Czy będzie happy end?Moje pierwsze fotostory.

[Panna Lawenda]

Dotrwałam wreszcie xP
Chyba za bardzo zajęłąm się kontynuacją tego fs niż ostatnim odcinkiem
No, ale już jest zrobiony na szczęście. Jeszcze tylko popstrykam fotki w simach i myślę, że dziś albo jutro wstawię już ostatni odc.
Pozdrawiam,
Dyskotekowa Imprezowiczka

po przeczytaniu dziesieciu zdan przerwalam bo mnie zanudzilo. duzo tekstu a malo zdjec do tego jakosc do dupy. kit!

[Panna Lawenda]

To uważasz, że ma być mało tekstu a dużo zdjęć? To się czyta, a nie ogląda. Moim zdaniem jest to dobrze podzielone. Jakoś jest do dupy? Jakość jest bardzo dobra, ustawiam na najwyższym.

[Adamsims]

kontynuujesz jeszcze to fs?

[Panna Lawenda]

Napisał adamsims

kontynuujesz jeszcze to fs?

Jasne. Na dowód tego kolejny, ostatni odcinek.


Rozdział 7.
Ostatnia Walka

Dziewczyna otarła pot z czoła. Nie będzie łatwo. Przeciwnicy otoczyli ją kołem. Nie było odwrotu. Nastolatka musiała z nimi walczyć i nie liczyło się już to, że nigdy się nie uczyło żadnego kung fu czy karate. A nawet jakby. Liczyło się tu i teraz.
-Do ataku!- usłyszała głos tej wrednej wampirzycy. Serce podskoczyło do gardła. Martyna nastawiła się do walki, jednakże kiedy wrogowie byli już blisko, efektownie przeskoczyła nad jednym z nich i pognała do głębi lasu. Chciała uciec. Ale od czego? Czyżby od życia?No tak. Jeszcze niedawno jej życie było nudnawe i normalne, a teraz? Teraz to ucieka przed wampirami!
-Tu jest!- usłyszała okrzyk zdyszanych stworów.
"Nie poddam się... Uratuję elfy, ale tylko ten jeden raz. Pierwszy i ostatni"- pomyślała i ruszyłą do boju. Po pół godzinie wszyscy leżeli na ziemi, a An i Beata przybiegły do Marti.

-Byłaś boska! Genialna! Brak mi słów- mówiła podekcytowana Anna. Nastolatka uśmiechnęła się promiennie i spojrzała na elfkę.
-Dobrze, że nie dałam was w szpony wilkołaków! Niech cię uściskam!- rzekła i przytuliła wybrańca.
-Ale chciałam powiedzieć, że nie mogę być wybrańcem. Chcę odejść- uśmiech na twarzach zebranych, szybko zgasł. Beta jednak pozwoliła jej.
-Skoro czujesz, że musisz odejść. Zrób to. Nikt cię tu nie trzymie na uwięzi.
-Dziękuję. Może mnie pani odesłać do domu?- Kobieta wymruczała jakieś zaklęcie i po chwili Marti obudziła się na ławce w lesie.
****************
Judi doszła do jakiegoś domu. Zobaczyła Anię i jakąś dorosłą kobietę. Ale nie zwyczajną. Wyglądała jak elfka.

-Boże, Judyta! To ty!- dziewczyny uścisnęły się mocno.
-Tak się cieszę, że was znalazłam. A gdzie Martyna?- zapytała szczęśliwa Judi.
-Już w domu. A wiesz? My też możemy chronić elfy. Możemy tu zostać.- Ania skakała z radości, ale Judyta skrzywiła się.
-Taak, a co z naszą przyjaciółką, Marti?- z twarzy An zniknął radosny uśmieszek. Pochyliła głowę.
-Wiesz- wymruczała powoli- Marti jest już w domu.
-Jak to? Serio? Chcesz zostawić swoją najlepszą przyjaciółkę?
-Nie mamy wyboru...- kiedy to powiedziała z oddali lasu wydobył się krzyk. Dziewczyny odskoczyły na bok.
-Nie! Co robisz?! Pomocyyy...
**************

"A co z Anką i Judi?"- pomyślała. No tak. One zostaną tam zamiast niej. Martyna poprawiła rozczochrane włosy i kierowała się w stronę lasu. Coś jej mówiło, że ma nie wracać. Czuła się tak dziwnie. Rozum kazał jej się kierować w stronę domu, ale serce podpowiadało by jeszcze bardziej oddaliła się od drogi powrotnej.
-Nie! Nie wrócę tam. Chce żyć. Chce normalnie żyć. Czy to tak wiele.- słońce zaczęło już wychodzić za chmur. Zapowiadał się miły, ciepły poranek. Nastolatka wzięła głęboki oddech. Wszystko będzie dobrze. Zawiązało sznurowadło i ruszyła do domu.

I the end. Koniec. Proszę o komentarze

[Liv]

Trochę mi się poplątało, ale i tak całkiem fajne zakończenie.
Z trudem dotrwałaś, ale jednak.
Wyrobiłaś sobie opisywanie uczuć. I w ogóle, cały tekst jest OK
Widzę, że na początku listopada zabierasz się za nowe FS (z resztą nie tylko Ty...). Po tytule wnioskuję, że będzie to SF, bo chyba lubisz ten gatunek i całkiem dobrze sie w nim odnajdujesz. Tylko życzyć powodzenia i wysokich ocen
Za całość 9/10