[Searle]

Podobało mi się to opowiadanie (piszę opowiadanie, bo zdjęcia zobaczyłam dopiero w ostatnim odcinku - nie pojawiają się, a sprawdzałam w dwóch przeglądarkach. Czy można, by to jakoś naprawić?)

Trzeba Cię pochwalić przede wszystkim za rozbudowane i piękne opisy przyrody.
Nie lubię opowieści z czasów średniowiecza i tematyki o walkach, ale cieszę się, że nie opisywałaś dokładnie scen batalistycznych, tylko skupiałaś się na losach głównych bohaterów. Aczkolwiek brakowało mi opisu "czarowania". Wiem tylko, że magowie posługiwali się różkami, ale nie wiem, jakie mieli zajęcia (czy na wzór Harry'ego Pottera czy może Czarodziejek?).

Zakończenie było dla mnie zaskakujące. Spodziewałam się raczej szczęśliwego, w którym walki się kończą za sprawą interwencji ojca Yovy, a ona sama i Chris schodzą się - takie zakończenie w zasadzie było by banalne, więc dobrze, że zaskoczyłaś mnie w ten sposób

Błędy (te malutkie i nieco większe), jakich się dopatrzyłam, a o jakich nie wspomnieli moi poprzednicy:

Rozdział I:

ale Yova byłąa pewna, że z niej żartują.

Literówka

Jeżeli było to w ogóle było możliwe.

Powtórzenie

II:

Mama zawsze mi powtarzała ‘nigdy się nie chowaj i nie wstydź’- myślała w takich chwilach- ‘masz serce Aranki i to się liczy’.

Te wypowiedzi powinny zaczynać się z dużej litery.

przy ścianach znajdowały półki z książkami.

[...]znajdowały się półki[...]

Popatrzyła na niego wtedy z chęcią natychmiastowego wbicia jak pala w ziemie

[...]jak pal w ziemię - chyba lepiej brzmi.

Nie mógł znieść myśli, że tym przypadku mu się to nie udało

[...] że w tym przypadku[...] - zjadłaś.

III:

Zwykle wchodziła tam ze uśmiechem na ustach,

[...] z uśmiechem[...]

-Nie mam pojęcia, przecież się tym nie interesuje

[...] nie interesuję.

Jego postać dobrego ojca to tylko gra całej rodziny.

[...]dobrego ojca, to tylko gra dla całej rodziny.

Wtedy Arana była słabsze niż teraz…

[...] słabsza [...]

IV:

delikatne światło ukryte gdzieś w głębi komnaty wierzy zachodniej.

[...]wieży[...]

odezwała się nagle dziewczyna siedząca w trawie

A nie lepiej: na trawie?

-Po prostu uważam, że należy oddzielać sprawy prywatne, w których użycie siły, rzeczywiście, nie jest czynnikiem pozytywnym, a sprawami zawodowymi…

[...] od spraw zawodowych.

-Nareszcie nikt nie będzie miał wpływu na to o której się wracamy

[...] na to, o której wracamy.

-Jak to? My tez?-

[...]też.

gdy nagle jego uwagę przykuło cos bardziej przyziemnego.

[...] coś.

Ok, To chyba wszystko
Zwracaj też uwagę na znaki interpunkcyjne i ich miejsce w tekście (spacje po znaku, a nie przed).

Jeszcze chciałabym dodać, że mimo iż FS jest krótkie (tylko te 4 rozdziały), to doskonale zawarłaś w nich, wszystko, co miało zostać zawarte.
Bardzo udane FS. Pozdrawiam.