to to ja też bym chciała =D
a potem bym wszystko roztrwoniła haha

ja mam nadzieję załapać sie do jakiejś pracy na wakacje ; d

ja mam nadzieję pojechać na jakiś obóz w tym roku, poznać kilku ludzi z chociażby Warszawy bo mam blisko
a tak poza tym jakoś dużo bardziej lgną do mnie starsi koledzy i koleżanki aniżeli rówieśnicy :< co w sumie jest czasami kłopotliwe

no racja, ale w te wakacje byłęm w Bułgarii i wszyscy ludzie byli świetni, i zal mi ze nie ma ich u mnie w szkole :c

o rany, znam takie osoby
znam całe mnóstwo takich osób. moja szkoła to wylęgarnia takich dwulicowych ludzi. naprawdę. w szkole normalnie rozmawiam z koleżankami, jest jedna, która zazwyczaj nie bierze żywego udziału w konwersacji, milczy, obserwuje, potakuje, a kiedy wraca do domu z inną koleżanką to wylewa potok słów o tych i o tamtych, co to która nie powiedziała...
szczerze mówiąc trudno znaleźć prawdziwego przyjaciela. w gimnazjach tak zazwyczaj jest bo się kształtują różne charaktery bla bla, dojrzewamy i tak dalej, a potem w liceum spotyka się tak samo głupich ludzi =D

wiesz, najbardziej wkurzajace sa takie typy co cały czas próbują ci pojechać, odwyglądu po kwestie zachowania czy nauki, i niby wiem że to jest taka gorzka przyjaźń ale czasem mnie to naprawdę denerwuje. Albo jak ktoś sam na sam z toba jest świetny a przy innych staje sie zupełnie inna osobą, smutne ale prawdziwe

i to w sumie się bardzo zmieniają. ja za to w wakacje nie wiem, co ze sobą zrobić.
ostatnio dowiedziałam się, że ta eks-przyjaciółka ma nowego chłopaka, mimo, że wcześniej zerwała już z jednym, a potem dawała w międzyczasie nadzieję innemu.
ja: nic mi nie mówiłaś, że chodzisz z Łukaszem
ona: on to bierze na poważnie, ale ja się tylko nim bawię

no cóż, tak samo było z poprzednim, poprzednim i z ostatnim też... najlepszym wytłumaczeniem dla mnie jest to, że ludzie się po prostu zmieniają. tylko mam wyrzuty sumienia, że może to właśnie ja się zmieniłam na gorsze

wgl dużo dziewczyn się zmienia w małe kurewki w gimnazjum

no niestety, też mam znajomych w szkole ale to nie to samo, po prostu jest ich za mało, czasem spędzam cały dzień w domu, za to w wakacje się bynajmniej nie nudzę bo spotykamy się cała paczka, bo czesc moich znajomych chodzi do innej szkoły

o tak, mam tak samo.
moja najlepsza przyjaciółka odeszła w podstawówce (mamy na miejscu podst. + gim.) z tych powodów rodzinnych, niby nadal się przyjaźniłyśmy, ale poznała dziewczynę, która chodzi ze mną do klasy (cóż za ironia losu, heh) mocno imprezuje, ogólnie jest jakby ostatnią kurew*ą (tak ją nawet określiła matka tej mojej przyjaciółki) i tak ją pokochała, że robi dla niej wszystko. nawet powstał ogromny, kilkumiesięczny konflikt ona vs. jej rodzice żeby tylko mogła się z nią spotykać. no i ja odeszłam w niepamięć. w sumie to już wcześniej się tak czułam bo ona wiecznie była i jest naiwnie dziecinna, a mi się to jakoś zmieniło bo odkąd jej nie ma sama sobie musiałam ze wszystkim radzić i w sumie nie miałam już nikogo.
teraz niby mam takie koleżanki, z którymi widuję się zazwyczaj tylko w szkole. no, ale w sumie już się pogodziłam z myślą, że jak coś trzeba zrobić to wszyscy do mnie lecą, a jak ja czegoś potrzebuję to niektórzy jakby mi łaskę robią, że mi pomagają =)