Lokatorki na zabój EPISODE 1

Odcinek 2:
Sobotnie wieczory są zazwyczaj wypełnione imprezami i przeróżnymi libacjami w świecie studentów. Niestety w świecie naszych bohaterek tak nie jest. Ich wieczór polegał na: czyszczeniu, zmywaniu, szorowaniu podłogi i wiele innych ciekawych zajęć. Zmęczone całodzienną pracą postanowiły odetchnąć przed telewizorem (no właśnie skąd one mają telewizor??). Telewizor był jedyną sprawnie działającą rzeczą w tym domku. Jako, że szanowna pani Polly musi odpocząć zajęła honorowe miejsce przy telewizorze (a było tylko jedno), więc Klara, mimo, że z natury jest uosobieniem spokojności i harmonii, chamsko stanęła jej na widoku.

- Szanowna Klaro... czy mogłabyś do cholery posunąć swój piękny zadek?!- rzekła nerwowo Polly, lecz Klara tylko bardziej go wysunęła.
- Naprawdę myślisz, że jest ładny? Och! Kochana jesteś- powiedziała Klara ze słodziutkim akcentem, jak przystało na rzekomo miłe dziewczyny.

Dziewczyny tylko czekały na to, aby Susie wtrąciła się do ich wymiany zdań. Niestety, ale była ona zbyt przejęta robieniem kolacji. Spojrzały się w jej stronę ze zdziwieniem, nie mając pojęcia co szykuje. W telewizji właśnie leciał serial: "La ba Tino"- włoska telenowela. Klarita czekała, aż Polly straci resztkę nerwów. Długo nie czekała...

- Mam już tego dość Klaro!!! O co ci znowu chodzi, co?! Sądziłam, że kujonki to w zasadzie dobra i miła "rasa" ludzi, a jak na razie ty jesteś wyjątkiem!- wykrzyczała rozzłoszczona Polly. Jej twarz z pięknej i czystej zamieniła się w okropną twarz z horroru.
- Złość szkodzi zdrowiu Polluś. Uważaj, bo makijaż ci się zepsuł.- poweidziała pouczająco Klarita (chciała, aby zabrzmiało to jako żart).
- Naprawdę?? Kurczę, muszę się iść poprawić.- powiedziała Polly i pobiegła do łazienki, zaraz wracając z zupełnie nowym makijażem. Klara pomyślała: "Ona jest taka głupia, czy tylko udaje??". Jednak Polly naprawdę była głupią dziewczyną. Była drugi rok w pierwszym semestrze na wydziale psychologii. Tymczasem Susie dalej przygotowywała wytrawną kolację, wsypując jednocześnie podejrzane specyfiki do garnka.

Telenowela skończyła się śmiercią ulubionej bohaterki Polly- Armachipindy Kureres. Ta zareagowała na tę wieść gorzkim, głośnym płaczem. Dziewczyny niestety nie mogły powstrzymać śmiechu. Wybuchły tak głośnym śmiechem, że Klara sama popłakała się ze śmiechu.
-Wy... wy nie rozumiecie?! Ja tylko dla niej poszłam na psychologię... bo ona też tam poszła... tyraz nie będę wiedziała jak w życiu postępować i co czynić...- wykrztusiła Polly. Susie zrozumiała, że Polly jest jedną z najgłupszych, anie najsławniejszych dziewczyn na uniwerku. Bez słowa i żadnego komentarza podała kolację do stołu. Dziewczyny zasiadły do stołu, a Polly starała się doprowadzić siebie do porządku.

Po kilku chwilach słychać już było tylko "komiksowe": BACH!!!


C.D.N.

Dlatego, że ostatnie odcinki były serią komicznych zdarzeń dzisiaj będzie bardziej na poważnie

Odcinek 4:
Impreza się skończyła. Klara, jako jedyna z całej trójki, miała taką bombę, że ledwo co poznawała siebie w lustrze. Dziewczyny zaprzyjaźniły się trochę w tą noc i poczuły, że ich charaktery wcale nie są odmienne, lecz się uzupełniają. Susie i Polly ledwo co stanęły na nogi następnego dnia. Oby dwie miały ciężki ból głowy i suszę w buzi- kac. Polly spojrzała ze zdziwieniem na Klarę, która spała jak martwa. Nie wyglądała dobrze: oczy maksymalnie podkrążone, śmierdziała samą wódą i piwem, a oprócz tego w ogóle nie była okryta kołdrą.

- Czy my czasem nie zrobiłyśmy z nią nic złego? Ten alkohol mógł jej zaszkodzić.- powiedziała z sumienia Polly.
- Daj spokój! Wątpię w to. A teraz bądźmy cicho, bo się obudzi. Niech jeszcze śpi.- stwierdziła Susie- idę zrobić śniadanie. Na co masz ochotę?
- Kanapki z dżemem i miodem!- krzyknęła z dziecinnym uśmiechem Polly. „Mimo, że jest taka głupia, wydaje się miłą osobą.” Pomyślała Susie i poszła w stronę kuchni. Jednak to, że Klara się nie budzi nie dawało Polly spokoju. Poczuła, że źle postąpiły upijając Klaritę i w ogóle nie zważając na konsekwencję. Wiedziała, że Klara nigdy wcześniej nie piła i ma słabą głowę.
***
Tymczasem Susie otworzyła lodówkę i wpatrywała się w jej zawartość.

Były tu różnego rodzaju kiełbasy, masła orzechowe, jogurty, piwa i inne rzeczy. Nie zastanawiała się co one tam robiły, tylko wyjęła z niej dżem i miód. Przygotowała kanapki i zawołała dziewczyny do stołu. Polly przyszła, lecz Klara najwyraźniej dalej spała.
- Susie wiem, że byłam zła dla ciebie i Klary jak się tu wprowadziliśmy. Po prostu miałam złe dni, gdyż moja stara wyrzuciła mnie z domu. Wiedziałam, że moim jedynym wyjściem są studia. Jednak wątpię w to, żebym cokolwiek zaliczyła… Jestem głupia i nic tego nie zmieni.- zasmuciła się Polly. Susie spojrzała na nią i nie mogła uwierzyć własnym uszom.

- Nie martw się, mogę ci pomóc w nauce.- pocieszała ją Susie i pomyślała: „Chyba mój niecny plan jak na razie odstawie na bok”, uśmiechając się sama do siebie.
- Po… pomocy- dobiegł głos z sypialni dziewcząt. Dziewczyny spojrzały na siebie ze strachem i szybko pobiegły do pokoju. Klara leżała plackiem na ziemi i nie wykazywała żadnych znaków życia. Susie spanikowała i jedyną rzecz jaka jej przyszła na myśl to odmówić modlitwę za zmarła.

- Zdrowaś Maryjo… pszszpszpszspzspz- dalsze słowa były ledwo słyszalne. Polly złapała się za głowę „CO ROBIĆ? Co robić?” panicznie myślała. Wybiegła na dwór po pomoc. Wpadła na jakiegoś przechodnia i zaczęła wyjaśniać sprawę:
- Moja koleżanka… ona… ona za dużo wypiła i chyba nie żyje musisz mi pomóc!

Błyskawiczna pomoc chłopaka bardzo się przydała i Klara natychmiastowo znalazła się w szpitalu. Zapłakane dziewczyny czekały na najgorszą wiadomość. Lekarz wyszedł ze smutną miną i poprosił, aby dziewczyny usiadły.

C.D.N.

Jak zwykle krótki odcinek, a jak pisałem wydawał mi się taki długi