No dobrze, obiecałam komentarz więc jest
Skończyłam dopiero czytać i muszę stwierdzić, że radzisz sobie całkiem nieźle z pisaniem, wychodzi Ci to na tyle dobrze, że czytanie jest samą przyjemnością. Od pierwszego odcinka, ostatni trochę się różni, co znaczy, że słuchasz rad czytelników i cenisz sobie ich zdanie, a to bardzo się chwali. Wiem sama po sobie, bo jak zaczynałam z FS na tym forum to uwagi czytelników bardzo mi się przydały
Na Twoim miejscu zrobiłabym z tego FS, ale żeby mogło być takim fotostory z prawdziwego zdarzenia, musiałabyś dodać troszkę więcej dialogów, co nie znaczy, że opisy źle Ci wychodzą, wręcz przeciwnie, jesteś w nich dobra. Ja zawsze miałam problem z opisami i wolałam dialogi, choć przydałoby mi się czasem umieć tak rozpisać
No, a teraz przejdę do samego Moonlight Falls.
Historia nie biegnie jak szalona, co mi bardzo odpowiada, a Faye jest bardzo fajną osóbką. Szkoda mi jej z powodu braku rodziców, których straciła tak nagle, musiała przejść przez te wszystkie bolączki związane z ich utratą, co nie należało do łatwych, a tu nagle dowiaduje się, że jej facet jest wilkołakiem. Kolejny szok i mocny cios, bo pokochała Damiena. Jeśli chodzi o samą jej postać, to mimo młodego wieku jest silna i potrafi sobie radzić z problemami, co bardzo mi się w niej podoba. Do tego jest śliczna :3
Jeszcze taki mały komentarz co do ostatniego odcinka.
Zjednej strony nie dziwię się Faye, że tak zareagowała na wizytę Damiena, ale z drugiej uważam, że chyba trochę przesadziła. No ale człowiek nie wie jak by sam zareagował w takiej sytuacji, bo takie rzeczy wychodzą dopiero w obliczu zagrożenia
Fajnie, że z powrotem zeszła się z "panem wilkołakiem", to znaczy mam nadzieję, że się zeszła, bo tak do końca nie wiemy czy się zeszła (tak, wiem powtarzam się
)
Szkoda, że do niczego między nimi nie doszło, no ale powoli, nie od razu Rzym zbudowano (choć jak w takich kwestiach niecierpliwa jestem xD).
Całość podsumuję jednym zdaniem: Podoba mi się Twoje opowiadanie i na pewno będę czytać