Szkoła zabójstw

[Vipera]

Karolina szła [[korytarzem szkolnym]], a jej czarne adidasy wystukiwały radosny, rytmiczny dźwięk

1 szyk - szkolnym korytarzem
2 jak buty mogą wystukiwać radosny dzwięk?

Była pewna, że obraz, który ukaże się jej przed oczyma, będzie dramatyczny.

- oczami

Gdy już Blance udało się ...

- To w końcu Blanca czy Karolina?

Ognistoczerwony rudy...

- Starczy ognisty rudy.

Rudowłosy nie odwracając się, zeskoczył na dół, gdyż nie było tam wysoko, a ona została sam na sam z zaatakowaną.

- Nieładnie brzmi to zdanie.

Pozostawiłaby tam swoje odciski palców, a to mogłoby rzucić na nią podejrzenia.

- Mogła o tym pomyśleć, zanim dotknęła drzwi xD

Dziewczyna nie wiedząc co robić, wyszła cicho z pomieszczenia, a następnie ze szkoły.

- powtórzenie (wyżej)

Blanca była chyba jedyną osobą niepochłoniętą tym tematem.

- Może niezainteresowaną zamiast 'niepochłonięta'.

Na początku chciałam podziękować za uznanie.
A teraz przejdę do kolejnej dawni krytyki.
Nie jest źle, ale mogłoby być lepiej, gdybyś bardziej wczuła się w sytuację głównej bohaterki. Tekst jest suchy i pozbawiony emocji. Dziewczyna zachowuje się jak robot bez uczuć. Nie widziałam żeby chociaż trochę wstrząsnęła nią śmierć owej dziewczyny, a przecież zobaczyć martwe, pokiereszowane ciało to coś strasznego. Nie jeden zwymiotowałby na miejscu.
Ale mniejsza o to.
Krótkie opisy, nawet jak na prolog. Jakbyś napisała sprawozdanie.
Sporo powtórzeń, głównie 'jej' - już nie chciało mi się wypisywać. No i na koniec kratki na drugim zdjęciu.

Mam nadzieję, że nie zniechęcisz się po moim komentarzu, tylko przy pierwszym odcinku bardziej się postarasz