Marzenie

„Marzenie”
Odcinek 6
„ Po co jej to?”

Niestety wygląd Iwony ,nie różnił się spośród wielu. Do szkoły wstąpiła Magda, Klaudia, Marlena i Karolina.. Nie poznały Iwony.
-Cześć- powiedziała Magda - Ładnie wyglądasz. Jak się nazywasz?
Iwona nie odpowiadała, wiedziała ,że jak powie swoje imię i nazwisko to koniec z jej reputacją.
-Angelika- powiedziała- Angelika Midder
-Jak miło! Ale….chwileczkę …ty mi wyglądasz na Iwonę Ciupę z mojej klasy!- mówiła z obrzydzeniem Karolina.
-Tak to ona!- dodała Marlena
-Nas nigdy nie oszukasz- dopowiedziała Klaudia.

Dziewczyny skierowały się do Sali lekcyjnej.
Weszły i nauczycielka powiedziała:
-Lekcje są odwołane do końca tygodnia! A teraz wynocha!
Młodzież ruszyła we drogę, Magda i jej przyjaciółki udały się do parku.
Za nimi oczywiście udała się Iwona.
Szły sobie i usiadły przed rzeczką.
Usłyszały płacz…płacz dziecka. Rozglądnęły się i w odbiciu rzeki zobaczyły Iwonę.
Płakała. Ocierała łzy mówiąc:
-Jestem wybrykiem natury, nikt mnie nie akceptuje. Nikt nie lubi, nie kocha…
W parku znalazło się więcej młodzieży.

-Brzydula!- wykrzyczała Ewa
-Rudzielec- dodał Jur-Ogór
-Przestańcie!- krzyknęła z płaczem Iwona- Zostawcie mnie!
Lecz nastolatkowie jeszcze bardziej prowokowali Iwonę. Wstała i pobiegła z płaczem do domu.
W czasie drogi szedł chłopak z gazetami na którego trafiła.
-Hej- powiedział
-Cześć….
Miał on również rude włosy , też miał piegi.
Miał na imię Antoś. Antoś Motyka.
-Nie akceptują Cię ludzie?
-Tak…Skąd wiesz?
-Bo ja też jestem ..no.. poniżany- chłopak zbliżył się do dziewczyny- Ale Ty jesteś ładna. Nie taki jak ja. Mieszkam z ojcem który tylko pije. Matki nie mam.
-A ja mam odmienną sytuację mieszkam z mamą.
-Szczęśćcie się do nas nie uśmiecha Iwono.
-Tak… Ale wiesz.. Spotkaliśmy się…i czuje się dziwnie…
-Daj spokój- chłopak zbliżył się do dziewczyny i pocałował.

-A mamy Cię!- krzyknęła Magda robiąc zdjęcia „parze”
Antoś przestał całować Iwonę.
-Dzięki Antoś- rzekła Karolina
-Antoś co Ty?!
-Sorrka, ale jesteś obrzydliwa.
-To znaczy, że ty i ja…my…
-Nie- rzekł chłopak odchodząc – aha i jeszcze to!- rzucił jej gazetę pod nogi- Bywajcie!
Odszedł….

-Dlaczego to zrobiliście?!
-Za lafiryndy….
-Przepraszam…
-Teraz masz za swoje- powiedziała Karolina odchodząc równym krokiem z przyjaciółkami.

C.D.N

„Marzenie”
Odcinek 7
„Wybór Karoliny”

-I co zrobisz Karolina z dzieckiem?!
-Nie wiem…
-Wiesz że nie będziesz mogła mieć dzieci potem…. Jest taka szansa…
-Sorrka… Ale wam łatwo Ci mówić…
-Nie wiem Kera, rób jak uważasz…
-Magda łatwo ci mówić!!!!
-Może najpierw pójdziemy do Rafała…
-Co?! Maku tego nie zaakceptuje!
-Będzie musiał, chodź.
Skierowały się ku mrocznej alei Kapuśniaczki.

Din Don- rozległ się głos dzwonka.
-CO?!- zawołał Rafał otwierając drzwi.
-Cze Maku- rzekła Magda
-Mamy ci coś do powiedzenia…
-Słucham..
Dziewczyny opowiedziały Rafałowi całą historię. On uśmiechnął się.
-Super! Będę miał dziecko z Kerką!
Jego radość nie trwała długo, bo popatrzył na Karolinę. Jej nie było do śmiechu.
-Co kotku?- zapytał
-To moja wina… Nie wiem czy mam je urodzić czy nie. Co ze szkołą, z reputacją ach nie wiem…
-Urodź je- proponował jej.
-Zastanowię się….

Wyszły natychmiastowo.
Poszły do parku. Karolina rozpłakała się, usiadła na łące i patrzyła na rodziny , które mają dzieci.
-Jestem za młoda aby być matką, a z drugiej strony.. Nie chcę go zabijać!
-Ja już nie wiem jak Ci pomóc- rzekła Magda- ciągle narzekasz. Weź się w garść i zdecyduj czego chcesz! Do jutra masz czas.
-Ale chyba już postanowiłam………….
-CO TAKIEGO?!- zapytały chórem

Długo trwało milczenie Karoliny, myślała i przewracała oczami. Nawet delikatnie palcem przejeżdżała po brzuchu.
-No proszę jak ładnie przygotowuje się do macierzyństwa- powiedziała Magda , do Klaudii ucha.
-No i?!- mówiła głośno Marlena patrząc na zegarek- Już 2 i pół godziny myślisz. Odpowiesz nam?!
-Nie wiem co mam robić- mówiła- boje się…
-Ale Kera…
-Nie…Co wy byście zrobiły na mym miejscu?!
-E.. –zaczęła Magda
-No właśnie….
-Ale wiem co zrobię, usunę ciążę…. Nie zostawię ah…
-To co robisz?!- zapytała Marlena
-Zostawiam je- mówiła- a wy mi pomrzecie.
-Możesz na nas liczyć- powiedziały chórem.

C.D.N

I TAK KONIEC CZĘŚĆI 2!