"Przyjaźń czy Miłość"

[Nesy]

,,Przyjaźń czy Miłość”

Spis treści:
Pierwszy odcinek.
Drugi odcinek.
Trzeci odcinek.
Czwarty odcinek.
Piąty odcinek.
Szósty odcinek.
Siódmy odcinek.
Ósmy odcinek.
Ostatni odcinek.

Na początek chciałam przeprosić za to, że nie dokończyłam FS „Miłość z przymusu”.
Jak skończę to FotoStory (a skończę na 99%) to w wakacje zabiorę się za
„Miłość z przymusu”.

A na razie zapraszam na krótkie streszczenie i przedstawienie bohaterów:

,,Przyjaźń czy Miłość”

Krótki opis:
To FotoStory opowiadać będzie o prawdziwej przyjaźni, miłości i zdradzie...
Historia przedstawi wszelkie trudności życia...
Pokaże, że nawet w najtrudniejszych chwilach można liczyć na przyjaciół.

Streszczenie:
Ashley Steef po skończeniu szkoły postanawia iść na studia.
Spotyka tam Bobee’go Wood’a.
Chłopak od razu przypada jej do gustu...
Prędko zostają przyjaciółmi, lecz Mary Cleer ma, co do
Bobee’go poważniejsze plany...

Bohaterowie:

Ashley Steef:

Szczupła i wysoka brunetka o pięknych niebieskich oczach.
Choć jest nieco nieśmiała ma wielu przyjaciół.
Pragnie zostać aktorką lub dziennikarką.
Interesuje się aktorstwem, dziennikarstwem i sztuką.
Jest typem imprezowiczki, ale to nie przeszkadza jej w nauce.

Bobee Wood:

Przystojny szatyn o zielonych oczach i szczupłej sylwetce.
Jest bardzo śmiały i bystry.
Świetnie gra w kosza i z tym wiąże swoją przyszłość.
Interesuje się koszykówką, piłką nożną i innymi sportami.
Uwielbia imprezki, wypady z przyjaciółmi i ładne dziewczyny.

Mary Cleer:

Piękna blondynka o brązowych oczach.
Choć jest ładna to ma paskudny charakter i jest zarozumiała.
Nie myśli o przyszłości interesują ją wyłącznie ładni chłopcy.
Jest bardzo złośliwa i myśli tylko o sobie.
Nie uznaje nauki. Całymi dniami przesiaduje w sklepach,
na imprezach albo z chłopakami.

Arnold Beef:

Blondyn o niebieskich oczach i groźnie wyglądającej twarzy.
Jest to były chłopak Mary. W Ashley zakochał się od pierwszego wejrzenia.
Jest silny, ale niezbyt bystry.
Postanawia rozkochać w sobie Ashley, ale przeszkadza mu z tym Bobee, którego dziewczyna darzy wyjątkową ‘sympatią’.
Razem z Mary postanawia rozdzielić parę ‘przyjaciół’.
Tak jak większość chuliganów nie znosi szkoły i nauki (na studia poszedł tylko ze względów towarzyskich [nie wiadomo jak mu się to udało] ) a uwielbia imprezy.


(akcja dzieje się w akademiku, więc pojawi się zapewne wielu simów, lecz ci są najważniejsi)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Odcinek I. – Czas na studia. (Wprowadzenie)
(proszę o wyrozumiałość, ponieważ pierwsze odcinki z reguły są nudne)

Jest piękny słoneczny dzień.
Delikatny wiatr kołysze czubkami drzew,
ptaki śpiewają radośnie za oknem,
a w powietrzu unosi się zapach kwiatów.
Tak, to właśnie dzisiaj Ashley po raz pierwszy pojedzie na studia...

-Ashley wszystko spakowałaś? –Rozlega się głos matki.
-Tak mamo!!
-No to schodź już na dół, bo się spóźnisz!!
-Już, już.

Dziewczyna za nic nie chciała się spóźnić pierwszego dnia.
Wiedziała, że zawsze liczy się pierwsze wrażenie.
Tak, więc pospiesznie chwyciła walizkę i zbiegła na dół po schodach.

-Gotowa?
-Tak, gotowa. Możemy jechać!
-Niczego na pewno nie zapomniałaś?
-Na pewno! Wzięłam wszystko! Możemy już jechać?!- Zapytała Ashley ze złością.
-No to... Powodzenia. Pamiętaj chodź wcześnie spać, ucz się pilnie i...
-Mamo... Nie jestem już dzieckiem!!
-Wiem, ale ja się o ciebie martwię.
-Ehhh... Idę już, bo się naprawdę spóźnię.

Dziewczyna wyszła na dwór. Przed domem stał srebrny samochód taty. Miał ją zawieść na Uniwersytet Simowy. Ojciec kończył już pakowanie walizek i powoli zamykał auto, gdy...

-Tato!! Jeszcze jedna walizka!!
-Jeszcze jedna?? Ile ty ich bierzesz??
-No... Jedna na kosmetyki i ciuchy druga na książki i zeszyty trzecia na...
-Dobra, dobra... Wskakuj do samochodu zaraz ruszamy.

Ashley posłusznie weszła do auta i starannie zamknęła za sobą drzwi.
W końcu jej ojciec ‘wepchnął’ ostatnią walizkę i zatrzasnął bagażnik.
Wszedł pośpiesznie do auta i przekręcił kluczyk w stacyjce...
Po chwili ciszy z silnika dobiegł głośny huk a potem auto zgasło.
Mężczyzna ponownie próbował odpalić, lecz nic z tego...

-Tato, co się stało?
-Nic... Zaraz zapalę.

Kierowca ponownie spróbował zapalić, lecz znów na marne.
Auto odmawiało posłuszeństwa...

-I, co teraz?
-Ehhh... Nie wiem...
-A jak się spóźnię...?
-Nie spóźnisz się. Zaraz coś wymyślę.
-Oby szybko...

Ojciec wyszedł pośpiesznie z auta i wbiegł do domu.
Gwałtownie otworzył drzwi to swego gabinetu i podszedł do biurka.
Zaczął gorączkowo przeszukiwać jakąś stertę papierów i notesów.
Po chwili do pokoju wbiegła przestraszona małżonka.

-Co się stało? Dlaczego jeszcze jesteście w domu?
-Auto się zepsuło... Muszę szybko znaleźć numer telefonu do brata.
-Zepsuło się?! Jak to?
-Teraz nie mam czasu! Muszę szybko znaleźć ten numer!
-Zaczekaj.

Kobieta wybiegła z gabinetu i po chwili wróciła trzymając w ręce gruby notes.

-Masz to jest jego numer.

Mężczyzna chwycił za telefon, wykręcił ciąg cyfr i czekał.

-Halo. Andrzej to ty? Słuchaj mam do ciebie taką sprawę. Ashley idzie dzisiaj na
Studia i...Dobra, dobra pogratulujesz jej, kiedy indziej teraz słuchaj! Popsuł mi się samochód i... Co? Pożyczysz? Wielkie dzięki! Kiedyś ci się odwdzięczę. No to przyjeżdżaj jak najprędzej! No.. Pa!
-I, co? Pożyczy?- Spytała nerwowo kobieta.
-Tak, przyjedzie za jakieś 10 minut. Jakie szczęście, że mieszka dość blisko...
-Idę powiedzieć, Ashley żeby zaczęła wypakowywać walizki.
-Dobrze. Ja za ten czas zadzwonię na Uczelnie i powiem, że Ashley może się ‘trochę’ spóźnić.

***

Ashley siedziała przed domem i czekała na wujka. Minęło już z 15 minut a on wciąż się nie zjawiał.
„Co go mogło zatrzymać”- myślała dziewczyna...
„Może są jakieś korki albo coś innego... Ehhh Obym zdążyła...”

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Czy Ashley zdąży dojechać na czas?
Co zatrzymało jej wujka?
Czy zły początek zwiastuje same nieszczęścia?
Dowiecie się tego już w następnych odcinkach. Zapraszam serdecznie do czytania.


(sorki za krótki odcinek, ale to był tylko wstęp)
Czekam na komentarze.