Dark Room

No nareszcie. Już nie mogłam się doczekać co tam wykombinujesz więc na początek powiem tak, że odciek bardzo mi się podobał, ponieważ nieźle trzymał człowieka w napięciu. Poza tym powiem, że podoba mi się jeszcze taki dwupoziomowy tryb opowiadania, jest wciągający, oryginalny, bardzo profesjonalny (urywasz i rozpoczynasz w takich momentach ...). Co do tego dwupoziomowego trybu powiem jeszcze, że uwielbiam zagadki i uwielbiam powoli odkrywać ich rozwiązania i snuć domysły o co chodzi. Świetnie. Jeśli chodzi o opisy, to widzę, że stawiasz na naturalizm, przy czytaniu początku odcinka mimowolnie nasunął mi się na myśl doktor Judym i "Ludzie bezdomni" nie wiem czy taki był zamiar, ale nie mogłam przez dobrą chwilę odpędzić tej myśli.
Niestety było dużo literówek i w niektórych miejscach składniowo mi zgrzytało.

"zaniedbała fasada" - zaniedbana
"Jej narząd wzroku" - nie wiem co Ty masz z tym narządem wzroku, jak dla mnie przesada, po prostu - jej oczy
"otwarła drzwi na oścież" - otworzyła
"nos i policzka. Jedno" - policzek. Jego
"Czyżby złodziej byłby aż tak głupi," - był (jedno "by" wystarczy)
"żeby dać sfilmować się kamerą?" - żeby dać się sfilmować (wiadomo, że kamerą)
"intruz niezauważalnie" - niezauważenie

Się rozszalałam. Call pewnie jeszcze coś znajdzie i jak zwykle mnie zbeszta zwłaszcza, że było sporo literówek, chyba głodny byłeś
Ogólnie, jak już mówiłam, bardzo mi się podobało, zwłaszcza z tym gestem do kamery i wyrażenie "celował wzrokiem w jej twarz" - takie jakieś trafne i współmierne do sytuacji. I po co komu 11 truposzy pisz szybko następny odcinek. Pozdrawiam

[Libby]

Dość ciekawie się zapowiada. Jak na pierwsze FS jest nieźle. Jest trochę błędów, ale to można poprawić.
Zastanawiam się, co połączy Victorię i Medivala. Czekam w takim razie na kolejny odcinek.

[Gio]

Napisał Libby

Dość ciekawie się zapowiada. Jak na pierwsze FS jest nieźle.

Z tym, że nie jest to moje pierwsze FS Skoro nieźle, to biorąc pod uwagę, że nie jest to moja pierwsza przygoda z pisaniem, to jest tragicznie

Z tym narządem wzroku to tak mi się wbiło, że ciągle tego używam, ale nie jestem jedyny:
Otóż autor serii o Marcie Patton (nie pamiętam jego nazwiska) co trochę używa wyrażenia "...dłonią zwiniętą w trąbkę...", które to wyrażenie, bardzo mi się nie podoba.
Żeby nie być taki patriotyczny, Dan Brown używa nadmiernie "pokój, w którym panowała półciemność...", które to srormułowanie sobie zapożyczyłem
Wiem, że bardzo się to rzuca w oczy, ale na prawde sie nie mogę postrzymać.

Błedy w dialogach są- jednak zanim je się naucze prawidłowo pisać minie stulecie

A co do sztuczności dialogów- przykład, który podałaś jej jak najbardziej celowy. Chodziło mi właśnie o uzyskanie takiego efektu (i Ty mi to uświadomiłaś . Chodziło mi tutaj bowiem o naiwność powagi tego zdania.

I wiem- oryginalność to ten serialik nie ma- a temat nieco już przetaryty i zgubny. Mnie jednak zafascynował. I tak jak juz kiedyś tam napisałem- to nie będzie typowy kryminał, serial akcji i SF. Będę przeplatał elementy najbardziej mi miłe, czyli rodem z telenowel Pozdrawiam i czekam na komentarze

[Libby]

Nie zrozum mnie źle.
Z tym pierwszym FS, to mój błąd. Wcześniej nie czytałam żadnego Twojego autorstwa.
Nie przejmuj się, jak na razie jest naprawdę nieźle.