Kędziorek jak zwykle mnie zadziwiasz, muszę się postarać specjalnie dla ciebie.
Dziękuję bardzo serdecznie za komentarze.
Kolejny odcinek familii Kent ( nr 8 )
Fabian nie leżał długo, tak naprawdę chciał się wykręcić od rozmowy z Mią i tak za dużo powiedział. Jak tylko Mia z Giną wyszły poszedł na balkon z drugiej strony domu i znowu zaczął dzwonić do Candy.
Nerwowo chodził czekając na połączenie.
Nikt nie odbierał. Co jest grane? Pomyślał. Już o mnie zapomniała?
Pojechał na plażę. Muszę się odprężyć, zaraz zwariuję. Tak myśląc wszedł do wody.
Pływał zawzięcie chcąc się zmęczyć.
Wreszcie dał sobie spokój i wyszedł z wody.
Stanął patrząc w toń wody. Co się dzieje, czemu ona nie odbiera? Pewnie już śpi, przecież jest noc. Zastanawiał się. Ale cały dzień dzwoniłem i nie odebrała ani razu. Nie mogła zapomnieć, widzieliśmy się ledwie wczoraj. Zadzwonię do Barneya. Ten też mnie w konia robi.
- No nareszcie! - krzyknął. - Czemu nie odbierasz telefonów?
- Stary, czego chcesz? Wiesz, która godzina? - też krzyczał zły Barney.
- Cały dzień dzwonię do Candy i nie mogę się dodzwonić, powiedz mi co jest grane?
-A skąd ja, mam niby wiedzieć? Muszę kończyć jestem zajęty.
- To się dowiedz, od czego ciebie mam? - wrzeszczał do telefonu Fabian.
- Wyluzuj! Dobra, dowiem się. - uspokajał Barney
- Tylko szybko, muszę się z nią spotkać.
- A tak przy okazji, organizuję spotkanie w BridgePort.
- Na razie nie interesuje mnie to.
- Staaaary ale cię wzięło, widzę, że teraz najważniejszy jest tyłek tej laski, dobra, sprawdzę co się dzieje i zadzwonię jutro, naprawdę muszę kończyć mam prywatne spotkanie – odpowiedział i rozłączył się.
Cholera co on tworzy? Pomyślał Barney i rozsiadł się wygodniej.
- No dziewczynki dajecie czadu!- krzyknął.
Dziewczęta zaczęły przedstawienie.
W tym czasie Mia spotkała się z tajemniczym Panem Marlowe w Wodnych Ogrodach.
„Prywatny detektyw Philip Marlowe. przystojny i błyskotliwy, samotny mimo dużego powodzenia u kobiet. Twardziel, pod maską cynizmu ukrywa romantyczną duszę. Uczciwy i szlachetny do znudzenia, nie znosi skorumpowanych policjantów i prawników”. ( cyt.)
Stanęli przy rzeźbie złotej rybki i zaczęli rozmowę, Mia opowiedziała mu o całej sytuacji, co ją niepokoi i czego od niego oczekuje, uzgodnili stawkę.
- Czy nie będzie pan notował? Mruknął, że nie.
- Myślałam, że detektywi zawsze zapisują wszystko w małych notesikach.
- Ja tu jestem od dowcipów – powiedział. ( cyt. )
- Oczywiście, może pan narazić się na pewne kłopoty – powiedziała Mia
- Kłopoty to moja specjalność - powiedział - Dwadzieścia pięć dziennie i dwieście pięćdziesiąt, jeżeli załatwię sprawę. ( cyt.)
- Ok. Czekam na informacje i się pożegnali.
Fabian wrócił do domu i poszedł do siłowni poćwiczyć, rozładować napięcie.
Wiem, że ten odcinek jest krótki ale musiałam podzielić na dwa. Proszę o komentarze.
(Cyt. Raymond Chandler Siostrzyczka, Kłopoty to moja specjalność )