Dzięki, oby

Dziękuję i ze wzajemnością Może jednak jakoś się polepszy Albo znajdziesz ten wymarzony kierunek.

Ajj, no teraz w sumie szkoda by było w połowie rezygnować.
Zatem wytrwałości życzę

Ach, z praktyką to różnie bywa xd ja półtorej roku już studiuję i podejrzewam, że z praktyki nic nie umiem. W sumie teoria wciąż taka sama, a ja nie wiem co i jak
Fakt, w sumie nie ma co się męczyć na siłę. Mnie żal tego, że już prawie na półmetku jestem xd

No w sumie nie mam ani za dużo, ani za mało, ale są wymagające. Szczególnie jest źle na takich przedmiotach, na których już wypadałoby mieć jakąś praktyczną wiedzę, a ja tu trafiłem ze szkoły o zupełnie innym kierunku i teraz mi to wychodzi ;d
No jest ciężko, ale serio powoli ochłaniam i przyzwyczajam się do tej myśli żeby sobie odpuścić, no bo nic na siłę. Nauka jest ciężka, ale powinna też być przynajmniej przyjemna, co nie?

Jeden bo tak wyszło, a drugi, bo się nudziłam na pierwszym (i jakoś tak bardziej mnie interesuje ten nowy. Trochę żałuję, że od razu nie poszłam na historię )
Hah, dziękuję A ty dużo masz zajęć? Bo z doświadczenia wiem, że bywają kierunki, gdzie zajęć jest tyle co nic, a są takie, że pół życia zajmują

O jezu dwa kierunki?
A ja narzekam tylko na jeden i mam dosyć D: ambitnie!
Podziwiam

Haha, zawsze fajnie wiedzieć, że nie jest się samemu w nieszczęściu Chociaż to nie brzmi zbyt taktownie, no ale!
Chociaż nie jest źle Mogłabym narzekać na dwa kierunki, tak poważnie narzekam tylko na jeden

Hej.
Sory, że się wpraszam, ale wyczytałem w marudniku, że narzekasz na swoje studia.
Chciałem Ci powiedzieć, że mam tak samo. Minęły już dwa miechy, a ja mam taki wstręt do tych przedmiotów co mnie nie kręcą, że masakra. Cały czas myśle o tym żeby je w końcu rzucić (co chyba jednak zrobie). Nie chce mi się rano wstawać na zajęcia, serio musze ze sobą walczyć xd
Tak więc wiedz, że nie jesteś tutaj sama w tej agonii