"CutieStyle"

Od autorki:
No to wreszcie siostrzyczka cioteczna Delicate się może popisać ! Prezentuje Wam moje pierwsze fotostory. Temat banalny, trochę sarkastyczny i chamski, w zasadzie to przechodzę już do głównej bohaterki... Jak widać, nie mam dzisiaj weny twórczej do wielkich przemówień. Ot tak, zrobiłam fotostory, trochę nad nim pomyślałam, posiedziałam i jest. Reszta zależy od wolnego czasu i waszych opinii.

<br>
Czy kiedykolwiek odwiedziliście redakcję? Jeśli nie, to zdecydujcie się na odwiedziny ludzi, którzy sklejają nudne opowiastki do „Kubusia Puchatka”. Z pewnością omińcie „CutieStyle”, bo tutaj ujrzycie bandę zawistnych bab wyglądających jak Paris Hilton, którą same bezczelnie oczerniają oraz kilku dość przystojnych gości, którzy po godzinach zabawiają się w toalecie wraz z koleżankami z pracy. A ja jestem Bijou Feeling, najbardziej znienawidzona pisarka naszego pisma dla schorowanych nastolatek i młodych, porzuconych matek. To chyba tyle planowałam powiedzieć…
Więc znajdźcie teraz odrobinkę czasu, uchylcie lekko drzwi i zobaczcie jak naprawdę wygląda „praca”.

-Co z artykułem o problemach w tym szpitalu na King’s Parade?-Zapytał mnie Ben, typowy macho po liftingu brzucha- Podobno Ty miałaś się tym zająć!-Owszem, ale wybacz Mi, zajęłam się rozpisywaniem pikantnych szczególików z Twojego życia prywatnego...
<br>
-Co masz na myśli?
-Chociażby wczorajsze wygibasy z Charlotte w biurze szefa.
-Czyli to Ty nas zauważyłaś! Cholera jasna, nie masz nic innego do roboty, tylko innych śledzić? Ty nie masz żadnych problemów, uczuć...
-Uczuć?! Nie wiem czy dobrze pamiętam, ale Ty przespałeś się już z każdym z redakcji!
-Ciszej!!-Wrzasnął i napięcie odwrócił się do słuchaczy naszej „rozmowy”- Tak, panno Feeling, ten ciekawy artykuł zostanie jutro przekazany w ręce szefa.
-Och, dziękuję. Ale wybacz Ben, jestem samodzielną dziewczynką i mimo twoich snów erotycznych ze mną w roli głównej sama sobie poradzę- odpowiedziałam i opuściłam swoje stanowisko. Pomijam chichoty pracowników tej redakcji, ale trochę humoru im nie zaszkodzi. Jest wiele rzeczy, których w życiu żałuję. Na ten przykład, rezygnacja z wydania mojej książki, czy związek z Ben’em. Jednak ta chwila będzie w czołówce mojego rankingu złych decyzji.
-Witam Cię, Feeling- powitała mnie surowo szefowa. Od początku wiedziałam, że nie będzie dobrze.
-Witam panią, pani Clarence- odpowiedziałam z wyjątkowo miłym akcentem.
-Właśnie dostałam maila od... Od kogoś, kogo oboje dobrze znamy. Podobno planujesz napisać felieton o igraszkach pracowników mojej firmy, czyż nie?
<br>
-Ja tylko sobie pomyślałam, że mogłabym umieszczać jakieś śmieszne anegdotki o mojej pracy na ostatnie strony czasopisma, ale jeżeli się to pani nie podoba, to ja mogę...
-NIC NIE MOŻESZ!!- Ryknęła, opluwając przy tym materiał Charlotte o diecie cud- To jest moja redakcja i ja tu będę zarządzać, co trzeba umieścić, a co nie! Poza tym nim ujawnisz swoje plany plotkując z przyjaciółeczkami, przedstaw swoje pomysły na którymś z zebrań.
„Ja z nikim nie rozmawiam. Jedynie zapisuje najważniejsze cytaty w różowym zeszycie”- pomyślałam i wyszłam. Fakt, jestem tutaj tylko dzięki wspaniałomyślności i znajomościach mojego wuja, ale kozia bródka, to nie znaczy, że można mnie traktować jak wyrzutka! Poza tym gdzie tutaj akceptacja charakteru drugiego człowieka?! Nagle słyszę ukochany dźwięk dzwonka, symbolizujący przerwę.
<br>
Wychodząc z oszklonego budynku zauważam znajomą twarz Jeff’a, który zawsze przychodzi na drugą zmianę. Jest naprawdę słodki, gubiąc wszystkie papiery i notatki. Hym... Zostaje mi wsiąść do pik-upa i wrócić do domu.
Siedząc w samochodzie, słuchając paraliżującego głupotą singla Christiny Aguilery dochodzę do wniosku, że doskwiera mi samotność. Jestem naprawdę sama, psa nawet nie mam, bo kto by miał czas wyprowadzać Go na dwór?! Czuję się zdyskwalifikowana, pozbawiona wszelkich szans. Ja, Bijou Feeling z nieukrywanym zdumieniem stwierdzam, że potrzebuję miłości. Ach, po prostu zasługuję na jakiś dłuższy artykulik na pierwszej stronie. Dobrze, koniec przynudzania, bo w końcu każdy tylko marudzi, że szuka wielkiego, płonącego jak rozpalona striptizerka w klubie nocnym uczucia. Chociaż ze mną jest trochę inaczej. Jestem okrutna, dręczę moich kumpli z pracy i nie mam zbyt wielu koleżanek. W końcu dojeżdżam do domu i mogę się zachwycić smakiem pysznego browca, kupionego przed wyjściem do pracy. Moje komórki mózgowe wreszcie zaczynają pracować na pełnych obrotach. W mojej głowie kroi się kolejny, genialny artykuł.
<br>
Pyszna pianka najtańszego piwa w supermarkecie daje wiele do myślenia. Żaden napchany trocinami „Red Bull” nie doda ci poczucia godności, a trzymając dobrze schłodzonego browara, masz wrażenie, że sam król Artur nie równa się Twojej osobie. To naprawdę cudowne. Po dniu z puszeczką niskoprocentowego napoju, nawet nadwrażliwy kolega, próbujący Cię poderwać nie jest w stanie zepsuć Ci humoru. Nie nakłaniam tutaj Was do zapijania się byle, czym, tym bardziej nie zachęcam Was do ucieczki. Jednak czasem potrzeba nam jakiejś używki, by odnaleźć sobie tego bystrego, idealnego wręcz człowieka. Wniosek z tego taki, że czasem warto mieć wszystko w czterech literach, bo potem pracujemy na najwyższych obrotach.
Okey, ja nie czuję się tak wspaniale, tej namiastki tekstu nie mogę nazwać najlepszym artykułem tysiąclecia, ale...Czuję, że oprócz mnie jest na tym świecie pięćset innych połamanych na ćwiartki i jeszcze mniejsze kawałeczki serc.
c.d.n

Hmm.....zapowiada się ciekawie....nie widzę większych błędów....zdjęcia łądne fabuła ciekawa.
Nie jest to jakiś hit ale z niecierpliwością czekam na next odcinek. Ten był trochę krótki.
Ocenię po 2 odcinku

[Isi]

Początek przypomina mi nieco fs KashW "Reportaż z życia", ale wiadomo- tematy mogą się powtarzać. Zgadzam się z ArtWeroo, że zapowiada sie ciekawie, ale hitu raczej nie będzie- ot, takie przyjemne do poczytania fotostory, no chyba, ze coś niezwykłego się wydarzy w kolejnych odcinkach
Dobrze piszesz, choć mnie nie za bardzo interesują tematy o pracy, ale i tak będę Twoją czytelniczką Na 2. zdjęciu widać niebo nad ścianami.
Ocenię po 2-3 odcinku. Pozdrawiam

[Dzaga717]

Eee dobre dobre.Tylko pod koniec jakoś nudno sie zrobiło (ostatnie zdania) no i cięzko sie te ostatnie zdania czytalo...Ale spox ! ^_^

Jakieś to dziwnawe. Naprawdę ładnie piszesz, ale np. te artykuły są jakieś lewe. Narazie rozmyślam nad oceną.

Hmmm... to fs daje do myślenia, jest takie zagadkowe i trochę wciąga Ten tekst pod koniec trochę taki niemrawy. Życzę dobrego pisania dalszych odcinków, myślę, że warto Ocenka: jeszcze nie teraz

co wy macie do textu na koncu
jest bardzo ciekawy,ogolnie to caly pierwszy odcinek jest spoko :>
z niecierpliwoscia czekam na drugi odcinek

Cóż... Ja się zgodzę, że ostatnie zdania były trochę pokręcone, ale w ten sposób chciałam oddać stan psychiczny Bijou. Normalnie pisze świetne artykułu, ma mnóstwo czytelników, a teraz, kiedy odkryła, że potrzebuje miłości zupełnie traci głowę. Następny odcinek chyba w piątek, bo rzadko zdarza mi się siąść do kompa w trakcie dni zapełnionych lekcjami Dziękuję za komentarze

bardzo fajne pełne humoru ( i sarkazmu ;-) ) fs, mam nadzieje że następne odcinki tez będą ciekawe, tylko troche siedziba tej gazety ci nie wyszła ;-) ale ogólnie jest spoko , 8/10

Piszesz w bardzo ciekawym stylu. Oryginalnym, i choć zdarza ci się parę literówek i małych błędów stylistycznych, to wyczuwam pewne zdolności :)
Ocena po następnych odcinkach ;)