"Od ulotki do wybiegu"

Odc. 3 pt. "Doktor"

Do poczekalni wszedł pan Tomasz.
- Ej, dziewczyny! Spokój! O, wyszła pani blond, więc niech teraz wejdzie pani brunetka - rzucił lekki uśmieszek na Alicję.
Ala spojrzała niepewnym wzrokiem na Kasię i weszła do sali. Sala była ogromna. Pod ścianą stał stół, za którym siedziała gruba jurorka, projektant mody Wiktorius i ubiegłoroczna miss Sim City.
- Dzień dobry - powiedziała swoim grubym głosem główna jurorka - Najpierw przedstaw się: imię, nazwisko, wiek...
- Hmmm... a więc... nazywam się... Alicja Nowak. Mam 23 lata iii... mieszkam w Sim... City.
- Teraz się przejdź po parkiecie, żebyśmy mogli cię dokładniej obejrzeć - powiedział Wiktorius.
- Alicja niechętnie przeszła się, lecz w pewnym momencie przypomniała sobie słowa Kasi i swoją matkę. Od razu dodało jej to gracji, a jurorzy byli zszokowani.
- Jeszce cię tylko zmierzę i już będziesz mogła sobie pójść - rzekła miss.

Po Ali przyszła kolej na Kasię. Spytały się tylko pana Tomasza, kiedy będą wyniki i wyszły. Okazało się, że wyniki będą już jutro o godzinie dwunastej w południe. Gdy Alicja wróciła do domu ujrzała, że jej matka leży na podłodze. W mig zadzwoniła po doktora. Za trzy minuty lekarz był już na miejscu. Staruszka zemdlała. Trzeba było ją ocucić. Gdy się przebudziła powiedziała do swojej córki:
- Nie pożyję już długo. Marnie ze mną. Wiem, że zostaniesz modelką, będziesz miała rodzinę i godnie będziesz żyła na tym świecie. Już teraz mówię ci "do widzenia", co potem może być już za późno.
Alicja zaczęła płakać.
- Mamooo, nieee!

Ala całą noc czuwała przy swojej mamie. W ogóle nie spała. Dopiero poszła spać, gdy jej mama się obduziła i jej kazała usnąć, czyli o godzinie dziewiątej. Kobieta spała pięć godzin. Wstała o godzinie trzynastej, gdyż obudziła ją Kasia pukając w drzwi wejściowe. Alicja szybko ubrała się, zjadła kanapkę i razem z Kaśką poszły zobaczyć wyniki. Poszły tam gdzie wczoraj, czyli na dwunaste piętro, na korytarz. Na drzwiach do wielkiej sali wisiała kartka.
- Widzisz to co ja? - spytała wesoła Kasia.
- Ta-ak...
- Dostałaś się!

Odc. 4 pt. "Policja"

- "Wszystkie wybrane modelki prosimy o zgłoszenie się w biurze agencji modelek - sala 121 - przeczytała na głos Kasia.
- To-o idzie-e-my?
- No pewnie!
Kasia wzieła Alicję pod mankiet i pobiegły do biura. Ala zapukała do drzwi.
- Proszę! - zabrzmiał donośny głos.
Alicja znała ten głos, tylko nie mogła sobie przypomnieć skąd go pamięta. Gdy weszła do sali od razu się przekonała. Była to gruba jurorka.
- Dzień dobry.
- Witam.
- Zostałam podobno wybrana na modelkę...
- Nazwisko?
- Nowak.
- Rzeczywiście... proszę o wypełnienie tego formularzu.
Jurorka podała Ali kartkę. Wypełnienie zajęło jej pięć minut.
- Coś jeszcze? - spytała Alicja.
- Tak. Dziś o godzinie 17.30 jest zebranie modelek.
- Dziękuję. Do widzenia.

Gdy kobieta wróciła do domu nie nacieszyła się długo prywatnością. Ktoś zadzwonił do drzwi. Alicja popatrzyła przez wizjer i nie mogła uwierzyć. Na dworze stał pan Tomasz. Kobieta otworzyła drzwi, bo cóż miała zrobić?
- Przepraszam, że panią nachodzę. Jestem obcy i w ogóle..., ale chciałbym panią przeprosić za te ulotki.
- Nie ma sprawy, lecz skąd ma pan mój adres?
- W formularzu pani przecież pisała...

- To co z tego?! Jak pan śmie tak mnie nachodzić?! Niech pan stąd wyjdzie, bo wezwę policję!
- Niech pani nie będzie śmieszna...
Alicja podniosła słuchawkę i wykręciła numer 997.
- Pewien pan mnie nachodzi. Proszę o szybkie przyjechanie na ulicę Obrońców Sim City 21.
Gdy kobieta odłożyął słuchawkę pan Tomasz nadal stał w drzwiach.
- Nie ma pan dość? - spytała Alicja.
- Nie. Przecież wiem, że pani udawała.
- No to się przekonamy.
Za trzy minuty przyjechał samochód policyjny.
- O, k*rwa!
- Stać, policja!
Mężczyzna biegł ile sił w nogach, lecz los chciał, że potknął się o kamień. Padł na ziemię jak długi, a policjant go dogonił.

Odc. 5 pt. "Spotkanie"

Godzina 17:40, 12 piętro centrum kultury Sim City...

- Przepraszam za spóźnienie, ale autobus... - Alicja nie dokończyła, gdyż zaczęła mówić kobieta prowadząca spotkanie. Była to Miss Sim City.
- Witam. Usiądź na miejscu. Jesteście już wszystkie, więc możemy zacząć spotkanie. Najpierw poproszę o przedstawienie się. Może od... pani.
- Nazywam się Iza Kowalska. Mam 23 lata. Obecnie studiuję weterynarię - przedstawiła się czerwonowłosa kobieta.
"O, nie! Jak mogli ją wybrać?" - pomyślała Ala.
- Dzień dobry. Jestem Konstancja Baron. Mam 24 lata. Pochodzę z rodziny szlacheckiej.
"Co ja tu robię?!" - myślała Alicja.
Przedstawiły się jeszcze dwie dziewczyny. Na końcu przyszedł czas na Alę.
- Nazywam się Alicja Nowak.
- To wszystko? - spytała miss.
- Wszystko.
- Ech... dobrze. Już za tydzień będzie pierwszy pokaz mody. Dziś przećwiczymy jak się chodzi po wybiegu.
(na zdjęciu miss)

Alicja przyszła do domu bardzo zmęczona. Drzwi nie były zamknięte, co bardzo ją zdziwiło.
- Witaj, mamo! Wróciłam!
Jednak nikt nie odpowiadał. Weszła do każdego pokoju, lecz nigdzie nikogo nie było. W kuchni na ladzie zobaczyła kartkę.
- Pańska mama jest w szpitalu - przeczytała na głos. - O, nie!
Kobieta szybko wybiegła z domu na postój taksówek. Wsiadła do jednej z nich.
- Do szpitala, szybko!
(na zdjęciu taksówkarz "proszę pani, 8 simoleonów")

Taksówka podjechała prawie pod same drzwi szpitala.
- To będzie 8 simoleonów.
- Przepraszam, nie mam pieniędzy..
Ala biegła tak szybko jak tylko mogła.
- Ej, proszę pani! - krzyczał taksówkarz.
Kobieta podbiegła do recepcji.
- W czym mogę służyć? - spytała recepcjonistka.
- Chciałabym się dowiedzieć gdzie leży moja mama.
- Nazwisko?
- Kogo?
- Pani matki.
- Przepraszam, ale jestem tak rozkojarzona... Krystyna Nowak.
Recepcjonistka poinstruowała Alicję. Kobieta wsiadła w windę i pojechała na 3 piętro.
- Co jest z moją matką? Krystyną Nowak? - spytała się Ala jednego z przechodzących lekarzy.
- Ratujemy jej życie...