Według mnie TS2 oczywiście, chociaż nie miałam okazji zapoznać się bardziej z pierwszą częścią. Nie miałam żadnych dodatków, a tylko raz koleżanka mi przyniosła. Plusem było to, że gra mogła po zainstalowaniu działać bez płyty, co w dwójce niemożliwe. Wiem że na początku nie ogarniałam tego, koleżanka mi tłumaczyła a ja i tak nie wiedziałam. A ponieważ moja kolejność grania w Simsy to TS3, TS1 a na końcu TS2, więc się tak zdziwiłam, że za narzędzia terenu się płaci, a również za jedzenie się płaci, odechciało mi się w to grać, bo okno kodów inaczej się otwierało. Nie wiedziałam po co jest potrzeba ''pokój'', kupowałam obrazy i je oglądałam ale nic. W dodatku jak moi Simowie z samouczka poszli do pracy, przyszedł włamywacz i ukradł mi mikrofalkę a ja nie wiedziałam gdzie kupić alarm. Dwójka na początku też mnie nie podniecała. Nie wiedziałam, jak wyłączyć starzenie się (w TS3 jest taka opcja gry) a ja nie znałam kodów. Potrzeby mi spadały, a ja chciałam skupić się na relacjach... Eh, wolę nie mówić. Dopiero pół roku później ze wszystkimi dodatkami zrobiłam ''wielki powrót'', znałam najpotrzebniejsze kody i tricki, i 2 zwyciężyło nad 3. A jedynkę usunęłam, chociaż teraz tego żałuję... Chciałabym mieć trzy dodatki to tego: abrakadabra, randka (ze względu na Panią Zadecką) i Światowe życie. Bym pograła sobie w TS1, tak po prostu. No ale wróćmy do rzeczy, bo się rozpisałam. TS2 lepsze, ale TS1 ma u mnie szansę
