Szansa

Jak zwykle przez kilka dni myślałem, co by tu napisać.

Gdybym miał się pokusić o jakąś ekranizację "Szansy", to w chwili tego dialogu ukazałbym albo twarze rozmówców w półmroku, albo same-li ich usta (tak jak to było na przykład w filmie "Chłopaki nie płaczą" podczas konwersacji Freda z Gruchą). Może nawet umieściłbym tę rozmowę na początku, a potem przeszedł do właściwej akcji. Tak, żeby widzowie stopniowo sobie uświadamiali, kto gadał, o czym i w jakich okolicznościach.
Dlaczego tak sądzę? Ponieważ gdyby ten fragment wyrwać z kontekstu, to naprawdę niewiele można by się dowiedzieć. Ot, taki surowy niczym stenogram zapis rozmowy dwóch osób. Żadnych przypisów, żadnych wyjaśnień, co to za Lilka, jaki "dureń Wing" i co takiego się właściwie stało, że matka umarła. I bardzo dobrze! Bo my przecież to wszystko wiemy, więc nie trzeba tego w żaden sposób powtarzać. I jeszcze to niedomówienie na końcu! Zapadł wyrok, ale nie wiemy jeszcze, jaki... Podoba mi się to.
Propozycja nie do odrzucenia? Hmmm... Zwykle to brzmi mocno podejrzanie. Zwłaszcza że Bartek zachowuje się jakoś tak niefrasobliwie, jakoby już zupełnie mu przeszło po incydencie na balu.
Ale i tak najciekawsze jest zakończenie. Więc to tak? L. wydaje się, że jest już taka dzielna i samodzielna, iż nie potrzeba jej męża? A co z dziećmi? Oczywiście matka jest dla potomstwa zawsze ważniejsza, ale no przecież ojciec też ma jakąś rolę do odegrania. Z rozbitych rodzin dzieci wychodzą ponoć nieco skrzywione psychicznie, a z ojczymami to wiadomo, że relacje często się nie układają. Lepiej niech więc L. o tym pomyśli - bo jej może ta samodzielność wychodzi na dobre, ale czy młodszemu pokoleniu też? Oczywiście może oddać Tanię i Wiktora swojemu ojcu na wychowanie, a sama za wszelką cenę rozpocząć szeroko pojętą samorealizację, ale jak to będzie świadczyło o jej miłości do swoich dzieci? Może to jest "trędi", może to jest "nowoczesne", ale czy rzeczywiście na tym polega macierzyństwo?
A pomysł zdjęcia obrączki to już mi pachnie jakąś prowokacją - zwłaszcza po tej przygodzie z Bartkiem. Może i za dużo wymagam, może i za dużo obserwowałem psy, a za mało ludzi, i dlatego chciałbym, żeby L. okazała się marmurowym posągiem wierności, ale no jakoś... Możliwe, że to patetycznie zabrzmi, ale cenię osoby, które nawet w trudnych sytuacjach pozostają lojalne wobec prostych, może wręcz prymitywnych, ale zawsze jednak elementarnych wartości.
Wcale zresztą nie uważam, że cnota musi zostać nagrodzona, wręcz przeciwnie - świnie w życiu wiele zyskują, ale chyba mimo wszystko lepiej być w porządku - nie tyle wobec Boga (bo nie każdy w Niego wierzy, a poza tym Jego sprawiedliwość jest mocno... hmmm... specyficzna), ale choćby wobec samego siebie. Rachunek zysków i strat powinien pójść w odstawkę.

Reasumując - L. niech robi, co chce, ale dobrze byłoby, gdyby dochowała wierności mężowi.

Pozdrawiam.

[Libby]

Dobrze się domyślałam co do Bartka i niechęci Dustina co do niego .
Plan Szymona mnie wkurza. Niech nawet nie próbuje, bo będzie miał ze mną do czynienia !
Lily... No ta to mi zabiła ćwieka... Dustuś jest jej potrzebny i nie może być inaczej .
Przeraźliwie krótki odcinek, więc czekam na dłuższy kolejny .

[Titellè]

Buu tylko jedna fotka i to jeszcze tak krótko ?
Nie ,nie , nie !
Więcej fot i więcej tekstu
Proszę :*

[Volturia]

... Wow. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw Chciałabym aby plan Szymona doszedł do skutku ( jakaś chyba Zua jestem ) Dla mnie Bartek jest zbyt obłędny, by Dustin nie był o niego specjalnie zazdrosny. anyway - kurcze, zdechnę jak szybko czegoś nowego nie napiszesz

No kiedy będzie nasz Datuś?
no chyba że ci wena nie sprzyja to poczekamy

[Volturia]

.. Ja się domagam już! ;p

Ej! Liv!
To ja zaśpiewam wojskową piosekę:
My Dustusia chcemy teraz!(My Dustusia chcemy teraz!)
Tak jak chcemy hamburgera*!(Tak jak chcemy hamburgera!)
Więc śpiewamy dziś do Liv!(Więc śpiewamy dziś do Liv!)
Po jej komciu będziesz żyw!(Po jej komciu bedziesz żyw!)
Nasza Livciu pisz już teraz!(Nasza Livciu pisz już teraz!)
Bo ci nie dam hamburgera!(Bo ci nie da hamburgera!)
__________________________________________

Tłumaczenia:
*Jestem głodna

[Liv]

Dobra, już się tłumaczę.
Ostatnimi czasy mam głowę zajętą bardziej chodzeniem i zabijaniem (domyślcie się o co chodzi) aniżeli FS i Simsami Nie wiem jak stoi z weną bo jeszcze nie próbowałam nic napisać.
Julciu, dziękuję za śliczną ( piosenkę i wszystkim wgl za pamięć. I znowu muszę Was prosić o cierpliwość Moje widzimisię są straszne, ale kiedyś w końcu napiszę ten odcinek! (tak naprawdę to jest to na razie jedno z moich większych zmartwień bo zdaję sobie sprawę, że już minął spory kawał czasu od wstawienia pt. 22 )

[Volturia]

Tak naprawdę, nie istnieje coś takiego jak wena, według starej mądrości - tak wtrącę.
No ale nic, poczekamy. Kiedy to wreszcie znowu poczytam monologi Bartka? :\
Pozdrawiam no i życzę... miłego pisania.

Aj przestań, śliczna od razu, to jakiś joke? Gdzie tu jest ukryta kamera xD? Nie wiem, czy jest coś takiego jak wena, czy nie, ale tęsknię, remember Liv:*