Jutta, ale wszystko byłoby w porządku i nie miałabym żadnych zastrzeżeń, gdyby to Alicja była narratorem. Tymczasem ona wypowiada pierwsze zdanie, a następnie narratorem jest basia11.
Rzeczywiście świat jest widziany oczami dziecka, ale chyba nie o to autorce chodziło. Odnoszę wrażenie, że jest to spojrzenie basi11. Myślę, że gdyby miała większe pojęcie o tym, co pisze (bo pomysł jest ciekawy, ale wiedza raczej mizerna), opowiadanie inaczej by wyglądało. Ja tu nie widzę ani pozytywnego, ani neutralnego podejścia do homoseksualizmu. Raczej chodzi tu jakąś "sensację", przyciągnięcie czytelników tytułem i treścią. Nie mam nic przeciwko, ale momentami te teksty to lekkie przegięcie.
Można interpretować treść jako widzianą oczami dziecka a pewne kwestie jako "dopisane" w jego głowie, tyle że teoretycznie wszystko jest opisywane z perspektywy narratora stojącego z boku.
Ja dostrzegam "drugie dno", dlatego fs fragmentami mi się podoba, ale bez niektórych tekstów naprawdę wyglądałoby lepiej, prznajmniej dla mnie. Bo zamierzeniem autorki było albo fs życiowe albo śmieszne (ukrytych znaczeń świadomie nie wplotła, choć rzeczywiście można je odnaleźć). Życiowe nie jest przez absurdy, a śmiać też ze wszystkiego nie idzie, więc albo miała być taka "mieszanka", albo się coś nie udało.
Basia11 jeszcze jest młoda, ale wiek nie ma wpływu na to, że nie pochwalam takiego podejścia do odmienności, szczgólnie, że niewiele o tym wie sądząc po tym, co pisze.
Pozdrawiam