[Panna Lawenda]

Jakie piękne simy i zdjęcia. Jaki piękny tekst. Jaki piękny statek. Ok, Disia zaraz się rozpłynie z zachwytu, jak przy każdych Twoich dziełach (chyba zasługują na ten tytuł? no dobra, może jest w tym zawarta odrobina przesady, ale tak cholernie mi się podoba, że aż to tak nazwę, a co tam!), bo idealnie trafiasz w tematykę, jaką chcę widzieć na tym forum. No więc co mogę zrobić? Iść i wychwalać tą twórczość pod niebiosa? Czemu nie!
Błędy zostały wymienione, ja nie jestem od tego, ja jestem od słodyczy! Lubisz słodkości? Czekaj na komentarz Disi, a będzie tym cały przesiąknięty!
Już się wprost nie mogę doczekać rozwinięcia wątku matki, coś czuję, że będzie ciekawie! Btw, posiadłość również świetna, chcę ją widzieć już w środku!
Potrafisz naprawdę zainteresować czytelnika, omg, genialne. Mogłabym wystawić 10/10 bez wyrzutów sumienia. Błędy, pf, błędy się zdarzają, wiem po sobie (czasami spoglądając na teksty bez wstępnej korekty tylko się za głowę złapać, ile tam tego jest), więc co tam. Fabuła, bohaterowie... to wszystko zdaje się mieć ręce i nogi, a to dopiero drugi odcinek.
Chcę ciąg dalszy, zdecydowanie.
Pozostaje mi tylko życzyć weny! I oby następne odcinki były równie świetne.
Pozdrawiam, Disia, fanka Twojej twórczości od zawsze na zawsze!