O rany, ale zaskoczenie
Aż się boję czytać czego ty tam nie powymyślałaś
Najpierw obowiązek, potem komentarz
Cytat:
Napisał Fobika
Niestety każda jej ciąża kończyła się poranieniem.
Od dzieciństwa mówiono nam, że jesteśmy nad ludźmi
Jednak pozostawaliśmy nie ustępliwi.
Nigdy nie zapomnę jego rozdzierającym serce krzyku kiedy torturowali
Wystarczyło, że tylko spojrzałem w jej oczy wiedziałem już,
Podróż na pieszo przez pustynię,
|
- poronieniem
- nadludźmi
- nieustępliwi
- albo "o jego rozdzierającym serce..." albo "rozdzierającego serce..."
- tylko spojrzałem w jej oczy
a wiedziałem już
- albo na piechotę albo samo pieszo
No i znowu wszystkie moje teorie i domysły legły w gruzach... W sumie to juz powinnam się przyzwyczaić, bo tak jest za każdym razem
Odcinek fantastyczny, świetny jak wszystkie pozostałe
No nie mogę wymysleć więcej komplementów, po prostu ta opowieść ze swoja wyjątkowością umyka wszystkim próbom opisu...
Czy pisząc o tym jak kapłani postrzegali własną wyjątkowość czerpałaś inspiracje ze starożytnego Egiptu? (tak mi się skojarzył zwrot o słońcu
)
I jeszcze jedno: skoro Aladar miał 16 lat jak umarł ich opiekun, a Aida była młodsza 3 lata to w jakim oni wieku zaczeli ze sobą romansowac