O ile Kowalino pozostaje dla mnie nieprześcignionym mistrzem ogrodów, o Tobie powiem to samo w kontekście brył- są cudowne!
Fakt, projekt nie jest aż tak monumentalny jak te poprzednie, ale równie dopracowany.
Co do szpargałów- uważam, że w niektórych domach pasują porozwalane buty, a w niektórych nie
No i najpierw należałoby przeczytać to co, Marian napisał na pocątku, a nie czepiać się o odrapane ściany.
Co do samego budynku: nie podobają mi się stoły ułożone na skos, poza tym podoba mi się dołączenie łuków- użyte w nieodpowiedni sposób wyglądają zbyt kiczowato i nowobogacko, w tej jadalni są czymś naturalnym.
Czerwona ściana w kuchni mi się podoba, bez niech kuchnia byłaby tylko bezkształtną szarą masą, chociaż ten minimalizm mnie przerasta- nie chce się wierzyć, że mieszkają tam ludzie!
Brakuje mi słów na opisanie salonu- uwielbiam naturalne, ziemiste kolory. Brakuje mi tu jednak jakiegoś wesołego akcentu, który wprowadziłby tu radośniejszy nastrój.
Łazienka mała, prosta, również bardzo mi się podoba, mimo, że wanna znów na ukos.
Klatka schodowa- chyba najbardziej realistyczne miejsce z całego domu:>
Sypialna na I piętrze to majstersztyk! Idealnie dobrane dodatki, aż chce się zostać w tym pomieszczeniu na dłużej, bardzo klimatycznie.
Tylko na czym opiera się to lustro?
http://i46.************/nlehvr.jpg
Łazienka na górze-nie, nie, nie! Po co dwie identyczne umywalki, po co? Poza tym wszystko starannie dobrane, a te obtarte meble dodają uroku i delikatności wnętrzu.
Reasumując- poprzednie prace były bardziej...zachwycające, z przepychem, to do nich nas przyzwyczaiłeś, teraz zbudowałeś coś odmiennego, jednak równie dopracowanego- widzę tu dużo różnorakich trików budowlanych, co jest godne podziwu. Sama z miłą chęcią zamieszkałabym w takim domu. Nie wystawiam żadnych ocen, bo nie znam się na budowaniu, powyżej znajdują się tylko moje subiektywne odczucia, nie warte złamanego patyka
Pozdrawiam