Miejscowy łamacz serc

To moje 1 fotostory więc bierzcie to pod uwagę kiedy będziecie oceniać. Jestem kiepska z polaka więc błędów nie zabraknie.
POSTACIE
Odc1(Poniżej)
Odc2(NOWY)

Odc1

Do Miłowa wprowadziła się rodzina Klitek. Mama, tata i córka.
Tomek z bratem ustawiali meble ,mama im pomagała a Iza siedziała w swoim nowym pokoju, rozmyślała jak go umebluje.Nagle, ktoś zapukał do drzwi, Jola była zajęta więc wysłała swoją córkę. Iza otworzyła drzwi, na progu stał Don Lotario, był to wysoki i przystojny mieszkaniec Miłowa. Serce zabiło jej mocniej, nie wiedziała co ma powiedzieć, była tak zauroczona, że stała jak kołek. Dopiero gdy do drzwi podeszła Jola, Iza uciekła do pokoju. Mama gadała chwile z Donem i okazało się, że będą razem pracować. Po rozmowie wróciła do domu i zaczęła robić kotlety na obiad. Iza nie zmrużyła oka przez całą noc, bez przerwy myślała o Donie, strasznie się w nim zabujała.
Następnego dnia znowu przyszedł Don, miał jakąś sprawę do Joli, ale w domu zastał tylko Izę.Rozmawiali chyba z godzinę i zdążyli się zaprzyjaźnić,potem Don stwierdził, że nie ma sensu czekać, dlatego później zadzwoni do Joli.
Rodzice wrócili z zakupów, mama od razu pojechała do pracy.
Podczas kolacji Iza dowiedziała się, że ojciec wyjeżdża służbowo do Anglii na dwa tygodnie. Iza była trochę zszokowana ale po chwili doszła do siebie.

Po kilku dniach tata już wyjechał, Iza została tylko z mamą, no i z jakimś bezdomnym pieskiem, który się przybłąkał.Cały dzień szybko zleciał. Iza dziś wcześniej się położyła spać.

Około północy Izę obudził śmiech i muzyka dobiegająca z sypialnie rodziców. Od razu tam pobiegła. Na łóżku leżał jakiś mężczyzna. Iza poczuła bolesne uderzenie w głowę i upadła na ziemie. Ostatnią osobą jaką Iza dostrzegła był obcy facet.
Ciąg dalszy nastąpi..

Mam nadzieje, że się wam spodobało

[Shila]

Może być ciekawie, moim zdaniem nie jest tak źle. Poza tym ładne zdjęcia

[Chatoyant]

Hmmm. Trochę dziwnie sie czyta jak piszesz "mama, tata" itp. a potem "po imieniu" troszkę trudno mi się było połapać, nie wiem może ja mam z tym problem
Błędów nie zauważyłam... Czekam na następny odcinek :smirk:

Dzięki,za miłe ocenki.Wiem,że połapać się nie jest łatwo bo nie jestem zbyt dobrą pisarką już mam 2 odcinek,ale nie chcę wstawiać jednego pod drugim.

[Chatoyant]

Wstawiaj, wstawiaj :smirk:

Podoba mi sie Może być ciekawie ale z tego co rozkminiłam to Iza dostała w głowe od swojej mamy O_o

Fotostory ładne , ładne. Ciekawy temat. Czekam na następny odcinek.

Możliwe,że dostała w głowę od mamyJuż mam kolejny odcinek,ale rozmyślam nad zmianami

[Lizek]

Napisał kasiula215

Możliwe,że dostała w głowę od mamy

GAHAHAHGAGHAGAHAH OD MAMY
Po przecinku i kropce stawia się spację.
ZAWSZE, ale to ZAWSZE dzieci słyszą śmiechy z sypialni rodziców. Nie widziałam jeszcze w żadnym Fotostory, żeby było inaczej
_______________
Akcja dzieje się tak szybko, że czytelnik nie ma szans zaznajomić się z bohaterami. Gdybyś trochę spowolniła akcję, a trochę poopisywała bohaterów, byłoby lepiej. A tak, to tylko wiem, że jakaś eee... Iza? Wprowadziła się do nowego domu i się zauroczyła w przystojnym łajdaczynie. I szczerze mówiąc, kompletnie mnie to nie obchodzi, bo akcja dzieje się tak szybko, że nawet nie przywiązałam się do tej dziewczyny. Nie zaciekawiło mnie, co się z nią stanie dalej. Rozumiesz, o co mi chodzi? Staraj się opisywać uczucia bohaterów tak, by czytelnikom udzielił się nastrój tych postaci. Wiem, że to na razie początki, a prawie każdy fotostoryk na tym forum miał dużo gorsze początki, niż koniec. Jeszcze masz czas, żeby się wyrobić, ale wiesz - im wcześniej nauczysz się pewnych rzeczy, tym wcześniej przeskoczysz na wyższy stopień doświadczenia (za dużo gier RPG).
Ogólnie, źle nie jest.
Pochwalę ładne zdjęcia - chociaż staraj się je robić jednakowej wielkości, bo to trochę razi.

Pozdrawiam, życzę pomysłów
Lizek

PS: Ta Iza nie jest córką Tomka. Z czego wnioskuję? Ma inny kolor oczu niż mama, i inny kolor oczu niż tata. Więc Jola zdradzała go już od dawna

Fabuła ok. Jednak moim zdaniem wszystko dzieje się jakby w przyśpieszonym tępię. Jest wiele niewyjaśnionych spraw. Tak jakbyśmy znali tylko ogólny zarys opowiadania, a aby się wczuć w wydarzenia, trzeba znać szczegóły