Odc. 14
Poczula zimno... Wszystkie dobre wspomnienia gdzies znikly... ,,Dalej! Mysl! Przeciez moje zycie bylo takie szczesliwe..." - Pukala sie w głowe, ale przed jej oczami pojawiały sie tylko najgorsze momenty jej życia...
- To dlatego, ze nas zabilas. Twoje szczescie juz nigdy nie powroci. Musialas zapłacic.
- NIE! ZA COO! - Krzykneła i pobiegła do najblizszego lezaka. Rzucila nim w strone ducha, ale ten tylko przez niego przeniknal. Jej najlepsza przyjaciólka... nie... Upadła na kolana i szarpała sie za włosy. Była cała czerwona, z oczu zaczeły jej leciec łzy.
- Odeejdz..! - Starala sie krzyczec ostatnimi resztkami sił. - Niee...nie... - mruczala juz na ziemi. BŁYSK. Stala na srodku malego, starego domu. Byla w dzinsowej spodniczce i miala kokardke na glowie. Byla niziutka. Przed nia stanela piekna kobieta, ale ubrana jak na wsi. Zaprowadzila Anie do samochodu. Przyjechali pod dom dziecka.
- Kochanie, pamietaj, ze bede cie kochac. - Piekna kobieta pocalowala mala Anie w polik i zaprowadzila do domu dziecka, gdy dziewczynka sie rozplakala. BŁYSK. Juz starsza Ania, gdy miała 8,5 lat, uciekala przed psem z domu dziecka. BŁYSK. Ania, gdy miala 13 lat... I gdy juz nie pamietala, jak znalazla sie w domu dziecka... Przyjechala po nia pani SimKułka... BŁYSK. Ania, ktora ma 19 lat. "Przybrani" rodzice zaprowadzaja Anie do hotelu, pokazuja co i jak i jak go prowadzic.
- Cos jest nie tak! - Uslyszala, ale skad?
- Ona ma normalne wspomnienia... Te najgorsze i normalne. Miala miec tylko najgorsze!
BŁYSK. Otworzyła oczy i zobaczyła...
1. Zywa Pauline i Artura
2. Mnostwo maszyn do snu, Pauline i Artura
3. Swoje najlepsze wspomnienia.
---------------------------------------------------
Zapraszam do głosowania i czytania :>
|