Daisy

No, nic już nie pozostało jak tylko współczuć
A ja natomiast lubię jak bohater jest dobry, ale za to zdrowo szurnięty i przez to wielu uważa go za nieprzewidywalnego. Choć tu częściej w serialach spotykam takie postacie
Ale to co wykombinowałaś też jest fajne, zastanawiam się, czy taka postać nadawałaby się do OJSG, czy może próbuj sił w FS. W sumie historia, która kręciłaby się wokół tego psychopaty byłaby ciekawa

Że się kurz nazbierał to już podejrzewałam, ale bardziej mnie denerwuje to, że odpadają kawałki dolnej obudowy. Ot, takie tam sobie lenovo
Ułaaa... To rzeczywiście, zwracam honor
Ej, to by było dobre, stwórz kogoś takiego Ja nie mam wyobraźni do takich komplikacji

Ja swojego zapisu nigdy nie straciłam, ale patrząc na problemy innych, zawsze starałam się robić kopie zapasowe. Mój laptop ma tylko 2 lata, lenovo, ale straszny szmelc. Dosłownie się rozpada, więc już nigdy więcej z tej firmy nic nie kupię i innym odradzam. Chociaż z trójką na początku radził sobie nieźle.
Ja tylko w księgarniach, ale zawsze szukam po promocjach. Albo po prostu pożyczam od kogoś, jak nie chce mi się kasy tracić
To z tym da się zagalopować?

Cóż, to była jedyna biblioteka w okolicy, więc nawet nie miałam za bardzo innego wyboru niż chodzić właśnie tam xD Też uwielbiam ten zapach, ale niestety rzadko kupuję książki. Brak funduszy ;|
I właśnie dlatego ja nie miałam dodatków z neta. Później jedynie pobrałam tylko jakiś skin do postaci i to w sumie wszystko. A i tak długo nie pograłam, bo wgrałam jakiś dodatek i poszło. Nawet menu nie chciało się już później załadować, dlatego zbieram na nowego laptopa.. Zobaczymy kiedy uzbieram
Wierz mi, że wychodzi Fajnie mi się to czyta, dlatego komentuję Też lubię takie postacie, ale nie potrafię takich tworzyć, więc stawiam bardziej na humor niż skomplikowane życie

Jak książki były dłuższe to też korzystałam ze streszczeń, ale to tak bardziej w ramach przypomnienia. Albo gdy książka była szczególnie ciężka do zrozumienia czy coś.. Też uwielbiałam książki nieobowiązkowe. Bibliotekarki do dziś mówią do mnie po imieniu, bo niekiedy chodziłam do nich dwa razy dziennie Wracają wspomnienia
Trójka nawet bez dodatków z neta zamula, taki jej urok Za tym akurat nie tęsknię, gdy gram w dwójkę Styl może i mam lekki, bo staram się nie pisać tekstów, które mi samej by się ciężko czytało, "nienormalne" postacie tworzą mi się jakoś odruchowo. Chyba nawet nie bardzo mam na to wpływ, to się po prostu dzieje

Ja się nauczyłam modyfikować tekst, a jeśli naprawdę się uprę to korzystam z substytutów (odpowiednie interakcje, które po 3 latach znam niemal na pamięć i kody oczywiście). I jakoś to szło W TS3 z póz nie korzystałam w ogóle, ale w TS2 to dla mnie koszmar :/
Ja dostałam tę książkę na komunię i nie powiem ile razy się za nią brałam, bo i tak zawsze kończyłam na ok. 20 stronie. Dopiero się zmusiłam jak potrzebowałam do szkoły przeczytać i nigdy nie żałowałam Do 3 liceum przeczytałam wszystkie lektury jakie przerabialiśmy, ale w klasie maturalnej jakoś mi się odechciało już xD
No, jak ja miałam pomysł 2 lata temu, to planowałam zwykłą nudną rodzinkę, a później wyszło jak wyszło Ale to nawet lepiej, że ludzie mieli zaciesz podczas czytania

Ja właśnie w dwójkę nie grałam w ogóle. Zaczęłam dopiero jak w trójkę już nie mogłam grać, więc jeszcze nie wszystkie interakcje obczaiłam. Zgadzam się, że zdjęcia zajmują dużo czasu, dzięki Bogu zawsze udawało mi się je zrobić bez używanie pose playerów i innych takich, bo to dla mnie dodatkowa mordęga.
O, Anię z Zielonego Wzgórza też uwielbiam, choć kontynuacji nigdy nie czytałam (znam je tylko z filmów). Pamiętam jak się męczyłam z Pustyni i w puszczy, a dzisiaj to jedna z moich ulubionych książek
Cóż, pomysł jako taki mam w sumie, więc zobaczymy. Po świętach pewnie wezmę się za to na serio :p

Cześć Nie szkodzi, też w sumie długo później nie byłam
W TS2 próbowałam już coś napisać i chyba do tego wrócę, choć nie przychodzi mi to już tak łatwo jak kiedyś.. Znajomość interakcji z trójki bardzo pomagała, TS2 nie znam jednak tak dobrze, a nie zawsze mam czas pograć.
A ja wciąż lubię niektóre jak "Szatan z siódmej klasy" albo "Tajemniczy ogród" Zdarza mi się niekiedy poczytać ot, dla zwykłej przyjemności.

Chociaż najlepiej czytać książki, które znało się z dzieciństwa. Nie mówię o jakichś bajkach, ale chociaż lektury szkolne, wtedy też zupełnie inaczej patrzy się na niektóre sprawy i dostrzega się to, co niedopowiedziane.
Łeee... Teraz to mnie dopiero zaciekawiłaś Ciekawe czy w końcu zgadnę jakich postaci, choć nie wiadomo czy je w ogóle znam
Nie przerwałam, bo chciałam, po prostu komputer nie jest już w najlepszej formie i nie chciał mi już udźwignąć TS3, choć odcinek miałam już nawet napisany
Jeśli zacznę OJSG to tylko w TS2, bo z tym jakoś daję radę. Kiedy kupię nowy komputer, to na pewno reaktywuję tamtą historię, bo po prawie roku wciąż przechowuję ten zapis xD
No to pa

Ja lubię wracać do książek po dłuższym czasie, wtedy patrzę i myślę sobie: "Hej, tego ostatnio nie było" Niesamowite jak pamięć ludzka potrafi zmieniać wspomnienia. Ale w sumie dzięki temu mam czasami odczucie, że czytam taką książkę po raz pierwszy. A jak się wciągnę, to już nawet potknięcia wybaczę, byle doczytać do końca xD
Rozumiem, że gościu będzie miał nie tylko skomplikowaną przeszłość, ale i charakter. Rozdwojenie jaźni? Tego tu chyba jeszcze nie było
Aż mi się przez Ciebie zachciało pisać znów własne OJSG xD