Długo zabierałam się do tego, by przeczytać twoje opowiadanie, gdyż uwielbiam tzw. one-shoty, ale jednak coś już na pierwszy rzut oka spowodowało, że zdecydowałam poczekać na odpowiednią chwilę. Aby zrozumieć potęgę tego, co napisałeś, potrzeba odpowiedniego nastroju, melancholii.
Początek jest naprawdę intrygujący, zachęca do poznania dalszych losów bohatera. To dobrze, że zostawiłeś miejsce na własną interpretację, wprowadza to pewną tajemniczość. Dałam się nabrać, tak jak inni, że Aicard jest duchem. Jest pewien fragment, nie pamiętam już dokładnie jego treści, ale mówił "Wkrótce dołączysz do mnie" i w domyśle można dopowiedzieć sobie "w zaświatach", a tu proszę, niezwykła niespodzianka
Jestem oczarowana twoim stylem pisania. Każde słowo jest wyważone, przemyślane. Czytając, po prostu się płynie.
Zdjęcia także dodają fantastycznego klimatu, widać, że włożyłeś w nie dużo pracy. Szczególnie zainteresowało mnie szóste zdjęcie, bo widać tam wszystkie detale, każda roślinka odpowiednio ustawiona, genialne ujęcie.
Jestem pod ogromnym wrażeniem. Brawo