+18 !

PROLOG

Druga w nocy. Głośny trzask, a potem jeszcze głośniejszy jęk. Odgłos łamiących kości rozlega się po starej hali jakiegoś opuszczonego biurowca, a głos męczennika daje się usłyszeć aż na ulicy. Po chwili następuje cisza, którą przerywa potworny huk. Potężny blask rozświetla miasto, a budynek wali się, jak domek z kart pod wpływem eksplozji. Wysoki osobnik o czarnych jak smoła włosach i ognistej skórze, przebiega między uliczkami, omijając zdezorientowanych ludzi. Nikt go nie widzi. No bo jak w oparach dymu i kurzu, ludzkie oko ma dostrzec coś, co przemieszcza się z prędkością ścigacza rozpędzonego do dwustu kilometrów na godzinę? A nawet, gdyby znalazł się taki ktoś, to pomyślałby, że ma zwidy. Lub co gorsza czarne plamy przed oczami. Miasto pogrążało się w chaosie. Właściwie to już w nim było, a wybuch był tylko dopełnieniem tego stanu. Nagle gdzieś niedaleko słychać kolejny huk. Tym razem to odgłos jakiejś broni. Jeden, dwa, trzy... pokój w pobliskim budynku rozświetla się ognistym blaskiem, kolejno padających strzałów. Cisza.
- O mój Boże... nie! - wtem słychać krzyk jakiegoś mężczyzny, po którym rozlega się przeraźliwe wycie. To odgłos jaki wydaje z siebie człowiek, kiedy łamie mu się kości. Ludzie zgromadzeni na ulicy uciekają w popłochu słysząc jego okropne jęki. I tak nikt nie umiałby mu pomóc. Ucieczka to najlepsze rozwiązanie. No może nie najlepsze, ale najskuteczniejsze w tym przypadku. Na chwilę. On i tak potrafił znaleźć każdego, kogo chciał zabić. Ofiara mogła być oddalona od niego nawet na kilkaset kilometrów, a i tak wyczułby jej zapach. Był to zapach strachu. Naiwni ludzie. Mogli ukryć się przed nim nawet pod ziemią lecz, kiedy się bali, nie mogli się przed nim uchronić. Uwielbiał narastającą w ich żyłach adrenalinę, wytwarzającą się podczas beznadziejnej próby ucieczki. Jej woń sprawiała, że budził się w nim diabeł. I ten trzask łamiących się kości. To był jego ulubiony sposób zadawania bólu przed śmiercią. Zapytacie kim lub czym on jest? Na pewno jesteście ciekawi. To demon. Nazywa się Vorg. Właśnie wrócił z piekła.

[img]http://i30.************/2w5ohuw.jpg[/img]

Gdy poczuje twój strach... zabije również i ciebie.

Napisał _natalia_ (Post 1282611) Podoba mi się. Będę czekała na odcinek. Tylko dlaczego taki krotki ten prolog.

Napisał foda-se (Post 1282612) pomijajac tematyke sci-fi, tooooo... cholernie mi sie podoba! w koncu cos naprawde zlowieszczego, przerazajacego, z pazurem, hehe. mam nadzieje, ze sie utrzyma w takim klimacie... na pewno bede zagladac =D no i nic wiecej nie napisze, bo duzo sie nie dzialo poki co :)

Napisał Vipera (Post 1282618) Yeeeee moja Nirryti mogłaby się z nim umówić na piwo :D Mnie tam się podoba i już nie mogę doczekać się pierwszego odcinka. Dajesz, dajesz rudzielcu :D

Napisał ..:Nadzieja:.. (Post 1282628) Zaskoczyłaś mnie. Tego się nie spodziewałam. Ale zaczyna mi się podobać;) Czekam na kolejny odcinek. Pozdrawiam

Napisał Gold_Chocolate (Post 1282639) No,no zupełnie inne i zupełnie... superowe.! :D Bardzo mi się podoba coś czuję , że to opowiadanie będzie trzymać w napięciu :) Czekam na next. No i oczywiście już wiesz , że JA Justyna (tutaj znana jako czekoladka) jestem twoją stałą czytelniczką.

Wysoki osobnik o czarnych jak smoła włosach i ognistej skórze, przebiega między uliczkami, omijając zdezorientowanych ludzi.