Marzenie jutra

[rudzielec]

Niebezpieczeństwo utraty zdrowia zostało raz na zawsze zażegnane [...]

Prościej było odmówić, tłumacząc się chociażby tym, że nie wie [...]

Pani Mary zostawiła ją pod opieką czujnych strażników, prosiła jednak, żeby ich obecność nie krępowała dziecka[...]

Czuła się bardzo, bardzo niepewnie – może miejsce, w którym się właśnie znajdowała, potęgowało to wrażenie?

Spojrzenia rzucane w jej stronę z oczu mężczyzn z wieloma grzechami na sumieniu nie działały na nią kojąco, wręcz przeciwnie [...]

Jak ją w końcu dostrzeże… Co się wtedy stanie?
Ten moment w końcu nastąpił.

Łzy radości spływały po obu twarzach, a niezmierna radość zapłonęła zarówno w sercu odnalezionego ojca jak i odzyskanej córki.

ja się pytam, czemu tu tyle byków?
no może przesadziłam z określeniem, głównie to literówki ^^
i powiem Ci to samo co Libby, nie marudź, nie jest źle, opisywanie uczuć nadal wychodzi Ci po mistrzowsku, tego nikt Ci zabrać nie może

jeśli chodzi o samą fabułę, to wzruszyło mnie spotkanie Lily z ojcem, ta dziewczynka na prawdę zasłużyła sobie na to by doznać szczęścia, tak wiele przeszła, że jest mi jej bardzo szkoda...

czekam na następny odcinek, no i chętnie "zobaczę" jak Wiktor sprawdza się w roli ojca