W życiu nie ma nic za darmo
 

Zapraszam na prolog.

PROLOG

Dzieciństwo ma ogromny wpływ na to, jakimi jesteśmy ludźmi w dorosłym życiu. Większość dzieciaków ma pełną rodzinę, kochających rodziców, z których biorą przykład. A co się dzieje, gdy takie dziecko nagle traci wszystko co było mu bliskie?

Taki los spotkał Arię Longaly. Okres dojrzewania dziewczyny był dla niej nieustannym pasmem upokorzeń i nieszczęść. Przeżyła rodzinną tragedie, szykanowanie w szkole. Cała ta sytuacja doprowadziła ją do próby samobójczej, która zakończyła się niepowodzeniem. Aria z powodu nadwagi nie potrafiła się zaakceptować. Nie miała wsparcia wśród rówieśników w szkole czy sierocińcu.

Punktem zwrotnym w życiu dziewczyny była przeprowadzka z małej miejscowości do Windenburgu.


Miało być łatwiej.

Miała być szczęśliwsza i zapomnieć o przeszłości.

Ale przeszłość nie chciała odpuścić.

Życie w samotności, z cienkim portfelem nie jest łatwiejsze.
Młoda kobieta oderwała się od toksycznego towarzystwa, ale nie uwolniła się od wspomnień. Jej stan psychiczny się poprawił. Zaczęła dostrzegać pozytywy życia, miewała szczęśliwe chwile. Miała dach nad głową, prace, którą lubiła, nie głodowała.
Powoli oswajała się z nową rzeczywistością.


Gotowała dla jednej osoby, druga strona łóżka była pusta. Aria była samotna. Pragnęła poznać kogoś z kim mogłaby dzielić życie, ale była zbyt nieśmiała z powodu tuszy.



Chciała o siebie zadbać, chciała zmienić swoje życie. Jedyną przeszkodą były węzły przeszłości.

Odp: W życiu nie ma nic za darmo
 

Twoje fotostory ma potencjał, jest jednak kilka rzeczy, o które bym je wzbogaciła. Dwa pierwsze akapity - aż się same proszą o rozwinięcie, wzbogacenie - dodanie chociaż kilku zdań. Podoba mi się psychologiczny aspekt Twego fs - mam nadzieję, że dalej też to atrakcyjnie pociągniesz - wierzę w Ciebie!
Same zdjęcia zawierają w sobie ten aspekt hmm.. samotności, pustki, szarości życia (nie mylić z nudą).
Czekam na kolejne odcinki! :smile:

Odp: W życiu nie ma nic za darmo
 

Jak na fotostory, to moim zdaniem troszkę za krótkie. Chociaż jako wstęp taka długość jeszcze ujdzie, ale w kolejnych odcinkach postaraj się o trochę więcej treści.
Jeśli chodzi o gramatykę i interpunkcję, to absolutnie nie mam się do czego przyczepić, widać, że posługujesz się poprawną polszczyzną. Ale niestety do przekazania czytelnikom jakiejś historii to trochę za mało. Twój tekst to głownie opis, stwierdzenie faktu. Żadna książka nie zaczyna się w taki sposób. To, co opisałaś w paru zdaniach, dałoby radę wypełnić pół książki. Popracuj nad opisami, szczególnie sytuacji. Zobaczymy w następnych częściach jak idzie Ci z dialogami ;)