"Moje życie"

Czy nasza trójka wygląda na rodzinę?? Ja w to wątpię, ale niektórzy twierdzą, że wyglądamy na „kochającą rodzinkę” (!). Dla mnie te słowa już nie mają takiego samego znaczenia jak wtedy, gdy miałam 15 lat, bo z 16-tką przyszły problemy…
Ale zacznijmy od początku. Najpierw wam opowiem o tej rodzinie.
Ten facet to mój ojciec nazywa się Joe Karter i jest 100%-towym Anglikiem. Co go sprowadziło do Kanady?? Interesy, których ani ja, ani moja matka nie popieramy…
Moja matka wbrew pozorom jest pół Koreanką –pół Chinką. Nazywa się Schi Lu Karter i jest po wielu zabiegach kosmetycznych…. Ech…
I w końcu ja. Shila Karter. Jestem najnormalniejsza nastolatką. Gram w zespole szkolnym na perkusji , udzielam się w kółku teatralnym i jestem liderką chiliderek , mimo wszystko całkiem sporo czasu oświecam na czatowanie i oglądanie telewizji. Moja babka powiadała, że mam artystyczną duszę, może, dlatego często odstresowuje się malując.
Ale przejdźmy do sedna sprawy…
*******************
Dzień zaczęłam od gry na perkusji, bo zaniedługo mamy występ w szkole. Zresztą nie miałam ochoty na oglądanie telewizji, na czacie nikogo fajnego nie było, a do malowania miałam złe światło.

Śniadania znowu nie było, ponieważ nikt o tym nie pamiętał. Matka czytała jakieś głupie romansidło, a ojciec znowu zniknął gdzieś w swojej firmie… często mu się to zdarzało.
Gdy już miałam wyćwiczony cały występ, postanowiłam trochę poczatować .

I gdy tylko się zalogowałam , dostałam wiadomość od Rechel(mojej koleżanki z zespołu chiliderek) :
-Jutro impreza u Mikrego, idziesz??
-Raczej tak, chyba ,że coś mi wypadnie….
-super! Wiesz,że wszyscy na to liczą? Będziesz gwiazdą wieczoru…
-A jeśli nie chcę nią być??
-Nawet tak nie mów! Musisz przyjść!
-Ale mam trochę zajęć… nie wiem czy się wyrobie…
-Przyjdę po ciebie o 20 i masz być gotowa!
Gdy skończyłam jeszcze grałam na kompie i tak mi miną czas ,aż do wieczora. Później zeszłam na dół, po sok pomarańczowy. Gdy byłam w kuchni usłyszałam kłótnie moich rodziców. Znowu chodziło mojej matce o to ,że ojciec spędza tyle czasu ze swoją sekretarką i tyle pracuje…
Słyszałam tylko skrawki. Więc podeszłam do drzwi.
-Nie obchodzę cię ! Nie rozmawiasz ogóle z Shilą!
Czy byłeś kiedyś na jej występie??!
-To moja wina ,że zarabiam na te wasze zachcianki?!
-Chcę rozwodu!
Po tych słowach szklanka soku mi upadła na dębowy parkiet, a ja sama stanęłam w drzwiach salonu. Gdy rodzice nie zobaczyli od razu rzuciłam się w stronę schodów i pobiegłam do mojego pokoju. Zamknęłam drzwi na klucz.
Po sekundzie od zamknięcia do drzwi podbiegła mama i zapukała do drzwi.
-Odejdź! Nie chce z tobą rozmawiać!
Po tych słowach rzuciłam się na łóżko i po chwili zasnełam…