[Liv]

O retuśki, ale zwlekałam z tym komentarzem!

Po tych korytarzach chodziło wiele sławnych osób, choćby państwo Straus.

(...) takich jak, na przykład...?

Doprawdy dziwi mnie więc decyzja Antoinette, była bez sensu.

"Doprawdy" jest poniekąd synonimem "więc". A jeśli nawet nie jest, to te dwa wyrazy obok siebie wyglądają po prostu źle.

Jest po prostu skąpa!

To jest SZCZYT skąpstwa xD No chyba, że za tym kryje się jakaś tajemnica xD

Ja, jako młodsza siostra, powinnam była pewnie ją nienawidzić, ale tak nie było.

Jej.

- Dziękuję, to miłe z pani strony. Kiedy będę mogła zobaczyć się z matką?

Pani? Przecież to jest jej ciotka

Ojciec wybudował go, by był jasny i lekki.

Czyli gdyby go nie wybudował, nie byłby jasny i lekki?

- I jak ci smakuje pudding? – spytała nagle, jednocześnie patrząc groźnie na Charlesa.

Raz Charlotte zwraca się do Lynette per "pani", a raz "na ty". Nie może się zdecydować?

Zaczęła się zastanawiać, ile jeszcze korytarzy znajdzie w tym wielkim domu?

Jak dla mnie na końcu tego zdania powinna być kropka. To jest mowa zależna i podejrzewam, że w j.polskim rządzi się podobnymi prawami, co w j.angielskim.

Nie rozumiem, czemu Antoinette uparła się, żeby tu został.

Hm, czy Antoinette z racji wieku nie powinna mieć już wyblakłych włosów?

Ojej, co za wzruszające spotkanie! Tylko czuję się troszkę zawiedziona - tyle przyszło nam czekać na ten moment, a tu tylko jego namiastka pod sam koniec odcinka...
Nie mogę powiedzieć, że odcinek mi się nie podoba, bo tak nie jest - ciekawie zapowiada się wątek znajomości Charlesa i Lynn, postać księdza jest intrygująca, podobnie zresztą jak cala ta sprawa związana z ciotką Charlotte () i Ravensdale Manor - ale mogłeś jakoś wzbogacić ten ostatnim, bardzo ważny fragment. No ale pocieszam się, że przecież kolejny odcinek dopiero przed Tobą i możesz naprawić to wrażenie Tu się aż prosi jakiś głęboki opis uczuć a la Liv! Ja to traktuję jako punkt kulminacyjny i zrozum, chciałabym się pozachwycać
Bez oceny.