[motyka]

Podczas gdy całe miasto było pogrążone w odmętach snu, ja nie potrafiłem oprzeć się pokusie i zajrzeć do znalezionych tuż po zachodzie "słońca" notatek. Nie wierzyłem, że zrozumiem cokolwiek z nich, wszak ich język mógł być dla nas kompletnie niezrozumiały, ale być może zawarli jakieś diagramy, schematy... Jakież było moje zdziwienie, jak zobaczyłem... tekst po angielsku! Tylko niektóre słowa były dla mnie zagadką, ale zadziwiające, jak niewiele ten język ewoluował przez te lata...
Pochłonąłem zapiski w okamgnieniu. Jednak niewiele znalazłem pośród wyblakłych kartek i rozmytego atramentu. Żadnych instrukcji, wskazówek, faktów na temat ich technologii. "Paskudne poczucie humoru", pomyślałem. Jedyne, co się dowiedziałem, to, że marne szanse na wgłębienie się w tajniki technologii Pradawnych mają "owoce drzewa genealogicznego, którego gałęzie nie sięgają lasu Pradawnych". Potrzebny jest ktoś z ich genami?! Przecież to niedorzeczne! Jeśli nie pisał to żaden bajkopisarz, a my nie znajdziemy takiej osoby, nasza misja jest skazana na porażkę...
Ze skupienia wyrwało mnie łomotanie do drzwi. Czym prędzej podbiegłem je otworzyć, ale jedyne, co zobaczyłem, to tumany kurzu i przebłyski wschodzącej gwiazdy...
Okowy strachu coraz bardziej zaciskają się na mojej szyi...