Rodzinki by Misiaa12

[Misiaa12]

Święta,święta i po świętach,teraz czas na sylwestra
Coleman
Minął miesiąc i wprowadziliśmy się wszyscy do nowego domu.Brenda nie miała mi niczego za złe,rozumiała powagę sytuacji i zgodziła zająć się domem.Miałam nawet wrażenie,że cieszy się z takiego obrotu sprawy.

Z Memphisem mieliśmy więcej czasu dla siebie,nie powiem wykorzystywaliśmy go najlepiej jak mogliśmy.

Nie mogłam przestać myśleć o Nelly.To okropne spodziewać się dziecka nie wiadomo z kim.
-Martwię się o nią-zaczęłam kiedy leżeliśmy już wieczorem w łóżku.
-Ma na co zasłużyła-odpowiedział.
-Daj jej już spokój!Cierpi a ty nadal jej nie umiesz wybaczyć-powiedziałam zdenerwowana.

-Nie obrażaj się już-przytulił mnie a ja nie mogłam się już na niego gniewać.

Nelly źle przechodziła ciąże,często wymiotowała i miała zawroty głowy,dlatego częstsze były konsultacje z lekarzem.

Ale i wtedy Memphis jej nie oszczędzał.
-Może zrobię śniadanie?-zapytała dziewczyna.
-Jak chcesz i dlaczego się mnie o to pytasz skoro i tak robisz swoje-odpowiedział oschle.

Chciałam zrobić niespodziankę Memphisowi i przyjechałam po niego z Nelly mając nadzieję,że w końcu się pogodzą.Przerwał się łańcuch kłótni i wszyscy razem,weseli jak nigdy wróciliśmy do domu.

Teraz to siostra mojego chłopaka była szefem kuchni.Robiła przepyszne dania i zdrowe zgodnie z zaleceniami lekarza.Na obiad zaprosiliśmy nawet Brende.

-Witaj pani prezes-powitałam ją.
-Dzień dobry malutka-zażartowała.
-Co za wdzianko-skomentowałam.
-Nawzajem.

Następnie wszyscy usiedliśmy przy stole.Sałatka była pyszna,prosiliśmy o dokładki,a przy tym rozmawialiśmy o wszystkim i o niczym.

-Ona jest w ciąży i nie wie z kim?-zapytała mnie Brenda.
-Była wtedy wypita,ale czuję się za to maleństwo odpowiedzialna dlatego odnajdę ojca-odpowiedziałam.

Kiedy siedzieliśmy na kanapie i oglądaliśmy "Na Simsowej" odważyłam zapytać ją jeszcze raz o ojca.
-Mówiłam ci,że nie wiem.Wiem tylko,że to był mężczyzna przystojny,wysoki i wysportowany,a w Sunset jest ich wielu-powiedziała zdenerwowana.

-Przepraszam nie powinnam pytać-odrzekłam a ona się już nie odezwała.

Codziennie jeździliśmy do sklepu po zapasy żywności.Nelly wyjadała wszystko niczym niedożywiony olbrzym. Dziwiłam się jak taka krucha osoba jak ona mogła tyle zjadać.

Byłam zachwycona maleństwem które jeszcze nie przyszło na świat.

Pilnowałam ją na każdym kroku,chodziłam z nią nawet do lekarza.

Byłam na każde jej zawołanie,woziłam ją gdzie tylko chciała.

Z rana ktoś zapukał do drzwi.Kogo tu przyniosło-pomyślałam.Przed domem stał Paul.
-Czego tu chcesz?
-Usłyszałem,że ci się powodzi,duży dom.Może mnie przygarniesz?-zapytał.
-Jesteś bezczelny!-myślałam,że zaraz go wywalę na zbity pysk.

Nasze krzyki usłyszała Nelly,która zaraz wyszła zobaczyć co się stało.

-Ty,ty gnoju!-zaczęła krzyczeć-Zrobiłeś mi dziecko i uciekłeś!
-Dziecko?-zapytał zaskoczony,ale zaraz potem pewny siebie-Otworzyłaś nogi to skorzystałem,co ty myślisz,że będę niańczyć dziecko albo płacił alimenty-zaśmiał się.

Dopiero teraz doszło,że to Paul jest ojcem.Myślałam,że go zabiję na miejscu.
-Spier*** stąd nie potrzebujemy twoich pieniędzy i ciebie!-popchnęłam go.
-Głupia dziw*** masz szczęście,że masz obstawę,bo bym cię zabił na miejscu-widział,że ktoś wychodzi z domu dlatego nie rzucił się na nią z pięściami.

Nelly była bliska płaczu.
-Nie martw się-pocieszałam ją.