jak jak grałąm w simsy 1 światowe życie to cały czas chciałam żeby oni sie bawili np. grali na gitarze czy robili krasnale.Później szłam do brata żeby mi usunął tego klauna xD (bo klaun w światowym życiu przychodzi jak simsy mają źle potrzeby zaspokojone) a później nic nie grałam tylko patrzałam jak mój brat gra.No i też doskonale mu nie szło.Zrobił mnie siebie i naszych rodziców i naszego dziadka.no i se graliśmy.Mnie zabrali do opieki społecznej xD.Albo grałam sama w jedynke simsów i ide se do kibla wracam do komputera a tam mi simka śpi przy telefonie a ma polecenia zadzwoń po straż pożarną.
Ale w dwójce też było loll.Zrobiłam dom bez ścian i simsy spały se na ziemi albo na kanapie.Też stwożyłam wielki dom prawie pusty bo nie znałam kodu na kase i było małe dizecko co nazywało się ,,Mały" xD a w innej rodzinie trzy małę dzieci jedna jakaś obleśna nastolatka i nie pamiętam rodziców.Hehe śmieszne to było grać jak sie nic nie znało