Marzenie

„Marzenie”
Odcinek 9
„ Przepraszam”

Manuela już była zatopiona, wydać było tylko rękę .
Magda co sił podbiegła do bagien i wyjęła Manuelę.
-Co Ty wyprawiasz laska?- zapytał Mateusz kolega z klasy
-No widzisz Manuela chciała się utopić!
-Chodź weźmiemy ją , pomogę Ci.
Razem wzięli Manuele. Magda miała komórkę więc zadzwoniła po karetkę.
Karetka pojechała, a Mateusz odprowadził Magdę do domu.
-Magda- zaczął – oddasz mi buziaka?
-Oddasz?
Miało do zabrzmieć „dasz” ale tak się bał że powiedział „oddasz” .
-A nic lecę pa!
-Narka- odpowiedziała Magda , postanowiła zjeść obiad i odwiedzić Manuelę.

Poszła do niej z czekoladą , lekko stąpała po korytarzach gdzie unosiła się dziwna woń
I krzyki pacjętów.
Manuela odzyskała przytomność- lekarze powiedzieli ,że za dużo nałykała się „bagien” gdzie psy się czasem załatwiają.
-Magda- powiedziała Manuela- dziękuje.
-Oczywiście nie ma sprawy.
-Chcę ci coś powiedzieć…
-Dobrze, mów.
-Więc- zasapała Manuela- wiele razy Cię zdradziłam i zostawiłam , nie przerywaj, i zostawałaś sama. Wiele razy się z Tobą pokłóciłam, ale i tak mi wybaczyłaś. Teraz obwiniłam o wszystko Ciebie, przepraszam Madziu, przepraszam Cię.
-Dobrze, każdy popełnia błędy- powiedziała Magda ze śmiechem jak by nic się nie stało.
-I zawsze- dodawała Manuela- potrafiłaś mi wybaczyć. Zawsze potrafiłaś doradzić. Chociaż ja czasem Cię wykorzystywałam to Cię za wszystko przepraszam. Za wszystko. Będę nad Tobą czuwać.
Manuela przytuliła Magdę i stało się nie szczęście. Manuela zaczęła się dusić.
-Szybko! Pomocy!
Lekarze natychmiast ratowali Manuelę, robili reanimację, lecz jej organizm był już zatruty środkami bagiennymi.
-Ona…Ona…Ona..- zaczął doktor- Ona odeszła.
-Nie…Nie!- krzyknęła Magda i rozpłakała się.
Dopiero teraz przyszła rodzina Manueli.
Magda wracając położyła się na ulicy i płakała.

Ze smutkiem i żalem Magda udała się do domu.
Pomodliła się za Manuelę.
W szpitalu zrobiono sekcję zwłok.
W nocy Magda nie umiała spać.
Podeszła do okna odsunęła się, przez okno przeszła Manuela.
-Witaj – powiedziała- Jeszcze tutaj nie byłam, pięknie tu.
-Eee dzięki- odpowiedziała z lękiem Magda.
-Madzia proszę chodź z Kamilem i bądź z nim szczęśliwa , proszę Cię.
-Ale dlaczego? – zapytała Magda
-No cóż… bo ja go zdradzałam.
-Zdradzałaś? A z kim? – dopytywała się Magda.
-Z Mateuszem… Ale on i tak Kocha Ciebie- powiedziała Manuela
-Manu, aa po co przyszłaś? Bo nie widuje często duchów.
-No cóż… przyszłam aby Ci powiedzieć ,że Nicola chce być twoją najlepszą przyjaciółką.
-Nic nie zastąpi mi Karoliny, Klaudii i Marleny.
-To prawda. Ja już idę, bo wzywają mnie. Żegnaj i żyj Madziu! Żyj!- powiedziała Manuela oddalając się.

Magda mogła się tak wpatrywać jak Manuela zamieniła się w gwiazdę.

C.D.N

„Marzenie”
Odcinek 10
„Miss”

Magda pośród wszystkich życia i trosk i kłopotów stara się być lepsza każdego dnia.
Udawało jej się to.
Z biegiem czasu rosła ,zaś w ogóle nie tyła.
Cały czas ubierała się zgodnie z modą i zawsze miała coś najmodniejszego.
Po szkole mogła chodzić z podniesioną głową lecz nie szła. Jednocześnie cieszyła się z takiej popularności a z drugiej nie chciała być pustą lalką barbie.
Nadszedł pewien dzień ,czerwcowy dzień.
20 czerwca- był to poniedziałek i dyrektorka zorganizowała apel.
-Dzieci- mówiła to mikrofonu- Raz, dwa, próba mikrofonu. Działa dobrze. Dzieci ogłaszam wybory MISS szkoły i MISSTERA szkoły! Z każdej klasy ma być po dwie kandydatki i 2 kandydatów!
Macie czas do czwartku do głosowania!
Szkoła wpadła w szał. Jedni mówili na drugą. Nie było nic wiadome. Przez pół godziny apelu nauczycielki wybierały kandydatów . Kiedy wybrali i karteczki z imieninami i nazwiskami znaleźli się już w kartce dyrektorki, zaczęło się.
-Przedstawiciele klas wystąpcie.
I zaczęło się przedstawianie.
Nicola przez ten czas cały czas dokuczała Madzi. Wyszła z nią na podwórko i zaczęła się drzeć.

*
Wtorek- połowa szkoły zaczęła głosować i na MISS i na MISTERA szkoły.
Z Magdy klasy jako przedstawicielki MISS były Magda i Nicola..
Minęły te 2 dni , dyrektorka i czterech pomocników liczyli głosy.
-Echem- odrzekła dyrektorka do mikrofonu na dyskotece w Sali gimnastycznej- Moi drodzy mamy MISS i MISTERA. Zaczniemy od MISTERA.
MISTEREM zostaje chłopak który miał 78 % głosów… Kamil J. z klasy 6 a! (były chłopak Manueli, który kocha się w Magdzie)
BRAWA!
Szkolny harmider rozległ się , były brawa i gwizdy.
-No dobra moi mili, czas na MISS- mówiła dyrektorka
Nicola zacierała ręce. Myślała.
No tak ona siedzi z Olką, moją byłą najlepsza przyjaciółką, Ola już woli Magde ale gdybym wygrała to bym miała popularność!
-Dziewczyna ta miała 99% głosów- mówiła Dyrektorka- MISS zostaje…. Magda P. z 5B!
Wielkie brawa.

Magda była w szoku. Została Miss. Zapoczątkowała dyskotekę. Była w centrum uwagi.
Jej popularność wzrosła do max!
Każdy mógł jej tylko pozazdrościć.
Wszystko mi zabrała, wygrała MISS i jeszcze tylko kolejka do tańca jest do niej i do paru dziewczyn! – mówiła Nicola zgrzytając zębami.


C.D.N

„Marzenie”
Odcinek 11
„Uśmiech sam maluje się na twarzy”

Magda zapuściła wzrok na dół, podniosła szminkę, którą ostatnio używała- i nagle doznała natchnienia.
-Ale się uśmiałam- powiedziała zagadkowo do Klaudii swojej najlepszej przyjaciółki
Klaudia natychmiast spojrzała na nią z ciekawością.
-Z tą szminką- ciągnęła Magda, opierając głowę na ręce – jest śmieszna opowieść ze mną.
-Jak to z tobą?- dodała Marlena
-Zaraz ci powiem. Pewien bardzo biedny człowiek, wciskał mi tą szminkę , mówiąc że każdy chłopak nie oprze się temu kolorowi. Kupiłam ją. Umalowałam się niedawno na randkę , już zbliżaliśmy się do swoich ust- mówiła Magda wyobrażając to sobie- aż się pocałowaliśmy.
-Usta usta?- zapytała Karolina
-Usta usta- powiedziała Magda- ale cóż…To nie była szminka tylko klej. Ledwo co odkleiliśmy od siebie usta.
-A to dobre- oceniała z uznaniem Klaudia
-Zaraz potem powiedział że musimy to powtórzyć.- dodała Magda
-Ty to zawsze trafisz w swoim życiu na dobre anegdotki.- powiedziała Marlena
Po tych słowach dziewczyny roześmiały się i wyszły z pokoju Magdy.

Szły po osiedlu gdzie znajdowały się inne domy i wille. Jak zwykle nie było osoby która by się nie odwróciła.
-A tak w ogóle- zaczęła Klaudia- gdzie idziemy?
-Do miejsca gdzie zrobią mi operację plastyczną i nie będę miała odstających uszu.
-Że co? – zapytała Karolina- To kosztuje kupe kasy! – powiedziała, lecz po chwili przypomniało jej się ,że Magdę na to stać.
-Ale będę dobra- zatrzymała się Magda – i wam też fundnę. Karolina Tobie dam kasę abyś sobie pomniejszyła nos, Tobie Marlena na uszy, a Tobie Klaudia…-zaczęła Magda patrząc na wady Klaudii- aby powiększyć Ci biust!
Klaudia chciała się odezwać.
-Nie nic nie mów, podziękujesz mi później.
Więc poszły.

Tak oto weszły do poczekalni , zarejestrowały się i czekały. Wciąż tylko marudziły i pytały siebie nawzajem.
-Ile to potrwa?
-Czy To boli?
-Czy będzie to pasować?
-Czy nie zaszkodzi?
Tak pytając siebie zleciała godzina. Otworzyły się drzwi z których wyszła jakaś pani a za nią doktor.
-Proszę… Magda P.
-To ja! –zerwała się Magda i weszła do gabinetu.
Zabieg nie trwał długo , ok. pół Tora godziny. Magda wyszła z uśmiechem , pokazując swoje uszy.
-Nie no…. Super! – krzyknęła Klaudia wchodząc do gabinetu,.
Karolina i Marlena pytały o szczegóły ,bo niedługo miała nadejść ich kolej.
Kiedy Magda odpowiedziała na nudne pytania, wyszła Klaudia.
-Masz taki sam biust jak Pamela Andersen! – zaśmiała się Karolina lecz i ona weszła do gabinetu.
Klaudia opisywała jak to było, co robił i jak.
Wyszła Karolina, miała mały nos, nie był już krzywy ani odstający.
-Marlena twoja kolej- rzekła Karolina
Lecz po okresie czasu Marelna wyszła , miała aż za dużo plaskane uszy.
Podziękowały i wyszły.
-Teraz każda czapka- zaczęła Magda- każdy kucyk będę mogła mieć!
-Nie podniecaj się- zaśmiała się Klaudia ruszając za przyjaciółkami
C.D.N