Odp: Vorg
 

No,no .... :) Odcinek dla mnie BOMBA.... :D.
Super, to wymyśliłaś.
Ja się dołączam do słów Searle. Mnie również zrobiło się żal tych dzieciaczków...:(
Co do Vorga to wygląda gorzej niż z horroru hehe :D, ale podoba mi się.... Zdjęcia są the best... (jak zwykle xD)

Mnie również ciekawi co Keter zrobi? Jak to wszystko się ułoży i w ogóle... Umiesz trzymać w niepewności....:)) Z odcinka na odcinek akacja się rozkręca i robi się coraz ciekawie....

JAK ZWYKLE CZEKAM Z NIECIERPLIWOŚCIĄ NA NASTĘPNY ODCINEK :D :D

ŻYCZĘ WENY....;) GORĄCE BUZIACZKI DLA CIEBIE SKARBIE:*:* [troche prywatą zawiało ;)]

Odp: Vorg
 

ahaha :D za łatwo by było <3

szanse są zawsze :D
póki co, muszę pokrzyżować kilka szatańskich planów, dokładnie dwa :D

a Keter? hmm.. ona dopiero zaczęła kombinować :>

oj tam, przesadzacie, to tylko dwieście duszyczek :D


no, a teraz chyba powinnam przeprosić za tak długą przerwę, zważywszy na to, że odcinek miałam już napisany w tamtym roku :|
trochę gra mi szwankowała, trochę leń mnie złapał :P
mimo wszystko zapraszam do czytania, jeśli ktoś jeszcze ma na to ochotę xD


CZĘŚĆ TRZYNASTA.


- Musiałam...
- Co takiego musiałaś, na ognie piekielne?! - Vorg potrząsnął nerwowo anielicą. Był tak wściekły, że miał ochotę rozszarpać tą udającą niewiniątko istotę, na strzępy.
- Klątwa Azazela, którą pragniesz zdjąć, ma drugie dno. Gdybym ją z ciebie zdjęła zginąłbyś, a twoja dusza trafiłaby do lochów w podziemiu...
Twarz Vorga nagle złagodniała, a oczy rozszerzyły się ze zdziwienia. Puścił Sefirę i odsunął się od niej na kilka kroków. Zaczynał się lekko gubić w tych wszystkich kombinacjach swej niebiańskiej sojuszniczki.
- Więc miałem zebrać dusze tych dzieci, a potem zginąć, bo przestałbym wam być potrzebny... I wy anioły, uważacie się za istoty święte?!


- Nie my wymyśliłyśmy tę klątwę. Azazel rzucił ją na ciebie za zgodą Lucyfera, ponieważ podejrzewa, że jesteś Shemhazajem... Sam władca piekieł, uważa, że to śmieszne i niedorzeczne, dlatego chce cię mieć po swojej stronie, bo boi się, że jeśli zdejmiemy klątwę to powyrzynasz całe miasto z demonów.
- Mimo wszystko, chciałyście się mnie pozbyć... - wycedził przez zęby, Vorg.
- Gdybym chciała się ciebie pozbyć, dawno wydałabym cię diabłu – podeszła do niego i bardzo powoli uniosła rękę, by dotknąć jego twarzy.
- Nie rób tego Keter – warknął, lecz nie próbował jej powstrzymać – Ostrzegam cię, że...
- Jesteś wyjątkowy – przerwała mu – Demon zrodzony z anielskiej krwi... – dodała gładząc go po policzku wewnętrzną stroną swej bladej, delikatnej dłoni – Szatan i Bóg w jednym ciele.
- Przestań... - uniósł swą szponiastą łapę, po czym zdecydowanym ruchem, chwycił za jej rękę i odciągnął ją na bok – Żaden ze mnie wyjątek, dużo poczwar zrodziło się z anielskich osobników – odwrócił wzrok od anielicy, spoglądając w kierunku złotych wrót.
- Na początku pragnęłam twojej śmierci, dlatego nic ci nie powiedziałam, na temat klątwy Azazela – kontynuowała, ignorując jego odpowiedź – Ale z czasem, to się zmieniło... Dlatego zdradzę ci sposób na unieszkodliwienie tej klątwy. Lecz muszę dostać coś w zamian.
Po tych słowach, ognisto-skóry gwałtownie odwrócił głowę w stronę rozmówczyni.
- Bluźnisz Sefiro – zmrużył oczy, przeszywając ją spojrzeniem.
- Chcę ci pomóc, kochanie... - zamruczała zmysłowo. Jego wzrok był pozbawiony najmniejszych emocji i to dlatego tak go lubiła.
- Jeżeli to jakaś kolejna, cholerna gra to...
- To będziesz mógł mnie zabić, wyrywając mi serce i rozpruwając wnętrzności – dokończyła, po czym przysunęła się do niego na bardzo bliską odległość.
- Czego więc chcesz? - zapytał chłodno, nie reagując na jej „zaloty”.
- Oddaj mi dusze, które przyniosłeś na wymianę, a ja powiem co powinieneś zrobić, by raz na zawsze pozbyć się klątwy.
Demon zastanawiał się przez chwilę, czy to nie jest kolejny podstęp, lecz kiedy tak spoglądał jej w oczy, dojrzał w nich coś, czego nigdy wcześniej u nikogo nie zobaczył. Nie wiedział co to jest, ale było to tak nieludzkie, że przekonało go do tego, by po raz kolejny zaufać władczej istocie, jaką była ta Sefira. Uniósł prawą łapę na wysokość swych ramion i ścisnął ją w pięść. Po chwili rozszerzył dłoń, w której pojawiła się ogromna, niebieska kula.


- Są twoje – odparł, spoglądając na Keter.
Anielica złożyła ręce i wyciągnęła je przed siebie. Vorg położył w nich swój dar i zrobił krok w tył. Po chwili jasne światło rozbłysło, a młodziutkie duszyczki zaczęły podążać w stronę złotych wrót, za którymi miały pozostać bezpieczne na wieki. Ogromne drzwi otworzyły się, wpuszczając pokaźną garstkę nowo przybyłych, po czym zatrzasnęły się z hukiem, kiedy ostatnia z dusz wcisnęła się do środka.
- A teraz czekam na swoją „zapłatę” – demon na powrót przysunął się do Sefiry. Ona jednak pchnęła go wprost na marmurowy słup, stojący tuż za nim i przycisnęła się do niego całym ciałem. Zaskoczony upiór nie zdążył nawet wypowiedzieć słowa, kiedy poczuł jej delikatne usta na swoich chropowatych wargach. Wcisnęła mu język do środka, delektując się pocałunkiem, jakby chciała zapamiętać jego smak na zawsze. Ognisto-skóry ściągnął brwi w geście niezadowolenia. Przejechał pazurzastą łapą po plecach anielicy, po czym szarpnął ją mocno za włosy, odciągając od siebie.
- Co ty kombinujesz, rozpustna Sefiro? - spytał, spoglądając na delikatną skórę jej szyi. Nagle zapragnął się w nią wgryźć, ale nie pozwolił sobie na okazanie tego w żaden sposób.
- Chcę powtórzyć to, co miało miejsce dawno temu... - szepnęła, nie mogąc przestać mu się przyglądać.
- Nie tak prędko. Nie jestem na każde twoje zawołanie, Keter. Najpierw powiedz mi jak pozbyć się klątwy, a potem zastanowię się, czy sobie zasłużyłaś.

********************

To co Nick zastał na miejscu masakry, przeszło jego najśmielsze wyobrażenia. Porozrywane ciała, gęsto ścieliły się na placu przynależnym do przedszkola, gdzie nie sięgnął wzrokiem, widział nogi, ręce, głowy oraz wszelkie wnętrzności, skąpane w ogromnych kałużach krwi. Widok był tak przeraźliwie ohydny, że blondyn zapragnął jak najszybciej wynieść się z tego miejsca, nie oglądając się za siebie. Niestety nie mógł tego zrobić...
- Ile ludzi mogło tu zginąć? - zza pleców chłopaka, wyłonił się komisarz Graveman.


- Do przedszkola uczęszczało trzydzieścioro dzieci. Bynajmniej tak wynika z dokumentacji pozostawionej w biurze. Co do ilości dorosłych, to ciężko będzie ustalić ile ciał się tutaj znajduje, ten cholerny demon rozpruwał wszystkich, którzy nawinęli mu się pod łapy.
- To przedszkole prywatne, Annensen... - mężczyzna odpalił cygaro – Tutaj chodziły dzieci najgrubszych ryb w Chicago. Ku*wa, będziemy mieli na głowie samego prezydenta, jeśli nie złapiemy tego szaleńca!
- Szefie, niech szef zrozumie, że to potwór, jeśli go draśniemy, rozszarpie nas na strzępy... - Nick spojrzał na ludzkie szczątki, ścielące się po ziemi i zasłonił usta ręką, by powstrzymać odruch wymiotny, po czym odwrócił się w stronę komisarza – Żeby go dopaść, potrzeba cudu.
- A ty zrozum chłopcze, że nie po to zrobiłem cię głównym dowodzącym, byś prawił mi kazania. Jesteś pewny, że Hooper żyje?
- Jestem. Niczego w życiu nie byłem bardziej pewien – odparł blondyn, po czym sięgnął do kieszeni po komórkę, która nagle rozdzwoniła się jak oszalała – Co jest, Mike?
- Istna rzeź Nick! – odezwał się głos w słuchawce – Sprawdziliśmy zgłoszenia, które dotarły chwilę, po ataku na przedszkole w West Belmont Avenue i okazało się, że nie tylko ono gościło na liście tego demona.
- Co takiego...?
- Ten cholerny psychopata wymordował dzieci w dwóch innych publicznych placówkach, gdzie łącznie uczęszczało około dwustu malców, pracowników również nie oszczędził, na to wszystko naszło jeszcze kilkudziesięciu przypadkowych przechodniów, którzy próbowali ratować dzieciaki, co daje nam liczbę prawie trzystu zabitych.
- Jesteś pewien, że to ten sam demon?
- Świadkowie, którzy go widzieli, potwierdzili ognisty kolor skóry, długie czarne włosy i ostre wystające kły, to na pewno on. Zapewne specjalnie ocalił kilku ludzi, by można go było rozpoznać.
- Jasna cholera... - Nick spojrzał na komisarza – Wezwij tam kogo się da, musimy jak najszybciej zabezpieczyć miejsca masakry i zająć się sprzątnięciem wszystkich zwłok.


- Zrozumiałem, dopilnuję wszystkiego.
- I postaraj się, by te wścibskie gęby z telewizji wiedziały jak najmniej, nie możemy wzbudzać paniki.
- Jasne stary.
Blondyn rozłączył się i spojrzał na swojego szefa.
- Co się dzieje Annensen?
- Więc, wygląda na to, że mamy cholernie poważny problem – chłopak wyjął z ręki Gravemana cygaro, wziął głęboki oddech, po czym nerwowo włożył je do ust i mocno się zaciągnął – Trzeba znaleźć Lena.

******************

- Mam rozumieć, że w tym miejscu jesteśmy bezpieczni... - Vorg rozwiązał supeł podtrzymujący sukienkę Sefiry, która opadła w dół i pchnął ją nogą gdzieś w głąb komnaty.
- Byliśmy bezpieczni kiedyś, jesteśmy i teraz... - szepnęła mu do ucha – Nikt nie ma tu wstępu bez mojej zgody.
- Więc na czym to stanęliśmy? - spytał spoglądając na twarz anielicy.
- Och... musimy teraz? Przecież wszystko ci powiedziałam – złapała za jego czarne, długie włosy, po czym oplątała je wokół jego szyi i szarpnęła mocno, przyciągając demona do siebie.


- Jeśli chcesz, żeby coś z tego było... - zamruczał jej do ucha i uśmiechnął się złośliwie.
Keter spojrzała na Vorga i westchnęła głęboko.
- Więc musisz zabić Azazela. W tym celu trzeba się udać do piekła, zakraść niepostrzeżenie do jego komnaty, zarżnąć go jak dziką świnię i wyjść stamtąd równie niepostrzeżenie. Kiedy wrócisz na ziemię, klątwa powinna przestać działać.
- Teoretycznie proste... - westchnął demon – Ale dostanie się do piekła niezauważonym, niczym łatwym nie będzie... Diabeł nie może wiedzieć, że śmierć tej gnidy to moja robota, bo domyśli się, że zabiłem go, by ukryć swoją tożsamość.
- Och, no znajdziesz jakiś sposób – chwyciła go za podbródek, po czym wciągnęła na łóżko i wpiła swe usta w jego wargi, czując jak rozpiera ją gorąco – Jestem bardzo spragniona – zmieniła szybko temat – Czekałam prawie cztery wieki...
- No, to dosyć sporo... – zamruczał – Gdyby nie to, że jesteś Sefirą, już dawno przemieniłabyś się w demona, jak te wszystkie zwykłe anioły, które odważyły się zgrzeszyć – wpił wargi w jej kark i zaczął zjeżdżać nimi w stronę dekoltu.


- Kiedy ostatni raz kosztowałeś anielskiego ciała...? - spytała rozkoszując się coraz to śmielszymi gestami demona.
- A jak myślisz? - odpowiedział pytaniem na pytanie, po czym chwycił ją mocno w pasie i skierował się wprost na jej podbrzusze.
To wystarczyło, by przestała mówić cokolwiek. Zatopiła się w przyjemności, która narastała z każdą chwilą coraz bardziej... Nie umiała określić, jak długo była pod wpływem uroku Vorga, wiedziała jednak, że zrobi wszystko, by przeciągnąć go na swoją stronę. Nawet jeśli miałaby wymordować połowę niebios, która się jej sprzeciwi.

******************

...Pojawiły się nowe informacje, odnośnie zbiorowego mordu, jaki miał miejsce w centrum Chicago. Szacuje się, że liczba ofiar, które poniosły śmierć kilkadziesiąt dni temu, wynosi czterysta osób, z czego dwieście to dzieci w wieku przedszkolnym. Oddział Legionu, który od dawna zajmuje się sprawą tajemniczego demona, nabiera wody w usta twierdząc, że...
- Cholerne pijawy z telewizji... - Len wyłączył szklane pudło i z nerwami rzucił pilota na ławę. W tej samej chwili oświeciło go, że zapomniał o szatynce, która smacznie spała na łóżku, tuż obok.
- Czym się tak denerwujesz skarbie...? - zapytała, leniwie przeciągając się na materacu.
- To nic takiego... - westchnął - Wybacz, że cię obudziłem, po prostu drażnią mnie, ci cholerni dziennikarze.
- Jeśli masz zamiar przejmować się pracą, to może jednak do niej wrócisz? - spytała, przysuwając się do bruneta.
- Dopiero co się zeszliśmy... - objął ją i mocno przytulił – Nie mam zamiaru stracić cię drugi raz Erin.


- Kotku, nie jestem już tą samą głupiutką nastolatką, z którą spotykałeś się kilka lat temu, rozumiem, że praca jest dla ciebie czymś ważnym... - pogładziła go dłonią, po klatce piersiowej.
- Może za kilka dni rozważę twoją propozycję... Póki co, daj mi się tobą nacieszyć – odparł poważnie.
Uśmiechnęła się do niego, po czym pocałowała go w policzek.
- Skoro już nie śpię, to ubiorę się i skocze do sklepu – powiedziała wstając z łóżka – Kupię coś dobrego na śniadanie, mam smaka na tosty z dużą ilością sera – puściła oczko do Lena i skierowała się do łazienki. Chłopak natychmiast się rozweselił i stwierdził, że jednak coś poogląda. Włączył telewizor, rozłożył się wygodnie na kanapie, po czym pstryknął kilka razy pilotem, zatrzymując się na kanale, gdzie puszczali akurat, jakiś film sience – fiction.
- Jasne... - burknął pod nosem, wpatrując się w scenę, ataku kosmitów na ziemię – Jakby demony, to było mało... – chwycił paczkę czipsów, leżącą na ławie i zaczął napychać sobie nimi usta, kiedy z łazienki wyszła Erin.
- Zaraz wracam – powiedziała podchodząc do bruneta – Nigdzie nie uciekaj – nachyliła się nad nim, dając mu czułego buziaka, po czym, udała się do wyjścia, kręcąc pupą . Len zaśmiał się do siebie w myślach, czując, że nie skończy się na samym śniadaniu.
- Cóż za słodkie pożegnanie – odezwał się głos zza jego pleców, zaraz po tym, jak drzwi do mieszkania zatrzasnęły się za dziewczyną – Prawie się wzruszyłem.
- Vorg... - chłopak odłożył czipsy na ławę i odwrócił się za siebie.
- No chyba nie spodziewałeś się kogoś innego... „słońce” - odparł z sarkazmem i wskoczył na kanapę, tuż obok Hoopera.


- Szczerze mówiąc, masz rację - przełknął zawartość ust i spojrzał na demona z kamienną twarzą - A teraz gadaj dlaczego wymordowałeś czterysta niewinnych ludzi. Nie uwierzę w wymówkę, że to wina klątwy.
- Dowiesz się. Niestety jeszcze chwilę będziesz musiał poczekać na odpowiedź.
- Nic nowego... spodziewałem się, że to usłyszę. Choć, nie ukrywam, iż miałem nadzieję, że ten jeden raz mnie czymś zaskoczysz.
- Otóż zaskoczę cię właśnie teraz – odparł Vorg – Nie podoba mi się twój nowy nabytek, mimo że wygląda jak cud natury. Ta ślicznotka jest jakaś dziwna.
Len roześmiał się na cały głos, po czym spojrzał na poważną minę demona.
- Nie no, to było dobre! Dawno się tak nie uśmiałem. To moja była, która kopnęła mnie w dupę kilka lat temu. Spotkałem ją na wycieczce w lesie, długo rozmawialiśmy, aż w końcu...
- Oszczędź mi szczegółów – przerwał mu demon – Nie jest istotą nadludzką, bo nie wyczuwam w niej nic z tych rzeczy, ale coś mnie w niej niepokoi.
- Jedyną rzeczą, która powinna cię niepokoić, jest twoje zachowanie. Wymordowałeś w jeden dzień czterysta osób, w tym dwieście dzieci, to raczej nie jest normalne. Gdybyś był człowiekiem, już dawno ktoś odstrzeliłby ci łeb.
- Ja nie żartuję Hooper. Z nią jest coś nie tak. I nie mam zamiaru tłumaczyć się z tego co zrobiłem, wiedz jedynie, że miałem konkretny powód, by tak uczynić.
- Dobra, nie chcę w takim razie nic wiedzieć – westchnął Len. Drążenie tego tematu nie miało najmniejszego sensu, bo i tak nic bym się nie dowiedział – Ale na to co się stało dzisiaj w nocy, muszę poznać odpowiedź – dodał, podnosząc prawą rękę do góry – To mam po ostatnim koszmarze – mówił, pokazując Vorgowi ranę ciągnącą się od nadgarstka, aż do łokcia - Wcześniej miałem śliczne wgryzienie na szyi, lecz zniknęło, po tym jak pojawiło się właśnie to. Jeżeli w tej chwili, nie wytłumaczysz mi co jest grane, to pewnego pięknego dnia, po prostu więcej mnie nie zobaczysz.


Demon rozszerzył oczy ze zdziwienia.
- Co ci się śniło? - zapytał, dokładnie oglądając rękę.
- Praktycznie dokładnie to samo, co przy poprzednim ugryzieniu w kark. Chodziłem po lesie, spotkałem jakąś dziwna kobietę, która poprosiła mnie o pomoc, poszedłem za nią, wylądowałem na jakiejś polanie gdzie...
- Gdzie znalazłeś zwłoki dorosłego mężczyzny i dziecka, a potem zaatakował cię umarlak – dokończył ognisto-skóry.
- Oszczędziłbyś sobie czytania mi w myślach, skoro zadajesz pytanie – westchnął brunet.
- Nie czytałem ci w myślach Len – kiedy chłopak to usłyszał, po plecach przeszły go ciarki.
- Żartujesz sobie?
- Nie.
- To skąd wiesz co mi się śniło? - Hooper spytał z lekkim przerażeniem.
Vorg spojrzał na pytającą twarz sierżanta i również westchnął.
- Bo to część mojego życia.

***************

Odp: Vorg
 

Ale super!
Nie spodziewałam się, że Vorg tak szybko i łatwo wyzna mu prawdę :O myślałam, że Len dowie się tego przez przypadek czy coś.
Dziwne, ale pozapominałam tyle szczegółów, że zastanawiałam się kim jest ta Erin :D dopóki nie przeczytałam, że to jego była...
Keter i Vorg..interesujące. Cham z niego. Jak może się puszczać z Sefirą jak czeka na niego taka laska. (nie pamiętam jej imienia, nie chce mi się szukać xD)

Zdjęcie klątwy wydaje się dziecinnie łatwe. Już nie takie rzeczy robił demon. Z tym też nie powinien mieć problemów (ale czymże byłaby akcja w twoim wydaniu bez żadnych komplikacji)

Znalazłam jeden błąd...na początku jest obok siebie "anielica" Więcej nie dostrzegłam :)
Dobrze, że w końcu się zmobilizowałaś i dodałaś ten odcinek. Przynajmniej sobie wszystko odświeżyłam :)

btw. Keter faktycznie kombinuje... Założę się, że nie wykorzystała Vorga tylko do własnych celów. Ona ma jakiś duży plan :P
Czekam na więcej! Mam nadzieję, że częściej będziesz dodawać odcinki, bo ileż można czekać ;)

Zdjęcia piękne ^^

edit: ach, zapomniałam dodać, że stęskniłam się za tymi intymnymi epizodami :D w Belle Rose były wieki temu.

Odp: Vorg
 

Wiedziałem, że Keter zaciągnie go do łóżka. Cy mi się wydaje, czy na zdjęciu przedstawiającym scenę łóżkową jest niepożądany gość? Tak ogólnie, to nie łapię już o co tu chodzi, bo zwyczajnie zapomniałem (wiem, muszę powtórzyć sobie całość), ale mimo to, wszystko fajnie.

Wiesz, w tym FS, podoba mi się, że oprócz fabuły, są też motywy "religijne" (nie wiem jak to inaczej nazwać) i chociaż nie jestem wierzący, zainteresowały mnie one.

Edit: Tak pobieżnie powtórzyłem, bo na dokładne nie mam teraz czasu i zauważyłem, że w poprzednim odcinku jest mowa o tym, że, jeżeli Keter będzie robiła "to", to wtedy zyska jakieś siłę większą. O co chodzi konkretnie?

Odp: Vorg
 

RUDA, RUDA, RUDA, NARESZCIE ! ^^

Wiesz, że tyle barkowało, a chciałam na ciebie nasyłać słuzby specjalne ? Obiecałaś Vorga jeszcze w tamtym roku ! xD
Ale dobra, wybaczam ci, bo odcinek świetny. I masz dodawać cześcięj, bo naprawdę naślę na ciebie pluton egzekucyjny >D
Na szóstym zdjęciu te dorysowane włosy, jak mniemam w programie typu "Paint", wyglądają jakby się Keter nie czesała. Ale dobra, nie każdy jest miszczem fotoszopa xD

Teraz ma być F4, bo się w tajemniczych, NIEWYJAŚNIONYCH okolicznosciach z tobą coś stanie..... Pozdrowionka ^^

Odp: Vorg
 

przez przypadek to dowie się czegoś całkiem innego, to i tak było nic :D
już Ci przypominam :P
Len spotkał Erin w lesie, po tym jak miał pierwszy koszmar, poszedł wtedy na spacer i tam się spotkali, ale jak wiesz, ta Erin to nie jest prawdziwa Erin :P
no wiesz, on może się bzykać z kim chce,
a ta laska się raczej nie doczeka :D oto dlaczego:
No nie wiem, czy to będzie takie łatwe, jak ktoś zobaczy go w piekle, to będzie załatwiony :>
co kombinuje, to się jeszcze okaże :rolleyes:
hehe mam jeszcze jeden odcinek w zapasie i już pracuję nad następnym, także nie będzie trzeba długo czekać na następny :)
no w BR już się tego raczej nie doczekasz :P ale tutaj może i prędzej :D

nie, nie ma tam nikogo, to rzeźba ;)
wiem, to moja wina, za duża odległość czasu między odcinkami :(
postaram się więcej do tego nie dopuścić.
cieszy mnie to, sama lubię takie motywy ;)
Może wytłumaczę Ci to od początku, bo tak na „hop siup” się nie da ;)
Same Sefiry są emancjami boskiego światła, to nie są już nawet anioły, ponieważ określenie „emancja” oznacza sposób powstania i rozwoju wszechświata, połączenia się szeregu bytów tworzących całą rzeczywistość. Jak wiadomo w religii chrześcijańskiej za stwórcę wszystkiego, uważa się Boga, a emancje w tym przypadku są jakby czymś co powstało z jego światła by pomóc mu w stworzeniu wszechświata. Podobnie rzecz ma się w piekle, ale to odrębny temat :)
W „Vorgu” ucieleśniłam Sefiry, pokazując je jako najwyższą władzę niebios, która pełni swoją role zaraz po Stwórcy. No i teraz dochodzimy do sedna sprawy. Ponieważ Stwórca został obalony przez anielskich buntowników, pod „dowództwem” Azazela (teraźniejszego demona, służącego w szeregach Diabła, niegdyś jednego z Serafinów – najwyższych w hierarchii aniołów), Sefiry przejęły władzę nad niebem.
Wszystkich Sefir jest dziesięć, każda (z hebrajskiego) oznacza co innego.
1. Keter (Korona)
2. Chochma (Mądrość)
3. Bina (Zrozumienie)
4. Chesed (Łaska)
5. Gewura (Srogość)
6. Tiferet (Piękno)
7. Necach (Zwycięstwo)
8. Hod (Chwała)
9. Jesod (Fundament)
10. Malchut (Królestwo)
Keter stoi na samym szczycie w hierarchii Sefir, ale żeby zrobić z niej najważniejszą postać w niebie, postanowiłam wprowadzić wątek możliwości łączenia się tych istot z osobnikami płci męskiej, by posiąść największą władzę. Jednakże w prawie jaki ustaliły wszystkie Sefiry (ma być o tym w jednym z przyszłych odcinków), jest napisane, że nie wolno spółkować z upadłymi aniołami (jakim jest np. Vorg :P), każda z Sefir może wybrać sobie Serafina, ten który okaże się najsilniejszy, ta Sefira będzie pełnić władzę nad niebem (póki co nie będę zagłębiać się w szczegóły, na czym ta siła dokładnie polega, bo chce o tym napisać w przyszłości ;)), w każdym razie żądna władzy Keter, ominęła zakazy i postanowiła wybrać sobie kogoś znacznie silniejszego od Serafinów, by mieć pewność, że będzie rządzić niebem. A to, że teraz znowu dała się bzyknąć Vorgowi, nie ma żadnego znaczenia, choć nie powinna już tego robić, dopuszczalny był tylko jeden raz, bo tyle wystarczyło by określić siłę jaką posiadła.
Także nie trudno się domyślić, że może mieć poważne kłopoty, jeśli ktoś ją przyłapie, no ale czy będzie je miała, czy nie, to już kiedyś ustalę :P

Mam nadzieję, że w miarę przejrzyście to wytłumaczyłam ;)
EDIT: zapomniałabym dodać jedną najważniejszą rzecz, mianowicie, że anioły i inne istoty niebiańskie nie mogą zabijać się nawzajem, jest to możliwe, jedynie po spółkowaniu z innym aniołem. W tym przypadku, każdy Serafin, który spółkował z Sefirą, może pozbawić ją władzy poprzez śmierć. Więc tutaj nasuwa się prosty wniosek, że Vorg ma nad Keter sporą przewagę, bo tylko jemu dostał sie ten przywilej :P (Sefir normalnie nie da się zabić, są nieśmiertelne, tylko ten, który ją tknął, może ją unieszkodliwić).

ahaha jak naślesz pluton, to zapomnij o Vorgusiu :D
padłam :D:D:D można to łatwo wytłumaczyć xD i to jest foto - szopem rysowane, w paincie nie ma takich pędzli, że się tak brzydko wyrażę ahaha :D
wcześniej pewnie będzie jeszcze jeden odcinek Vorga, bo mam go już napisanego, a F4 jeszcze nie skończyłam :P

dzięki za komenty :D

Odp: Vorg
 

A ja myślałam, ze ktoś ich podgląda... Keter miałaby lekko bardzo przechlapane
Zdjęcia są genialne, chociaż te włosy u Keter rzeczywiście wyglądają dziwnie. Ale i tak zdjęcia to majstersztyk.
Ta dziewczyna u Lena to naprawdę Erin( Erin w sensie Sunsum, czy jak ona tam ma)? Mam wrażenie, że wyglądała inaczej, ale może przez to, że zdjęcia były w sepii.
Vorg, kiedy się nie złości wygląda fajnie :D
Keter jest tak anielska, taka dobra i uczynna, że aż szok. Już nawet Vorgowi zrobiło się żal tych dzieci.
Len staje się demonem tak? Czy jeśli jego współpracownicy się dowiedzą, to ich też będzie miał na głowie? Facet musi radzić sobie z Vorgiem, a teraz Erin się pojawił, więc... kłopotów to już ma chyba wystarczająco dużo. Ciekawość mnie zżera, czekam z niecierpliwością na następną część. :)

Odp: Vorg
 

W końcu doczytałam :D! Chyba w trzech turach ;). Ciągle coś mnie rozprasza...
Fajny odcinek, piękne zdjęcia :D.
Ciekawe, co jeszcze Keter wywinie. Interesują mnie te sny Hoopera :D. Teraz bez zadawania pytań pozna historię Vorga :D. Dość wygodne :D, pomijając te rany...
Czekamy na więcej :).

Odp: Vorg
 

zmyłka :D nie no, jakby ktoś ich podglądał, to bym o tym wspomniała ;)
no fakt, trochę przesadziłam z włosami Keter xD przyznaję się bez bicia, ale ciesze się, że mimo wszystko fotki się podobają :)
tak Erin to Sunsum, wtedy dałam zdjęcia w sepii, bo miałam podły nastrój :P
w oryginale ta fota wyglądała tak:
http://i927.photobucket.com/albums/a...8-24-31-26.jpg
hehe egzotycznie xD
Keter tylko się zgrywa, tzn. zgrywa tą przepełnioną dobrocią istotkę :P
a Vorg ma wyrzuty sumienia, choć nie powinien, w rzeczywistości powinno być na odwrót :P
no powiem Ci, że trafiłaś w sedno :rolleyes:


jakieś RPG xD
thank you ^^
coś w podobnej tonacji jak poprzednio :>
nie ma tak łatwo :P tylko tyle Ci powiem, o! :D

kolejny odcinek niebawem, najprawdopodobniej już w tym tygodniu :)
(ale najpierw foty dla Chrupcia ;D)

Odp: Vorg
 

W końcu jest odcinek :D Przeczytałam jednym tchem... :D Więc tak odcinek jest *****isty ;) Zdziwiona jestem, że Vorguś ma wyrzuty sumienia :o. Ciekawi mnie co Keter kombinuje? Jest aniołem a potrafi być tajemnicza;) :). Widzę, że Hooper jest ze stresowny tym co się z nim dzieje (w sumie to mu sie nie dziwię, też bym była :D) . Teraz nurtuje mnie pytanie w jaki sposób on zareaguje na tajemnice Vorga oraz w jaki sposób on się o tym dowie i dlaczego Vorgowi nie podoba się ta dziewczyna?
.
- Vorg... - chłopak odłożył czipsy na ławę i odwrócił się za siebie.
- No chyba nie spodziewałeś się kogoś innego... „słońce” - odparł z sarkazmem i wskoczył na kanapę, tuż obok Hoopera.
umarłam :D:D:D:D
Życzę Weny pozdrawiam cieplutko :)