Odcinek tirtiłan

- Tatoooo!!! Coś ty narobił?! – Chris z przerażeniem spojrzał w stronę ojca. – Jak mogłeś?! Taki bałagan w pokoju? Wstydź się.
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-3-1.jpg
- Wybacz mi synku… depresję mam.
- Hmmm… A po co ci ta żyletka? – podszedł bliżej.
- A tak sobie…wzorki chciałem powycinać, żeby się odprężyć.
- Wzorki?! Ojciec dobrze się czujesz?
- No właśnie nie, ale nikt nie chce mi pomóc.
- Ogarnij tu, muszę lecieć.
I wyszedł. A Adam został sam. Spojrzał na żyletkę. Dokładnie wiedział, że nie była ona do robienia wzorków… Na szczęście opamiętał się, bo wie, że ma dla kogo żyć. Żałuje tylko, że nie ma się komu wyżalić. Nikt nie chce go słuchać. Biedaczyna…
- Muszę wziąć się w garść!! – krzyknął i wstał. – Ooo tak, to będzie noc. – spojrzał w lustro, poprawił hairstyle i wyszedł.
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-6-2.jpg
Gdzie poszedł? Do małej melinki na końcu miasta. Postanowił się zabawić. Strasznie dużo wypił, szalał na parkiecie… W końcu gdy usiadł by odpocząć podeszła do niego, hmmm… „urodziwa” dziewczyna.
- Co robisz tutaj taki samotny? – zagadała.
- Piję. – Adam zachował zimną krew.
- Mogę ci potowarzyszyć?
- Spooko, siadaj.
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-7-1.jpg
I tak sobie rozmawiali przez dobre kilka godzin. Aż w końcu barman zakomunikował wszystkim, że zamyka i jutro będą mogli kupić sobie więcej drinków. Adam posłusznie opuścił lokal razem z nową koleżanką. Na ulicy czekał już na nią pojazd. Adam poszedł ją odprowadzić. Gdy dziewczyna miała już wsiadać rzuciła się na niego z soczystym pocałunkiem, wkładając mu coś do kieszeni.
http://i1040.photobucket.com/albums/...nshot-12-5.jpg
Adam oszołomiony nie protestował. Spojrzał w stronę odjeżdżającej taksówki i puknął się w czoło:
- Nie wiem nawet jak ma na imię!! Jestę geniuszę!
No ale nic, trzeba było wrócić do domu. Wsiadł do swojego samochodu…Zaraz, zaraz…Przecież sporo wypił. Co za nieodpowiedzialny i bezmózgi człowiek pozbawiony wyobraźni!! Może spowodować wypadek z udziałem dzieci, ludzi i słodziutkich kotków. Módlmy się, żeby ten tępak dojechał bezpiecznie.
Ufff, udało się. Chris bardzo się bał o ojca. Wybiegł, gdy tylko zobaczył samochód. Pomógł ojcu wdrapać się do domu. Adam poszedł do swojego pokoju, Chris został w salonie. Nagle w seksownym szlafroczku pojawił się Henry.
- Dziadku, nie możesz spać?
- Niee, właściwie to chciałem tylko do kibelka.
- Ale łazienka jest też u góry, obok waszej sypialni.
- Ach tak, zapominam już. Hmmm, ale wiesz co? Musimy porozmawiać. Jak mężczyzna z mężczyzną. – Henry przysiadł się do Chrisa. – Masz ty tam kogoś?
- Dziadek, to nie czas na takie rozmowy, co cię napadło? Jest trzecia w nocy!
- Oj ciichoo! Gadaj mnie tu. Wiesz, wal jak w cegłę, czy jak to wy tam mówicie.
Chris zaliczył małego face palma, ale po chwili stwierdził, że może mu powiedzieć.
- Zakochałem się w takiej ślicznej pannie. Uwielbiam ją, ale jej matka robi problemy.
- Oj młody…Kiepsko wybrałeś. Ale pamiętasz o zabezpieczeniu? Mogę ci coś polecić. – Henry’emu zapaliły się oczka.
http://i1040.photobucket.com/albums/...nshot-10-1.jpg
- Dziadku, z tobą nie da się normalnie pogadać! – krzyknął Chris i wyszedł.
- Ach ta młodzież… ja w jego wieku… - chciał kontynuować opowieść, ale nagle pojawiła się Violet.
- Co takiego robiłeś w jego wieku? Chętnie posłucham.
- To chodź, pokażę ci. – Henry był wyraźnie pobudzony.
- Mrrrr!!!! – krzyknęła Violet.
http://i1040.photobucket.com/albums/...nshot-11-1.jpg
I w tym momencie należy zakończyć tą opowieść ;)
Nastał ranek. W domu Boostera jak zwykle gwarno. Wszyscy już wstali i gdzieś się śpieszą. Renee, Oliver i Emma do szkoły, David do pracy, a Eva na zakupy. Męczyło ją już strasznie takie życie i obiecała sobie, że gdy urodzi dziecko przestanie być płodnym lemurem i pójdzie do pracy. David mało entuzjastycznie przyjął ten pomysł, ale nie miał wyboru. Zagroziła, że przestanie sprzątać! A gdyby nie ona, dom wyglądałby jak chlew.
Dom stał się pusty. Ktoś postanowił to wykorzystać…
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-2-1.jpg

Po kilku godzinach dom Boostera znowu się zaludnił. Emma weszła pierwsza. Gdy tylko przekroczyła próg domu zaczęła krzyczeć.
- Okradli nas!!!!! O mój Boże!!
Eva zaalarmowana krzykami zostawiła siaty z zakupami i pobiegła do domu.
- O *****!!! - krzyknęła i osunęła się na ziemię.
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-4-1.jpg
Reszta ferajny wbiegła do domu, zobaczyła leżącą Evę i wszyscy zaczęli krzyczeć. Jedynie mózg Davida jeszcze funkcjonował. Zrobił reanimację i resuscytację. Eva przebudziła się. Chciał położyć ją na kanapie, ale mebel nie był do użytku. Wziął ją na ręce i zaniósł do sypialni. Eva szybko zasnęła. David nie wiedział co ma zrobić. Zadzwonił po policjantów. Po kwadransie pojawił się przygłupawy funkcjonariusz. Obejrzał dom, wyrzucił kilka kąśliwych uwag, w stylu: "Pfff, taka chata, a alarmu nie ma". W końcu nadeszła pora na przepytywanie.
- Czy widziałaś coś podejrzanego, gdy wychodziłaś z domu?
- Nie.
- A może miałaś z kimś na pieńku?
- Nie.
- A może ktoś ci groził? Może wiesz kto mógłby dopuścić się tego czynu?
- NIE! - Renee puściły nerwy. - Przez tą rudą czuprynę nie przeszła panu myśl, że to mógł być zwykły złodziej, którego żadne z nas nie zna?!
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-2-2.jpg
- Zaraz cię oskarżę o obrazę funkcjonariusza. Uważaj na słowa panienko! - policjant burknął i poszedł sobie.
W podobny sposób przepytał resztę domowników. Obudził Evę co było jego największym błędem.
- Rodzina wariatów!!!! Nigdy więcej tu nie wrócę!! - krzyczał wylatując z domu jak oparzony.
Emma zadzwoniła do Chrisa. Opowiedziała o tym co się stało. Chłopak zaproponował spotkanie w parku. Dziewczyna nie protestowała. Od razu wyszła z domu. Renee i Oliver poszli do swoich pokoi, aby tam posprzątać. Ze zdziwieniem stwierdzili, że nic nie zostało przestawione. Uffff, sprzątanie z głowy ;) Może marnotrawić czas przed kompem. A David został w salonie i zastanawiał się co dalej... Jego rozmyślania przerwała Eva, która poczuła się lepiej i zeszła na dół.
- Wszystko się ułoży, nie martw się na zapas. - przytuliła go.
- Wiesz co? Mam dosyć życia w mieście. Ciągły zgiełk, hałas, wszyscy gdzieś pędzą a teraz jeszcze to włamanie... Najchętniej bym się stąd wyprowadził.
- To się wyprowadźmy. - Eva uśmiechnęła się szeroko.
- Zwariowałaś? Dzieci mają tu swoich znajomych, swoje życie...
- Ale do wszystkiego można się przyzwyczaić, zdobyć nowych znajomych. Nasze dzieci są bystre, poradzą sobie.
- Bo wiesz...Mam taki ładny domek na wsi. Cisza, spokój...
- No dobrze, zastanowimy się nad tym, jak wróci Emma.
***
Adam obudził się około 13. Był mocno skacowany. Z nocy nie pamięta zbyt wiele...Jedynie, że poznał mało atrakcyjną pannę. Z wyglądu nic ciekawego, ale za to z charakteru niczym anioł. Taaa, fajnie...tylko jak ona miała na imię. Adam rozejrzał się po pokoju, zobaczył ten bałagan i postanowił zrobić pranie, wziąć się za siebie, zmienić swoje życie :D Gdy opróżniał kieszenie bluzy, którą miał w nocy na sobie, wyleciała malutka karteczka, a na niej cyferki. Mózg Adama miał nie lada zagadkę co to za liczby i skąd się wzięły. W końcu coś zatrybiło.
- To numer tej panny!!! Wow, super. - krzyknął i zapomniał, że miał pranie zrobić. Wyciągnął telefon, wystukał numer i...
- Hej, nie wiem czy mnie pamiętasz, całow...to znaczy poznaliśmy się w nocy. Znalazłem twój numer.
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-6-3.jpg
- Głuptasku, jak mogłabym cię zapomnieć. Spotkamy się dzisiaj?
- Jasne, może przyjdziesz do mnie? Aleja Landgraaba 7.
- Ok, będę o 18.
Adam aż zapłonął z radości. Wziął się za porządki. Po godzinie cały dom lśnił czystością. Nie oblałby Testu Białej Rękawiczki :P
Henry w tym czasie smacznie sobie spał. Jako emeryt miał mnóstwo czasu i zero pomysłu na jego spożytkowanie. Od kilkunastu minut leżał z Violet na łóżku. Nic do siebie nie mówili, aż nagle...
- Kupmy sobie psa! - krzyknęła Violet.
- Co ty? Dobrze się czujesz?
- Nooo, fajnie by było mieć takiego maluszka w domu. Chodzilibyśmy razem na spacery... Nie możemy mieć dzieci to miejmy psa.
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-7-2.jpg
- Po co nam jakiś piszczący, sikający gdzie popadnie kundel? To tylko problem jest.
- Ale wychowamy go sobie, będzie grzeczny. Chodź, wybierzemy sobie jakiegoś.
- Nie chcę żadnego wszaka w domu! - Henry uniósł się.
- Skaaaaarbie, proooszę!!! - Violet zrobiła minę rodem kota ze "Shreka".
- Oj dobra, już dobra... Idę się ubrać. Za 15 minut wychodzimy.
- Dziękuję!!
I po 15 minutach wyszli ze swoimi laskami ;P Wrócili krótko przed 18. Ledwo weszli do domu ze swoim nowym nabytkiem, Zawszonym Uszatkiem jak mówi na niego Henry, a już rozległ się dzwonek do drzwi.
http://i1040.photobucket.com/albums/...nshot-11-2.jpg
Adam pobiegł otworzyć… I aż przetarł oczy ze zdziwienia: dziewczyna wyglądała jakoś inaczej, lepiej znaczy się :D Zaprosił ją do środka.
http://i1040.photobucket.com/albums/...nshot-12-6.jpg
- Co to ma być?! Mam dość zwierząt na dziś! – krzyknął Henry. – Psy, słonie…jeszcze żyrafy brakuje. – tupnął nóżką i wyszedł.
Violet pobiegła za nim.
- Stary, jak ty się zachowujesz? Trochę szacunku do ludzi!!
- Oj, przepraszam… Nie kupiliśmy Uszatkowi miski i czegoś do spania. Chodźmy!
- Ale mały będzie spał z nami. – Violet uroczo się uśmiechnęła.
- Nawet mnie nie denerwuj, nie kręcą mnie wycieczki pcheł na moim ciele!
- Przesadzasz…
I staruszkowie znowu wyszli z domu. Adam z Emmanuelle, bo tak nazywał się owy „słoń” spędził bardzo miły wieczór. Dużo rozmawiali, zjedli kolację i obejrzeli fajny film ;)
PS. Emma i Chris świetnie bawili się w parku :D
http://i1040.photobucket.com/albums/...enshot-9-1.jpg