Zamrożone Irysy

[Irbis]

Pierwszego odcinka nie komentowałam i powiem tylko tyle, że wywarł na mnie dobre wrażenie. Na tyle dobre, że zaglądam do tego tematu i z zaciekawieniem czekałam na kolejny odcinek.
Odcinek drugi:
Spodobał mi się tytuł odcinaka. Dopiero na końcu odkrywamy jego dokładne znaczenie, dowiadujemy się o jaką myśl chodziło.
Fabuła jak najbardziej w porządku, tekst czyta się z zaciekawieniem, choć większą ciekawość wywarł na mnie odcinek pierwszy. Do tej pory zastanawiam się dlaczego dziewczynka znalazła się w sierocińcu.
Podoba mi się, że przedstawiłaś mieszkańców sierocińca. Nie jakoś super dokładnie, ale mniej więcej wiemy kto tam mieszka i jaki jest.

Sam sierociniec jest smutny, ściany z cegły, poza słonecznikami w wazonie nie ma chyba żadnych dekoracji. Zapewne takie było Twoje zamierzenie - przez to jest taki ... smutny. I trochę mało w nim dzieci, Twoje FS bardzo odnosi się od rzeczywistości (podajesz daty, wiek bohaterów), a ilość dzieci w sierocińcu jest nierzeczywista. Niestety, ale w rzeczywistości sierocińce nie są tak puste. I dziwi w sierocińcu mały stolik z dwoma krzesłami.

Teraz przyszła kolej na tekst:

Koszmar znów męczył Ellen, śniła jej się mama. Mówiła: -Kochana! Lecz gdy tylko Ellen chciała do niej podejść, przytulić - obudziła się.

Przecież wtedy, gdy widziała ich ostatnio, miała dwa lata.

Była bardzo ładna ,w szkole miała wielu adoratorów. Nie tylko ze względu na urodę. Była również bardzo inteligentna, w szkole miała bardzo dobre stopnie.

Starała się, bo myślała o przyszłości. Kto miałby jej pomógł? Na pewno nie pani Jola, która ma jeszcze inne sieroty do opieki.

... Lola była już zmęczona rozmową o rodzicach, których nie znały ...

... Ellen zmieniła skierowała rozmowę na ulubiony temat Loli ...

- zapomniałaś chyba usunąć jedno ze słów

- Dziękuje - Ellen wstała od stołu i wyszła z jadalni.

Czarna-bo .../ spać- ...

- rób spację w takim przypadku Czarna - bo ...

-MISZUNO!- wrzasnęła wypadając z kuchni niczym torpeda. Natychmiast włączyła grę i zaczęła zaznaczać liczby na swojej kostce. Zosia była cichą dziewczynką. Kochała zwierzaczki, ale nie mogła mieć żadnego. Mała rudowłosa dziewczynka, usiadła na kanapie.

- Tutaj to się można pogubić. Piszesz o Ance, która lubi grać w Miszuno i nagle ... "Zosia była ...", a za chwilę " Mała rudowłosa ..." - jakby już nie o Zosi, tylko o jakiejś innej dziewczynce. Moja propozycja:
- Miszuno! - wrzasnęła wpadając do kuchni niczym torpeda. Natychmiast włączyła grę i zaczęła zaznaczać liczby na swojej kostce.
Obok na kanapie usiadła Zosia - mała, rudowłosa dziewczynka, kochająca zwierzęta.

Bardzo lubiła się huśtać na huśtawce.

- Moja propozycja: Bardzo lubiła zabawę na huśtawce./ Bardzo lubiła spędzać w ten sposób czas wolny.

W tym momencie, przeszła jej przez umysł myśl.

- Moja propozycja: W jej głowie zaświtała pewna myśl. / W tym momencie, w jej głowie pojawiła się myśl.


To chyba tyle. Mam nadzieję, że się nie gniewasz o to, że pozwoliłam sobie wprowadzić te poprawki. Starałam się zrobić to tak, aby jak najmniej ingerować w ułożone przez Ciebie zdania, aby nie zmienić ich sensu.

Chciałabym, abyś potraktowała to, jako porady, a nie jako czepialstwo i krytykę.
Czekam na kolejny odcinek Twojego FS. Z pewnością go przeczytam.

Pozdrawiam Irbis