Napisał misti12

No hej wam!Sorki, ale miałam inne sprawy na głowie..wiadomo..szkoła, nauka..Jeszcze u nas tyle sprawdzianów, a ja muszę mieć piątki..inaczej szlaban ..A simsy mi nie chcą coś chodzić...musze chyba zaś odinstalować cos..Dlatego odcinek narazie bez zdjęć...jak simy bedą chodzić to wstawię zdjęcia..a, więc oto następny odcinek:

Odc."Kamila dorasta"

Kamila dobiła do brzegu. Nie wiedziała [osobno] gdzie jest, więc szybko poszła do najblizszego kiosku ruchu i zapytała się, gdzie jest [dziwnie to brzmi, może "Gdzie się znaduje, albo znalazła"].Sprzedawczyni najpierw popatrzyła na nią jak na idiotkę i powiedziała:
- W Bletkowie..A co, nie widać? Zgubiłaś się, dziecko?
- Nie jestem dziecko! A co to ten "Bletków"?
- Miasto kochane dziecko! Uciekłaś od rodziców, tak? Chodź ze mną!
- Nie, nie uciekłam, bo wie pani..moja przyjaciółka się utopiła. Ale potem jakoś odżyła i wzięła do niewoli moich rodziców.. Zamieniła mnie w wilkołaka, ale już nim nie jestem, na szczęście!
- Dziecko.. Opowiesz to wszystko na policji!- powiedziała kobieta z kiosku ruchu i zaciągnęła ją na posterunek. Kamila była wściekła, ale nie na kobietę... Właściwie to - na siebie. Po co ja jej to powiedziałam? Ahh...jestem naprawdę głupia! - pomyślała Kamila. Nie wiedziała [osobno] co robić. Najlepiej [nienajlepiej brzmi, proponowałabym np. "najchętniej teraz by uciekła, ale nie miała jak] by teraz uciekła, ale nie miała jak. W końcu wpadł jej do głowy szaleńczy pomysł. Kiedy mijali jakiegoś policjanta, Kamila wzięła jego pistolet i zaczęła strzelać w powietrze. Potem jednak strzeliła w ramię policjanta i jakoś uciekła do pobliskiego lasu zwanego ciemnym lasem. Szła przez niego godzinami, aż wreszcie dotarła do wsi Pogadzice. Tam właśnie Kamila zamieszkała i dorosła. Znalazła przystojnego narzeczonego i chciała brać z nim ślub, już dwudziestego kwietnia.Czyli za rok...

Rok później, 20 kwietnia
- Och, dzisiaj moje wesele...To takie cudowne...- rozmarzyła się Kamila.
- Tak, bardzo.A mamy już coś niebieskiego? - zapytała się jej służąca.
- No, mamy. Łańcuszek jest niebieski. A coś nowego to jest...
- Welon! Stara suknia i pożyczone kolczyki.
- Och, dzięki, Margaret... Idę do naszego pana młodego.
- Nie, nie! Pani Kamilo! To przynosi nieszczęście!- ostrzegła Margaret.
-Ach.... Margaret, proszę.Idę do swojego przyszłego męża! -powiedziała Kamila i poszła poszukać swojego Eryka.Znalazła go i...
- Eryk! Jak możesz, co? O ty! - krzyknęła i rzuciła w niego pierścionkiem zaręczynowym. Eryk całował się z inna kobietą i zamiast ją przeprosić, zaczął się śmiać.
- Jesteś zagrożona, Kamilo! Hahaha !Pamiętasz jak potrzeliłaś policjanta? Teraz za to zapłacisz!

Jutro następny odcinek.

Napisał Wikipedię

Wielokropek – znak interpunkcyjny w postaci trzech umieszczonych obok siebie kropek używany na końcu zdania, dla zaznaczenia fragmentów pominiętych.