Keisy

Poproszę o dokładny cytat zdań, które mają podtekst wyśmiewania się, czy może wydźwięk komiczny, bo nie za bardzo rozumiem tego zarzutu. Zapewniam, że bynajmniej nie było mi do śmiechu kiedy pisałam ten komentarz.
I byłabym wdzięczna za wyjaśnienie tego nagłego wybuchu wesołości, gdyż jest dla mnie całkowicie niezrozumiały.

Obawiam się, że to na razie niemożliwe z racji, że nie mam czasu na zebranie odpowiednich dodatków do tekstu który już przygotowałam. Najpierw muszę odpowiednio przystosować moją maszynę, ale póki co zapraszam serdecznie np. na Dekla gdzie jest pokaźny zbiór moich ffów i opowiadań czyśto autorskich.

Nie, nie zdaje sobie z tego sprawy. W moim komentarzu nie ma wulgaryzmów, obraźliwych epitetów i ordynarnych porównań, jest tylko uczciwe stwierdzenie faktu i rady co powinna zrobić żeby się poprawić. Bynajmniej, nie rozumiem dlaczego komukolwiek powinno być przykro po przeczytaniu takiego komentarza, powinien raczej wyciągnąć wnioski i dostosować się.

Także nie, gdyż tak jak już pisałam, odebrałam ten tekst jako "pisanie dla (c?)hecy" z niejasną fabułą.

Jeżeli rzeczywiście byłas tutaj wplątana jakaś fabuła, w co przykro mi mówić wątpie, to powinny być już jakieś jej oznaki w pierwszym odcinku, w calu zaciekawienia czytelnika. Ciekawość czytelnika, nie trudno zapamiętać, osoba czytająca musi zaciekawić się historią już od pierwszego odcina, tak żeby chciała koniecznie wiedzieć co będzie dalej. Z przykrością stwierdzam, że ten tutaj ni mnie nie zaciekawił, ni nie wprowadził mnie w klimatyczny nastrój.

Mickiewicza, jeśli już prędzej. Popełniasz podstawowy błąd: lekcewarzysz rolę autora. Jeżeli ktoś zdecyduje się już na napisanie tekstu, to musi włożyć w to całe swoje serce i umiejętności. Tekst, za przeproszeniem, "na odwal się" może napisac każdy, do szuflady. Ale jeżeli pisze się coś długiego, co ma być wystawione na opinie publiczną, wtedy jest to duża odpowiedzialność no i stres. Czytelnik chcąc czy nie chcą zapamięta ten tekst i ustawi osobę autora pod półkę "najlepszych", "przeciętnych" lub "najgorszych". Jeśli po pierwszym tekście trafi się na trzecią półkę, jest kiepsko gdyż każdy będzie kojarzył autora jako kogoś kto ma problemy z pisaniem i chociaż jego dalsze opowiadania będą lepsze, to i tak będzie kojarzony z tym pierwszym. Jak trafi się na pierwszą półkę, to jeszcze gorzej! Będą zawsze od ciebie wymagali dzieł równych pierwszemu i naprawdę żadko ci się zdarzy, że coś takiego się uda, najlepiej więc żeby pierwszy tekst trzymał się na drugiej półce, najlepiej w górnej granicy.
Po co to piszę? żeby ci uświadomić dziecko, jeśli pozwolisz bym tak cię nazywała, że na autorze spoczywa ogromna odpowiedzialność i niezależnie od tego co pisze i tak musi wykazywać się maksymalną chęcią i motywacją. No i musi uczyć się na błędach. Nie palnij mi tylko teraz tekstu, że skoro i tak będą nas kojarzyć po pierwszym tekście to nie opłaca się rozwijać, to też jest straszna głupota! Istotą pisarza jest samodoskonalenie się wciąż i wciąż i wciąż. Trzeba sięgac do tego, żeby wydostać się z tej naszej głupiej półki i pnieść się w górę, żeby czytelnicy zapomnieli o tym naszym pierwszym, niefortunnym tekście. Asia powinna właśnie to zrobić, uczyć sie na błędach. Wielu zaczynało tak jak ona.

Nie można krytykować w "umierny sposób". Tak to autor nie wyciąga wniosków. Pochlebne komentarze, może rzeczywiście motykują do dalszego pisania, ale w przeciwieństwie do szczerej krytyki, nie rozwijają autora. Najlepszy komentarz to taki który wyraża upodobanie do tekstu, ale daje jeszcze wskazówki co się powinno poprawić. Niestety bardzo mało ludzi tak komentuje, teraz to są tylko pochlebcy którzy nie rozwijają wypowiedzi. Zero informacji o tym dlaczego tekst się podoba, a dlaczego nie! Cieszę się, że starasz się poprawić swoje teksty, ale stwierdzenie, że i tak ci nie wychodzi jest strasznie naiwne. Na jakiej podstawie tak sądzisz?
Bardzo chętnie bym zerknęła na twoje teksty i ewentualnie wystawiła odpowiedni komentarz.

Bynajmniej moim zamierzeniem nie było zniechęcenie dziewczyny, a coś właśnie przeciwnego. Jeżeli ciebie zniechęcają komentarze, które zawierają wskazówki jak się rozwijać, nie w sumie nie opłaca się ich pisać, bo nie wyciągniesz z nich wniosków. Całe szczęście, że jestem holendarnie uparta. Natomiast skoro mowa o tym, że zniechęciłam Asię, to z całym szacunkiem, chciałabym zobaczyć jej słowa to potwierdzające. <ukłon>