Dziesięciokrotne szczęście
Wstałam bardzo wcześnie rano. Szybko się umyłam. Poszłam do kuchni.
Szybko przygotowalam i zjadłam śniadanie. Piąta. Zaraz wychodzę. Wtedy upadłam na podłogę. Co tam leżało? Przecież to.. zimne, martwe ciało. Mój Boże! Przecież to była AMY, moja szósta córka!!! Jak to się stało? Była martwa od kilku godzin. To na pewno nie samobójstwo. Mary leży w szpitalu. O północy dopadły ją jej standardowe bóle. Były poważniejsze niż zazwyczaj. Ale Amy...? To na pewno wtedy! Nikt nie mógł wejść! Okna szczelnie zamknięte, drzwi... To jakaś moja córka! MAM WŚRÓD CÓREK SIOSTROBÓJCZYNIĘ! To nie Mary, ani Ash, jest w sanatorium. Amy.. Moja córka nie żyje! Kilkanaście lat temu napisalam: " Amy jest największym głodomorem z całej dziesiatki". Teraz mój mały głodomorek nie żyje! NIE ŻYJE! Pójdę do dziewczyn. Z kim śpi.. to znaczy spała... Amy? Z Mary. Mary jest w szpitalu.... Pójdę do jej pokoju.
Musze się czegoś dowiedzieć. Na razie się zwolnię.
-Zosia?
-Tak.. Potrzebujemy cię. Jest operacja. Ale jak nie możesz Kuba się zajmie.
-No wiesz, nie mogę. Amy.. Amy nie żyje. Znalazłam jej martwe ciało w kuchni.
-Boże! Jak się czujesz? Nie płacz.. Na pewno płaczesz. Ja bym nie wytrzymała jakby mi umarła Amelka (przyp. aut.-> imiona z mojego ulubionego serialiku "Na dobre i na złe"
)
-Cześć
-Edyto.. Czekaj.
Nie mogę. Muszę tyle zrobić, zanim dziewczyny się obudzą...
-Poradzimy sobie. Przyjdę do ciebie po dyżurze, o 12, OK?
-OK.
Szybko się rozłączyłam. Zamknęłam drzwi do kuchni. Powiem, że zamknęłam je przypadkiem, i nie wiem gdzie położyłam klucz. Może któraj zareaguje. Nie płakalam ani razu. Jestem silna. Silna. Silna. Silna. Nie mogę.
Płakałam równą godzinę. Zajrzę do jej pamiętnika. Jak dziewczyny wyjdą to i do ich. Wiem, że nie mogę. Ale jestem ich matką. Któraś z nich zabiła Amy. Która? Czy się domyślą? Co mi pomoże Zosia? Przekonam się. DLACZEGO AMY NIe ŻYJE?!?!?!?!
CDN
PS Sorki, że takie krótkie odcinki, ale postaram się robić dłuższe.