Spooky House (+16)

[Mroczny Pan Skromności]

No więc:

Nie wiem co ludzi w tym widząc, dla mnie to było nudne, ale w tej zaplutej dziurze nie było innej rozrywki oprócz tego, grania w szachy, czytanie książek lub rozmowy między sobą.

Powinno być 'widzą' i 'czytania'

Wtem słychać było śmiechy i głośną rozmowę.

Dziwnie to brzmi. Może lepiej byłoby: 'Wtem usłyszałam śmiechy i głośną rozmowę'

Wyglądała tak sztucznie, że miałam ochotę puścić pawia. (...) Litości, pojemnik na plastik jest trochę dalej.

Nieźle się uśmiałem, jak to przeczytałem. Super tekst!

Na samą myśl o tym, że mam z własnej woli z nim rozmawiać napawała mnie niesmakiem.

Źle sformułowane. Lepiej byłoby: 'Już sama myśl o tym, że miałabym z własnej woli z nim rozmawiać, napawała mnie niesmakiem'
Albo: 'Na samą myśl o tym, że miałabym z własnej woli z nim rozmawiać, poczułam zniesmaczenie'

biegnąc ludzkim tempem w skazaną przez siebie stronę.

Raczej: 'biegnąc ludzkim tempem we wskazaną przez siebie stronę'

Cóż, w jej domu było nie lepiej.

W tym zdaniu zmieniłaś narrację na trzecioosobową.
I to, co powiedziała Carolina.

Zdjęcia nawet mi się podobają, tekst, oprócz błędów, jest spoko. Ten SinRet (dziwne imię) wydaje się być ciekawą postacią, ciekawe, co wniesie do życia głównej bohaterki.
Moja ocena: 8,5/10
pozdr, chrumek