blędy.

…- dlaczego? - Zapytałam lecz ona zniknęła gdzieś w oddali.

Nazywam się Majka, mam 15 lat. Moi rodzice wychowali mnie na porządną dziewczynę. Zarabiają jak każdy, nie za dużo, nie za mało. Muszę przyznać, że nie jestem szarą myszką. Mam ładną twarz, jestem zgrabna. Lubię się wywyższać. Gram w siatkówkę, grałam już w paru klubach, ale teraz gram tylko w gimnazjum. Jestem w klasie sportowej, nie ma w niej nikogo z kim mogłabym pogadać dłużej niż 10 minut. Sądzicie, że jestem wybredna? Być może, ale na pewno nie zarozumiała. Podchodzę do wszystkiego z dystansem, na lekcjach siedzę sama w ostatniej ławce. Szczerze? Nie przeszkadza mi to. Uczę się dobrze, jedynie zachowanie mam poprawne, jak mówiłam – lubię się wyróżniać. Skoczył ktoś z was kiedyś przez okno na lekcji? Jeśli chodzi o grupy subkultur, śmieszą mnie one. Nie jestem emo, nie jestem punkiem, ani dresiarzem ani żadnym innym, jestem po prostu sobą. Lubię skate’ów i luźny styl, jeżdżę na deskorolce, tańczę break dance. To, że nie dogaduję się z ludźmi z mojej klasy, nie znaczy, że nie mam przyjaciół. Może nie mam ich bardzo dużo, ale ja stawiam na jakość a nie na ilość. Większość z nich jest z mojej starej szkoły, a reszta z osiedla.



- Hej, Maja! Czekaj, mam twoją czapkę! - Usłyszałam sapiący głos zza pleców.
- Hm? – Odburknęłam niezrozumiale.
- No czekaj, zatrzymaj się! Krzyknął ponownie.
- Zeskoczyłam z deskorolki, po czym się odwróciłam. – A to ty! – Uśmiechnęłam się.
- No ile miałem za tobą biec? – Wysapał to z siebie, poczym usiadł na ławce.
- Dzięki, szukałam jej. – Powiedziałam zadowolona, oglądając czapkę.
- Domyśliłem się. – Uśmiechnął się.



Gadaliśmy przez dobre 2 godziny, po czym zaprosiłam go do siebie.
- Wiesz, nie długo się wyprowadzam. - Powiedziałam.
- Już nie będziesz mieszkać na osiedlu? - Spytał ze zdziwieniem.
- Nie, ale będziesz mógł do mnie przychodzić, kiedy tylko będziesz chciał! Zresztą, wiesz gdzie jest moje gimnazjum i wiesz o której zawsze kończe lekcje, więc wbijaj. – Zrobiłam głupią minę, uśmiechając się.
- No wiem, wiem. - Odparł, puszczając oczko.
- Ej, czekaj! Zapomniałam deskorolki! - Krzyknęłam.

Gdy wróciliśmy do parku po zgubę, przez chwilę stałam jak wryta, ale otrząsnęłam się i nie zwracając na nią uwagi, poszłam po deskę.
- Ooo, cześć panno super jeżdżę na deskorolce. – Powiedziala krzywiąc się, poczym mnie zmierzyła.
- Ooo, cześć panno mam krzywy ryj, a na nim tonę samoopalacza. – Powiedziałam miło z ironią, sięgając po deskorolkę.





Nie miałam ochoty dłużej z nią rozmawaić, odeszłam.
- To co idziemy? - Zaproponował Patryk.
- Mhm. - Uśmiechnęłam się.
Opuściliśmy park i poszliśmy do mnie.



Podejżewam, że będziecie się czepiać, że ona na początku jedzie na deskorolce, a na zdjęciu siedzi na lawce. Ale nie o to tam chodziło, tylko o jej zdjęcie, bo innego nie miałam a już wyłączyłam gre.

To jest pierwszy odcinek czy wstęp?

Bo jak na pierwszy odcinek dużo za mało... Zdjecia tak troche nie zgadzają sie z treścią, np to jak siedzą na ławce. Mało opisów, narazie same dialogi. No i wstrzymam sie z oceną

[Lorette]

hmm... podoba mi się jak piszesz, ale przeszkadza mi tylko to, że nie napisałaś z kim ona rozmawia. "Spytał ze zdziwieniem." - ale kto spytał. "Gdy wróciliśmy do parku po zgubę, przez chwilę stałam jak wryta, ale otrząsnęłam się i nie zwracając na nią uwagi, poszłam po deskę" - brakuje tu chyba tego, kto tam stał. Ale ogólnie jest okey ^^
Czekam na kolejny odc. ;]

Napisał Aleksandra

To jest pierwszy odcinek czy wstęp?

Bo jak na pierwszy odcinek dużo za mało... Zdjecia tak troche nie zgadzają sie z treścią, np to jak siedzą na ławce. Mało opisów, narazie same dialogi. No i wstrzymam sie z oceną

Raczej wstęp i trochę odcinka.
Było, że on usiadł na ławce a potem, że rozmawiali, więc ona się dosiadła.

Napisał Vanilla

hmm... podoba mi się jak piszesz, ale przeszkadza mi tylko to, że nie napisałaś z kim ona rozmawia. "Spytał ze zdziwieniem." - ale kto spytał. "Gdy wróciliśmy do parku po zgubę, przez chwilę stałam jak wryta, ale otrząsnęłam się i nie zwracając na nią uwagi, poszłam po deskę" - brakuje tu chyba tego, kto tam stał. Ale ogólnie jest okey ^^
Czekam na kolejny odc. ;]

pierwszy odc. miał byc taki tajemniczy. ;d

[Liv]

Rozwalił mnie ten tekst:
"- oo, cześć panno mam krzywy ryj, a na nim tone samoopalacza"
XD. Nawet teraz pisząc to się śmieję
Do zdjęć się nie czepiam, bo nie mam czego. Ale do tekstu już się przyczepię:
jeśli zaczynasz dialog, to każda wypowiedź z wielkiej litery.
I w przytoczonym przeze mnie zdaniu również jest błąd. Powinno być tak:
- Oo, cześć panno "mam krzywy ryj, a na nim tonę samoopalacza"
To samo tyczy się zdania wyżej (w FS, oczywiście).
Do długości też się nie przyczepię, bo jak dla mnie jest w sam raz.
7/10 na start.

Napisał Liv

jeśli zaczynasz dialog, to każda wypowiedź z wielkiej litery.

Masz rację, nie zwróciłam na to uwagi.

Podobają mi się te ich teksty na końcu
- Ooo, cześć panno super jeżdżę na deskorolce. – Powiedziala krzywiąc się, poczym mnie zmierzyła.
- Ooo, cześć panno mam krzywy ryj, a na nim tonę samoopalacza. – Powiedziałam miło z ironią, sięgając po deskorolkę.

mój ulubiony pisarz pisał właśnie podobnie... fabuła...hmmm to początek więc trudno ocenić, zobaczymy co będzie dalej, miło mi się to czyta.

Ahm, postanowiłam dodać jeszcze jeden odcinek. To jest takie przedsawienie postaci, wplecione w odcinki, a do tego wprowadzenie, takie drobne sytuacje. Zapewniam, że akcja się rozkręci potem. No cóż, miłego czytania.


Nazajutrz, była niedziela. Oglądałam ze znudzeniem telewizję, przełączając bezsensownie kanały. Jadłam przy tym kanapkę. W końcu stwierdziłam, że trzeba się przebrać z pidżamy, gdyż była już 13. Ubrałam ciuchy, które miałam na sobie wczoraj i kontynuowałam jakże ciekawe zajęcie, jakim było oglądanie stacji tanecznych.



Nagle ktoś zadzwonił do drzwi, normalnie krzyknęła bym mamo, tato, otwórz, ale ich nie było.





- O, Sander! – Uśmiechnęłam się.
- Weź, ile razy Ci mówiłam, żebyś mówiła do mnie po prostu Sandra. – Weszła i uwaliła się na kanapę.
- Ale ja wole sander. – Powiedziałam, zamykając drzwi i przegryzając kanapkę.



Sandra jest moją najlepszą przyjaciółką, znamy się od bardzo dawna. Jest inna, inaczej się ubiera, często zmienia fryzury, style. Jest chamska dla wszystkich których nie zna i nie obchodzi ją co mówią Ci na których jej nie zależy. Taka już jest, ciężko jej się nawiązuje znajomości, ponieważ z góry zakłada, że ktoś jest hm… jak by to ująć, głupi? No nieważne. Z Sandrą, można się powygłupiać, pogadać, czuje się w jej towarzystwie bardzo swobodnie. Ma ciemną karnację, gdyż jej rodzice pochodzą z Afryki. Niestety, nie wiadomo co się z nimi stało i jak Sandra znalazła się w Polsce, w każdym bądź razie, Sandrę pięć lat temu zaadoptowała bogata rodzina.



Po chwili dołączyłam do niej i zaczęłyśmy razem oglądać telewizję.
- Gdzie wczoraj byłaś? Nie mogłam się do Ciebie dodzwonić. – Zapytała.



Wstałam - a, szkoda gadać. Jechałam na deskorolce i spotkałam Patryka, potem zapomniałam deski, więc się wróciliśmy, a tam Natalia. – Powiedziałam, biorąc gryza kanapki.
- eue, jak ją widzę to mi się nie dobrze robi. – Powiedziała z obrzydzeniem.
- Oh, ojej, jestem Natalia, jestem taka piękna, taka różowa! Ooo. - Zaczęłyśmy udawac Natalię.



- Ciekawe co teraz robi? – Zapytałam i zaczęłam ją sobie wyobrażać.
- A co ona może robić? – Odparła Sandra.



Nagle obydwie zaczęłyśmy się śmiać.





Z powrotem, usiadłyśmy na kanapach, ja kończyłam moją kanapkę, którą zostawiłam na stole, gdy nagle zadzwonił mój telefon.



- Halo? – Powiedziałam z pełną buzią.
- Cze, Maja masz jutro wolny czas? – Usłyszałam głos Dawida w słuchawce.
- Pewnie, wiesz o której kończę? – Zapytałam.
- No, tak. – To przyjdę po Ciebie. - Odparł zadowolony.
- Nom, narty. - Rozłączyłam się.

- Ty, podoba ci się on? - Zapytała Sandra.
- Nom, fajny jest. Szkoda, że na desce nie jeździ. - Zażartowałam.
- ale za to gra w piłkę. - Powiedziała z zachwytem.



Gadałyśmy jeszcze długo, potem słuchałyśmy moich płyt, weszłyśmy na komputer i tak jakoś mijała niedziela...


Wiem, za dużo nie potrzebnych zdjęć, no ale cóż, coś chciało abym je dodała. ;d

[Lorette]

No, już jakoś lepiej =)
Jest kilka błędów gramatycznych i w ogóle, ale już ich nie pamiętam, więc nie były jakieś straszne xD
Ogólnie to czekam na więcej =))
Pzdr. =*