Odp: Fontanna życzeń...
 

Niech zgadnę - Karola zaprzyjaźni się z Olą , bo okaże się , że Ola też lubi marzyć ;p
Ja też bym nie wybaczyła. To że był pi/jany go nie tłumaczy. Trza było nie chlać.
I wątpie czy te wróżki i królestwo było snem...

Udanych wakacji i wspaniałej pogody :)

Odp: Fontanna życzeń...
 

O, fajnie że odciągnęłaś się od tych wszystkich fantastycznych rzeczy.
Odcinek mi się spodobał, mimo iż widziałam kilka błędów. Najbardziej w oczy rzuciło mi się dzień dobry które pisze się oddzielnie.

Tak się zastanawiam, co może być dalej. A może Ola będzie starała się odbić Karola? Pożyjemy, zobaczymy ;p . Szkoda tylko że kolejny odcinek dopiero za 2 tygodnie. No ale trudno, jedź i odpoczywaj :).

A tak przy okazji z tego Karola to fajne ciacho jest. Ja się ciesze że Karola mu wybaczyła.

10/10 ;)

Odp: Fontanna życzeń...
 

Szczerze powiedziawszy to sama nie wiem co tam dalej ma być, tzn. wiem, ale jakoś nie potrafię tego w akcje ubrać xD Pomyślę, będe miała sporo czasu :]

Wam też życzę miłego wypoczynku - bez mojego fs ;]

Odp: Fontanna życzeń...
 

B. ładne, ale mam nadzieję, że nie poddasz się tak do końca opinii publicznej - jeżeli fs miało być fantasy, to nie zmieniaj go dla nas na och-ach-życiowe ;P
Chyba wiem co się stanie i już mi się płakać chce.
Jeżeli już tak KONIECZNIE chcesz mieć wybornie życiowe fs, to powiem Ci, że bardzo ładnie wybrnęłaś z tego fantastycznego świata.
9/10, bo nie pododba mi się że tak długo trzeba czekać XD

Miłych wakacji ;)

Odp: Fontanna życzeń...
 

fs ciekawe lepsze 1000000 razy niż ostatnie już mniej więcej się domyślam co się będzie działo miłych wakacji Ci życzę

Odp: Fontanna życzeń...
 

Zgadzam się z Nestą.
Jeśli miałobyć fantastyczne - proszę nie zmieniaj go. Na pewno wyjdzie o wiele gorsze. A w ogóle ja dość lubie takie zaczarowane fs. Wróżki , księżniczki ^^

Odp: Fontanna życzeń...
 

Ale ja szczerze powiedziawszy nie miałam zbyt dobrej koncepcji do napisania fantasy ;p
Będzie takie bardziej życiowe, z domieszką fantasy. ;]

Odp: Fontanna życzeń...
 

a kiedy następny?(odcinek oczywiście)

Odp: Fontanna życzeń...
 

Fajnie wybrnęłaś z tej sytuacji z zamkiem, Lily i jej magicznymi mocami... A co do Karola: ..."miłość ci wszystko wybaczy... lalala..." (czy jak to tam szło) ;]

Ja tam wolę życiowe historie niż fantasty, więc cieszę się ze zmiany torów ;]
Pozdrawiam (ocena: 8,5 - za błędy!)

Odp: Fontanna życzeń...
 

http://img158.imageshack.us/img158/6352/wstepuv8.jpg

Odcinek 7
http://img254.imageshack.us/img254/7660/odc7zdj1kd4.jpg
Po skończonych lekcjach, wychodziłam ze szkoły razem z Olą zobaczyłam Karola, który stał i najwidoczniej na kogoś czekał.
- Idziesz - spytała
- Poczekaj...
Zobaczyłam, że Karol idzie w moją stronę.
- Hej... Porywam cię na dwie godziny, co ty na to? - spytał z uśmiechem.
- No nie wiem... - uśmiechnęłam się - w sumie to mam czas...
- Dobra, to ja wam nie przeszkadzam, idę. Pa Karola, do zobaczenia jutro! - powiedziała.
- No, narazie!
Zostałam z nim sam na sam.
- To co, idziemy? - spytał.
- Jasne...
Poszliśmy w stronę parku, złapał mnie za ręke. Nie obchodził mnie fakt, że patrzy się na mnie pół szkoły. Najważniejsze było co ja myślę i czuję. Gdy doszliśmy do parku, usiadł na ławce, a ja na jego kolanach. Przytulił mnie do siebie. Czułam się świetnie. Chciałam zatrzymać tą chwile na jak najdłużej. Rozmawialiśmy o nas, o tym co jest, co będzie. Pocałował mnie kilka razy. Poszliśmy się przejść. Szliśmy sobie piaskową dróżką. Stanęliśmy na środku i znowu mnie pocałował.
- Karola, kocham cię jak nikogo innego na świecie - wyszeptał po czym mnie pocałował. W tej samej chwili zaczął padać deszcz.
http://img254.imageshack.us/img254/3540/odc7zdj2ks0.jpg
Przytulił mnie.
- Ha, i co teraz?
- Nie wiem... Ja mogę tu stać i moknąć, byle z tobą... - odparłam.
Objął mnie ramieniem.
- Możemy przyjść do mnie - uśmiechnęłam się.
- Ooo... Z chęcią!
Poszliśmy na przystanek, chwilę później przyjechał autobus. Pomyślałam, że pogadamy sobie trochę, a póżniej on pójdzie. Może pozna moją mamę, bo na tate nie ma co liczyć. Po 20 minutach byliśmy u mnie w domu.
- Uf, ale zmokłam
- A co ja mam powiedzieć, cały czas cię osłaniałem od deszczu - odparł śmiejąc się.
Poszliśmy do mojego pokoju. Usiedliśmy sobie na kanapie. I standardowo - przytulanie, całowanie, itp. Po godzinie ktoś wszedł do domu.
- Karola! Jestem już! - krzyknęła.
- To super, chodź do góry, to kogoś poznasz!
Weszła do góry.
- Mamo, to Karol. Karol - moja mama - uśmiechnęłam się.
Podali sobie ręce, a ona poszła na dół. Domyślałam się jaki ma triumfalny uśmieszek na twarzy.
http://img254.imageshack.us/img254/6695/odc7zdj3xb6.jpg
Po godzinie Karol oznajmił:
- Dobra Karola, ja już muszę spadać, jutro ja ci coś pokażę, ok?
- Okey...
Odprowadziłam go do wyjścia. Pocałował mnie w policzek i poszedł.
- Chodzisz z nim? - usłyszałam głos mamy.
- Nieoficjalnie... - uśmiechnęłam się.
- Ładny jest...

Dodałam go dzisiaj, bo nie miałam co robić ;] Kolejny na pewno za dwa tygodnie ;)