otoczeniu, a w nim czekającą robotę na przynajmniej pół godziny...
I taka ciekawostka - od 15.07.2007 gram w The Sims 2! :D
http://s20.postimg.org/qxylkvprx/Sims2_EP9_2014_07_11_21_42_10_64.jpg
http://s20.postimg.org/63m931vel/Sims2_EP9_2014_07_11_21_42_15_88.jpg
http://s20.postimg.org/rxkb2ufjx/Sims2_EP9_2014_07_11_21_42_35_52.jpg
http://s20.postimg.org/msnoyyrzx/Sims2_EP9_2014_07_11_21_42_46_43.jpg
http://s20.postimg.org/ieam9ds1p/Sims2_EP9_2014_07_11_21_43_51_96.jpg
http://s20.postimg.org/5024r3arh/Sims2_EP9_2014_07_14_15_06_55_10.jpg
http://s20.postimg.org/x7tv7vp6l/Sims2_EP9_2014_07_14_15_07_07_32.jpg
http://s20.postimg.org/mh68m7bjx/Sims2_EP9_2014_07_14_15_07_13_77.jpg
http://s20.postimg.org/4gx1htjct/Sims2_EP9_2014_07_14_15_08_10_46.jpg
http://s20.postimg.org/6wyuvo1fh/Sims2_EP9_2014_07_14_15_08_57_63.jpg
Zachęcam do skomentowania ostatniego odcinka! Pamiętajcie - im więcej Was komentuje, tym większa moja motywacja do pisania!
Shattered
15.07.2014, 12:11
Liv, kochana liczę na to, że dasz te domki do pobrania! Są boskie! Przestałam budować w dwójce bo nigdy czegoś takiego pięknego nie zrobię
No bo i faktycznie, wszystkie historie źle się kończą. Żadna nie ma happy endu..
Uwielbiam ślubu w dwójce, a ślub Rufina Wolffa i Klarysy Wiosny jest przepiękny <3
Ale jak mnie to troszkę za dużo tego wszystkiego, za szybko się dzieje. Zaczynam się gubić :(
Popędzasz ludzi w kompleksy takimi ładnymi domkami ;P I Fajnie, że kojarzysz te wszystkie rocznice np. założenie Nieznanowa, początek przygody z simami itd. A profos komentarzy tyczących się nieszczęść w simowych rodzinach: tak przynajmniej jest ciekawie. Nudno by było jakby wszyscy byli szczęśliwi, a poza tym im bardziej pogmatwane tym weselej. Ale to już moje własne zdanie. Lubię jak dużo się dzieje i simów jest wielu:D
No bo i faktycznie, wszystkie historie źle się kończą. Żadna nie ma happy endu..
A historie rodzin takich jak Koralik, Ewan?
Ale jak mnie to troszkę za dużo tego wszystkiego, za szybko się dzieje. Zaczynam się gubić
No bo prawda jest taka, że tylko ja to wszystko potrafię ogarnąć (a czasami też mnie pamięć zawodzi), aczkolwiek staram się nie utrudniać Wam życia ;)
Dzięki, dziewczyny :) Cieszę się, że spodobały Wam się domki :)
Byli tu jacyś, co chcieli kapliczkę (http://forum.thesims.pl/showthread.php?p=1813005#post1813005)?
Łapcie! (https://app.box.com/s/tbtc3l1c3hyoehb4bbv0)
- folder "CC" do Downloads (zapomniałam go porządniej nazwać, dlatego sami sobie dopiszcie, że to CC z kapliczki albo poczekajcie na 2. wersję - taką nadająca się np. na MTS ;) ),
- bluszczu nie udało mi się spakować.
Mesh (http://www.modthesims.info/download.php?t=302150), recolor (http://modthesims.info/download.php?t=397101).
- Wymagane dodatki: NŻ, WB, Zwierzaki, Podróże, OŻ
- wymagane akcesoria: Impreza!, KiŁ, IKEA
Małymi kroczkami w końcu dojdziemy do domków z mnóstwem CC...
A, jeszcze ogłoszenie. Jak już poczuję się przez Was zachęcona do pisania, to ciąg dalszy będzie miała historia rodziny Winkler - dowiecie się, czy Marceli (na dobre) zostawił Julianę, co jej się urodziło, i co się wydarzyło u Katii i Larysy Faninownych (przypomnijcie ich sobie!) A o ile nie wykorzystam limitu zdjęć, to pochwalę się też nowościami u Wolffów, m.in. Henią :love:.
LepkiePaluszki23
15.07.2014, 18:53
Jejku. Nie spodziewałem się, ze dasz kapliczkę do pobrania :) I tak z niecierpliwością czekam na następne opowiadanie :)
Proooosimy :)
crepeaunutella
24.07.2014, 22:01
tak sie wciagnelam, ze wszystko jednym tchem przeczytalam :)) strasznie mi sie podoba, ze grasz bardzo roznorodnie i duzo dopowiadasz sobie w wyobrazni - taka jest moja idea gry :)
czekam na dalsze czesci, szczegolnie milosci, ktore zaczynaja sie juz w wieku mlodzienczym :))
Tenebris
31.07.2014, 18:48
Juliana jest taka śliczna :), ale Klarysa też niczego sobie ;P. Nie wiem dlaczego, ale wydaje mi się że Twoi Simowie szybko rosną :D. Skąd bierzesz pomysły na takie oryginalne imiona? :)
Haha, crepeaunutella i Tenebris ratujecie ten temat xD Dzięki! :D Tobie, LepkiePaluszki23 też, bo czytelnicy komentujący wszystko i zawsze to ogromny skarb ^^
Co do imion, to głównie kalendarz i imienniki :D
Odcinek w przygotowaniu! Spodziewajcie się czegoś na dniach :P
A, i wrzuciłam dzisiaj nową wersję Indeksu. Niestety, jest już troszkę nieaktualna, bo oprócz małej Matyldy Skarpy, która dzisiaj przyszła na świat i którą zapisałam w odpowiedniej rubryce, do mieszkańców dołączył też synek Dymitra i Edyty Szymuków - Gabryś :)
A krótko przed ślubem cioci chłopca wywaliło mnie z gry... No ale!
Twój Index! On to dopiero robi wrażenie ;) Nawet nie wiesz jaką mam uciechę, rozpoznając niektórych twoich simów i odkrywając, że im się rodzinka powiększyła :D Niektóre imiona wprost mnie zadziwiły, ale powoli się przyzwyczajam. Ostatnio dowiedziałam się, że kiedyś w Polsce było całkiem znane imię Parys, opcjonalnie Parzysz, więc wiesz :)
Spodziewajcie się czegoś na dniach
You've made me day <3
Czekam z niecierpliwością!
No to witam ponownie :P
W tym poście swój ciąg dalszy mają historie rodzin Winkler (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1805511&postcount=113), Wolff (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1820435&postcount=185) oraz panien Faninownych (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807383&postcount=125).
...
Pewnego słonecznego, letniego poranka rok później Katia Faninowna i Cyprian Winkler przysięgli sobie miłość, wierność, uczciwość małżeńską oraz to, że będą razem aż do śmierci. Żadne z nich ani nikt ze skromnego grona zaproszonych gości nie miał wątpliwości, że dotrzymają słowa.
http://s20.postimg.org/u3yd2frct/snapshot_5f82fa95_a051f0a1.jpg
http://s20.postimg.org/setv84119/snapshot_5f82fa95_c051f0af.jpg
http://s20.postimg.org/h17bwwqil/snapshot_5f82fa95_a051f0bd.jpg
http://s20.postimg.org/ms23odnwd/snapshot_5f82fa95_e051f0d4.jpg
http://s20.postimg.org/4xsthv0ot/snapshot_5f82fa95_6051f123.jpg
http://s20.postimg.org/45uqwelvh/snapshot_5f82fa95_8051f103.jpg
Oprócz Larysy, córki panny młodej, pojawili się także:
http://s20.postimg.org/rgdi5tnp9/snapshot_5f82fa95_c051f0e6.jpg
brat Cypriana, Marceli Winkler oraz doktor Jacenty Starczyk wraz z małżonką - Józefą (z domu Lessner) - przyjaciele nowożeńców
http://s20.postimg.org/5fx5p7519/snapshot_5f82fa95_c051f0ff.jpg
a także Hirek i Maria Magdalena Tycjanowscy!
Gratulacje :)
http://s20.postimg.org/5oq51dsfx/snapshot_5f82fa95_6051f267.jpg
http://s20.postimg.org/a0eqqdzct/snapshot_5f82fa95_6051f258.jpg
A także pierwszy taniec młodej pary :)
http://s20.postimg.org/lth58cl6l/snapshot_5f82fa95_c051f206.jpg
Kwestia mieszkania ostatecznie się rozwiązała - Cyprian wprowadził się do żony i pasierbicy. Marceli i Bask zostali sami w domu ; D
http://s20.postimg.org/bx6vh80n1/snapshot_5f82fa95_4051eeba.jpg
Larysa bardzo polubiła swojego ojczyma. Cieszyła się, że jej mama poznała kogoś tak fajnego jak Cyprian. Byli dla siebie stworzeni! :)
Ale dziewczyna z tego wszystkiego zaczęła się czuć troszkę samotna... W sąsiedztwie nie było nikogo w jej wieku, a ze starszymi kolegami wolała się nie spoufalać - jak wiecie, mieszkańcy tej dzielnicy nie należą do najszlachetniejszych, a ich występki mają początek już w młodzieńczych latach.
Stary, zapuszczony plac zabaw w lesie służy młodzieży z Nigdzie za miejsce spotkań.
Pani doktorowa Starczyk poradziła dziewczynie, żeby się tam wybrała - "wiesz, mój młodszy brat tam często wpada i mówi, że jest fajnie!".
Nie do końca przekonało to Larysę, bo co niby może być fajnego w takim obskurnym miejscu, ale postanowiła się tam wybrać.
Wczesnym południem plac zabaw na pierwszy rzut oka świecił pustką. Nie oznaczało to jednak, że zupełnie nikogo tam nie było...
http://s20.postimg.org/grn8tnbr1/snapshot_9f795294_201628bb.jpg
Chłopak w jej wieku bawiący się ze swoją młodszą siostrzyczką od razu zwrócił jej uwagę. Chwilę im się przyglądała, po czym postanowiła przywitać się.
http://s20.postimg.org/nr1at0bp9/snapshot_9f795294_00162789.jpg
- Cześć, jestem Larysa - powiedziała, podchodząc bliżej.
- Cześć Larysa! - odparł chłopak wesoło. - Nigdy wcześniej cię tu nie widziałem.
- Jestem tutaj pierwszy raz...
- Ojej! Mam nadzieję, że nie na tym jednym razie się nie skończy. Jestem Zdzisław Lessner, a to moja siostrzyczka Czesia - powiedział, po czym wyciągnął rękę w jej stronę.
http://s20.postimg.org/rbx6c8g8t/snapshot_9f795294_40162709.jpg
- Miło mi cię poznać! - rzekła, odwzajemniając gest. - Cześć Czesia!
Dziewczynka przyglądała się tej scenie z uwagą, a słysząc swoje imię uśmiechnęła się do Larysy.
- Słuchaj, Zdzisław...
- Mów mi Zdzisiek.
- Zdzisiek, Józia Starczyk to nie twoja siostra przypadkiem?
- Bingo! - krzyknął chłopak.
- Wspominała, że często tu wpadasz.
- To prawda. Lubię to miejsce chyba nawet bardziej niż Czesia! Ale... Skąd wy się znacie?
Rozmowa się rozwinęła, ale wkrótce musieli przerwać, gdyż Czesia zrobiła się marudna i koniecznie chciała do domu.
Od tamtej pory Larysa przesiadywała na placu zabaw codziennie, a wraz z nią jej - po jakimś czasie - przyjaciel.
Sytuacja uległa zmianie w momencie rozpoczęcia roku szkolnego. Nauka i praktyki zawodowe (uczyła się na cukiernika ;)) pochłaniały większość czasu dziewczyny. Podobnie zresztą miał Zdzisiek.
Jednak - dzięki bogom! - internet dotarł nawet do takiej dzielnicy jak Nigdzie! No i wymieli się numerami.
Pisali ze sobą tak często, jak mogli, ale oboje tęsknili za spotkaniem w cztery oczy jak za dawnych czasów.
Gdy jednak po jakimś czasie udało im się na siebie natrafić na placu zabaw (on przyszedł z Czesią, ona przechodziła w pobliżu), stało się coś niespodziewanego.
Chłopak bardzo się ucieszył z tego zbiegu okoliczności, ale okazał to troszkę inaczej niż zwykle...
http://s20.postimg.org/hoom5egxp/snapshot_9f795294_201627e9.jpg
http://s20.postimg.org/avo994q4d/snapshot_9f795294_001627ee.jpg
Larysa była zdziwiona, ale podobało jej się to. Tak - marzyła o tym, "co by było gdyby Zdzisiek był moim chłopakiem", ale nie myślała, że z jego strony dojdzie do czegoś więcej niż przyjaznych gestów, rozmów i przekomarzanek.
A jednak!
http://s20.postimg.org/f293ogpq5/snapshot_9f795294_00162a29.jpg
http://s20.postimg.org/4w0i5h5bx/snapshot_9f795294_60162a3f.jpg
http://s20.postimg.org/dgttwnfi5/snapshot_9f795294_60162a10.jpg
Gdy wieczorem opowiedziała mamie o tym niespodziewanym obrocie wydarzeń, okazało się, że także Katia ma jej coś do powiedzenia!
http://s20.postimg.org/pcyhkeyil/snapshot_5f82fa95_8056df09.jpg
Poranne nudności, które ostatnimi czasy męczyły panią Winkler były niczym innym jak oznakami ciąży!
No i zapadła decyzja w sprawie znalezionego przez Cypriana kilka dni temu pod drzwiami kota! Astra - bo tak Larysa "ochrzciła" przybysza - stała się oficjalnie członkinią rodziny! :)
http://s20.postimg.org/v7dw0nmm5/snapshot_5f82fa95_2056df1a.jpg
http://s20.postimg.org/p999hwif1/snapshot_5f82fa95_c056dfcb.jpg
http://s20.postimg.org/yaem411kt/snapshot_5f82fa95_6056e1fe.jpg
Katii dopisywał apetyt :)
http://s20.postimg.org/lw10v6ou5/snapshot_5f82fa95_c056e04f.jpg
Ale i wena twórcza!
http://s20.postimg.org/67qmwwugt/snapshot_5f82fa95_2056e34e.jpg
Szczęśliwy tatuś i starsza siostra nie mogli zaś doczekać się narodzin maleństwa.
http://s20.postimg.org/6sjg4trul/snapshot_5f82fa95_e056e12e.jpg
http://s20.postimg.org/fki19jjgd/snapshot_5f82fa95_0056e15c.jpg
http://s20.postimg.org/x99s15v7h/snapshot_5f82fa95_0056e092.jpg
Cypriana można było okrzyknąć Szczęściarzem Roku :D Nie dość, że odnalazł miłość, to jeszcze wkrótce na świecie miało się pojawić JEGO maleństwo! ^^
Wiosną państwo Winkler, Larysa i Astra powitali na świecie Tatianę! :D
http://s20.postimg.org/wntzwjewt/snapshot_5f82fa95_6056e4d9.jpg
Cyprian nie posiadał się z radości! Maleńka Tati skradła jego serce! :>
http://s20.postimg.org/enkss5mpp/snapshot_5f82fa95_6056e6d0.jpg
Larysa uwielbiała wygłupy z siostrzyczką :D
http://s20.postimg.org/njvkw3dbx/snapshot_5f82fa95_6056e738.jpg
http://s20.postimg.org/nrsek3325/snapshot_5f82fa95_e056e70a.jpg
W międzyczasie...
Bardzo-Nerwoy-Kot :rofl:
http://s20.postimg.org/jsm09rznh/snapshot_5f82fa95_8056e93d.jpg
A także tajemne moce Cypriana xD
http://s20.postimg.org/wk4ru0yt9/snapshot_5f82fa95_a056e9ff.jpg
http://s20.postimg.org/oopn1gzst/snapshot_5f82fa95_6056ea0f.jpg
(naprawianie starych aut wyszło mu bokiem, dosłownie)
Hirek co jakiś czas odwiedzał przyjaciół ;)
http://s20.postimg.org/ofwnpace5/snapshot_5f82fa95_c056eb2c.jpg
I już wiedział, że za jakiś czas będzie miał dobry pretekst, żeby częściej wpadać :D (kto się wczytał w The Index powinien się domyślić, dlaczego :D)
http://s20.postimg.org/qe7x10u9p/snapshot_5f82fa95_e056eb9e.jpg
"Dobra robota, stary!" usłyszał od niego Cyprian. Nie wiadomo jednak, co dokładnie Hirek miał na myśli... :D
http://s20.postimg.org/zdyqfzm7x/snapshot_5f82fa95_4056ec07.jpg
A dla Larysy nadal był jak troskliwy, kochający ojciec :) Wiedziała, że to jego kiedyś poprosi o poprowadzenie jej do ołtarza!
Tymczasem jednak jej siostra z pomocą swojego taty stawiała pierwsze kroczki :)
http://s20.postimg.org/ke1seefy5/snapshot_5f82fa95_005b3980.jpg
W zabawach zaś to ona była niezastąpiona :D
http://s20.postimg.org/rsvpkir7h/snapshot_5f82fa95_805b3bc9.jpg
Tati to uroczy brzdąc :) Niestety, na więcej zdjęć z nią trzeba będzie troszkę poczekać...
Larysa kończy 19 lat! :D
http://s20.postimg.org/wozcc7rct/snapshot_5f82fa95_405b3e3f.jpg
http://s20.postimg.org/656ra2qt9/snapshot_5f82fa95_405b446d.jpg
Zdzisiek postanawia zaś rozpocząć nowy etap w ich życiu...
http://s20.postimg.org/4ej4uujwd/snapshot_5f82fa95_005b43aa.jpg
http://s20.postimg.org/uprxcabst/snapshot_5f82fa95_e05b43b0.jpg
Ciąg dalszy wątku Larysy nastapił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1830771&postcount=215).
...
U Wolffów życie kręciło się wokół najmłodszej dwójki domowników - Herberta i Bogusia.
http://s20.postimg.org/45ctwt9a5/snapshot_de083203_20555fd3.jpg
http://s20.postimg.org/fztrlxmbh/snapshot_de083203_c055d576.jpg
http://s20.postimg.org/ke28xrwvx/snapshot_de083203_e0555f4b.jpg
Więcej zdjęć Bogusia tutaj. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1814270&postcount=248)
Ale!
Przed Państwem Henrietta Wolff, znana jako Henia :)
http://s20.postimg.org/q5t6dfry5/snapshot_de083203_60555af7.jpg
Jak widać, każdy dorosły, który nie był akurat czymś zajęty, natychmiast przechwytywał któregoś z dzieciaków :) No ale nie powiem - ciężko się grało w ich domu. Ogarnąć tylu simów to wyzwanie!
Maleństwo Juliany z każdym dniem rosło w siły!
http://s20.postimg.org/6o34b8ke5/snapshot_de083203_40556044.jpg
W ciągu kilku miesięcy dziewczyna zdążyła pogodzić się z faktem, iż Marceli nie zmieni zdania. Jej myśli były wypełnione sprawami rodziny - nie pracowała w tym czasie, ale za to chętnie zajmowała się domem i dziećmi.
http://s20.postimg.org/5blf9cmyl/snapshot_de083203_40555fac.jpg
Z punktu widzenia Marcelego Winklera cała ta sytuacja wyglądała jednak troszkę inaczej...
Na początku rzeczywiście - olał Julianę i zapomniał o sprawie. Niestety jednak samotne mieszkanie - chociaż miało dużo plusów - nie było tym, czego w gruncie rzeczy chciał od życia. Zaczęło się też odzywać sumienie - od początku wątpił w to, że dziecko Juliany nie było jego, no ale coś musiał powiedzieć. Gdyby przyszło co do czego, pewnie i tak musiałby się słono wykosztować na alimentach - jakby już teraz miał nadmiar forsy!
Z każdym kolejnym dniem było gorzej. Nie miał ochoty dosłownie na nic. Chociaż nie... Miał ochotę na to, żeby pójść do Juliany i pogadać z nią.
Tak też wkrótce zrobił.
http://s20.postimg.org/ir8fysvgd/snapshot_de083203_805564ab.jpg
Otworzyła mu pani Wolff i jej reakcja na jego widok była daleka od zadowolenia.
http://s20.postimg.org/cjx1ymzp9/snapshot_de083203_205564f9.jpg
"Trzymaj się z daleka od Juliany i dziecka, łajdaku!", przykazała mu podniesionym głosem.
Ale on wcale nie miał zamiaru odpuścić sobie.
Wrócił kilka dni później wcześniej upewniwszy się, że matki dziewczyny nie ma w domu.
Otworzyła mu sama Juliana i bardzo zdziwiła się na jego widok.
http://s20.postimg.org/mxtae4v25/snapshot_de083203_4055688c.jpg
- Marceli... Co ty tu robisz?
http://s20.postimg.org/pdv3rzd4t/snapshot_de083203_20556896.jpg
- Chciałem pogadać... I przeprosić cię. Wiem, że to mój dzieciak. Od początku wiedziałem... Tylko wiesz, nie chciałem być ojcem.
- Coś się zmieniło od tego czasu?
- Nie wiem, może wydoroślałem... W każdym razie chciałbym, żebyśmy zaczęli od nowa.
- Co? - dziewczyna nie wierzyła własnym uszom.
- No wiesz... Skoro już mamy razem dziecko, dlaczego by nie zamieszkać razem i się nie chajtnąć?
Dziewczyna patrzyła na niego jak na idiotę.
- Mama ostrzegała mnie przed tobą! - krzyknęła. - A potem co - odejdziesz do innej a mnie zostawisz z trójką dzieci?!
- Mówię poważnie - zapewnił zgodnie z prawdą. - Przez te parę miesięcy sporo zrozumiałem. Naprawdę mi przykro, że tak to z tobą załatwiłem wtedy, ale - obiecuję! - naprawię to. Zaufaj mi, Juliana. Nie zawiedziesz się.
- Chciałabym ci wierzyć, ale boję się...
http://s20.postimg.org/p7heow3zx/snapshot_de083203_405568b7.jpg
- Nie masz czego - powiedział, tuląc ją do siebie. - Dajmy sobie szansę.
- No dobrze... - odparła w końcu dziewczyna.
- Świetnie! - krzyknął, puszczając ją z objęcia. - A jak tam młody Winkler?
Juliana wtedy położyła jego rękę na swoim brzuchu. "Młody" chyba wyczuwał, co się święci, bo jego mama otrzymała porządnego kopniaka! No i nie uszło to uwadze Marcelego.
http://s20.postimg.org/bgcxmof25/snapshot_de083203_405568d6.jpg
- Moja krew! - ucieszył się. - Jeszcze twojego starszego trzeba wziąć w obroty.
- Ej, co robisz? - krzyknęła, gdy jego ręce zawędrowały poniżej jej kręgosłupa.
- Ulala! - zachichotał. - Tego mi było trzeba!
http://s20.postimg.org/l9yqd86kd/snapshot_de083203_40556901.jpg
- Marcel, ty...! - teraz i Juliana wybuchnęła śmiechem.
Za drzwiami jednak słychać hałasy dochodzące z pokoju chłopców, dlatego młodzi pożegnali się. Marceli obiecał wpaść następnego dnia.
Na początku został oficjalnie wszystkim obecnym w domu przedstawiony jako chłopak Juliany. Boguś bardzo chciał go poznać...
http://s20.postimg.org/cvj3p55j1/snapshot_de083203_c00193ee.jpg
... co im obu wyszło na dobre. W końcu Marceli chciał mieć udział w jego wychowywaniu :)
"Teściowa" była jednak nieugięta.
http://s20.postimg.org/9ecg8fh31/snapshot_de083203_405571a6.jpg
- Ty łajdaku!!! Jak mogłeś?! - na widok Marcelego nie mogła pohamować złości. Tłumaczenie Juliany tylko pogorszyły sprawę.
- Juliana, trzeba być kompletną idiotką żeby zadawać się z kimś takim jak on! - usłyszała dziewczyna w odpowiedzi.
- Co z ciebie za matka, skoro nie pozwalasz jej decydować za samą siebie? - krzyknął Winkler.
http://s20.postimg.org/66ck94k71/snapshot_de083203_a05571b7.jpg
- Wszystkie po*****e baby twojego pokroju za nic by nie dały kolejnej szansy facetowi! Dzięki bogom, że Juliana nie ma rozumu po matce!
I tak dalej... Na szczęście potyczki słowne między matką a chłopakiem Juliany zostały zredukowane do minimum dzięki szybkiej przeprowadzce do nowego domu.
http://s20.postimg.org/6s5nzlnp9/Sims2_EP8_2014_04_12_16_53_02_72.jpg
http://s20.postimg.org/px4bvmczh/Sims2_EP8_2014_04_12_16_52_05_25.jpg
http://s20.postimg.org/ismiml5q5/Sims2_EP8_2014_04_12_16_52_13_53.jpg
http://s20.postimg.org/wq4orw3st/Sims2_EP8_2014_04_12_16_52_16_56.jpg
http://s20.postimg.org/9h0gpmt6l/Sims2_EP8_2014_04_12_16_52_33_06.jpg
http://s20.postimg.org/wh741yr0d/Sims2_EP8_2014_04_12_16_52_43_16.jpg
Ten - choć przestronny - był jednak zaniedbany i wymagał gruntownego remontu. Z nim jednak Marceli dzięki pomocy przyjaciół i rodziny szybko się uwinął.
Młoda mama dzielnie doprowadzała dom i ogródek do porządku mimo zaawansowanej ciąży.
http://s20.postimg.org/9x3at3nel/snapshot_7fffb61f_a0559c0e.jpg
Któregoś razu podczas "prac polowych" dopadły ją skurcze.
http://s20.postimg.org/mjdppxpvh/snapshot_7fffb61f_8055a33d.jpg
Na szczęście jednak karetka zdążyła zabrać ją do szpitala, gdzie na świat przyszedł bardzo charakterny młody człowiek - Denis Winkler.
http://s20.postimg.org/4pdmawhfh/snapshot_7fffb61f_2055affe.jpg
"Denis rozrabiaka" był prawie idealną mniejszą wersją swojego taty :D
http://s20.postimg.org/5p8ikclz1/snapshot_7fffb61f_6055d176.jpg
http://s20.postimg.org/6u2kpq8fx/snapshot_7fffb61f_4055d1d2.jpg
http://s20.postimg.org/odlytxni5/snapshot_7fffb61f_2055b59d.jpg
Boguś nie mógł się doczekać dnia, w którym nauczy braciszka grac w piłkę i bić się :D
Opieka nad dziećmi (wszak mały Wolff też domagał się uwagi!) bardzo zbliżyła do siebie Julianę i Marcelego.
W czasie pierwszych odwiedzin w szpitalu na widok swojego dziecka w ramionach uśmiechniętej młodej mamy niespokojnie zabiło mu serce. To, co wtedy ujrzał, spowodowało jego natychmiastowe wydoroślenie. Nagle zrozumiał, że te dwie istoty oraz czekający na mamę i braciszka w domu Boguś są dla niego wszystkim!
Juliana - mimo zabiegania, poddenerwowania i kilku dodatkowych kilogramów - była dla niego najpiękniejsza i najważniejszą simką. Nie mógł się nadziwić, że wcześniej tego nie dostrzegł!
http://s20.postimg.org/x8rei71od/snapshot_7fffb61f_a055b5c5.jpg
http://s20.postimg.org/krg5hah4t/snapshot_7fffb61f_4055b627.jpg
http://s20.postimg.org/ju9q8f5ml/snapshot_7fffb61f_4055b888.jpg
Pewnego razu podczas śniadania po prostu postawił przed nią otwarte pudełko z pierścionkiem i zapytał: "Zgadasz się?".
spoiler (http://s20.postimg.org/j7xsflrnh/get_engaged_to_Juliana.jpg)
http://s20.postimg.org/dpi7v3dj1/snapshot_7fffb61f_4055b788.jpg
Mina dziewczyny wyraziła wszystko...
http://s20.postimg.org/erwzrdlq5/snapshot_7fffb61f_a055b7a3.jpg
Marceli Winkler i Juliana Wolff byli pierwszą parą, która pobrała się w nowo odnowionej kapliczce w Nigdzie :)
http://s20.postimg.org/dmyc899vh/snapshot_7fffb61f_2056ba75.jpg
http://s20.postimg.org/mabjm9np9/snapshot_7fffb61f_2056bb34.jpg
http://s20.postimg.org/t1xdbdnb1/snapshot_7fffb61f_0056bb48.jpg
http://s20.postimg.org/g5t80fad9/snapshot_7fffb61f_e056bb8e.jpg
http://s20.postimg.org/betciehj1/snapshot_7fffb61f_a056bbb0.jpg
http://s20.postimg.org/rcxgusmd9/snapshot_7fffb61f_6056bbbd.jpg
http://s20.postimg.org/5pd3y3bct/snapshot_7fffb61f_a056bbcd.jpg
http://s20.postimg.org/pawzgjoe5/snapshot_7fffb61f_6056bc1b.jpg
Wkrótce Denis skończył roczek :)
Boguś uwielbiał mu zabierać zabawki :(
http://s20.postimg.org/kvekbabzx/snapshot_7fffb61f_a0b8c167.jpg
http://s20.postimg.org/cguc9glkt/snapshot_7fffb61f_80b8c170.jpg
http://s20.postimg.org/745hvbxod/snapshot_7fffb61f_60b8c17b.jpg
Próby ich odzyskania kończyły się płaczem jednego, a po chwili często i płaczem drugiego ; o
Jego tata dzielnie przemierzał z nim pokój wzdłuż i wszerz :D
http://s20.postimg.org/x3j1us4zh/snapshot_7fffb61f_80b8c1f4.jpg
http://s20.postimg.org/iql0ipvlp/snapshot_7fffb61f_40b8c203.jpg
Ale wygłupy też nie były im obce! W końcu to Winklerowie! :D
http://s20.postimg.org/qppddsapp/snapshot_7fffb61f_40b8c4a3.jpg
"Denis-rozrabiaka": :D
http://s20.postimg.org/ha9i0ksot/snapshot_7fffb61f_00b8c5dc.jpg
http://s20.postimg.org/dxf1j3399/snapshot_7fffb61f_e0b8c5f4.jpg
Juliana miała z nimi wszystkimi niemałe utrapienie, ale i tak ich kochała :>
http://s20.postimg.org/poybg58hp/snapshot_7fffb61f_a0b8c2a6.jpg
Cierpliwość labradora Baska zdawała się nie mieć granic!
http://s20.postimg.org/9rqcry1bx/snapshot_7fffb61f_40b9d6fe.jpg
Skakanie po łóżku brata i taaaaka radocha :D
http://s20.postimg.org/qq35j0ev1/snapshot_7fffb61f_c0b9da0a.jpg
Na koniec jeszcze fotki z panną Wolff w roli głównej :)
Ona i Herbert wyrośli na całkiem sprytne i żądne wiedzy dzieciaki - no i byli duuuuużo spokojniejsi niż ich kuzyni :)
http://s20.postimg.org/wr5wd77st/snapshot_de083203_20bc9bda.jpg
http://s20.postimg.org/uwt1vgksd/snapshot_de083203_00bc989e.jpg
http://s20.postimg.org/qg0ows6kd/snapshot_de083203_20bc9aa2.jpg
http://s20.postimg.org/n4bkuytkt/snapshot_de083203_e0bc9e81.jpg
http://s20.postimg.org/pliqoho3h/snapshot_de083203_40bc9eea.jpg
http://s20.postimg.org/gmjhjz4fx/snapshot_de083203_60bc9dce.jpg
http://s20.postimg.org/xuq0p5sfx/snapshot_de083203_40bc9f34.jpg
Rufin to naprawdę cudowny ojciec - i pomyśleć, że sam swojego tatę pamiętał słabo...
...
W kolejnym odcinku chyba wrócimy do do Domańskich i Aronowiczów ;)
Aczkolwiek może znalazłby się materiał na rozwinięcie kilku wątków z tego odcinka - wszak w następnej rundzie na świat przyjdzie córeczka Larysy :D No i nie wiecie, jak się potoczyły losy takiego fejma jak Weronika Szopen :D
Ale póki co Wasza kolej na napisanie czegoś! ;)
Katia i Cyprian wyglądają uroczo. A ich córeczka to już w ogóle szczyt słodkości. Fajnie, że Larysa odnalazła się w roli starszej siostry :D Ogólnie one we dwie wyglądają fajnie. A ten Zdzisiek też jest fajny. I jestem pełna podziwu, że wychodził z siostrą na spacer tak często ;) Mój starszy brat jak poszedł ze mną i dwójką młodszego rodzeństwa na spacer na dokładnie piętnaście minut, to potem cała ulica wiedziała jaki to dobry brat :D Podejrzewam, że Zdzisiek może być fajnym ojcem :D
Boguś i Herbert <3
Całe szczęście, że Marcel się opamiętał! Chyba nie wybaczyłabym mu, jeżeli postąpiłby inaczej :D I te kłótnie z teściową. W sumie całkiem to życiowe ;) Jejku! Denis! Ej, weź, jak tylko zobaczyłam te blond włoski, od razu skojarzył mi się właśnie z Denisem Rozrabiaką <3 Bracia są ze sobą świetni. A i Baskowi gratuluję cierpliwości. Zapewne nie raz na stąpnięto na ogon albo coś w tym stylu. No i Henia. Kochana z niej dziewczynka.
W kolejnym odcinku chyba wrócimy do do Domańskich i Aronowiczów ;)
Jestem za! Chociaż nie zaprzeczam, że rozbudzasz moją ciekawość, wspominając innych mieszkańców :D
O! Skąd masz włosy Heni? Strasznie mi się podobają :D
Pozdrawiam
Ps. Czy to, że w spisie mieszkańców nie widzę Anabelle powinno mnie martwić? Czy może po prostu powinnam sobie sprawić okulary? Frydy też nie zauważam, natomiast zmianę rodziny Zeni owszem!
edit: Znalazłam Frydę ;)
Tenebris
03.08.2014, 22:39
Jak zrobiłaś ten ślub w kapliczce? To mnie tylko zastanawia :P. Henia jest przesłodka i przeurocza :). Zaczynam się gubić w imionach :|. Rufin wygląda mi na wrażliwego Sima i tak fajnie zajmuje się synkiem :).
No, ciekawie...
Odcinek zaczęłam czytać już parę dni temu, ale dopiero dziś dokończyłam.
Katia i Cyprian tworzą fajną parę. Dobrze, że im się układa. Larysa ma szczęście, że zyskała takiego ojczyma :). Raczej nieczęsto się tak trafia... A Henia słodka :).
A propos Zdziśka... tworzy ładną parę z Larysą - szczęścia życzę :P.
No, Marceli, masz szczęście, że poszedłeś po rozum do głowy!
Nie dziwię się, że teściowa tak zareagowała na jego widok. W zasadzie on też nie powinien się dziwić :P. No i super, że zdecydował się na ślub :). A synek mu się udał, nie powiem :P.
Z Ruffina fajny ojciec :). Słodkie ma te dzieciaczki :P.
Co do dalszych losów Domańskich i Aronowiczów to jestem jak najbardziej za :).
Shattered
06.08.2014, 08:23
Jaki puściutki ślub. Mam na myśli okolicę. Tak dookoła pusto :P
Zdzisław i Czesia :D Padłam
Spotkanie na placu zabaw.. Matko. Przypomina mi to film "Małe Dzieci" z Kate Winslet... Ach jakie romantycznie.. :rolleyes:
Jakie Tatianka ma ciemne włoski :P Wygląda jak mała czarownica :D Jaki uroczy strój ma.. Niemowlaki są takie słodkie
Uuuu Zdzisiek się oświadczył :P No, ale mógł wybrać bardziej romantycznie miejsce np. restaurację Flambir, a nie kuchnię :P
I kolejne ładne talerze :D
WOW, ale Henia ma wielkie oczy :O
Jakie te baby głupie :facepalm: Zostawi ją. Niech najlepiej ma bliźniaki, to popamięta..
Jaki wspaniały ten nowy dom, a ogród prześliczny :P
A może się pomyliłam i naprawdę się zmienił. No cóż. Przekonamy się.
Ślub piękny, ładna kapliczka,.
Ale bym w dupsko dała gdyby mój dzieciak tak wodę narozlewał w łazience :P
Czekam na więcej :)
LepkiePaluszki23
08.08.2014, 10:40
To i ja skomentuję ten odcinek :)
Bardzo wyczekiwany przeze mnie jak każdy inny :D
Na początku od razu powiem, że Katia ma fajny nos. Trochę jak u czarownicy. Nareszcie wzięli ślub :)
Z tego co widzę to w małżeństwie Mari Magdaleny i Hierka układa się całkiem dobrze :)
Larysa na 14 zdjęciu wygląda tak niewinnie i ogólnie jest piękna :)
Fajnie, ze znalazła miłość "swojego życia". Hura Cyprian będzie miał swoje dziecko :) Koteczek jest przeuroczy i jak słodko się bawi :)
Tatiana jest taka słodziutka i ten smoczek i cała ona jest nie do opisania :) Innymi słowy zakochałem się :)
Wszystkie dzieciaczki są słodkie *_*
Trochę chyba za późno ruszyło sumienie Marcela,ale dobrze, ze w ogóle ruszyło
:)
Na miejscu pani Woff też bym się tak zachował.
Do tej pory nie wiem jak budujesz takie ładne domy :)
Kapliczka w Nigdzie jest także ładna chociaż mam cichą nadzieję, ze ją nam kiedyś pokażesz :)
Nie ma to jak taplać się w kałuży. Jestem pełen podziwu wytrzymałości Baska.
W następnej części pragnąłbym dostrzec Domańskich i historię Bazylego :)
Shattered
11.08.2014, 22:11
Twoja okolica wygląda świetnie ! Naprawdę się napracowałaś, wiele czasu musiałaś na to poświęcić..
Nie wiem zupełnie jak komentować to wszystko, żeby się nie pogubić :( Już się chyba pogubiłam. Kontynuuję historię z postu #60
Anzelm Ławecki i lekcja polskiego się przypomniała.. Matko, już nigdy nie będę miała lekcji polskiego :(
No ja to bym wygnała tą cholerę puszczalską na zbity pyszczek..
Zenobia... Czy ktoś grał w Resident Evil Revelations czy to tylko przypadek :P
Ach Jesika i jej miłość. Niczym z filmu z Hollywood :(
Podziwiam, ładne ubrania ciążowe.. Jak dla mnie to za dużo zachodu z nimi..
Małżeństwo i nie mieszkają razem? Ale dziecko zrobili :D
Mama Zenobii zaś wychodziła do pracy wieczorami:rolleyes:
Mała Zeni poleciała po pomoc do sąsiadów no no, niezła. Ile latek miała? :P
Ja wiem, wcale nie wyglądała jakby życie z niej uszło :d
No dobra, to kto zabił tego ojca?
.. Ach tak to jest. Matka puszczalska to i córka, to chyba jest w genach :rolleyes:
BTW znów ładny ciuch ciążowy
Sławek jest uroczy :love:
No to witaj Klementyno z ładnymi ciuszkami :)
Nie mogę zrozumieć, czemu Roksana się nie wyprowadziła. Przez tyle lat... Mogła wynająć mieszkanie.
Oż to Szila jedna... Wyprowadziła się bez córki, ach wiedziałam że to kawał cipy nieogolonej
O matko, szalenie podoba mi się strój Anabelle ten który miała podczas zaręczyn..
I co, to koniec ich historii? A co z Klementynką? Zostawiła ją? To nawet Sławek się nie wyprowadził :O ?
Matko, jaka wspaniała historia.. Pokazuje jak zmienia się życie każdego, nawet sima. Po prostu wspaniała :love:
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Tymek moim zdaniem dobrze postąpił mówiąc, że to jej problem. Gdyby nóżek nie rozkładała to by nie cierpiała.. :P
Jakie urocze cytrynki na ścianie :love:
I jednak wrócił.. :redface: aj, mógł się cieszyć życiem...
I kolejne oświadczyny w kuchni :P
Jak uroczo, że wszyscy na ślubie siedzą, u mnie zanim usiądą to już po ślubie..
Bonusowa fotka jest boska :love:
O i znów pobaraszkowali sobie :D
Ćwiczenia baletowe niczym z Hung Up Madonny :P
I kolejne oświadczyny w kuchni :D :D
Boże jakie ładne ciuchy masz..
Haha, mój poprzedni post w tym temacie jest na pierwszej stronie, a następny na dwudziestej pierwszej... Refleks szachisty, nie ma co. ;D
Początkowo byłam z siebie dumna, że mniej więcej ogarniam powiązania między Twoimi simami. Tylko że wtedy na bieżąco przeglądałam inne tematy ze zdjęciami, to i miałam możliwość sobie wszystko na spokojnie analizować. Teraz natomiast, po dłuuugiej przerwie od Simsów i w ogóle myślenia o nich, nadrobiłam naraz całe Miasteczko i zgłupiałam. XD Wszystko mi się pomieszało, kilkanaście razy miałam zawiechy podczas czytania (musiałam sobie przypominać, kim była osoba wspomniana W TYM SAMYM POŚCIE, tyle że trochę wyżej), a nowe twarze to już kompletnie dramat, bo ich nawet trochę wcześniej nie kojarzyłam... Ale wiesz co? Ten mętlik jest w tym wszystkim najlepszy. ;p
Nie dam rady skomentować tutaj wszystkiego tak wnikliwie, jak bym chciała, a szkoda. Zacznę od historii Koralików, bo to pierwszy wątek jaki tutaj zamieściłaś i jedyny, który wcześniej skomentowałam (aż mi wstyd :c). Cieszę się, że wszyscy wyszli na prostą i poradzili sobie z taką parszywą sytuacją. Nawet mój gniew na Sylwana osłabł. W końcu skoro nie chciał dziecka, mógłby tylko zatruwać życie Minie i Gustawowi, gdyby na siłę został. A tak Mina miała szansę ułożyć sobie życie z kimś, komu naprawdę na niej zależało. Swoją drogą bardziej podobała mi się bez okularów, ale nie będę wybrzydzać. XD Gustaw ładnie wyrósł i fajnie, że też układa sobie życie... Ale muszę się wyżalić: nazwisko „Anizja Ewerkin” wwierciło mi się w mózg i chodziło za mną cały dzień, pojawiając się w umyśle w najdziwniejszych momentach. O.O Liv, co Ty robisz z ludźmi...
Z pozostałych opowiastek chyba najbardziej zapadła mi w pamięć ta o Wasylim i Armando, a to dlatego, że wściekłam się niesamowicie. Armando to taki śliczny sim, TAKI ŚLICZNY, a okazał się nieodpowiedzialnym dupkiem, który zostawia żonę, bo ma taki kaprys. Serio, gdyby był brzydki, to by to aż tak nie bolało. :<
Morderstwo w Nieznanowie też zostaje w głowie. Pamiętam swoją reakcję, kiedy wpadłam przelotem na forum, zajrzałam akurat do tematu ze ślubami i zobaczyłam żonę burmistrza z jakimś innym gachem. Reakcja była mniej więcej taka: „To oni się rozwiedli?! Ale dlaczego?! ;-;”. A tu proszę, grubsza sprawa... Niby to dramatyczna historia, ale wiesz, na końcu zaczęłam śmiać się jak głupia. Wszystko przez ten „koniec świata w Nieznanowie 21.12.2012”. XDDD
Nie próbuję na siłę zrozumieć pobudek Nory, żeby odać dziecko teściom, bo i tak ich nie zrozumiem. Tym bardziej nie zrozumiem Bazylego, który niby opłakiwał brata, a później zaczął spiskować z człowiekiem, który przyznał się, że go zabił. Kanalia. Nie pojmuję, dlaczego siłą posadzono na stołku burmistrza kogoś, kto nie ma ku temu żadnych predyspozycji. Że co, że Domański? Lepiej, żeby jakiś Domański zaprowadził chaos w miasteczku, czy żeby ktoś inny odpowiednio zajął się sprawami mieszkańców? :/
Btw. - To moja córka - wyjaśnił Aronowicz. - Straciła matkę, poniekąd z rak tego samego człowieka, który zabił ojca jej narzeczonego. Chyba znasz Melchiora Jabłoneckiego?
- Owszem, znam.
- Jemu też możemy podziękować... Bo moja żona nieboszczka i twoja bratowa to jego córki, co prawda każda z innej matki, no i żadna z nich o tym nie wie, podobnie jak ich dzieci.*mózg na ścianie*
Przyczepię się trochę do Lesława/Sławka. Dlaczego Sławek? Zwyczajne Leszek byłoby... no właśnie, zbyt zwyczajne? ;p Sławek to zdrobnienie od zupełnie innego imienia i w ogóle mi tu nie leży. Co ja się nagłowiłam, kiedy po jakimś czasie od narodzin Lesława wspomniałaś w innym poście o jakimś Sławku, to moje.
Na koniec nie mogłabym się oczywiście obyć bez zachwytów nad samym Nieznanowem. ;) Aż dech zapiera, kiedy się patrzy na te widoki. Tak zaaferowały mnie zdjęcia okolicy, że zdążyłam zapomnieć o wspomnianym przez Ciebie pokazie premierowym Nigdzie i La Fiesta Tech... i zaczęłam się zastanawiać, co to za jakieś Dziwnono czy coś Ci się wkradło na sam koniec. XDDD
Zazdroszczę Ci pięknych domków. Ja dopiero od dwóch-trzech tygodni mogę sobie naprawdę pograć w Simsy i raczkuję, jeśli chodzi o budowanie. Tworzę mała domki na małych parcelach, bo na takich najpłynniej się gra, tylko że chyba jednak te domki są trochę za małe. ^^ Zauważyłam, że simowie dość często sobie nawzajem przeszkadzają. Muszę nad tym popracować i przy okazji powiększyć nieco swoje dotychczasowe tworki.
Niech Wena będzie z Tobą! :)
Nyu Nyu Nyuu
13.08.2014, 18:01
Na wstepie... powiem, ze grubo przed moja rejestracja bardzo czesto tu wchodzilam, historie Twoich simow sa genialne, no i gratuluje wytrwalosci do tego wszystkiego...
I nie wiem, czy tylko ja ogarniam imiona tych simow? :O Jak sie czytało kazda z tych części kilka razy, to w sumie nic nadzwyczajnego. No ale takie tam glupoty. Zaczne od tego ze sie zdziwilam, ze Marceli przyszedł na slub brata, jak w poprzednim odcinku z tych rodzin zostawil zone. ;o Myslalam ze w ogole zostawi swoja rodzine... I dobrze, ze wrocil do Julianny,
I znajac Ciebie, w nastepnym odcinku Larysa będzie w ciazy, jestem przekonana. A slub wezma z pewnoscia, no chyba ze między nimi sie cos wydarzy (na co nie licze).
Wiecej nie mam nic do powiedzenia, czekam na kolejny odcinek. :D
Odpowiedzi na komentarze:
Na sam początek BAAAARDZO Wam wszystkim dziękuję za tak liczny odzew! :blowkiss: Jeśli jest niebo dla pisarzy, to właśnie do niego trafiłam :D Odcinek pisałam zaś z wielką przyjemnością i szczęka mnie boli od uśmiechania się podczas odpisywania na Wasze komentarze :D
Podejrzewam, że Zdzisiek może być fajnym ojcem
Zdzisiek to dobry sim, no i lubi dzieci :D Nie ma żadnych przeciwwskazań!
Jak zrobiłaś ten ślub w kapliczce? To mnie tylko zastanawia
W postawiłam łuk na parceli publicznej, pojechałam tam narzeczonymi, przez insimentora przywołałam gości, przebrałam ich również za pomocą tego modu i był ślub.
Z imion się proszę nie śmiać - to jest RÓŻNORODNOŚĆ w moim wydaniu! ;)
Przypomina mi to film "Małe Dzieci" z Kate Winslet...
No tak :D Przecież oglądałam ten film xD
Wygląda jak mała czarownica
Chyba ma to po mamie ;]
No, ale mógł wybrać bardziej romantycznie miejsce np. restaurację Flambir, a nie kuchnię
Muszę im najpierw jakiś bar mleczny postawić! :P
Zostawi ją.
Szczerze mówiąc już prędzej ona jego :P
Z tego co widzę to w małżeństwie Mari Magdaleny i Hierka układa się całkiem dobrze
Niezaprzeczalnie :) Ale "nic nie może przecież wiecznie trwać"... ;)
Wszystkie dzieciaczki są słodkie *_*
TAK! ^^
Kapliczka w Nigdzie jest także ładna chociaż mam cichą nadzieję, ze ją nam kiedyś pokażesz
Chyba zaraz zrobię jeszcze jednego "edita" tego posta....
Czy ktoś grał w Resident Evil Revelations czy to tylko przypadek
Nie, przypadek ;)
Ach Jesika i jej miłość. Niczym z filmu z Hollywood
Ale motyw przyjaźni, która nagle (bez żadnych "fajerwerków") przerodziła się w miłość - i to taką prozaiczną - nie jest raczej częsty w hollywoodzkich filmach :P
Małżeństwo i nie mieszkają razem? Ale dziecko zrobili
A czy jedno z drugim się wyklucza? ;D
Mała Zeni poleciała po pomoc do sąsiadów no no, niezła. Ile latek miała?
5 chyba.
.. Ach tak to jest. Matka puszczalska to i córka, to chyba jest w genach
Poczekajmy na dalsze losy Klementynki i Frydy ;)
Nie mogę zrozumieć, czemu Roksana się nie wyprowadziła. Przez tyle lat... Mogła wynająć mieszkanie.
Po co się miała wyprowadzać? Przecież im wszystkim razem dobrze było :D No i mają duży dom :) (przypominam, że Miron urządzając go miał na myśli to, żeby WSZYSCY się w nim zmieścili ;) )
A co z Klementynką? Zostawiła ją?
Na to wychodzi ;P
To nawet Sławek się nie wyprowadził?
Po co miał się wyprowadzać? ;P Znalazło się dla nich miejsce w domu.
Tymek moim zdaniem dobrze postąpił mówiąc, że to jej problem. Gdyby nóżek nie rozkładała to by nie cierpiała..
No ale zauważ, że Tymek i Linda byli parą.
aj, mógł się cieszyć życiem...
Bez ukochanej kobiety? :P
Oaza! Miło Cię widzieć :)
Początkowo byłam z siebie dumna, że mniej więcej ogarniam powiązania między Twoimi simami
Brawo!
Z pozostałych opowiastek chyba najbardziej zapadła mi w pamięć ta o Wasylim i Armando, a to dlatego, że wściekłam się niesamowicie. Armando to taki śliczny sim, TAKI ŚLICZNY, a okazał się nieodpowiedzialnym dupkiem, który zostawia żonę, bo ma taki kaprys. Serio, gdyby był brzydki, to by to aż tak nie bolało. :<
Hahahaha :D
Dlaczego Sławek?
Lesław, dlatego Sławek :P No bo serio... Lesiu?
Tworzę mała domki na małych parcelach
Ale ja też tak robię :D 90% parcel ma wymiar 2x2 ;) A powody i zmartwienia takie same jak u Ciebie :)
Nyu Nyu Nyuu, witam w temacie i na forum :)
I nie wiem, czy tylko ja ogarniam imiona tych simow?
Gratuluję i podziwiam! :D
Marceli zostawił Julianę, ale nie byli oficjalnie parą wtedy :P Jako żony raczej jej nie zostawi :)
I znajac Ciebie, w nastepnym odcinku Larysa będzie w ciazy, jestem przekonana.
To prawda :)
Co do reszty - sama zobaczysz ;)
Zgodnie z zapowiedziami, pod lupę bierzemy dziś Domańskich, Arnowiczów i resztę ekipy.
Część trzecia. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1816672&postcount=178)
...
Któregoś dnia ktoś postanowił się skontaktować z panią Dziekan-Zdrójkowską. Ktoś, z kim Nora nie chciała mieć nic wspólnego...
http://s20.postimg.org/ldcbuthod/snapshot_3f42010d_6039f890.jpg
- Ojciec... - rzekła, widząc przygarbionego, siwowłosego sima w garniturze i w ciemnych okularach wpuszczającego ją do środka.
- Witam panią burmistrzową - odrzekł Melchior Jabłonecki. Dla niemal wszystkich "rdzennych" mieszkańców miasteczka Faustyna Domańska i jej synowa Nora były po prostu "burmistrzowymi" i nie przeszkadzał w tym fakt, że mąż tej pierwszej był od wielu lat na emeryturze, a tej drugiej zmarł 20 lat temu.
Inna sprawa, że mężczyzna nie czuł się w jakikolwiek sposób przywiązany do córki.
- Możesz mi wyjaśnić, dlaczego wzywałeś mnie aż do swojego mieszkania? Nie mogłeś mi tego powiedzieć przez telefon albo umówić się ze mną w kawiarni?
- Ta rozmowa musi pozostać między nami. Tu nie ma nikogo oprócz nas... Ale do rzeczy.
- Słucham.
- Może pójdziemy do kuchni? Usiądziemy, zrobię ci herbaty...
- Daruj sobie grzeczności, to niczego nie zmieni - ucięła blondynka.
- Jak sobie życzysz...
- No ale co chciałeś mi powiedzieć?
- A, tak... Wygląda to wszystko tak - Zefiryna Aronowicz, twoja zmarła przyjaciółka, to twoja siostra.
Nora osłupiała. Nie spodziewała się, że ojciec tak szybko przejdzie do sedna i że ta jedna, prosta wiadomość wywróci do góry nogami całe jej życie. A w sumie nie tyle jej własne co...
- Jak śmiałeś to ukrywać przez tyle lat?! - krzyknęła, cała w nerwach. Od tego momentu jeszcze bardziej nienawidziła tego sima. Doskonale zdawała sobie sprawę, że Jabłonecki wszystko to sobie zaplanował i że na pewno współpracował z zabójcą jej męża. - Ty podła mendo, nie dość, że zostawiłeś i mnie, i Zefkę, to jeszcze przyłożyłeś rękę do śmierci mojego męża! Oby piekło pochłonęło cię żywcem!!!
Miała ochotę go uderzyć w twarz, ale cudem się powstrzymała. Szybkim krokiem skierowała się w stronę drzwi na klatkę schodową.
- Przekaż Błażejowi, żeby lepiej przemyślał ślub ze swoją kuzynką! - zawołał za nią.
Dopiero teraz do simki dotarło, co on naprawdę miał na celu ujawniając prawdę o pochodzeniu jej przyjaciółki. Zatrzymała się i popatrzyła na niego płonącymi oczyma.
- Nienawidzę cię! - krzyknęła w furii i wybiegła z mieszkania.
Chciała zadzwonić do syna, ale płacz skutecznie jej to uniemożliwił. Nie miała jednak pojęcia, że chwilę później w tym samym mieszkaniu miał się rozegrać jeszcze większy dramat niż jej własny.
Błażej Domański nigdy nie poznał ojca swojej matki, podobnie jak Marlena, jego narzeczona. Zdziwili się więc, gdy starszy mężczyzna poprosił ich obu o spotkanie.
Po przywitaniu, tak jak w przypadku wcześniejszej wizyty, przeszedł do sedna sprawy.
- Wybaczcie, młodzi, ale jest przeszkoda, która uniemożliwi wam zawarcie związku małżeńskiego.
Zdziwieni narzeczeni spojrzeli na siebie, po czym przemówił Błażej:
http://s20.postimg.org/fy3ltuq4d/snapshot_3f42010d_4039fae4.jpg
- O czym mówisz, dziadku? Jaka przeszkoda?
- Wasze matki to przyrodnie siostry - obie są moimi córkami.
- Ale chwileczkę - chłopakowi coś w tym wszystkim nie pasowało. - Gdyby tak rzeczywiście było, nasze matki na pewno by nam o tym powiedziały, a przynajmniej przekazały przez rodzinę!
http://s20.postimg.org/w59w9wx4t/snapshot_3f42010d_e039fafd.jpg
- Żadna z nich o tym nie wiedziała, a twoja matka, Błażej, była tutaj chwilę przed wami i wtedy poznała prawdę.
- Zrobiłeś to specjalnie, przyznaj się! - wyrzucił z siebie młodzieniec.
- Tak, to prawda - odparł dziadek. - Komuś moje milczenie było bardzo na rękę, no ale w końcu zostałem upoważniony do powiedzenia prawdy.
Błażej, który do tej pory żył w całkowitej nieświadomości szykującego się na niego spisku, przez chwilę nie mógł dojść do siebie. Tu nie chodziło tylko o złamanie mu serca - ktoś chciał złamać go na duchu i uniemożliwić objęcie przez niego fotelu burmistrza Nieznanowa!
Taki cel mogły mieć tylko dwie osoby - obecny burmistrz i zabójca jego ojca...
- Z kim współpracujesz? Gadaj! - krzyknął, łapiąc starszego człowieka za barki.
- Puść mnie, dzieciaku! - odparł resztką tchu Jabłonecki.
- Kto zabił mojego ojca? - zapytał, wpadając niemal w furię. Nie zauważył, że jego ręce coraz mocniej ściskają się wokół szyi sima, tak, że ten prawie nie może oddychać.
- Błażej, proszę, puść go... - usłyszał za sobą cichy szloch.
Odwrócił się w jej stronę, jednocześnie spełniając jej prośbę. Cała się trzęsła od płaczu, ukrywając twarz w dłoniach.
Szał nagle minął. Podszedł do niej i objął ją ramieniem.
http://s20.postimg.org/6inqgn83h/snapshot_3f42010d_6039fb3f.jpg
- Marlena, proszę cię, nie płacz... Znajdziemy sposób...
- Nie znajdziemy, Błażej - wyłkała. - Jesteś moim kuzynem. To koniec...
Tak, Domański sam nie wiedział, jak wybrnąć z tej sytuacji, ale musiał jakoś dodać otuchy dziewczynie. Nie wyobrażał sobie rozstania z nią, a jednak to było jedyne wyjście...
Chociaż od tamtej pory młodzi nie widywali się ze sobą, zaręczyny oficjalnie nie zostały zerwane - po prostu publicznie pokazywali się bez pierścionka.
Marlena bardzo cierpiała z tego powodu, z Błażejem pewnie byłoby podobnie, ale kolejne czarne chmury wisiały nad jego życiem...
Wkrótce po otrzymaniu dyplomu wyższej uczelni syn Bronisława miał objąć urząd burmistrza Nieznanowa.
Ten dzień w końcu nadszedł - absolwent politologii, Błażej Domański wrócił do rodzinnego miasteczka, zamieszkał w bloku pośród innych simów i przygotowywał się do objęcia nowej roli.
http://s20.postimg.org/t9wt31t4t/snapshot_0044a804_e044a805.jpg
Niestety, w tym samym czasie zostało udowodnione pokrewieństwo Wita Wikarewicza, przyjaciela Błażeja, i Bazylego Domańskiego. Chłopak również w związku z tym postanowił ubiegać się o prawo do przejęcia władzy nad Nieznanowem.
Ogłoszono wybory.
Decyzja ta wstrząsnęła młodym Domańskim - jego najważniejszy powiernik i współpracownik przeciw niemu!
Któregoś dnia u progu jego mieszkania pojawił się jego rywal.
http://s20.postimg.org/51slxzad9/snapshot_0044a804_c0d48e08.jpg
- Młody, co ty odpie******?! - pytał Błażej.
- No co? Mam takie samo prawo zostać burmistrzem jak ty!
- Ale co ci, do cholery, strzeliło do głowy? Przecież nigdy nie chciałeś być zawodowym politykiem!
- Zmieniłem zdanie. Mam przygotowaną świetną kampanię wyborczą! Zmiotę cię z powierzchni ziemi, kuzynie!
- Jeszcze zobaczymy, a teraz wynocha z mojego mieszkania! - krzyknął.
I jeszcze ta cholerna kampania wyborcza na głowie...
Zakończenie studiów panny Aronowicz też było stresującym wydarzeniem, ale głównie na tle osobistym...
http://s20.postimg.org/55s99j6il/snapshot_1cbbb41e_c03a0650.jpg
- Dzieciaki już wiedzą.
- Dzięki, stary. Ale mam przeczucie, że niedługo mnie zgarną.
- Coś w tym może być, bo sprawa zabójstwa burmistrza rozgorzała na nowo. Podobno pojawili się nowi świadkowie...
- Domański, jego matka i Aronowiczówna?
- Wydaje mi się, że nie tylko...
- Oj tam, pewnie trochę czasu im zleci, zanim do mnie dotrą. Do tego czasu pewnie będę już hen, hen daleko! Ale dzięki za wiadomości. Jak dzieciaki?
- Tak jak oczekiwaliśmy.
- Doskonale.
- Będę już spadał. Trzymaj się, Zbysław.
http://s20.postimg.org/br4z9amd9/snapshot_1cbbb41e_603a0606.jpg
- Ty też, Melchior. Dzięki za wszystko.
...
http://s20.postimg.org/8lkdj33r1/snapshot_1cbbb41e_a03a0bbc.jpg
- Dobry wieczór, pan Zbysław Aronowicz?
- Tak, to ja.
- Młodszy inspektor Hubert Zamoyski oraz aspirant Armando Ewan. Mamy sądowy nakaz zatrzymania pana.
- K****...
Obciążające okazały się być zapiski prowadzone przez Marię Aronowicz oraz jej testament, w którym wyraźnie wskazała, że to jej syn jest mordercą burmistrza. Kobieta była jedyną osobą - oprócz Melchiora Jabłoneckiego oraz Bazylego Domańskiego - która znała prawdę. Syn wyjawił jej ją, gdy ta leżała na łożu śmierci, na szczęście zdążyła zmienić treść testamentu oraz zanotować to w swoim pamiętniku, który został udostępniony prokuraturze.
Zeznania świadków również okazały się być obciążające.
Prawomocnym wyrokiem sądu Zbysław Aronowicz został uznany winnym zabójstwa Bronisława Domańskiego i skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Wyrok - w zawieszeniu - dostali też współpracownicy Aronowicza, w tym także Bazyli Domański...
Brat, siostra oraz córka Zbysława postanowili odwiedzić go w więzieniu niedługo po procesie.
Nadia dowiedziała się, że to Zbysław okłamał Denisa, przez co sama musiała wychować ich syna. A Marlena... Depresja jej matki, która doprowadziła do przedawkowania tabletek, była zemstą jej ojca za to, że nie udało mu się uwieść Nory Domańskiej.
http://s20.postimg.org/697s7r1rx/snapshot_1cbbb41e_003a11cd.jpg
- Ty draniu, jak mogłeś zniszczyć życie mi i mojemu synowi? - wściekała się na widok brata Nadia Aronowicz. - Po co rozbijałeś całą naszą rodzinę?!
http://s20.postimg.org/r9xtso5a5/snapshot_1cbbb41e_603a1258.jpg
- Nadia, ja tylko ratowałem tyłek temu gościowi - kto by zechciał taką głupią i naiwną pindę jak ty? Żadne, ŻADNE z was nie zasłużyło na szczęście! A mieliście go wszyscy od cholery! - darł się więzień.
- I tylko dlatego postanowiłeś nam zrujnować rodzinę? - zapytał, równie zły na brata, Kornel Aronowicz.
- Rzygać mi się chciało, ilekroć was widziałem. Ja miałem surowego ojca, którego musiałem zastąpić, głupią żonę, córkę zamiast syna, ledwo skończone studia, podłą robotę i ani jednego spełnionego marzenia!
- A wiesz co ja miałam? - wyrwała się nagle Marlena. - Ja miałam smutną, zatroskaną matkę, którą zresztą straciłam, ojca, który nigdy nas nie kochał i nie interesował się mną, narzeczonego, który okazał się być moim kuzynem, dom, w którym nikt nie był szczęśliwy, babcię, która tak często płakała i która musiała cię chronić...
- To wszystko? - zapytał Aronowicz bez wzruszenia.
http://s20.postimg.org/r3oq3blj1/snapshot_1cbbb41e_803a1352.jpg
- Wszystko...?
http://s20.postimg.org/bpv1fvkjh/snapshot_1cbbb41e_003a1337.jpg
- Wszytko? Nie, tato, NIE wszystko! Zniszczyłeś życie mi i mojej rodzinie! Wszystkim, których kochałam! I nawet nie jest ci z tego powodu przykro! Jesteś potworem i NIENAWIDZĘ CIĘ! Miałam nadzieję, że pobyt w więzieniu czegoś cię nauczy... Ale nie, ty nie masz serca ani sumienia! Mam nadzieję, że będziesz teraz cierpiał jak my wszyscy, gdy ty bawiłeś się naszym życiem!
- Żegnaj, braciszku - powiedziała Nadia. - Zobaczymy się po śmierci.
...
Kampania wyborcza trwała w najlepsze.
Wit Wikarewicz niemal stawał na rzęsach, żeby zdobyć poparcie. Wystąpienia na placach kampusu wkrótce stały się chlebem powszednim dla tego studenta.
http://s20.postimg.org/oftfxo1tp/snapshot_c0ae12e0_a0ae12e1.jpg
http://s20.postimg.org/o1s3y2hq5/snapshot_c0ae12e0_c0ae133a.jpg
http://s20.postimg.org/j1unq4c3h/snapshot_c0ae12e0_40ae1304.jpg
Koledzy i koleżanki, a także kompletnie nieznane mu osoby, przychodziły go słuchać, a po zakończeniu przemówienia zadawali pytania.
http://s20.postimg.org/696jq70hp/snapshot_c0ae12e0_c0ae1418.jpg
Chłopak uważnie śledził sondaże wyborcze, ale za każdym razem się załamywał - mieszkańcy Nieznanowa i Wyspy Królowej Melanii bardziej wierzyli w kompetencje jego przeciwnika... Ciągłe telefony od Bazylego Domańskiego dodatkowo załamywały chłopaka - ojciec okazał się być bardzo wymagający - za wszelką cenę chciał zdobyć poparcie.
Wykończony Witek starał się jednak dobrze uczyć
http://s20.postimg.org/lqu1tw6yl/snapshot_c0ae12e0_20d48562.jpg
i często zaglądać na siłownię, by dobrze się prezentować przed wyborcami.
Tam pewna dziewczyna zwróciła jego uwagę.
http://s20.postimg.org/55mfe8ful/snapshot_c0ae12e0_00d486d9.jpg
Była to Berenika Charkowska, studentka z Nieznanowa, półsierota o pokręconej historii, skrywająca jakąś tajemnicę.
Młodzieniec nie miał jednak czasu na romanse - wszak wybory były tuż, tuż!
Mieszkańcy do urn poszli w piątek, 18.07.2014r. (data taka, ponieważ w tym dniu stuknęło mi dokładnie 7 lat, odkąd gram w TS2 ;D)
Nowym burmistrzem Nieznanowa został...
http://s20.postimg.org/t1kys9xz1/snapshot_0044a804_60d490ee.jpg
Błażej Domański :)
Jego przeciwnik się załamał. Ojciec zagroził mu, że w przypadku porażki ich współpraca urwie się na zawsze, co oznaczało, że jego matka i brat znowu będą bez wsparcia finansowego...
Ostoją chłopaka w tych trudnych chwilach okazała się Berenika.
http://s20.postimg.org/xm7577hod/snapshot_c0ae12e0_c0d682a2.jpg
http://s20.postimg.org/824v0rwal/snapshot_c0ae12e0_20d682c2.jpg
Dopiero teraz Witek zaczął dostrzegać w niej kogoś więcej niż koleżankę z akademika. Niestety, dziewczyna trzymała go na dystans, co zresztą było uzasadnione zważając na jej przeszłość..
...
Mam nadzieję, że kojarzycie przyjaciółkę Miny Koralik z młodości, Lonę Płoszajską.
Ona właśnie po ukończeniu studiów wyszła za Oliviera Charkowskiego.
http://s20.postimg.org/fejhxsta5/snapshot_d80f2710_beb7d840.jpg
Jakiś czas po ślubie dołączyła do nich córka Oliviera z poprzedniego związku, kilkunastomiesięczna Fryderyka, ponieważ matka dziewczynki nie chciała się nią zajmować. Lona, mimo początkowego buntu, pokochała Frysię i traktowała ją jak własną córkę. Sama zresztą spodziewała się dziecka...
Młodzi małżonkowie powitali na świecie Berenikę.
http://s20.postimg.org/6fou70z0d/snapshot_d80f2710_5eb7d43a.jpg
http://s20.postimg.org/8yaj7pkql/snapshot_d80f2710_9eb7d968.jpg
http://s20.postimg.org/c48x357i5/snapshot_d80f2710_ffe8229c.jpg
http://s20.postimg.org/vqtjnj7lp/snapshot_d80f2710_9eb7dd26.jpg
http://s20.postimg.org/aem1punnh/snapshot_d80f2710_5eb8a564.jpg
Razem tworzyli bardzo szczęśliwą, kochającą się rodzinę. Niestety, Olivier zachorował na raka i nie było mu dane wygrać z chorobą :(
Będąc jeszcze w żałobie po zmarłym mężu, simka poznała Rolanda Szopena. Szybko się zaprzyjaźnili i nowo poznany mężczyzna zaczął szybko wypełniać lukę w jej sercu.
http://s20.postimg.org/huz3gvfi5/snapshot_dfcad638_5fe80fa4.jpg
http://s20.postimg.org/z6zg2b8zh/snapshot_dfcad638_bfe81ccd.jpg
Gdy żałoba minęła, pan Szopen, za namową ukochanej, wprowadził się do ich domku.
Chłopak matki szczególne wrażenie zrobił na młodziutkiej Berenice.
http://s20.postimg.org/86lndqkot/snapshot_d80f2710_bfe825ab.jpg
Dziewczyna odniosła wrażenie, jakoby między nią i przystojnym, bogatym Rolandem miało dojść do czegoś więcej.
Nie wiedziała jednak, że zachowanie mężczyzny było powodem wyprowadzki jej starszej siostry z domu.
http://s20.postimg.org/osym92o8t/snapshot_d80f2710_ffe8278a.jpg
Gdy zrozumiał, że ze strony starszej z sióstr nie ma na co liczyć, pod nieobecnością matki dziewczyn wylewał swoje żale na Frysię.
http://s20.postimg.org/gkwoo2wcd/snapshot_d80f2710_9fe827b7.jpg
Krótko przed 18. urodzinami dziewczyna zabrała swoje rzeczy i wyprowadziła się do siostry jej ojca, pani Donaty Charkowskiej.
Berenika była bardzo zdziwiona jej decyzją. Była pewna, że źle oceniła chłopaka ich matki. Jej się bardzo podobało to, jak na nią patrzył i jak się zachowywał wobec niej.
http://s20.postimg.org/pq51hxzr1/snapshot_d80f2710_bfe82d7b.jpg
Okazało się, że Lona jest w ciąży.
http://s20.postimg.org/npehx43lp/snapshot_d80f2710_dfe8274a.jpg
http://s20.postimg.org/57a5cvltp/snapshot_d80f2710_dfe828f5.jpg
http://s20.postimg.org/54q9q1i65/snapshot_d80f2710_1fe833a0.jpg
Zostały poczynione kroki zmierzające do rychłego ślubu.
http://s20.postimg.org/mgqmbhbnh/snapshot_d80f2710_bfeec6d3.jpg
Ten został jednak zaplanowany na kilka miesięcy później. Nim narzeczeni stali się małżeństwem, na świat przyszedł Armand.
http://s20.postimg.org/ek6539071/snapshot_d80f2710_1feec995.jpg
Rozkwitło też zakazane uczucie między Rolandem a Bereniką.
http://s20.postimg.org/elg2wo20t/snapshot_d80f2710_5feec931.jpg
http://s20.postimg.org/z6uuokjlp/snapshot_d80f2710_3fef0760.jpg
http://s20.postimg.org/fihwrso59/snapshot_d80f2710_bfef0768.jpg
http://s20.postimg.org/uh0bm837h/snapshot_d80f2710_bfef076f.jpg
Pani Szopen po raz kolejny znalazła się w stanie błogosławionym.
http://s20.postimg.org/ushryzjnh/snapshot_d80f2710_5fef0a04.jpg
Któregoś dnia Berenika postanowiła nie iść do szkoły. Tak się złożyło, że jej ojczym też zadzwonił do kancelarii i poprosił o dzień wolnego.
Oboje długo czekali na tę chwilę.
http://s20.postimg.org/ywrxiyud9/snapshot_d80f2710_7fef0ad9.jpg
http://s20.postimg.org/op07f2tdp/snapshot_d80f2710_bfef0b0e.jpg
Oczywiście Lona nie miała pojęcia, że jej mąż był pierwszym partnerem jej córki. Nie miała zresztą powodów, żeby kogokolwiek o cokolwiek podejrzewać.
http://s20.postimg.org/m2koy5265/snapshot_d80f2710_001df7ec.jpg
Pani Szopen powiła Lorettę.
http://s20.postimg.org/xz7q4vepp/snapshot_d80f2710_001dff97.jpg
http://s20.postimg.org/ac6rgr9dp/snapshot_d80f2710_801e030e.jpg
http://s20.postimg.org/icggri0xp/snapshot_d80f2710_a01e0288.jpg
Siostra Bereniki w czasie, gdy tamta romansowała, umacniała swoje uczucie do pewnego uroczego piegusa - Jędrka Łachowicza (siostrzeńca pani Ingi Aronowicz).
http://s20.postimg.org/wrydqedz1/snapshot_9b42015c_6007cb3a.jpg
http://s20.postimg.org/tmds06vct/snapshot_9b42015c_c007cb91.jpg
http://s20.postimg.org/xg789ccot/snapshot_9b42015c_4007cbfb.jpg
Razem z nim tez udała się na studia, a po ich szczęśliwym ukończeniu narzeczeni założyli rodzinę :)
Któregoś dnia jednak kochankowie zostali przyłapani na gorącym uczynku.
http://s20.postimg.org/he4p2yczh/snapshot_d80f2710_a01e064a.jpg
http://s20.postimg.org/puzm04sal/snapshot_d80f2710_801e06f6.jpg
Kobieta obwiniała córkę o to, że uwiodła jej męża i wyrzuciła ją z domu.
Młodsza Charkowska również znalazła schronienie u swojej ciotki. Dopiero wtedy doszło do niej, jakie naprawdę skutki miał jej romans z Rolandem. Nie dość, że po jej wyprowadzce nie odezwał się ani razu, to jeszcze zawaliła szkołę tymi wagarami i olewaniem nauki. Musiała też poszukać pracy - nie wyobrażała sobie, żeby to ciotka miała ją jeszcze utrzymywać...
Kilka miesięcy przed maturą dziewczynie udało się ułożyć swoje życie na nowo. Kosztowało ją to wiele wysiłku, nieprzespanych nocy i łez, ale ostatecznie opłaciło się.
Z matką nie utrzymywała kontaktu. Przez Frysię dowiedziała się o ich rozwodzie - Szopen miał dużo więcej na sumieniu, niż tylko romans z Bereniką.
Tej zaś udało się dostać na wymarzone studia.
...
Teraz już wiecie, dlaczego Berenika stroniła od więcej niż przyjacielskich stosunków z chłopakiem - narobiła już tylu głupstw w swoim życiu i bała się kochać.
Cała ta sprawa nie dawała jednak Witkowi spokoju. Postanowił powiedzieć jej wprost, co do niej czuje i szczerze z nią porozmawiać.
Dziewczyna opowiedziała mu swoją historię. Chłopak zrozumiał wszystko i mimo obaw Bereniki, jego podejście do niej się nie zmieniło. Wręcz przeciwnie - był przekonany, że jeśli da mu szansę, złe wspomnienia odejdą w niepamięć i razem będą szczęśliwi. A jeśli nie, to znał kogoś, kto mógłby jej pomóc.
http://s20.postimg.org/hiz9l55j1/snapshot_c0ae12e0_60d48953.jpg
Postanowiła zaufać sobie i jemu. Obiecała sobie jednak, że z niczym nie będą się spieszyć.
http://s20.postimg.org/z3x6wibst/snapshot_c0ae12e0_00d48986.jpg
Któregoś upalnego dnia, kilka dni przed powrotem do domu na wakacje - już jako magistrzy - postanowili odprężyć się w jacuzzi.
http://s20.postimg.org/s88cznry5/snapshot_c0ae12e0_80d683a5.jpg
Po kilku piwach sytuacja jednak wymknęła się jej spod kontroli.
http://s20.postimg.org/nxtp42mv1/snapshot_c0ae12e0_40d683ff.jpg
http://s20.postimg.org/5tqojfp6l/snapshot_c0ae12e0_40d68454.jpg
Tego właśnie się obawiała. Chciała poczekać z tym przynajmniej do narzeczeństwa. Znów czuła się jak dz****. Na powrót przypomniał jej się Roland i to wszystko...
Nie mogła być dobrą żoną dla Witka - brakowało jej silnej woli i nie potrafiła odmawiać. On zasługiwał na kogoś lepszego...
Następnego dnia dziewczyna nagle wyprowadziła się z akademika. Przestała odpisywać na smsy, nie odbierała...
Chłopak zrozumiał, że żałowała tego, co się stało i że odeszła - prawdopodobnie na zawsze. Miał też żal do siebie - jakby nie patrzeć, nie była wtedy sama.
Lawenda powitała go z otwartymi ramionami.
http://s20.postimg.org/z7mez0rwd/snapshot_3de5ec8f_c0e2de50.jpg
Musicie przyznać, że Witek to bardzo urodziwy sim :love:
http://s20.postimg.org/z6ch5lq2l/snapshot_3de5ec8f_40e2de96.jpg
Opowiedział matce o swoim krótkim i burzliwym związku z panną Charkowską. Po wysłuchaniu pani Wikarewicz nieopatrznie poinformowała go, że jej znajoma, ciotka Bereniki, wprowadziła się do mieszkania kilka przecznic dalej...
"Gdybym tylko wiedział, że na pewno zamieszkała z ciotką!", myślał załamany chłopak. W ciągu kilku miesięcy rozłąki tylko utwierdził się w przekonaniu, że to z Bereniką chce spędzić resztę życia. Kupił nawet pierścionek zaręczynowy... Nie dopuszczał do siebie możliwości, że mogłaby się nie zgodzić.
Pewnego listopadowego poranka los postanowił splatać im figla.
- Berenika! - zawołał, widząc ją przechodzącą chodnikiem pod oknami jego domu.
Dziewczyna stała jak wyryta - były chłopak był ostatnim simem, którego spodziewała się tu spotkać!
- Witek... - powiedziała, gdy ten znalazł się przy niej. - Miło cię widzieć.
- Ciebie również - odparł, po czym jej dłoń znalazła się w jego uścisku. - Możemy porozmawiać?
http://s20.postimg.org/4avaegim5/snapshot_3de5ec8f_20e2e06d.jpg
- Spieszy mi się - odparła dziewczyna, spuściwszy wzrok. Tak naprawdę miała mu dużo do powiedzenia, ale została posłana po lekarstwa dla chorej ciotki i chciał to załatwić jak najprędzej. - Ale jeśli nie masz nic przeciwko, to jestem wolna za jakieś dwie godzinki.
- Dobrze... Spotkamy się u mnie?
- Tak... Jasne. Do zobaczenia.
Odprowadził ją wzrokiem, gdy ta pognała dalej chodnikiem. Czuł, że właśnie w jego życiu następował przełom.
Zjawiła się pod jego domem zgodnie z zapowiedziami. Na jej widok wybiegł na dwór w samej koszuli i mocno ją przytulił.
http://s20.postimg.org/ga2780yt9/snapshot_3de5ec8f_40e2e0b3.jpg
Tak bardzo im tego brakowało...
W kuchni opowiedziała mu wszystko. Motywy jej odejścia były dokładnie takie, jakie przewidział. Przyznała jednak, że tamta decyzja była zbyt pochopna... Chciała wrócić, ale bała się, że się rozmyślił albo znalazł sobie inną. Rozmowa ich trochę zmęczyła, dlatego postanowili przygotować spaghetti.
Było ono wspaniałe, ale jeszcze wspanialsze było to, co wydarzyło się podczas jego konsumpcji.
- Bereniko Charkowska, czy po tym wszystkim mogę liczyć na to, że uczynisz mnie najszczęśliwszym mężem na świecie?
Simka wzięła do ręki pudełko. Na jej twarzy pojawiła się wątpliwość. Nagle przed oczami stanęła jej cała przeszłość.
http://s20.postimg.org/v3guss6kd/snapshot_3de5ec8f_80e2e132.jpg
Jakiś głos w głowie kazał jej jednak pomyśleć o przyszłości. Wnet zobaczyła siebie w białej sukni u boku ukochanego, chwilę później urządzali pokoik dla dziecka, by po chwili młody tatuś robił zdjęcie swojej córeczce w towarzystwie jej mamy...
Berenika ostrożnie wyjęła pierścionek i uniosła go pod światło. Był taki piękny!
http://s20.postimg.org/ks4i04ev1/snapshot_3de5ec8f_40e2e141.jpg
Zupełnie jak ich miłość.
- Tak! - usłyszał szczęśliwy narzeczony, a łzy zabłysły mu w oczach.
Nareszcie Berenika była cała dla niego!
http://s20.postimg.org/m9pybojlp/snapshot_3de5ec8f_00e2e19e.jpg
Niedługo później swoją przyszłą synową poznała panna Lawenda. Była szczęśliwa, że młodzi dali sobie jeszcze jedną szansę.
http://s20.postimg.org/c2c0d0mrh/snapshot_3de5ec8f_80e2e23e.jpg
http://s20.postimg.org/fffnlzqyl/snapshot_3de5ec8f_80e2e258.jpg
- Gratuluję, kochanie! - rzekła, zostawiając na jego policzku ślad szminki.
Teraz trzeba było przygotować wesele!
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1833081&postcount=223).
...
I jeszcze bonusowe fotki...
Mieszkania mojego autorstwa - wersja z roku 2012 i 2014
Potrzebowałam nowych mieszkań dla moich simów, a przeglądając folder Packaged Lots natrafiłam na ten stary, porzucony projekt. Porzucony, bo ostatecznie nie miałam pomysłu na te mieszkania.
No i rzeczywiście - zastałam mój styl budowania z tamtego okresu i zaczęłam przerabiać. Zdjęć wnętrz nie mam, ale uwierzcie - jestem bardzo zadowolona z efektu :)
2012 (http://s20.postimg.org/6qjbn2wjh/2012.jpg)
2014 (http://s20.postimg.org/ej4xhxw71/2014.jpg)
Kapliczka w Nigdzie
http://s20.postimg.org/lwg6mj7st/Sims2_EP8_2014_05_03_16_54_07_34.jpg
http://s20.postimg.org/ackjlzdj1/Sims2_EP8_2014_05_03_16_55_16_48.jpg
http://s20.postimg.org/t27xozgvx/Sims2_EP8_2014_05_03_16_55_08_10.jpg
http://s20.postimg.org/ky4exzjul/Sims2_EP8_2014_05_03_16_54_17_44.jpg
http://s20.postimg.org/aldiy60xp/Sims2_EP8_2014_05_03_16_54_42_41.jpg
Posiadłość rodziny Hoffenbach
Bo za duże na to forum. (http://s20.postimg.org/456hip130/Sims2_EP8_2014_05_03_17_34_58_07.jpg)
Nowy dom rodziny Urzędnik
Bo za duże na to forum #2. (http://s20.postimg.org/zavk1hf3w/Sims2_EP8_2014_04_22_18_30_22_13.jpg)
Uroczy domek przerobiony na dwa mieszkania ^^
Bo za duże na to forum #3. (http://s20.postimg.org/nvkue7tq5/ttet4564.jpg)
Mój świat się właśnie zawalił :( Zacznijmy od tego, że Melchior to dziad w sensie dosłownym, przenośnym i jakim tylko sobie jeszcze wyobrazisz. Biedna Nora, biedny Błażej, biedna Marlena... Tak coś przeczuwałam, że może być ciężko, skoro Jabłonecki jest dziadkiem dla Błażeja i Marleny. Oni byli/są dla siebie stworzeni! Aż mi się łezka w oku kręci... Ale może simsy rządzą się innymi prawami? Może tak rozrzedzone (nie wiem jak to nazwać, ale każdy argument jest dobry!) pokrewieństwo im nie zawadzi? Skoro gra zezwoliła na zaręczyny (chyba, że to nie było tak ;) ) to były to wszelkie znaki na ziemi, na niebie i w grze, że mogą być razem! Jak już pisałam, mój świat się właśnie zawalił.
Dobrze, że chociaż Zbysława złapali. Armandowi bardzo do twarzy w mundurze ;) No ale do Aranowicza wracając... Toż to po prostu sim chory psychicznie! Coś mu się pod tą kopułą chyba źle poukładało jak był młody :/
Wit zdecydowanie się wyrobił, ale jak dla mnie istnieje tylko Domański. Wolę brunetów ;P I całe szczęście, że to właśnie Błażej objął fotel burmistrza. Chociaż to mu się udało ;) No, ale wróćmy jeszcze do Witka. Miał chłopak pecha i tyle, ale w sumie mam nadzieję, że uda mu się jakoś pogodzić z Błażejem. W końcu ojciec mu chyba już nic w tej chwili nie zrobi... Chociaż kto wie? Z Bazylego to też niezłe ziółko... Fajna ta Berenika, a i jej historia również ujmuje za serce. Jej, Lona z drzwi z pierwszego postu :D Oliver był cudny <3 Szkoda, że umarł. A czyżby Roland nie był byłym mężem Marii Magdaleny? Biedna Berenika... dała się wkopać w takie bagno... Całe szczęście, że ona i jej siostra mają taką dobrą ciocię jak Donata Charkowska. Armand i Loretta są słodziutcy, wiesz?
Całe szczęście, że Witek odnalazł Berenikę, a ona, że przyjęła jego oświadczyny! Może teraz los się do nich uśmiechnie ;)
A ja dalej przeżywam to, co się stało z Błażejem i Marleną. Nie da się tego jakoś obejść? Bo moje serce krwawi!
Pozdrawiam i czekam na nowe relacje z życia Nieznanowa :D
Cudnie czytać tak rozbudowaną historię i intrygi których nawet scenarzyści Dynastii nie powstydziliby się umieścić w scenariuszu :D Dobrana para z Wita i Bereniki, ładnie razem wyglądają, oby Wit był przykładnym mężem i ojcem, dziewczyna zdaje się już odpokutowała swoje winy więc niech zazna w życiu nieco szczęścia na nowej drodze życia. Może to dobra okazja by przyszła pani Wikarewicz pojednała się z matką i odnowiła relacje z siostrą? Obie mają sobie co wybaczyć. Jej matka niesprawiedliwie zareagowała gdy odkryła romans córki i męża. Nie przestaje mnie zadziwiać stanowisko niektórych bab, obwiniają kobietę zamiast faceta. A przecież oczywiste było, że to Ronaldo uwiódł nastolatkę. Cóż, czekam na relację z uroczystości i dalszego gmatwania w Nieznanowie ;)
crepeaunutella
14.08.2014, 13:12
wowow co się właśnie stało :O ślub niemożliwy przez pokrewieństwo, romans ojczyma z piękną Bereniką, Witek na burmistrza, a w efekcie z Bereniką. Najlepsza część jak do tej pory! Padłam przy Rolandzie Szopenie - hahaha najlepiej dobrane imię z nazwiskiem eveeer! Przyznam, że oboje Witek i Berenika są piękni, czekam na ich potomstwo. Ale to się porobiło, pogmatwane tak, że ho ho. Ale to właśnie uwielbiam w grze. ;)
Laselight
14.08.2014, 14:52
Czytam na bieżąco, ale nie pamiętam jak dawno skomentowałam to Ojsg, więc może o dwóch odcinkach się wypowiem.
Tak więc Katia przez tą fryzur mi przypomina starą babkę. chociaż po co to piszę jak to przez to, że dałam tę fryzurę urodziwej inaczej babce Ale fajne te śluby mają, jak rodzina przychodzi, mają nawet kaplicę... A Larysa jest śliczna <3 niech Zbyszek ją porzuci i zabije jej nie opuści nigdy, bo pasują do siebie. Chociaż o Nigdzie pierwszy raz słyszę, chyba coś minęłam :| A na dziecko dla Katii nigdy nie za późno mogła poronić
A zdjęcie, jak ojciec uczy Tatiane chodzix, mocno przypomina mi ts1 <333
Dobra, lecę dalej, bo coś za dużo sielanki wyczuwam.
Szkoda, że Juliana tak szybko mu wybaczyla, mogła go podtrzymać w niepewności, może by się postarał. Chyba jedyny wypadek, gdy jestem w stanie zrozumieć stosunek teściowej do zięcia.
Ale ich nowy dom.. Zaj... A Denis strasznie gniewny.
A kapliczka... Mam UC, więc może ściągnę i będzie w moim mieście jako drugie miejsce do ślubów (licząc z dzielnicami trzecie, ale nikogo to nie obchodzi).
A z burmistrzami to jak z monarchia u ciebie ;D
Mogli się ożenić, mimo pokrewieństwa, ale z drugiej strony drzewo byłoby udziwnione jak w Modzie na Sukces.
No ale w końcu wybrali se burmistrza, tak chciałam, żeby zwycięzca wygral! Niech tylko nie nawywija, żeby go obalić nie musieli, bo ten wredny blondyn będzie.
A ten skinhed w końcu zatrzymany, mógł dostać karę śmierci ];->
Student na burmistrza...? No chyba, że wiek ich nie obchodzi. Ten blondyn chodzi na siłownię posiedzieć? Bo jakoś nie widać efektuf :( A w ogóle co to Wyspa Królowej Melanii? Znowu coś minęłam? Jak minęłam to sory.
A Rola sam seks, szkoda że taki głupek z niego. Chociaż bardziej mi pasuje do bereniki. Szkoda, że zostawił laske z dziećmi, za dużo ich zrobili.
Kurde, zamiast magustrzy przeczytałam magicy i się dziwię, że nie skaczą :|
Potem sobie zobaczę domy, teraz mi się nie chce, ale przewiduję, że cudne
E. Obejrzałam i potwierdzam, czemu nie umiem tak budować?!
Przesadziłaś... Wiedziałam, że z Błażejem i Marleną może być ciężko, bo w końcu jej ojciec zabil jego ojca, ale pokrewieństwo? Jak mogłaś zepsuć taką ładną parę? Zrób coś, żeby się jednak okazało, że nie są kuzynami...
Całe szczęście, że Błażej wygrał wybory. Nagle wszyscy chcą być burmistrzem :P.
Zbysław to się z amebą na mózgi zamienił? Chociaż nie... Ameba ma więcej rozumu :P. O, jaki ja biedny i nieszczęśliwy. Mam najgorzej ze wszystkich, więc rozwalę innym życia. Widzi tylko czubek własnego nosa. Nie obchodzi go, że spaprał życie wszystkim dookoła, a najbardziej własnej córce, która niczemu nie była winna. Co za kretyn... Nie trawię takich ludzi. I dobrze, że spotkało go to wszystko, co spotkało. Za brak mózgu się płaci. W końcu go zgarnęli! A niech gnije w więzieniu :D.
Ładne domki... :D
Wit rzeczywiście przystojny... Co do Bereniki... Ja wiem, że młoda to głupia, ale jak mogła tak dać się omamić Rolandowi? W końcu to był jej ojczym... W każdym razie fajnie, że się zeszli z Witkiem. Mam też nadzieję, że dziewczyna pogodzi się z rodziną a blondas z Błażejem. Swoją drogą matka Bereniki też jakaś zaślepiona, skoro od razu wzięła Szopena za takiego świętego i niewinnego.
Oaza! Miło Cię widzieć :)Ciebie również! :D Byłam pewna, że mnie nie pamiętasz... ^^No bo serio... Lesiu?Już bliżej do Lesława. XD
Spazmów można dostać, jak się czyta takie odcinki. Powinnaś zamieścić jakąś informację, że przed przeczytaniem trzeba przygotować się psychicznie...
Zbysław, żeby cię w tym pierdlu zeżarły wściekłe simsowe muchy. >.> Ciężko wyrazić słowami, nawet niecenzuralnymi, co ja o nim myślę. No aż mnie trzepie. Nie ma to jak całe życie tylko mącić i mącić, a później jeszcze bez żadnej skruchy mówić tym skrzywdzonym w twarz, że się niczego nie żałuje. Wiesz, jak zbulwersować czytelnika. Gdybym ja grała takim simem, to bym w pewnym momencie nie wytrzymała i nasłała na niego te muchy... ;p
O, ale przy okazji Zbysława pojawił się Armando! Armando-dalej-dupek, i Armando-nie-tak-śliczny-jak-w-swojej-ślubnej-fryzurce, ale na pewno Armando-ładniejszy-niż-z-łysą-pałą.
I Błażej, i Witek są CUDNI. I jeszcze te włosy: Błażej ma mojego ukochanego Soledada, a Witek nie mam pojęcia co i skąd, ale też śliczne. *O* Mam nadzieję, że się pogodzą. Chcę ich oglądać na wspólnych zdjęciach, żeby jeszcze bardziej się zachwycać.
Znowu jakaś draka z pokrewieństwem u pary, ale tym razem rzeczywiście jest jakiś wspólny przodek... A może te kanalie nakłamały? Co prawda napisałaś kiedyś:Nie miała pojęcia, że równolegle z nią także inna simka spodziewa się dziecka, którego ojcem był Melchior......ale nie napisałaś, o kogo dokładnie chodzi! (Chyba...) Więc ja mam nadzieję, że nakłamali i oni będą razem, o! Bo to piękna para jest.
Jeszcze co do Bereniki... Ech. Naiwność naiwnością, młodość młodością, ale czy ona w ogóle pomyślała, co robi własnej matce? Ja tam nie dziwię się Lonie, że się tak wściekła. Oby tylko Berenika nie wykręciła Witkowi jakiegoś numeru... >.>
Odpowiedzi na komentarze:
Mój świat się właśnie zawalił
:(
Ale może simsy rządzą się innymi prawami?
Wzoruję się na naszym świecie - czasami robię wyjątki, ale akurat nie w tym przypadku ;)
A czyżby Roland nie był byłym mężem Marii Magdaleny?
Owszem, był :)
Armand i Loretta są słodziutcy, wiesz?
Cieszę się :D
Nie da się tego jakoś obejść?
Zobaczycie ;)
Najlepsza część jak do tej pory!
Oooo :)
A zdjęcie, jak ojciec uczy Tatiane chodzix, mocno przypomina mi ts1 <333
Mi też ;)
Szkoda, że Juliana tak szybko mu wybaczyla, mogła go podtrzymać w niepewności, może by się postarał.
Przyszedł drugi raz do ich domu, więc zależało mui była to forma poświęcenia czy starania właśnie :)
A z burmistrzami to jak z monarchia u ciebie ;D
Noo :)
A ten skinhed w końcu zatrzymany, mógł dostać karę śmierci ];->
Wymiar sprawiedliwości w Nieznanowie nie przewiduje kary śmierci w żadnym przypadku.
Student na burmistrza...?
Po zakończeniu studiów - owszem ;) A niewiele mu do tego brakowało.
Ten blondyn chodzi na siłownię posiedzieć?
No wiesz, "posiedzieć" a "poćwiczyć" to dwie różne rzeczy i po tym drugim należałoby się spodziewać efektów :D
A w ogóle co to Wyspa Królowej Melanii?
WKM to w grze wyspa podlegająca pod Nieznanowo, mająca status dzielnicy handlowej. W niej znajduje się m.in. dzielnica Nigdzie - miejsce zamieszkania biedniejszych mieszkańców ;)
Oaza, autorów rozbudowanych komentarzy PRZYNAJMNIEJ kojarzę ;)
Życie już ukarało Zbysława ;)
Czemu Armando dalej jest dupkiem? :( Przecież dobrze sobie żyją z Kaliną :( Mają już nawet uroczego wnuka!
Co do zdjęć W. i B., to nie ma sprawy :D
...ale nie napisałaś, o kogo dokładnie chodzi!
Chodziło o Bertę Tarnosz, mamę Zefki i babcię Marleny. Melchior nie kłamał ;)
czy ona w ogóle pomyślała, co robi własnej matce?
Pewnie nie :P
Dziękuję za komentarze! :) Cieszę się, że odcinek wywołał u Was takie emocje :D Myślę, że przy kolejnej części przygód burmistrzów również ich nie zabraknie :D
Mam nadzieję, że nie będziecie mieć nic przeciwko dalszym losom Larysy w kolejnej części? Brakuje mi jeszcze jednego wydarzenia na odcinek "Morderstwa..." i w dodatku nie wiem, kiedy się zabiorę za grę Witkiem i Bereniką. Ale w międzyczasie być może poszarpiecie sobie jeszcze nerwy, bo dorosłość dziewczyny nie będzie taka kolorowa, jakby się mogło wydawać...
Na dobre rozpoczęcie roku szkolnego historia Larysy i rodziny Czerwińskich ;)
Wcześniejsze losy Larysy i jej rodziny: I (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807383&postcount=125), II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1826302&postcount=199)
...
Jesteś w ciąży?
http://s20.postimg.org/4a01t0it9/snapshot_c05c6ecf_605c6fbd.jpg
Nie, to niemożliwe...! Powiedz, że to żart, błagam! Przecież ja... Ja nie mogę... Tak, jasne, rozumiem. Muszę kończyć...
- Nie cieszysz się z mojego przyjścia? - zapytała Larysa, gdy narzeczony uparcie unikał jej wzroku.
- Przecież byliśmy umówieni na pojutrze! - przypomniał jej, ze złością w głowie, Zdzisiek.
- Mówiłeś, że lubisz, gdy wpadam nawet bez zapowiedzi - rzekła dziewczyna, urażona. Po raz pierwszy czuła się niemile widziana w jego mieszkaniu, no i nigdy wcześniej nie był wobec niej taki oschły.
Nie doczekała się jego odpowiedzi, więc postanowiła zadać konkretne pytanie.
- Co się stało? Jesteś taki zdenerwowany...
- Ina jest w ciąży... - odparł. Chyba zapomniał, z kim rozmawiał...
- Ojej! A co na to Kris?
- Kris? A co jego to obchodzi?
- Jak to co? Przecież to jego dziecko, nie?
- Nie, właśnie nie! - krzyknął. - To ja jestem ojcem!
Larysę zamurowało. Jak ta szmata mogła odbić jej narzeczonego?!
http://s20.postimg.org/7uvxc8nct/snapshot_c05c6ecf_605c7046.jpg
- Ale... Ale jak to?
- Nie chciałem tego, ale stało się. To koniec, Larysa.
http://s20.postimg.org/cjbx7fcjh/snapshot_c05c6ecf_805c7039.jpg
- Koniec? Zostawiasz mnie dla niej?!
- Nie mam wyboru. Przepraszam...
- Przecież może usunąć ciążę, oddać dziecko do adopcji...
- Larysa, czy ty siebie słyszysz?! Nie będzie żadnych aborcji ani oddawania dzieciaka! Ono potrzebuje ojca, a Ina męża.
- A co ze mną?! Przecież...
- W tej sytuacji nie mogę postąpić inaczej. Wybacz mi...
Więc to był koniec! Nie mogła nawet liczyć na to, że zmieni zdanie, że wróci do niej... Byłaby mu w stanie wybaczyć zdradę, gdyby tylko nie zerwał zaręczyn! Wytrzymałaby to, że interesowałby się swoim dzieckiem...
Ale tego, że tak nagle to zakończył, nie mogła mu wybaczyć.
Całą drogę powrotną do domu przepłakała.
http://s20.postimg.org/dbel6mgql/snapshot_c05c6ecf_605c7073.jpg
Podobnie jak noc. Jeszcze nikt nigdy nie złamał jej serca.
Ale dla Zdzisława to też nie było łatwe.
http://s20.postimg.org/bfrsvgrwd/snapshot_c05c6ecf_805c70ee.jpg
Miał tylko nadzieję, że czas uleczy rany i że jego ukochana znajdzie sobie kogoś lepszego niż on.
Oprócz rodziny i starych przyjaciół Larysa mogła jednak też liczyć na pomoc nowego sąsiada, Łucjana Pokory. Szybko zawiązała się między nimi serdeczna przyjaźń.
http://s20.postimg.org/65dncosvx/snapshot_805bfffc_a05c0446.jpg
http://s20.postimg.org/pkof5sm65/snapshot_805bfffc_c05c049e.jpg
Czasami dziewczyna zastanawiała się, czy któregoś dnia jej przyjaciel nie mógłby zastąpić jej Zdziśka. Był dla niej taki dobry, czuły... W jego towarzystwie od razu weselała i zapominała o troskach.
Tak naprawdę był idealnym następcą jej byłego już narzeczonego. Niestety jednak nie czuła się gotowa na kolejny związek.
Ale los i tym razem postanowił spłatać jej figla.
...
Czy małżeństwo "typowej blondynki" z naukowcem może być udane?
Przez kilka lat państwo Adalbert i Olena Czerwińscy udowadniali światu, ze owszem, może być. Któregoś dnia jednak pojawiła się wątpliwość. Koniec był bliżej, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać.
http://s20.postimg.org/jtkx67qyl/snapshot_e07ad5a6_a07eca06.jpg
Olena z uśmiechem na twarzy odeszła w stronę "nowego, lepszego życia", zostawiając za sobą przeszłość, załamanego męża i... synka.
Adalbert, który do tej pory bardziej interesował się szybko powiększającymi się "rodzinami" drożdży piekarskich niż żoną i dzieckiem, z początku nie był w stanie ogarnąć obowiązków domowych.
Z pomocą przyszli sąsiedzi z góry - państwo Florczak.
http://s20.postimg.org/lgs1r1flp/snapshot_808122a6_c0850b0b.jpg
Od nich młody naukowiec uczył się, jak należy się obchodzić z małymi dziećmi.
http://s20.postimg.org/cb6dbbozh/snapshot_e07ad5a6_a0851214.jpg
http://s20.postimg.org/3p33qqczh/snapshot_e07ad5a6_a07ecb64.jpg
Wawrzyniec, częściej występujący jako Wawek, był niemal tak samo melancholijny jak jego ojciec, jednak matka zadbała o to, by jej pierworodny miał temperament. Ten jednak nie ujawniał się w pierwszych latach życia chłopca.
http://s20.postimg.org/ojfg8k7ct/snapshot_e07ad5a6_a07ecab1.jpg
http://s20.postimg.org/3y0ognprx/snapshot_e07ad5a6_a07eba6d.jpg
http://s20.postimg.org/z7j77ehbx/snapshot_e07ad5a6_8085128b.jpg
http://s20.postimg.org/vrr2xuk3h/snapshot_e07ad5a6_c0962170.jpg
Jego ulubioną towarzyszką zabaw była sąsiadka z góry, Becia Florczak.
http://s20.postimg.org/xxjjmurst/snapshot_e07ad5a6_a0961e81.jpg
Dzieciaki potrafiły całe dnie spędzać na dworze. Niestety jednak okazało się, że młody Czerwiński nie interesuje się nauką jak jego ojciec. I to nic a nic!
Jego drewniany garaż z plastikowymi autkami był jego królestwem. Zapragnął, żeby w przyszłości zostać zawodowym kierowcą.
Wpierw jednak musiał się uporać z buntowniczą młodością...
http://s20.postimg.org/x2pneu0xp/snapshot_e07ad5a6_60a78a10.jpg
W sumie nie tyle on miał z tym problem, co jego ojciec. Dla takiego spokojnego i skromnego człowieka jak Adalbert jego syn wydawał się być wcieleniem samego diabła.
Kłótnie i zakazy w ich nowym domu były na porządku dziennym.
http://s20.postimg.org/jb2caa1j1/snapshot_e07ad5a6_00a79977.jpg
Młody buntownik niemożliwie olewał szkołę, co doprowadzało jego ojca do szaleństwa.
http://s20.postimg.org/hgyok0ta5/snapshot_e07ad5a6_20a79bde.jpg
I tak zrobię to, co będę chciał!, słyszał nieraz starszy Czerwiński.
http://s20.postimg.org/63c58tirh/snapshot_e07ad5a6_20a79bf8.jpg
Dla odmiany Bernadetta była taką "szarą myszką". Kochała książki...
http://s20.postimg.org/45x1l9ykd/snapshot_808122a6_40a86e65.jpg
... i swojego chłopaka.
http://s20.postimg.org/5r86iq0cd/snapshot_e07ad5a6_e0a9d11d.jpg
http://s20.postimg.org/wh59wgv99/snapshot_e07ad5a6_a0a9d229.jpg
http://s20.postimg.org/bo7glss3h/snapshot_e07ad5a6_e0a9d20d.jpg
Pewnego dnia Wawek znalazł w skrzynce list adresowany do niego. Domyślał się, jaka była jego treść...
http://s20.postimg.org/heesx6pml/snapshot_e07ad5a6_20a9d3a6.jpg
I miał rację. Jego stopnie i zachowanie były tak złe, że postanowiono go wysłać do poprawczaka...
http://s20.postimg.org/4anh93inx/snapshot_e07ad5a6_80a9d44d.jpg
- No tato, nareszcie będziesz miał ze mną spokój! Idę do poprawczaka! Lepiej pójdę się spakować.
Nie, Wawrzyniec wcale nie przejmował się tym, że jego zachowanie doprowadziło do tego, że będzie musiał wyjechać i że on - syn naukowca! - wstępuje w szeregi młodocianych życiowych wykolejeńców i przestępców. Że jest jednym z tych najgorszych.
http://s20.postimg.org/tax8q6csd/snapshot_e07ad5a6_00a9d2b8.jpg
Ale dla jego ojca tego było już za dużo. Czuł, że poniósł ostateczną klęskę. Mimo szczerych chęci nie potrafił wychować tego chłopaka i zapewnić mu dobrej przyszłości. Gdzie popełniłem błąd?, pytał siebie i wybuchał na nowo płaczem.
Wieść oczywiście szybko się rozeszła po okolicy. W jednej chwili całe zaufanie, jakim pan Zbigniew Florczak darzył chłopaka swojej córki, zniknęło.
http://s20.postimg.org/rzgaq82f1/snapshot_808122a6_c0a9e11d.jpg
- Mam nadzieję, że będziesz wiedziała, jak się zachować - tak zakończył swoją rozmowę z Bernadettą na temat chłopaka. Liczył na to, że dziewczyna zastanowi się i zerwie z nim kontakt. Nie chciał, żeby ten nicpoń ją skrzywdził. Ona zasługiwała na kogoś takiego, jak ona sama - mądrego, pracowitego, spokojnego, dobrze wychowanego i mającego plan na przyszłość.
A co panna Florczak na to?
Ona kochała swojego chłopaka mimo wszystko. Dla niej był dobry, a przynajmniej starał się taki być. Zapewniał ją, że jest jedyną osobą, którą naprawdę kocha.
Dziewczyna wiedziała, że nie kłamał, ale nie wiedział tego jej ojciec - nie chciał wiedzieć... Dlatego też spotykali się tylko wtedy, gdy jego nie było w domu.
Któregoś dnia Wawrzyniec dostał przepustkę. Wiedział, że Bernadetta jest sama w domu - jak tu nie wykorzystać takiej szansy? Zresztą kilka dni temu miała urodziny - może stary nic nie powie...
Sprawy jednak tak się potoczyły, że znaleźli się w swoich ramionach, półnadzy, na kanapie w salonie, gotowi na wszystko. Pech jednak chciał, że akurat konferencja w firmie pana Florczaka zakończyła się szybciej...
http://s20.postimg.org/8x1ih1gsd/snapshot_808122a6_c0a9e5c4.jpg
- Bernadetta!
Oboje podskoczyli i szybko wstali. Dziewczyna była pewna, że zaraz ojciec wydrze się na nią wniebogłosy, ale wina spadła na kogoś innego.
http://s20.postimg.org/jxs28bjnh/snapshot_808122a6_20a9e5ef.jpg
- Jakim prawem dobierałeś się do mojej córki, gówniarzu?! - krzyczał rozzłoszczony jak nigdy pan Florczak.
- To moja dziewczyna no i oboje jesteśmy już dorośli! - bronił się chłopak.
- Ciekawe, czy tez byłbyś taki odważny, gdyby przyszło ci płacić alimenty na dziecko!
- Ale proszę pana...
http://s20.postimg.org/asjpegg8t/snapshot_808122a6_40a9e616.jpg
- Wynoś się i obym cię już nigdy więcej tu nie widział! A ty, moja panno - tu zwrócił się do przestraszonej dziewczyny - marsz na górę!
Gdy Wawek zobaczył, że ta idzie bez zająknięcia w stronę drzwi, był załamany. Dlaczego nic nie powiedziała? Dlaczego nie stanęła w jego obronie?!
Nad tym samym w samotności zastanawiała się Bernadetta - dlaczego tak postąpiła? Czemu tylko słuchała, jak jej ojciec wyżywa się na jej ukochanym?
W tym momencie zaczęła wątpić w sensowność swojego dalszego zadawania się z nim.
3 lata szybko minęły i Wawrzyniec - już "zreformowany" - wrócił do Nigdzie. Swoje pierwsze kroki postawił w kierunku pewnego mieszkania na piętrze.
http://s20.postimg.org/5c5mxtc8t/snapshot_808122a6_c0aa2c88.jpg
Nie mógł się doczekać ponownego spotkania z Becią. Minął niemal rok, odkąd ostatni raz się widzieli.
Chciał ją przytulić na powitanie, ale ona najwyraźniej nie miała na to ochoty.
http://s20.postimg.org/zabt2cit9/snapshot_808122a6_a0aa2d4a.jpg
http://s20.postimg.org/x71duoj0d/snapshot_808122a6_40aa2db3.jpg
- Becia, co z tobą? - pytał, wściekły. Tyle czekał na ten dzień, a tu takie rozczarowanie!
- Przemyślałam sobie pewne sprawy i stwierdziłam, że pora zakończyć ten związek.
http://s20.postimg.org/la9ra7h31/snapshot_808122a6_00aa2ea5.jpg
Tatuś miał rację co do ciebie - nie pasujemy do siebie...
http://s20.postimg.org/j35imabst/snapshot_808122a6_a0aa2eb9.jpg
- Nie... Co ty, Becia? Zapomniałaś, jak było fajnie? Zapomniałaś, że mnie kochasz?
- Nie, nie zapomniałam. Ale nie chcę tego dłużej ciągnąć. Pogódź się z tym.
Tak, tak, próbował przemówić jej do rozsądku, ale tylko stracił czas. To był definitywny koniec.
Z pieniędzy, które zarobił podczas praktyk zawodowych (mechanik samochodowy), udało mu się wynająć małe mieszkanko. Znalazł też pracę na miejscu i żyło mu się nieźle. Z ojcem nie utrzymywał kontaktu. Ten i tak był bardzo zajęty - niedawno otworzył swoją własną cukiernię (tak, talent kulinarny u naukowca!).
Niestety, nowa praca okazała się być wyczerpująca i nudna. Chłopak nieraz podpadał szefowi i innym współpracownikom.
Po roku usłyszał, że może zabierać swoje rzeczy i szukać nowego miejsca zatrudnienia.
Niestety, tym razem sprawy miały się dużo gorzej - znalazło się coś na stacji paliw, ale zarobki były mizerne. W końcu zaczął zalegać z czynszem...
Wtedy dopiero przypomniał mu się ojciec.
Musiał spróbować.
Na szczęście zastał go w cukierni. Szczerze przeprosił za wszystko i poprosił o pomoc.
http://s20.postimg.org/9qrwevqyl/snapshot_e07ad5a6_20aa4a17.jpg
Pan Czerwiński z początku chciał wyrzucić syna za drzwi, ale ostatecznie jego dobre serce mu na to nie pozwoliło. Tak naprawdę to cieszył się, że marnotrawny wrócił.
http://s20.postimg.org/ydekkym2l/snapshot_e07ad5a6_00aa4a77.jpg
Gdy ojciec na chwilę wyszedł na zaplecze, jego uwagę zwróciła młoda dziewczyna stojąca przy kasie. Postanowił zagadać.
http://s20.postimg.org/nj6baihq5/snapshot_e07ad5a6_20aa4c07.jpg
Nie od razu znaleźli ze sobą wspólne tematy, ale Wawek nie dawał za wygraną. Larysa Faninowna strasznie mu się podobała i widział, że ona też ukradkiem lubi się mu przyglądać. Zaiskrzyło, nie miał wątpliwości. Co prawda oboje mieli jeszcze żal do swoich "byłych", ale podświadomie dali sobie szansę.
I nie żałowali.
http://s20.postimg.org/aq4f5d1z1/snapshot_a0aa542c_00aa542d.jpg
http://s20.postimg.org/oz41nfghp/snapshot_a0aa542c_40aa545c.jpg
Któregoś wieczoru wybrali się na przechadzkę do parku. Byli ze sobą już 1,5 roku i Wawrzyniec stwierdził, że pora się zadeklarować.
http://s20.postimg.org/4vkfbdohp/snapshot_a0aa542c_a0aa59c9.jpg
http://s20.postimg.org/5avp4eaf1/snapshot_a0aa542c_e0aa5a01.jpg
http://s20.postimg.org/dlhic85z1/snapshot_a0aa542c_20aa5a29.jpg
I tym razem Larysa odpowiedziała "tak!" :)
http://s20.postimg.org/use3nzs59/snapshot_a0aa542c_c0aa5a3d.jpg
Finał nastąpił w jego mieszkaniu, pod kołdrą.
http://s20.postimg.org/fh4andut9/snapshot_a0aa542c_a0aa5d11.jpg
Postanowili pobrać się wiosną.
Zimą zaś wypadły urodziny Adalberta :)
http://s20.postimg.org/45jpzfbct/snapshot_e07ad5a6_a0bb59bc.jpg
Od tamtego spotkania w kawiarni ojciec i syn mieli ze sobą coraz lepsze relacje.
http://s20.postimg.org/4cxpl2qm5/snapshot_e07ad5a6_40bb5bf1.jpg
Pod koniec przyjęcia pod dom podstawiła się taksówka.
Wtedy solenizant oświadczył wszystkim, że wraca do kamienicy - tam, gdzie mieszkali razem z małym Wawkiem. Klucze od domu powędrowały zaś w ręce jego syna - "to wasz prezent ślubny ode mnie", oznajmił narzeczonym. Sam zaś zabrał swoje rzeczy i dojechał...
http://s20.postimg.org/rbl8ci7ul/snapshot_e07ad5a6_00bb5c57.jpg
W tym samym tygodniu odbyła się parapetówka u Wawka i Larysy :D
Nie da się ukryć, że młodzi zakochani byli bardzo wdzięczni Adablertowi za ten prezent. Nareszcie nie musieli się umawiać na spotkania :D
http://s20.postimg.org/3teu6kv25/snapshot_e07ad5a6_00bb5c25.jpg
Ślub odbył się planowo :)
Wawrzyniec Czerwiński + Larysa Faninowna
http://s20.postimg.org/ayafku6gt/snapshot_e07ad5a6_40bc106e.jpg
http://s20.postimg.org/wlushjhh9/snapshot_e07ad5a6_20bc10ea.jpg
http://s20.postimg.org/bxw52sw8t/snapshot_e07ad5a6_20bc10f1.jpg
http://s20.postimg.org/7371i9nb1/snapshot_e07ad5a6_40bc10fb.jpg
http://s20.postimg.org/apmi5rpdp/snapshot_e07ad5a6_60bc111c.jpg
http://s20.postimg.org/dz0xc8dh9/snapshot_e07ad5a6_60bc114a.jpg
http://s20.postimg.org/bcq091bnh/snapshot_e07ad5a6_a0bc1144.jpg
http://s20.postimg.org/6dtb30t31/snapshot_e07ad5a6_40bc1159.jpg
http://s20.postimg.org/styphw1tp/snapshot_e07ad5a6_c0bc1161.jpg
http://s20.postimg.org/rtgdscxfh/snapshot_e07ad5a6_00bc112a.jpg
Z przodu Józia (Lessner) Starczyk - świadek.
Za nią jej mąż, Jacenty Starczyk oraz ojciec pana młodego, Adalbert Czerwiński.
Całkiem z tyłu Marceli i Juliana (Wolff) Winkler :D
http://s20.postimg.org/w3v1ny2il/snapshot_e07ad5a6_00bc112f.jpg
W białej marynarce drugi świadek, Łucjan Pokora.
Za nim mama i ojczym panny młodej - Katia (Faninowna) i Cyprian Winkler.
Całkiem z tyłu Hirek i Maria Magdalena (primo voto Szopen) Tycjanowscy :)
Gratulacje:
http://s20.postimg.org/b5y2hchfh/snapshot_e07ad5a6_20bc1383.jpg
http://s20.postimg.org/5vt3q1x6l/snapshot_e07ad5a6_20bc1391.jpg
Tak - Hirek poprowadził Larysę do ołtarza :D
http://s20.postimg.org/fdsuq3iv1/snapshot_e07ad5a6_20bc1359.jpg
http://s20.postimg.org/46k0hzhh9/snapshot_e07ad5a6_40bc1429.jpg
Wesele!
http://s20.postimg.org/hejeaxf0d/snapshot_e07ad5a6_20bc1242.jpg
http://s20.postimg.org/ykovvm9tp/snapshot_e07ad5a6_e0bc124f.jpg
(torcik i inne słodkości to dzieło ojca pana młodego :) )
http://s20.postimg.org/c2477nmt9/snapshot_e07ad5a6_60bc13c7.jpg
"Wyginam śmiało ciało!" :D
http://s20.postimg.org/wnedltf0d/snapshot_e07ad5a6_40bc1438.jpg
:D
http://s20.postimg.org/55a0v4qil/snapshot_e07ad5a6_80bc1441.jpg
http://s20.postimg.org/vsdlb6m2l/snapshot_e07ad5a6_00bc1400.jpg
Wkrótce miesiąc miodowy minął i trzeba było wrócić do trudów życia codziennego.
http://s20.postimg.org/vikbgfsjh/snapshot_e07ad5a6_60bc1acf.jpg
http://s20.postimg.org/43vjheofx/snapshot_e07ad5a6_20bc1ae0.jpg
Przypalone ciasta nie były w tym domu taką rzadkością. Podobnie jak nagłe wybuchy złości Larysy.
Wawek próbował wszelkimi sposobami sprawić, żeby żona chociaż się uśmiechnęła.
http://s20.postimg.org/bqvxmdl4t/snapshot_e07ad5a6_e0bc1b78.jpg
Nawet bitwa na jedzenie została przez nią odebrana jako atak i jeszcze bardziej zwiększyła się jej wrogość do chłopaka.
http://s20.postimg.org/n87p03br1/snapshot_e07ad5a6_c0bc1b98.jpg
Komplementowanie ("pyszne ciasto!") i słanie całusów tylko pogarszało sprawę.
http://s20.postimg.org/l0yuyfh31/snapshot_e07ad5a6_80bc1bdc.jpg
Czy tak trudno było zrozumieć, że chciała świętego spokoju?
Resztę wieczoru spędzili osobno.
Czasami jednak dziewczyna przesadzała...
http://s20.postimg.org/t0pq6ty65/snapshot_e07ad5a6_00bc1c1c.jpg
- Nawet pocałować na dobranoc cię nie można?! - dziwił się mąż Larysy, gdy ta go odpychała.
http://s20.postimg.org/w0187ox19/snapshot_e07ad5a6_00bc1c2a.jpg
- Daj mi spokój! Nie mam dzisiaj nastroju do tego!
- Ale ja...
http://s20.postimg.org/ebnq4o6d9/snapshot_e07ad5a6_60bc1c4b.jpg
Tak - kłótnie między nimi wybuchały coraz częściej, a obelgi były coraz bardziej dotkliwe...
http://s20.postimg.org/vu1rt78zh/snapshot_e07ad5a6_60bc1c71.jpg
W pewnym momencie poduszka i kołdra na stałe znalazły się pod kanapą w salonie.
Przy świetle porannego słońca młoda żona nieraz analizowała swoje zachowanie i często dochodziła do wniosku, że przesadziła. Poza tym bała się, że przez te ciągłe sprzeczki w końcu się rozstaną.
Postanowiła zaczekać na męża i przeprosić go za swoje wczorajsze zachowanie.
http://s20.postimg.org/ympxg430d/snapshot_e07ad5a6_40bc22fe.jpg
http://s20.postimg.org/h08vjug59/snapshot_e07ad5a6_00bc2322.jpg
"No chodź tutaj, moja mała złośnico!" - usłyszała, gdy znalazła się w pojednawczym uścisku.
- Wiesz, była dzisiaj mama i przyniosła nam coś do skosztowania!
- W lodówce chyba jest jeszcze to ciasto ze wczoraj, nie?
http://s20.postimg.org/6qyheffi5/snapshot_e07ad5a6_e0bc23f4.jpg
Nim poszli spać, postanowili obejrzeć film w telewizji. Ten okazał się jednak bardzo nudny, ale oni się nie nudzili - wręcz przeciwnie!
http://s20.postimg.org/qirgm8cal/snapshot_e07ad5a6_a0bc2485.jpg
Potem przez jakiś czas znowu było dobrze, ale to była cisza przed burzą...
http://s20.postimg.org/thfj70bb1/snapshot_e07ad5a6_00bc287f.jpg
http://s20.postimg.org/loy26ik3h/snapshot_e07ad5a6_20bc2915.jpg
- Larysa, ileż razy można przypalać obiad, do k***** nędzy?! - krzyknął Wawrzyniec, wchodząc do kuchni. Nie dość, że w lodówce nic nie było, to jeszcze resztki, które miały być składnikami spaghetti, przypaliły się!
- Przepraszam, nie chciałam - odpowiedziała.
- I dlaczego w lodówce nic nie ma? Miałaś zrobić zakupy!
- Tak, wiem, ale postanowiłam to załatwić jutro i zapomniałam, że nic nie mamy...
- I co ja teraz będę jadł, głupia szmato?! No k*** - przyszedłem zmęczony z pracy, a tu ani obiadu, ani nic!
http://s20.postimg.org/rs6fyxvlp/snapshot_e07ad5a6_00bc3ed4.jpg
- Wawek...
- ZAMKNIJ SIĘ! Idę na kolację!
- A ja?
- Radź sobie sama! Wrócę późno.
http://s20.postimg.org/sxeqsx35p/snapshot_e07ad5a6_60bc3ef7.jpg
Potrzebowała dłuższej chwili, żeby się wypłakać. I po raz kolejny przemyśleć to i owo.
Co miała mu powiedzieć? Że bolał ją strasznie brzuch i ledwo doszła do domu?
Dla niego to nie był powód, żeby nie zrobić zakupów. Albo usłyszałaby znowu "trzeba było o tym pomyśleć wcześniej"!
Poszła spać. Wieczorem następnego dnia postanowiła się z nim rozmówić w sprawie nowego przydziału obowiązków...
Niestety, i tego dnia ból brzucha nie dawał jej spokoju. Nie pomagały już krople żołądkowe ani tabletki przeciwbólowe. Znowu nie zrobiła zakupów...
Odruchowo zajrzała do lodówki i jakie było jej zdziwienie, gdy zobaczyła tam zapas jedzenia na cały tydzień.
- Co, znowu zapomniałaś? - usłyszała za sobą.
- Nie. Ja...
http://s20.postimg.org/45f4lolz1/snapshot_e07ad5a6_60bc3f30.jpg
- Tylko byś się tłumaczyła, zamiast spojrzeć prawdzie w oczy. A prawda jest taka - mam tego DOSYĆ! Mam dosyć ciebie, twoich wiecznych wymówek i humorów!
http://s20.postimg.org/xm3xfl73x/snapshot_e07ad5a6_e0bc3f43.jpg
- Brzuch mnie bolał! Nie miałam tabletek a zwijałam się z bólu! To nie było moje widzimisię!
- Nie musisz się przede mną tłumaczyć. Odchodzę. Wrócę jak uznam, że czegoś się nauczyłaś!
- Wawek, stój! - próbowała go zatrzymać, ale bezskutecznie.
Widziała spakowaną walizkę, przyglądała się, jak zakłada kurtkę na ubranie i odchodzi.
A potem znowu popłynęły łzy. Chciała tylko wierzyć,że nie mówił na serio i wróci następnego dnia...
Nie wrócił ani następnego dnia, ani po tygodniu, ani po miesiącu...
A ból brzucha był zwiastunem...
http://s20.postimg.org/bnomjghml/snapshot_e07ad5a6_20bc40f8.jpg
Mamo, jestem w ciąży...
Po krótkiej rozmowie przez telefon Katia stwierdziła, że muszą pogadać w cztery oczy i dziesięć minut później była już w domu Czerwińskich.
http://s20.postimg.org/5h0nzdlq5/snapshot_e07ad5a6_e0bc4438.jpg
Pytała córkę, czy miała jakieś wiadomości od męża i jak sobie wyobraża dalsze losy ich związku. Niestety, nie mogły długo pogadać, gdyż musiała szybko wracać do domu i ugotować obiad.
http://s20.postimg.org/a3sxvx4xp/snapshot_e07ad5a6_40bc4390.jpg
- Nie martw się, kochanie. Zawsze masz nas - zapewniła ją mama. - Jeśli Wawrzyniec nie wróci, my się tobą zaopiekujemy.
http://s20.postimg.org/lxmg4yi4d/snapshot_e07ad5a6_00bc4490.jpg
- Dzięki, mamuś, naprawdę.
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1854097&postcount=309).
...
Zachęcam do zapoznania się z nowym drzewem genealogicznym! (http://i.imgur.com/ItYTumo.jpg) :)
Wiedziałam, że tak będzie! Znaczy, że Zdzisiek nie będzie z Larysą ;) Już ostatnio mi coś nie grało, jak przeczytałam, że się zaręczyli, ale po prostu byłam pewna, że się po prostu pomyliłam. Jak widać moja pamięć nie jest aż tak zawodna :D Ślub Iny i Zbyszka pokazałaś w dziale ze ślubami, dlatego wiem wszystko ;P
Wawek! Kocham to jego zdjęcie z Becią jak byli dziećmi ;) Kochany nunuś był z niego :) Nie sądziłam, że wyrośnie z niego taki buntownik :o A tym bardziej, że trafi do poprawczaka! Zaskoczyłaś mnie. W sumie to jakoś specjalnie nie dziwię się Beci, że ostatecznie zerwała znajomość. Ale i tak Wawek to biedaczysko... Jak przeczytałam, że jego ojciec miał cukiernię, to od razu pomyślałam, że Larysa mogłaby u niego pracować! I widzisz, nie pomyliłam się! Fajne im spotkanie urządziłaś :D Adalbert ma gest, naprawdę ;P Fajnie, że przekazał mieszkanie synowi. I ślub <3 Piękny! Gorzej z tym co potem się wydarzyło. Larysa zawsze była taka humorzasta? I tu nagle bum! Wawek odchodzi nie wiadomo gdzie, a Larysa w ciąży! Mam nadzieję, że się pogodzą. Lubię ich :) Całe szczęście, że przyszła mama ma oparcie w rodzinie.
Jestem pod wrażeniem drzewka! Fajnie tak czasem powrócić i powspominać starsze pokolenia. Widzę, że od Tischnerów wywodzi się cały ZAFT ;P Hej, a może być dała jakąś krótką notkę o nich? Jakieś zdjęcia jak byli dziećmi, albo później z rodzinami :) Bo widzę, że powoli wkraczasz u nich w etap wnucząt ;P
Pozdrawiam
Nieźle... Zdzisiek wydawał się takim porządnym simem, a tu proszę... Miał drugą na boku. Nie no, dobrze, że zaopiekował się swoim dzieckiem, ale mógł wcześniej po prostu trzymać łapy przy sobie.
Wawrzyniec... hmmm, zapowiadało się całkiem ciekawie... Wiedziałam, że to Larysę spotka w cukierni :D. Szczęśliwego dzieciństwa to on nie miał i jeszcze się wpakował do poprawczaka. W sumie szkoda, że Becia go zostawiła, choć generalnie jej się nie dziwię.
Piękny ślub :D.
Larysa zawsze była taka kłótliwa? Wcześniej wydawała się spokojną simką raczej, a teraz ciągłe kłótnie nie wiadomo o co. Wawek też przegiął... Wiedziałam, że ten ból brzucha to nie bez powodu :D.
Dobrze, że dziewczyna może liczyć na rodzinę. No i Wawek niech szybko się opamięta i wraca :P.
Szkoła dopiero się zaczęła, a już wyssała ze mnie życie... Ale jestem!
Larysa jest śliczna. Naprawdę, napatrzeć się nie mogę... ale nie potrafię jej polubić. :hmm: Najpierw na wieść o tym, że jej narzeczony ma dziecko z inną, od razu zaczyna paplać o aborcjach i adopcjach (rozumiem zdenerwowanie, no ale SERIO?), później, już przy nowym partnerze, nagle robi się potwornie humorzasta... Ogólnie nie mogę się do niej przekonać po tym odcinku. A wcześniej miałam o niej zupełnie inne zdanie! O.O
Nowe twarze, ale fajnie! Adalbert! <3 No i do niego jakoś od razu się przekonałam! XD
Poprawczak? Tak się w Simsach da, czy to Twoja własna, że tak powiem, inwencja? Moi nastolatkowie nigdy się aż tak nie buntowali, więc nie wiem. ;p
Wawek wyglądał cudnie w długich włosach. Aż mi się smutno zrobiło, jak zobaczyłam go później zgolonego na zero... W ogóle wszystkie Twoje simy są cudne, ale Ty o tym już wiesz. :)
Ciągłe przypalanie potraw? Wawek, opanuj się, to pikuś. Ja miałam jedną simkę, która bez przerwy powodowała pożary... :rolleyes: Także z talentem kulinarnym Larysy wcale nie jest aż tak źle! Ale te jej humorki faktycznie denerwujące. Na początku pomyślałam od razu: „ciąża, na bank”. Później zbiły mnie z tropu te silne bóle brzucha, no bo najbardziej typowymi objawami ciąży są jednak nudności i wymioty. Już byłam skłonna myśleć, że zaplanowałaś Larysie jakąś chorobę. A tu proszę, jednak ciąża. Tyle że z kolei Wawkowi się nagle odmieniło i odszedł. O.O Wcześniej wyglądało to tak, jakby humorki Larysy wręcz go bawiły. No cóż, ciekawe czy wróci. Jak dla mnie to niezbyt się dobrali, no ale zobaczymy.
Wróciłam sobie do poprzedniej części o Larysie i przypomniało mi się, o czym chciałam już wcześniej napisać. ASTRA! Zawsze chciałam nazwać tak psa! XD Koniec końców mam kotkę, ale wabi się inaczej.
Od tego drzewa Tischnerów może się zakręcić w głowie! :O
crepeaunutella
06.09.2014, 11:07
relacje interpersonalne w Miasteczku budzą respekt, poprostu cudownie :)
Ślub Iny i Zbyszka pokazałaś w dziale ze ślubami, dlatego wiem wszystko
Nie mówiłam, że sporo rzeczy się spoileruje w innych działach? :P
Wyobrażam sobie, ile musisz mieć radochy z tego kojarzenia faktów :D
Larysa zawsze była taka humorzasta?
Wcześniej Larysa nie miała tyle na głowie. No i sami widzicie jak nieraz Wawek odnosi się do niej :(
Hej, a może być dała jakąś krótką notkę o nich?
Czemu nie? ;)
Nieźle... Zdzisiek wydawał się takim porządnym simem, a tu proszę... Miał drugą na boku.
Nie, to tak wcale nie było, że zdradzał Larysę :P Ale spokojnie - Ina Lessner (z domu Ewerkin) była dziewczyną Kryspina Jagódka, a dalsze losy jego rodziny chyba wrzucę po burmistrzach (o nich wkrótce).
Tak się w Simsach da, czy to Twoja własna, że tak powiem, inwencja?
W simsach się nie da, ale w mojej głowie już owszem :D
To chyba Twoja simka wyszła za strażaka skoro tak? :D
Drogie Panie, doceniam Wasze poświęcenie i dziękuję :)
Czy znajdzie się jeszcze jakiś śmiałek, który uraczy ten odcinek swoim komentarzem? ;)
LepkiePaluszki23
13.09.2014, 20:18
W tych odcinka się dużo dzieje i nie wiem od czego komentować. Wszystko jak zwykle pięknie tylko nie pięknie jest to, że Wawek zostawił Larysę :(
Czekam na dalsze losy.
Master of Disaster
21.09.2014, 13:56
Ile to się działo ostatnio! Mam spore zaległości, więc co do poprzednich odcinków napiszę tylko a propos Zbysława - dobrze mu tak, niech drań gnije w więzieniu. Właściwy człowiek na właściwym miejscu. Mam tylko nadzieję, że nie będzie mu tam za dobrze :evil:
A co do tego ostatniego... zgadzam się z Libby a propos Zdziśka.
Nie chciałem tego, ale stało się.
Niechcący - to można zrzucić szklankę ze stołu. Chociaż tyle dobrze, że wziął na siebie odpowiedzialność. W tej sytuacji... no cóż, chyba wybrał najbardziej honorowe rozwiązanie. W sumie to Larysa zachowała się trochę nieładnie, tu zgadzam się z Oazą.
Matka Wawrzyńca... Jeszcze rozstanie z mężem to pół biedy, ale porzucanie malutkiego dziecka? Coś okropnego. Biedny chłopak ten Wawek, z pewnością to miało na niego wpływ. Potem dziewczyna go zostawiła... Cóż, w sytuacji, w jakiej zastał ich niedoszły teść, rozumiem jego zdenerwowanie. Może i dobrze się stało, może nie byli sobie przeznaczeni.
Nawiasem mówiąc ten wcześniejszy powrót ojca Bernadetty skojarzył mi się odrobinę z fragmentem piosenki Kabaretu TEY:
wcześniej wróciłem, bo załatwiłem, by dziennik poszedł z magnetowidu :D
Wiem, inna sytuacja, ale mimo wszystko.
A co do małżeństwa z Larysą... cóż, jak są już małżeństwem, to powinni się jakoś pogodzić - tym bardziej, że ona spodziewa się dziecka.
Swoją drogą ja co prawda taka nerwowa jak ona nie jestem, ale pewne sytuacje w ich związku nie są mi takie całkiem obce - mimo iż nie mam JESZCZE męża ani tym bardziej nie jestem w ciąży :P
No bardzo jestem ciekawa, co dalej będzie. Czekam na nasz ulubiony ciąg dalszy ;)
Chyba reaktywuję mój temat OJSG :hmmm:
Mam tylko nadzieję, że nie będzie mu tam za dobrze
Nie pobył tam zbyt długo ;] Zmarł na raka płuc.
Chyba reaktywuję mój temat OJSG
Jestem za =D
Dzięki za komentarze, LP23 i MoD! :>
Na początek ciąg dalszy historii Nadii, Denisa i Feliksa.
Część pierwsza (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1814309&postcount=170).
Później dwa śluby :D
Część czwarta (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1827801&postcount=208).
...
Nie wiem, czy Wam wspominałam, ale młody Aronowicz zamiłowanie do występów na scenie i oryginalne poczucie humoru odziedziczył po ojcu. W szkolnym kółku teatralnym Feliksa obsadzano w najważniejszych, bądź też najtrudniejszych, rolach. Pytana o ten niezwykły talent matka chłopca odpowiadała - zgodnie z prawdą - że ma to po swoim ojcu. Ale jak się nazywał drugi rodzic młodego geniusza, tego Nadia już zdradzić nie chciała. Wiedziała zresztą, że jej były robi zawrotną karierę w showbiznesie - po co był jemu i jej taki rozgłos?
Pewnego dnia zdarzyła się jednak sytuacja pewnie dobrze znana Wam z amerykańskich filmów - występ dziecka w szkole na oczach najbliższych wszystkich uczniów, ale bez jego własnych rodziców na sali. To samo spotkało również Feliksa - Nadia pracowała po godzinach nad jakimś projektem i nie mogła przybyć. Obiecała jednak, że odbierze chłopca ze szkoły po przedstawieniu.
Młody Aronowicz wypadł jak zwykle świetnie, ale tym razem jego talent został dostrzeżony przez kogoś z "góry". Do szkoły bowiem zaproszono kilku celebrytów. Wśród nich znalazł się także Denis Kerner...
Występ młodego aktora coś mu przypomniał... Postanowił odnaleźć opiekunów artystycznych przedstawienia i wypytać o chłopca. Niestety - nie udało mu się nikogo znaleźć.
Zrezygnowany komik wyszedł z budynku i jego oczom ukazał się przykry obraz - na ławce na przystanku autobusowym siedział - ze spuszczoną głową - mały chłopiec. Wszyscy porozjeżdżali się do domu, a on czekał... Mężczyzna bez wahania podszedł do niego. Z bliska zauważył, że dziecko płakało i trzęsło się z zimna.
- Cześć - przywitał się. - Czemu tu siedzisz sam?
- Czekam na mamę - odpowiedział chłopiec, nie podnosząc głowy.
- Nie było jej na występie?
- Nie mogła przyjechać. Obiecała, że odbierze mnie po występie, jak będzie wracać z pracy, ale nadal jej nie ma... Chyba zapomniała o mnie - dodał półszeptem, jakby do samego siebie.
- Nie ma sensu, żebyś tu dłużnej czekał - zawyrokował nieznajomy. - Chodź, podrzucę cię do domu.
- Ale ja nie znam pana - odparł chłopiec nieufnie.
- Jestem Denis Kerner - przedstawił się mężczyzna.
- Denis Kerner?! Ten z telewizji? - zachwycił się chłopiec.
- Jedyny w swoim rodzaju - uśmiechnął się komik. - No, chodź, bo zaraz zamienisz się w sopel lodu!
Gdy Feliks wyrecytował swój adres zamieszkania, wydał się on znajomy Denisowi. Niestety, było ciemno i zaczął padać gęsty śnieg - mężczyzna skupiał się na drodze.
- Dziękuję za podwiezienie - powiedział chłopiec, gdy znaleźli się na miejscu. - Cieszę się, że pana poznałem, panie Kerner. Dobranoc!
- Dobranoc! Ale chwilkę... Jak masz na imię? - odparł kierowca zdziwiony, że wcześniej o to nie zapytał.
- Feliks - odpowiedział szybko.
Zamknęły się drzwi, dzieciak pobiegł do domu, a jego rozmówca nagle zdał sobie sprawę, że przecież rozmawiał tym utalentowanym młodym aktorem!
Wściekły na siebie, odjechał. Na szczęście zapamiętał adres. Postanowił wybrać się tam przy najbliższej możliwej okazji. Ten dzieciak był dla niego jak objawienie! Należało dać mu szansę na dalszy rozwój. Nawet gdyby się okazało, że jego matki nie stać na dodatkowe zajęcia pozalekcyjne, był gotów wyłożyć pieniądze z własnej kieszeni, osobiście zadbać o talent Feliksa...
Powrócił wiosną. Powróciły też wspomnienia...
Znał ten dom. Przecież niegdyś bywał tu tyle razy! Czyżby Feliks był synem Nadii?
- Pan Kerner? - usłyszał. To wyrwało go z rozmyślań. I tym razem widząc tego chłopca przez chwilę go sparaliżowało. - Dzień dobry!
- Cześć, Feliks! - odpowiedział, po czym podał chłopcu rękę.
http://s20.postimg.org/wp8kr8im5/snapshot_3c2867a0_7f435af9.jpg
- Jest twoja mama? Chciałem z nią porozmawiać.
- Mamusia? Jest, właśnie kosztowaliśmy ciasto.
- Feliks? - oboje usłyszeli znajomy głos. - Z kim rozmawiasz?
- Mamusiu, mamy gościa!
- Zaproś go do środka, sami nie zjemy tego ciasta!
Gdyby tylko Nadia wiedziała, z kim rozmawia jej syn...
http://s20.postimg.org/e78tkqq7x/snapshot_3c2867a0_bf435b58.jpg
- Dzień dddd... dobry - głos jej zadrżał, gdy do kuchni wszedł gość.
- Dzień dobry, Na... Pani - pohamował się Denis. Oboje zauważyli, że chłopiec im się przygląda. - Denis Kerner. - wyciągnął do niej rękę. Wolał udawać, że się nie znają.
- Nadia Aronowicz, miło mi - kobieta szybko zrozumiała reguł gry i uścisnęła jego wyciągnięta rękę, z pewnym trudem poniekąd.
- Więc to pani jest mamą tego utalentowanego młodego człowieka?
- Tak, to ja. Przy okazji, bardzo panu dziękuję za wtedy. Byłam tak zmęczona pracą, że całkiem zapomniałam o przedstawieniu Feliksa.
- Widzisz... Widzi pani, dobrze, że tak się stało. Chciałem porozmawiać z panią o przyszłości chłopca. Uważam, że taki talent nie może się zmarnować.
- Proszę, niech pan siada. Kawy, ciasta?
- Z przyjemnością.
Usiadł. Obok niego usadowił się "talent". Ale on w tym momencie zastawiał się, czy Nadia potrafi równie dobrze piec jak jej mama...
Podała im talerze ze sporymi kawałkami ciasta. Gdy sama zasiadła do stołu, przez chwilę wpatrywała się w nich z uwagą.
http://s20.postimg.org/nwn0pt83h/snapshot_3c2867a0_3f435c11.jpg
Dopiero teraz rzuciło jej się w oczy to, jak bardzo chłopiec jest podobny do swojego ojca.
- Pani Aronowicz - zaczął gość. - Zanim jednak przejdę do sprawy właściwej, mógłbym się dowiedzieć czegoś więcej o zdolnościach pani syna? Mam na myśli, kiedy ujawnił się jego talent, czy już zostały podjęte jakieś kroki w celu jego "szlifowania"?
- Syn już od najmłodszych lat przejawiał zdolności aktorskie. Humor w bajkach nie zawsze mu odpowiadał i razem z kuzynką...
- Marleną! - wtrącił żywiołowo Felkis.
- Kochanie, nie przerywaj - Denisa przeszedł dreszczyk, gdy usłyszał "kochanie". Ale ona nie zawracała się do niego...
- No, dzieci po prostu wymyślały własne wersje bajek. Uwielbiały bawić się w "Teatr", ale gdy przedstawiły swoje scenki, od razu rzuciło się nam w oczy, że Feliks gra zbyt dobrze jak na swój wiek. Posłałam więc go do szkolnego kółka teatralnego.
- Rozumiem. Swoją drogą, przepyszne ciasto.
http://s20.postimg.org/6ttfls665/snapshot_3c2867a0_df435c01.jpg
- Dziękuję. A, jeszcze zapisałam go na warsztaty wokalne, ale o dziwo nie spodobały mu się.
- Mamo, jak miałem powstrzymywać śmiech? Przecież niektóre piosenki były TAKIE głupie!
- A nie trafiały ci się też takie role w szkolnych przedstawieniach? - zapytał Denis.
- Chyba nie - odpowiedział chłopiec. - Ale lubiłem, gdy inni śmiali się z tego, co mówiłem. I potem już nie chodziłem na chór.
- Bardzo lubi pański show w telewizji - dodała mama chłopca z uśmiechem.
- Ale mama nie chce go ze mną oglądać i jest mi przykro. I nie chce powiedzieć, dlaczego.
- Chyba wiem, dlaczego - odpowiedział Denis trochę załamanym głosem, patrząc na Nadię.
- I mama mówi, że talent mam po ojcu, ale kiedy ją pytam o niego, milczy - dodał ze smutkiem chłopiec. - Nawet nie wiem, jak się nazywa.
- Może mama nie wie?
- Wie - nie dawał za wygraną Feliks. - Raz pokłóciła się z ciocią Ingą i w złości powiedziała, że "przecież ojciec Feliksa nas zostawił!". Gdy ją potem o to zapytałem, zrobiła TAKĄ - tu chłopiec próbował zademonstrować, jak jego mama wykrzywiła twarz - minę!
Po tym melodyjnie się zaśmiał, podobnie jak gość.
- Feliks, marsz na górę!!! - krzyknęła załamanym od płaczu głosem Nadia.
- Mamusiu, ja nie chciałem... - chłopiec natychmiast pożałował tego, co powiedział, i podbiegł do mamy, żeby ją przytulić.
- MARSZ!!! - krzyknęła jeszcze bardziej rozzłoszczona Nadia.
Chłopiec z płaczem wyszedł z kuchni.
Ale łzy pojawiły się też w oczach Denisa.
Pamiętał, że tak samo płakała gdy zerwał z nią zaręczyny... Może malutki Feliks pod jej sercem też próbował ją pocieszyć? Może to jego też obwiniała za to, co się stało?
- Przepraszam - powiedziała po chwili. - Czasami tak ciężko jest być samotną matką...
Przed oczami stanął mu jeszcze raz widok sprzed chwili - twarz Feliksa, synka Nadii, owocu jej zdrady z tamtym kolesiem... Ale zaraz! Te oczy... Poczucie humoru... Talent...
- Myślę, że powinieneś już iść - głos pani Aronowicz wyrwał go z rozmyślań. - Wiem, że chciałeś omówić kwestię przyszłości Feliksa, ale teraz nie jestem w stanie o tym myśleć. Ale raczej się nie zgodzę.
- Dlaczego?
- Nie domyślasz się? - zapytała ze złością. Nigdy nie widział takiego gniewu w jej oczach. - Z tego samego powodu, dla którego nie oglądam z nim "The Kerner Show".
- Zawsze możesz załatwić to przez brata - zaproponował.
- Nie wiem, zastanowię się.
Zaczęła zbierać naczynia, myć je, całkowicie ignorując jego obecność. Postanowił sobie pójść, ale najpierw musiał się czegoś upewnić.
- Gdybyś miała dziewięć lat temu wyjść za mąż za prawdziwego ojca Feliksa, jak teraz nazywałby się ten chłopiec?
Kobieta nagle odwróciła się w jego stronę, z twarzą wykrzywioną od bólu.
- Feliks Kerner - odpowiedziała, po czym dodała, ściszając głos. - Nigdy nie było nikogo oprócz ciebie.
Gdy już znalazł się w domu, w swoim pokoju, rozkleił się na dobre. Nie mógł sobie wybaczyć, że uwierzył w kłamstwo Zbysława.
Ostatecznie Nadia wyraziła zgodę na dalsze kształcenie syna pod jego okiem. Sama jednak unikała spotkań z nim. Było mu przykro z tego powodu - chciał naprawić swój błąd - ale nie miał jak.
Aronowicz zaś dzielnie ćwiczył.
http://s20.postimg.org/pkvcvy0ql/snapshot_3c2867a0_c00cd4c3.jpg
Pogodził się z tym, że nigdy nie będzie mu dane poznać jego biologicznego ojca. Zresztą po latach zrozumiał, że przecież ten drań zostawił jego matkę, gdy była w ciąży. Bez powodu tak naprawdę. Nie mógł się pogodzić z tym, nie chciał wybaczyć...
Nadia uznała jednak, że pora powiedzieć prawdę.
http://s20.postimg.org/r7fz3fnel/snapshot_3c2867a0_a00cd941.jpg
- Z uwagi na to, że twój ojciec to znana osobowość wolałabym, żebyś nikomu tego nie rozpowiadał - ostrzegła.
- MÓJ OJCIEC? - zdziwił się chłopak. - Przecież zawsze unikałaś tego tematu.
http://s20.postimg.org/lbm1g183h/snapshot_3c2867a0_600cd8e0.jpg
- Najwyższy czas, żebyś poznał prawdę.
- Ale po co? Przecież dobrze mi i bez niego.
- Synku... Gdyby nie twój ojciec, nie zaszedłbyś tak daleko...
- Masz na myśli moje skecze?
- Tak.
- No dobra, mam podobno po nim talent do tego, ale co poza tym?
- Ten sam sim, który dal ci ten talent, pomógł ci w jego rozwinięciu.
- Denis?! - Feliks miał nadzieję, że to jakiś żart. - Ale przecież wy się nie znaliście... To pierwsze spotkanie przy cieście... Siedziałem koło mojego biologicznego ojca, a ty nic nie powiedziałaś?!
- Zrobiłam to dla waszego dobra - odparła Nadia. - Teraz, kiedy jesteś starszy, będziesz wiedział, jak się zachować.
- Jeszcze raz... Czyli mój przyjaciel i nauczyciel, Denis Kerner, to ten sam, który zostawił cię ze mną w ciąży?
- Feliks, nie mów tak!
- TAK CZY NIE?
- Tak... - wyłkała Nadia. Zrozumiała, że jej wieloletnie milczenie jeszcze bardziej pogorszyło sprawę. Feliks nienawidził swojego ojca, a teraz okazuje się, że to ten sam sim jest jedną z najbliższych mu osób... Jego przyjacielem, mentorem.
A Aronowiczowie nie wybaczają łatwo. O ile w ogóle.
- Feliks, możemy pogadać? - zapytał któregoś razu Denis, wchodząc do pokoju chłopaka. Dowiedział się od Nadii wszystkiego, domyślał się, że syn jest na nich wściekły. Postanowił odczekać trochę czasu i dopiero wtedy przyjść.
- Powiedziałeś, że jestem wystarczająco przygotowany do egzaminów do szkoły aktorskiej - odparł chłopak, stojący przy przeciwległe ścianie. - Nie nauczysz mnie niczego więcej. Nasza współpraca dobiegła końca, panie Kerner.
- Wiesz, że ja nie w tej sprawie - odparł Denis. Nie miał zamiaru dać się sprowokować temu chłopakowi.
- To co, przyszedłeś mi poopowiadać o tym, jakimi żartami mnie rozśmieszałeś, gdy miałem zły humor jako dziecko? A nie... Przecież wtedy ciebie nie było!
- Feliks...
- A może powiedzieć, żebym znalazł sobie dziewczynę, bo ty w wieku dwudziestu-kilku lat byleś już żonaty z moją mamą? A nie, sorry, przecież ty rzuciłeś ją, gdy spodziewała się twojego dziecka! - wyrzucał dalej chłopak.
http://s20.postimg.org/s769z52kd/snapshot_3c2867a0_a0604f4d.jpg
- Masz rację, nie było mnie wtedy przy was - odparł szczerze. - Ktoś mnie okłamał, moja wina, że nie słuchałem twojej matki i was zostawiłem. Przepraszam, mea culpa.
- "Przepraszam" nie załatwia sprawy. Oboje mnie okłamywaliście! Siedemnaście lat życia w kłamstwie!
- Ja też późno się dowiedziałem, że mam syna.
- I NIC z tym faktem nie zrobiłeś! Fajnie ci było, gdy zwracałem się do ciebie "panie Kerner" zamiast "tato"? Tak było ci żal "fejmu"? Jakbyś jedyny miał nieślubnego bachora!
- Przecież twoja mama wytłumaczyła ci dlaczego podjęliśmy taka decyzję.
- Jesteście piep*****i egoistami skoro myślicie, że była dobra! Wam było wygodnie - nie dajcie niebiosa, jeszcze zacząłbym nalegać na wasz ślub czy coś! Mądrze to rozegraliście, ale ja wam tego NIGDY nie wybaczę. A teraz wynoś się!
- Synu, chcę zgody! - krzyknął. - I zrozumienia. To nie było tylko nasze widzimisię! A jeśli chcesz wiedzieć, to gdybym mógł, to już dawno ożeniłbym się z twoją matką!
- To, że z tym zwlekasz, jeszcze gorzej o tobie świadczy! - odparł. - Myślisz, że nie zauważyłem, że między wami coś jest? ZAWSZE było. Nawet na tym cholernym podwieczorku! To, jak mama wtedy na mnie patrzyła... Jakby miała jakiś skaner w oczach! No tak - chciała widzieć, jak bardzo naprawdę jestem podobny do mojego ojca! Szkoda tylko, że nie wiedziałem, że wy się tak dobrze znacie... Pff! Że macie razem dziecko!
- Dość tego, młodzieńcze - mężczyzna postanowił zakończyć tę rozmowę. - Chcieliśmy jak najlepiej, ale że ty tego nie rozumiesz...
- Mam nadzieję, że ty szybko zrozumiesz, że już nie masz syna. Tak jak ja nigdy nie miałem ojca. Chyba że postaracie się o rodzeństwo dla mnie! Lepiej już zacznijcie.
Po chwili chłopak poczuł na swoim policzku jego rękę. Zabolało.
Gdy napotkał na ten przestraszony wzrok i łzy w oczach swojego syna zrozumiał, że po raz kolejny się pomylił. Że już nigdy go nie odzyska.
Niedługo potem Zbysław trafił do więzienia. Nie miał już kontroli nad swoją rodziną. Nadia nie musiała się bać pogróżek i spróbowała ułożyć sobie życie u boku ukochanego mężczyzny.
Po jakimś czasie przestali się kryć ze swoim uczuciem. Ono tak naprawdę nigdy nie wygasło, a teraz dostało swoją szansę.
Zabrał ją na randkę.
http://s20.postimg.org/grrvuxdml/snapshot_d6e13d21_406048a9.jpg
http://s20.postimg.org/j5eezohfh/snapshot_d6e13d21_c06048b9.jpg
http://s20.postimg.org/vdiwj6af1/snapshot_d6e13d21_60604978.jpg
Po kolacji poszli na molo podziwiać morze. Wtedy Denis postanowił zrobić krok.
http://s20.postimg.org/bnw0szd4t/snapshot_d6e13d21_60604a72.jpg
Oświadczał się drugi raz wżyciu, i to tej samej simce!
http://s20.postimg.org/fpd3yn5fh/snapshot_d6e13d21_00604a8b.jpg
I po raz drugi oświadczyny zostały przyjęte.
http://s20.postimg.org/rifiglr99/snapshot_d6e13d21_c0604aa5.jpg
Ślub został zaplanowany na przyszły rok. Ten zaś szybko zleciał.
Marlenie było trochę przykro - sama nie tak dawno była pewna, że wkrótce i ona poślubi swojego ukochanego. Los chciał inaczej... Cieszyła się jednak, że jej ciocia ma to szczęście! Ostatecznie jej też się kiedyś nie udało...
http://s20.postimg.org/ksgy6rgot/snapshot_3c2867a0_20604eb3.jpg
http://s20.postimg.org/8vpbmaerh/snapshot_3c2867a0_00604eb8.jpg
Ale szczęśliwa panna młoda czuła, że jej bratanica też niedługo stanie na ślubnym kobiercu.
Denis Kerner + Nadia Aronowicz
http://s20.postimg.org/mm7ab61q5/snapshot_d6e13d21_40613a98.jpg
http://s20.postimg.org/s5ef64o59/snapshot_d6e13d21_80613ae7.jpg
http://s20.postimg.org/rm9bwuwql/snapshot_d6e13d21_c0613b38.jpg
http://s20.postimg.org/umlkzninx/snapshot_d6e13d21_00613b5c.jpg
http://s20.postimg.org/w5gz4mp8d/snapshot_d6e13d21_00613b8e.jpg
http://s20.postimg.org/mc4d5kchp/snapshot_d6e13d21_20613b68.jpg
Z przodu Aronowiczowie - Feliks, Kornel, Inga i Marlena. Za nimi Kajtek i Nina (de domo Stanek) Armin. Całkiem z tyłu Kurt i Zyta (de domo Seppi) Urzędnik oraz Hirek i Maria Magdalena Tycjanowscy.
http://s20.postimg.org/4jisxov99/snapshot_d6e13d21_20613b71.jpg
Z przodu Bartek i Anita (de domo Kerner) Marks - siostra pana młodego wraz z mężem.
Za nimi Izaak i Michasia (de domo Ramonow) Kerner oraz Felicyta Sylwin i John Wolanski. Za nimi Amadeusz i Sara (de domo Oliszek) Czajkowscy.
Gratulacje i wesele w tle :D
http://s20.postimg.org/ouq268y7x/snapshot_d6e13d21_60613d28.jpg
I żyli długo i szczęśliwie :)
http://s20.postimg.org/oj8lthhrx/snapshot_d6e13d21_60613e23.jpg
http://s20.postimg.org/5kj1mtc8t/snapshot_d6e13d21_a0613f3a.jpg
Doczekali się synka - Sławka :)
http://s20.postimg.org/z7uqbala5/snapshot_d6e13d21_a0cd626f.jpg
Więcej zdjęć małego Sławka tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1834266&postcount=258) =)
I pomyśleć, że jego rodzony starszy brat ma inne nazwisko xD
...
Gdy rozległo się pukanie do drzwi, odłożyła książkę. Nigdy tego nie robiła - zazwyczaj, gdy ciotka czegoś chciała, rozmowa trwała krótko i nie było sensu odrywać wzroku od druku. Ale to był odruch... A może po prostu sam sposób stukania o drzwi ją zastanowił? Nie przypominał żadnego z tych, do których była przyzwyczajona. Zdziwiona usiadła na łóżku i krzyknęła "proszę!".
- Cześć - przywitał ją młody mężczyzna ubrany w jeansy, biały t-shirt i czarną marynarkę. Nie spodziewała się, że jeszcze kiedykolwiek zobaczy go w takim stroju - publicznie pokazywał się jedynie w w garniturze. Prywata między nimi się skończyła. No ale co on tu robił w takim razie?
- Dzień dobry, panie burmistrzu - odpowiedziała dziewczyna, nie siląc się na uśmiech. Minęło tyle czasu od ich rozstania - dzielnie walczyła z tęsknotą, już prawie wygrywała, a tymczasem on wrócił...
- "Panie burmistrzu"? - zdziwił się gość. - Dla ciebie zawsze "Błażej"... Przecież tak się umawialiśmy.
- Kiedyś - ucięła Marlena. - Ciotka pojechała na zakupy, powinna niedługo wrócić.
- Ja do ciebie - uśmiech znikł z twarzy Błażeja. Spodziewał się trochę bardziej entuzjastycznego przyjęcia. - To nie może tak dłużej trwać.
- Ale o czym ty mówisz? - zapytała dziewczyna, starając się nie wybiec myślami zbyt daleko.
- My MUSIMY być razem! Z każdym dniem coraz bardziej czuję, że to było nam pisane. Najbardziej zabiegany sim w Nieznanowie nie może zapomnieć o swojej ukochanej... To o czymś świadczy, prawda?
- Jesteś moim kuzynem - przypomniała dziewczyna obronnie. - Nawet jeśli... Nikt nie udzieli nam ślubu w takiej sytuacji.
- O to się nie martw - już ja się o to postaram. Ale... - spojrzał ukochanej prosto w oczy. - Marlena, czy ty mnie jeszcze w ogóle kochasz?
Dziewczyna nagle uroniła kilka łez. Nagle wszystkie jej starania szlag trafił. Nie, ona też o nim nie zapomniała. Nie udało się jej. Tak naprawdę bardzo cieszyła się, że przyszedł - ha, wrócił! Wrócił do niej. Nadal ją kochał... A prawda była taka, że...
- Błażej... Pewnie, że cię kocham! - odparła. - Przepraszam za moje zachowanie. Ja po prostu nie chciałam sobie robić nadziei...
Chwilę później znalazła się w objęciu chłopaka.
http://s20.postimg.org/rzin2mrlp/snapshot_3c2867a0_a061424e.jpg
http://s20.postimg.org/un83czkn1/snapshot_3c2867a0_60614287.jpg
Było im tak dobrze razem... Wiedzieli, że ich związek będzie krytykowany publicznie i niełatwy, ale nie wyobrażali sobie życia osobno albo z kimś innym u boku. Tak im było pisane.
http://s20.postimg.org/jsqnb21j1/snapshot_3c2867a0_a061429c.jpg
- Marlena Domańska, burmistrzowa... Eryk, czy to nie cudowne? - zapytała kota, tuląc go czule. Szczęśliwy futrzak zamruczał - tak, zaiste to było cudowne!
Jakiś czas później ktoś postanowił prywatnie złożyć wizytę burmistrzowi.
http://s20.postimg.org/rtsdfmibh/snapshot_0044a804_c0f0d264.jpg
- Witek! - Błażej bynajmniej nie był zadowolony widząc kuzyna w drzwiach.
- Mogę wejść? Wiem, że teraz masz na głowie ślub z Marleną, ale muszę ci powiedzieć coś ważnego.
- Tylko szybko - ponaglił burmistrz.
Przestraszony blondyn przekroczył próg. Drzwi się zamknęły.
- Więc czego? - nie było co silić się na grzeczności. Błażej ciągle był na niego zły za tą akcję z wyborami.
- Przyszedłem cię przeprosić - wymamrotał Wikarewicz.
http://s20.postimg.org/9vy00yngd/snapshot_0044a804_40f0d2a3.jpg
- No to słucham - odparł drugi.
- Błażej, to nie było tak, że chciałem cię zniszczyć... Wiesz, że nie ciągnęło mnie do polityki. Po prostu mój ojciec mi kazał...
- Trzeba było się nie zgadzać! - uciął zirytowany Domański.
- Tak na początku zrobiłem, ale... - tu Witek zaczął opowiadać, jak to się stało, że się w to wplątał.
http://s20.postimg.org/c37alzz25/snapshot_0044a804_c0f0d2b4.jpg
- Widzisz - zakończył. - Nie mogłem postąpić inaczej. Nigdy nie zamierzałem zdradzić naszej przyjaźni, naprawdę ją sobie ceniłem, Błażej... Proszę, wybacz mi.
Ale burmistrz wybaczył już wcześniej. Witek był marionetką w rękach swojego ojca - gdyby nawet wygrał wybory, Nieznanowem i tak tak naprawdę rządziłby Bazyli Domański. Ten zaś wprowadził w miasteczku trochę zamieszania i jego "dokonania" wzbudzały w społeczeństwie raczej negatywne odczucia - zlikwidował place zabaw, ograniczył środki na pomoc społeczną dla najbiedniejszych, wzrosło bezrobocie wśród absolwentów wyższych uczelni, a sam pan burmistrz był złym przykładem dla simów - nieuporządkowane życie osobiste, romanse w pracy, nieślubne dziecko, prawie brak postępu w sprawie morderstwa jego brata, wyrok skazujący dla nauczyciela historii, Marcina Skarpy oraz dla Wasylego Skarpy i współpracowników mimo braku dowodów w sprawie śmierci burmistrza... A teraz jeszcze szantaż własnego syna!
http://s20.postimg.org/ej93zuh4t/snapshot_0044a804_40f0d395.jpg
- Przeprosiny przyjęte. Przykro mi, że twój ojciec okazał się takim sku*wielem. Niech ja go dorwę...
- Dzięki, stary - odparł Witek. Kuzyni uściskali się na zgodę.
http://s20.postimg.org/x1dgk2ywt/snapshot_0044a804_c0f0d3a9.jpg
Jakiś czas później podczas kolacji (Witek i Błażej lubili po pracy siąść i pogadać o polityce na spokojnie) padło pytanie z ust burmistrza, czy Witek nie chciałby zostać jego zastępcą i równocześnie zająć się sprawami Wyspy.
http://s20.postimg.org/4tlq3akhp/snapshot_0044a804_60f0d3e5.jpg
- Nikomu nie ufam tak jak tobie - powiedziała głowa miasteczka. - I wiem, że sobie poradzisz na tym stanowisku. Ludzie w Nigdzie cię znają lepiej niż mnie i ty znasz ich. Będziesz umiał im pomóc.
- Jasne, że się zgadzam! - odparł chłopak z entuzjazmem. - Dzięki, burmistrzu!
Któregoś dnia narzeczeni wybrali się w odwiedziny do Dziekan-Zdrójkowskich. Nora bardzo chciała lepiej poznać swoją przyszłą synową, tym bardziej, że była córką jej przyjaciół z młodości.
http://s20.postimg.org/yqhhv18al/snapshot_5cbaf3e5_40e3ec77.jpg
http://s20.postimg.org/43xvttdml/snapshot_5cbaf3e5_00e3ed3e.jpg
Zjedli obiad, pogadali, a w temacie "Ach, te dzieci!" pokazałam także zabawy narzeczonych z malutką siostrzyczką Błażeja :) Marlena bez problemu zjednała sobie Norę i Antosię :)
A potem... Potem już został tylko ślub! :D
Odbył się on w ogrodzie przy domu panny młodej.
http://s20.postimg.org/xjqizj131/snapshot_3c2867a0_20f0e555.jpg
Ciotka Inga i wujek Kornel Aronowiczowie :D Musiałam im zrobić zdjęcie ^^
http://s20.postimg.org/9u13au2pp/snapshot_3c2867a0_20f0f2f9.jpg
http://s20.postimg.org/y0bqlyou5/snapshot_3c2867a0_20f0fcfa.jpg
:love::love::love:
Błażej Domański + Marlena Aronowicz
8.08.2014
Goście:
http://s20.postimg.org/mqj0r0jst/Sims2_EP9_2014_08_13_00_04_54_23.jpg
Z przodu Noelle-Sara (de domo Delacroix, primo voto Domańska), Antosia i Zachariasz Dziekan-Zdrójkowscy - mama pana młodego wraz z mężem i córeczką. Za nimi dziadkowie pana młodego - burmistrz senior Antoni Domański i jego małżonka Faustyna (de domo Żurawska).
http://s20.postimg.org/dml29xz5p/Sims2_EP9_2014_08_13_00_05_08_00.jpg
W 1. rzędzie Berenika Charkowska i Witek Wikarewicz, czyli kuzyn Błażeja i jego narzeczona. Obok państwo Tischner - Brunon i Rachela (de domo Klamko).
2. rząd - Mikołaj i Halinka (de domo Syzmuk) Fank oraz Ada Seppi i Adaś Roklin. Ich związek obecnie to coś pomiędzy "para" i "przyjaciele".
3. rząd - Franek Stanek, Leo Teryll (bez małżonki niestety) oraz państwo Dunkan - Serafin i Rozalina (de domo Mórek).
http://s20.postimg.org/ruaaf7uwt/Sims2_EP9_2014_08_13_00_05_25_62.jpg
Z przodu Kornel i Inga (de domo Barny) Aronowicz, za nimi zaś Nadia (de domo Aronowicz) i Denis Kerner - ciocie i wujkowie Marleny. Za Kernerami ich syn, kuzyn Marleny, Feliks Aronowicz z narzeczoną, Gracją Wolańską. Całkiem z tyłu Dymitr i Edyta (de domo Inek) Szymuk.
http://s20.postimg.org/8z9yb25h9/ALLPlayer_2014_09_22_20_11_38_06.jpg
http://s20.postimg.org/swfvk0ocd/ALLPlayer_2014_09_22_20_11_39_67.jpg
http://s20.postimg.org/9h53qwv25/ALLPlayer_2014_09_22_20_12_39_63.jpg
http://s20.postimg.org/em6b8j7zx/ALLPlayer_2014_09_22_20_31_09_92.jpg
http://s20.postimg.org/k6isj66v1/ALLPlayer_2014_09_22_20_34_47_12.jpg
http://s20.postimg.org/x9ef2fx31/ALLPlayer_2014_09_22_20_31_13_91.jpg
http://s20.postimg.org/5tpckumv1/ALLPlayer_2014_09_22_20_14_29_01.jpg
http://s20.postimg.org/5jhu1i88t/ALLPlayer_2014_09_22_20_14_40_38.jpg
Potem było huczne (:D) wesele. Po nim młodzi zrobili sobie pamiątkowe zdjęcia z najbliższymi.
http://s20.postimg.org/l19xiy43h/Sims2_EP9_2014_08_13_00_16_40_78.jpg
http://s20.postimg.org/3mppao6yl/Sims2_EP9_2014_08_13_00_21_34_50.jpg
http://s20.postimg.org/kwfd0rbjx/Sims2_EP9_2014_08_13_00_45_17_89.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1842637&postcount=238).
...
W tą sobotę zaś, zamiast się uczyć na egzamin (który wczoraj cudem zdałam xD), zrobiłam ślub Witkowi i Berenice! :D
Również w ogrodzie, ale tym razem w domu rodzinnym pana młodego :)
Wit Wikarewicz + Berenika Charkowska
http://s20.postimg.org/i3vc87pz1/snapshot_3de5ec8f_a129ed13.jpg
http://s20.postimg.org/4qnlruvr1/snapshot_3de5ec8f_8129f0c1.jpg
http://s20.postimg.org/7d348smyl/snapshot_3de5ec8f_4129f259.jpg
Niektórzy goście, jak widać, byli trochę "wczorajsi" xD
http://s20.postimg.org/m3tasz1od/snapshot_3de5ec8f_0129f745.jpg
http://s20.postimg.org/8ae4venul/snapshot_3de5ec8f_8129f732.jpg
http://s20.postimg.org/qsdw1wg8t/snapshot_3de5ec8f_6129f7a0.jpg
http://s20.postimg.org/op827z5tp/snapshot_3de5ec8f_c129f7ab.jpg
http://s20.postimg.org/g5fhiqipp/snapshot_3de5ec8f_2129f7b5.jpg
Trochę się zestresował i dlatego taki czerwonawy ;p
http://s20.postimg.org/s6epoou9p/snapshot_3de5ec8f_e129f7e7.jpg
If you know what I mean... :>
http://s20.postimg.org/ptxizm2wt/snapshot_3de5ec8f_8129f7f3.jpg
http://s20.postimg.org/h06miify5/snapshot_3de5ec8f_8129f802.jpg
http://s20.postimg.org/nztv9cunx/snapshot_3de5ec8f_e129f810.jpg
http://s20.postimg.org/dw0jzgojh/snapshot_3de5ec8f_8129f823.jpg
Pewnie dużo ćwiczyli przed ślubem wkładanie pierścionka z zamkniętymi oczami =)
http://s20.postimg.org/rxcjl0s3h/snapshot_3de5ec8f_a129f829.jpg
"O, trafiłam!"
http://s20.postimg.org/9biyy9u7x/snapshot_3de5ec8f_c129f849.jpg
http://s20.postimg.org/yituyixbx/snapshot_3de5ec8f_c129f856.jpg
http://s20.postimg.org/oz6dzu5od/snapshot_3de5ec8f_2129f85c.jpg
http://s20.postimg.org/qoonze059/snapshot_3de5ec8f_8129f861.jpg
I goście!
http://s20.postimg.org/pwqldxlbx/snapshot_3de5ec8f_c129f75a.jpg
Z przodu Lawenda i Augustyn Wikarewicz - mama i brat Witka. Za nimi Marlena i Błażej Domańscy - kuzyn pana młodego i jego żona =)
http://s20.postimg.org/9qpndjqrh/snapshot_3de5ec8f_8129f761.jpg
Za burmistrzami rozsiedli się inni świeżo upieczeni małżonkowie - Feliks oraz Gracja Aronowicz =) Za nimi Filip i Ava (de domo Bitner) Marks.
http://s20.postimg.org/p8hquzmm5/snapshot_3de5ec8f_c129f78e.jpg
Z przodu (tak! :D) Leona (de domo Płoszajska, primo voto Charkowska) Szopen - mama panny młodej, oraz jej dzieci z małżeństwa z Rolandem - Loretta i Armand.
http://s20.postimg.org/qjbpy8e2l/snapshot_3de5ec8f_2129f788.jpg
Za nimi państwo Łachowicz - siostra panny młodej, Fryderyka (de domo Charkowska) i jej mąż Jędrzej. W tym rzędzie także Donata Charkowska - ciotka Bereniki i Frysi, siostra ich ojca.
W 3. rzędzie usadowili się Ina (de domo Ewerkin) i Zdzisiek Lessner a także kompletnie nieznana Wam jeszcze Teresa Hoss.
http://s20.postimg.org/a5wbstnb1/snapshot_3de5ec8f_6129f778.jpg
Zbliżenie na Lessnerów :D W ostatnim rzędzie miejsce znaleźli Mikołaj i Halinka Fank oraz Franek Stanek.
Potem jedzono...
http://s20.postimg.org/9f870sabh/snapshot_3de5ec8f_a129f9c6.jpg
... tańczono...
http://s20.postimg.org/4zl6hs8jh/snapshot_3de5ec8f_2129fd5b.jpg
http://s20.postimg.org/gz1a2u3i5/snapshot_3de5ec8f_a129fd7b.jpg
... rozmawiano...
http://s20.postimg.org/io16jf4fx/snapshot_3de5ec8f_0129fa88.jpg
- Mamuś, tak się cieszę, że przyjechaliście! - powiedziała Berenika szczerze. - Byłam pewna, że nie będzie was... Że nadal masz do mnie żal o tamto. Tak mi teraz głupio, gdy o tym pomyślę... Przepraszam cię raz jeszcze.
- To on okazał się dupkiem - odparła. - Ale zrozumiałam to, gdy było już za późno. Ja też cię przepraszam, kochanie. Cieszę się, że masz takiego cudownego męża i że mogę cieszyć się razem z tobą. Żałuję tylko, że nie ma z nami waszego ojca...
http://s20.postimg.org/5b788aed9/snapshot_3de5ec8f_a129fab4.jpg
- Tata jest z nami i na pewno podjada teraz bezkarnie tort!
Obie panie wybuchnęły śmiechem.
Berenika wysłała zaproszenie na ślub także do swojej mamy, ale bała się, że ta nie przyjdzie, że nigdy się nie pogodzą... Była taka szczęśliwa, gdy ją zobaczyła! Tak samo i Lona - po rozwodzie wszystko jeszcze raz przemyślała i wybaczyła córce. Fakt, była młoda i głupia, ale to jej (były) mąż zaczął tę grę. Z Frysią też zresztą próbował... A ona nic nie widziała!
Ale najważniejsze było "teraz" i "jutro", które dla Bereniki malowało się w barwach szczęścia...
... wznoszono toasty...
http://s20.postimg.org/uapvyah4t/snapshot_3de5ec8f_4129fadf.jpg
http://s20.postimg.org/58e5tyvy5/snapshot_3de5ec8f_2129fb44.jpg
- Pragnę wznieść toast za mojego drogiego kuzyna i jego świeżo poślubioną małżonkę... - zaczął swoją przemowę Błażej. Starannie ją przygotował i wszyscy zgodnie stwierdzili, że nikt nie mógłby ułożyć i wygłosić jej lepiej niż najbardziej charyzmatyczny sim w Nieznanowie!
Zastukano w kieliszki (trójka dzieciaków zaś wtórowała dorosłym wyskokami :D) i wołano "gorzko, gorzko!" :D
http://s20.postimg.org/4bcbyu9tp/snapshot_3de5ec8f_2129fb76.jpg
... i robiono zdjęcia :)
http://s20.postimg.org/odv78yerh/snapshot_3de5ec8f_e129f995.jpg
http://s20.postimg.org/dx5wf50zh/snapshot_3de5ec8f_2129fcf0.jpg
...
Ślub burmistrzów robiłam chyba 5 razy. Gości było sporo i okazali się być BARDZO niesforni. Zanim ich usadziłam, musiałam coś zrobić Marleną. "Skonstruowałam" TO (http://s20.postimg.org/bcwhft9a5/Sims2_EP9_2014_08_08_16_25_07_97.jpg).
Eryk to uroczy koteł, nie? :wub:
http://s20.postimg.org/4qef0dgzh/snapshot_3c2867a0_800cd52a.jpg
A za jakiś bliżej nieokreślony czas spodziewajcie się dalszego ciągu historii Kastora i Kiry Jagódków. Mam sporo do nadrobienia u nich.
Albo wystartuję z całkiem nową historią.
Jeszcze a propos Feliksa - może zdjęcia z jego ślubu też wstawię na forum... No a jak nie, to niemal na pewno zapoznam Was z jego córeczką :) Ale to za jakiś czas dopiero, bo jeszcze siedzi w brzuchu Gracji ^^
EDIT: przed Wami Hiacynta Aronowicz! (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1834266&postcount=258) =D
Jesteś wspaniała! Nowy odcinek akurat teraz, kiedy najbardziej potrzebuję chwili spokoju i pooglądania sobie czegoś na necie. Dodatkowo nie zauważyłam, aby w tym odcinku było jakiegoś nagromadzenia słów typu: "koteczku, żabciu, rybciu" etc. , bo tego to bym po prostu nie zdzierżyła. No, ale teraz przejdźmy do sedna!
Łohoho, ile tekstu ;) Zaszalałaś :D Historia Aronowiczów wprost mnie urzekła <3 Skąd bierzesz takie czadowe pomysły? O ja... Mały Feliks jest wprost rozkoszny, a wersja z wymyślaniem własnych bajek fantastyczna! Cudnie, że Denis i Nadia się pogodzili. Ale ja to przeczuwałam ;P Niestety młody trochę się wkurzył, ale jakoś specjalnie mu się nie dziwię. Grunt, że był happy end itd.
Błażej! W końcu jakiś myślący facet <3
Najbardziej zabiegany sim w Nieznanowie nie może zapomnieć o swojej ukochanej... To o czymś świadczy, prawda?
Błażej moim bohaterem! Kocham ten cytat!
A zdradzisz nam jak to wszystko obszedł skoro z początku było tyle problemów? ;P
Miło, że Witek i Błażej się pogodzili. I Domański miał świetny pomysł, obsadzając kuzyna na stanowisku wice burmistrza od spraw Nigdzie ;P
Młodzi mają dużo znajomych ;P Śliczny ślub <3 I Antosia! Przeurocza z niej dziewczynka. I bardzo podobają mi się fotki z gośćmi xD
Witek z Bereniką pod łukiem <3 Nareszcie wszystko jest tak jak być powinno :D Przynajmniej na razie.
Niezły sposób na Marlenkę ;P Kto by nie marzył o przejściu przez drewniany labirynt aby znaleźć się na ślubnym kobiercu? Musisz to opatentować. I Eryś jest uroczy! Aż zapragnęłam mieć kota <3 Albo nie, chyba mi przeszło, hah. W każdym razie koteł cudny!
Ogólnie wszystko bardzo na plus, czekam na ciąg dalszy i jestem prawie pewna, że o czymś zapomniałam :)
Fajnie, że się wszystko poukładało.
Niezła historia Kernerów :). Nie dziwię się Feliksowi, że wściekł się na Denisa. Nadia za długo trzymała wszystko w tajemnicy. Dobrze jednak, że wszystko dobrze się skończyło. No i jeszcze Felek doczekał się rodzeństwa :D.
Ciekawa jestem, w jaki sposób Marlena i Błażej obeszli sprawę kuzynostwa... Cieszę się, że są razem, choć zastanawia mnie w jaki sposób... Marlena wyglądała zjawiskowo na swoim ślubie :P.
I, i Wit z Bereniką też się pobrali. Feliks też zaobrączkowany. Trochę tych ślubów było :D.
crepeaunutella
24.09.2014, 19:34
simowanie zamiast nauki hehe najlepiej we are all in this together:)
kocham twoje śluby, sa takie prawdziwe i dopracowane. i co, imprey sie udaja? moze byc czy balanga? :))
Shattered
25.09.2014, 17:30
#208
Przygarbionego? :P Gdzie on tam przygarbiony?
Mina Marleny jest straszna. Zastanawia się pewnie co zrobić w tej zaistniałej sytuacji..
Swoją drogą Błażej i Marlena mają takie włosy, że pewnie ich końcami możnaby się pociąć :P
Ale niesamowicie podoba mi się jej strój..
No i co? Jeju, to musi być straszne dowiedzieć się, że jest się rodziną.
Jeju, co oni o ten fotel burmistrza tak się kłócą.. Co im da? Szczęścia na pewno nie
O jaka suka, no ja bym na syna nie doniosła.. No chyba, że byłby gnojem.. Hmm
No to biedak posiedzi.. Będzie baraszkowanie pod prysznicami :D
No i biedak został sam. Ale coś mi się wydaje, że jeszcze wybaczą mu
No no, bym zagłosowała na Wita nawet bez kampanii :)
Ta Berenika jest podejrzana, niech spada na szczaw...
Ach wiedziałam, że on nim zostanie :P
Boże ten Roland jest wstrętny, co ona w nim widziała? To co już zapomniała o ukochanym? Ha nigdy go pewnie nie kochała..
Ja gdybym kogoś kochała, to po jego śmierci przeżywała bym to co Lana Del Rey w piosence Dark Paradise
O matko jaki piękny strój Lony podczas zaręczyn..
Mówiłam, że to kawał cipy.. No nie, ale emocje.. Czochranko z mężem matki, ona musi mieć coś z łepetyną. Seryjnie :O
Dobrze, że chociaż jej siostra normalna się wydaje. Piękny ten jej chłopaczek.
Jakie przejęcie gdy zobaczyła córkę na swoim mężu :rolleyes:
No proszę, udało się dla kluchy na studia pójść.
Aj już sama nie wiem, może źle ją oceniłam. Popełniła błąd, może żałuje. Zobaczymy co będzie dalej
... Zrozumiał ją? :O :O :O A co tu rozumieć??????
O, wyprowadziła się. No to w sumie dobrze. A może nie.. Sama nie wiem.. No, ale już tak będzie do końca życia się czuła.. Czyli jednak żałuje :)
Tak, jest urodziwy. Ale niestety muszę przyznać, że dwójka cierpi na małą różnorodność simów. Często simy są do siebie podobni :cry:
O jezu, i kolejny świetny strój. :D
I kolejne zaręczyny w kuchni przy stole :rolleyes: Piękne talerze ..
A i dobrze, niech będzie szczęśliwa :wub:
Dziewczyno! Te mieszkania wyglądają świetnie .. Kapliczka jakoś mnie nie porwała, bez zachwytów.
posiadłość rodziny Hoffenbach: No Cię Panie! Wspaniały dom. Jak z amerykańskiej dzielnicy
Nowy dom rodziny Urzędnik również jakoś mnie nie porwał
Uroczy domek przerobiony na dwa mieszkania wygląda naprawdę uroczo i przyjemnie. I apartamenty z garażem :O Jak je zrobiłaś?
#215
Oj tam, odbić. To, że sobie z nim ten tego to nie znaczy odbiła..
A weź Larysa, to jakiś cap. Zostaw go... Fu nie lubię go
U Czerwińskich widzę obraz, nie pamiętam żeby kiedyś u kogoś coś było na ścianach. A zdjęcia rodzinne? Czemu nigdzie ich nie ma?
Wiesz, te włosy są okropne :( Strasznie niska jakość. Praktycznie wszystkie te fryzury są jak dla mnie brzydkie.
Za złe stopnie do poprawczaka?????????? :O :O :O :O :O
Ogolił włosy w poprawczaku? I jakie mięśnie :D Matuchno
Tatuś miał rację? Zabrzmiało jakby sypiała z tym tatusiem.. Skojarzyło mi się to z postacią Brittany Murphy z Przerwanej Lekcji Muzyki. :P
O i kolejny obraz...
Och, przyjął syna. Jakież to urocze. A tak łatwo dał mu odejść..
Co to za oślepiające światło??
Aj Larysa. Nie o takim kimś myślałam....................................
Sukienka Józi jest śliczna.
Zazdroszczę, że Ci zawsze siadają na tych ślubach.. U mnie to jeden stoi, drugi coś innego robi i tyle :((
O boże!!!! Skąd ja znam ten tłok przy toaście. Masakra :(
Szkoda, że simy tak szybko jedzą tort urodzinowy i weselny..
Jak zrobiłaś, że Ci mają takie talerze, a tamci inne>?
Dobrze głupia sroko! Jak ja nienawidzę takich tępych krów! Nie myślą, a potem wszyscy mają mendom pomagać! To bacha popilnuj, to wysłuchuj żalów...
O jezu!
Mam nadzieję, że nie wróci i dostanie depresji!
Jak zrobiłaś, że simka ją pociesza?
No nie mogę, aż się wściekłam..
#223
Och jaki dobry, dał by pieniądze z własnej kieszeni ja jego rozwój...........
Mamusia? Ależ to dziwnie brzmi, ja też tak mówiłam :rolleyes:
Ta pusta ściana podczas konsumowania ciasta, aż płacze! :(
No, ja na jej miejscu to bym tak go sprała gdyby takie rzeczy opowiadał. No, ale ona go nie zatrzymywała. Chyba chciała, żeby tamten to usłyszał
Boże! CZYŻ NIE CUDOWNY!
http://s20.postimg.org/pkvcvy0ql/snapshot_3c2867a0_c00cd4c3.jpg
WOW :O Chyba pierwsze zaręczyny nie w kuchni
No i ślub. Szczerze powiedziawszy to nie spodziewałam się tego
Dzień dobry, panie burmistrzu padłam :D
Marlenka jest śliczna. Tylko te włosy :(
Ale miło, że się pogodzili :wub:
MATKO TERESO Z KALKUTY!!!!!!!!!!! ILE SIMÓW NA ŚLUBIE!
I WSZYSCY SIEDZĄ!!!!!!
I DUŻE ZDJĘCIA :WUB:
I ŚLUB Z FILMIKIEM :D
O jeju, jakie urocze zdjęcia pamiątkowe!!! Rozpłynęłam się!
To gratulację zdanego egzaminu :)
Co??????! Matka Bereniki jej wybaczyła??
O jeju i kolejne zdjęcia :wub:
Toast wspaniale wyszedł
Poszalałaś z opisami w tym odcinku :P
Cieszę się, że wreszcie udało mi się skomentować..:)
Za pierwszym razem prąd mi zabrali... Drugim razem zaczęłam i po prostu niechcący wyłączyłam.... :(
Przerabiasz jakoś zdjęcia? Bo jakieś takie jaskrawe są, takie inne
To chyba Twoja simka wyszła za strażaka skoro tak? :DNieee, ona była wyzwoloną biznesswoman. Prowadziła kwiaciarnię i nawet nie chciała myśleć o ślubie. Na szczęście mieszkał u niej ogarnięty młodszy brat, który zawsze ratował jej tyłek (i brwi). :D
TWOI SIMOWI FACECI SĄ ZBYT PRZYSTOJNI! ZBYT PRZYSTOJNI! *heavy breathing*
Denis. <333 Zbyt łatwo dał za wygraną, ale jest śliczny niewymownie. A Feliks wdał się w niego i coraz bardziej heavy breathing, a ja już bredzę.
Szkoda, że Denis i Nadia nie powiedzieli wszystkiego od razu. Podczas czytania miałam nadzieję, że inaczej to rozegrasz. Wszystko i tak niby skończyło się sielankowo, ale Feliks jednak o tym nie zapomni. Właśnie, najpierw tak się wściekał, a później jak gdyby nigdy nic był już na ślubie rodziców? Zgrzytnęło mi to, że w ogóle nie opisałaś jego stosunku do tego związku.
Witek i Błażej na wspólnych zdjęciach! Jaaaj, dziękuję! :D Błażej to jednak łebski facet. Dobry miał pomysł z tym, żeby Witek został jego prawą ręką od spraw Nigdzie. A najważniejsze, że się pogodzili i układają sobie życia. Co prawda do Bereniki dalej jestem nieufnie nastawiona (nie skrzywdź mi Witka, Liv, nie możesz skrzywdzić Witka! T_T), ale do Marleny nic nie mam. No i mnie też oczywiście ciekawi, jakim cudem nagle z wielkiego problemu zrobił się żaden problem. ;)
Śluby jak zwykle piękne i realistyczne. A jakie liczne! O tylu gościach to ja bym mogła chyba tylko pomarzyć, ech...
Ucieszyłam się, jak zobaczyłam tyle tekstu. Naprawdę. Niby to tylko OJSG, ale lubię sobie poczytać, a zwłaszcza jak ktoś dobrze pisze. Nie pasowały mi tylko sztywne, nienaturalne dialogi, przede wszystkim na samym początku. Dziecko mówiące o kosztowaniu ciasta? Chłopiec w tym wieku stwierdziłby raczej, że jadł razem z mamą ciasto, nie kosztował. :) Jeszcze w kilku miejscach dało się odczuć, że tak się po prostu w rzeczywistości nie mówi... Ale to jedynie tak na marginesie, bo przecież nie tylko o dialogi tu chodzi, a naprawdę cenię Twój warsztat. :)
PS Byłam święcie przekonana, że Lona to skrót od Ilony... a tu LEONA. XD
EDYCJA
Zapomniałam. Czy ta oddana do adopcji Michalina to nie jest przypadkiem Michalina Kerner?
Dziękuję za komentarze! :) Im dłuższe, tym lepsze ^^
Dla wszystkich zastanawiających się, jak Błażej i Marlena dostali ślub - Błażej wykorzystał swoją pozycję i wymógł na kim trzeba zgodę na ślub ze swoją kuzynką. To oczywiście w przyszłości będzie miało swoje konsekwencje, no ale wszystko przed Wami ;)
A ślub Feliksa i Gracji pojawi się na łamach tego tematu - wiecie, w pewnym momencie ich związek też był na krawędzi...
Annetii - wiesz, że gdy przeczytałam ten zacytowany fragment, to z początku nie wierzyłam, że to ja napisałam coś takiego? xD
Młodzi mają dużo znajomych
W końcu to burmistrzowie :D
Kto by nie marzył o przejściu przez drewniany labirynt aby znaleźć się na ślubnym kobiercu?
Jestem pewna, że nie ma takiej osoby :D
i co, imprey sie udaja? moze byc czy balanga?
Najczęściej balanga :D
Gdzie on tam przygarbiony?
A kto by się nie prostował, gdyby mu robili zdjęcia? :D
Jeju, co oni o ten fotel burmistrza tak się kłócą.. Co im da? Szczęścia na pewno nie
Władza wciąga, uwierz ;)
O jaka suka, no ja bym na syna nie doniosła.. No chyba, że byłby gnojem.. Hmm
A Zbysław nie był gnojem? :P
No no, bym zagłosowała na Wita nawet bez kampanii
:D
Hahaha, ja nigdy nie powiedziałam, że Nieznanowo to nie jest patologia!
A co tu rozumieć??????
Błędy młodości zapewne :D
Dziewczyno! Te mieszkania wyglądają świetnie
Chyba podzielę się nimi ze światem ostatecznie...
Jak je zrobiłaś?
Tak jak zwykły dom z garażem. Niestety, te dwa są dekoracyjne :(
Wiesz, te włosy są okropne Strasznie niska jakość.
A ja właśnie uważam, że ich jakość jest świetna.
Za złe stopnie do poprawczaka??????????
I za wagary i za zachowanie.
Zabrzmiało jakby sypiała z tym tatusiem..[/QUOTE
:o
[QUOTE]Zazdroszczę, że Ci zawsze siadają na tych ślubach..
Nie zawsze.
Mam nadzieję, że nie wróci i dostanie depresji!
No wiesz? :(
Jak zrobiłaś, że simka ją pociesza?
Obniżyłam jej potrzeby do bardzo niskiego poziomu, po czym po kliknięciu na nią Katią pojawiła się opcja "cheer up" ("pociesz" po polsku).
Ta pusta ściana podczas konsumowania ciasta, aż płacze!
U nich w ogóle przydałby się gruntowny remont, ale z drugiej strony bardzo lubię ten domek takim, jakim jest. Wybudowałam go chyba pod koniec 2011 i jest w takim specyficznym dla tego okresu stylu. I zarąbiście się w nim gra!
Chyba chciała, żeby tamten to usłyszał
Feliks był raczej grzecznym dzieciakiem, dlatego Nadia nie musiała go lać pasem :P
Na tym zdjęciu akurat wyszedł dziwnie xD
To gratulację zdanego egzaminu
Dzięki :D
Co??????! Matka Bereniki jej wybaczyła??
Ale powiedz mi, jaki byłby sens w tym, żeby się nienawidziły do końca życia?
Też się cieszę, że mogłam przeczytać Twój komentarz :) Uśmiałam się w niektórych momentach, naprawdę :D Ale bardzo sobie cenię wszelkie pochwały :)
Przerabiasz jakoś zdjęcia?
Owszem - rozjaśniam, poprawiam kontrast, wyostrzam...
TWOI SIMOWI FACECI SĄ ZBYT PRZYSTOJNI! ZBYT PRZYSTOJNI! *heavy breathing*
Nie wszyscy na szczęście :D
Zgrzytnęło mi to, że w ogóle nie opisałaś jego stosunku do tego związku.
- Synu, chcę zgody! - krzyknął. - I zrozumienia. To nie było tylko nasze widzimisię! A jeśli chcesz wiedzieć, to gdybym mógł, to już dawno ożeniłbym się z twoją matką!
- To, że z tym zwlekasz, jeszcze gorzej o tobie świadczy! - odparł. - Myślisz, że nie zauważyłem, że między wami coś jest? ZAWSZE było. Nawet na tym cholernym podwieczorku! To, jak mama wtedy na mnie patrzyła... Jakby miała jakiś skaner w oczach! No tak - chciała widzieć, jak bardzo naprawdę jestem podobny do mojego ojca! Szkoda tylko, że nie wiedziałem, że wy się tak dobrze znacie... Pff! Że macie razem dziecko!
Feliks nigdy nie miał nic przeciwko temu, żeby jego matka ponownie wyszła za mąż. W zasadzie nawet dziwił się, dlaczego przez tyle czasu nic się nie działo.
(nie skrzywdź mi Witka, Liv, nie możesz skrzywdzić Witka! T_T)
Zobaczę, co się da zrobić ;D
Nie pasowały mi tylko sztywne, nienaturalne dialogi, przede wszystkim na samym początku.
Nie da się ukryć, że wypadłam z wprawy :( Może powinnam się bardziej przykładać do języka w OJSG? Pisząc FS bardzo o to dbałam, ale teraz czuję, że czas mnie goni i nie ma sensu tracić go na kilkukrotną korektę :|
Zapomniałam. Czy ta oddana do adopcji Michalina to nie jest przypadkiem Michalina Kerner?
Żadna inna :D Co się stało z Michasią i dlaczego została żoną kogoś takiego jak Izaak Kerner zamierzam zresztą tez opisać - czekam tylko na "wolny termin" :D Przyszyły odcinek chyba poświęcę Szopenom/Tycjanowskim i Weronice, a potem się zobaczy :)
Dzisiaj, po dwóch latach przerwy, ciąg dalszy historii rodziny Jagódek. Wcześniejsza część tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1574012&postcount=53).
...
Zacznijmy od tego, że państwo Minorowicz wraz z Kirą i małym Kryspinem przeprowadzili się do własnego, dużego domu.
Maluch był oczkiem w głowie dziadków :)
http://s20.postimg.org/3ra7m5zct/snapshot_3cb436d0_3de78383.jpg
http://s20.postimg.org/5tap0exbx/snapshot_3cb436d0_3de783b2.jpg
http://s20.postimg.org/7u18l8th9/snapshot_3cb436d0_9de78439.jpg
http://s20.postimg.org/d415ff7el/snapshot_3cb436d0_fde7854e.jpg
Ojciec chłopca jednak nie chciał się do nich przyłączyć mimo nalegań żony i teściów.
http://s20.postimg.org/ntjw4spj1/snapshot_3cb436d0_bde7871a.jpg
http://s20.postimg.org/c89px341p/snapshot_3cb436d0_fde78823.jpg
Jakkolwiek Kastor umiejętnie trzymał ich z dala od "swoich" spraw, tak pewne rzeczy w końcu musiały wyjść na jaw.
Rzadko kiedy wpadał w odwiedziny, teraz zaś miało ich nie być prawie wcale. Dostał wyrok - 17 lat więzienia za zabójstwo swojego ojca.
http://s20.postimg.org/cxngcby9p/snapshot_3cb436d0_beb0e91d.jpg
Miał liczne obawy co do swojego pierworodnego - zamierzał go wychować na swojego wspólnika, jednak na odległość nie byłoby to możliwe. Spodziewał się zresztą, że matka i dziadkowie Kryspina mu w tym nie pomogą i jego syn wyrośnie na grzecznego, ułożonego chłopaka, który będzie nienawidził takich, jak jego ojciec...
Na szczęście Kira będzie jeszcze młodziutka, gdy on wyjdzie na wolność...
A co na to wszystko żona skazańca?
Podczas gdy jej rodzice nadal pracowali, ona zajmowała się synkiem i domem. Starała się nie myśleć o Kastorze - coś w głębi duszy podpowiadało jej, że on jej wcale nie kocha, a przynajmniej nie na tyle, żeby zrezygnować dla swojej rodziny ze swojego "starego" życia. Tęsknota i równoczesny żal do męża tylko siały spustoszenie w jej duszy, a to było ostatnią rzeczą, jakiej potrzebowała. Na szczęście miała jeszcze Krisa, rodziców i przyjaciół. To na nich starała się skupić swoje myśli.
http://s20.postimg.org/u8ix1gw8t/snapshot_3cb436d0_beb0e4c6.jpg
Kalikst i Andrea nie odmawiali sobie przyjemności zabawy z wnukiem :)
http://s20.postimg.org/5o6xqqq0t/snapshot_3cb436d0_7eb0e59a.jpg
Więcej zdjęć małego Kryspina możecie obejrzeć tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1754683&postcount=242) :)
Krótkie i rzadkie spotkania rodziców chłopca (jednodniowe przepustki lub nocne "wycieczki" za przyzwoleniem strażników) ku zaskoczeniu wszystkich zaowocowały ciążą...
http://s20.postimg.org/mw8eyt7p9/snapshot_3cb436d0_7eb0f33e.jpg
Dziewczynie było ciężko żyć z przeświadczeniem, że jej drugie maleństwo również nie będzie miało taty na co dzień.
Andrea zaś próbowała ją przekonać, że tak jest lepiej - gdyby ojciec dzieci mieszkał z nimi, na pewno miałby na nie zły wpływ.
http://s20.postimg.org/w5al8xgl9/snapshot_3cb436d0_7eb0f610.jpg
No i bardzo, bardzo cieszyła się z tego, że zostanie babcią po raz drugi :)
http://s20.postimg.org/6p24ir0ot/snapshot_3cb436d0_deb0f5f5.jpg
Drugie dziecko państwa Jagódek okazało się być płci żeńskiej :) Maleńka otrzymała imię Koryna.
http://s20.postimg.org/oy8wd25od/snapshot_3cb436d0_9f4609de.jpg
Kryspin wręcz ubóstwiał swoją siostrzyczkę :>
http://s20.postimg.org/46gfi2eyl/snapshot_3cb436d0_7fa28a86.jpg
Niestety jednak radość z narodzin dziecka została przyćmiona przez śmierć jednego z członków rodziny...
http://s20.postimg.org/b20o169fh/snapshot_3cb436d0_7fa28c00.jpg
Bobek odszedł do wieczności:(
Starsi domownicy bardzo to przeżyli, ale to mały Kris najwięcej rozpaczał po śmierci zwierzaka. Mimo swoich lat Bobek stał się jego najlepszym przyjacielem.
http://s20.postimg.org/cv3kphum5/snapshot_3cb436d0_5fa28c7e.jpg
"W psim niebie jest naprawdę szczęśliwy, kochanie. I na pewno o tobie pamięta", pocieszała go mama, gdy tylko wybuchał płaczem na wspomnienie czworonoga. Nie wyobrażał sobie, żeby jakikolwiek inny zwierzak mógł zająć miejsce Bobka w jego serduszku.
http://s20.postimg.org/3tkfy57b1/snapshot_3cb436d0_7ff653ac.jpg
"Czas leczy rany", myślała Kira na widok słodko śpiącego synka. Czuła, że za kilka miesięcy w ich domu pojawi się ktoś nowy - roztrzepany, chętny do zabawy, wymagający wychowania, ale kochający całym serduszkiem.
Nowy przyjaciel dwójki jej maleństw.
Dni Kory zaś płynęły beztrosko. Nad wszystkim czuwali mama i dziadkowie.
http://s20.postimg.org/ekcnxkabh/snapshot_3cb436d0_bfa28c8f.jpg
Okazała się być wrażliwą, nieśmiałą dziewczynką.
http://s20.postimg.org/dfe0efygt/snapshot_3cb436d0_7ff6619c.jpg
http://s20.postimg.org/9bd1ly2il/snapshot_3cb436d0_7ff675e2.jpg
http://s20.postimg.org/cjhiyzosd/snapshot_3cb436d0_fff676d0.jpg
Dziadkowie ją "psuli"...
http://s20.postimg.org/dgny7v0al/snapshot_3cb436d0_5ff66274.jpg
... ale i uczyli.
http://s20.postimg.org/h97gnlfst/snapshot_3cb436d0_5ff662d5.jpg
Kilkunastoletni Kris też lubił zabawy z siostrzyczką :)
http://s20.postimg.org/wj2qh1lx9/snapshot_3cb436d0_40570eff.jpg
A przeczucia Kiry okazały się być słuszne. Dexter dołączył do rodziny :)
http://s20.postimg.org/55jrh2b7h/snapshot_3cb436d0_c05d4b45.jpg
http://s20.postimg.org/nc6nojcjh/snapshot_3cb436d0_c05d4ab5.jpg
http://s20.postimg.org/rhzxtf3ul/snapshot_3cb436d0_fff6686f.jpg
Nie mam tego na zdjęciach, w każdym razie to Kris został panem Dextera - to o czymś świadczy, prawda? :)
Ale nie tylko czworonożny przyjaciel zaskarbił sobie jego względy...
http://s20.postimg.org/i53y31ph9/snapshot_fcaec74e_4017ce0c.jpg
Inę znał co prawda od dawna - była jego najbliższą sąsiadką :D, ale tak to już jest, że chłopcy do pewnego wieku raczej nie trzymają z dziewczynami. "Magiczna granica" pewnego razu została przekroczona.
http://s20.postimg.org/e6256hbgd/snapshot_1cb5a088_4006ab1c.jpg
W końcu młodzi jednak uznali, że w ich przypadku przyjaźń to za mało.
http://s20.postimg.org/61ymfhef1/snapshot_fcaec74e_c017d2fa.jpg
Ktoś jednak miał inne plany...
Jak się może domyśliliście, Iwan Ewerkin i Kastor Jagódek (obaj przestępcy!) to dobrzy znajomi. Tak się złożyło, że ich najmłodsze pociechy są w bardzo podobnym wieku - niemal idealna sytuacja, żeby związać ze sobą te dwie rodziny! Wystarczyło, żeby Iwo ożenił się z Koryną...
Do tego też panowie zamierzali za wszelką cenę doprowadzić. Niestety nie przewidzieli, że być może ich starsze dzieci będą się miały ku sobie.
Należało działać.
http://s20.postimg.org/rgq00020t/snapshot_fcaec74e_6017d3b6.jpg
- Nie będziesz mi mówił, kogo mam kochać! - krzyczała Ina, gdy ojciec zrobił jej awanturę na ten temat. - Nie obchodzi mnie to, że ty i ojciec Krisa macie inne plany! To jest MOJE życie!
Kris na taką rozmowę musiał jeszcze trochę poczekać...
Koryna podrosła :)
http://s20.postimg.org/dpgxk1np9/snapshot_3cb436d0_60571198.jpg
http://s20.postimg.org/r3g8auq7x/snapshot_3cb436d0_405d4e23.jpg
Rodzina znów miała się powiększyć...
http://s20.postimg.org/47h6k020t/snapshot_3cb436d0_a05712a9.jpg
No i zbliżał się dzień, w którym Kastor miał wyjść z więzienia.
http://s20.postimg.org/e0ydwt459/snapshot_3cb436d0_20571380.jpg
- Ojciec przyjeżdża do nas za tydzień - poinformowała chłopaka Kira. - Musisz uważać na siebie - będzie miał na ciebie oko.
- Dobrze, mamo - odparł Kris.
Bał się swojego ojca - był zupełnie innym simem niż np. dziadek. Tak samo czuła się Koryna, która do tej pory właściwie wcale nie miała z nim do czynienia, a przynajmniej nie pamiętała tego. Z opowieści brata wiedziała jednak, że jest surowy, wścieka się o byle co i lubi przeklinać - jak tu się zachowywać przy kimś takim?
Dzień odwiedzin nadszedł. Pani i panna Jagódek upiekły przepyszne ciasto - takie, jakie lubił Kastor. Okazało się jednak, że ten zjawił się wcześniej, kiedy dzieci się szykowały...
http://s20.postimg.org/orhf4qse5/snapshot_3cb436d0_a0571614.jpg
- Nie myślałem, że to już tak daleko - powiedział, przyglądając się brzuchowi żony, który zdradzał, że już niedługo ponownie zostaną rodzicami. - No chodź do mnie, mamuśka!
- Oh, Kastor, najpierw podwieczorek... - powiedziała Kira przewidując dalszy bieg wydarzeń i chcąc go przerwać nim na dół zejdą dzieci.
- Ah, tak, żarcie! - krzyknął jeszcze bardziej rozradowany mąż simki.
- Zawołam Krisa i Korę - oznajmiła.
- Zawołasz? One powinny tu już dawno być! - oburzył się.
- Spokojnie, Kastor... - powiedziała z dużą dozą ostrożności, po czym poszła zrealizować swój zamiar sprzed chwili.
http://s20.postimg.org/ag2idkzlp/snapshot_3cb436d0_a0571465.jpg
http://s20.postimg.org/u9em6aczh/snapshot_3cb436d0_c0571472.jpg
http://s20.postimg.org/emncswz7h/snapshot_3cb436d0_00571411.jpg
Chociaż podwieczorek przebiegł bez większych zgrzytów, tak dzieci miały wrażenie, że ojciec nie zamierza im poświęcić ani trochę uwagi. Nie starały się zresztą jej na siebie zwracać - bardzo im odpowiadało to, że rodzice "zajęli się sobą". Atmosfera była co prawda dość sztywna i grobowa, ale mogło być gorzej...
Kris i Kora po posiłku udali się do swoich pokojów. Po jakimś czasie jednak w pokoju chłopaka rozległo się głośne pukanie.
Był to Kastor. Miał mu coś dopowiedzenia odnośnie jego związku z Iną Ewerkin...
http://s20.postimg.org/z09wakgfx/snapshot_3cb436d0_c0571567.jpg
http://s20.postimg.org/ro91irnlp/snapshot_3cb436d0_405714c6.jpg
Dał mu do zrozumienia, że gówno go obchodzi, że się kochają i że lepiej będzie, jeśli odpuści...
http://s20.postimg.org/cqvz40kzh/snapshot_3cb436d0_40571505.jpg
Upokorzony i przestraszony chłopak z początku nie wiedział, co zrobić.
Po czasie jednak doszło do niego, że nie może tak po prostu dać się ojcu - miłość do Iny była warta sprzeciwu. Nie wyobrażał sobie swojego życia bez niej... Ona zresztą też postawiła się swojemu ojcu - nie mógł jej zawieść!
Gdy młodzi swoim zachowaniem dawali im do zrozumienia, że nie dadzą się tak łatwo rozdzielić, trzeba było przejść do konkretów.
Ina dostała szlaban na wychodzenie z domu, a do szkoły zawoził i odbierał ją Iwan. W przypadku Kryspina zaś Kastor obrał metodę polegającą na zastraszaniu.
Niesamowicie się wściekł na nieposłusznego syna...
http://s20.postimg.org/69d2kiam5/snapshot_3cb436d0_a057154c.jpg
http://s20.postimg.org/thby738sd/snapshot_3cb436d0_605714f6.jpg
- Tylko spróbuj na nią spojrzeć, gówniarzu, a wszyscy tego pożałujecie! - krzyczał Jagódek, co chwilę popychając i szturchając chłopaka. - Myślisz, że skoro zabiłem swojego własnego ojca, to nie skrzywdzę nikogo z was?!
Tej rozmowie przysłuchiwała się Kira. Nie mogła dłużej milczeć w tej sprawie. Musiała stanąć w obronie marzeń swojego syna.
http://s20.postimg.org/xhei5l9vh/snapshot_3cb436d0_60571599.jpg
- Jak śmiesz mu grozić?! - wściekała się. - Zapomniałeś już, jak byleś kiedyś we mnie zakochany?
- To ty zapomniałaś, że ZAWSZE dostaję to, czego chcę - odfuknął jej mąż. - Kryspin nie ożeni się z Ewerkinówną i kropka! Choćbym miał ich ubić własnymi rękami!
- Simie, czy ty siebie słyszysz?! - nie dawała za wygraną. - Serce nie sługa, nie możesz nikogo zmusić do niekochania!
- Naprawdę uważasz, że JA nie mogę? - spojrzał na nią wymownie. - Jeśli tak, to jesteś w WIELKIM błędzie.
- Kastor, proszę cię, nie niszcz im życia...
- Wystarczy, że już ty zepsułaś tego chłopaka - odparł. - Jak to w ogóle jest możliwe, że taki dzieciuch to MÓJ syn?!
- Ja ci nie kazałam zabijać swojego ojca - kobieta nie dała się sprowokować.
Rozległ się krzyk, chłopak wybiegł z pokoju. Ujrzał matkę skuloną na podłodze z krwawiącym policzkiem.
- Mamo...? Co on ci zrobił?! - pytał przestraszony.
Spojrzał w stronę wyjścia, ale jego już tam nie było.
Kryspin i Ina używali najrozmaitszych sposobów, żeby wymknąć się z domu niezauważeni. Nie zrażały ich pogróżki. W przypadku chłopaka zresztą efekt był zupełnie odwrotny - zmężniał i wstąpiła w niego niespotykana nigdy wcześniej odwaga. Zaczął chodzić na siłownię - wiedział, że będzie potrzebował dużo siły, żeby ochronić swoją rodzinę przed ojcem...
http://s20.postimg.org/ppxs715q5/snapshot_3cb436d0_c05716aa.jpg
- Uparty z ciebie chłopak, Kris - powiedział ojciec. - Ale najwyższy czas z tym skończyć!
http://s20.postimg.org/qbmr350sd/snapshot_3cb436d0_005716f3.jpg
- To ty lepiej skończ pie*dolić i zostaw nas w spokoju! Mam serdecznie dość twojego gadania i pogróżek! Wydaje ci się, że jak uderzysz kobietę - tfu! swoją żonę, która jest z tobą w ciąży, to jesteś fajny? - w tym momencie szturchnął go z całej siły tak, że omal się nie przewrócił. - Powiem ci coś: jesteś NIKIM! Nie będziesz mówił mi, mojej mamie i siostrze, co mamy robić! Dosyć tego! A teraz wypie*dalaj!
- To ci się udało, naprawdę - Kastor nie mógł wyjść z podziwu. - Ale zapłacisz mi za to, gówniarzu. Ty i cała twoja zasrana rodzina!
Wyszedł.
Kris jeszcze nigdy nie był z siebie taki dumny.
Któregoś wieczoru rodzice Iny wyjechali i zostawili ją samą z maleńkim braciszkiem...
Zakochani nareszcie mogli nacieszyć się sobą.
http://s20.postimg.org/ttyqzj1od/snapshot_fcaec74e_8057251b.jpg
Gdy maleńki Iwo bawił się w najlepsze, jego siostra i jej chłopak cieszyli się swoim towarzystwem.
http://s20.postimg.org/9u4cpzprx/snapshot_fcaec74e_2057258c.jpg
http://s20.postimg.org/orctr030d/snapshot_fcaec74e_c05725b3.jpg
Iwan i Eugenia mieli wrócić dopiero po południu. Nie było sensu się z niczym spieszyć tym bardziej, że kilkugodzinna opieka nad braciszkiem zmęczyła dziewczynę.
Nastał ranek. Iwo jeszcze spał - mogli robić to, o czym od dawna marzyli. Ale nim cokolwiek jeszcze się zaczęło, musiało się skończyć...
http://s20.postimg.org/5oy1hthdp/snapshot_fcaec74e_c057266b.jpg
http://s20.postimg.org/jde1jgda5/snapshot_fcaec74e_0057272f.jpg
http://s20.postimg.org/buuwatlx9/snapshot_fcaec74e_6057277b.jpg
Iwan równie brutalnie rozprawił się z Kryspinem, jak i ze swoją córką. To był definitywny i bezdyskusyjny koniec ich znajomości...
http://s20.postimg.org/g2pojknct/snapshot_fcaec74e_60572849.jpg
Eugenia i Kira były załamane i ciężko było im pocieszyć swoje dzieci :(
Otuchy starali się dodawać im przyjaciele.
http://s20.postimg.org/y2yvnyfjx/snapshot_fcaec74e_c05728a9.jpg
http://s20.postimg.org/p6o3k0oxp/snapshot_fcaec74e_c05728fb.jpg
W przypadku Iny i Zdziśka sprawy posunęły się za daleko - wylądowali w łóżku i ta jedna, niewinna noc, ten błąd młodości zaważył na ich dalszym, jak się później okazało, wspólnym życiu. Zdzisiek też musiał zerwać z dziewczyną, którą bardzo kochał i z którą chciał się wkrótce ożenić, żeby zaopiekować się Iną i swoim dzieckiem.
http://s20.postimg.org/tm6ipa1bx/snapshot_c05c6ecf_a05c7223.jpg
http://s20.postimg.org/uxe9xqwxp/snapshot_c05c6ecf_605c7241.jpg
Dziewczyna przyjmując jego oświadczyny zastanawiała się, czy kiedykolwiek naprawdę go pokocha i czy on kiedykolwiek pokocha ją...
http://s20.postimg.org/cqmscj67x/snapshot_c05c6ecf_c05c7255.jpg
Ale ślub był jedynym rozsądnym rozwiązaniem, na które musieli się zdecydować.
Kris zaś znowu został starszym bratem.
http://s20.postimg.org/qcwowk2m5/snapshot_3cb436d0_20572239.jpg
Chłopiec otrzymał na imię Konstantyn, po zdobieniu Kostek - prawda, że uroczo? ;)
http://s20.postimg.org/3rs4lrby5/snapshot_3cb436d0_005d4b29.jpg
Kastor już wiedział, jak się zemści na synu i jego matce...
Zrozpaczony i załamany ciążą byłej dziewczyny Kris szukał oparcia w ramionach innych simek.
Jego rozstanie z Iną zaś otworzyło drzwi do jego serca pewnej od dawna zauroczonej w nim pannie.
http://s20.postimg.org/my5boxsfx/snapshot_1cb5a088_005d42f1.jpg
http://s20.postimg.org/iu4cwfwhp/snapshot_3cb436d0_005d4c9e.jpg
Olimpia Ramonow była wtedy taka szczęśliwa! Nareszcie Kryspin był tylko jej! Była pewna, że przy niej wszystkie wspomnienia związane z Iną odejdą w niepamięć.
Rzeczywiście, Kryspin starał się zapomnieć i robił wszystko, żeby wyrzucić byłą ukochaną ze swojego serca.
Tak naprawdę nikt nie wie, co się działo w jego duszy, gdy prosił Olimpię o rękę.
http://s20.postimg.org/7kbn1hrgd/snapshot_0082a73f_a082a740.jpg
http://s20.postimg.org/n4j0s11kt/snapshot_0082a73f_6082a769.jpg
W każdym razie przeprowadzili się do Nieznanowa, gdzie zamieszkali razem w jednym z bloków i oczekiwali dnia, w którym powiedzą sobie "tak".
http://s20.postimg.org/t2wu29kjh/snapshot_0082a73f_e10658dd.jpg
Niedługo później zmarli Kalikst i Andrea Minorowiczowie, rodzice Kiry :( Simka została sama w domu z Koryną, Kostkiem i Dexterem.
Dziadkom nie było niestety dane dożyć pierwszych urodzin chłopca.
http://s20.postimg.org/4l050msl9/snapshot_3cb436d0_01072faa.jpg
http://s20.postimg.org/a5cmb9rgd/snapshot_3cb436d0_61073022.jpg
Kirze było wtedy bardzo ciężko - wyprowadzka syna, śmierć rodziców, dziwne zachowanie Kastora, tak naprawdę samotne macierzyństwo, brak pracy...
Ale prawdziwy dramat dopiero miał się rozegrać.
Przyszedł do niej bez zapowiedzi. Oświadczył, że zabiera Kostka ze sobą...
http://s20.postimg.org/qf2se624d/snapshot_3cb436d0_810731c9.jpg
- Nie pozwolę, żebyś go zniszczyła tak jak Krisa! - krzyczał. - Co z ciebie w ogóle za matka?!
http://s20.postimg.org/sapkpbqyl/snapshot_3cb436d0_e10731f2.jpg
- Lepiej siebie zapytaj, co z ciebie za ojciec! - odparła bojowo. - Ja przynajmniej BYŁAM przy moich dzieciach! Dniem i nocą się nimi opiekowałam. CIEBIE przy mnie nie było! Nie masz pojęcia, jak się zajmować dziećmi!
- Dlatego teraz zamienimy się rolami - Konstantyn będzie się wychowywał BEZ matki!
- NIGDY! - krzyknęła, po czym swoim chudym ciałem zagrodziła mu drogę.
http://s20.postimg.org/iow090zst/snapshot_3cb436d0_e1073273.jpg
- Zejdź mi z drogi, szmato! - wściekł się. Wiedział, że nie pójdzie łatwo, ale miał nadzieję, że jego zona zmądrzała po ostatnim ich starciu.
http://s20.postimg.org/5fmomo0fx/snapshot_3cb436d0_e1073281.jpg
- "Szmato"?! Co ty sobie w ogóle wyobrażasz?! Jakim łajdakiem trzeba być, żeby tak mówić do własnej żony, matki swoich dzieci!
- Możemy ta sprawę rozwiązać szybciej niż myślisz!
- Tylko spróbuj mnie uderzyć, a pożałujesz!
http://s20.postimg.org/90ik5w4zh/snapshot_3cb436d0_010732f5.jpg
Całej kłótni przysłuchiwała się wystraszona Koryna. Z każdym słowem coraz bardziej nienawidziła swojego ojca. Chciała pomóc mamie, ale nie wiedziała jak... Gdyby tylko Kris tu był!
Spróbował. Nie poddała się.
- Dorwą cię jeszcze, zobaczysz! - mówiła przez zły.
- Psy? - zaśmiał się. - Tylko spróbuj im powiedzieć, a cię zabiję k****! A teraz przepuść mnie!
- NIGDY! Nie zabierzesz mi go!
- Czyżby?
Osunęła się na ziemię. Po chwili nie czuła już nic...
http://s20.postimg.org/5ok9cld8d/snapshot_3cb436d0_21073448.jpg
http://s20.postimg.org/v2492703h/snapshot_3cb436d0_6107340a.jpg
http://s20.postimg.org/9aq2p8jlp/snapshot_3cb436d0_4107348a.jpg
Dopiero gdy po kilku godzinach wróciła do domu ze szpitala dotarło do niej, co tak naprawdę się stało.
Zrobił to! Porwał jej syna...!
http://s20.postimg.org/c3ja99jy5/snapshot_3cb436d0_41073317.jpg
Od tej pory Kostek był zdany tylko na łaskę i niełaskę swojego ojca...
http://s20.postimg.org/sbux503el/snapshot_38820c65_61073a8f.jpg
http://s20.postimg.org/5i1yvrepp/snapshot_38820c65_41073ca2.jpg
Ale Kastor nie potrafił i nie chciał nauczyć go kochać.
Gdy dowiedział się o tym starszy Jagódek, obiecał sobie, że kiedyś odpłaci ojcu za wszystko, co zrobił jego rodzinie...
Rok później Kryspin i Olimpia pobrali się.
Wśród zaproszonych gości znaleźli się między innmi:
http://s20.postimg.org/lrs4ynpdp/snapshot_0082a73f_01075216.jpg
- matka i siostra pana młodego - Kira i Koryna Jagódek,
- przyjaciele młodych - Wit Wikarewicz z narzeczoną Bereniką Charkowską oraz Jarek Wiosna z narzeczoną Ludmiłą Ewerkin,
http://s20.postimg.org/dl0572zb1/snapshot_0082a73f_c1075222.jpg
- siostra, matka oraz partner matki panny młodej (Olimpia jest adoptowana) - Emma Ramonow, Sasza Ramonow oraz Rolf Zamoyski,
- Klementyna Ławecka z chłopakiem Rajmundem Florczakiem oraz Franek Stanek.
No właśnie - Klementynka! Rozjaśniła włosy i w ogóle wypiękniała :>
http://s20.postimg.org/x93wcdfzx/snapshot_0082a73f_c107522c.jpg
http://s20.postimg.org/demg3zq65/snapshot_0082a73f_810750d3.jpg
http://s20.postimg.org/e2vamxovx/snapshot_0082a73f_810751f6.jpg
http://s20.postimg.org/lp89btlq5/snapshot_0082a73f_81075242.jpg
http://s20.postimg.org/4ywvmhnb1/snapshot_0082a73f_a1075292.jpg
http://s20.postimg.org/rwf1y8s3h/snapshot_0082a73f_810752a9.jpg
http://s20.postimg.org/t3xl477lp/snapshot_0082a73f_210752b8.jpg
http://s20.postimg.org/8tvobbh31/snapshot_0082a73f_c10752bc.jpg
http://s20.postimg.org/tyfjchq2l/snapshot_0082a73f_a10752c8.jpg
http://s20.postimg.org/vrig0tb99/snapshot_0082a73f_410752fa.jpg
http://s20.postimg.org/po0vgwkzh/snapshot_0082a73f_a1075301.jpg
http://s20.postimg.org/4m0w2kfnh/snapshot_0082a73f_0107530d.jpg
http://s20.postimg.org/ezx4i2b0d/snapshot_0082a73f_61075316.jpg
http://s20.postimg.org/cdd0nduf1/snapshot_0082a73f_e107531c.jpg
http://s20.postimg.org/502825zr1/snapshot_0082a73f_4107532e.jpg
http://s20.postimg.org/nofobr1a5/snapshot_0082a73f_61075397.jpg
http://s20.postimg.org/4btdj8119/snapshot_0082a73f_a10753a8.jpg
http://s20.postimg.org/4cypywdh9/snapshot_0082a73f_c10753d9.jpg
http://s20.postimg.org/8r77aqo1p/snapshot_0082a73f_c10755f0.jpg
http://s20.postimg.org/ngs1f8qbh/snapshot_0082a73f_4107568c.jpg
http://s20.postimg.org/tyaxyr0ot/snapshot_0082a73f_c107575e.jpg
Początek wspólnego życia Kryspina i Olimpii zapowiadał się nieźle. Ale nie za długo mieli być tylko we dwoje...
http://s20.postimg.org/78bt5rhh9/snapshot_0082a73f_41076390.jpg
http://s20.postimg.org/i437142f1/snapshot_0082a73f_41076448.jpg
http://s20.postimg.org/s7rwx9j5p/snapshot_0082a73f_210763fa.jpg
Z niecierpliwością wyczekiwali dnia, w którym dołączy do nich ich córeczka :)
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1865258&postcount=370).
...
Kryspin jest kochany <3 Pff... nie ma to jak ojciec, który nie chce żeby jego dziecko było grzeczne i miało fajną przyszłość >.< Kastor widzę nie próżnował. Kurde, zdolny skoro siedząc w więzieniu udało mu się dorobić dwójkę dzieci. Ale trzeba mu też przyznać, że dzieci ma śliczne :)
O nie! Bobek! Ja pamiętam jak to Kira się z nim bawiła jak była maluszkiem :(
Koryna --> Kora, a ja się zastanawiałam jak to można skrócić ;P Świetnie to wymyśliłaś. Podobnie jak to, że Kryspin to Kris. W każdym razie Kora też mega uroczym dzieciaczkiem <3
Fajna psina z Dextera :D I cieszę się, że Kris jakoś się odbudował po stracie Bobka ;)
Hah, czyżby sławny plac zabaw w parku? Tu gdzie Zdzisiek poznał Larysę itd.? To ile ten Ewerkin ma dzieci? Trzy córki i syna? Bo najstarsza jest Anizja, nie? Potem byłaby Ina, kolejna Ludmiła, a na końcu Iwo. Chyba, że jeszcze o kimś nie wiem.
Iwan ma czaderską fryzurą na tym zdjęciu jak się kłóci z córką. A przynajmniej od tyłu jest czadowa ;P Na początku nie mogłam ogarnąć dlaczego się wkurzają. No bo przecież chcieli połączyć swoje rodziny itd. A potem mnie olśniło, że Kris to ten dobry. Ładnie i logicznie, ale szkoda, że robili z tego takie wielkie halo :(
Ojej, jak Kira broni swoje dzieciaczki <3 I rodzinna kolacyjka. Całe szczęście, że wszyscy przeżyli. Szkoda, że Krisowi i Inie nie udało się wywalczyć prawa do swojej miłości :(
Kryspin bardzo dobrze postąpił nie stając w cieniu i traktując każdą awanturę ojca jak na porządku dziennym. Stanął w obronie rodziny, pokazując, że jest naprawdę wartościowym Simem. Szkoda tylko, że to nie kończy się na tym, że Kastor daje spokój. W końcu on też potrafi walczyć o swoje. Kurczę, naprawdę szkoda, że związek Krisa się rozpadł. I tu na scenę wkracza Zdzisiek. No cóż, to dobrze, że nie odwrócił się od Iny. A tak poza tym Jasiu jest mega uroczy. Uwielbiam to zdjęcie, gdzie widać jego twarzyczkę z bliska ;P
Kostek! To imię kojarzy mi się z filmem "Listy do M.". Chłopiec o tym imieniu był genialny <3
Olimpia jest bardzo ładna i razem z Krisem tworzą uroczą parę, ale dalej smutno mi na myśl jak mogłoby być, gdyby niektórzy simowie powychodzili za miłości swojego życia. Olimpii nie liczmy. Ona to zrobiła ;P
O nie! Ukradł Kostka! Jestem ciekawa jak potoczą się losy tego chłopca. I co z Korą i Iwem, bo to też mnie jak najbardziej intryguje.
Klementynka przypomina mi na tym zbliżeniu Annikę, którą chyba kiedyś zaprezentowałaś w dziale z pięknym simami, czy gdzieś tam. Śliczne zdjęcia ze ślubu <3 Zrobiłaś świetne ujęcia. O, będzie dzidzia <3 A zdradzisz jej imię?
Ja czekam jak najbardziej na losy Weroniki Szopen, szczególnie po tym co zobaczyłam w dziale z simową miłością!
Co za frekwencja :O
Dzięki, Annetii! Ciesze się, że na Ciebie zawsze mogę liczyć :blowkiss:
Pff... nie ma to jak ojciec, który nie chce żeby jego dziecko było grzeczne i miało fajną przyszłość >.<
Wiesz, ojcu Kryspina marzyło się, żeby jego pierworodny poszedł w jego ślady...
Hah, czyżby sławny plac zabaw w parku?
Ano :D
To ile ten Ewerkin ma dzieci? Trzy córki i syna? Bo najstarsza jest Anizja, nie? Potem byłaby Ina, kolejna Ludmiła, a na końcu Iwo. Chyba, że jeszcze o kimś nie wiem.
Niedawno dołączyła jeszcze Dunia (http://s20.postimg.org/peukivad9/snapshot_fcaec74e_415057aa.jpg) :> Jest rówieśniczką swojego siostrzeńca Rafała Wiosny (synka Ludmiły i Jarka). Aczkolwiek już Marcelinka (córka Anizji i Gustawa Koralików, wczoraj zresztą nimi grałam (http://s20.postimg.org/6l8rlvc59/snapshot_1705fcef_0157ca25.jpg) :love:) i Jaś (syn Iny i Zdziśka Lessnerów) są starsi od swojej ciotki :D
Jestem ciekawa jak potoczą się losy tego chłopca.
Wiesz, Kastor będzie dążył do tego, żeby przygotować Kostka dobycia jego następcą - w końcu wiecznie żyć nie będzie!
Klementynka przypomina mi na tym zbliżeniu Annikę, którą chyba kiedyś zaprezentowałaś w dziale z pięknym simami, czy gdzieś tam.
Hmm... (http://s20.postimg.org/w3wttzxod/snapshot_781f1d20_f81f1d21.jpg)
O, będzie dzidzia <3 A zdradzisz jej imię?
Na chwilę obecną to Eryka :>
Ja czekam jak najbardziej na losy Weroniki Szopen, szczególnie po tym co zobaczyłam w dziale z simową miłością!
No a ja czekam na więcej komentarzy, żeby się zabrać za tworzenie kolejnej części ;)
(oprócz Weroniki postanowiłam tam jeszcze wrzucić dalsze losy Wacława Fraszkiewicza i jego pierwszej miłości, Mirelki Martin-Wiktorowicz).
Jeju, ile czasu minęło od mojego ostatniego komentarza! A przecież sam sobie mówiłem, że muszę przeczytać kolejne odcinki! Efekt? Trzy odcinki napisane, a ja dalej nie odpowiedziałem! Wstyd mi za siebie! No ale:
[03.08.2014] - Nie wierzę! Odcinek, w którym nikt nie umiera, nikt nie cierpi i płacze(z wyjątkiem malucha :D ), a nawet ktoś w końcu rozumie swoje grzechy i się zmienia. Jestem zaskoczony! No i gratulacje dla dwóch młodych par! :D
[14.08.2014] - "jesteś moim kuzynem. To koniec" - jak już wspominałem, moja babcia by się uśmiała. :D Dziadek jest straszliwą mendą, a poza tym ojej, to ile jeszcze ludzi z Nieznanowa jest dziełem tego jurnego staruszka? Tego człowieka musi spotkać coś złego i to szybko! Jak w ogóle można tak się zachować w stosunku do rodziny? No ale nie jest on jedynym i cieszę się, że chociaż Aronowicz dostał to na co zasłużył. Co do Błażeja i Witka, nie wiem jak wy, ale moim zdaniem Witek wyszedł z tego obronną ręką - znalazł sobie kobietę, założył rodzinę. :D Trochę współczuję Berenice jej przeszłości, z drugiej strony mogła się domyślić, że nic dobrego z tego nie wyjdzie. Dobrze, że w końcu znalazła sobie konkretnego faceta.
Btw, kapliczka urocza. <3
[02.09.2014] - Biedna Larysa, takie wiadomości na sam początek, a Zdzisław tak łatwo z nią zerwał. W ogóle chyba najgorzej wyszła na tym wszystkim, wyraźne nie ma szczęścia do facetów! Wawrzyniec mnie maksymalnie wkurzył, najpierw swoim zachowaniem w stosunku do ojca, a potem Larysy. Babka spaliła obiad, wielkie mi halo! Mógłby się zobowiązać i sam coś ugotować, albo kupić gotowe. A samochodem to do sklepu nie łaska zajechać? Patrzcie go, to baba ma lecieć dzień w dzień z torbami i dzieci rodzić a on jeszcze wybrzydza? Bezwstyd! Bernadetta widzę poszła po rozum do głowy.
Resztę skomentuję później, bo teraz ja muszę lecieć po zakupy i obiad zrobić. :D
Shattered
12.11.2014, 13:25
Myślałam że dostanę kur****
Komentowałam, byłam już na końcu i coś wcisnęłam na klawiaturze i mi się cofnęło......:((:((
Ina i Koryna mają okropne włosy, strasznie mi się nie podobają włosy z tą teksturą, są takie odstające i przypominają ostrza
Twoje niemowlaki zawsze są takie słodkie :3
Takiej debilki jak Kira to chyba nie ma na świecie, ja nie wiem co ona ma we łbie, jeszcze się z nim tłucze i dzieciaki jak królik robi..
Kris jako nastolatek jest taki uroczy i te duże uszka :P
Szkoda psinki, nowy piesek nie jest taki jak poprzedni :(
Ina mimo tej brzydkiej fryzury ma bardzo ładny strój i w ogóle ma śliczną twarz
Aj, biedny Kris.. On i ta jego miłość niczym z Romea i Julii
Dobrze tej cholernej krowie. Samolubna świnia dzieciom piekło zgotowała bo się pobaraszkować zachciało..
Dla mnie baby które z takimi gnojami żyją twierdząc, że ich kochają to dno.. Gorsze niż ćpun na dworcu..
Dobrze, że ojciec ich przyłapał bo jeszcze by warchlaka zrobili..
No proszę i tak łajdaczka zrobiła warchlaka..
:|
Olimpia skradła moje serce :3
No to dobrze Kirze teraz zobaczy co ją czeka..
Aj i biedne dziecko jak zwykle najbardziej zranione, bo matka tłuk taki los jej zgotowała:((
Matko Kris! Jak wydoroślał! I Olimpia oboje śliczni :D
Kibicuję im bardzo! Mam nadzieję, że ta małpa nie zniszczy im życia. Liczę na to, że pokochają się szalenie!
No, ale co z Kostkiem!? Został z tym tłukiem do kartofli?
Zapomnieli o nim, brat nie próbował go odzyskać?
Odpowiedzi na komentarze jutro jak sądzę :) W każdym razie dzięki, Shattered i Szlachcicu :smile:
Dzisiejszy odcinek to połączenie kilku historii. Początek to dalsze, dość burzliwe losy dwóch byłych kochanków: Mirellki Martin (po mężu Wiktorowicz) i Wacława Fraszkiewicza. Ich historia zaczyna się tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1627665&postcount=77). Czemu wcisnęłam tu także Weronikę Szopen? (znaną stąd (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807383&postcount=125)) Przekonacie się w trakcie czytania :D
...
Rok po swoim ślubie państwo Tomasz i Mirella Wiktorowicz powitali na świecie swoje pierworodne dziecię, córeczkę Małgosię. Dwa lata później rodzina powiększyła się po raz kolejny - tym razem jednak młodzi małżonkowie doczekali się bliźniaków - Edgara
http://s20.postimg.org/sswo4woxp/snapshot_5d62055f_5e9989ca.jpg
i Tadeusza.
http://s20.postimg.org/h52maczst/snapshot_5d62055f_fe9989c1.jpg
Mniej więcej w tym samym czasie, gdy chłopcy przyszli na świat, na przyjęcie swojego pierwszego dziecka szykowali się młodzi państwo Fraszkiewiczowie - Wacław i Greta.
http://s20.postimg.org/bjg76az3x/snapshot_9902e7bb_bdecb2f8.jpg
http://s20.postimg.org/afw2ucegt/snapshot_f9534af5_7def27fa.jpg
Na tym zdjęciu akurat wpadli w odwiedziny do znajomych, państwa Anastazego i Sabriny (de domo Iworskiej) Żabka.
Niedługo później ich oczekiwanie dobiegło końca. Zygmunt, powszechnie znany jako Muniek, był z nimi, cały i zdrowy :)
http://s20.postimg.org/6foxi3nzx/snapshot_9902e7bb_1eae6464.jpg
Po niedługim czasie jednak Greta doszła do wniosku, że macierzyństwo to nie jest to, czego oczekiwała od życia. Czy w ogóle kochała swojego synka? Bardzo wątpliwe, zważając na to, jak szybko go zostawiła... I jego i Wacława. I to dla kogo!
http://s20.postimg.org/uzij9v0ot/snapshot_40cafbd0_a0cafbd1.jpg
Romans żony z własnym ojcem był dla tego sima nieopisanym upokorzeniem i osobistą, sromotną klęską. Czyż nie był dla niej dobrym mężem? Czy nie otoczył jej swoją opieką i miłością? Co zrobił nie tak? Dlaczego przez to musiał ucierpieć także ich synek?
Czy Greta tak naprawdę potrafiła kogokolwiek szczerze i bezgranicznie kochać?
Jej mąż po jakimś czasie doszedł do wniosku, że nie. Początkowa niechęć i żal do samego siebie niemal przerodziła się w nienawiść do ukochanej. Na szczęście maleńki Muniek nie dopuścił do tego. Samotne wychowywanie dziecka i praca zawodowa bez reszty pochłaniały Wacława.
http://s20.postimg.org/e5r49i0xp/snapshot_9902e7bb_3eae6d4c.jpg
http://s20.postimg.org/696n19ph9/snapshot_9902e7bb_5eaeb94d.jpg
Potem nawet nie miał już czasu rozmyślać nad poczynaniami matki chłopca.
Jakkolwiek pierwszy "samotny" rok był naznaczony jego ciągle podłamaną psychiką, tak w kolejnych latach postanowił wziąć się w garść i ułożyć sobie życie na nowo.
Priorytetem jednak zawsze był dla niego ukochany synek.
http://s20.postimg.org/719b0gtod/snapshot_9902e7bb_5f41d740.jpg
http://s20.postimg.org/r4sxcilod/snapshot_9902e7bb_1f41dec9.jpg
http://s20.postimg.org/sz5ru98ot/snapshot_9902e7bb_df41dede.jpg
http://s20.postimg.org/5tvd893jx/snapshot_9902e7bb_7f41d6a6.jpg
http://s20.postimg.org/yi8bbh5q5/snapshot_9902e7bb_df41e63d.jpg
http://s20.postimg.org/rjzlrsi7x/snapshot_9902e7bb_ff41f0d0.jpg
Uwielbiali spędzać razem czas - tym bardziej, że nie mieli go dla siebie zbyt wiele - Fraszkiewicz ciągle piął się wyżej po szczeblach kariery biznesowej. Na przekór przepowiedniom jego ojca...
http://s20.postimg.org/kaimmtt19/snapshot_9902e7bb_df41f04a.jpg
http://s20.postimg.org/ejsg93l19/snapshot_9902e7bb_df41f06f.jpg
http://s20.postimg.org/5alol8mrh/snapshot_9902e7bb_7f41f08f.jpg
http://s20.postimg.org/6ltftpid9/snapshot_9902e7bb_1f41f1c1.jpg
http://s20.postimg.org/idhb4iczh/snapshot_9902e7bb_bf41f1cf.jpg
http://s20.postimg.org/mdt1uhsu5/snapshot_9902e7bb_3f41e985.jpg
Dzieci niedoszłej żony Wacława oraz jej małżeństwo z Wiktorowiczem miały się zaś całkiem nieźle...
http://s20.postimg.org/lf3i0q0ql/snapshot_5d62055f_6063f000.jpg
http://s20.postimg.org/exklh7qd9/snapshot_5d62055f_6063f966.jpg
Edgara niemal rozpierała energia, podczas gdy Tadek potrafił siedzieć cichutko jak myszka. Ich starsza siostra zaś zawzięcie ćwiczyła grę na skrzypcach oraz przygotowywała się do różnorakich konkursów w szkole i nie miała czasu się z nimi bawić.
http://s20.postimg.org/6hv0zpni5/snapshot_5d62055f_6063f04f.jpg
Matka dziewczynki zauważyła jednak, że przez to wszystko Małgosia staje się niemal odludkiem. Owszem, miała koleżanki w szkole, ale brakowało jej prawdziwych przyjaciół.
Któregoś dnia przyjaciółka Mirelli, jeszcze z czasów dzieciństwa, Teosia Skarpa, postanowiła odwiedzić ją. Nie przybyła jednak sama.
http://s20.postimg.org/nrbhybdbx/snapshot_5d62055f_6063f2fe.jpg
http://s20.postimg.org/bmrn3lb25/snapshot_5d62055f_0063f339.jpg
http://s20.postimg.org/mnms8m3b1/snapshot_5d62055f_0063f328.jpg
Dziewczynka niemal od razu odnalazła w Edku Skarpie bratnią duszę. Od tego momentu byli praktycznie nierozłączni.
Z koleżankami Małgosia mogła godzinami plotkować o wszystkim...
http://s20.postimg.org/m1t7yriv1/snapshot_5d62055f_40d7e2c6.jpg
Ale co tak naprawdę działo się w jej duszy wiedziało tylko kilka osób, w tym pewien chłopak...
Państwo Wiktorowicz - nauczycielka w szkole średniej i członek Simowej Akademii Nauk - stwarzali pozory idealnego małżeństwa, ale co tak naprawdę działo się w murach ich domu, wiedzieli tylko nieliczni.
http://s20.postimg.org/9nfmpx64d/snapshot_5d62055f_0063f107.jpg
http://s20.postimg.org/xzuscnmm5/snapshot_5d62055f_a0cb0800.jpg
http://s20.postimg.org/gnz14yiil/snapshot_5d62055f_60cb06ea.jpg
Kłótnie rodziców szczególnie przezywali chłopcy. Najgorsze było to, że jeśli już ich tata był w domu, to większość czasu spędzał przed komputerem i książkami, albo na kłóceniu się z mamą.
http://s20.postimg.org/ljy2iwta5/snapshot_5d62055f_00cb080a.jpg
A potem było tylko gorzej.
Ernestowi Fraszkiewiczowi (ojcowi Wacława) mimo świetnego zdrowia i pełnego pozytywnych doznań życia nie było dane pobyć długo na tym świecie. Zostawił po sobie jednak spory majątek, nienawidzącego go syna i zrozpaczoną kochankę.
To był ten moment, w którym Grecie zaczął się walić grunt pod nogami - bez faceta u boku żyło się jej ciężko. Ale przecież oficjalnie nadal była żoną Wacława...
Wrócę do niego, postanowiła. Miała nadzieję, że wybaczył jej zdradę i tylko czeka, aż znowu wpadnie w jego stęsknione ramiona - w końcu musi być jakiś powód dla którego nie rozwiedli się od razu...
Do pewnego momentu to była prawda - Wacław czekał na jej skruchę, ale gdy ta nie nadeszła, po prostu zapomniał o całej sprawie. Nawet zresztą nie miał czasu bawić się w jakieś głupie rozwody.
Poprosiła go o rozmowę w cztery oczy.
Niestety to, co stało się w jej trakcie, było całkowitym przeciwieństwem tego, czego się spodziewała.
http://s20.postimg.org/3l3elosal/snapshot_40cafbd0_60cafcad.jpg
http://s20.postimg.org/4bw4rgunx/snapshot_40cafbd0_e0cafcdd.jpg
Wtedy wykrzyczał jej prosto w twarz cały ten gniew, który latami pielęgnował.
http://s20.postimg.org/7ws0aoz7h/snapshot_40cafbd0_a0cafcd5.jpg
Kilka miesięcy później nie byli już małżeństwem nawet na papierze.
Taki obrót spraw był mu zresztą bardzo na rękę - w powietrzu wisiał bowiem jeszcze jeden rozwód.
Zadzwoniła do niego któregoś dnia - pierwszy raz po wielu, wielu latach. Długo i szczerze rozmawiali. Płakała do słuchawki, obiecał, że przyjedzie następnego dnia.
I dotrzymał słowa.
http://s20.postimg.org/kf40dj6t9/snapshot_9902e7bb_20ceb926.jpg
Oboje zrozumieli swój błąd popełniony kilkanaście lat temu i chcieli go naprawić. Tak dobrze było im razem - dawne uczucie zapłonęło na nowo. Nie mogli się od siebie oderwać, ale swój romans trzymali w tajemnicy.
http://s20.postimg.org/j900eqiil/snapshot_9902e7bb_c0ceba6c.jpg
http://s20.postimg.org/jn1cec2m5/snapshot_9902e7bb_80ceb9d0.jpg
Trwało to tak może rok - sytuacja w małżeństwie Mirelli w pewnym momencie zaczęła się zmieniać... Na lepsze. Wystarczyło, że Tomek zaczął więcej czasu poświęcać dzieciom.
Ale przyszła kolej i na nią.
http://s20.postimg.org/k3mk0rqd9/snapshot_5d62055f_00d7e186.jpg
Przyznał, że rozpad ich rodziny to tylko jego wina i że nie chciał tego wszystkiego. Prosił o wybaczenie i jeszcze jedną szansę...
To wszystko odbiło się echem na "nielegalnym" związku Mirelli i Wacława. Simka stała się bardziej zdystansowana, chłodna.
Któregoś razu jednak miarka się przebrała - musiała to zakończyć.
http://s20.postimg.org/y7if95xkt/snapshot_5d62055f_40d7ea3c.jpg
http://s20.postimg.org/jujxdq799/snapshot_5d62055f_e0d7ea55.jpg
- Mirella, o co ci chodzi? Od jakiegoś czasu zachowujesz się dziwnie.
- Pogodziłam się z Tomkiem. Wróciliśmy do siebie...
http://s20.postimg.org/lb0hszghp/snapshot_5d62055f_80d7ea8f.jpg
- Więc po tym wszystkim, co między nami było, wróciłaś DO NIEGO?! Po tym, co ci zrobił...
- Nie mogłam inaczej - to mój mąż, kocham go...
- Pomyśleć, że 20 lat temu to ja mogłem być twoim mężem! - wściekał się Wacław. - No ale dobrze, już raz to przerabialiśmy... Żegnaj, Mirella.
Nie czekając na jakikolwiek gest czy słowo z jej strony, wyszedł z domu obiecując sobie, że już nigdy więcej jego noga tu nie postanie. Poczucie wstydu i zawiedzenia nie pozwolą mu na to.
Za to wiedział jedno - jeśli nie ona, to inna. Potrzebował kobiety.
...
Niewierna narzeczona i zakochany w niej jej przyszły mąż jak gdyby nic stanęli na ślubnym kobiercu. Trzeba przyznać, że razem wyglądali prześlicznie :>
Patryk Wujek + Weronika Szopen
http://s20.postimg.org/kkuqjwx19/snapshot_dfdf3e9c_c0443216.jpg
http://s20.postimg.org/i9nho97i5/snapshot_dfdf3e9c_e0443597.jpg
http://s20.postimg.org/vcj47ixq5/snapshot_dfdf3e9c_004435c6.jpg
http://s20.postimg.org/8vhk4grb1/snapshot_dfdf3e9c_804435ce.jpg
http://s20.postimg.org/8zbdkpwsd/snapshot_dfdf3e9c_c04435e6.jpg
http://s20.postimg.org/kvyerg9bx/snapshot_dfdf3e9c_a04435ff.jpg
http://s20.postimg.org/ttnq2jr5p/snapshot_dfdf3e9c_804435f8.jpg
http://s20.postimg.org/eyz4odhkt/snapshot_dfdf3e9c_a0443647.jpg
http://s20.postimg.org/6bhbwmed9/snapshot_dfdf3e9c_804436a4.jpg
http://s20.postimg.org/mxyw5p7b1/snapshot_dfdf3e9c_004436e0.jpg
Weronika była pewna, że teraz wszystko się ułoży - skoro dla jej męża tak wielką wartością była rodzina i skoro nie zdążył się dowiedzieć o incydencie z burmistrzem przed ślubem, to teraz wszystko musi jej wybaczyć... Oczywiście nie zamierzała nadużywać jego dobroci i zaufania, ale wolała mieć swego rodzaju "zabezpieczenie" na przyszłość.
Sumienie swoją drogą, ale ciało również...
http://s20.postimg.org/ghpxflyrh/snapshot_dfdf3e9c_60443d9f.jpg
Patryk niesamowicie ucieszył się na wieść, że zostanie ojcem. Tego własnie najbardziej pragnął - dużej, szczęśliwej rodziny. Chociaż jego żona nie przyjęła wieści o rozwijającym się w niej życiu równie entuzjastycznie jak on, był przekonany, że i wychowana w niepełnej rodzinie Weronika zrozumie, jakim skarbem dla rodziców są dzieci i że zapragnie ich mieć więcej.
Póki co jednak musieli uzbierać wystarczająco dużo pieniędzy na zmianę lokum. Łóżeczko dla dziecka ustawili w salonie (w sypialni nie było już miejsca).
Jakiś czas później dołączyła do nich Wanda. Była mniejszą wersją swojego ojca - pan Wujek nie mógł nie być dumny!
http://s20.postimg.org/6a2spgn5p/snapshot_dfdf3e9c_609266c1.jpg
http://s20.postimg.org/x5cu4d459/snapshot_dfdf3e9c_409266ea.jpg
http://s20.postimg.org/522cjwv25/snapshot_dfdf3e9c_c0926888.jpg
http://s20.postimg.org/krzzxgegt/snapshot_dfdf3e9c_409269e1.jpg
Po porodzie coś zmieniło się w Weronice - niespodziewanie mała Wandzia stała się całym jej światem. Zaczęła też doceniać swojego męża - ten nie tylko zarabiał na chleb, ale i z chęcią pomagał jej przy opiece nad małą.
Bycie żoną i mamą przez 24 godziny 7 dni w tygodniu stało się celem jej życia. Spoglądając wstecz bardzo żałowała, że tak łatwo dała się namówić na tą podwyżkę... Ponownie odezwało się w niej poczucie winy - nie chciała już nigdy więcej mieć do czynienia z Domańskim.
Zwolniła się z pracy.
Patryk nie protestował - mimo zubożenia wpływów do domowego budżetu był zadowolony z takiego obrotu spraw. Jakiś czas temu w końcu jego żona ani myślała porzucać kariery na rzecz rodziny, a tu nagle taka zmiana...
Ich córeczka zdrowo i prawidłowo rosła, a im udało się zmienić miejsce zamieszkania.
W nowym domu było dużo więcej miejsca, a roczna Wandzia nareszcie miała swój pokoik. No i łazienka nie była już klitką z toaletą i prysznicem!
Niestety jednak ich pożycie małżeńskie nie było już takie sielankowe...
http://s20.postimg.org/mc0qi3xh9/snapshot_dfdf3e9c_40d9c448.jpg
W większym mieszkaniu nagle okazało się, że młoda pani domu nie ze wszystkim radzi sobie równie szybko i sprawnie, jak jej teściowa... Ba - Weronika okazała się być upartym i leniwym stworzeniem.
http://s20.postimg.org/g8e4130vx/snapshot_dfdf3e9c_e0d9c863.jpg
Sprawy "łóżkowe" również miały swoje gorsze chwile. Mąż simki nalegał na to, by postarali się o kolejnego potomka (w domyśle syna). Ale, jak się okazało, pani Wujek ani myślała o powiększeniu rodziny... I to także w perspektywie kilku najbliższych lat!
Mimo to starali się żyć normalnie. Pod pozorami szczęścia rosła ich latorośl.
http://s20.postimg.org/96g6evxa5/snapshot_dfdf3e9c_60d9b8ea.jpg
W tych momentach, kiedy zostawała sam na sam ze swoją córeczką, zastanawiała się, czy oby na pewno ma rację - nie było żadnych przeciwwskazań, żeby Wandzia miała braciszka albo siostrzyczkę. Prowadzenie domu zaś stawało się łatwiejsze wraz z wiekiem dziewczynki. Taka dwulatka mogła już nawet coś pomóc mamie.
Któregoś dnia simka postanowiła pogodzić się z mężem. W tym celu przygotowała lepszy niż zwykle obiad, a sama postanowiła do niego zasiąść... odmieniona (Patryk nienawidził "wyzwolonego" stylu ubioru jego żony - uważał, że Weronika w obcisłych spodniach, butach na wysokim obcasie, opiętej bluzeczce, wyrazistym makijażu i rozpuszczonych włosach wyglądała co najmniej nieprzyzwoicie).
Przyszedł do domu wściekły jak nigdy. Zastał żonę w kuchni - wystrojoną, podającą do stołu.
http://s20.postimg.org/s7pm8e6gt/snapshot_dfdf3e9c_00dc57d0.jpg
Jej nagła odmiana jeszcze bardziej go rozwścieczyła.
http://s20.postimg.org/b8gnt4v99/snapshot_dfdf3e9c_00dc5844.jpg
- Co ty sobie myślałaś, głupia pindo?! - grzmiał, nawet nie przywitawszy się z nią. - Że obiadkiem i łaszkami uda ci się mnie udobruchać, tak?!
- Patryk, ale o co ci chodzi? - zapytała, chociaż w głębi duszy od razu odgadła, co miał na myśli.
- Myślisz, że nie wiem, co było między tobą a burmistrzem?
- Ja ci to wytłumaczę! - powiedziała spanikowanym głosem. - To naprawdę nie było tak, że ja...
- Ktoś już cię wyręczył w tłumaczeniu - przerwał jej. - Jak to sobie dalej wyobrażasz?
- Ale że co...?
- No nasze małżeństwo!
- Ja... - nie wiedziała, jak ubrać myśli w słowa, od czego zacząć.
- Bo wiesz co? - łzy pojawiły się w oczach mężczyzny. - Dla mnie... Dla mnie to koniec, Weronika! - krzyknął zrozpaczony.
http://s20.postimg.org/n58adlx6l/snapshot_dfdf3e9c_60dc588e.jpg
- Wiedziałaś, jak ważna jest dla mnie rodzina... A ty ją zniszczyłaś u samego jej początku!
- Po tamtym już więcej z nim nie miałam do czynienia! Nie chciałam mieć! - próbowała się bronić zdrajczyni. - Dlatego rzuciłam tą robotę!
http://s20.postimg.org/r0bog6gcd/snapshot_dfdf3e9c_20dc58cd.jpg
- Gdybym to wiedział przed ślubem, to NA PEWNO by się nie odbył!
To zdanie zraniło ją najmocniej. Czy to znaczyło, że ceną miłości była wierność...? (a mówili, że drugiego sima kocha się mimo wszystko!)
Nie tak sobie to wyobrażała.
- Ja wiem, że powinnam była ci powiedzieć, ale bałam się ciebie stracić - teraz i ona płakała. To, co mówiła, było najszczerszą prawdą. Jeszcze nigdy nie zdawała sobie tak bardzo sprawy z tego, jak bardzo kocha swojego męża. Szkoda tylko, że refleksja przyszła zbyt późno.
- Co się stało, to się nie odstanie... - podsumował, nagle się uspokajając. Nadzieja wstąpiła w jej serce.
- Patryk, wybacz mi... - rzekła. Wielka łza spłynęła po jej policzku.
Nagle aura spokoju zniknęła.
- Pakuj się - rozkazał.
- Ale jak to?
- Ma się rozumieć, że w tej sytuacji pozostaje nam tylko rozwód.
- Ale Patryk... - znowu ogarnęła ją przeraźliwa rozpacz.
- Czy wyraziłem się niejasno? - zapytał groźnym tonem.
- Dlaczego nie możemy po prostu się pogodzić i być nadal razem?
- Po tym, co zrobiłaś, nawet nie ma takiej opcji.
- Ale dlaczego...?!
- POWIEDZIAŁEM, ŻEBYŚ SIĘ SPAKOWAŁA! Jesteś, k*****, głucha czy jak?!
http://s20.postimg.org/q1vbdw30d/snapshot_dfdf3e9c_40dc58bc.jpg
- Nie, proszę...
Ale nienawiść w jego oczach była odpowiedzią na wszystko i wszystko przesądzała.
Miała ochotę umrzeć. Co się z nią teraz stanie? Czy odzyska córeczkę? Czy kiedykolwiek zacznie żyć uczciwie? Czy ktoś ją jeszcze kiedykolwiek pokocha?
http://s20.postimg.org/w1j2hjnst/snapshot_dfdf3e9c_c0dc59d4.jpg
Mała Wandzia pojmowała rozwód rodziców na swój własny, dziecięcy sposób. Dla niej to, że nagle przeniosły się z mamą (bez taty) do nowego miejsca, oznaczało, że stało się coś bardzo złego. Tęskniła za tatą, ale mama z jakiegoś powodu nie chciała, żeby się widywali...
Za to w ich życiu pojawił się ktoś nowy.
Weronika zatrudniła się w pewnej korporacji, której wicedyrektorem był niejaki Wacław Fraszkiewicz. Jak się dowiedziała, również rozwodnik samotnie wychowujący dziecko.
Jakoś się tak stało, że zauroczyli się w sobie...
http://s20.postimg.org/a5ymhozzx/snapshot_9902e7bb_40e7d5ec.jpg
A po bardzo krótkim czasie zaręczyli się.
http://s20.postimg.org/4ygsse6gt/snapshot_9902e7bb_80e7d6c9.jpg
http://s20.postimg.org/usqli66gt/snapshot_9902e7bb_e0e7d6d3.jpg
Żadne z nich nie myślało, że nowa miłość przyjdzie tak szybko. Rozsądek kazał poczekać parę lat, poznać się lepiej, ale oni wiedzieli swoje - w końcu każde z nich już straciło kilka lat życia na nieudane związki. A zegar biologiczny tykał...
http://s20.postimg.org/ci9vufznh/snapshot_a142957a_c14296d8.jpg
Przed córką Weroniki trzymali to w tajemnicy (syn Wacława, Muniek, wiedział o wszystkim od samego początku). W końcu jednak nadszedł moment, w którym dziewczynka miała poznać swojego przyszłego ojczyma.
http://s20.postimg.org/h99rcgshp/snapshot_a142957a_2142957e.jpg
http://s20.postimg.org/807l2cjlp/snapshot_a142957a_e14295b4.jpg
Jak widać, nie polubili się. Ale mama Wandy stwierdziła, że z czasem się do siebie przyzwyczają. W końcu jak tu nie lubić kogoś takiego jak Wacław?
http://s20.postimg.org/9qqm3u14t/snapshot_a142957a_c1429644.jpg
http://s20.postimg.org/smwano30d/snapshot_a142957a_a14296f6.jpg
Gdy jednak mama i jej chłopak, chichocząc, zniknęli za drzwiami sypialni, dziewczynka zaczęła się niepokoić. Czuła się zdradzona przez nią, niekochana. Jakby jej partner zajął całe miejsce w jej sercu...
Gdy zorientowała się, że dorośli wcale nie zwracają na nią uwagi i gdy po maleńkich policzkach popłynęły łzy smutku i bezradności, zrozumiała, że nie chce tak żyć.
W książce telefonicznej znalazła numer do taty. Zadzwoniła.
http://s20.postimg.org/nj50zgrwd/snapshot_a142957a_0142973c.jpg
Powiedziała mu wszystko, a on obiecał, że zabierze ją do siebie na zawsze...
Decyzja córki bardzo zabolała jej matkę. Próbowała robić wszystko, żeby wybić jej z głowy ten pomysł ("prawie nie znasz tego człowieka!" - miała na myśli oczywiście swojego byłego męża), ale nie poskutkowało. Sąd rodzinny przychylił się do wniosku złożonego przez ojca Wandy.
Dziewczynka zamieszkała z nim.
Patryk, który po rozstaniu z Weroniką i utracie dziecka całkiem się rozkleił - często zaglądał do kieliszka, przestał zwracać uwagę na swój wygląd - nagle odzyskał sens życia.
http://s20.postimg.org/87v7yuukd/snapshot_dfdf3e9c_c142995a.jpg
Tak się cieszył, że jego jedyna, ukochana córeczka do niego wróciła! Tak bardzo chciał, żeby wyrosła na kochającą żonę i matkę, żeby była przeciwieństwem Weroniki...
http://s20.postimg.org/jg9emn8e5/snapshot_dfdf3e9c_21429cd8.jpg
http://s20.postimg.org/if95xirel/snapshot_dfdf3e9c_81429e2c.jpg
http://s20.postimg.org/5p9iy68u5/snapshot_dfdf3e9c_a1429e4a.jpg
http://s20.postimg.org/5y2iacw8t/snapshot_dfdf3e9c_21429e86.jpg
http://s20.postimg.org/b87h1nghp/snapshot_dfdf3e9c_61429e8b.jpg
A sama Wandzia była bardzo szczęśliwa z ojcem. Owszem, brakowało jej mamy, ale od czasu do czasu mogła liczyć na spotkanie z nią - o ile, oczywiście - ta znalazła czas. Przygotowania do ślubu bowiem szły pełną parą...
Na uroczystości pojawiło się małe grono najbliższych im osób.
http://s20.postimg.org/w2jtjhav1/snapshot_9902e7bb_4142a5c4.jpg
Z przodu dzieci państwa młodych - Zygmunt Fraszkiewicz i Wanda Wujek. Za nimi siostra pana młodego, Anna (Fraszkiewicz) i jej mąż, Aaron Kucharczyk. Całkiem z tyłu ich zięć, Nikodem i córka, Amalia (Kucharczyk) Bitnerowie oraz przyjaciel (a także kuzyn!) Wacława, Adrian Wintowicz.
http://s20.postimg.org/do9afhykd/snapshot_9902e7bb_4142a5b9.jpg
W pierwszym rzędzie matka i ojczym panny młodej - Maria Magdalena (primo voto Szopen) i Hirek Tycjanowscy. Za nimi brat panny młodej wraz z małżonką, czyli państwo Hugo i Ernestyna Szopen.
No i sam ślub (cywilny de facto).
Wacław Fraszkiewicz+Weronika Szopen
9 X 2014
http://s20.postimg.org/btwfxrbjx/snapshot_9902e7bb_2142a5e4.jpg
http://s20.postimg.org/nhqhsb0ot/snapshot_9902e7bb_4142a5eb.jpg
http://s20.postimg.org/pl0wzz0hp/snapshot_9902e7bb_e142a5f6.jpg
http://s20.postimg.org/boo3acev1/snapshot_9902e7bb_c142a5fe.jpg
http://s20.postimg.org/mcwfmxe7x/snapshot_9902e7bb_2142a606.jpg
http://s20.postimg.org/82i9xp8hp/snapshot_9902e7bb_6142a60a.jpg
http://s20.postimg.org/yxsbclph9/snapshot_9902e7bb_4142a612.jpg
http://s20.postimg.org/j3df2q0ql/snapshot_9902e7bb_6142a61c.jpg
Po naprawdę niedługim czasie okazało się, że Weronika spodziewa się dziecka.
Na szczęście ta nowina była zdecydowanie dobra :)
http://s20.postimg.org/xws2nh8hp/snapshot_9902e7bb_a142ac65.jpg
http://s20.postimg.org/90ymzzltp/snapshot_9902e7bb_4142ae47.jpg
Żyło im się razem dobrze, a narodziny dziecka przypieczętowały ich miłość.
http://s20.postimg.org/f0me3n6m5/snapshot_9902e7bb_e142b39a.jpg
Poznajcie Wicka, a oficjalnie Wincentego Fraszkiewicza :)
...
W przyszłym odcinku zaś zamierzam rzucić na tapetę kontynuację historii Hirka i jego rodziny albo opowiem Wam, kto poszedł za kratki za domniemany udział w morderstwie burmistrza i co nawyprawiał Bazyli Domański...
Do końca tego roku chciałabym też zaktualizować losy rodzin Koralik i Nikonieckich (z dodatkiem Florczaków, Ewerkinów, ale nie tylko ; D).
Póki co jednak wszystko w Waszych rękach ;)
Shattered
26.11.2014, 13:23
Ale dużo :D
Rok po ślubie? Szybko, a jak przestaną się kochać? No, ale jednak chyba nie przestali :) Edgar? Straszne imię :(
Greta... Od pierwszego zdjęcia jakaś dziwna się wydawała no i jak widać miałam rację.. Choć jak pomyślę, jak musiało jej być ciężko to się jej nie dziwię.
A jednak się dziwię : O :O :O :O :O :O :O :O :O :O :O : O :O :O :O :O :O :O :O :O :O :O : O :O :O :O :O :O :O :O :O :O :O
Jezu, dziwię się że nie zostawił go, nie oddał. Te wycie musiało być dobijające..
Ale mały podrósł...
Jeju :3 przypomina mi to jedną z moich pierwszych rodzin w grze.. Samotny sim który zaadoptował dziecko, chłopca.... Tylko potem ten ojciec związał się z listonoszem :P
Małgosia jest śliczna :3
Dobrze, że Gretę spotkał taki los
Aj te baby są tępe jak stuletni nóż..
Biedna Wanda, mieć takich tłuków za rodziców... A może oni nie są tłukami, sama nie wiem.. Sami nie wiedzą czego chcą.
O proszę do kogo los się odwrócił :P
No nie, ta mała cholera nie jest biedna.. Takie bachy są najgorsze.. Przypomina mi ona Kaylę z Gotowych na Wszystko.. Tylko lać takie dzieci
Dziwne wybierasz miejsca czasem na ślub.. To tuż przy ulicy to tuż pod wejściem do domu :P
Aj śliczna ta Weronika :rolleyes:
Oj Wicuś :3
Czekam najbardziej na losy rodziny Koralik
Nowy odcinek <3
O, bliźniaki :D Chłopcy są do siebie bardzo podobni i szkoda, że nie są identyczni. Nie często widuję w simsach identyczną parę bliźniąt ;P (już prędzej rodzeństwo, no ale cóż poradzić?). Nie wpadłabym na to, żeby nazywać Zygmunta Muńkiem. Edmunda owszem, ale Zygmunta? O tym akurat powinnam wiedzieć, bo mój tata ma tak na imię ;)
Oj Greta, Greta, Greta... Aż mi szkoda słów na nią. Przecież Wacek to w gruncie rzeczy naprawdę fajny Sim! Współczuję mu takiej byłej żony i ojca :( Całe szczęście, że był w stanie zająć się własnym synem. Strasznie lubię oglądać rodzinne zdjęcia, a Zygmuś i Wacek tak uroczo ze sobą wyglądają <3 Szczególnie ujęło mnie to, gdzie lepią razem bałwana. Jak to zobaczyłam to tylko pomyślałam: ochh... jakie to kochane <3 Nie wiem dlaczego, ale skojarzyło mi się ze świętami i tymi leniwymi dniami co po nich następują.
Haha, śpiące bliźniaki :D Mają fajną siostrzyczkę ;)
O, Teosia! Fajnie, że Edek zakolegował się z Małgosią. Czyżby coś między nimi miało wyniknąć w przyszłości? Tak swoją drogą Małgosia ślicznie wygląda jako nastolatka.
O nie! Tylko nie kłótnie :( A Greta? Czy ona naprawdę myślała, że Wacek tak łatwo jej to wszystko wybaczy? Pewnie nawet nie interesowała się przez ten cały czas synem, więc już samo to powinno dać jej do myślenia, że nie będzie mile widziana.
Nie sądziłam, że małżeństwo Tomka i Mirelli przetrwa. Ale może to jednak i lepiej? W końcu dzieciaki mają oboje rodziców dalej itp. Ale z drugiej strony szkoda mi Fraszkiewicza :(
Nie pałam jakąś wielką miłością do Patryka, ale to tylko moje zdanie.
Wandzia :D Fajnie, że Weronice spodobało się macierzyństwo <3 Chociaż ta cała niegdysiejsza sprawa z Domańskim chyba nie zapowiada niczego dobrego. Ogólnie mam wrażenie, że Bazyli z reguły zwiastuje jakąś burzę ;P
Hah, wyzwolony styl xD Oj, Patryk, Patryk... Szkoda, że to się tak potoczyło. Od początku coś mi w nim nie grało. Chciał mieć rodzinę, założył ją i z powodu błędów przeszłości tak łatwo odrzucił.
Miło, że Weronika jakoś się pozbierała i trafiła na Wacka. Oboje po przejściach, rozwodach itd.
OMG! Wandzia jest mega urocza! Nie mogę się na nią napatrzeć, no naprawdę! Szkoda tylko, że nie dogadała się z Wackiem. No cóż... Nie można mieć wszystkiego ;) Miło też, że Patryk zdołał się pozbierać, gdy tylko córka zdecydowała się na zamieszkanie z nim. Chociaż nie zdziwiłabym się, gdyby w przyszłości był zaborczy, próbował wybrać jej męża czy coś...
I śluuuub :D Lubię śluby :D Ojej i mały Wincenty <3
Ja jestem ciekawa co takiego zmajstrował jeszcze Bazyli! Z nim nigdy nic nie wiadomo ;P I aktualizacje. Jestem jak najbardziej za i już teraz nie mogę się doczekać :D
ile jeszcze ludzi z Nieznanowa jest dziełem tego jurnego staruszka?
Melchior miał tylko Norę i Zefkę :P
Tego człowieka musi spotkać coś złego i to szybko!
Pewnie smaży się już w simowym piekle ;]
Myślałam że dostanę kur****
Znam to uczucie :( A potem tak strasznie mi się nie chce sklecać na nowo komentarza... Dlatego tym bardziej dziękuję Ci za poświęcenie czasu na napisanie tego posta! :)
jeszcze się z nim tłucze i dzieciaki jak królik robi..
Niedoszła teściowa jej syna, zanim wyszła za mąż za ojca swoich dzieci (a pierwsze urodziła będąc niepełnoletnia!), miała ich już... co najmniej dwójkę (Inę i Iwa), przy czym wychowywała także córkę Iwana z poprzedniego związku ; D (mowa tu o Anizji)
I Ty twierdzisz, że Kira jest głupia? :D
bo się pobaraszkować zachciało..
Owszem, przede wszystkim jej mężowi ;]
Dla mnie baby które z takimi gnojami żyją twierdząc, że ich kochają to dno..
Ale Kastor NIGDY z nią nie mieszkał.
Mam nadzieję, że ta małpa nie zniszczy im życia.
Kira? Niee! Skąd w ogóle taki pomysł?
Zapomnieli o nim, brat nie próbował go odzyskać?
Tą kwestię wyjaśnię Wam w kolejnej części ich historii.
A Kris wcale nie zostawił całej tej sprawy. Po prostu teraz w jego własnym życiu sporo się dzieje (3 dni temu urodziło im się dziecko :)) i zastanawia się, jak się zemścić na ojcu. No i nie zapominajmy, że zostaje jeszcze kwestia przyszłości Kory...
Rok po ślubie? Szybko, a jak przestaną się kochać?
Wiesz, niektórzy "uwijają" się z tym rok przed ślubem - i co wtedy? :D
Edgar? Straszne imię
Czemu? :(
Twoje zdziwienie i mnie zadziwia! :D Podoba mi się, jak podsumowałaś Patryka i Weronikę (jakaś dziwna zbieżność imion? xD) i zgadzam się z tym :)
A co Wandzia miała zrobić? :( Jak każde dziecko, potrzebowała miłości i zainteresowania ze strony rodziców. Nie dostała tego od matki, to spróbowała u ojca...
Dziwne wybierasz miejsca czasem na ślub.. To tuż przy ulicy to tuż pod wejściem do domu
Fraszkiewiczowie mają ogród przed domem :D
Haha, śpiące bliźniaki
Lubię to zdjęcie :D Te ich pozy... No jak to u bliźniaków! :D
Czyżby coś między nimi miało wyniknąć w przyszłości?
Tak bardzo chciałabym umieć nie spoilerować :(
http://s20.postimg.org/6xp4v2jwd/snapshot_60ee868d_616b87b0.jpg
9.11.2014
Nie sądziłam, że małżeństwo Tomka i Mirelli przetrwa.
Teoretycznie jeszcze wszystko może się wydarzyć ; D
Ogólnie mam wrażenie, że Bazyli z reguły zwiastuje jakąś burzę
To prawda :D
Chciał mieć rodzinę, założył ją i z powodu błędów przeszłości tak łatwo odrzucił.
Zdaniem Patryka lepiej w ogóle nie mieć żony niż mieć taką, która ma zdradę na sumieniu ;]
Miło też, że Patryk zdołał się pozbierać, gdy tylko córka zdecydowała się na zamieszkanie z nim. Chociaż nie zdziwiłabym się, gdyby w przyszłości był zaborczy, próbował wybrać jej męża czy coś...
Zdradzę Ci, że na chwilę obecną to wszystko będzie jeszcze bardziej skomplikowane.
Dziękuję Wam! :blowkiss:
Mam nadzieję, że będę miała przyjemność przeczytać i odpowiedzieć na jeszcze kilka innych komentarzy pod tym odcinkiem ;)
Niezrealizowane plany? Bywa. Ale jeśli nawet lajki zawiodą, to będzie to pożegnanie z Miasteczkiem :(
Przypominajka (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1833081&postcount=223).
...
Po ślubie młodzi burmistrzowie zabrali się ostro do roboty - wszak były sprawy ważne
http://s20.postimg.org/lsfm2a1q5/snapshot_1a73f8bb_40f7c936.jpg
i ważniejsze.
http://s20.postimg.org/x0ye3t4xp/snapshot_1a73f8bb_a0f7c955.jpg
Nie da się ukryć, że po wyczekiwanym od dawna weselu najważniejszego sima w Nieznanowie mieszkańcy z nie mniejszą niecierpliwością będą wypatrywali wieści o rychłym przyjściu na świat następcy burmistrza.
Młodzi małżonkowie kazali czekać na siebie aż rok z ta nowiną!
http://s20.postimg.org/4rs4fuzb1/snapshot_1a73f8bb_a12f2139.jpg
http://s20.postimg.org/9etl3vxa5/snapshot_1a73f8bb_812f2149.jpg
Błażej i Marlena w swoim szczęściu zapomnieli jednak o słowach wypowiedzianych przez bardzo mądrych ludzi, jeszcze przed legalizacją swojego związku.
Jak zwiastun najgorszego przypomniały o sobie Marlenie, gdy pewnego wieczoru źle się poczuła.
http://s20.postimg.org/mhp7n5ni5/snapshot_1a73f8bb_e12f2291.jpg
Musicie liczyć się z tym, że ze względu na wasze bardzo bliskie pokrewieństwo dziecko może się urodzić chore. Albo nie urodzi się wcale...
To były słowa lekarzy i urzędników. Ci ostatni byli jednak podwładnymi burmistrza i zostali poniekąd przymuszeni do wydania zgody na zawarcie małżeństwa między kuzynami. Medycy byli jednak bezwzględni - chcecie mieć dzieci? Dobrze, tylko że wtedy ryzykujecie zdrowie swoje - szczególnie psychiczne - i, niewykluczone, że nawet i życie w przypadku dziecka.
Następnego dnia Błażej podrzucił ją do lekarza. Niestety, nie mógł zostać z nią. W sumie tez nie chciał - zostawił ją w najlepszych rękach, był tam zbędny. No i nie było szans, żeby ktoś zastąpił go w wieczornym zebraniu, na które musiał się zresztą przygotować, a po nim zostać na bankiecie...
Gdy wrócił do domu następnego dnia, zastała go grobowa, złowieszcza cisza. Trochę wytrąciło go to z równowagi - miał ciężki dzień w pracy, nie wyspał się. Marzył tylko o tym, żeby wrócić do domu i chociaż na chwilę przestać być burmistrzem.
Poszedł do sypialni i zamarł z przerażenia.
http://s20.postimg.org/x1z55qrzx/snapshot_1a73f8bb_e12f3ed1.jpg
- Marlena... Co... Co ty? Coś nie tak z dzieckiem?! - przeraził się.
- Nie ma... Nie ma żadnego dziecka... - wybełkotała.
- Bogowie... NIE! - krzyk rozpaczy wydarł się z piersi burmistrza.
http://s20.postimg.org/le53b72v1/snapshot_1a73f8bb_412f40d2.jpg
Marlena jeszcze przez długi czas nie mogła się pozbierać.
http://s20.postimg.org/z2l3ctyrh/snapshot_1a73f8bb_c12f41d4.jpg
Chociaż ciąża nie była jeszcze w zaawansowanym stadium, ona zdążyła pokochać to maleństwo. Ledwo zdała sobie z tego sprawę, musiała je stracić. Nie było jej dane go poznać, już należało się z nim pożegnać. Na wieki.
http://s20.postimg.org/hrz9yjwhp/snapshot_1a73f8bb_e12f4226.jpg
Dla jej męża to też było trudne, ale wiedział, że musi się trzymać - żeby trzymała się jego rodzina i jego miasteczko...
I wiedział też, że trzeba będzie spróbować jeszcze raz i zapewnić żonie lepszą opiekę.
Rany się goiły, rozpacz ustępowała spokojowi, a młodzi zakochani mieli nadzieję, że tym razem owoc ich miłości doczeka dnia swoich narodzin.
http://s20.postimg.org/4mjrsg2m5/snapshot_1a73f8bb_612f44bd.jpg
Nadszedł najradośniejszy czas w roku :)
http://s20.postimg.org/ktlgurk8t/snapshot_1a73f8bb_012f4817.jpg
Dzień wcześniej pani Domańska wróciła do domu cała w skowronkach - lekarze po przeanalizowaniu wyników badań z uśmiechem zapewnili ją, że maluch rozwija się prawidłowo i nie ma się o co martwić. Tak, to miały być zdecydowanie wesołe święta!
http://s20.postimg.org/bn367hf0d/snapshot_1a73f8bb_412f48d2.jpg
Wszystko - a jeśli się dało, to i ze szczegółami! - relacjonowała dumnemu (przyszłemu) tatusiowi. Serce w nim rosło na widok tak szczęśliwej ukochanej.
W pewnym momencie jednak Marlena nagle wstała i złapała się za brzuch.
http://s20.postimg.org/56u7he6gt/snapshot_1a73f8bb_812f4975.jpg
- Błażej...
http://s20.postimg.org/5v320c56l/snapshot_1a73f8bb_a12f4987.jpg
- To pewnie od ryby, zaraz ci przejdzie! - próbował uspokoić ją mąż, chociaż sam nie wierzył w to, co mówił.
- Boli tak jak wtedy!
- Przecież mówiłaś, że wyniki wyszły rewelacyjnie!
W odpowiedzi dostał żałosne stęknięcie i w jej oczach dostrzegł błaganie o pomoc.
- Idź się ubierz - rozkazał jej. Wyszła natychmiast, choć z pewnym trudem.
Bogowie, naprawdę chcecie śmierci tego maleństwa i depresji jego matki? - zapytał burmistrz z wyrzutem, patrząc w stronę choinki stojącej na stoliku. Potem szybko pomógł żonie się ubrać i odjechali do szpitala.
I tym razem była to ostatnia podróż małego Domańskiego.
http://s20.postimg.org/51qg7pz5p/snapshot_1a73f8bb_612f4b25.jpg
Zabolało o wiele bardziej niż pierwszy raz. Chociaż bardzo dobrzy psychologowie zajęli się panią burmistrzową, ona nie zdawała się wracać do zdrowia. Jej mąż nie potrzebował pomocy specjalistów - rzucił się w wir pracy, może troszkę pomógł tu alkohol, ale nic strasznego. Najgorsze było to, że w swojej tragedii - choć wspólnej, to jednak podzielonej - oddalili się od siebie. I to tak bardzo, że wydawało się, że powrót jest niemożliwy.
http://s20.postimg.org/ihdgx67nh/snapshot_1a73f8bb_212f4b5a.jpg
http://s20.postimg.org/6utcw1kcd/snapshot_1a73f8bb_e12f4b6a.jpg
Nie ma co się dziwić zresztą - Błażej nadal był zdeterminowany, by spróbować jeszcze raz, ale jego żona oświadczyła, że nie przeżyje kolejnej straty, co zresztą zdawali się potwierdzać lekarze. Nie wykluczali, że być może za jakiś czas Marlena zmieni zdanie, ale wszystko wskazywało na to, że ciąża będzie dla niej traumą do końca życia.
Ciężko im się ze sobą żyło. Chociaż próbowali rozmawiać, śmiać się i pokazywali się razem publicznie, to jednak było to wszystko takie powierzchowne, bez grama czułości. Marlena przestała być jego - teraz jej ciało, myśli i uczucia były wyłącznie jej własnością i trzymała je pod kluczem. Choć burmistrz próbował wielu sposobów, żeby do nich się dostać, nie udawało mu się.
Kiedyś zaproponowała mu - zupełnie rzeczowo i na poważnie - żeby się rozwiedli. Wiedziała, że ukochany pragnie tego, czego ona nie może mu dać - dalsze trwanie w tym związku było bez sensu. Domański oczywiście się na to nie zgodził - nie po to wymógł zgodę na ich ślub, żeby teraz przyznać się do porażki! Poza tym nie potrafił sobie wyobrazić przy jego boku żadnej innej simki, a zdrada już w ogóle nie wchodziła w grę. Postanowił, że poczeka. Ale w pewnym momencie czekanie stawało się zbyt męczące, ona zaś nie dawała mu żadnej nadziei, że się nadejdzie jego kres.
Zostawił jej sypialnię, a sam "urządził się" w swoim dawnym pokoiku. Wieczory spędzali praktycznie osobno - ona i tak kładła się wcześnie spać.
http://s20.postimg.org/k3y34nubh/snapshot_1a73f8bb_412f5f5d.jpg
On zasypiał z ciężkim sercem.
http://s20.postimg.org/ftjf92p8d/snapshot_1a73f8bb_412f5eee.jpg
Często jednak zakradał się do sypialni. Gdy spała, miał wrażenie, że nic się nie zmieniło - nadal jest młoda, nie ma za sobą tych dwóch poronień, już zawsze będzie przy nim...
Wtedy otulał swoją biedną, a zarazem najukochańszą w świecie istotę i nachylał się, żeby pocałować ją na dobranoc.
http://s20.postimg.org/6e859lwl9/snapshot_1a73f8bb_412f622f.jpg
Przynajmniej tego nie mogła mu zabronić.
W czasie bezsennych nocy, kiedy nie mógł leżeć przytulony do niej, internet przychodził mu z pomocą.
http://s20.postimg.org/za44vlkcd/snapshot_1a73f8bb_212f6d34.jpg
Strony, od których niegdyś trzymał się z daleka, którymi wręcz gardził, teraz były jego ratunkiem. Wtedy jego życie stawało się nic niewarte, podłe i obdarte z godności. Gdyby chociaż i on mógł chodzić spać tak wcześnie jak ona...!
http://s20.postimg.org/asc17phrx/snapshot_1a73f8bb_a12f6dbe.jpg
Przyglądała mu się ze smutkiem. Oto do czego to wszystko doprowadziło! Oto co się stało z simem, za którego dałaby się zabić najokrutniejszą śmiercią...
Nadszedł czas, by odrzucić zły urok.
- Przeszkadzam? - zapytała przyciszonym głosem.
On niemal podskoczył na swoim krześle. Patrzył na nią jak na zjawę.
- Nie, siadaj - wskazał jej niepościelone łóżko. Sam usiadł koło niej.
- Coś się stało? Miałaś zły sen? - zaniepokoił się.
http://s20.postimg.org/63w1cisl9/snapshot_1a73f8bb_a12f6ef6.jpg
- Całe nasze małżeństwo jest jak zły sen - odparła.
- Ale wiesz, że ja go nie zakończę - powiedział obronnie.
- A spróbujesz je naprawić? - zapytała nagle z nadzieją w głosie.
To było to. Na ten moment czekał tyle lat.
Objął ją ramieniem.
http://s20.postimg.org/5lwaixdml/snapshot_1a73f8bb_612f6fbf.jpg
- Tak. Ale ty mi w tym pomożesz.
Uśmiechnęła się na zgodę, a on usadził ją na swoich kolanach i spojrzał głęboko w oczy.
http://s20.postimg.org/wmeol8rb1/snapshot_1a73f8bb_a12f6ff4.jpg
- Marlena, chcesz tego? - zapytał poważnie.
- Chcę - wyszeptała. - Uda nam się.
- Ślicznie wyglądasz - uśmiechnął się, po czym przytulił ją mocno.
http://s20.postimg.org/jjj21z131/snapshot_1a73f8bb_412f7006.jpg
- Kocham cię.
- Ja ciebie też - wyszeptała, po czym zaczęła przepraszająco - Wiem...
- Ciiii - uspokoił ją. - Nie czas na to.
Potem nie mówili już nic. Nie musieli.
http://s20.postimg.org/4xnfzzewt/snapshot_1a73f8bb_012f7077.jpg
http://s20.postimg.org/nywvtho3h/snapshot_1a73f8bb_812f70cf.jpg
http://s20.postimg.org/ldvwjpo3h/snapshot_1a73f8bb_412f73c1.jpg
http://s20.postimg.org/8epi2ydz1/snapshot_1a73f8bb_612f742c.jpg
http://s20.postimg.org/si94f05z1/snapshot_1a73f8bb_412f746c.jpg
Czując oddech ukochanego na szyi nagle przed oczami stanęła jej jej mama (http://s20.postimg.org/ju6s249x9/snapshot_1cbbb41e_5cbbcd99.jpg). Czy Zbysław Aronowicz był choć przez chwilę dla jej matki tak czuły jak Błażej dla niej? Co musiała czuć gdy wiedziała, że poczynające się w niej życie nigdy nie będzie kochane przez swojego ojca?
Zachlipała. Zbyt głośno, żeby umknęło to uwadze jej męża.
- Skarbie, coś się stało? - usłyszała jego szept. Tyle troski było w tym pytaniu! Czy jej ojciec kiedykolwiek zdobyłby się na coś takiego...?
- Myślałam o mamie. Ona też musiała przez to przejść...
- Ale gdyby tak się nie stało, nie miałbym ciebie, a nasze dzieciątko nie miałoby tak cudownej i kochającej mamy.
- Myślisz, że...?
- Psst, bo usłyszy! - zaśmiał się Błażej.
Zasnęli z uśmiechem na ustach i nadzieją, że mają rację...
Okazało się, że mieli! :)
http://s20.postimg.org/rowimdzy5/snapshot_1a73f8bb_612f774e.jpg
http://s20.postimg.org/c4p4vuptp/snapshot_1a73f8bb_e12f7764.jpg
- Wiedziałem! - powiedział świeżo zaanonsowany tatuś.
Maluch rósł i wraz z nim rosła radość jego rodziców. Najgorsze było za nimi.
http://s20.postimg.org/g2cel9cn1/snapshot_1a73f8bb_a12f777d.jpg
http://s20.postimg.org/46q4ggn5p/snapshot_1a73f8bb_e12f7975.jpg
http://s20.postimg.org/73hquhid9/snapshot_1a73f8bb_212f7a26.jpg
http://s20.postimg.org/t19maj7zx/snapshot_1a73f8bb_612f78a2.jpg
Burmistrzowie wybrali się z wizytą do sąsiadów :)
http://s20.postimg.org/sgul7uerh/snapshot_3c2867a0_e130613a.jpg
http://s20.postimg.org/4nbc2wawt/snapshot_3c2867a0_4130614b.jpg
Hiacynta zdawała się zapałać wielką sympatią do swojej cioci :)
http://s20.postimg.org/pixme573x/snapshot_3c2867a0_213061cc.jpg
- A kuku, panie burmistrzu! - ekscytował się Feliks. - Nie ma to jak być wujkiem legendy! I to tym najfajniejszym!
Czas rozwiązania przypadał na grudzień. Mimo śnieżycy dumny burmistrz zdążył przyjechać na czas i towarzyszyć żonie w powitaniu swojego następcy - Cezarego Domańskiego :)
Chłopiec urodził się dokładnie w Wigilię (zahaczając prawie że o drugą - w rzeczywistości - rocznicę śmierci jego dziadka).
Ich wątek zakończę zdjęciami z świątecznej sesyjki.
http://s20.postimg.org/p7bknn1a5/Sims2_EP9_2014_12_25_15_00_22_47.jpg
Przypałętał się taki śmieszny koleś ubrany na czerwono i z dłuuuuuga brodą! (jakby nie mógł się ogolić czy coś)
http://s20.postimg.org/tchfcfsql/Sims2_EP9_2014_12_25_15_00_59_16.jpg
- Witamy w Nieznanowie! - burmistrz czynił honory.
Marlena w tym czasie zdążyła wycałować za wszystkie czasy swojego pierworodnego.
http://s20.postimg.org/hbvzbplbx/Sims2_EP9_2014_12_25_15_05_01_06.jpg
Koleś z brodą sobie poszedł, więc uwaga Błażeja skupiła się na jego dziecku.
http://s20.postimg.org/avn0lmcsd/Sims2_EP9_2014_12_25_15_08_20_78.jpg
http://s20.postimg.org/m5fqgkhtp/Sims2_EP9_2014_12_25_15_08_42_04.jpg
Czaruś czarowny :love:
http://s20.postimg.org/y8l244svx/Sims2_EP9_2014_12_25_15_09_00_97.jpg
Chłopiec został wyrwany z objęć matczynych.
http://s20.postimg.org/9008agny5/Sims2_EP9_2014_12_25_15_10_54_39.jpg
http://s20.postimg.org/anzdp41tp/Sims2_EP9_2014_12_25_15_11_23_20.jpg
http://s20.postimg.org/5duexthkt/Sims2_EP9_2014_12_25_15_11_54_87.jpg
Aj belif aj ken flaaaaaaj! :fun:
http://s20.postimg.org/pvarvq4al/Sims2_EP9_2014_12_25_15_12_48_57.jpg
Jestem z ciebie dumny, synu.
http://s20.postimg.org/6hej9s27x/Sims2_EP9_2014_12_25_15_18_07_20.jpg
Burmistrzowie w komplecie :D
Ciąg dalszy nastąpił. (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1868507&postcount=397)
...
Skąd w ogóle w życiu Feliksa wzięła się Gracja?
Gracja, z domu Wolańska, to starsza córka Grzegorza i Augusty, jego drugiej dużo młodszej żony. Ma dwie starsze przyrodnie siostry - Gertrudę i Galię oraz jedną młodszą - Gaję.
Jako nastolatka była związana z bardzo rodzinnie nastawionym simem - Alojzym Rycerzem. Bo wyleciało mi z głowy, że ona ma być z Feliksem xDD
http://s20.postimg.org/rs7yjobwd/snapshot_1d04ced9_20615ea0.jpg
http://s20.postimg.org/5y5b652d9/snapshot_1d04ced9_20615db5.jpg
Wszystko było fajnie aż do momentu pójścia na studia. Gdy zbyt długo nie widziała swojego chłopaka, zaczynała "szukać" go w innych simach. Jej wzrok zatrzymał się na dłużej na znanym Wam już Feliksie Aronowiczu.
http://s20.postimg.org/hjfhdunul/snapshot_80accacd_00aeed19.jpg
Były to niewinne flirty co prawda i nikt tego nie brał na poważnie. Ale podczas jednej imprezy w akademiku Alojzy wyniuchał, co się święci. Zrobił Gracji awanturę
http://s20.postimg.org/cytayx459/snapshot_a0ac99e3_80af04a4.jpg
po czym zerwał.
http://s20.postimg.org/gwgkobqyl/snapshot_a0ac99e3_a0af04d8.jpg
Feliks szybko zajął jego miejsce w jej sercu i głowie.
http://s20.postimg.org/wplj4sdvh/snapshot_a0ac99e3_60af055a.jpg
Niedługo przed obroną oświadczył się jej :>
http://s20.postimg.org/q1tivxjr1/snapshot_a0ac99e3_80b0ac44.jpg
http://s20.postimg.org/4e4klhjct/snapshot_a0ac99e3_40b0ac51.jpg
Jak mogła powiedzieć "nie"? :D
Po skończeniu studiów zamieszkali jednak osobno i historia się poniekąd powtórzyła.
Równolegle z nimi uniwersytet kończył także niejaki Franek Stanek - pewnie kojarzycie go - jeśli nie jako syna studentów Tymka i Lindy (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1591414&postcount=68), to jako jednego z simów z tematu "Ach, te dzieci!".
Tak się złożyło, że Gracja i Franek zostali sąsiadami, a że znali się od dawna, to odwiedzali się często.
Zdarzyło im się jednak pewnego razu przesadzić z alkoholem.
http://s20.postimg.org/3lxb8jprx/snapshot_80dd5e61_40dd5e62.jpg
Nastrój zrobił się frywolny.
http://s20.postimg.org/3w08e5f0d/snapshot_80dd5e61_a0dd5ea0.jpg
Dzień był upalny, więc wskoczyli do jacuzzi. Franek po drodze zgubił kąpielówki...
http://s20.postimg.org/4mxjxo6rh/snapshot_80dd5e61_80dd5ee7.jpg
Normalnie pewnie dziewczyna zaczęłaby krzyczeć, ale - jak widzicie - Gracji się to nawet podobało! Ona chyba też tak chciała...
http://s20.postimg.org/ptwp7xu0t/snapshot_80dd5e61_60dd5f7c.jpg
Obudziła się w swoim łóżku z bólem głowy. Nie pamiętała, jak się w nim znalazła. Niepościelona druga połowa posłania przyprawiła ją jednak o porządne zakłopotanie.
O nie.
Przespała się z Frankiem. Co gorsza, zdradziła Feliksa!
Miała dzień wolny - zamierzała wybrać się na zakupy ciuchowe i do kosmetyczki. Nic z tego - wyrzuty sumienia zatrzymały ją w domu. Próbowała wymyślić, co powiedzieć Feliksowi. Czy w ogóle coś mówić.
Z tego wszystkiego całkiem zapomniała, że to jej chłopak miał ją podrzucić do galerii handlowej.
Ale on pamiętał. Przyjechał.
http://s20.postimg.org/7fqrhp73x/snapshot_80dd5e61_00dd6213.jpg
- Hej! Mieliśmy jechać, a ty nieubrana i zaryczana! Co jest? - zapytał.
- Feliks? O nie... - na jego widok wybuchnęła płaczem na nowo. Kompletnie nie wiedziała co zrobić.
Chłopak spróbował ją przytulić do siebie.
http://s20.postimg.org/4iz53obwd/snapshot_80dd5e61_80dd6276.jpg
- Jak nie chcesz mówić, to nie mów - odparł, bez wyrzutu. - Ale ogarnij się w szybko i jedziemy.
Mimo braku reakcji z jej strony nie zniechęcał się.
- Ej, piękna! Bo ci sprzątną sprzed nosa tę seksowną, czarną kieckę! - wiedział bowiem, że Gracji bardzo na niej zależało (i, nie da się ukryć, jemu też, chociaż wolał swoją narzeczoną w wersji takiej, w jakiej ją bogowie stworzyli).
- Feliks, daj mi spokój! - krzyknęła z rozpaczą. - Przespałam się z Frankiem, powinieneś mnie rzucić!
Chłopak zamyślił się, po czym zapytał:
- A był chociaż lepszy niż ja?
Gracja podniosła oczy niedowierzająco. To niemożliwe, żeby po takim wyznaniu mieć jeszcze siły na żarty.
- ZDRADZIŁAM CIĘ! - powtórzyła, próbując ponownie uświadomić mu, co się tak naprawdę stało.
- OK, zrewanżuję ci się kiedyś, ale teraz chodź! - odparł jak gdyby nic.
Patrzyła na niego jak na idiotę.
- Gracja, kochanie, "nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło". Skoro to ty ze mną nie zerwałaś, to znaczy, że albo naprawdę mnie kochasz, albo tamten koleś nie sprostał twoim oczekiwaniom.
- Ja wypiłam za dużo... Nie chciałam tego...
- W porządku. O ile nie urodzisz mi małego blondaska uznajemy, że nic takiego się nie wydarzyło, OK?
- Feliks... Jesteś cudowny, ty wariacie!
http://s20.postimg.org/4pcu6rl19/snapshot_80dd5e61_c0dd62c0.jpg
- Nie - ja mam po prostu fajną dziewczynę i jeszcze lepsze pouczcie humoru!
- Tylko co z sukienką...
- Kupię ci fajniejszą jako prezent ślubny!
- Trzymam cię za słowo!
Ślub odbył się zgodnie z planem :)
A biała suknia Gracji biła na głowę wszystkie kreacje, nawet tamtą "małą czarną xD
Feliks Aronowicz + Gracja Wolańska
http://s20.postimg.org/clxbezwhp/snapshot_3c2867a0_61110d7c.jpg
http://s20.postimg.org/6v7519ohp/snapshot_3c2867a0_01110e09.jpg
http://s20.postimg.org/ktunm8z0d/snapshot_3c2867a0_61110ec4.jpg
http://s20.postimg.org/4uc02p2yl/snapshot_3c2867a0_e1110ec9.jpg
http://s20.postimg.org/mzoygr2gt/snapshot_3c2867a0_81110ed8.jpg
http://s20.postimg.org/3qrvqqibh/snapshot_3c2867a0_41110f7b.jpg
http://s20.postimg.org/8zmwom0ql/snapshot_3c2867a0_21110f8c.jpg
http://s20.postimg.org/mdzzkn7el/snapshot_3c2867a0_c1110f94.jpg
http://s20.postimg.org/sg7mb4vul/snapshot_3c2867a0_41110fa7.jpg
http://s20.postimg.org/yrctrjx31/snapshot_3c2867a0_c1110fd2.jpg
http://s20.postimg.org/9k1xratz1/snapshot_3c2867a0_41111001.jpg
Goście!
http://s20.postimg.org/ofvvl5fzx/snapshot_3c2867a0_61110fea.jpg
Z przodu Denis i Nadia (Aronowicz) Kerner - rodzice Feliksa. Za nimi Kornel i Inga Aronowiczowie - wujek i ciocia Feliksa. Całkiem z tyłu Witek Wikarewicz i Berenika Charkowska - przyjaciele młodych.
http://s20.postimg.org/d52eo9nwd/snapshot_3c2867a0_a1110fca.jpg
Rzędy:
1. mama i siostra Gracji wraz z chłopakiem - Augusta Wolańska, Gaja Wolańska i Czarek Roklin.
2. Błażej i Marlena (Aronowicz) Domańscy oraz Filip i Ava (Bitner) Marks.
3. Mikołaj i Halina (Szymuk) Fank, chociaż nie wiem, czy wtedy już byli małżeństwem xD oraz Franek Stanek i Dosia Działkowicz.
http://s20.postimg.org/ry7vhjgvx/snapshot_3c2867a0_4111112a.jpg
"Szara codzienność":
http://s20.postimg.org/93c4r4gu5/snapshot_3c2867a0_a1111872.jpg
http://s20.postimg.org/g7ty05o3h/snapshot_3c2867a0_81111c1f.jpg
Gracja pochwaliła się, że zostaną rodzicami, na co Inga zareagowała bardzo entuzjastycznie! (Feliksa i Marlenę traktowała niemal jak własne dzieci)
http://s20.postimg.org/v205vd459/snapshot_3c2867a0_e1305c44.jpg
Co ciekawe, przyszły tatuś zareagował równie entuzjastycznie, ale w bardziej właściwy dla niego sposób :D
http://s20.postimg.org/3tx9d3131/snapshot_3c2867a0_61111787.jpg
http://s20.postimg.org/r9f6ifku5/snapshot_3c2867a0_411117b9.jpg
http://s20.postimg.org/pkaoo3uil/snapshot_3c2867a0_61111aad.jpg
http://s20.postimg.org/ji31xm62l/snapshot_3c2867a0_a1111b69.jpg
Rzeczywiście, nie urodził się blondasek :D Zamiast niego pojawiła się na świecie mniejsza kopia - pod względem wyglądu! - swojej mamy:
Hiacynta Aronowicz :>
http://s20.postimg.org/afbga1kql/snapshot_3c2867a0_4130610f.jpg
http://s20.postimg.org/je640tf0d/snapshot_3c2867a0_a1305e21.jpg
Więcej zdjęć tutaj (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1834266&postcount=258).
Państwo Aronowicz się szczęśliwie zestarzeli.
http://s20.postimg.org/r4cw5yhbx/snapshot_3c2867a0_a1305f82.jpg
http://s20.postimg.org/wbxzaexx9/snapshot_3c2867a0_21305f93.jpg
A Inga nadal jest prześliczna <3
Kot Eryk też jeszcze jakimś cudem żyje.
http://s20.postimg.org/d2wb6noe5/snapshot_3c2867a0_61a82219.jpg
Ale jego dni są chyba policzone...
http://s20.postimg.org/a9y1pihq5/snapshot_3c2867a0_21a82779.jpg
A tak poza tym to Hiacynta to cudowne maleństwo :>
http://s20.postimg.org/qu0s8vdbx/snapshot_3c2867a0_41a8218b.jpg
http://s20.postimg.org/m9eltxtml/snapshot_3c2867a0_41a822e5.jpg
http://s20.postimg.org/sw19n4bb1/snapshot_3c2867a0_81a82351.jpg
http://s20.postimg.org/hh4sihyyl/snapshot_3c2867a0_41a82417.jpg
http://s20.postimg.org/tuhmpeon1/snapshot_3c2867a0_01a8244e.jpg
Niestety, zapracowany Feliks nie ma zbyt dużo czasu dla córeczki. Kiedy jednak jest w domu, bawi się z nią do upadłego, czasami nawet zapominając, że dziecko też musi zjeść od czasu do czasu i że on sam ma żonę, która też za nim tęskni!
http://s20.postimg.org/441nfvu4d/snapshot_3c2867a0_41a82591.jpg
http://s20.postimg.org/tqe5yangd/snapshot_3c2867a0_41a8269a.jpg
http://s20.postimg.org/3oqdmv871/snapshot_3c2867a0_61a82655.jpg
Jak pewnie widzieliście (a jeśli nie, to - [klik] (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1840636&postcount=7), Aronowiczom też cyknęłam kilka fotek z okazji świąt. Ale tamte są porządne (fraps) i Feliks i Gracja się do nich już nie załapali, dlatego niech będą sobie tutaj :)
http://s20.postimg.org/iscjqyukd/snapshot_3c2867a0_a1a8377c.jpg
...
Lajkujcie, komentujcie, whatever, ale chcę wiedzieć, że dobrze robię nadal wrzucając tu historie z mojej gry!
No i wszystkiego najlepszego w 2015 :)
LepkiePaluszki23
31.12.2014, 06:01
W końcu nowy odcinek! :D
Tyle przejść ta Marlena przeżyła, że nawet o rozwodzie myślała. Dobrze , że jednak wszytko się udało :)
Dowcipniś z tego Feliksa :D Hiacynta jest taka urocza. Biedny Eryk. Niedługo trafi do innych kotów :(
I zostań tutaj i pisz dalej. Twoje historie są jak dla mnie rewelacyjne. Ja również życzę ci Szczęśliwego Nowego Roku 2015 :)
Nie chcemy pożegnania z Miasteczkiem :(
Och Błażej, Błażej... Nie ma to jak wzdychać do sima <3 O! I ploteczki mieszkańców :D Jak ja lubię takie niuanse, hah.
O kurczę! Takich zawirowań z dzieckiem się nie spodziewałam :o Chociaż w zasadzie nie powinno mnie to dziwić, bo patrząc od strony czytelnika to jak najbardziej logiczne, z biologicznej strony chyba też.
Popłaczę się :cry: Biedni Błażej z Marlenką :( Całe szczęście, że udało im się jakoś pozbierać. Utrata dziecka to przecież ogromny cios, a biorąc pod uwagę jeszcze wszystkie okoliczności (np. Domańscy jako coś w rodzaju dynastii są w pewien sposób zobligowani do powołania na świat kolejnych dziedziców. Ach... Wspaniały wpływ tych wszystkich książek które czytam <3 ), to cieszę się, że w miarę szybko udało im się z tym poradzić.
Świąteczny czas :D I taka miła wiadomość :) :crazy: Ja już nie wiem czy mam się cieszyć czy płakać! Oj Domańscy, Domańscy... Podoba mi się jak opisałaś te relacje między nimi. A poza tym wspominałam, że to takie smutne? :<
Miło, że młodym udało się raz jeszcze ;) Porównanie sytuacji Marleny i Zefki jest miażdżące jakby się dłużej nad tym zastanowić :o
- Ale gdyby tak się nie stało, nie miałbym ciebie, a nasze dzieciątko nie miałoby tak cudownej i kochającej mamy.
- Myślisz, że...?
- Psst, bo usłyszy! - zaśmiał się Błażej.
O jaaa... Rozpłynęłam się :lovers:
Feeeliks! On to taki skromny <3
Haha, Cezary! Nie zaskoczyłaś mnie jednak ;P Obstawiałam, że tym razem burmistrz będzie miał imię zaczynające się na C ;P No bo w końcu najpierw Arek, później panowie na B, a teraz czas na C :D A że niewiele imion męskich przychodziło mi do głowy, to nawet ostatnio rozmyślając sobie o najnowszym potomku Domańskich, to chodziło mi po głowie właśnie imię Cezar(y). Ale ma oczyyyska <3 Ci Domańscy mają coś w sobie, oj mają :D Nie stworzono jeszcze emotikonka, który wyraziłby mój zachwyt nad tą sesją :love:
O! Alojzy Rycerz! Znam tego sima :D Haha, ja z reguły nie pamiętam kto ma z kim być i bywa, że nie raz po ślubie simów, którzy wcale nie mieli być razem, to sobie uświadamiam ;)
W tym twoim akademiku jest lewitujący telewizor czy ja mam jakieś przywidzenia? O! Feliks jak widzę wykorzystuje sytuację ;) Franek Stanek :D Jego też kojarzę! Chociaż jak zestawić zdrobnienie jego imienia i nazwisko to kojarzy mi się z bańką wstańką. Gracja ma chyba jakieś kłopoty z pamięcią ;) A Franek za duże kąpielówki! Tak szczerze, to Gracja mnie trochę bawi. I Feliks też :D Oj Aronowicz, ten to ma gadane, no ja nie mogę :fun:
Inga jak widzę nie traci swojego uroku ;) Te simowe zwierzęta są długowieczne, wiem co mówię! Oj Eryk, strzeż się! W końcu niewiele pupilków domowych jest w stanie przetrwać zderzenie z młodą Aronowiczówną (jak sądzę ;P ). Myślę, że Feliks znów poczuł się jak dziecko :D
Luuuudzie, lajkujemy (ja to mam zapłon, dopiero ogarnęłam, że coś takiego się pojawiło!), komentujemy, robimy cokolwiek! Przecież jeszcze nie słyszeliśmy o tylu fascynujących historiach!
Liv, szczęśliwego nowego roku! Ostatnimi czasy niezbyt chciało mi się grać w simsy, ale właśnie dostałam jakiegoś kopa i chyba zaraz je odpalę (szczególnie, że i u mnie burmistrz musi zmierzyć się z czymś szalenie ważnym!). A może jakiś update jakiegoś drzewa albo indexu?
Pozdrawiam :D
- Mamusia? Jest, właśnie kosztowaliśmy ciasto.
"- Kosztowaliśmy właśnie ciasto, lordzie X.
- Ach tak, jaśnie panie. Czy chciałby pan dokładkę?"
Loool. Żeby dziecko się tak wyrażało. :D Archaizm na potęgę.
[23.09.2014]: Twoje śluby są takie duże, zawsze pełno simów. W ogóle u ciebie jest tak żywo, jak ja gram w simsy to każdy wygląda jakby miał kij w tyłku, no ale ty masz już doświadczenie z graniem w TS2, ja nie pamiętam, bym przegrał normalnie choćby godzinę.
Jeju, co tu się dzieje, Denis spotyka się ze swoim dzieckiem! A do tego ślub! Cofam moje słowa, jakoby w twoim OJSG wszyscy ciągle mieli same nieszczęścia. Wystarczy tylko zobaczyć, jak dużo się zmieniło. Szkoda, że Feliks jest zły na rodziców, no ale to zrozumiałe. Też bym się wkurzył, gdyby mnie coś takiego spotkało, szczególnie jeśli chodzi o ojca. Cóż, może z czasem mu się odmieni!
Zbysław w więzieniu, to od razu całe miasto się cieszy i rozmnaża. Kolejna para właśnie wzięła ślub, nie za dużo jak na jeden odcinek? To pytanie retoryczne i nie musisz odpowiadać. Możesz dać i pięć jak chcesz! W ogóle Marlena jest prześliczna! I ta sukienka - cuuudo! <3
Cieszę się, że sprawa z burmistrzem i bratem w końcu się rozwiązała.
Antosia wygląda zupełnie jak jedna postać(click (http://s1085.photobucket.com/user/Caesum/media/Alice%20-%20ch7/Screen7.jpg.html?sort=3&o=3)) z Alice Waters! :O
[16.10.2014]: Pierwsze kilka zdań i już nieszczęścia! No tak, cała Liv! I do tego śmierć Bobka. :( Współczuję Krisowi i Inie, a Kastorowi zafundowałbym solidne porażenie piorunem(może rozważysz propozycję?). Kto to widział, porywać dziecko i bić jego matkę! Za to Olimpia pewnie tryumfuje, skoro dostała w końcu to czego chciała.
Kalikst i Andrea
- "Szmato"?! Co ty sobie w ogóle wyobrażasz?! Jakim łajdakiem trzeba być, żeby tak mówić do własnej żony, matki sowich dzieci!
Matka SOWICH dzieci? :| I Kastor nie zauważył, że coś jest nie tak z jego dzieciakami?
[25.11.2014]: Jeju, jak ta rodzina ci się powiększyła. :D Greta jest okropna, ma okropny gust jeśli rzuciła swojego faceta i całą rodzinę dla tego starucha. Za to synek wyrasta na całkiem ładnego chłopaka. :P Współczuję dzieciom Wiktorowicza, kłótnie rodziców zawsze najciężej odbijają się na dzieciach. Podobno dzieci potem powtarzają tylko zachowania rodziców, co jest jeszcze gorsze. SZkoda Mirelli i Wacława, ale tak będzie najlepiej dla dzieci, a i może Wacek(?) znajdzie sobie w końcu odpowiednią żonę.
Ta sprawa z Weroniką i Patrykiem... :O Ale przynajmniej Wacław ma nową żonę, oby z tą wyszło lepiej. A Patryk wreszcie się sobą zajął i ma powód do życia, bardzo zmyślnie, livko!
[30.12.2014]: Gdy zdarzy się jeden raz, że kuzyni mają dziecko - wtedy nie powinno być nic złego. :| Dopiero przy nagminnym nawarstwianiu się cech mogą powstać problemy. Z tego co pamiętam w ten sposób nastała epidemia hemofilii w rodzinach królewskich całej Europy. A w przypadku mojej rodziny wstrętne charaktery i płaskostopie u kobiet. :P Ale dobra tam, ważne, że w końcu im się udało! Gratulacje dla nich!
Haha, Feliks mnie powalił. Jego dziewczyna puszcza się z kim popadnie, a on "a był lepszy ode mnie?". Dobre!
Nooo, czekam na następne! I zaraz dam lajki. :P
Liv, ani się waż rezygnować z Miasteczka! Nie wiem, czy to jeszcze w ogóle kojarzysz, ale kiedyś Ci wspomniałem, że staram się nadrobić twoje historie od początku. Potem miałem ambitny plan, że dam tu mega obszerny komentarz, gdzie chociaż kilka słów o każdej historii napiszę, ale przestaję się oszukiwać, że będzie mi się chciało za to zabrać (wrodzony leń ze mnie :P)… Pozwól, że skomentuję dwa ostatnie odcinki + obiecuję, że od teraz będę tu zaglądać na bieżąco :smile:
[25.11] Greta to niezły czarny charakter… Biedy Wacław, nie dość że taka żona, to jeszcze gorszy ojciec! Dobrze, że chociaż potem zaznał trochę simowego szczęścia :) A jego i Muńka piesek, to istne cudo!
Małgosia i Edek – tacy młodzi, a już skazani na siebie :D
Patryk trochę za surowo zareagował jak dla mnie, sprawa była już bardzo stara, wiadomo że nie można jej uznać za przedawnioną, ale żeby aż tak drastyczna reakcja… Co gorsza, to zainteresował się córką dopiero, gdy ta zadzwoniła, a to on powinien zabiegać o kontakt!
Fajnie, że Wacław doczekał się drugiego syna, bardzo się sprawdził jako simowy ojciec, choć miał bardzo pod górkę ;))
[23.12] Powiem Ci, że poruszyła mnie historia młodych burmistrzów! Super, że ostatecznie tak się skończyło, obawiałem się, że nie będzie happy endu.
Feliksowi to się trochę dziwię… Ogólnie ciekawa reakcja, nie powiem, ale nawet najmniejszego ukłucia gdzieś w środku na wieść o zdradzie? Mimo to fajnie, że rzeczywiście im się udało i jakieś ewentualne wewnętrzne zranienie nie wypłynęło w końcu na światło dzienne. Btw, kot i komentarz „Ale jego dni są chyba policzone…” przy wiadomy zdjęciu, to istne mistrzostwo! :D
Powiem Ci, że twoje historie są jak dobrze napisana książka – to już nie tylko simowie i gra komputerowa, ale stworzone przez Ciebie konkretne charaktery, za co naprawdę bardzo sobie cenię twoje Miasteczko (które chyba nawet traktuję trochę bardziej literacko, ni jeżeli jako zwykłą relację z gry) :smile:
Generalnie podpisuję się pod postem Annetti :P.
Od siebie dodam, że bardzo doświadczasz tych swoich burmistrzów...
Dobrze, że jednak doczekali się dziecka. Poza tym co Ty byś zrobiła bez spadkobiercy Nieznanowa xD?
Kicha, że Gracja zdradziła Feliksa, który rozwalił mnie reakcją na wieść o tym xDDD. Jednak jakby się tak zastanowić nad tym jego stwierdzeniem, to można dojść do wniosku, że Gracja może go zdradzać do woli. Ważne tylko, żeby do niego wracała, bo to oznacza, że go kocha... Trochę pokrętne, bo ciągłe zdrady z miłością miałyby niewiele wspólnego :P. Fajnie, że też doczekali się dziecka. Szczęście, że nie okazało się blondynem :P.
No i czekam na kolejną relację z losów Twoich simów, więc ani mi się waż kończyć :P!
świetne to twoje miasto, czasem aż ciężko się połapać kto jest kim - tak dużo ich jest :D
ale w sumie z moim Karolinowem jest to samo, moja siostra też nie ogarnia kto jest kim z moich simów :D ja jej rodzin też nie ogarniam :P
podobają mi się nazwiska twoich simów i imiona - że nie są takie oklepane tylko każdy ma jakieś ciekawe, orginalne :D
i są bardzo ładni, ładnie ubrani, z fajnymi fryzurami ^^
Bardzo dziękuję za komentarze, życzenia, powroty, "pierwsze kroki" w tym temacie i lajki! :>
Z tymi ostatnimi co prawda trochę się porobiło - dostałam je tylko od osób, które już wcześniej zostawiły komentarz pod grudniowym odcinkiem, co BARDZO minęło się z moim założeniem. Lajki miały być dla leniwych, komentarze dla najlepszych - Wy już swoje zrobiliście, bardziej chyba nie można docenić mojej twórczości! (jeszcze można być co prawda przywiązanym do bohaterów, ale to może kiedyś, gdyby zdarzyło mi się napisać coś na poważnie i być sławną pisarką! :fun: )
No ale wiedzcie, że generalnie bardzo się cieszę z tego odzewu :>
Nie ma to jak wzdychać do sima <3
Oh, żeby to pan burmistrz był jednym takim simem! :rolleyes:
Porównanie sytuacji Marleny i Zefki jest miażdżące jakby się dłużej nad tym zastanowić :o
I pomyśleć, że wpadłam na nie dopiero gdy pisałam tekst tego odcinka xD Ale takie wymyślane na bieżąco fragmentów życiorysu simów to większość wydarzeń w odcinkach :D
Haha, Cezary! Nie zaskoczyłaś mnie jednak
Na szczęście imion na "d" jest więcej :>
Ci Domańscy mają coś w sobie, oj mają
Czarek naprawił mój błąd sprzed dwóch lat - oryginalnie to Błażej miał mieć takie ciemne oczy :D
Haha, ja z reguły nie pamiętam kto ma z kim być i bywa, że nie raz po ślubie simów, którzy wcale nie mieli być razem, to sobie uświadamiam
Ja wiem z kim który sim się hajtnie jeszcze zanim w ogóle zosanie poczęty! xD I śluby planuję tym samym z dwuletnim wyprzedzeniem :> Możliwe potomstwo z takiego zwiazku zresztą też :D Nie mogę sobie pozowlić na dowolność - i tak już mam za dużo simów :( Żeby to ogarnąć, mam swój własny system rund.
Dla zainteresowanych, szczegóły w spoilerze.
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/rt_zps7d90227d.jpg
2012. Słabo widoczne, ale da się wyczytać, że np. Klementynka Ławecka miała być żoną... Czarka Roklina! xD Natomiast kuzyn burmistrza miał zostać mężem Lany Seppi, a Berenika miała się hajtnąć z ? Iworskim, dzisiaj znanym jako Cyryl Iworski. Stało się na odwrót xD
Obecnie wygląda to tak: http://s20.postimg.org/v3fm59t8d/DSC_0479q.jpg
A to jedna z najważniejszych kartek podczas gry :D
http://i1068.photobucket.com/albums/u451/KLiv27/zapiski1_zps3eee41be.jpg - 2013
http://s20.postimg.org/p51sv1a9p/DSC_0474q.jpg - 2015
Teraz zauważyłam taką ciekawą rzecz :D 2 lata temu młodą dorosłą miała zostać niejaka Nastka Czajkowska. Teraz na tym samym etapie jest jej córka - zapisana tu jako Lili Jaskierczyk :D
I cała rzecz polega na tym, żeby każdy z wypisanych tutaj simów był podkreślony na zielono - wtedy jest koniec rundy :>
W tym twoim akademiku jest lewitujący telewizor czy ja mam jakieś przywidzenia?
:look:
zdrobnienie jego imienia i nazwisko to kojarzy mi się z bańką wstańką.
:lol2:
A może jakiś update jakiegoś drzewa albo indexu?
Jest w planach.
Żeby dziecko się tak wyrażało.
Młody ma bogaty zasób słownictwa po prostu :fun:
Twoje śluby są takie duże, zawsze pełno simów.
Oj, nie. Robienie takich ślubów to strata czasu i nerwów, dlatego nie gustuję w tego typu imprezach ;)
Zbysław w więzieniu, to od razu całe miasto się cieszy i rozmnaża.
:O
Kastorowi zafundowałbym solidne porażenie piorunem(może rozważysz propozycję?)
Kastor zasłużył tylko na jeden rodzaj śmierci, bardzo adekwatny do jego czynów. To już postanowione.
Za to Olimpia pewnie tryumfuje, skoro dostała w końcu to czego chciała.
Ma męża, przyzwoite mieszkanie, zdrowe i ładne dziecko... Póki co sielankowo :>
I Kastor nie zauważył, że coś jest nie tak z jego dzieciakami?
Biorąc pod uwagę to, że sowa symbolizuje mądrość (ewent. moją najnowszą rodzinkę w miasteczku xD), to się nie zgodzę - Kastor ZAUWAŻYŁ, że jego dzieciaki pod tym względem bardzo przypominają swoją mamę (szczególnie Koryna). Stąd jego złość na Krisa.
Jeju, jak ta rodzina ci się powiększyła.
Przecież te dzieciaki nawet nie były rok po roku :| I co oni mogli na to, że za drugim razem trafiły się im bliźniaki?
Za to synek wyrasta na całkiem ładnego chłopaka.
Oj taaaaak. (http://s20.postimg.org/v9xwm3rr1/x_D.jpg) xD
Podobno dzieci potem powtarzają tylko zachowania rodziców, co jest jeszcze gorsze.
Wezmę to pod uwagę jak będę planować dalsze losy braci Wiktorowiczów ;)
Gdy zdarzy się jeden raz, że kuzyni mają dziecko - wtedy nie powinno być nic złego.
Może i nie, ale prawo zabrania i kropka :((
Nie wiem, czy to jeszcze w ogóle kojarzysz,
A dlaczego miałabym nie kojarzyć? xD
Małgosia i Edek – tacy młodzi, a już skazani na siebie
Ahahaha :D I to w sumie dosłownie.
obawiałem się, że nie będzie happy endu.
Kiedyś nie będzie happy endu ;>
Ogólnie ciekawa reakcja, nie powiem, ale nawet najmniejszego ukłucia gdzieś w środku na wieść o zdradzie?
Feliks to taki lekkoduch i wszystko mu jedno :P Albo był przygotowany na to, że kiedyś to nastąpi - w końcu nie ożenił się z paszczurem :D
Powiem Ci, że twoje historie są jak dobrze napisana książka – to już nie tylko simowie i gra komputerowa, ale stworzone przez Ciebie konkretne charaktery, za co naprawdę bardzo sobie cenię twoje Miasteczko (które chyba nawet traktuję trochę bardziej literacko, ni jeżeli jako zwykłą relację z gry)
< L. wyrastają skrzydełka >
Wiesz, nie uważam swojego pisarstwa za tego "wyższych lotów", ale naprawdę układam sobie w głowie historie życiowe poszczególnych simów - dlaczego miałabym ich nie przedstawić w formie literackiej tym bardziej, że "siedzę" w tym temacie od ładnych kilku lat? ;)
Ale moje relacje z gry nie są typowymi opowiadaniami i nie należy ich postrzegać w tej kategorii tekstów literackich ;)
Od siebie dodam, że bardzo doświadczasz tych swoich burmistrzów...
Inaczej byłoby nuuuudno!
Poza tym co Ty byś zrobiła bez spadkobiercy Nieznanowa xD?
Wrócimy do tej kwestii za jakiś czas ;>
No ale podtrzymuję, że Feliks jest lekkoduchem i nie bierze wszystkiego na poważnie, w tym pewnie swojego związku z Gracją. W sumie oni mogliby nawet nie mieć ślubu, tylko że oboje mają uraz do "wolnych związków" - historię rodziców Feliksa znacie, natomiast ojciec Gracji ożenił się z duuuuuuużo młodszą od siebie simką, wcześniej rozwodząc się z matką Trusi i Gai (chociaż rozwód był z winy ich matki i to Grześ się zajął córeczkami).
świetne to twoje miasto, czasem aż ciężko się połapać kto jest kim - tak dużo ich jest
W skrajnych przypadkach mamy drzewa (genealogiczne) :D
A jak czytelnicy w ogóle kojarzą postaci występujące w odcinkach, to i tak jest dużo! Ogarnianie wszystkiego i wszystkich zostawcie mnie :D
Oh, żeby to pan burmistrz był jednym takim simem!
Całkowicie się z tym zgodzę :D
Ja też wymyślam większość rzeczy czy wydarzeń z życia simów jak piszę ;) Ale masz rozpisane te rundy :o Też chcę mieć tak wszystko uporządkowane! Chyba muszę założyć jakiś zeszyt, bo na razie wszystko mam na porozwalanych kartkach ;P Poza tym nurtuje mnie pytanie, czy tam gdzie masz rozpisane te pary, to czy te znaczki obok oznaczają jakiej płci mają mieć potem dziecko albo coś? W każdym razie świetnie masz hm... posegregowane te rundy ;)
To teraz czekam na jakieś dalsze wiadomości z życia Twojego Nieznanowa ;P
A dlaczego miałabym nie kojarzyć? xD
Trochę czasu minęło, więc mogłaś po prostu zapomnieć, miałaś pełne prawo do tego ;)
układam sobie w głowie historie życiowe poszczególnych simów - dlaczego miałabym ich nie przedstawić w formie literackiej tym bardziej, że "siedzę" w tym temacie od ładnych kilku lat? ;)
Nigdzie nie napisałeś, że uważam to za złą metodę prowadzenia tu tematu, mój komentarz nie miał być żadnym zarzutem, czy sugestią, że powinnaś coś zmienić :) Szczerze, to nawet sobie nie wyobrażam, że akurat temat Miasteczka mógłby być prowadzony inaczej :D
Ale moje relacje z gry nie są typowymi opowiadaniami i nie należy ich postrzegać w tej kategorii tekstów literackich ;)
Trochę doprecyzuję to, co napisałem wcześniej. Wiem, że te relacje różnią się choćby od twoich fotostory, których znam przynajmniej fragmenty i że nie można ich do końca postrzegać jako opowiadań etc., chciałem jednak zaznaczyć, że gdy je czytam, np. ostatnią historię burmistrzów, to nie myślę tylko, że ano tak, taka sytuacji w grze i tyle, tylko jednak (uczciwie przyznając) porusza mnie to, jak to wszystko poprowadziłaś i opisałaś. Dzięki temu mimo iż sama zaznaczasz, że nie jest to opowiadanie, to widać twój talent pisarski (kurcze, chyba wyjdę na lizusa xD) nawet w relacji gry, której bądź co bądź, zabarwienie literackie nadajesz - właśnie to miałem na myśli pisząc wcześniejszy komentarz.
Myślę, że teraz trochę dokładniej doprecyzowałem, co miałem na myśli, także już nie truję i cierpliwie czekam na następne części :P
Trochę czasu minęło, więc mogłaś po prostu zapomnieć, miałaś pełne prawo do tego
Ci, co mnie znają wiedzą, że to nie takie proste w moim przypadku : P
Nigdzie nie napisałeś, że uważam to za złą metodę prowadzenia tu tematu
Tak jak ja nigdzie nie napisałam, że to źle ;]
chciałem jednak zaznaczyć, że gdy je czytam, np. ostatnią historię burmistrzów, to nie myślę tylko, że ano tak, taka sytuacji w grze i tyle, tylko jednak (uczciwie przyznając) porusza mnie to, jak to wszystko poprowadziłaś i opisałaś.
I tak powinno być =D
widać twój talent pisarski
Awwww :3
(kurcze, chyba wyjdę na lizusa xD)
E tam.
Teraz się chyba rozumiemy =D
Tym razem dalsze losy rodzin Nikonieckich i Ławeckich. Część II (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1807958&postcount=134).
...
]Mimo że Zenobia Ławecka była "oficjalnie" związana z Jaromirem Starczykiem, nie przeszkodziło jej to w zawieraniu bliższych znajomości z innymi simami.
http://s20.postimg.org/okei3m059/snapshot_e0a738de_c0a7675d.jpg
Jak pewnie zdążyliście się zorientować, mama Klementynki i Frydy była bardzo kochliwa, żądna przygód, ale i cholernie głupia i nieodpowiedzialna.
Z większości z tych rzeczy jednak jej chłopak nie zdawał sobie sprawy. Zresztą na starość zaczął się zastanawiać, czy nie lepiej byłoby zalegalizować związku. Jemu już dawno znudziło się skakanie z kwiatka na kwiatek. Wolał się skupić na pracy i rodzinie.
http://s20.postimg.org/v4c8cu7ul/snapshot_be8bf0be_a0b37e21.jpg
http://s20.postimg.org/r6oynfl19/snapshot_be8bf0be_20b4cc2d.jpg
Fryda i Roderyk :>
http://s20.postimg.org/6107pygjh/snapshot_be8bf0be_c0b37e88.jpg
Ciąża Zeni wydawała mu się od początku podejrzana - nie przypominał sobie, żeby kiedykolwiek zapomniał się zabezpieczyć.
Zaczęło być gorzej.
http://s20.postimg.org/e6d7qzygt/snapshot_be8bf0be_a0b381b3.jpg
A po jakimś czasie okazało się, że przeczucia Jaromira były jak najbardziej słuszne!
http://s20.postimg.org/3v0uyc6rh/snapshot_be8bf0be_c0b4c958.jpg
Maleńka Ksenia NA PEWNO nie była jego córeczką.
http://s20.postimg.org/xgk8afkfx/snapshot_be8bf0be_80b4ca0e.jpg
- Ty k*****, oszukałaś mnie!
- Jaro, daj spokój...
http://s20.postimg.org/ff13cmqf1/snapshot_be8bf0be_60b4ca3c.jpg
- Wy******** i więcej się tu nie pokazuj! Nie chcę cię znać, tępa szmato! I zabierz ze sobą tego bachora!
http://s20.postimg.org/fgb161s8t/snapshot_be8bf0be_20b4ca4f.jpg
Zrozpaczona Zeni postanowiła poszukać schronienia u ojca Kseni.
Ale i tam za długo nie pomieszkała...
http://s20.postimg.org/se7ycrhh9/snapshot_e0a738de_00b73601.jpg
http://s20.postimg.org/mrblfaeyl/snapshot_e0a738de_80b7361a.jpg
Jej ostatnią deską ratunku był dom rodzinny... I spotkanie w cztery oczy z matką i porzuconą córką.
W domu Nikonieckich zaś było... kwitnąco.
http://s20.postimg.org/aujibfw3h/snapshot_5ce140ec_20b706df.jpg
Klementynka chodziła uśmiechnięta od ucha do ucha. W szkole szło jej bardzo dobrze, na praktyki też nie mogła narzekać! Grzebień i nożyczki to był zdecydowanie jej żywioł :)
http://s20.postimg.org/67r8ewcvx/snapshot_5ce140ec_c0b70710.jpg
Lesław i Anabelle mimo zmęczenia też byli bardzo szczęśliwi. Nie mieli dla siebie zbyt dużo czasu co prawda, ale może właśnie dlatego ociągali się ze wstawaniem z łóżka, leżąc przytuleni.
Ich życie skupiało się głównie na maleńkim mieszkańcu pokoiku za ścianą.
http://s20.postimg.org/vspo9ivy5/snapshot_5ce140ec_40b7063d.jpg
http://s20.postimg.org/vp9myhum5/snapshot_5ce140ec_c0b70d08.jpg
Nie tylko ich zresztą! Małego Wojtka uwielbiali wszyscy domownicy.
http://s20.postimg.org/d36vk9hz1/snapshot_5ce140ec_a0b70e44.jpg
http://s20.postimg.org/j6t1hwxml/snapshot_5ce140ec_a0b710c0.jpg
http://s20.postimg.org/iv2edo2f1/snapshot_5ce140ec_40b71406.jpg
Widać, że niepodmieniony :D
- Jeszcze raz dzięki za podwózkę.
- Nie ma za co. - odparł chłopak w okularach. - Miło było cię poznać. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy.
http://s20.postimg.org/b9us4gi0t/snapshot_5ce140ec_40b7100a.jpg
- Nie mam nic przeciwko... Jak będę kiedyś na Wyspie, to może...
- Zapraszam - uśmiechnął się, po czym wyciągnął do niej dłoń. - No to do rychłego zobaczenia!
http://s20.postimg.org/fkn859r99/snapshot_5ce140ec_e0b70ff3.jpg
- Do rychłego! I jeszcze raz dzięki.
- Muszę ci coś powiedzieć...
Widział, że w jej oczach malował się strach, który udzielił się również i jemu. Czyli wyniki badań nie były pomyślne...
- Jesteś na coś chora?
Dziewczyna podniosła ręce w geście zażenowania.
http://s20.postimg.org/r5o7lhxz1/snapshot_5ce140ec_60b7172b.jpg
- Chora! Chciałabym być TYLKO chora...
Wypowiedziawszy to, uderzyła w szloch. Jej mąż kompletnie nie wiedział jak ma to rozumieć. Objął ją.
http://s20.postimg.org/3mlnrdni5/snapshot_5ce140ec_a0b71791.jpg
- Ostra białaczka - wyłkała. - Lekarze nie dają mi żadnych szans.
- Ile nam zostało? - zapytał głosem załamanym od płaczu.
- Kilka miesięcy...
W tym momencie jego świat zaczął się walić...
Mimo smutku w sercu wszysscy starali się cieszyć każdym kolejnym dniem razem. Anabelle śmiała się tyle, ile mogła. Chciała, żeby jej syn zapamiętał ją uśmiechniętą.
http://s20.postimg.org/8evh2ti65/snapshot_5ce140ec_c0d47162.jpg
http://s20.postimg.org/61i4pjt4t/snapshot_5ce140ec_c0d4717f.jpg
Ostatnie chwile swojego krótkiego życia Anabelle zmuszona była spędzić w szpitalu. Z każdym dniem była coraz słabsza i bledsza.
Sławek próbował być dzielny, chociaż jego serce z każdym dniem było coraz bardziej rozdarte. Jeśli nie czuwał przy ukochanej, to zajmował się Wojtkiem.
http://s20.postimg.org/79s85ygxp/snapshot_5ce140ec_40d47955.jpg
http://s20.postimg.org/be6z3oh19/snapshot_5ce140ec_c0d47963.jpg
Wiedział, że gdy ona odejdzie, to przynajmniej patrząc na swojego synka będzie widział ją - młodą, uśmiechniętą, kochającą go całym sercem...
Ten dzień w końcu nadszedł.
http://s20.postimg.org/dp0fu42f1/snapshot_5ce140ec_c0d47ad3.jpg
Myślał, że zdążył pogodzić się z jej powolnym umieraniem i że gdy w końcu naprawdę jej zabraknie, on nie będzie już tak mocno cierpiał. Mylił się. Nie potrafił już dłużej udawać.
http://s20.postimg.org/713u7iiwt/snapshot_5ce140ec_c0d47c88.jpg
Z pomocą pospieszyli najbliżsi. Słowa przychodziły ciężko, ale sama świadomość wsparcia już wiele dawała.
http://s20.postimg.org/rotaurpdp/snapshot_5ce140ec_80d47b70.jpg
O wiele gorzej radził sobie z tym synek zmarłej. Jakby nie patrzeć to MAMA była najbliższą mu osobą. A teraz jej zabrakło...
Klementynka robiła co mogła, żeby ulżyć cierpieniu malutkiego serduszka.
http://s20.postimg.org/xh77753ct/snapshot_5ce140ec_e0d47b87.jpg
Ale chłopiec stawał się coraz bardziej apatyczny i smutny.
http://s20.postimg.org/dh3m64cot/snapshot_5ce140ec_20d47bfb.jpg
I wolał bawić się sam.
http://s20.postimg.org/fvvhqjsxp/snapshot_5ce140ec_80d47f68.jpg
Ale trzeba było żyć dalej - czas leczył rany, ale nie zawsze pozwalał zapomnieć.
http://s20.postimg.org/5xob9annh/snapshot_5ce140ec_e0d47d27.jpg
Jednak młody wdowiec nie chciał, żeby ogarnęła go melancholia. Zresztą kolejna tragedia była tuż za rogiem...
Wróciła matka i córka marnotrawna.
Jej pojawienie się z powrotem w progach ich domu nie wywołało lawiny radości, aczkolwiek po przeprosinach i obietnicy niedługiego zabawienia tutaj domownicy ostatecznie pogodzili się z tym faktem i postanowili nie żywić dłużej urazy do Zeni.
Wyjątkiem była Klementynka.
Powrót matki spowodowało lawinę złych wspomnień i żalu - tak wielkiego, że żadne prośby o wybaczenie nie były w stanie zmienić jej uczuć do matki.
Nienawidziła jej.
http://s20.postimg.org/xgtf1wz7h/snapshot_5ce140ec_40d4810c.jpg
Gdy wyładowała całą swą skrywaną latami złość w wielu ostrych słowach, postawiła matce ultimatum - albo natychmiast się stąd wyniesie, albo to ona opuści ten dom raz na zawsze.
Domownicy starali się wybić jej ten pomysł z głowy, chociaż nie wierzyli, żeby dziewczyna była aż tak zdesperowana.
Byli w błędzie.
http://s20.postimg.org/47wui9ef1/snapshot_5ce140ec_20d48204.jpg
Gdy wsiadała do taksówki, chciało jej się płakać. Została sama na tym świecie! Osoby, którym do tej pory najbardziej w świecie ufała, udowodniły jej, że niespecjalnie liczą się z jej zdaniem. I że bardziej kochają tą zdrajczynię niż ją...
A ta pinda poświęciła ją! Wygoniła swoje własne dziecko z domu...
No ale tak - przecież jej nienawidziła, więc dlaczego miałaby postąpić inaczej?
Za uzbierane pieniądze wynajęła mikroskopijne, skromne mieszkanko w Nigdzie. Zaczęła też sobie dorabiać, przez to często chodziła głodna i niewyspana. W szkole też szło jej coraz gorzej.
Ale wtedy ktoś ponownie przyszedł jej z pomocą.
Jedno przypadkowe spotkanie w restauracji, w której pracowała, zmieniło całe jej życie...
- Cześć! - powitał ją entuzjastycznie. - Myślałem, że nie przyjdziesz...
- Przepraszam za spóźnienie - odparła, speszona. - Autobus mi uciekł, a następny miałam dopiero za pół godziny i musiałam iść pieszo.
- W takim razie miło mi będzie znów cię odwieźć - powiedział, uśmiechając się. Będzie okazja, żeby pobyć z nią przez kilka minut sam na sam...
Zaprowadził ją do małej jadalni, gdzie siedziały już mama i Becia. Te z uśmiechami na ustach powitały jego koleżankę, po czym zaprosiły ją do stołu i nałożyły jej na talerz pełno pyszności.
http://s20.postimg.org/qkvedl0l9/snapshot_808122a6_81022b91.jpg
Przez cały ten wieczór Klementynka uśmiechała się z wdzięcznością. Jedzenie było przepyszne, a jego mama i siostra okazały się bardzo sympatycznymi i inteligentnymi simkami. Zdecydowanie ją polubiły - gdyby było inaczej, z pewnością nie zostałaby ponownie zaproszona do nich na obiad!
Ten to miał fajną, kochającą się rodzinkę... Ale coś w sercu szeptało jej, że i ona chciałaby się stać jej częścią... Ale rozum nakazywał sercu milczeć.
Pojawiła się u nich jeszcze kilka razy. Nigdy nikt nie dał jej odczuć, że jest tu niemile widziana, za to bardzo doceniano jej chęć pomocy i to, że od czasu do czasu za jej sprawą pojawiał się także i deser bo obiedzie.
Po posiłku starała się jeszcze zostać chwilę dłużej - nie tylko żeby pomóc posprzątać, ale też żeby i pogadać ze swoim przyjacielem.
Od chwili ich ponownego spotkania wiele się zmieniło - bardzo cenili sobie swoje towarzystwo, starali się lepiej poznać. On pomagał jej w matmie, ona wyciągała go na długie spacery kiedy tylko mogła.
Było to dla niej szokiem gdy zorientowała się, że jest zakochana w tym cichym i inteligentnym chłopaku! A jeszcze większym było to, gdy się zorientowała, że on czuje dokładnie to samo!
Kto by pomyślał...
Któregoś wieczoru nagle okazało się, że będą musieli sami zjeść obiad. To była ich szansa...
Pierwszy raz zdarzyło jej się być skrępowaną w jego towarzystwie. Podczas jedzenia prawie się do siebie nie odzywali. Klementyna zaczęła wymyślać wymówkę do szybszego wyjścia...
Nim jednak oznajmiła mu, że ma autobus za dziesięć minut i musi już lecieć, pomogła mu uporać się z myciem. Na szczęście szybko im poszło i dziewczyna skierowała się do wyjścia, tłumacząc się.
- Klementyna - usłyszała za sobą. - Przepraszam za dzisiaj.
- Nic się nie stało - uśmiechnęła się. - Wybacz, ale...
- Nie, proszę - wypalił nagle. - Nie idź jeszcze. Ja...
Dziewczyna żałowała wtedy, że nie może zapaść się pod ziemię. Ale to Rajmund spłonął rumieńcem, a nie ona.
http://s20.postimg.org/tueexse2l/snapshot_808122a6_41023453.jpg
- Klementynka - powiedział, biorąc ją za ręce. Nie była w stanie uniknąć jego wzroku szukającego zrozumienia. - Wiesz, co chciałbym ci teraz powiedzieć, prawda?
- Chyba...
http://s20.postimg.org/i40hgela5/snapshot_808122a6_2102345a.jpg
- I o to chodzi - rozumieć się bez słów... Wiedziałem, że ty to potrafisz.
W odpowiedzi mocno go przytuliła.No bo co tu dużo mówić?
Została dłużej i chociaż nadal niewiele mówili, to gesty i uśmiechy wyrażały więcej niż słowa. Już mieli się się żegnać, gdy on znienacka...
http://s20.postimg.org/vapxfxgzh/snapshot_808122a6_61023574.jpg
Było im dobrze razem.
http://s20.postimg.org/fqdybnhh9/snapshot_4135ec28_a135ec29.jpg
Ale podczas oświadczyn już wypadało coś powiedzieć ;)
http://s20.postimg.org/oz2cgjm7x/snapshot_4135ec28_6135ecf3.jpg
http://s20.postimg.org/vyu6l4qbh/snapshot_4135ec28_a135ed0c.jpg
http://s20.postimg.org/x9jkamse5/snapshot_4135ec28_0135ed18.jpg
http://s20.postimg.org/g5bfzfz99/snapshot_4135ec28_4135ed2c.jpg
A tymczasem w Nieznanowie...
http://s20.postimg.org/dxtf6aptp/snapshot_5ce140ec_81360824.jpg
http://s20.postimg.org/45dfesrp9/snapshot_5ce140ec_2136e457.jpg
http://s20.postimg.org/bcnuis0fx/snapshot_5ce140ec_4136e6c4.jpg
http://s20.postimg.org/3rc3f77lp/snapshot_5ce140ec_e17cbb3c.jpg
No i przyszła pani Florczak pogodziła się z rodziną, tak iż wszyscy w komplecie mogli się zjawić na jej ślubie :)
Rajmund Florczak + Klementyna Ławecka
2 X 2014
http://s20.postimg.org/c2p0e3uil/snapshot_4135ec28_41394f5b.jpg
http://s20.postimg.org/d2apw2kal/snapshot_4135ec28_61394f6e.jpg
http://s20.postimg.org/3vsf8sf25/snapshot_4135ec28_81388d57.jpg
Goście.
http://s20.postimg.org/xizijiypp/snapshot_4135ec28_c1395064.jpg
Z przodu babcia panna młodej, Roksana Ławecka. Za nią jej siostra wraz z mężem, synem i wnukiem, czyli Jesika, Miron, Lesław i Wojtek Nikonieccy. Całkiem z tyłu młodzież - rodzeństwo Harald i Jacqueline Hoffenbach oraz Zenek Paproch.
http://s20.postimg.org/5hgvs341p/snapshot_4135ec28_81395081.jpg
Z przodu rodzice i starsza siostra pana młodego, Marianna, Zbigniew i Bernadetta Florczak. Za nimi starszy brat Rajmunda wraz z żoną - Waldemar i Azalia (Kwiotek) Florczakowie oraz państwo Kryspin i Olimpia (Ramonow) Jagódek. W ostatnim rzędzie narzeczeni - Jarek Wiosna i Ludmiła Ewerkin.
http://s20.postimg.org/f1vx183zx/snapshot_4135ec28_213950b5.jpg
http://s20.postimg.org/5xxi0s2f1/snapshot_4135ec28_813950d3.jpg
W ostatniej chwili w kapliczce pojawiła się też matka panny młodej - Zenobia Ławecka.
http://s20.postimg.org/ficj9x2d9/snapshot_4135ec28_013950de.jpg
http://s20.postimg.org/3uro6urzx/snapshot_4135ec28_61395102.jpg
http://s20.postimg.org/sp6kn6ngd/snapshot_4135ec28_6139511f.jpg
http://s20.postimg.org/sf3nhky7x/snapshot_4135ec28_8139512e.jpg
http://s20.postimg.org/6m6cjq14t/snapshot_4135ec28_2139512a.jpg
http://s20.postimg.org/ef6736lvh/snapshot_4135ec28_e1395139.jpg
http://s20.postimg.org/z4a6xljjx/snapshot_4135ec28_8139515f.jpg
http://s20.postimg.org/wj4ma2u65/snapshot_4135ec28_41395164.jpg
http://s20.postimg.org/9itdk06yl/snapshot_4135ec28_6139516c.jpg
http://s20.postimg.org/p1veuv4n1/snapshot_4135ec28_41395189.jpg
http://s20.postimg.org/b6x4cea7x/snapshot_4135ec28_41395194.jpg
http://s20.postimg.org/6xnswhhkt/snapshot_4135ec28_613951ab.jpg
http://s20.postimg.org/4fbanaam5/snapshot_4135ec28_e13951bf.jpg
http://s20.postimg.org/gfnjwj399/snapshot_4135ec28_213951c7.jpg
http://s20.postimg.org/kyzsi1l4t/snapshot_4135ec28_013951dc.jpg
http://s20.postimg.org/4p9mf5agt/snapshot_4135ec28_0139520e.jpg
http://s20.postimg.org/gei7guqt9/snapshot_4135ec28_21395282.jpg
http://s20.postimg.org/ay4507mt9/snapshot_4135ec28_a1395291.jpg
http://s20.postimg.org/u4cqpndx9/snapshot_4135ec28_a13955dc.jpg
Ha! :D
http://s20.postimg.org/dyge308ql/snapshot_4135ec28_41395693.jpg
http://s20.postimg.org/ljo0c7t4t/snapshot_4135ec28_e17cb3c1.jpg
http://s20.postimg.org/67vtsn29p/snapshot_4135ec28_017cb59d.jpg
Niestety, panu Florczakowi nie było dane doczekać się narodzin drugiego wnuczęcia (pierwsza była córeczka Waldka, Basia) :( Za to teściowa Klementynki mogła się cieszyć szczęściem młodych, nawet mimo żałoby.
http://s20.postimg.org/s4my6r4u5/snapshot_4135ec28_817cb636.jpg
Wypytywała o przebieg ciąży i czy wiadomo już, jaka jest płeć dziecka.
http://s20.postimg.org/pwmjun1vh/snapshot_4135ec28_a17cb67b.jpg
http://s20.postimg.org/foq8d0bi5/snapshot_4135ec28_417cb691.jpg
Lepiej nie kupuj zabawkowych samolocików - poradziła jej Klementynka.
http://s20.postimg.org/nex0i5dtp/snapshot_4135ec28_817cb6db.jpg
Jesteśmy niemal pewni, że urodzi się dziewczynka.
http://s20.postimg.org/nmg20wzel/snapshot_4135ec28_017cb6ff.jpg
Gratuluję, kochanie!, uściskała i wycałowała najmłodsze swoje dziecko, gdy tylko pojawiło się w zasięgu wzroku.
Innym razem to młodzi małżonkowie wybrali się w odwiedziny :)
http://s20.postimg.org/f7mn7lu7x/snapshot_5ce140ec_417cb91d.jpg
http://s20.postimg.org/v9trrqjb1/snapshot_5ce140ec_817cb95e.jpg
Stan błogosławiony ci służy, kuzynko!
http://s20.postimg.org/6hyqy8ri5/snapshot_5ce140ec_a17cb9a4.jpg
Czeeeeeść! Jestem Wojtek! Jak trochę podrośniesz, nauczę cię chodzić po drzewach i grać w szachy! Ale musisz wiedzieć, że nieraz udało mi się ograć dziadka Mirona!
Jeszcze gwoli jasności - do tej pory Zeni zdążyła już zmienić miejsce zamieszkania ; D
http://s20.postimg.org/4sbvky7nh/snapshot_5ce140ec_017cba33.jpg
Jestem pewna, że wszystko będzie dobrze. Pamiętaj, żeby zdrowo jeść i dużo spać!
http://s20.postimg.org/g2myyv67x/snapshot_5ce140ec_e17cb9eb.jpg
- Chodzą słuchy, że nasze firmy mają rozpocząć współpracę.
- Mają odremontować ratusz, prawda?
- Coś mi się obiło o uszy, że tak...
- No, to niedługo będziemy spotykali się na lunchu!
Państwo Florczak w rzeczy samej zostali rodzicami ślicznej młodej damy. Poznajcie Joasię! :wub:
http://s20.postimg.org/pedm9k859/snapshot_4135ec28_8188d2ef.jpg
http://s20.postimg.org/dxb1nbwal/snapshot_4135ec28_a188d0df.jpg
http://s20.postimg.org/teg68298d/snapshot_4135ec28_0188d72e.jpg
http://s20.postimg.org/3lkwpg0fx/snapshot_4135ec28_2188d4bf.jpg
Pewnego dnia przyjaciel Sławka, Gustaw Koralik, zapowiedział się z wizytą...
http://s20.postimg.org/akl6jkw8t/snapshot_5ce140ec_41626096.jpg
http://s20.postimg.org/qqhj681fh/snapshot_5ce140ec_416260ff.jpg
Dzieci zostały sobie przedstawione. Szybko odnalazły ze sobą wspólny język :)
http://s20.postimg.org/e6vl9yrzx/snapshot_5ce140ec_a162618b.jpg
Ciasto podano...
http://s20.postimg.org/q9wbjsdod/snapshot_5ce140ec_216261e2.jpg
http://s20.postimg.org/55cgim4ot/snapshot_5ce140ec_816261f7.jpg
A po jedzeniu Wojtek i Marcelina mieli jeszcze duuuuuużo czasu na pogaduchy i zabawę :>
http://s20.postimg.org/pf9rxr5tp/snapshot_5ce140ec_21626702.jpg
http://s20.postimg.org/mrtievrjx/snapshot_5ce140ec_c16266d9.jpg
Podobnie jak ich ojcowie wiele lat wcześniej, i oni zostali przyjaciółmi ^^
Na koniec jeszcze - wszak niedawno był Dzien Babci! - roześmiana Jesika :D
http://s20.postimg.org/6lnz0r7lp/snapshot_5ce140ec_41626355.jpg
Oraz zapowiedź tego, co - w przypadku dobrej frekwencji wśród komentujących ofc - nas niedługo czeka.
http://s20.postimg.org/8by9u4rb1/snapshot_bafd63cd_9d2edc5c.jpg
Ciąg dalszy nastąpił (http://forum.thesims.pl/showpost.php?p=1847417&postcount=255).
Nie mam słów na Zenobię, więc może lepiej nie skomentuję jej zachowania i tego, że wyrzuciła córkę z domu.
Szkoda tylko, że nikt nie stanął w obronie Klementynki... :(
Najważniejsze, że sobie poradziła i wyszła na ludzi :). Fajnie, że spotkała na swojej drodze kogoś takiego jak Rajmund :). Cudownie wyglądała na ślubie :D! I piękna suknia :D.
Zastanawiam się, czy w przyszłości będzie coś między Marceliną i Wojtkiem :D.
Jak mogłaś zabić Annabelle?! Szkoda mi Wojtka i Lesława :(. Ciekawe, czy Lesław jeszcze coś do kogoś kiedyś poczuje...
Do następnego!
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.