Flaming Stars

Napisał Cersia

Oto cała ja, Lukrecja: 19 letnia dziewczyna, a raczej kobieta, pochodząca z Miłowa. Dzisiaj jest mój pierwszy dzień studiów. Bardzo się cieszę, że wreszcie opuściłam dom rodzinny i mogę stać się samodzielna. Moja rodzina mieszka w Miłowie od wielu pokoleń i wyrobiła sobie 'niezłą' reputacje.. Nie, nie, jeżeli myślicie że ta reputacja jest 'dobra' to się mylicie! Każdy sieje plotki na nasz temat, odkąd moja prababcia zaszła w ciążę [osobno] w wieku 15 lat i poślubiła się z facetem dużo starszym od Niej. Ale to dobrze, bo gdyby nie urodziła mojej babci, to by mnie tu nie było, kużde!
Wracając.
To że nazywam się Lukrecja to już pewnie wiecie, eh?
Jestem bardzo szalona, głupia i bez rozumu. Dowody?
Poszłam na bal maturalny z Alexem - najprzystojniejszym facetem w szkole, a tuż po bibce uciekłam z innym i nastepnego dnia nie byłam [osobno] już dziewicą. Fajnie, nie? Wcale nie jestem z [osobno]tego dumna! Praktycznie zawsze miałam wszystko to co chciałam, ale mi czegoś brakowało. Czekałam całe lato żeby pójść na studia. Oczywiście rodzice nie chcieli [osobno], abym mieszkała w akademiku, ale znając mnie postąpiłam inaczej i jestem właśnie w akademiku. Tutaj poznam nowych ludzi, mam nadzieję mniej 'przemądrzałych' od tych z Miłowa.
Chcę rozpocząć kolejny etap mojego życia, zacznąć od nowa po prostu. [osobno]

Mam jeszcze moje niebieskie pasemka, które zrobiłam w liceum. Kocham je. Moja matka zaś, od pierwszego momentu ich nienawidziła. [bez 'a'] Mówiła, że zasłaniają mój 'anielski' blond. Boże, ja jej nie rozumiem. [osobno] Kiedy byłam młodsza ona też [bez przecinka] zawsze mi mówiła, że trzeba żyć chwilą i robić to, co się chce. Więc ja tak robię. Ale teraz to chyba przez starość jest taka antypatyczna teraz [nie dodawaj emotikonek do opowiadania]
"Doszłam, wreszcie!" - pomyślałam z radością po godzinie szukania mojego kampusu.
"Jak widać, jestem pierwszą osobą która dotarła do akademiku, hehe."
Doskonale.
Wchodzę do mojego pokoju i ku zdziwieniu widzę duże, przytulne pomieszczenie. Meble nie są [osobno] w moim stylu - ale da się przeżyć.

"Uhm.. powoli, powoli przychodzą osoby! Jestem np. okropnie ciekawa, z kim [osobno] spędzę te 4 lata!"
Jestem bardzo podekscytowana. Obserwuje ludzi którzy przechodzą i wydaje się wszystko takie super. Ludzie, którzy pochodzą z całego SimCity!
Pierwsza osoba która wpada mi w oko to przystojniak z brązowymi włosami.

Zbieg okoliczności czy co..(?) Jego pokój jest wiza-wi mojego!
Przedstawia się i mówi, że nazywa się Jamie. Miło.
Potem widzę piękną dziewczynę z fioletowymi włosami. [zła składnia] Ona też ma pokój koło mojego.

... KONIEC 1 CZĘŚCI

Poprawiłam Ci błędy. A ogólnie fabuła zapowiada się ciekawie. Pisz dalej, bo to od Ciebie zależy, jaki będzie pierwszy odcinek (bo pierwszy odcinek to podstawa udanego fotostory ). Ocenię po drugim odcinku. Aha, i jeszcze wieeeelki plus za zdjęcia. Są piękne!

Nom, fajnie się zapowiada
Na razie nic takiego się nie dzieje, ale to dopiero 1 odcinek.
Trochę błędów jest, ale miejmy nadzieję, że nad tym popracujesz.
Ładne zdjęcia

Zobaczymy co będzie dalej

PS. To twój pierwszy post na forum???

Jak narazie twoje fotostory zapowiada się nieźle, ale jeszcze wstrzymam się z oceną i poczekam na następne odcinki... Pozdrawiam!

[Jean]

Trundo cokolwiek powiedzieć narazie, bo to tak jakby prolog. Pisz dłuższe odć. Pozdrawiam

zdjęcia super, trochę błędów. No, niezła młodzież w tym akademiku.. (czyt. mają fajne fryzury)

Myślę, że zapowiada się ciekawie, dawno już nie było studenckiego FS Ale jest też dużo błędów, literówek i interpunkcji. Fabuła narazie troszkę nudnawa, ale to dopiero w sumie przedstawienie postaci... Piękne zdjęcia, bardzo podoba mi się ten przystojniak

Ocenię po drugim odcinku. Przez te drobne błędy troszkę ciężko się czyta i czasami nie można zrozumieć znaczenia słowa... ale ogólnie jest dobrze. Widać, że to twoje pierwsze fotostory. Troszkę popracujesz i będzie ok
Pozdrawiam i życzę powodzenia
Kasia