W krzywym zwierciadle

[lady-angel]

Na początku chciałabym zaznaczyć, że jest to moje pierwsze opowiadanie
Wiem, że na razie nie jest tego dużo, ale mam nadzieje, że komuś się spodoba i będzie chciał poznać dalszą część

Alice wychowała się w małym miasteczku niedaleko Simsow. Miała kochających rodziców, którzy zawsze dbali o to by jej niczego nie brakowało, mimo często brakujących pieniędzy. Gdy skończyła 16 lat postanowiła pójść do pracy by zacząć odkładać na spełnienie swojego marzenia. Od zawsze chciała być modelką i miała do tego predyspozycje. Była wysoka, szczupła i przede wszystkim miała to coś w oczach co sprawiało, że aparat po prostu ją kochał. Na swoje 19 urodziny oświadczyła rodzicom, że wyjeżdża do Simollywood, spróbować swoich sił w modellingu. Rodzice nie ukrywali swojego niezadowolenia wynikającego z obaw o swoje jedyne dziecko. Chcieli dla Alice jak najlepiej wiec się zgodzili. Dziewczyna wyjechała z miasteczka. Zatrzymała się u swoich dobrych przyjaciół, Mary i Marka. Po kilku nie udanych castingach, dostała angaż w sesji do jednego z lepszych magazynów o modzie. To pozwoliło jej na wynajęcie własnego mieszkania. Coraz częściej pojawiały się oferty, jednak marzeniem Alice było pozować dla Dolores Rewards, redaktorki naczelnej „Simmoda” największego magazynu o modzie. Manager dziewczyny umówił ją na rozmowę, która mogła to wszystko spełnić. Może to był właśnie ten moment w którym powinna pójść w inną stronę?
Alice bardzo denerwowała się przed rozmową, musiała wejść do sali w stroju kąpielowym. Gdy otworzyła drzwi, zobaczyła pomieszczenie prawie całkowicie pokryte lustrami. Na środku, przy biurku, siedziała Dolores wraz z fotografem.
- Przejdź z jednego końca sali do drugiego- powiedziała redaktorka.
Wydawała się jak by była z kamienia. Alice nie mogła się do patrzeć w jej twarzy żadnych emocji. Jednak nie to było teraz najważniejsze, musiała się skupić na tym by jak najlepiej przejść ten krótki odcinek. Gdy doszła do biurka usłyszała.

- Masz ładną twarz, ile ważysz ? – spytała
- 54 kilogramy- odpowiedziała dziewczyna
Dolores przewróciła oczami.
- Za dużo, musisz schudnąć jeśli chcesz dla mnie pracować. Mój fotograf zrobi Ci próbną sesje w studio. Zobaczymy jak to wyjdzie, choć nie jestem przekonana by wypadła dobrze-
Alice była zdziwiona, jednak była gotowa zrzucić te kilka kilo by sprostać oczekiwaniom Dolores.
Fotograf wstał i zaprowadził dziewczyne do sali obok, gdzie zrobił jej kilka zdjęć w pięknej kremowej sukni. Alice starała się jak najlepiej wypaść. Zdjęcia wyszły świetnie, wszyscy w redakcji byli zachwyceni, urodą modelki. Jedynie Dolores nie wypowiedziała się na temat sesji, tylko kazała pojawić się dziewczynie za 2 tygodnie na bankiecie organizowanym w jej posiadłości.
Alice wróciła do mieszkania gdzie czekali już na nią Mary i Mark w szampanem.
- Kochana i jak poszło? Z resztą po co pytam pewnie wypadłaś znakomicie- powiedziała Mary.
- Chyba dobrze –
- Oj nie bądź taka skromna- Mark był jej dobrym przyjacielem, zawsze był przy niej. Jednak nigdy nie miał odwagi by się przyznać co czuje do Alice.
- Dobra już nie mówmy o tym tylko świętujmy- Podekscytowana Mary otowrzyła szampana.
Mark wziął kieliszek i zaczął mówić
- Alice, wznieśmy toast za początek twojej wielkiej kariery ! –

[Paulasia12]

Jestem chyba pierwsza
Trochę błędów i tyle
Krótkie to troche ale narazie to początek
Może być ciekawie. Poczekam na następny odcinek

[Gold_Chocolate]

Mieszane uczucia co do tego mam.Nie jest najgorzej , ale może być lepiej. Pisz dalej będę tu zaglądać ;]

Na początek powiem, że jeśli to prolog, to długość mi nie przeszkadza. Natomiast jeśli odcinek - za krótki :c O, i jeszcze od razu ci coś powiem - chyba ładniej by wyglądało, gdyby pomiędzy tekstem, a zdjęciami były nieco większe odstępy. Taka drobna uwaga i tyla. A jak ci się podoba, jak tak jest, to się nie sugeruj - Lu lubi myśleć subiektywnie. ^^

Miała kochających rodziców, którzy zawsze dbali o to by jej niczego nie brakowało, mimo często brakujących pieniędzy.

Powtórzenia - brakowało, brakujących.

Gdy skończyła 16 lat postanowiła pójść do pracy by zacząć odkładać na spełnienie swojego marzenia.

Hm, wydaje mi się, że mamy tu odrobinkę zaburzony ciąg przyczynowo-skutkowy. Poszła do pracy, więc mogła zarabiać pieniądze, więc mogła je oszczędzać. Przynajmniej tak mi się to widzi, ale może się czepiam. :3

Na swoje 19 urodziny oświadczyła rodzicom, że wyjeżdża do Simollywood, spróbować swoich sił w modellingu.

Na urodziny oświadczyć... wydaje mi się, że na urodziny można coś dostać, a oświadczyć w dniu urodzin.

Rodzice nie ukrywali swojego niezadowolenia wynikającego z obaw o swoje jedyne dziecko. Chcieli dla Alice jak najlepiej wiec się zgodzili.

Fajnie by było jakoś to połączyć zgrabniej, na przykład: " Mimo, że rodzice nie kryli niezadowolenia, bojąc się o swoje dziecko, to jednak chcieli, by mogła realizować swe marzenia i się zgodzili".

Po kilku nie udanych castingach, dostała angaż w sesji do jednego z lepszych magazynów o modzie.

Nieudanych.

Może to był właśnie ten moment w którym powinna pójść w inną stronę?

Nie bardzo rozumiem, co to zdanie mówi w tym, konkretnym miejscu. Takie ni w pięść, ni w kalafior wciśnięte.

Alice nie mogła się do patrzeć w jej twarzy żadnych emocji.

Dopatrzeć.

- Chyba dobrze –

Myślnik na końcu nie ma racji bytu. xD

Hm... tak dziwnie piszesz. Nie ma w tym lekkości, brzmi raczej, jak relacja do kroniki szkolnej niż opowiadanie. Trochę szkoda. A i fabuła przewidywalna jest - początkująca modelka odnosi sukcesy, mimo, że nie cały światek mody jest jej przychylny. Chyba, że inaczej przedstawisz to w kolejnych odcinkach.

W każdym razie czekam na dłuższe, dalsze części, o.

[rudzielec]

Tak jak napisała Panna Lu, nie wygląda to jak opowiadanie, lecz relacja.
Akcja dzieje sie za szybko. Stanowczo za szybko.
W ciągu kilku linijek tekstu streściłaś nam coś o czym mogłaś swobodnie napisać co najmniej na dwóch stronach worda, robiąc z tego ciekawy wstęp do dalszego czytania.
Mimo wszystko doskonale wiem, jak to jest wkleić swoje pierwsze FS i czekać na komentarze z nadzieją, że sie komuś spodoba
Początki są zawsze trudne ale człowiek uczy się na błędach.

Może to był właśnie ten moment w którym powinna pójść w inną stronę?

wydaje mi się Panno Lu, iż jej chodziło o to, że może powinna jednak zrezygnować z tej rozmowy o pracę, że może temu nie podołać.

- Chyba dobrze –

Ten myślnik na końcu nie powinien tu być. po zakończonej wypowiedzi wstawiamy kropkę.

Ogólnie mówiąc, styl pisania nie jest zły, nie robisz powtórzeń, błędów też jak na lekarstwo. Jedyny zasadniczy mankament, to właśnie treść, która według mnie jest strasznie "ściśnięta" jeśli rozumiesz co mam na myśli (wspomniałam o tym na samym początku).
Sama też miałam nieciekawe początki, pierwszy odcinek był totalną klapą, ale dzięki wskazówkom czytelników jakoś się rozkręciłam więc zachęcam do dalszego pisania, wierząc, że z każdym odcinkiem będzie lepiej i czekam na rozwój wydarzeń

[lady-angel]

Dziękuję za rady Postaram się do nich zastosować. Jutro wstawię kolejną część

Jeśli dopracujesz to o czym powiedziały moje poprzedniczki, będzie super. Czekam na następny odcinek. Będę zaglądac

[pensivelane]

Wiecie, nie lubię kiedy ktoś pisze "to moje pierwsze opowiadanie", bo wydaje mi się równoznaczne z "mam prawo robić błędy, a wy nie możecie mi ich wytykać, bo się dopiero uczę". Może źle to rozumiem, ale to irytujące

FS:
Po pierwsze jestem zauroczona przyjaciółmi Alice. Są tacy naturalni (wygląd), a Mark ma super przyjacielski wyraz twarzy (pasuje mu kolor skóry).
Denerwują mnie nazwy, które cały czas oscylują wokół "Sim"...
Czyta się szybko i łatwo, ale trochę jak artykuł w gazetce szkolnej
Więcej opisów, dialogów, ruchów itd.
Gdzieś jeszcze złapałam błąd (dziwię się, że Lu go nie znalazła xD) - nie mam siły już go szukać, ale tylko powiem, że przed "więc" stawiamy przecinek - choć mogłaś nie zauważyć

(dziwię się, że Lu go nie znalazła xD)

Bo ja jestem alfa, omega i szarlotka. xD

Jutro? Fajnie. W takim razie czekamy. :3

[Searle]

Rewelacji nie ma, ale nie jest najgorzej

Przyczepię się szczególnie do takiego powtórzenia: Alice, Alice, Alice...
Spróbuj ją inaczej określać: czarnowłosa, dziewczyna, kobieta, początkująca modelka, a nawet możesz użyć jej nazwiska, byle nie cały czas: Alice, Alice, Alice

Mój fotograf zrobi Ci próbną sesje w studio.

- sesję

Fotograf wstał i zaprowadził dziewczyne do sali obok,

- dziewczynę