Coś z niczego

[Alcioo :33]

Stephowno - Mam, oczywiście, że mam, ale nie chcę wtrącać wiele akcji i po części pisać zwykłe opowiadanie jak sobie gram. Mam taki moment, który zrobi wielki "benc" i będzie się działo, ale to jeszcze kilka odcinków

[Skylinn]

Chcę ci powiedzieć, Altairze, że dla mnie i tak zawsze będziesz Robaczkiem

Co do odcinka: podobał mi się, akcja nie posuwa się do przodu w tempie świetlnym, ale to dobrze, robisz takie napięcie
To dobrze, że Adele ma swój własny kąt i w ogóle.
Nie chcę się czepiać, ale dlaczego Adele tak szybko doszła do siebie po śmierci Daniela?

[Julsowa]

Co do osób sprzeciwiających się krytyce: A i owszem, to nie jest dział FS. Jednak OJSG - opowiadamy jak sobie GRAMY. A historie, które tworzy Robaczek/Altair, są nienaturalne w simsach, więc coś tam od FS zaciągnięte. A skoro zaciągnięte, skoro zrobił rzeczy, których raczej simsy naturalnie nie tworzą, tak samo są trochę wzięte z życia, to chyba możemy poprawić. Więc nie powinniśmy usprawiedliwiać Altaira działem, bo przecież on stara się trochę wyjść poza granice tego. Oczywiście - tekst nie musi być na kilkanaście linijek do jednego zdjęcia, ale nie może być też taki jak początkowe twórczości w tym temacie. To tyle w tej kwestii. Nie chcę zaczynać żadnych kłótni ani nic, po prostu chciałam wyrazić swoje zdanie.
Co do historii - jest ciekawa, nieskomplikowana i całkiem nieźle się ją czyta. Drobne błędy wymieniono, co mogę jeszcze skrobnąć? Powodzenia i oby tak dalej! ;>

[Laselight]

Napisał Męczennica Losu

Co do osób sprzeciwiających się krytyce: A i owszem, to nie jest dział FS. Jednak OJSG - opowiadamy jak sobie GRAMY. A historie, które tworzy Robaczek/Altair, są nienaturalne w simsach, więc coś tam od FS zaciągnięte. A skoro zaciągnięte, skoro zrobił rzeczy, których raczej simsy naturalnie nie tworzą, tak samo są trochę wzięte z życia, to chyba możemy poprawić. Więc nie powinniśmy usprawiedliwiać Altaira działem, bo przecież on stara się trochę wyjść poza granice tego. Oczywiście - tekst nie musi być na kilkanaście linijek do jednego zdjęcia, ale nie może być też taki jak początkowe twórczości w tym temacie. To tyle w tej kwestii. Nie chcę zaczynać żadnych kłótni ani nic, po prostu chciałam wyrazić swoje zdanie.
Co do historii - jest ciekawa, nieskomplikowana i całkiem nieźle się ją czyta. Drobne błędy wymieniono, co mogę jeszcze skrobnąć? Powodzenia i oby tak dalej! ;>

+1 w pełni się z tobą zgadzam.



Co Adele zrobiła?! Otruć własnego ojca?! Chyba zwariowała.
Pozabijanie każdego mi się od razu skojarzyło z "Balladyną" Juliusza Słowackiego.
Daniel był świetną postacią. Uwielbiałam go.

Dominik w ogóle nie dał o swojego tatę

Nie rozumiem. Dominik nie dał o swojego tatę? Myślałam , że nie dbał.


Nastolatek planujący dziecko mnie rozbawił hahaha. Chwileczkę , przecież to było w Trudnych Sprawach , pamiętam ten odcinek.


Zmiana narracji raczej wyszła na lepsze. Odcinek wyszedł inny, ciekawszy.

[Mile]

Zgadzam się z Laselight, odcinek wyszedł ciekawszy, poprawiłeś się Altair, szkoda, że nie pokazałeś jej brata i jego ciężarnej dziewczyny.

Czekam z niecierpliwością na następny odcinek

Wesołych Świąt!

[Alcioo :33]

Dzisiejszy odcinek będzie inny. Inaczej wyjątkowy, to odpowiednie określenie. Ostrzegam będzie mało zdjęć.

Rodzina Wilson, odcinek 15
Minęło kilka dni od przeprowadzki. Moje ciało było okrywane coraz większą warstwą ciuchów. Nie miałam pojęcia, że ta zima tak strasznie mnie zaskoczy. Niestety stało się. Spadło tyle śniegu, że odwołali pracę mi oraz Whitowi. Ja jak i on nie mogliśmy wytrzymać nawet godziny, nic nie robiąc. Zeszłam po schodach do skrzynki, tak jak robię to codziennie. Otworzyłam a następnie wyciągnęłam listy. Ku mojemu zaskoczeniu wytwórnia gazet cały czas była czynna.


Opłaciłam wszystkie rachunki. Nie spodziewałam się, że ogrzewanie w tym roku wzrośnie o prawie połowę. Czytanie dennych artykułów zostawiłam sobie na koniec. Obleciałam wszystkie okiem. Moją uwagę przyciągnęło jedynie zdjęcie z pogrzebu Daniela. Nie wiedziałam, co powiedzieć. Łzy ociekały mi po policzkach jak deszcz ze śniegiem po ścianach mojego domu.

„ Podejrzana śmierć Daniela W.
Daniel był miłym, opiekuńczym oraz bardzo dobrym ojcem. Odziedziczył po tacie wielką wille w SS. Jednak nic nie może trwać wiecznie. Mężczyzna pewnego dnia doznał ogromnego bólu głowy. Przedawkował tabletki dane mu przez jego jedyną córkę Adele. Dziewczyna podstępnie podsunęła mu podróbki oryginalnych tabletek Pani Goździkowej. Nikt z rodziny nie przyszedł na pogrzeb mężczyzny. Dobrze, że Daniel miał bardzo bliskich znajomych, oraz bardzo dojrzałą żonę. Towarzysz życia Daniela, Konrad, był wielkim narkomanem oraz całodobowym pijakiem z pod żabki. Córka zmarłego była rozpuszczoną dziewczyną od samego dzieciństwa. Najmłodszy syn mężczyzny, Dominik w ogóle nie dał o swojego tatę. Jedyne, co robił to podkradał mu pieniądze z portfela i grał w szkole w pokera na cukierki.
No cóż. Najwidoczniej pieniądze nie dają szczęścia. Wydarzenia zredagowała Agata Kmiecik.”
Przeczytałam to. Nie byłam zadowolona. Chciałam pozabijać każdego, na kogo bym wpadła. Serce nakazywało przemilczeć całą sytuację i nie robić z tego afery, a mózg przeciwnie. Byłam roztrzepana, gniew piętrzył się we mnie coraz bardziej. Cieszyłam się jednak, że istniał taki człowiek jak on. I teraz żałuję, że robiłam mu wszystko naprzeciw, że przeze mnie stracił tyle nerwów. Nie sądziłam, że będzie mi, aż tak źle bez niego. Cieszyłam się jednak, że nadchodziły święta, że będę mogła spędzić tę wigilię z moimi bliskimi. Przygotowania szły pełną parą.

Zostało dwa dni do świąt. Nie sądziłam, że czas wolny mija tak szybko. Nadeszła pora na kupowanie prezentów. Nigdy tego nie robiłam, więc byłam podekscytowana tak jak małe dziecko na karuzeli.
Zapomniałam o bardzo ważnym członku rodziny. Mianowicie o Dominiku.

- Witaj- Powiedziałam- Dawno się nie widzieliśmy.
-Kto mówi- odparł.
-Adele. Przyrodnia siostra. Nie pamiętasz mnie?
- A tak… Adele. W jakiej sprawie dzwonisz?
-A widzisz. Nadchodzą święta i mam zaszczyt zaprosić Cię do mnie na kolację wigilijną.

- Z chęcią, ale czy znajdzie się miejsce dla dwóch osób?

Zdziwiłam się? O kim on mówi?

- Niema sprawy, ale, o kim ty mówisz- odpowiedziałam po kilku sekundach.
-Aha. Bo ty nic nie wiesz. Gdy wyszedłem z akademika, do którego posłał mnie ojciec napotkałem przecudowną kobietę, z którą planujemy dziecko.
To był dla mnie szok. Przecież on jest jeszcze nastolatkiem. Wiem, że sama niedawno popełniałam błędy, ale w wieku 17 lat mieć dziecko?

Nie wiedziałam, co mam myśleć. Po części byłam zadowolona tym, że będzie nas więcej. Ale co z prezentami, a ważniejsze, co z jedzeniem? Wzięłam Wacka za rękę i poszliśmy do samochodu.

Osobiście współczułam, Whitowi, że musiał prowadzić auto podczas takiej pogody. Nie zniosłabym tego. Najwidoczniej mężczyźni mają inną psychikę, niż my kobiety. Pierwszy raz byłam w takim wielkim centrum handlowym. Kilka pięter to nie byle, co.

Weszłam do środka, zauważyłam pełne sklepy ludzi. Najgorsze było to, że nie znałam gustu mojego brata. Nie wiedziałam, jaki zapach dezodorantu wybrać, a może wolałby słodycze, kto wie. Dobrze mieć przy sobie towarzysza życia. On zawsze Mi doradzi.

Na szczęście wydostaliśmy się stamtąd. Myślałam, że wielka gorączka zakupów nie potrwa do 23. Myliłam się. Przyjechaliśmy blisko północy. Korki były niesamowite. Dobrze, że mam zaufaną osobę, której powierzam moje dziecko. Caroline byłą odpowiedzialną osobą, zadbaną, a na dodatek umiała się zachowywać. Cieszę się, że mam taką sąsiadkę jak ona.

Nadszedł wyjątkowy dzień. Cieszyłam się jak malutkie dziecko. Moja pierwsza wigilia spędzona z kochającą się rodziną. Cieszyłam się również, że zobaczę swoją nową szwagierkę. Godziny mijały szybciej niż myślałam. O 17 miałam kończyć gotowanie, a następnie zasiąść do stołu. Jednak gości nie było widać. Już myślałam, że się spóźnią, ale znowu się myliłam. Nadjechali pięknym czarnym autem. Nie wiedziałam, skąd stać Dominika na takie luksusy.

Ku moim oczom ukazała się prześliczna, zadbana i ciężarna kobieta. Mój brat wyrósł na cudownego mężczyznę, oraz na świetnego dżentelmena. Ciepło ich przywitałam podając gorące kakao i ciasteczka.
[Mimo, że zrobiłem mało zdjęć to jeszcze komputer wciął mi jedno ]

Koniec
Dzięki za czytanie. Pozdrawiam.
Odcinek napisany dzięki tej piosence : http://www.youtube.com/watch?v=FCT6Mu-pOeE

[easey]

Wow, to ty, Robaczku?
Poprawiłeś się.

Napisał mile18

...szkoda, że nie pokazałeś jej brata i jego ciężarnej dziewczyny.

No właśnie, czemu nie pokazałeś brata? :c

Czekam na następny odcinek.

Wesołych Świąt!

[Cytryśnia]

HOHOHO! Nieźle robaczku! Na wstęp: co do zmiany narracji to mogłeś na początku napisać, że ją zmieniasz, bo na początku czułam się zdezorientowana Bardzo profesjonalnie to napisałeś, jakby inna osoba I ja też chciałabym zobaczyć Dominika :<
Padłam ze śmiechu jak przeczytałam "wzięła Wacka za rękę..." Bardzo fajny odcinek, ale to były raczej na razie przygotowania do świąt, a nie same święta Ale i tak fajnie Gratulacje, zrobiłeś doży skok w przód!
i Wesołych Świąt!

[Skylinn]

ALTAIR, TO JEST FAJNE!
Naprawdę, zmiana narracji wyszła na lepsze, odcinek jest napisany dużo lepiej, profesjonalniej

Adele nie mogłaby otruć Daniela, to niedorzeczne. Czyżby jakiś przekręt?
Czekam na next i brata

[Kjalvör]

Al, twoje nowe dzieło wyszło naprawdę nieźle. Ciężko mi powiedzieć która narracja podoba mi się bardziej, bo twój charakterystyczny styl pozostał. Więc może rób jak ci wygodniej.
Nie mogę się nadziwić, że ta młoda dama to Adele. Bardzo się zmieniła.
Trochę nie grał mi artykuł, po pierwsze w jakim stopniu nastolatek, który mieszka w internacie, czyli z dala od ojca, może się nim opiekować? Trochę nie słuszne oskarżenie. Albo, skąd jakaś tam redaktorka w biurowcu, która może dysponować jedynie jakąś opinią od lekarzy i sprawozdaniem z wydarzenia, wie, że kiedyś tam Dominik, gdy mieszkał z ojcem, chapnął mu dychę z portfela? Tu nawet nie chodzi o złośliwość redaktorki, takiego artykułu żaden czytelnik nie weźmie na poważnie, więc biedna Adele nie powinna się tak martwić.
Cóż, porównując to do absurdu samej śmierci Daniela, jest okej. Nawet bardziej. Im dłużej piszesz tym bardziej wyrabia ci się warsztat. Pisz dalej, a poziom na pewno nie będzie spadać.

I Wesołych Świąt!