Historia Kędziorka

[Słodki Pan Ciastek]

Niech mały nie dorasta!!!! Jak dorośnie to mam nadzieję, że będzie nie grzeczny, miał fajne teksty i jadł często ciastka!!!!
Mały był tak rozwalający. Ja lubię szantażować małe dzieci (np: jak chcą gdzieś iść, gdzie mi się nie chce to mówię, że tam jest BOBO! To zawsze działa )

Czekam na więcej...

[Misiaa12]

Malutki jest cu-do-wny !

Wiedziałam, że jak podrośnie wniesie tyle humoru, ale nie spodziewałam się,że aż tyle.

Kyoko uczy słów, że mamusia jest super, a kto wie co wymyśla na swój temat w książce tatusiek

Ten tekst z Króla Lwa, od razu rozpoznałam Też uważam, że nie ma tyle pracy tylko nie chcę mu się pilnować swojego grzecznego synka.

Nie wiem po kim mógłby mieć te włosy Może po babci, albo dziadku ?!

Czekam na next, może odwiedziny dziadków, co? :p

[zły chipsik wrogar]

Ej mały mógl mieć włosy po Hotaru!!!


a co do rodzinki to mi przypomina kiepskich bo jest taka śmieszna


kyoko-halina
kensei-ferdek
kirito-waldek
hildegarda-babka [choć babka nieżyje]

no brakuje jeszcze mariloli czekam na next

[Mroczny Pan Skromności]

Odcinek niezły jak zawsze, chociaż zabrakło mi "wpadek" Kyoko. Rozumiem, część została poświęcona Kirito, ale mam nadzieję, że nie zapomnisz o mojej ulubienicy
Tym razem nie mam się zbytnio jak rozpisywać, także życzę weny i czekam na kolejną relację z gry

[Skylinn]

Ten odcinek był śmieszny, lekki, długi - nic dodać, nic ująć!
Kirito jest słodziakiem, ale zgadzam się z MPS, nie zapomnił o Kyoko, bez niej ta historia nie miałaby sensu
Czekam na next

[Kędziorek]

@MPS i Glimmer
Gdzieżbym śmiała o niej zapomnieć Ale kurczę, napstrykałam małemu tyle zdjęć, że musiałam mu poświęcić praktycznie cały poprzedni odcinek

Wybaczcie, że tyle czasu nie było odcinka, ale hasło "sesja" mówi samo za siebie

Nie przedłużając - odcinek 16

- Kyooko! Co to do jasnej Anielki jest?
- Eee.. drzewo?
- Serio? W życiu bym się nie skapnął.


To był kolejny spokojny dzień w rodzinie Kisuke, kiedy Kensei wrócił do domu. Od początku coś mu się nie zgadzało w krajobrazie..


- Powiesz mi w końcu skąd to to się tu wzięło?


- No wiesz, skarbie.. – Kyoko wiedziała, że się nie wymiga od odpowiedzi. – Kirito powiedział, że chce mieć domek na drzewie, więc..


- Ale my nawet nie mieliśmy takiego drzewa!


- Oczywiście, że nie – powiedziała Kyoko tonem, jakby stwierdzała oczywistą oczywistość. - Zresztą nie sądziłeś chyba, że uda mi się zbudować cokolwiek, co nie stwarzałoby zagrożenia dla społeczeństwa – dodała.
- Więc skąd..


- Zamówiłam na simmegro. Była promocja: KUP DOMEK NA DRZEWIE. DRZEWO GRATIS! I jak tu nie skorzystać – uśmiechnęła się lekko zadowolona ze swej przedsiębiorczości.


Kensei pokręcił tylko głową.. A już myślał, że przyzwyczaił się do jej pomysłów, jednak Kyoko jak to Kyoko – zawsze znajdzie jakiś sposób, żeby go zaskoczyć.
Podczas gdy ona rozpływała się jeszcze nad swoim nowym ogrodowym nabytkiem, mężczyzna postanowił wziąć gorący prysznic. Był tak zmęczony pracą, że nie zauważył nawet, że nie zdjął ubrań. No cóż..


- Cześć mamo, cześć tato – przywitał się grzecznie. Teściowie znowu ich nawiedzili i wyglądało na to, że zostaną na dłużej. Na widok wnuczka oboje zgodnie stwierdzili, że wygląda jak wykapana Kyoko.


Staruszkowie szybko przebrali się w letnie fatałaszki, po czym zajęli się rozpieszczaniem wnuka.


Hildegarda chyba szybko zapomniała o ostatniej rozmowie telefonicznej z córką i teraz nie można jej było oderwać od chłopca.



Z jakiegoś dziwnego powodu Kirito w ogóle nie bał się swojej oryginalnej babci. Wręcz przeciwnie, naoglądał się „Shreka” i teraz widać efekty.. Najwyraźniej sądził, że posiadanie zielonej babci to standard w każdej rodzinie.


Przyjazd seniorów miał pewne plusy, mianowicie młode małżeństwo miało nieco więcej czasu dla siebie. Kensei urwał się wcześniej z pracy i oboje udali się na festiwal do parku.
Połowili sobie rybki..
Oczywiście Kyoko musiała na wstępie zaliczyć glebę. Tak to jest, jak się chodzi w szpilkach po stromym brzegu parkowego stawu.


Biedny Kensei musiał zagryzać wargi, żeby nie parsknąć śmiechem.


Ale w końcu udało się dziewczynie ustać jak należy


Następnie pomalowali sobie facjaty..
Kyoko zaczęła strzelać takie miny, że Kensei zaczynał mieć wątpliwości, czy też chce się zamknąć w ciemnej budce sam na sam z jakimś nieznajomym gościem na haju.. Bo kto inny siedziałby 24/7 w takim małym namiocie?


Kiedy jego żona wiernie czekała na niego u wrót budki, terpentyna, której się tam nawdychała, dostała się do jej mózgu wywołując halucynacje.
- Hihi, wszystkie ciasteczka będą moje


- Hę? Dlaczego ten muchomor tańczy?


- Nie, panie Grzybku, terminal lotów międzygwiezdnych jest w tamtą stronę.


- Albo w tamtą..


- Ups! Chyba skurcz mnie złapał w szyi..


- Hej! Gdzie poszedł pan Grzybek? Wziął moje ciastka!


- Och, ale nie wszystkie.. Dziwak, wziął tylko te bez lukru.


Wtem z budki wyszedł umalowany Kensei, który był całkowicie nieświadomy dramatu z jego żoną w roli głównej, jaki właśnie się rozegrał tuż obok.


Tymczasem Kyoko doszła już do siebie. Oboje postanowili urządzić sobie bitwę na balony z wodą. Od ostatniej bitwy na śnieżki z Michałem dziewczyna dużo trenowała, żeby nie dać się więcej tak ośmieszyć. Wzięła zamach i bach!



- I co? Who is the boss?


Ona jest straszna, pomyślał Kensei.


- Tere fere kuku! Nie trafisz mnie!


Na nieszczęście, Kensei miał naturalny talent do bycia lepszym od niej we wszystkim. Cóż, taka karma..




Zmęczeni usiedli na trawie i zaczęli podziwiać niebo.


- Spójrz Kyoko, ta chmura wygląda jak królik.


- Hę? A to nie jest stepujący słoń przebrany w kieckę z falbanami?


Tymczasem obok nich przebiegł zdegustowany ich otwartością uczuć Thornton Wolff.


- Tacy starzy, a zachowują się jak nastolatki – mruknął niezadowolony.


- Podobno Morgana chce rozwodu – szepnęła Kyoko. – Dlatego ostatnio chodzi taki naburmuszony.


Żeby się jeszcze trochę rozerwać urządzili mały pojedynek.
- ”Abra Kadara, czary mary,
Masz skarpetki nie do pary”


- Ha! To na mnie nie działa. Nie mam skarpetek!


- I kto jest mistrzem? Ja jestem mistrzem.


Na pocieszenie zaśpiewała mu serenadę.
- ”Miłoość to wzniosłe uczuuciee.."


- "..potrzebne jak dziura w buucie."


- "Lecz gdybyy dziury w buucie nie byyłoo…"


- "Jakby się nogę w niegoo włoożyyłoo.”*


Kensei ledwo powstrzymywał się od śmiechu. Ona zdecydowanie nie umie śpiewać, zachichotał w myślach.


Już się zbierali do domu, kiedy Kyoko postanowiła jeszcze sprawić sobie sztuczną opaleniznę.


Niestety nie była zachwycona.
- Kurka, matka mnie chyba wyśmieje – mruknęła.


+ bonus
Hildegarda jako „Mała syrenka”



*Tekst nie mojego autorstwa.

I to tyle. Zapraszam serdecznie do komentowania!

[Zielona Herbata]

Bonus rozbrajający 33333 Kirito chyba pokochał Shrekową babcię,i taką oryginalną...

A ten Thor coś tam to wredoch paskudny ! Tak na nich powiedział ?! To mu mogła Kyoko dowalić xD Oczywiście,teraz Kirito było mało,a Kyoko dużo... :<< W następnym odcinku więcej zdjęć Kirito z Kyoko proszę ! ;333333

[Misiaa12]

W końcu odcinek! Mi tam nie przeszkadza nadmiar Kirito, ale o ulubieńcach też miło usłyszeć. Drzewo gratis, no no musi mi chyba Kyoko podać link do tej aukcji to skorzysam

Mały nie bał się babci, wow. Bajka o ogrze jednak pomogła, dobrze, bo by się zdenerwowała babcia i co by było. Hmmm wszyscy zakochani w małym, co tu się dziwić, jest cudowny!


Jak romantycznie! Oglądanie nieba, wędkowanie (w którym Kyoko dzielnie trzyma się na nogach) . No trochę jej odbiło po tym malowaniu, odbiło lekko powiedziane

[Stephenowa]

Kędzia!!
Wreszcie no, jak się cieszę, że napisałas..
Odcinek jak zwykle przezabawny i przesympatyczny.
Mówiłam już, że kocham Twoich simów?
No, w każdym bądź razie, zazdroszczę Kenseiowi takiej zabawy na co dzień, mwihii.
Czekam na więcej!

[Słodki Pan Ciastek]

I love Kayoko!!!!!!!!!

Shrekowa babcia zawsze pomoże... i przy okazji babcia jest na topie.
Mały Kirito!!!

Czekam na next..