Cytat:
Napisał Kloa
Masz i cztery!
Dopiero zaczęłam czytać, ale mi się straszliwie podoba.
Wszystko tak klimatyczne łącznie z dialogami. Poprostu świetnie!
|
jej dziękuję
cieszy mnie to bardzo, że się podoba
w takim układzie już nie muszę edytować posta, wkleję wam bonus w całkiem nowym
Cytat:
Napisał Libby
Hmmm... Może coś pomyliłam, bo dawno odcinka nie bylo, ale wydawało mi się, że na spotkaniu Lilith z Vorgiem było widać, że coś kiedyś do siebie czuli a teraz on mówi, że potrzebował kogoś do ucieczki. Chyba, że to taka zmyła dla przeciwnika...
|
no masz rację, coś do siebie czuli, bo to Lilith pomogła uciec Szemhazajowi (a późniejszemu Vorgowi) z piekła
tylko nie zrozumiałam o co ci chodziło, mój mózg ma dzisiaj zwolnione obroty
a więc, to nie jest nic nadzwyczajnie specjalnego, ale myślę, że dosyć istotnego
chciałam wam pokazać wszystkie dziesięć córek diabła (które Lucyfer ma według mego opowiadania
) i pokazać skąd pochodzą imiona wszystkich dziewcząt, które nie są tylko dziełem przypadku
na początek, fota jaką udało mi się zrobić wczoraj, na której są wszystkie razem:
a teraz trochę historii
Rahab - ("gwałtowność", "zarozumiałość", hebrajskie sar szel jam - "królowa pierwotnego morza") w Biblii mityczny potwór morski symbolizujący Egipt jako ziemską potęgę zła (obok Babilonu). Rahab jest aniołem pychy i bezczynności. W tradycji Bóg karał Rahab dwa razy: pierwszy raz za odmówienie oddzielenia wód wyższych od wód niższych w Dniu Stworzenia, a drugi raz za próbę przeszkodzenia Izraelitom w ucieczce przed wojskami faraona przez Morze Czerwone. Rahab, jako istocie żeńskiej, nadale się wspólny z Lilith tytuł "Wielkiej Nierządnicy, potrójnej bogini Nieba, Ziemi i Piekła". Często utożsamiana z Lewiatan(em).
Fene - węgierski demon pojawiający się w idiomach i zwrotach jak np. Niech cię Fene pożre. Przeciwieństwo Isten - boga światła. Fene to również nazwa miejsca, w które wędrują demony.
Sunsum - Wiedźmy u Aszantów z Ghany rozporządzały nadnaturalną mocą baji, a ich dusza (sunsum) opuszczała ciało w pierwszej godzinie po północy. Dla zmylenia czujności najbliższych członków rodziny: męża lub dzieci wiedźmy przykrywały swe ciała liśćmi drzewa "dweme". Cielesna powłoka wiedźmy była jedynie "pustą skórą" pozostawioną w łóżku. Jeżeli domownicy zauważą, że dusza kobiety wyruszyła na nocną wędrówkę, nacierają jej skórę pieprzem. Sunsum ma wówczas odciętą drogę powrotu do materialnej postaci i zdemaskowana wiedźma umiera. Uważa się, iż istoty te odpowiedzialne są za przysparzanie strat materialnych, bezpłodność, impotencję i inne choroby oraz wysysanie krwi.
Taumiel - sefira zła i nieczystości, odpowiadająca świętej sefirze Keter ("korona"), która jako pierwsza i najwyższa sefira, jest źródłem całego światła przepływającego przez Drzewo Życia. Sefira ta, jest ostatnią przed nieskończonością. Nazywana bywa nicością, bo zawiera tajemnicę stworzenia z niczego. Taumiel odpowiada jej hierarchią, tyle, że w piekle.
Izis - (Izyda) w "Raju utraconym" zalicza się to egipskie bóstwo życia (boginię - matkę) do pocztu aniołów upadłych. Może to mieć związek z faktem, iż Fenicjanie przemianowali Izis na Astarota, który w traktatach magicznych jest eks-serafinem i wielkim księciem krain piekielnych. Izis była również wielkim uzdrowicielem i magiem. Posiadła swe magiczne moce przez oszukiwanie Ra (Bóg słońca, król wszystkich Bogów).
Naama - ("dogadzająca") jedna z czterech aniołów rozpusty i towarzyszek Samaela. Aniołowie Uza i Azazel zostali nakłonieni do grzechu właśnie przez Naamę. Błędnie nazywana "matką demonów", miała wraz z Lilith sprowadzać epilepsję na dzieci. W Księdze rodzaju Naama jest siostrą Kaina i córką Cylli i Lamecha. Według Zohar, jest sukkubem i upadłym aniołem. Po tym Kain zabił Abla, Adam został oddzielony od Ewy na 130 lat. W tym czasie, dwa żeńskie duchy, Lilith i Naamah odwiedziły Adama i noszą swoje dzieci, które stały się plagą ludzkości.
Lilith(moja ulubiona
) - żeński demon poczęcia, trucizn, śmierci, zniszczenia, zarazy i nierządu, który krzywdzi noworodki (męskie do ósmego, a żeńskie do dwudziestego dnia po porodzie m.in. sprowadzając na nie epilepsję - wraz z Naamą) i kobiety w ciąży, matka wszystkich demonów. Dodatkowo pierwsza kobieta i oblubienica złego anioła Samaela (Szatana). Czasem też nazywa się ją Wielką Nierządnicą Apokalipsy, potrójną boginią Nieba, Ziemi i Piekła (ten sam tytuł nadaje się Rahab). W Kabale demon piątku. Jej imię pochodzi raczej od sumeryjskiego słowa lil (wiatr), niż od hebrajskiego lailah (noc). Przede wszystkim Lilith jest pierwszą kobietą i pierwszą żoną Adama, stworzoną w ten sam sposób, co on (z ziemi Edenu). Choć wprowadziła swego męża w tajniki magii i urodziła ponad setkę dzieci, odmówiła mu posłuszeństwa i uciekła. Na prośbę Adama Bóg wysłał trzy anioły (Sansenoja, Senoja i Semangelofa) by sprowadziły ją spowrotem. Nawet w obliczu groźby uśmiercania przez Boga codziennie jednego z jej demonicznych dzieci, Lilith nie zgodziła się powrócić do Adama. Zohar opisuje ją jako "ogniście namiętną istotę żeńską, która współżyła z pierwszym człowiekiem", jednak kiedy Bóg stworzył Ewę, "uniosła się w powietrze i odleciała nad morze czerwone", skąd wciąż "próbuje usidlić ludzkość". W Biblii Lilith wspomniana jest tylko raz - w Księdze Izajasza. Nazywana jest sową błotną, jędzą, upiorem lub duchem pustyni. Przedstawia się ją jako nagą, piękną kobietę, której ciało przechodzi w wężowe sploty. Rabini uważali ją za główną kusicielkę, demoniczną żonę Adama i matkę Kaina, która "będzie żyła i szkodziła człowiekowi aż do czasów mesjańskich, kiedy to Bóg ostatecznie wyplewi zło i nieczystość z powierzchni Ziemi". Lilith, szkodząc rodzajowi ludzkiemu, używała różnych imion, z których siedemnaście wyjawiła pod przymusem prorokowi Eliaszowi.
Astarte - (Aszterot, Asztoret, Isztar-Wenus) główne żeńskie bóstwo starożytnych Fenicjan, Syryjczyków i Kartagińczyków, bogini Księżyca i płodności (pierwowzór Afrodyty). W okultyźmie żeński demon kwietnia, w "Raju Utraconym", upadły anioł, utożsamiany z Astarotem (niegdyś serafinem i księciem chóru tronów, obecnie wielkim Księciem Piekła). W Babilonie i Asyrii czczona jako Ishtar, utożsamiana z planeta Wenus, bóstwo miłości; odpowiednik sumeryjskiej Inanny. Była najpowszechniejszym bóstwem na Bliskim i środkowym Wschodzie. Córka Sina (księżyca) i siostra Szamasz (słońca); według innej wersji mitu córka albo małżonka Anu, pana niebios. Jednym z obrzędów jej kultu była prostytucja sakralna. Jako gniewna bogini wojny wyobrażano ją stojącą na lwie z łukiem i dwoma kołczanami. W mitach ugaryckich blisko związana z Baalem i Anat. Jako Asztarte, czczona była przez Sydończyków, tj. Fenicjan.
Sitriel -trzecia z dziesięciu sefirot zła i nieczystości. Odpowiada świętej sefirze Bina (zrozumienie), określana jest też jako Imma lla'ah (Najwyższa Matka). O samej Sitriel nie wiele wiadomo.
Azrael - w mistyce żydowskiej anioł(???) będący ucieleśnieniem zła, geniuszem śmierci. Właśnie Azrael miał być czwartym aniołem, któremu udało się przynieść Bogu garść ziemi, z której następnie został stworzony Adam. Ma on mieć "siedemdziesiąt tysięcy stóp i cztery tysiące skrzydeł, a w jego ciele znajduje się tyle oczu i języków, ile żyje ludzi na świecie."
to by było na tyle ^^
musiałam wgrać zdjęcia jeszcze raz, przez co usunęłam wcześniejszego posta, jak ktoś już czytał to wybaczcie
jeśli zdjęcia nadal wyświetlają się za duże, to powinno się to zmienić w przeciągu kilku godzin, coś nadal nie tak z photobucketem :/