SKS
Napisane 12.11.2024 20:35 przez Meryam
Przypomniałam sobie o tym, że blogi istniały! Przeglądałam swoje dawne wpisy i uświadomiłam sobie... co ta 17-letnia ja miała w głowie. Nie piszę tego z pogardą do młodszej siebie, raczej z dużą dozą empatii.
Jest ten piękny memik - "nie była bym sobą gdy była bym inna (sic!)". I choć mem śmieszy, tak w samym stwierdzeniu jest sporo prawdy. Nasze doświadczenia czynią z nas tych, kim jesteśmy obecnie. Z perspektywy czasu te wszystkie problemy wydają się być infantylne, bo teraz muszę płacić podatki, spłacać kredyt, pracować na pełen etat, wynajdować czas na rozrywkę, zmuszać się do samorozwoju, i generalnie żonglować milionem innych rzeczy równocześnie. Tęsknię za tą prostotą, za tym kiedy wszystko było zorganizowane za mnie. Dobra, może nie wszystko, ale bardzo dużo. Ilość decyzji w ciągu dnia ograniczała się do tego co zjeść na śniadanie, co założyć na siebie, i czy odrobić pracę domową. Wszystko inne było opcjonalne.
Dopadł mnie SKS. Coś jest w tym, że po 25. roku życia i rozwinięciu się płatu czołowego człowiek staje się bardziej samoświadomy. Jeszcze dwa lata temu potrafiłam palnąć głupotę na całym open spejsie, powiedzieć komuś że jest idiotą prosto w twarz, klnąć na wszystko i wszystkich dookoła, tylko po to żeby coś się działo i była drama. A teraz cenię sobie spokój. Chętnie posłucham o dramach innych osób, ale nie pozwolę na dramę w moim życiu. Drama mnie męczy. Dajcie mi wszyscy święty spokój.
To, co zabawne, to fakt, że naprawdę czuję, że staję się starą babą. W sobotę wkurzała mnie impreza u sąsiadów, która trwała do pierwszej nad ranem. To nawet nie jest długo! Ale obudziła się we mnie Grażyna roku. 3/4 wesela przyjaciółki spędziłam siedząc i dyskutując o tym, że "ja bym tego tak nie zrobiła." Spotkanie z najlepszym przyjacielem z liceum spędziliśmy obgadując każdą osobę, która wzięła ślub, ma dzieci, zdążyła się rozwieść, jaką miała sukienkę na ślubie, ale to dziecko niepodobne, a tamta wyjechała do UK na zmywak, a ten rzucił studia i pracuje w warsztacie swojego ojca. Całą młodość spędziłam twierdząc, że nienawidzę plotkować, bo niczemu to nie służy. Teraz? Jak to niczemu nie służy? Rozrywka, panie!
I mogę sobie tak obgadywać innych, bo mnie to bawi i cieszy. Ale z mojego życia nara. Ja chcę spokój.
Starość. Kurła. Starość.
Jest ten piękny memik - "nie była bym sobą gdy była bym inna (sic!)". I choć mem śmieszy, tak w samym stwierdzeniu jest sporo prawdy. Nasze doświadczenia czynią z nas tych, kim jesteśmy obecnie. Z perspektywy czasu te wszystkie problemy wydają się być infantylne, bo teraz muszę płacić podatki, spłacać kredyt, pracować na pełen etat, wynajdować czas na rozrywkę, zmuszać się do samorozwoju, i generalnie żonglować milionem innych rzeczy równocześnie. Tęsknię za tą prostotą, za tym kiedy wszystko było zorganizowane za mnie. Dobra, może nie wszystko, ale bardzo dużo. Ilość decyzji w ciągu dnia ograniczała się do tego co zjeść na śniadanie, co założyć na siebie, i czy odrobić pracę domową. Wszystko inne było opcjonalne.
Dopadł mnie SKS. Coś jest w tym, że po 25. roku życia i rozwinięciu się płatu czołowego człowiek staje się bardziej samoświadomy. Jeszcze dwa lata temu potrafiłam palnąć głupotę na całym open spejsie, powiedzieć komuś że jest idiotą prosto w twarz, klnąć na wszystko i wszystkich dookoła, tylko po to żeby coś się działo i była drama. A teraz cenię sobie spokój. Chętnie posłucham o dramach innych osób, ale nie pozwolę na dramę w moim życiu. Drama mnie męczy. Dajcie mi wszyscy święty spokój.
To, co zabawne, to fakt, że naprawdę czuję, że staję się starą babą. W sobotę wkurzała mnie impreza u sąsiadów, która trwała do pierwszej nad ranem. To nawet nie jest długo! Ale obudziła się we mnie Grażyna roku. 3/4 wesela przyjaciółki spędziłam siedząc i dyskutując o tym, że "ja bym tego tak nie zrobiła." Spotkanie z najlepszym przyjacielem z liceum spędziliśmy obgadując każdą osobę, która wzięła ślub, ma dzieci, zdążyła się rozwieść, jaką miała sukienkę na ślubie, ale to dziecko niepodobne, a tamta wyjechała do UK na zmywak, a ten rzucił studia i pracuje w warsztacie swojego ojca. Całą młodość spędziłam twierdząc, że nienawidzę plotkować, bo niczemu to nie służy. Teraz? Jak to niczemu nie służy? Rozrywka, panie!
I mogę sobie tak obgadywać innych, bo mnie to bawi i cieszy. Ale z mojego życia nara. Ja chcę spokój.
Starość. Kurła. Starość.
Komentarzy 3
Komentarze
-
Ooo, witaj, Mery
Jakiś czas temu też mi się przypomniało istnienie blogów, poszperałam trochę i nawet zwróciłam uwagę, że byłaś jedną z najwięcej blogujących osób (może nawet najwięcej?). Poczułam się wręcz zainspirowana, aby może samej zacząć pisać blogaska na tym obskurnym forum. (To zapewne nie nastąpi).
Też lubię spokój. Zawsze lubiłam. Aczkolwiek... w moim życiu przez długi czas było tak nudno, że obecnie z radością witam dramy. Oczywiście lepiej, żeby nie dotyczyły mnie, jasna sprawa.
A ploteczek nie uważam za rzecz dla starych bab, ploteczki to rozrywka. 💅 Kiedyś byłam uczona, że to nieładnie i w ogóle, ale come on, każdy lubi sobie czasem pogadać przy herbatce... 😏
https://www.youtube.com/watch?v=znmd9z0Vqs8
PS. Girl, jesteś młoda, nawet tak nie żartuj 😭Napisane 12.11.2024 21:13 przez Diana 
-
Moja perspektywa - dzięki Bogu, że jestem już dorosła i w 100% sama o sobie stanowię. Najlepsze, co mogło mi się przytrafić w życiu
A ploty to głównie w pracy i też nie za dużo, bo nie ma z kim ani o kim, a bardzo często i kiedy
Właśnie tak wyobrażam sobie "mindset' stereotypowych starszych pań siedzących na ławce przed blokiem - obgadać wszystko i wszystkich, wytworzyć tyle negatywnej energii, że mogłaby zasilić wszystkie sprzęty na świecie (elektrownie i oze można wyłączyć z użytkowania) Wisienka na torcie? "ALE CO ZŁEGO, TO NIE JA!!1"
Jeśli Cię to pocieszy - im mam więcej lat (i to działa tylko w tę stronę), tym mniej staro się czuję. Seniorkami jeszcze zdążymy się nabyć, ale eliksiru młodości nikt jeszcze nie wynalazł
"Mohery" są na przegranej pozycji - uważam, że nie ma co pchać się w ich mentalne "(medyczne) buty".Napisane 17.11.2024 16:10 przez Liv
-
Haha, bardzo możliwe, że blogowałam najwięcej. Trochę się tu napociłam...Cytat:Napisał Diana
Ooo, witaj, Mery Jakiś czas temu też mi się przypomniało istnienie blogów, poszperałam trochę i nawet zwróciłam uwagę, że byłaś jedną z najwięcej blogujących osób (może nawet najwięcej?). Poczułam się wręcz zainspirowana, aby może samej zacząć pisać blogaska na tym obskurnym forum. (To zapewne nie nastąpi).
Ale do pisania blogaska zachęcam! Miło by było mieć jakąś zdrową konkurencję
Otóż to!Cytat:Napisał Diana
A ploteczek nie uważam za rzecz dla starych bab, ploteczki to rozrywka. 💅 Kiedyś byłam uczona, że to nieładnie i w ogóle, ale come on, każdy lubi sobie czasem pogadać przy herbatce... 😏
Oj nie, nie! Nie o to mi chodziło, żeby tutaj żebrać o komentarze typu "młoda jesteś, ja to dopiero..." XD Bardziej taka refleksja o odczuwaniu własnego dojrzewania. Ja wiem, że jeszcze wiele przede mną, i bardzo szanuję doświadczenia... no właśnie, bardziej doświadczonych życiowo ode mnieCytat:Napisał Diana
PS. Girl, jesteś młoda, nawet tak nie żartuj 😭
Oh jakaż to jest święta prawda!Cytat:Napisał Liv
Moja perspektywa - dzięki Bogu, że jestem już dorosła i w 100% sama o sobie stanowię. Najlepsze, co mogło mi się przytrafić w życiu
Równocześnie przypomina mi się piękny tiktok, którego widziałam, z tekstem: "chciałam być silna i niezależna i na **uj mi to było" XD
Ale się cieszę, że to napisałaś. Myślę, że w tym tkwi pewna różnica - ile w tym siedzi negatywnej energii, i na ile ktoś potrafi się przyznać, że sam idealny nie jestCytat:Napisał Liv
Właśnie tak wyobrażam sobie "mindset' stereotypowych starszych pań siedzących na ławce przed blokiem - obgadać wszystko i wszystkich, wytworzyć tyle negatywnej energii, że mogłaby zasilić wszystkie sprzęty na świecie
(elektrownie i oze można wyłączyć z użytkowania) Wisienka na torcie? "ALE CO ZŁEGO, TO NIE JA!!1"
Wiesz co, wczoraj byłam na trzydziestce przyjaciółki i wszystkie jej znajome twierdziły, że życie zaczyna się po trzydziestce. Podoba mi się ten sentyment, chociaż sama wierzę, że życie zaczyna się wtedy kiedy zaczynamy czerpać z niego przyjemność z zachowaniem samoświadomości - niezależnie od wieku. Wiek to tylko liczba, a to co siedzi w głowie jest niepoliczalneCytat:Napisał Liv
Jeśli Cię to pocieszy - im mam więcej lat (i to działa tylko w tę stronę), tym mniej staro się czuję. Seniorkami jeszcze zdążymy się nabyć, ale eliksiru młodości nikt jeszcze nie wynalazł
"Mohery" są na przegranej pozycji - uważam, że nie ma co pchać się w ich mentalne "(medyczne) buty".
W ogóle jak teraz czytam ten wpis to widzę, że tylko "liznęłam" temat, który dopiero kiełkuje w mojej głowie. Ale cieszę się, że i tak wywołałam jakąś refleksję i małą dyskusję Dzięki za komentarze dziewczyny!Napisane 17.11.2024 23:27 przez Meryam
