Odnaleźć niebo..

Odcinek 4

Cała droga powrotna minęła mi na przemyśleniach. Nie mogłam zawieść mojego nowego przyjaciela, ale i także ryzyko nie pozwalało mi się skupić. Nie chcę się kłócić z mamą, a wiem, że mnie nie puści na całonocną imprezę. Słońce świeciło jasno, wszystkie chmury już dawno poznikały. Taka piękne pogoda.. aż chce się żyć! W końcu poznałam kogoś nowego, kogoś, kto zwrócił na mnie uwagę – nie mogę tego zaprzepaścić. Idę na ubaw!
Po powrocie odwiedził nas jakiś facet. Był miły i ładnie się prezentował. Od razu zauważyłam, że wpadł mamie w oko. Na imię ma Adam i posiada, z tego co wiem, dwoje dzieci w moim wieku. Interesuje mnie, co się stało z jego żoną. Chyba jej nie zabił! W ogóle ma dwójkę dzieci w moim wieku, chodzą do tej samej szkoły co ja. Mam nadzieję, że jego syn to nie ten sam gość, który przykleił mi kartkę na plecy!



Wieczór zapowiadał się miły. Kolacja, telewizja i spanie.. Tylko, że ja nie poszłam spać. Pogasiłam światła i udałam, że już dawno leżę w łóżku. Tak naprawdę myślałam. O Jacku. Pierwszy raz poczułam, że mi na kimś zależy. Znam go bardzo krótko, ale czuję, że to znajomość na dłużej niż jeden miesiąc.
Mijały godziny. Dobiegała 11.30 w nocy. Wstałam z łóżka i ubrałam mój nowy top. Udałam się do łazienki i poprawiłam wygląd przed wyjściem. Cichutko zeszłam po schodach i zamknęłam drzwi na klucz. Cisza.. zupełnie jak przed burzą. Dlatego kocham siedzieć na dworze nocą. Jest tak przyjemnie.. Szkoda tylko, że nigdy nie mam z kim wpatrywać się w nocne niebo. Teraz wydawało się jeszcze piękniejsze.



Niestety, moje rozmarzania przerwała głośna muzyka. Dotarłam do domu Jacka. Było dość dużo ludzi. Od razu zauważyłam wychodzącą z tłum dziewczynę machającą do mnie rękoma.

- Cześć, to Ty jesteś Aneta? – zapytała nieznajoma.
- Tak, a Ty siostrą Jacka? – odparłam z przekonaniem.
- Jakże inaczej, chodź, przedstawię Cię moim znajomym. Tak poza tym, mam na imię Olka.



Dziewczyna wyglądała ODLOTOWO! Te włosy, ubranie, makijaż.. Nie powiem, zaimponowała mi. Jej znajomi też byli całkiem mili i na luzie. Zrozumiałam, że takie towarzystwo mi odpowiada. Wzięłam szklankę z drinkiem i usiadłam na kanapie. Kilka osób tańczyło na parkiecie, muzyka była nawet niezła. Przyglądałam się uważnie każdemu, czy to dziewczynie, czy chłopakowi. Wszyscy mieli inny styl i własne poglądy. Na razie nie zaliczałam się do tej paczki, ale liczyłam, że Olka mi to niedługo zaproponuje. Mój drink się prawie skończył, wstałam po nowego i w tym momencie pojawił się przede mną Jacek. Serce mi przyśpieszyło, zabrakło mi tchu. Delikatnie mnie ominął, przy czym musnął swoim ramieniem moje ciało. Usiadł na sofie. Odwróciłam się i uczyniłam to samo. Miły dreszcz przeszedł po mnie całej, aż po korzonki włosów.

- Jednak przyszłaś – zaczął.
- Nie miałam nic innego do robienia w domu – odparłam udając obojętną.
- Mimo wszystko i tak się cieszę – uśmiechnął się do mnie – zatańczymy?
- Oczywiście – udałam się razem z chłopakiem na zewnątrz.
Tańczyła tam już Olka razem z kumplem. Przyłączyliśmy się do nich. Pierwszy raz w życiu tańczyłam. Nie wiedziałam jak się ruszać, byłam zawstydzona. Po paru chwilach Jacek mnie onieśmielił. Zachowywaliśmy się jak starzy dobrzy znajomi. Chciałabym by tak było.. Zauważyłam, że Jacek jest dość nieśmiały. Nie dziwię się, sama nie mogę się przełamać i mu powiedzieć wielu rzeczy. Musimy się lepiej poznać.



Zabawa trwała, ludzie się rozkręcali. Dziewczyny robiły się coraz śmielsze.. to chyba wina alkoholu. Ja starałam się opamiętać i nie wypiłam więcej niż dwa kieliszki. Po kilku minutach zagadałam Olkę.

- Hey, fajna impreza – rozpoczęłam.
- Też tak myślę. I jak? Podobają Ci się moi znajomi?
- Są świetni.
- Widzisz tego gościa za mną? To Marek. Jego ojciec jest strasznie bogaty. W dodatku jego siostra jest całkiem niezła – szepnęła do mnie.
- Zaraz, zaraz.. dzisiaj był u nas jakiś facet. Mówił, że ma dwójkę dzieci. Może to on?
- Jeśli był ubrany w ciemny sweter to tak – odparła popijając drinka.
- Wygląda nawet ładnie – spojrzałam na chłopaka w dali.
- Wiesz co, przydałyby się Tobie lepsze ciuchy. Mogę Ci pożyczyć kilka. Chodź do mojego pokoju.

Udałam się za Olką. Dom mieli bardzo duży, nie brakowało im niczego. Na ścianach wisiały obrazy, jednak przeważały rośliny ustawione w donicach, głównie z kątach. Gdy weszłyśmy do pokoju, ujrzałyśmy jej brata – Karola. Zdziwiło mnie to, że nie miał włosów. Przeważnie widywałam metali z długimi włosami, jednak on się wyróżniał. Dla mnie wyglądał tak samo cool jak jego siostra, ich ojciec musiał być przystojny. Po sekundzie chłopak wstał i się ze mną przywitał.

- Witam, jestem Karol – podał mi rękę.
- Aneta, miło mi – uścisnęliśmy dłonie.

Długo nie zagościł w pokoju, szybko wyszedł, na pewno poderwać jakąś laskę, było ich tu pełno. W międzyczasie Olka wyjęła ciuchy. Wszystkie były czarne, niektóre z czerwonymi i białymi znakami. Bardzo mi się spodobały. Podziękowałam i spakowałam rzeczy w siatkę. Spojrzałam na zegarek i oprzytomniałam. Było już późno po 3. Szykowałam się do wyjścia. Niestety nie mogłam znaleźć Jacka. Posmutniałam, miałam nadzieję, że się z nim pożegnam. Uścisnęłam Olkę i Karola, powiedziała „cześć” do wszystkich i wyszłam. Poczułam jak alkohol na mnie działa, zrobiło mi się przyjemnie, szum w głowie. Starałam się nie zapominać i iść do domu. W jakieś pół drogi, poczułam, że ktoś za mną biegnie. Strach mnie ogarnął. Przyśpieszyłam kroku, zrobiło mi się ciemno przed oczyma. Nim otworzyłam oczy, poczułam na sobie czyjąś rękę. Odwróciłam się i.. zobaczyłam zdyszanego Jacka.

- Zapomniałem się z Tobą pożegnać. Myślałem, że jeszcze zostaniesz.
- Jest już bardzo późno, mam nadzieję, że mama się nie zorientuje, że nie ma mnie w domu.
- To ona nic nie wie?! – zapytał zaskoczony.
- Nie..
- No nic. Miło było na imprezie, mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy – zakończył chłopak.
- Ja także – lekko się uśmiechnęłam. Ciągle czułam alkohol, że zaraz się coś stanie.. lekko się nachyliłam do chłopaka. Czułam jego oddech na twarzy.. trwało to niemal sekundę, ale dla mnie to było jak wieczność. Niestety w tym momencie moje nogi się ugięły i upadłam na ziemię. Nie sądziłam, że alkohol tak na mnie podziała. Jacek pomógł mi powstać, po czym zapytał:

- Na pewno sobie poradzisz?
- Tak, wracaj już – złapałam go czule za rękę i szybko uciekłam.

Chłopak został sam na chodniku. W dali słychać było wciąż docierającą muzykę. Nie miałam siły już myśleć. Ledwo dotarłam do domu. Weszłam cichutko do mieszkania i niestety ujrzałam wściekłą mamę.

- Co Ty sobie myślisz?! Wychodzisz z domu bez słowa, i to w nocy, a my tu z Martą umieramy ze strachu, czy coś Ci się nie stało! – zaczęła krzyczeć mama.
- Przepraszam, ale..
- Ale co?!
- Koleżanka zaprosiła mnie na imprezę, a wiedziałam, że się nie zgodzisz! – broniłam się.
- A może bym się zgodziła?
- Ty nigdy byś mnie nie wypuściła samej z domu! – krzyknęłam.
- Samej nie – odparła.
- Wybacz, ale jestem zmęczona – weszłam na schody.
- Hola, hola młoda damo! Nie zapominaj, że mieszkasz w tym domu i obowiązują Cię takie same zasady jak Martę.



- Ale ona jest jeszcze dzieckiem – weszłam dalej i zamknęłam się w swoim pokoju. Rzuciłam ubrania w kąt i położyłam się na łóżku. Nie pamiętam, kiedy zasnęłam, ale za ten słodki sen mogłabym umrzeć..
________________________________________

Czy Aneta pogodzi się z mamą?
Czy wpadnie w oko Markowi?
Co się stanie z Jackiem?

Na te i wiele innych pytań szukajacie odpowiedzi w następnych odcinkach