The Sims 4 - wrażenia z gry, recenzje

[zuza911]

Po dwóch dniach intensywnego grania jestem zdecydowaną fanką TS4!

Po pierwsze i przede wszystkim: gra śmiga! Obawiałam się, że w ogóle nie ruszy, a jeśli nawet, to będzie się cięła co chwilę (lapek nie jest zły, ale najlepsze dni ma już z pewnością za sobą). TS3 chodzi jakby chciało, a nie mogło (sama podstawa, bez dodatków), wywala mnie, tnie się, ładuje tyle czasu, że się człowiekowi grać odechciewa... Tymczasem TS4 włącza się błyskawicznie, ekrany ładowania trwają po kilka sekund, nic mnie nie wywala, praktycznie brak bugów (nie licząc niemowlaka a la Voldemort). Poza tym gram w trybie okna i po zminimalizowaniu simsów mogę spokojnie korzystać z przeglądarki, słuchać muzyki czy robić sto innych rzeczy i nic mi nie zacina. Wielkie wow!

Teraz może pokrótce o pierwszym wrażeniu.
Ekran startowy mnie nie przekonał, oczekiwałam czegoś bardziej w stylu poprzednich serii, brakuje mi tego trochę szczerze mówiąc, ale po zastanowieniu - jest fajny, choć inny.
Grafika podoba mi się bardzo. Nie jest może zbyt realistyczna, raczej cukierkowa, ale wszystko jest takie ładne i miłe dla oka, że ta cukierkowość zupełnie mi nie przeszkadza.
Przez pierwszą godzinę rozgrywka była męcząca. Interfejs zupełnie inny, tryb tworzenia rodziny zmieniony (nie grałam w demo), już nie wspominając o trybie budowy, w którym znalezienie czegokolwiek graniczy z cudem, czy opcjach kamery. Ale wystarczyło pograć dłużej, żeby do wszystkiego się przyzwyczaić. I po przyzwyczajeniu jestem zdecydowanie na TAK. Dla interfejsu, który jest przejrzysty (i teraz czuję się, jakbym nigdy na innym nie grała), dla trybu tworzenia rodziny, który podoba mi się baaardzo, choć wciąż wiele pozostało do sprawdzenia i wypróbowania, i dla trybu budowania, który jest po prostu rewelacyjny!

Co poza tym?
Przede wszystkim multizadaniowość - to jest naprawdę COŚ! Wreszcie simy są bardziej ludzkie, naturalne, niekukiełkowate. Teraz naprawdę mam wrażenie, że gram rodziną, a nie grupką obcych sobie ludzi. Do tego bardziej naturalny i swobodny sposób poruszania się, nareszcie!
Emocje - naprawdę są i już za samo to plus. Podoba mi się jak bardzo wpływają na zachowanie sima, interakcje (których jest teraz całe mnóstwo) i ich efekty, a nawet mimikę, sposób poruszania się czy dodatkowe potrawy do ugotowania.

Z innych, mniejszych, ale ważnych plusików:
- możliwość manipulowania przy stworzonej rodzinie,
- wygląd dzieci (wreszcie są ładne, aż chce się tworzyć),
- paleta kolorów przy obiektach (bardzo wygodna, choć odrobinkę brakuje tworzenia stylu z TS3),
- możliwość manipulowania pomieszczeniami,
- duża ilość dodatków (bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła),
- przegląd karier podczas szukania pracy,
- przebieg ciąży, jej wpływ na simkę i oczywiście test ciążowy,
- przebieg randek, wesel i całe to wypełnianie zadań,
- system aspiracji.

Minusów też się kilka znalazło:
- wygląd nastolatków (mogliby chociaż trochę rozróżnić wzrostem od dorosłych...),
- mała ilość obiektów, ubrań, mebli, fryzur (choć są ładne, więc da się przeżyć),
- zdecydowanie za ciemno w domach, zupełnie jak w TS3,
- oczywiście brak małych dzieci - nie jest może aż tak odczuwalny w tej chwili, bo jest co robić, ale jak z kołyski wyskoczyło mi dziecko w wieku szkolnym... cóż,
- mały, atrapowy świat (choć akurat dla mnie nie jest to jakimś wielkim minusem, w sumie jest mi to obojętne),
- ekrany ładowania między pobliskimi parcelami (trwają krótko, ale jednak nie powinny pojawiać się przy każdej "podróży", bez przesady),
- brak możliwości wyłączenia samouczka... już tyle razy mi się wydawało, że się skończył, a tu kolejne wskazówki wyskakują...
- brak automatycznych dachów,
- bardzo szybko spadający pasek znajomości (pokrewne dusze pokłócą się przez chwilę i już całkowite niedopasowanie? serio? tak jest w realnym świecie?).


Ogólnie bardzo mnie wciągnęło. Jest jeszcze tyle rzeczy do zbadania! Minusów prawie się nie zauważa, a poza tym większość (jeśli nie wszystkie) zniknie wraz z dodatkami. Także warto było kupić